quote:
In Houston, Texas, bevindt zich een populair en vrij chique hotel, ZaZa genaamd.
Het staat bekend om haar luxueuze suites, maar er is één kamer daar die er totaal niet thuis lijkt te horen.
Officiëel komt de kamer ook niet voor, is bovendien niet te vinden op de website en je zou hem kunnen omschrijven als heel eng. Hier volgt het verhaal van iemand die er onlangs overnachtte:
"Ik verblijf regelmatig in dit hotel als ik op zakenreis ben. Dit keer waren ze volledig volgeboekt. We hadden geluk want we kregen toch nog een kamer. Die van mij was een normale ZaZa kamer, maar mijn collega had minder geluk. Hij belandde er in één die een kruising vormde tussen een kerker en een bezemkast.
Het bed was door middel van kettingen aan de muur vastgeklonken. Het had een kale betonnen vloer en aan de muur hingen afbeeldingen van doodskoppen en een schilderij van een enge oude man. De ruimte was ongeveer eenderde van de grootte van een normale kamer en het meubilair blokkeerde gedeeltelijk het uitzicht op de TV.
We gingen terug naar de ontvangstbalie en toen de receptioniste een en ander nakeek zei ze, “Die kamer had helemaal niet verhuurd mogen worden”. Vervolgens werd mijn collega alsnog ondergebracht in een normale kamer.
Hier volgen een aantal foto’s van 322 en iedere afbeelding roept eigenlijk de nodige vragen op in de trant van, “Wat gebeurt hier eigenlijk in deze ruimte”.
room 1
Niet alleen is deze kamer ongeveer eenderde van die van een normale grootte, maar ook is het de enige met bakstenen wanden en een kale betonnen vloer. In de muur is een spiegel ingemetseld wat de indruk wekt dat het een doorkijkspiegel is.
room 2
Aan de muur hangt een vriendelijk grijnzende doodskop om je een beetje op te vrolijken. Eén die je doet denken aan het logo van The Skull and Bones Society die bovendien, net als het kamernummer, 322 als heilig getal heeft.
room 3
Een klok in de vorm van zo'n zelfde doodskop en een paar enge schilderijen aan de muur, zoals deze hieronder. Slachtoffers van occulte rituelen zijn vaak zo mishandeld dat ze meerdere persoonlijkheden ontwikkelen en het schilderij lijkt daaraan te refereren.
room 4
Kortom, een kamer om je nachtmerries te bezorgen. Toen dit verhaal naarbuiten kwam, haastte de Public Relations afdeling van het hotel zich te komen met een verklaring. Dit was een zogenaamde themakamer, genaamd “Hard Times” (zware tijden) en was bedoeld voor mensen die een gevangeniservaring wilden meemaken.
Je komt deze kamer alleen nergens tegen, in welke publicatie van het hotel dan ook. Ook doet het er niet echt denken aan een gevangenis. Het gevoel wat het wél geeft is dat van een beklemmende ruimte waar men via een doorkijkspiegel getuige kan zijn van satanische occulte rituelen.
Het verband met The Skull and Bones Society lijkt meer dan duidelijk. In de onderstaande video vertelt Charlotte Iserbyt het ware verhaal van deze illustere club die al meer dan 180 jaar een grote politieke invloed uitoefent.
Charlotte is auteur en klokkenluider. De kennis die zij heeft over dit genootschap komt uit eerste hand want zowel haar vader als grootvader waren lid.