Ringo | woensdag 2 oktober 2002 @ 14:56 |
De afgelopen dagen als een gek Houellebecqs Elementaire Deeltjes gelezen, en dat viel niet tegen. Buitengewoon intelligente ideeënroman; aangename (maar soms walging opwekkende) hutspot van literatuur, filosofie en (semi-)wetenschappelijke schrijverij. Die man heeft het nog zo slecht niet begrepen; degenen die hem aanklaagden omdat hij niet iedere wereldreligie een even warm hart toedraagt, wat minder... Dit topic maar effekes geopend; tenslotte is Houellebecq een veelbesproken schrijver, die ook op politiek niveau emoties weet los te maken. Dat hebben we sinds 1968 niet meer gehad, geloof ik... | |
kid_a | woensdag 2 oktober 2002 @ 20:05 |
Ik heb dat boek ook nog niet zolang geleden gelezen, en ik kan niet zeggen dat ik het een plezierig boek vond. Er hing in dat hele boek een nogal ziek, fucked up sfeertje vond ik. Voor de rest kon het verhaal me niet echt boeien. Wel heb ik laatst (een maand geleden ofzo, op Nederland 3) een film gezien die min of meer op Elementaire deeltjes gebaseerd was. Die was dan wel weer aardig, hoewel het verhaal behoorlijk afweek van het boek. | |
honesty | woensdag 2 oktober 2002 @ 22:26 |
toevallig heb ik het boek openliggen op bladzijde 10 ofzo, het boek trok mij ook aan en nadat ik een ander boek uitheb lees ik hem waarschijnlijk wel uit. | |
dolle_hond | woensdag 2 oktober 2002 @ 22:31 |
MH is mijn favo schrijver. Platform moet ik nog | |
Ringo | donderdag 3 oktober 2002 @ 16:14 |
quote:Ik ben op de helft van Platform. Midden in de wereld. Mooi boek ook, heerlijk zwartgallig. Houellebecq kan als geen ander de morsige veertiger beschrijven, de eenzame vrijgezel die nog net sociaal besef genoeg heeft om te voorkomen dat-ie vervalt in een griezelig grijze-regenjassyndroom, of net niet; Houellebecqs hoofdpersonen zijn tragische zoekers, of misschien zelfs zoekers-af; berustend draaien zij hun cirkels in deze smerige, liefdeloze wereld vol contactgestoorden en zelfbenoemde individualisten; Houellebecq rekent zonder genade af met het Westerse consumptieparadijs en de tragische bewoners, stuurloze apen, altijd bezig hun onbevredigbare behoeftes te bevredigen. Tot dat ene moment, waarop er een roos uit de modder groeit en het geluk oneindig lijkt... | |
Ringo | vrijdag 4 oktober 2002 @ 11:44 |
quote:... maar niets is voor altijd, hier op deze rotplaneet. Jezus, wat is Platform een gruwelijk boek, ik had een ijskoude buik toen ik het uitlas... mooi, maar niet voor tere zielen (of juist wel). Zijn er misschien nog anderen die wat substantieels over Houellebecq te melden hebben, of sterft dit topic een vroege dood? In Frankrijk schijnt iedereen een mening over de beste man te hebben, niet in de laatste plaats het zooitje ongeletterde funda-moslims dat opeens de gang naar onze zo verfoeide rechtbanken heeft weten te vinden... Zijn er hier ook van zulke idioten? | |
dolle_hond | vrijdag 4 oktober 2002 @ 12:16 |
Ik vond de sfeer die uit Elementaire Deeltjes kwam heel apart. Er sprak een zwartgalligheid uit, gekombineerd met aversie jegens de jaren 60-generatie. Deze tref je ook aan bij Lanzarote, wat een voorstudie op Platform heet te zijn. De Wereld als Markt en Strijd is ook lekker negatief, met veel humor en wendingen. | |
Vintersorg | zaterdag 12 oktober 2002 @ 16:31 |
Houellebecq is inderdaad een interessante schrijver; ik vraag mij af wat lezers met een bijv. moleculair- biologische of sociologische achtergrond ( voor Elementaire deeltjes) van zijn werk vinden. Sommige passages zijn volstrekt onbegrijpelijk voor een leek, maar wat zou een ingewijde van zijn stellige en dus pretentieuze conclusies vinden? | |
khlover | maandag 14 oktober 2002 @ 19:59 |
Ik heb 'Elementaire deeltjes' niet gelezen, maar wel de voorstelling 'Gen' gezien van ZT Hollandia, dat voor een groot deel gebaseerd is op het boek van Houellebecq. Geweldige voorstelling. Mochten ze m in reprise nemen: GAAN ZIEN! | |
-Wepeel2- | woensdag 16 oktober 2002 @ 01:02 |
Ik heb ook weinig nuttigs te melden over de schrijver. Dus voorlopig nog geen felle discussies omtrent de schrijver hier. Wel vond ik Elementaire deeltjes een intrigerend boek, met soms inderdaad vrij onleesbare stukken als je niet bezit over de benodigde vakkennis. Ik vond het in zijn totaliteit een aardige roman. De hoofdstukken met Bruno vond ik interessanter om te lezen dan de hoofstukken met <naam vergeten>. Ik denk dat ik Platform ook nog wel ga lezen. | |
khlover | woensdag 16 oktober 2002 @ 10:16 |
quote:Michel ![]() | |
dolle_hond | woensdag 16 oktober 2002 @ 12:10 |
In Nederland vinden we het ook normaler dat er iemand schopt tegen heilige huisjes. We hebben hier niet zo'n taboes als in Frankrijk, waar de generatie'68 heilig is. Verder zijn er in Nederland toch al niet zo veel mensen die interesse hebben in Franse literatuur. Het tumult rond MH heeft in de ogen van de meeste Nederlanders veel oninteressants, ook vanwege Frankrijk. Frans nieuws haalt in Nederland nu eenmaal niet zo snel de aandacht als Engels of Amerikaans nieuws. | |
dolle_hond | dinsdag 22 oktober 2002 @ 15:02 |
http://frontpage.fok.nl/news.fok?id=23177quote:Gelukkig is onze Michel vrijgesproken. | |
zodiakk | zondag 10 november 2002 @ 16:26 |
Ik heb Platform gelezen en moet inderdaad zeggen dat het zwartgallige wel van het boek afspettert, een hopeloos onverschillige veertiger die zijn leven lijkt te leiden in een onzalig verloop van nietszeggendheid. Juist deze schetsing biedt openingen voor het compleet rationeel bespreken van allerlei activiteiten door de hoofdpersoon die in Het Westen afkeur opwekken. Maar dat is het doel van de auteur lijkt het wel: de westerse consumptiemaatschappij reduceren tot een MacDonaldisatie van behoeften, verlangens en uniformiteit in oorspronkelijkheid. De hoofdpersoon is daar de apathische exponent van, een belichaming van een heersend stramien en dan, juist als het tij voor hem lijkt te keren, niet vanuit de maatschappij maar vanuit medemenselijke hoek, deelt de maatschappij hem weer een enorme dreun uit. Of deelt hij zichzelf een dreun uit? | |
dolle_hond | maandag 11 november 2002 @ 10:15 |
Vlak na de feestdagen kan ik er mijn mening over geven, ben zeer benieuwd | |
Angst | zaterdag 16 november 2002 @ 22:00 |
heb ut boek daarvoor gelezen (en ik weet de naam helaas niet meer) Inderdaad prachtige hoe hij schrijft, hij breekt totaal door de schijnwereld heen op een manier waarop ik nog geen enkele keer heb gezien. Wel laat hij expliciet weg dat je ook kan genieten van het leven, hij benadrukt dat het leven oneerlijk is, en je er toch zoiets als het lot. Niet op een manier dat je krijgt wat je verdient, maar dat je nix aan het feit dat je geen geluk krijgt kan doen. Goede schrijver ![]() | |
-Wepeel2- | zaterdag 16 november 2002 @ 23:15 |
Vandaag ook Platform aangeschaft. IBen zeer benieuwd. | |
RaisinGirl | zondag 17 november 2002 @ 16:17 |
quote:Die rechtzaak was natuurlijk onzin, maar verder geloof ik dat ik Elementaire deeltjes een vrij verschrikkelijk boek vind. Het verhaal is wel intrigerend, maar ik voel een intens wantrouwen en wrevel naar de schrijver toe. Op de eerste twee pagina's van het boek geeft hij al zo'n hopeloos slechte uiteenzetting over de 'geschiedenis van de mensheid', dat het vanaf toen al direct verpest was voor mij. Zo schrijft hij: quote:Iemand die blijkbaar zonder enige schroom dergelijke onzin weet op te schrijven, dit soort theorietjes spuit zonder een goede onderbouwing te geven maar wel doet overkomen alsof hij begrijpt hoe de wereld in elkaar zit; daar kan ik slechts weerstand en irritatie voor voelen. | |
Vlens_de_Vos | zondag 17 november 2002 @ 16:28 |
quote:De eerste twee pagina's zijn inderdaad zo hopeloos slecht dat ik heb moeten afzien van het verder lezen van dit boek. | |
-Wepeel2- | zondag 17 november 2002 @ 16:50 |
quote:Ik vond de manier waarop met name het personage Bruno naar de wereld kijkt intrigerend om te lezen en het boek daarom de moeite waard. . Verder is het gevaar van dit soort "intellectueel generalistische" schrijvers toch altijd dat ze over van alles een mening willen (en denken) te hebben en ze het dan toch vaak weer moeten afleggen tegen mensen die zijn opgeleid op een specifiek vakgebied, aangezien die rechtstreeks door bepaalde beweringen heen kijken. Maar om even terug te keren naar de essentie: ik heb me niet echt gestoord aan de inleiding. Ik vond dat hij wel een aardige context weet te schetsen voor de rest van het boek. | |
RaisinGirl | zondag 17 november 2002 @ 17:32 |
quote:Inderdaad, dat bedoel ik ook met dat ik het verhaal wel intrigerend vind. Het boek was beter geweest als hij dat geblaat achterwege had gelaten en meteen was begonnen met Bruno. Maar dat is mijn mening, natuurlijk ![]() quote:Tja, maar ik vind die inleiding echt heel erg nietszeggend en daarbij dus slecht van inhoud. Het zette me op geen enkele manier aan het denken noch prikkelde het mijn fantasie. Als hij werkelijk zijn beeld wil geven over de geschiedenis van de mensheid en daarover stellingen wil doen, dan vind ik dat op zichzelf juist wel leuk, maar dan moet hij dat wel op een echt interessante wijze doen, zeker wat stijl en inhoud betreft. Deze twee paginaatjes zijn echt flut; het springt van de hak op de tak en het eindigt voordat het echt begonnen is. Iemand als Milan Kundera doet bijvoorbeeld in de Ondraaglijke lichtheid van het bestaan ook wel pretentieuze (filosofische) uitspraken (die ook niet direct wetenschappelijk goed onderbouwd zijn), maar hij doet dat op zo'n manier dat het echt prikkelend en interessant is, waardoor je dóór wilt lezen en geboeid raakt. Ik verwijs hiervoor graag naar de eerste twee hoofdstukken van het hierboven genoemde boek. Daar kan Houellebecq nog wat van leren. quote:Hij zal er ongetwijfeld wel over na hebben gedacht en zijn visie kunnen verdedigen. Maar waarom doet hij dat dan in zijn boek niet?, en waarom poneert hij in het luchtledige stellingen die mijns inziens zeer slecht onderbouwd zijn. Hij hoeft zijn stellingen ook niet per se wetenschappelijk te onderbouwen, hij is immers geen historicus voor zover ik weet, maar hij moet het wel op zo'n manier doen dat hij mij weet te overtuigen en mij aan 'zijn kant' krijgt, zodat ik bereid ben mee te gaan in zijn verhaal en zijn visie, ook al is deze dan wellicht niet wetenschappelijk verantwoord. Dát is de kunst van het schrijven en dát is de kracht van de fantasie. Hij beheerst dat naar mijn idee in onvoldoende mate en wekt daarmee dus wrevel op. | |
-Wepeel2- | zondag 17 november 2002 @ 19:52 |
quote:Hmzz. Ik wil het wel weerleggen, maar je hebt gewoon gelijk. Ik moet je wel gelijk geven dat het niet diep gaat en dat als je er dieper over gaat nadenken het teveel vragen oproept. Ik heb er eigenlijk vrij vlot overheen gelezen, ook omdat ik onbekend was met het boek en pas in een later stadium begon ik mij te ergeren aan de pretentieuze toon van het boek. En als een boek een dergelijke (pretentieuze) toon heeft dan ga ik dus wel meer op de inhoud letten en vind ik het ook belangrijk dat wat er staat klopt. Maar door de onbekendheid met het boek heb ik de inleiding eigenlijk nooit met zulke argusogen gelezen, en het is pas nu het hier aangestipt wordt dat het me daadwerkelijk opvalt. Wat ik persoonlijk zelf opvallender vond was dat het eind van het boek wel weer erg rigoreus was en een beetje uit de lucht komt vallen. Dat de "bioloog" ergens mee bezig was, was duidelijk, maar de uiteindelijke impact is wel erg groot. Niets bereidde mij echt voor op dat. Maar misschien is dat volgens hem dan ook wel weer wat een metafysische omwenteling is, de onverwachte impact er van. Maar nu ik er zo over na denk vind ik dus ook zijn eigen metafysische omwenteling niet bijster goed onderbouwd. Waarmee de cirkel weer rond is. Maar toch, want ik vond het geen slecht boek, laat dat duidelijk zijn, die cynische blik waarmee hij naar de samenleving kijkt dat vond ik fantastisch en dat beheerst hij als geen ander. Ik denk dat veel mensen het ook juist daarom een leuke roman vinden. In Platform schijnt dat ook weer terug te komen en met een minder vergezocht verhaal erbij zou dat wel eens een veel beter boek kunnen zijn en daarom intrigeert deze schrijver mij. | |
dolle_hond | maandag 27 januari 2003 @ 16:28 |
Platform heb ik inmiddels al weer een tijdje uit. geweldig boek hoor, maar minder dan elementaire deeltjes. de figuur van Jean-Yves werd heel erg sterk beschreven. zijn gelukkige leven werd steeds duidelijker. toch was het zeker niet meer anti-islam dan anti-westers. meer een aangeven dat het toch wel verkeerd afloopt. | |
Kimmie | maandag 27 januari 2003 @ 19:49 |
En, lezen jullie hem ook in het Frans ![]() | |
dolle_hond | maandag 27 januari 2003 @ 20:17 |
quote:helaas niet, dan ontgaat me te veel ![]() | |
Ringo | vrijdag 31 januari 2003 @ 11:45 |
quote:Non, helas. Si je ferais cela, je n'en cromprendrais rien. Presque rien. Pas assez, de toute façon. Le français, c'est pour parler des vaches et vacherines. | |
-Wepeel2- | zaterdag 1 februari 2003 @ 01:34 |
quote: Ik vond hem stukken beter eigenlijk. Bij Elementaire Deeltjes vond ik die biologische gedeeltes soms echt storend. En het eind vond ik wat flauw. Het was allemaal wel erg ver gezocht. Platform is ook heerlijk cynisch, maar het verhaal kon mij als geheel zeker meer bekoren. Beklemmend eind ook. | |
I.R.Baboon | donderdag 25 augustus 2005 @ 22:28 |
Trap. Inmiddels zowel De wereld als markt en strijd als Elementaire Deeltjes als Platform uitgelezen, en ik kan het alle andere fokkertjes ook aanraden. Heel aangenaam zwartgallig allemaal. | |
I.R.Baboon | woensdag 22 februari 2006 @ 19:22 |
En Mogelijkheid van een Eiland inmiddels ook. Maar goed, dat Nicci Frencht maar voort hier. | |
Seborik | vrijdag 24 februari 2006 @ 14:24 |
En je favoriet is nog steeds Elementaire Deeltjes, IR? | |
Jonkee | dinsdag 23 mei 2006 @ 11:48 |
Elementaire Deeltjes en Platform gelezen. Elementaire Deeltjes was wat mij betreft het betere boek van de twee. Ook al omdat PLatform op dezelfde thematiek voortborduurt. Het onbegrensde hedonisme van de mensheid als enige drijfveer in het leven. Zin loosheid van het bestaan en alleen tijdelijke draagbaarheid ervan tijdens seks, het contrast met een opbloeiende zuivere liefde die mislukt. In Platform is de Islam en terrorisme de schuld van die mislukking, in Elemtaire Deeltjes ligt een andere oorzaak ten grondslag aan het mislukken in de liefde. De hoofdpersoon is in beide romans gedesillusioneerd en innerlijk geknakt. In Platform wordt de dood gezocht, in Elementaire Deeltjes de wetenschap. De boeken spreken mij aan omdat ze een genadelooos commentaar geven op onze maatschappij en cultuur en de koers van westerse samenlevingen. Voor mijzelf sprekend hecht ik meer waarde aan het opzoeken van die ene liefde die alle ellende compenseert, dan in zwartgallig zelfbeklag te blijven vervallen. Maar Houellebecqs vaststellingen dwingen hoe dan ook tot reflectie. Onze sombere inktzwarte wereld met een hol op consumptie gericht toekomstperspectief en een immer dreigend conflict met de Islam. Overigens is de Islam volgens de schrijver een godsdienst van armoedige schooiers uit de woestijn. | |
-Mellow- | vrijdag 26 mei 2006 @ 00:17 |
tijdje geleden gekocht, ben wel benieuwd, ga t lezen zodra ik tijd heb | |
eleusis | woensdag 21 juni 2006 @ 01:56 |
Kique de la Topique. "Mogelijkheid van een Eiland" heb ik nog niet. De andere heb ik allemaal verslonden. Elementaire Deeltjes kreeg ik een paar jaar terug voor m'n verjaardag. M'n vriendin vroeg bij de boekhandel om iets zwartgalligs. Nou, dat is redelijk gelukt. Elementaire Deeltjes is inmiddels toch wel mijn favoriete boek aller tijden geworden, en Houellebecq mijn favoriete auteur. Er stond vorige maand een leuk stuk over hem in zo'n magazine (HP De Tijd?) als warmmakertje voor de ongeautoriseerde biografie die naar het Nederlands vertaald is. Daarin onder andere verhalen van zijn moeder, met wie hij een relatie heeft die zo uit een van z'n boeken zou kunnen komen. Ik ben wel benieuwd naar die biografie. ![]() | |
dolle_hond | donderdag 3 augustus 2006 @ 21:07 |
ik heb MVEE inmiddels weer een tijdje uit. vond het een goed boek, zeker qua opzet weer heel anders dan zijn vorige werken. toch jammer dat de algehele verbittering in dit boek nog meer naar voren komt. in elementaire deeltjes en platform zat wat meer humor en relativering. | |
steeg | donderdag 3 augustus 2006 @ 21:27 |
en wat vond je van de wereld als markt en strijd? | |
dolle_hond | donderdag 3 augustus 2006 @ 22:52 |
quote:die was natuurlijk ook lekker zwartgallig. maar omdat het zijn 1e boek was, had ik toen nog geen vergelijkingsmateriaal. nu vind ik dat zijn minste | |
Cairon | vrijdag 4 augustus 2006 @ 12:41 |
Possibility of an Island is qua stijl een uitermate goed boek, hij hanteert een verschrikkelijk uitgebreide woordenschat, maar qua plot, qua inhoud is het een gruwelijk saai boek om je door heen te worstelen, het is cynisch, bitter, en op heel wat punten zelfingenomen. | |
dolle_hond | vrijdag 4 augustus 2006 @ 12:48 |
quote:lees jij dat in t engels? | |
Cairon | vrijdag 4 augustus 2006 @ 12:59 |
ja, waarom niet? Toen ik het kocht was er alleen een Engelse versie en nog geen Nederlandse versie, dus vandaar. | |
dolle_hond | vrijdag 4 augustus 2006 @ 13:04 |
quote:dat kan ![]() engelse versies zijn idd vaker en sneller beschikbaar. ik lees boeken doorgaans of in t nederlands of in de oorspronkelijke taal (maar bij veel talen vooral nederlands) | |
Cairon | vrijdag 4 augustus 2006 @ 13:21 |
In het Engels is The Possibility of an Island een erg mooi boek om te lezen... wat taal betreft dan, de inhoud is alles behalve de moeite waard als je het mij vraagt. Op een gegeven moment is het gewoon niet leuk meer om verder te lezen omdat het hele verhaal geen zak aan inhoud blijkt te hebben en de schrijver gewoon zit te spuien en het op een ietwat ongelukkige manier vorm heeft gegeven. Het is het bittere werk van een bitter mens, en dat is iets waar je van moet houden om het te kunnen waarderen. Ik lees liever Brett Easton Ellis of Douglas Coupland, allebei schrijvers met een cynische inslag en een tikkeltje van verbittering, maar die het verhaal nog altijd op de lezer kunnen overbrengen en de lezer enthousiast kunnen maken om verder te gaan met lezen. Houellebecq met Island kan dat dus in mijn ogen niet. Een reeks mooie zinnen gebundeld in boekvorm, maar meer kan ik er niet van maken. | |
tim2308 | zaterdag 30 september 2006 @ 01:54 |
Ik heb geprobeerd wat van Houellebecq te lezen maar vond het maar wazig: geen verhaal en veel sex, zeg maar zoals Giphart. Of is het heel fout wat ik nu zeg? | |
Bosbeetle | dinsdag 3 oktober 2006 @ 13:29 |
Elementaire deeltjes is een mooi boek behalve het rare laatste stuk ![]() ![]() ![]() | |
Duvel | dinsdag 3 oktober 2006 @ 13:46 |
quote:Gedeeltelijk. Er zit veel seks in, dat is waar. Maar daar houdt wat mij betreft iedere vergelijking op. | |
JimmyJames | woensdag 4 oktober 2006 @ 01:19 |
quote:Het is veeeeeel diepgaander. Ik lees ze trouwens in het frans ![]() | |
mirugai | donderdag 5 oktober 2006 @ 13:53 |
Voor wie het interesseerd, Elementaire deeltjes is verfilmd: http://www.lux-nijmegen.n(...)ntaire_deeltjes.html http://www.elementarteilchen.film.de/ | |
No-P | donderdag 12 oktober 2006 @ 21:28 |
ik heb tot nu toe alleen elementaire deeltjes gelezen. Ik moest er in blijven lezen, vond het erg goed. Heel anders dan mijn normale leesvoer, umberto eco/monaldi en sorti en de laatste tijd veel duitse literatuur Böll en Fontane enzo, maar wel echt een aanrader. | |
Forno | zondag 15 oktober 2006 @ 21:19 |
Elementaire deeltjes is een mix van een Flower power-bash en het relaas van twee vertrapte en gefrustreerde zieltjes. Een ijzersterk verhaal over de keerzijde van onze maatschappij; eenzaamheid. Doodstil lijden en harde kritiek op onze ouders. Niet de mijne, maar de dominante hippie-ideologie uit de zestiger, zeventiger jaren. Het toetje is origineel maar niet visionair. Dat we zogenaamd de genetische DNA-code zullen breken en de mens onsterfelijk wordt? Nee, ook niet over duizend jaar. Ik zag laatst een trailer van een film, waarin de mensheid zich niet meer kon voortplanten. Ben de titel vergeten, maar ik heb een vermoeden dat het idee is gestolen uit Elementaire deeltjes. |