TTKLPT - 28.2

Wat is dit voor topic???

quote:

Op donderdag 14 november 2013 16:46 schreef LelijKnap het volgende:

[..]

Lopen doe ik zat! Heb niet eens een fiets.

Oh, dan komt het wel een keer goed, hoor.

De wal zal het schip keren. Dat voordeel heb je wel.

Wat een droefheid.

JAM, weet jij al wat dan?

Lienekien kun je mij ook helpen

Als je met een vrouw praat en je weet zoals ik wanneer je moet knikken en wanneer je moet zwijgen dan heb je al snel een hele schare aan vriendinnen maar keiharde seks, ho maar!!!!

quote:

Op donderdag 14 november 2013 16:56 schreef Mainport het volgende:
Lienekien kun je mij ook helpen

Als je met een vrouw praat en je weet zoals ik wanneer je moet knikken en wanneer je moet zwijgen dan heb je al snel een hele schare aan vriendinnen maar keiharde seks, ho maar!!!!

Ik zou een stevige wandeling in de buitenlucht aanraden.

Laat maar ik heb al een betere oplossing

Immer wenn ich traurig bin,
Trink ich einen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Fang ich an von vorn.

Korn ist eine Band und Korn ist ein Getränk,
Cornelia ist die Frau an die gerne denk'.
Aber weil die Liebe manchmal Ärger birgt,
Da hab ich ein Geheimrezept, was bei mir immer wirkt:

Immer wenn ich traurig bin,
Trink ich einen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Fang ich an von vorn.

holladie, juwie, juwie, die; ha, ha, ha (3x)

Ein Bett im Kornfeld ist bekanntlich immer frei,
Konichiwa sagt der Japaner, ich sag einfach Hi,
Und bin ich mal nicht traurig, dann ist auch nicht schlimm,
Dann trink ich trotzdem einen Korn und fange an zu sing'n:

Immer wenn ich traurig bin,
Trink ich einen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Fang ich an von vorn.

holladie, juwie, juwie, die; ha, ha, ha (3x)

Ja selbst ein blindes Huhn, das kriegt einmal ein Korn
Ich bin der Hahn, du bist das Huhn
Wir singen jetzt von voooorn:

|Immer wenn ich traurig bin,
Trink ich einen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Trink ich noch nen Korn.
Wenn ich dann noch traurig bin,
Fang ich an von vorn.| (2x)

holladie, juwie, juwie, die; ha, ha, ha (4x)
und wir singen alle weiter...
holladie, juwie, juwie, die; ha, ha, ha (6x)



[ Bericht 5% gewijzigd door Mainport op 14-11-2013 17:51:44 ]

quote:

Op donderdag 14 november 2013 16:54 schreef Ringo het volgende:
Wat een droefheid.

JAM, weet jij al wat dan?

Waar ik het over ga hebben of wat met LK aan te vangen?

Ik bedoelde het eerste.

Het een hoeft het ander helemaal niet uit te sluiten, natuurlijk. Aanvankelijk wilde ik het gaan hebben over de (door mij veronderstelde relatie) tussen censuurwetgeving en parafilie in Japan. Door die censuurwetgeving wordt er een hoop bizarre pornografie aangeboden in Japan, om zo die wetgeving dus te omzeilen, wat er weleens toe zou kunnen leiden dat het beeld dat sommige Japanners krijgen van seksualiteit niet echt aansluit bij de gangbare mores. Goed, dat is natuurlijk heel interessant, maar omdat ik van IR begrepen heb dat er ook gasten aanwezig zullen zijn die enige moeite zouden hebben dat aan te horen, vanwege het explicitie karakter, moest ik maar naar iets anders op zoek.
Nu heb ik een bovenmatige interesse in menselijke waanzin, in wat er allemaal mis kan zijn met mensen, vandaar dat ik wilde hebben over een paar zware aandoeningnen, syndroom van Cotard, Caprgas, etc. Dat leek me al snel ook weer of heel expliciet worden, dan wel anekdotisch, dus ook niet zo interessant. Hoogstwaarschijnlijk, daar ga ik vanavond eens wat aan doen, zal ik het hebben over de vraag: 'Waarom zit ik niet in het gesticht?', om kort te gaan, hoe ver moet iemand heen zijn voordat men overgaat tot psychiatrische (dwang)verpleging,- en dat dan, omdat ik dat interessanter vind en daar ook beter mee bekend ben, in België, waar men nog een 'krankzinnigenwet' heeft. Dat zal er in Nederland ook wel zijn, maar daar ben ik minder bekend mee.
Wat betreft LK, denk ik dat hij opgenomen zou moeten worden? Zeer zeker niet. Dat valt allemaal goed mee. Hij zal vast geen (ernstig) gevaar voor zichzelf of zijn omgeving zijn, dus dan lijkt me dat niet nodig. Wel denk ik dat hij verkeerd gediagnosticeerd is, als men al überhaupt een diagnose heeft gesteld. Dat seroxat niet veel beter werkt tegen depressie dan placebo's is algemeen bekend, dus dat lijkt me ook niet echt de juiste oplossing! Ik pik er even een paar dingen uit:

1. Ik ben een beetje teleurgesteld in mijzelf.
2. Ik kan mijzelf nauwelijks bedwingen zooi te kopen.
3. Dit alles wordt gefinanciërd via m'n studie, waarvan ik niet kan zeggen dat het me goed af gaat.
4. Ik vind mensen niet leuk.
5. Ik ben zo verfijnd in de wereld (mijzelf) voor de gek te houden dat al drie psychiaters kansloos bleken te zijn.
6. Depressief voel ik me niet, eerder rusteloos.
7. Kennen jullie dat niet, van die versnelde hartkloppingen wanneer je niets doet?
8. Ik ging lang om met nog grotere mislukkelingen dan ikzelf, maar zelfs die mensen zijn nu een stuk beter bezig.
9. Na jaren van obsessief getraind te hebben ben ik er wel even klaar mee.

Wat mij lijkt is dat LK een intelligente jongen is die veel onrust ervaart en (wellicht) ook wat onder zijn niveau presteert. Dat laatste wijt men voornamelijk door een gebrek aan motivatie, maar lijkt me eerder zijn eigen moeite om dingen voor een langere tijd vol te houden, zich voor een wat langere periode op iets vast te leggen en te concentreren. Ik meen me ook van eerdere uitspraken te herinneren dat hij wat wisselende relaties heeft gehad die ook niet echt op iets uitgelopen zijn.
Dat zal eerder in zijn leven door zijn intelligentie niet zo'n probleem zijn geweest, maar nu hij wat meer op zichzelf aangewezen is, wat ouder is, en er ook wat meer van hem verwacht wordt, wordt dat pijnlijk duidelijk.
Dan is er ook nog dat gevoel van rusteloosheid, impulsiviteit, obsessief iets doen en er daarna klaar mee zijn, etc. etc. Dat 'falen' maakt hem natuurlijk niet al te gelukkig, zeker nu blijkt dat anderen, zelfs grotere mislukkingen dan hijzelf, wel vooruit komen in het leven, wordt dat wat vervelend. Drinkt hij veel, gebruikt hij andere middelen? Dat zou ik dan nog wel willen weten. Hoe is zijn besef dat hij al dat geld dat hij nu aan die onzin uitgeeft - veronderstelt dat dit geld van pappa en mamma of de studiefinancieëring komt - ooit wel terug zou moeten gaan betalen, etc? Dat zou ik ook wel willen weten. Het lijkt me in ieder geval niet zo gek om eens een zelftestje ADHD te doen. Zeker bij wat intelligentere mensen die met hun intelligentie een hoop goed maken en zichzelf wat beter voor de gek kunnen houden, zogenaamd compensatiegedrag, komt men niet zo snel op dat idee.

http://psychcentral.com/addquiz.htm

Daar zijn wel 8 minuten mee te vullen, me dunkt.

Ik twijfel.

- Over de functie van 'er' in modern Nederlands
- Over de onnozelheid van het bijschrift Zonder titel bij kunstwerken zonder titel
- Over het concert dat Bob Dylan in 1966 in de Manchester Free Trade Hall gaf (en niet in de Royal Albert Hall in Londen)
- Over de vraag waarom wie dit leest, niet per se gek hoeft te zijn
- Over de welbesteding van een vrije dag
- Over het gevaar van clowns in een democratische samenleving
- Over het ideale recept voor hutspot

Dat klinkt allemaal erg goed. Bij een ideaal recept voor hutspot moet ik gelijk denken aan die ene vent (ik weet niet meer welke) die van mening was dat de ideale salade een T-bone steak van 800 gram moet bevatten. Ik verheug me er in ieder geval op!
Waar ik zelf ook nog over na heb gedacht is de vraag of het écht helpt een voetbaltrainer te ontslaan na tegenvallende prestaties. Daar is overigens verdomd weinig over terug te vinden!

Het beeld van die T-bone salade is nu al onvergetelijk.

JAM, ik zie jou bijna dagelijks omstreeks kwart voor vijf fietsen over de Oude Grintweg van Boxtel naar Oirschot!

Wat een gekkigheid, Louis! Daar ben ik van mijn levensdagen nog nooit geweest!

quote:

Op donderdag 14 november 2013 21:10 schreef JAM het volgende:
Wat een gekkigheid, Louis! Daar ben ik van mijn levensdagen nog nooit geweest!

Ik zweer het. Op een vrij nieuwe herenfiets. Kop in de wind. Iedere dag.

Kom nu, dat is toch niets voor mij.

Wat doe jij daar dan trouwens, elke dag, hinase die jongen begluren?

Ik zag dus de echte JAM laatst lopen in het Zeeheldenkwartier. Achter een buggy. Maar ik had haast om op tijd ergens te zijn en had al hard trappend op de fiets ook geen puf om te roepen en te zwaaien. Sorry JAM.

Dat vind ik nu een stuk geloofwaardiger!

quote:

Op donderdag 14 november 2013 21:29 schreef JAM het volgende:
Kom nu, dat is toch niets voor mij.

Nee. Dat vond ik nu ook niet. En zeker niet zo stipt iedere dag. Maar goed, je fietst er wél!

quote:

Op donderdag 14 november 2013 21:30 schreef JAM het volgende:
Wat doe jij daar dan trouwens, elke dag, hinase die jongen begluren?

Ik rijd dan naar huis.

Zoals er neppieten zijn en hulpsinterklazen zo heb je ook nepJAMMEN, LXIV. Niet intrappen hoor.

quote:

Op donderdag 14 november 2013 23:07 schreef Franny_G het volgende:
Zoals er neppieten zijn en hulpsinterklazen zo heb je ook nepJAMMEN, LXIV. Niet intrappen hoor.

Een nep-JAM? Zou het? Maar waarom dan? En met welk doel?

Om de echte JAM een beetje te ontzien, natuurlijk. Die kan toch moeilijk over tegelijkertijd zijn, LX.

... maar zelfs dan! Wat moet die nep-JAM daar dan wel niet?

_{Overigens kwam ik er zelf ook eens eentje tegen, in de trein van Gent naar Leuven.}

Zojuist heb ik trouwens 5CC babyshampoo in mijn rechteroor gespoten in de hoop zo het overmatige oorsmeer dat in dat oor zit een beetje los te krijgen. Nu zit ik met mijn hoofd in een hoek van een graad of vijfenveertig naar links gekanteld dit neer te tikken. Zou die nep-JAM daar ook last van hebben? Ik mag lijden van wel!

quote:

Op donderdag 14 november 2013 19:07 schreef Ringo het volgende:

- Over de vraag waarom wie dit leest, niet per se gek hoeft te zijn

Heb een nachtje doorgetrokken en op aanraden van Lienekien een wandeling gemaakt op deze prachtige novemberochtend. Mijn wandeling eindigde driehonderd meter verder bij de albert heijn waar ik twee keer gratis koffie pakte, vroeg of ze ook beenham hadden en uiteindelijk een fles sherry uit het onderste schap afrekende bij de kassa. Iedereen keek me aan alsof ik een attractie was

Mainport: wat staat er vandaag in NRC?

Simone van Saarloos (1990) is een geëngageerde, verschillige columniste die zich bewust is van de tijdsgeest en de maatschappij een spiegel voorhoudt. Ze deinst er niet voor terug om taboes te doorbreken in een vaak uitdagende stijl, en stelt zich vooral de vraag of we onszelf niet voor de gek houden. Door haar rol als jonge vrouw actief in het debat te betrekken biedt ze nieuwe inzichten in klassieke, maar actuele vraagstukken.



Oke bovenstaande heb ik zelf geschreven. Goed he

Enfin, columns! Daar ben ik altijd wel voor te porren. Haar eerste column (vorige week) ging over seks. Een onderwerp waar van alles over te vertellen valt. Zoals dit:

"Het doorstromend vermaak dat de televisie biedt, verbant de eenzaamheid. Seks is natuurlijk ook een poging tot contact, het vullen van een gat (sorry), maar gaat het fout, dan reageer je dat niet af op Twitter – ‘Wat een KUTaflevering weer. #penw’ –, dan zit je er zelf mee."

Na deze overpeinzing schroomt Simone van Saarloos niet om de diepte in te gaan en actuele problemen onder de loep te leggen:

"De lokpuber vormt een gevaarlijke extra verleiding, terwijl de lustpil niemand helpt. Want verlangens komen niet alleen van binnenuit. Aanbod creëert vraag. Willen we dat vrouwen meer seksen, dan moeten we lokmannen inschakelen. Maar vrouwen kunnen altijd al seks krijgen! Dat is een loze kreet: je biedt een vis ook geen wandelstok aan. Het aanbod moet wel enigszins verleidelijk verpakt en kwalitatief zijn afgestemd."

Nou heb ik toevallig zelf een vis op een wandelstok dus ik begrijp niet helemaal wat ze bedoelt:



Haar tweede column (vandaag) ging over Zwarte Piet. Nou kunnen we daar heel flauw over doen maar aangezien zelfs De Correspondent - "Het medicijn tegen de waan van de dag" - er een artikel aan heeft gewijd zullen we het maar door de vingers zien. Daarbij heeft Simone (Vrouwelijke columnisten worden nu eenmaal aangeduid met de voornaam: Aaf, Renske, Sylvia. Niemand begrijpt waar je het over hebt als je begint over de nieuwe column van Bas (Heijne) of Bert (Wagendorp).) het vanuit een ander perspectief bekeken!

"Laten we het Sinterklaasfeest niet minder commercieel begrijpen dan het is. In ruil voor de komst van de kleurenpiet krijgen alle kinderen in Nederland gewoon een extra pakje. Omdat het werkelijke probleem niet bij de onschuldige kinderen ligt, maar bij de ouders die zich vastklampen aan een laatste strohalm kinderdroom, moeten we vooral de volwassenen zoethouden."

Mocht je deze serieuze thematiek niet zo zoeken in een jonge vrouwelijke columnist, wees dan niet gevreesd. Zelfs Simone, de belofte van de toekomst, zet van zichzelf het beeld neer dat we kennen van de vrouwelijke columnist. Om in de woorden van Frollo te spreken: "Wat ben ik toch lekker gek en mal en onhandig en ik ben altijd mijn sleutels vergeten!" Ze typt het letterlijk voor ons uit, die lieve Simone:

"Laatst trok ik thuis het halve onderraam los, een afgescheurd kozijn als wrakhout in mijn armen. Ik gaf schoorvoetend toe dat het rot al tijden aan het groeien was. Mijn vader – opgetrommeld als crisisdienst – verzuchtte: „Kun je dan helemaal niet vooruitdenken?” Ik had bij het eerste beetje lek natuurlijk al alarm moeten slaan."

Ik kijk uit naar de column van volgende week!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2000 00:13 schreef Isabeau het volgende:

quote:Op 21 augustus 2000 23:14 schreef Priscella het volgende:
en groen bij Isabeau ze heeft wel iets groenigs in zich wat weet ik niet maar mijn gevoel zegt het gewoon ja groen is gras

Groen is gras
Groen is gras
Onder mijne voeten
Ik heb verloren
M'n beste vriend
Waar zal ik hem zoeken
Hey daar...plaats gemaakt
Voor die mooie dame
En toen wist ik het
niet meer en zo

Maar goed, dank voor je...lieve...welkom, Pris...de schat

Ik wil ook de mensen voor Pris bedanken voor het welkom, bedankt voor de hartveroverende kusjes (en Yvon...ik moet dus naar de KNO-arts of zo van jouw gegil) en de mensen die na mij posten: ook heel erg bedankt. Ook als je niet post maar leest: bedankt. Ik hoop dat ik deze functie als moderator goed zal vervullen.

Het literatuur forum....tsja. Het klinkt me eerlijk gezegd iets te gewichtig. En of ik gewichtig ben? Neuh, niet echt. Op de weegschaal, dat wel. Zie ander topic. Maar ik lees wel graag, ga graag naar theater voorstellingen en bezoek ook nog wel een keer een museum of tentoonstelling.

Als kind las ik al alles wat los en vast zat. De etiketten op de Brinta, het aap/noot/mies en de Okki. Daarna via 'Pinkeltje', 'Saskia en Jeroen op het waterbed' en 'De Olijke Tweeling' aangekomen bij de boeken van Evert Hartman, Thea Beckman en Jan Terlouw.

Wat ik daarna allemaal gelezen heb ben ik voor een groot deel alweer vergeten. Ik was ooit een soort leesdagboekje gaan bijhouden, maar er te snel mee gestopt. Tot mijn spijt. Want wie wil er nou geen bewijs dat je echt "De Avonden" hebt gelezen, al was het alleen maar om je tot de laatste pagina af te vragen wanneer het boeiend wordt. Iemand mag me nog wel eens uitleggen wat er zo heel erg spektaculair aan dat boek was, want erg hoogdravend kan en wil ik er niet over zijn.

Nu lees ik hoofdzakelijk fantasy boeken en daarnaast een keur aan boeken die me interessant lijken. Nee, niet waar...ik lees hoofdzakelijk van die dikke geneeskunde boeken in het Engels. Niets is zo spannend als de sluwe technieken van ziekten, de sluipende dreiging van virussen en bacteriën, de oorlogen tussen IgG en indringers, het spel van de seks en het spel van de dood en...ik draaf een beetje door Ik zal jullie nergens aanraden om Pathologic Basis of Disease van Robbins of zo te gaan lezen.
Jullie mogen het wel lezen, daar niet van...maar ik heb liever dat anderen andere boeken aanraden om te lezen

Enne, Pris...het is blauw geworden. Zo blauw als...help me even.

Dit is ook een mooie column!

Bagger. Allemaal bagger.

Wat een bagger, die Van Saarloos. Baggerbaggerbagger.

Niet dat van Isabeau hoor. Dat vond ik wel aardig.

Taboes doorbreken is ook niet zo moeilijk. Ik zei gister dat ik niet meer kan touwtjespringen. Daar begrepen de kinderloze vrouwen van middelbare leeftijd (die dus altijd kinderloos zullen blijven en altijd zullen kunnen blijven touwtjespringen) niets van. Ik ben op zulke momenten blij dat ik geen column heb. Taboes zijn om een goede reden taboe.

Misschien wordt het begrip 'taboe' ook iets te gemakkelijk toegepast op van alles en nog wat.

Voor het archief: 14 jaar geleden dacht ik net zo over Zwagerman als ik nu doe.

quote:

Op woensdag 17 november 1999 16:52 schreef Claudia het volgende:
Zwagerman en Giphart? Hmm..niet bepaald mijn types. Grote persoonlijkheden zijn het ookal niet. Zwagerman is mediageil en Giphart is het ultieme burgermannetje dat in herhaling blijft vallen.

Jeetjemina! Dat het alweer veertien jaar geleden is, zeg.

En nu is IR dertig. Ik ben wel benieuw hoe het symposium gegaan is.

Dat was erg leuk, G. Helaas moest ik zelf wat vroeg weg, vandaar dat ik er verstandig aan meen te doen het daarover vertellen aan een ander over te laten.

Laat me terloops wel even opmerken dat Amsterdam echt een verschrikkelijke kankerstaddorp is. Ik moest bijna janken van geluk toen ik weer in , het Haagse, . was.

Lang geleden dat ik zo'n bende boeren en flikkers bij elkaar heb gezien, zeg. Toch al gauw weer een jaar of zes geleden! Was ik toen ook niet in Amsterdam? Nou, het kan geen toeval zijn!

_{Met flikkers bedoel ik geen homoseksuelen hč. Daar heb ik geen enkel probleem mee. Flikkers, bedoel ik, mietjes, zachte eien, metro-mannen, moderne mannen, gladgeschoren kankeryuppies, gecastreerde eikelbijtertjes, - hoe moet ik het zeggen?}

_{Mannen van wie het enige bewijs van hun mannelijkheid de aantekening 'M' in hun paspoort is. zoiets.}