Niet kunnen accepteren dat je glorietijd achter je ligt.

Lieve Fokkertjes

Vandaag heb ik een klacht over mensen die blijven leven in het verleden, en dan specifiek een verleden waarin ze op de één of andere manier populair en beroemd waren.
Populariteit kent vele verschijningsvormen. Je kunt bijvoorbeeld een populaire artiest zijn, of je kunt heel erg mooi zijn een daardoor populair zijn. En tegenwoordig is er natuurlijk nog een extra categorie: de internetpopulariteit. Elke site waar mensen samenkomen om te communiceren kent gebruikers die populairder en geliefder zijn dan anderen, of dat nu terecht is of niet.

Nu weten jullie (hopelijk) dat populariteit vrijwel altijd een slechte levensgezel is, omdat ze je vroeg of laat zal verlaten voor een ander. En verlaten worden is kut, het doet vaak pijn en het is moeilijk te accepteren. Toch lukt het de meeste mensen wel verder te gaan met hun leven, hetzij door gelukkig te worden in de middelmaat, hetzij door te proberen populair te worden op een ander gebied / een andere site (of door plastische chirurgie, als je erg mooi was).

Maar er zijn ook mensen die zich niet neer kunnen leggen bij het feit dat eigenlijk niemand meer op ze zit te wachten, en dat de aanbidding en liefde omgeslagen zijn in antipathie, spot of zelfs haat. Deze mensen blijven krampachtig hetzelfde trucje waar ze ooit zo populair mee werden opvoeren, maar waar dit vroeger nog tot lachen of bewondering leidde, levert het ze nu alleen nog maar hoon en de ergernis van hun publiek op. Toch gaan ze door, want ze kunnen niet loslaten.

Ja, leuk verhaal hoor, maar wat is nou eigenlijk je klacht?

Mijn klacht is dus dat deze mensen ergernis opwekken. Soms wordt iemand bijna een karikatuur van zichzelf, dan kun je er nog wel eens om lachen, maar vrijwel meteen daarna voel je je schuldig. Lachen om mensen die een beetje zielig zijn is namelijk niet netjes, en dan moet je weer een goede daad verrichten om je geweten schoon te poetsen, wat moeite en/of tijd kost.

Kortom, tl;dr: mensen die niet kunnen accepteren dat hun glorietijd achter zich ligt kosten moeite en/of tijd. En soms zijn ze zelfs irritant, wat eigenlijk nog erger is. Deze tl;dr is eigenlijk te lang, dus dit was mijn spreekbeurt. Zijn er nog vragen?

De tl:dr staat onderaan, alleen herken je hem niet, want hij is nogal lang

quote:

Op maandag 2 december 2013 18:32 schreef KreKkeR het volgende:
Leuke openingspost

Ik vraag me wel af wie de stiekeme aanleiding was voor deze klacht

Ik had een disclaimer moeten toevoegen

Bij deze dus: deze klacht is op geen enkele manier gebaseerd op specifieke personen, users, bands of wat dan ook

quote:

Op maandag 2 december 2013 18:34 schreef hoink581 het volgende:
Ik ben ook super benieuwd wie als inspiratie diende voor deze poetische vrucht van Haywood's brein.

Het is een algemene klacht die toepasbaar is op vele gebieden.

quote:

Op maandag 2 december 2013 18:38 schreef SaucyCock het volgende:
Moet ik alweer een nieuwe kloon maken?

Jij kan wat mij betreft nog wel even mee.

quote:

Op maandag 2 december 2013 18:49 schreef HighVolume het volgende:
Ik wil haywood neuken nu hihihi

Over een jaar kots je me waarschijnlijk uit

quote:

Op maandag 2 december 2013 18:53 schreef Frank_Drebin het volgende:
Dus eigenlijk doel je er op dat je moet stoppen op het hoogtepunt?

Wat mij betreft mag het ook na het hoogtepunt, want het verval van de populariteit gaat meestal geleidelijk en niet van de ene op de andere dag (tenzij je iets heel doms doet of zegt). Als je maar stopt voordat de kromme tenen toeslaan.

quote:

Op maandag 2 december 2013 18:56 schreef HighVolume het volgende:

[..]

geeft toch niet lieverd

Het is bijna eng zo goed als je de essentie van dit topic hebt samengevat.
Het geeft ook niet als je niet populair meer bent, alleen een hoop mensen zien dat niet helaas.

quote:

Op maandag 2 december 2013 19:00 schreef Phlogi2013 het volgende:
Eens, maar toch hoef je Freek geen trap na te geven.

Bedoel je Freek de Jonge? Want dat vind ik wel een goed voorbeeld inderdaad. Maar ik zou dit topic niet willen beschouwen als een trap na, eerder als een tip.