Omdat de reactiesnelheid blijkbaar afhangt van de concentratie (rate = k[A] wat je zegt).quote:Op maandag 30 december 2013 21:00 schreef DefinitionX het volgende:
Ik heb een reactie waarvan de reactiesnelheid van de graad 1 is.
Dus:
rate = k[A]
Waarin k en A in het begin gegeven zijn.
(reactie: A -> B onder een bepaalde temperatuur).
Nu wordt mij gevraagd om de concentratie na 30 minuten te berekenen. Waarom moet ik hier gebruik maken van de integrated rate law?
Waarom mag dit niet:
- delta[A]/delta.tijd = rate
Invullen:
- (At - 0.05)/ 1800 = k * 0.05
En hier los ik dan At op, maar het antwoord wat ik krijg bij de integrated rate law is anders.
Integrated rate law:
ln(At/A0) = -k * t
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik snap maar niet hoe zij op die 2k komen op de laatste afbeelding.
"The rate law for the rate-determening step is rate = k2[O2][O3], but the stoichiometry of the reaction indicates that the overall rate of consumption of ozone is twice the rate of the rate-determening step."
Edit:
Dus wel.
Het is
- 0.5 delta[O3]/delta.tijd = k[O][O3]
Rechts vermenigvuldigen met 0.5 geeft 2k[O][O3]. Wat een instinker!![]()
Je hebt te maken met een differentiaalvergelijking van deze vorm:quote:Op maandag 30 december 2013 21:00 schreef DefinitionX het volgende:
Ik heb een reactie waarvan de reactiesnelheid van de graad 1 is.
Dus:
rate = k[A]
Waarin k en A in het begin gegeven zijn.
(reactie: A -> B onder een bepaalde temperatuur).
Nu wordt mij gevraagd om de concentratie na 30 minuten te berekenen. Waarom moet ik hier gebruik maken van de integrated rate law?
Waarom mag dit niet:
- delta[A]/delta.tijd = rate
Invullen:
- (At - 0.05)/ 1800 = k * 0.05
En hier los ik dan At op, maar het antwoord wat ik krijg bij de integrated rate law is anders.
Integrated rate law:
ln(At/A0) = -k * t
Deze manier stond niet in mijn boek. Het laat een stuk duidelijk zien waar de integrated law vandaan komt.quote:Op maandag 30 december 2013 22:26 schreef lyolyrc het volgende:
[..]
Je hebt te maken met een differentiaalvergelijking van deze vorm:
De algemene oplossing van deze vergelijking is:
Op t = 0 geldt dan:
Als we oplossing van deze vergelijking substitueren in de vorige formule, krijg je de algemene formule voor exponentieel verval, waarmee je hier te maken hebt:
Delen door A0 en vervolgens de natuurlijke logaritme nemen van beide leden geeft:
Het gebeurt wel vaker dat auteurs van studieboeken de formules zo uit de lucht laten vallen en dat maakt het begrip van de stof er niet makkelijker op. Een volledige uitwerking is niet nodig in elk boek, want de boeken zijn vaak al dik zat, maar een verwijzing naar - in dit geval - wiskundige basistheorie is wel op zijn plaats.quote:Op maandag 30 december 2013 22:29 schreef DefinitionX het volgende:
[..]
Deze manier stond niet in mijn boek. Het laat een stuk duidelijk zien waar de integrated law vandaan komt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.De 3e afbeelding (solution) hoort bij worked example 12.15.
In worked example 12.14 zie je dat in de slow, rate-determining step er 1 mol ICI is. Maar in de overal reactie is dat 2 mol. Volgens worked example 12.15 moet je dus de rate vermenigvuldigen met 2. Echter, dat gebeurt er niet. De rate is namelijk gewoon: k1[H2][ICI]
Is dat een bijzondere eigenschap van een reactie met elementaire stap dat een evenwicht is? Ik vind het raar dat ze dat dan niet vermelden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Moet ik hier werken met gebroken ordes o.i.d.?
12.113a. Ik denk 2A + B + C -> D + C
C kan weggelaten worden.
Dan 12.113b.
Ik heb hier eerst de integrated rate law op toegepast om voor A de constante k te berekenen. Vervolgens heb ik de concentratie van A op tijden t= 15s, 30s en 45s berekend. Ik heb de natuurlijke logaritme genomen en daarop besloten dat A 1e orde is omdat de afname op de grafiek lineair is.
Maar b moet in dat geval van de 0e orde zijn omdat A van de 1e orde is. Als er van A 0.20 M verbruikt wordt en 0.10 B M, dan eindig je na 60s op 0.10 M D. Als er van A 0.40 M verbruikt wordt en van B 0.20, dan verdubbelt de concentratie van D. Dat is te zien aan de gegevens.
A is van de 1e orde. A is verdubbeld van 0.20 M naar 0.40 M en D van 0.10 M naar 0.20 M. Maar B is ook verdubbelt, echter geeft deze verdubbeling geen verandering aan. Want als B van de 1e orde was dan zou D niet 0.20 M moeten zijn, maar 0.40 M.
Dus dan is de rate = k[A].
Maar als dat het geval is, kan ik heel moeilijk 12.113e beantwoorden. De afhangende deel-reactie moet dan in de vorm A -> zijn, maar dat kan niet.
Wat geldt er voor Sy(t) aan het einde van de val?quote:Op maandag 6 januari 2014 15:19 schreef Rezania het volgende:
Ik voel me nu heel erg dom, ik kom hier serieus gewoon niet uit.Help?
[ afbeelding ]
Gegeven formules:
[ afbeelding ]
Ik heb al geprobeerd om v te berekenen met de eerste formule, maar dan heb je twee variabelen, dus dat schiet niet op. v substitueren met s*t helpt ook niet, dan krijg je uiteindelijk t² met een constante ervoor.
quote:Op donderdag 2 januari 2014 02:49 schreef DefinitionX het volgende:
Hmmm. Er staat mij bij dat je als je iets oplost wat een vaste vorm heeft de [concentratie] als 1 mag zien.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.De 3e afbeelding (solution) hoort bij worked example 12.15.
In worked example 12.14 zie je dat in de slow, rate-determining step er 1 mol ICI is. Maar in de overal reactie is dat 2 mol. Volgens worked example 12.15 moet je dus de rate vermenigvuldigen met 2. Echter, dat gebeurt er niet. De rate is namelijk gewoon: k1[H2][ICI]
Is dat een bijzondere eigenschap van een reactie met elementaire stap dat een evenwicht is? Ik vind het raar dat ze dat dan niet vermelden.Hmmmm, kan zo 123 niet precies een fout vinden, maar heb je alle variabelen? Wat is R?quote:Op donderdag 2 januari 2014 04:56 schreef DefinitionX het volgende:
(Insomnia vandaag)
Als de activatie energie van een bepaalde reactie 104kj/mol is, de constante k bij 25 graden celcius 3.7 * 10^-5 s^-1, bij 55 graden celcius 1.7 * 10^-5 s^-1, wat is dan de constante k bij 35 graden celcius?
Ik maak gebruik van de arrhenius vergelijking, maar ik kom maar niet uit.
[ afbeelding ]
Het is de bovenste vergelijking. In mijn boek moet ik wel een - gebruiken voor de Ea, dus Ea is in mijn vergelijking negatief. Daarbij staan T1 en T2 in mijn vergelijking omgedraait. (Same thing.)
Ik vul in:
k2= x
k1= constante bij 25 graden celcius
t2= 308.15 kelvin
t1= 298.15 kelvin
En dan los ik x op, maar ik kom dan op 3.71 * 10^-5 s^-1 uit, dat klopt volgens mijn boek niet.
Wellicht eerst met 25 en 55 graden doen om R te bepalen en dan voor 35 proberen.
En let wel: Volgens mij moet je gewoon -104 aanhouden en T2 als de hoogste T nemen.
Edit: Ow wacht dat staat ook in dat plaatje ...quote:Op maandag 6 januari 2014 02:37 schreef DefinitionX het volgende:
Ik snap echt niets van deze opgave:De meest recente vraag kan ik later even naar kijken ...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Moet ik hier werken met gebroken ordes o.i.d.?
-
Of had je deze al zelf opgelost, zou nog mooier zijn
[ Bericht 1% gewijzigd door Scuidward op 06-01-2014 15:52:10 ]
Die is dan nul, maar dan heb je nog steeds twee variabelen in de vergelijking?quote:Op maandag 6 januari 2014 15:24 schreef Alrac4 het volgende:
[..]
Wat geldt er voor Sy(t) aan het einde van de val?
Maar dan heb je twee vergelijkingen met twee onbekenden.quote:Op maandag 6 januari 2014 15:31 schreef Rezania het volgende:
[..]
Die is dan nul, maar dan heb je nog steeds twee variabelen in de vergelijking?
Oh, substitutie?quote:Op maandag 6 januari 2014 15:33 schreef Alrac4 het volgende:
[..]
Maar dan heb je twee vergelijkingen met twee onbekenden.
Je kunt nu de valtijd berekenen als functie van de snelheid en deze valtijd vervolgens in formule 1 invullen
Het is inderdaad gewoon de formule invullen, let echter wel goed op wat je precies in de formule in moet vullen.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:45 schreef Rezania het volgende:
[ afbeelding ]
De formule is M=r*F, maar is het echt gewoon zo simpel als invullen? Moet je de kracht niet ontbinden om bijvoorbeeld de kracht op het touw te nemen? Ik heb geen uitwerkingen, dus ik zou het ook niet even kunnen controleren.
r is zeker niet de lengte van het touw? Ik wist wel dat het te simpel was anders.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:51 schreef M.rak het volgende:
[..]
Het is inderdaad gewoon de formule invullen, let echter wel goed op wat je precies in de formule in moet vullen.
r is inderdaad niet de lengte van het touw, maar de afstand van de massa tot de verticale stippellijn (de 'moment-arm').quote:Op maandag 6 januari 2014 16:52 schreef Rezania het volgende:
[..]
r is zeker niet de lengte van het touw? Ik wist wel dat het te simpel was anders.
Oh ja, nu kan ik me het ook herinneren van de momentenwet.quote:Op maandag 6 januari 2014 17:04 schreef M.rak het volgende:
[..]
r is inderdaad niet de lengte van het touw, maar de afstand van de massa tot de verticale stippellijn (de 'moment-arm').
Je kan deze opgave ook oplossen door de kracht te ontbinden, zoals je zelf ook al aangaf. Probeer die methode ook maar eens, en dan zal je zien dat er hetzelfde uitkomt.
Bedenk dat voor α = 30° geldt cos α = ½√3 en sin α = ½. Je hebt Sy(t) = 0 voor t = 0 en voor het tijdstip t > 0 waarop hij weer op de grond belandt geldt eveneens Sy(t) = 0 en dusquote:Op maandag 6 januari 2014 15:34 schreef Rezania het volgende:
[..]
Oh, substitutie?Stom dat ik daar niet op kwam.
Ik had hem al.quote:Op maandag 6 januari 2014 17:35 schreef Riparius het volgende:
[..]
Bedenk dat voor α = 30° geldt cos α = ½√3 en sin α = ½. Je hebt Sy(t) = 0 voor t = 0 en voor het tijdstip t > 0 waarop hij weer op de grond belandt geldt eveneens Sy(t) = 0 en dus
½vt − ½gt2 = 0
½t(v − gt) = 0
t = v/g
De afgelegde horizontale afstand Sx(t) op dit tijdstip bedraagt 52,5 m, zodat we hebben
52,5 = ½√3·(v2/g)
en dus
v2 = 105g / √3
Rekenen we met g = 9,81 m·s−2 dan levert dit v ≈ 24,39 m·s−1.
Verder kun je bedenken dat het hoogste punt van de paraboolbaan wordt bereikt op de helft van het tijdsinterval [0, v/g], dus voor t = v/2g. Invullen van t = v/2g in Sy(t) levert dan voor de maximale hoogte in meters
Sy(v/2g) = v2 / 8g = 105 / 8√3
en dat komt neer op ca. 7,58 m.
Je geeft niet de juiste formule, het moment M is namelijk een vectoriële grootheid, evenals de arm r en de kracht F. Je moet dan ook het vectoriële product nemen van deze twee, dusquote:Op maandag 6 januari 2014 16:45 schreef Rezania het volgende:
[ afbeelding ]
De formule is M=r*F, maar is het echt gewoon zo simpel als invullen? Moet je de kracht niet ontbinden om bijvoorbeeld de kracht op het touw te nemen? Ik heb geen uitwerkingen, dus ik zou het ook niet even kunnen controleren.
Ja, ik weet dat het eigenlijk vectoriële grootheden zijn, maar wat ik niet weet is hoe je zo'n mooi pijltje boven de grootheden krijgt op FOK!, dus dan maar even zo.quote:Op maandag 6 januari 2014 17:42 schreef Riparius het volgende:
[..]
Je geeft niet de juiste formule, het moment M is namelijk een vectoriële grootheid, evenals de arm r en de kracht F. Je moet dan ook het vectoriële product nemen van deze twee, dus
M = r × F
quote:Op maandag 6 januari 2014 17:45 schreef Rezania het volgende:
[..]
Ja, ik weet dat het eigenlijk vectoriële grootheden zijn, maar wat ik niet weet is hoe je zo'n mooi pijltje boven de grootheden krijgt op FOK!, dus dan maar even zo.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |