Als ik in de buurt kom van mensen met een bepaald uiterlijk voel ik mij niet op mijn gemak. Ik zal die groep niet bij naam noemen om zodoende aantijgingen van racisme uit de weg te gaan.
Misschien ben ik bekrompen, misschien niet, maar een ding staat vast - ik doe het niet opzettelijk. Mijn hartklopigaat iets omhoog, ik krijg paniekaanvallen, soms druppelt de zweet los op mijn houd, soms beef ik, of trilt mijn stem en voel ik mij schuw of bang.
Ik gok dat dit ten grondslag ligt aan mijn jeugd, toen leefde ik in een dorp waar er geen een buitenstaander te vinden was - oftewel iemand met een anders uitziende huidskleur. Dit was in de jaren tachtig van de vorige eeuw. (Sindsdien is alles veranderd natuurlijk).
Het kan ook liggen aan het feit dat ik grotendeels nare ervaringen meegemaakt heb met deze groep. Allen blijkt het een soort van vicieuze cirkel te zijn - naarmate ik mij nerveus gedraag rondom deze groep, naarmate zij iets naars terug doen, en zo is de cirkel rond.
Hoe kan ik van deze angst/vrees afkomen? En nee, mij helemaal indompelen in hun cultuur helpt niet, want als ik mij laat omsingelen door hun, gaat de vrees niet weg.