Vreemdgaan in Antilliaanse en Surinaamse cultuur

De donkere dames zijn veel lekkerder dan blanke platte vrouwen.
Daarom dus.

quote:

Op maandag 18 november 2013 12:48 schreef KingKloon het volgende:
Ik heb ook veel Antilliaanse en Surinaamse vrienden die zoals mij denken. Maar soms voelt het wel voor mij alsof ik tussen twee werelden zit.

Ik ben autochtoon maar denk qua relaties niet echt als een Nederlander, meer als een Antilliaan. Toch pas ik prima in sociaal gezelschap. Heeft dat gevoel van "tussen twee werelden zitten" bij jou niet te maken met die overgang telkens?

D.w.z. eerst ga je naar de ene vriendengroep, dan naar de andere. En dan wissel je eigenlijk een beetje van rol elke keer. Net als dat je je bij je schoonouders anders gedraagt, schakel jij regelmatig van gedrag. Ik kan me voorstellen dat dat een beetje onrust geeft.

quote:

Op maandag 18 november 2013 15:11 schreef KingKloon het volgende:
Ja, ik denk dat het zoiets is ja. Bij Nederlanders ben ik anders dan dat ik bij Antillianen ben.

Ja, dat geeft onrust. Het is natuurlijk niet voor niks dat hele horden studenten bij een vereniging gaan, en eigenlijk breken met hun oude vriendengroep. Dat is best lastig vol te houden, het ene moment helemaal YOLO!! en het andere moment beetje Nederlands ouwehoeren.

Ik heb zelf wel gemerkt dat ik met de leeftijd steeds zelfverzekerder ben geworden, en meer mezelf blijf. Misschien kun je dat ook wel oefenen, d.w.z. dat je bedenkt -- wat vind ik er zelf van.

Lastig is natuurlijk dat als jij voor jezelf hebt bepaald "vreemdgaan is verwerpelijk", en een Antilliaanse vriend vertelt in geuren en kleuren hoe hij een rondborstige schone heeft geschaakt, dan zit jij een beetje van "hmmmz".

quote:

Op maandag 18 november 2013 15:44 schreef KingKloon het volgende:

[..]

Ja, dat soort dingen vind ik lastig om mee om te gaan ja. Niet dat al mijn Antilliaanse vrienden er zo over denken, maar ik heb wel een paar goede Antilliaanse vrienden die dan heel stoer doen over het feit dat ze drie meisjes tegelijkertijd hebben en eigenlijk wil ik niet met dat soort figuren omgaan. Geen waarde oordeel verder, maar ik wil zelf niet zo worden. Maar ik wil ook niet mijn Antilliaanse achtergrond achterlaten, snap je wat ik bedoel? Ik vind het niet erg om met Nederlanders om te gaan en ik zie mezelf als meer Nederlander dan Antilliaan, maar ik ben ook Antilliaan. Ik wil niet afstand doen van die cultuur.

Ik zie een tegenspraak: je zegt 'geen waardeoordeel' maar ik wil niet met zulke figuren omgaan en ik wil zelf niet zo worden.

Voorop staat: je wilt zelf niet zo worden. Als je dan echt geen waardeoordeel hebt, kun je best met ze om blijven gaan. Maar dat moet je wel kunnen: dus je niet laten kleineren omdat jij niet zo wilt zijn en je niet afkeurend opstellen tegenover hen omdat zij wel zo zijn.

Het vreemdgaan in de Surinaamse en Antilliaanse cultuur is een overblijfsel uit de slavernij - mannen werden aangemoedigd door de meesters om zoveel mogelijk met verschillende vrouwen zoveel mogelijk kinderen te krijgen - hierdoor zorgde men voor een goede aanwas van slaven.

Als je ook kijkt naar de Surinaamse klederdracht is deze juist erop gericht een vrouw zo lelijk mogelijk te laten doen overkomen zodat ze niet aantrekkelijk overkomt op de slaven of haar meester.

Deze "traditie" heeft zich in de cultuur geworteld waardoor het voorkomt dat Surinamers en Antillianen een buitenvrouw en binnenvrouw hebben.

Trouwens, dit gedrag zie je niet bij de Hindoestanen of Javanen immers deze waren geen slaven.

quote:

Op maandag 18 november 2013 16:52 schreef KingKloon het volgende:
Maar dat praat natuurlijk niet goed dat het nog steeds gebeurt in 2013.

Er valt niks goed te praten wanneer je geen waarde oordeel hebt, he? Kijk, jij hebt het over "laten kleineren", maar als jij toch duidelijk een afkeurende mening hebt, dan voelen je vrienden dat echt wel aan. En dan pakken ze je terug.

Niet vreemd mogen gaan is natuurlijk een cultuur-afhankelijk ding. Niet alleen iets Antilliaans, maar ook Brazilianen hebben dat, en ik ken persoonlijk een paar Russen die het ook niet zo nauw nemen.

Ik zou ook afkeurend kunnen zijn over het feit dat jij niet in Allah geloofd. Smerige ongelovige hont dat je bent maar serieus, is heel lastig hoor, dat oordeel thuis laten. Ik wil het wel graag, en toch vind ik onbewust overal wat van.

quote:

Op maandag 18 november 2013 16:27 schreef R3M1NL het volgende:
Het vreemdgaan in de Surinaamse en Antilliaanse cultuur is een overblijfsel uit de slavernij - mannen werden aangemoedigd door de meesters om zoveel mogelijk met verschillende vrouwen zoveel mogelijk kinderen te krijgen - hierdoor zorgde men voor een goede aanwas van slaven.

Als je ook kijkt naar de Surinaamse klederdracht is deze juist erop gericht een vrouw zo lelijk mogelijk te laten doen overkomen zodat ze niet aantrekkelijk overkomt op de slaven of haar meester.

Deze "traditie" heeft zich in de cultuur geworteld waardoor het voorkomt dat Surinamers en Antillianen een buitenvrouw en binnenvrouw hebben.

Trouwens, dit gedrag zie je niet bij de Hindoestanen of Javanen immers deze waren geen slaven.

Lol whut

Je hoeft toch geen afstand te doen van je Antiliaanse cultuur, omdat je een deel van die cultuur niet zo vindt?

Ik ken Nederlanders die de gastvrijheid hoog in het vaandel hebben staan, terwijl dat niet gebruikelijk is en Nederlands die heel vrijgevig zijn etc. etc. Die zijn gewoon zichzelf. Dan ga ik ook niet denken: 'uh, jij bent ook geen echte Nederlander' ofzo.

Zelf ben ik een product van twee culturen (Chinees & Nederlands) en ik pak gewoon uit beide culturen wat ik goed vind en de rest laat ik liggen. Ik hoef ook niet per se Chinese vrienden om wat te doen met mijn Chinese achtergrond.

Gewoon jezelf zijn joh.

quote:

Op maandag 18 november 2013 17:29 schreef Hallmark het volgende:

[..]

Er valt niks goed te praten wanneer je geen waarde oordeel hebt, he? Kijk, jij hebt het over "laten kleineren", maar als jij toch duidelijk een afkeurende mening hebt, dan voelen je vrienden dat echt wel aan. En dan pakken ze je terug.

Niet vreemd mogen gaan is natuurlijk een cultuur-afhankelijk ding. Niet alleen iets Antilliaans, maar ook Brazilianen hebben dat, en ik ken persoonlijk een paar Russen die het ook niet zo nauw nemen.

Ik zou ook afkeurend kunnen zijn over het feit dat jij niet in Allah geloofd. Smerige ongelovige hont dat je bent maar serieus, is heel lastig hoor, dat oordeel thuis laten. Ik wil het wel graag, en toch vind ik onbewust overal wat van.

Een meningsverschil over een bepaald onderwerp hoeft er toch niet per se in te resulteren dat je die vooroordelen ook uit in het gedrag naar die anderen toe?

Mijn goede vrienden doen ook bepaalde dingen waar ik het niet zo mee eens ben, of die ik anders zou doen. Is voor mij geen reden om ze daar op af te rekenen, of terug te pakken. Zij hun waarden, ik de mijne.

[ Bericht 0% gewijzigd door probeer op 18-11-2013 19:04:03 ]

quote:

Op maandag 18 november 2013 18:56 schreef probeer het volgende:
Zij hun waarden, ik de mijne.

Is ook zo, maar dat "leven en laten leven" wordt steeds lastiger naarmate je waarden verder uit elkaar liggen.

Gelukkig is vreemdgaan not done in mijn familie, maar ik ken het wel een beetje vanuit de cultuur. Dat is dan ook een gedeelte van de cultuur waar ik mij niet in kan vinden. Bij mijn broertje en zijn vriendengroep ( Surinamers en Antillianen) zag je trouwens juist het tegenovergestelde: zij keken enorm op tegen een langdurige relatie van een peer van hun die vanaf zijn 14de ofzo nog steeds met dezelfde dame is.

En bedenk trouwens dat je altijd op de eerste plaats een individu bent. Je bent eerst jij dan pas komt de rest en in deze tijd is het gewoon niet nodig om 100% te passen in 1 groep.