Waarom mislukken zelfmoordpogingen vaak?

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2013 17:46 schreef Forbry het volgende:
Voorop staat dat in principe (bijna?) niemand eigenlijk echt dóód wil, men wil alleen een einde aan de vreselijke situatie waar men inzit, een einde aan de depressieve gevoelens die men heeft, etc. Mensen die zelfmoord plegen (of daar in ieder geval een poging toe nemen) zien in de dood nog de enige oplossing voor welke problemen ze dan ook hebben.

Voor de rest, soms komt het mislukken inderdaad voort uit een -overigens wel degelijk heel serieus te nemen!- roep om aandacht, maar (succesvol) zelfmoord plegen is sowieso wel (veel) moeilijker dan je (waarschijnlijk) denkt, dus in best wat gevallen gaat het bij een mislukte poging NIET om een roep om aandacht, maar is het zelfmoord plegen gewoonweg daadwerkelijk mislukt (om wat voor reden dan ook... besef ook dat de drang van zowel je lichaam als geest om te overleven, hoe rot je je ook voelt, zo'n beetje het sterkste instinct is wat er is).

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2013 23:44 schreef nicknicknickname het volgende:

[..]

Is er wel eens onderzocht hoeveel mensen echt blij waren dat ze 'gered' werden?
Lijkt mij dat het echt de laatste uitweg is. Dan wil je ook niet weer gered en opgelapt worden lijkt mij..

En hoeveel mensen die het overleven ondernemen een tweede poging?

quote:

Wetenschappelijke onderbouwing: suïcidepogingen voorspellen suïcide

In een meta-analyse van 23 onderzoeken naar het risico van suïcide na een suïcidepoging of ernstige suïcidegedachten vonden Harris en Barraclough (1997) een 38 tot 47 maal verhoogd risico gedurende follow-upperiodes variërend van 10 tot 20 jaar. Het risico in de verschillende onderzoeken liep uiteen van een 0 tot een 120 keer verhoogd risico. Het risico van suïcide was in de meeste onderzoeken het hoogst in de periode van 3 tot 24 maanden na een poging (Harris & Barraclough, 1997; Nordstrom et al., 1995; Otsama & Lönnqvist, 2002). Ook daarna blijft het risico van suïcide aanzienlijk verhoogd (Tidemalm et al., 2008; Haukka et al., 2008; Jenkins et al., 2002; Holley et al., 1998). In een systematische review van 90 onderzoeken rapporteerden Owens et al. (2002) een sterfterisico van 1,8% (namelijk 1.800 per 100.000 persoonsjaren) in het 1e jaar na zelfbeschadigend gedrag. Zeer hoge suïciderisico's zijn ook gerapporteerd voor suïcidepogers direct na ontslag uit een psychiatrisch ziekenhuis (Haukka et al., 2008; Holley et al., 1998).

Het suïciderisico na een suïcidepoging is bij mannen twee- tot viermaal hoger dan bij vrouwen (Nordstrom et al., 1995), bij een hogere leeftijd, bij patiënten met recente pogingen of meer pogingen in de voorgeschiedenis, bij een hoge suïcide-intentie (Hjelmeland, 1996; Arensman & Kerkhof, 1996; Nordstrom et al., 1995), bij een psychiatrische voorgeschiedenis of lopende behandeling voor een psychiatrische aandoening, geringe sociale cohesie en chronische somatische aandoeningen (Harris & Barraclough, 1997; Skogman et al., 2004; Suokas et al., 2001). Skogman e.a. (2004) vonden verschillende voorspellers voor suïcide voor mannen en voor vrouwen. Voor mannen waren ernst van de poging, herhaalde poging en depressie de belangrijkste voorspellers. Voor vrouwen waren dat hogere leeftijd (> 50 jaar), depressie en ernstige lichamelijke ziekte. Van alle psychiatrische aandoeningen is bij schizofrenie en stemmingsstoornissen het risico het hoogst (1,9 tot 4,1 maal, respectievelijk 1,7 tot 4,2 maal) (Tidemalm, 2008; Haukka et al., 2008).

In vergelijking met zelfvergiftiging als methode is het suïciderisico hoger na pogingen door verhanging, verwurging of strangulatie (6,2 maal), verdrinking (4,0), springen van een hoogte (3,2 maal) of gebruik van vuurwapens (3,0 maal) (Runeson et al., 2010).

In een psychologische-autopsieonderzoek is gevonden dat 38% van de vrouwen en 19% van de mannen die door suïcide overleden, in het jaar daarvoor een niet-fatale poging hadden gedaan. In totaal overleden 62% van de mannen en 38% van de vrouwen bij hun eerste poging (Isometsa & Lonnqvist, 1998).


Wetenschappelijke onderbouwing: suïcidepogingen voorspellen sterfte

Na een suïcidepoging is niet alleen het risico van sterfte door suïcide aanzienlijk verhoogd, maar ook het risico van sterfte door andere oorzaken (Haukka et al., 2008). Ostam en Lonqvist (2001) rapporteerden voor mannen en vrouwen respectievelijk een 38- en 25-voudig verhoogd risico van een gewelddadige dood gedurende 15 jaar na een suïcidepoging.


Wetenschappelijke onderbouwing: suïcidepogingen voorspellen suïcidepogingen

Uit een review van Owens et al. (2002) van 90 onderzoeken naar zelfbeschadigend gedrag blijkt dat dit zich bij 16% van de patiënten binnen een jaar herhaalt en bij 21% binnen 1 tot 4 jaar.

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2013 16:57 schreef papernote het volgende:
Omdat ze stiekem niet dood willen, maar het een schreeuw om aandacht is?

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2013 16:55 schreef Robuustheid het volgende:
Ik zat net dit te lezen:

[..]

Toen vroeg ik mij af, waarom de zelfmoordpogingen vaak mislukken. Het is een nogal macaber ondewerp, dat besef ik, dus met alle respect: maar zelfmoord plegen is toch niet zo moeilijk? Lus in touw knopen, en verhangen maar?

Lijkt mij dat als iemand een mislukte zelfmoordpoging deed, het helegaar geen poging tot zelfmoord was maar een schreeuw om aandacht?

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 12:37 schreef Re het volgende:

[..]

buiten het feit dat jongeren tegenwoordig niet eens een fatsoenlijke knoop kunnen leggen…, maar er is natuurlijk onder jongeren die het proberen veel onervarenheid en geen 100% overtuiging bijvoorbeeld. Onder ouderen ligt dat anders

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 12:46 schreef borbit het volgende:

[..]

Precies! Jongeren moeten afgeschaft worden.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 13:57 schreef Forbry het volgende:
Ook al zit je helemaal niet meer op aandacht hulp te wachten... dan nog is het echt niet altijd zo makkelijk...

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:00 schreef tetouaribo het volgende:

[..]

Zelfmoord plegen is makkelijk. Doorzetten is moeilijk.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:02 schreef Forbry het volgende:
Iedereen denkt ook altijd, neem maar een hoopje pillen en hoppa, daar ga je.... nee, dus.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:03 schreef tetouaribo het volgende:

[..]

Je moet het ook niet met pillen doen. Dat is te pasief. Je moet je zelf ophangen of je polsen door snijden. Daar maak je pas een statement mee. En dat is zo gebeurt.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:05 schreef Forbry het volgende:

[..]

Ook dat verloopt lang niet altijd zoals diegene wenst/denkt

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:16 schreef tetouaribo het volgende:

[..]

Ik denk dat als je echt dood wilt dat dat zonder enige moeite lukt. Gewoon een keukenmes in je pols planten en open rijgen. Succes gegarandeerd. Mensen willen gewoon aandacht. En ik vindt ook dat er gevangenis straf op zelfmoord moet komen of op poging tot. Gewoon normaal doen.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:16 schreef Forbry het volgende:

[..]

Triest

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:20 schreef feyenoordfan92 het volgende:
Zelfmoordpogingen worden te snel zo 'gediagnosticeerd' denk ik, vandaar die vreemde verhoudingen. Als je echt dood wil, springt 90% voor een trein en dan lukt dat bijna altijd. Een paar pillen in je mik gooien of wat gekras op de polsen is vaak meer een paniekactie dan een zelfmoordpoging in mijn ogen. Je instinct houd je dan tegen om niet datgene te doen waardoor je 99% zeker komt te overlijden.

quote:

In nagenoeg elke leeftijdsgroep blijkt ophanging de meest gekozen pleegwijze van zelfdoding te zijn. Alleen bij jongeren tot 20 jaar is voor de trein springen de meest gekozen manier.

De helft van de mannen die zich van het leven berooft, doet dit door ophanging. Ook een overdosis medicijnen en voor de trein springen komt bij mannen relatief vaak voor. Vrouwen kiezen in een derde van de gevallen voor ophanging. Daarnaast neemt 30 procent van de vrouwen een overdosis medicijnen. Ook zichzelf verdrinken en het springen van hoogte komen relatief vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:24 schreef Xaryna het volgende:

[..]

http://www.cbs.nl/nl-NL/m(...)012/2012-3668-wm.htm

[..]

Meestal dus ophanging.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:27 schreef feyenoordfan92 het volgende:

[..]

Oh ok. Meest laffe manier dan ook nog, want in de meeste gevallen zal een naaste je ontdekken.

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:27 schreef Xaryna het volgende:

[..]

Minder erg dan voor de trein springen, vele reizigers benadelen, een machinist traumatiseren en een hele schoonmaak-crew nodig hebben om je van het spoor te schrapen?

quote:

Op zondag 27 oktober 2013 14:29 schreef feyenoordfan92 het volgende:

[..]

Ik vind een naaste ermee confronteren vanwege het emotionele aspect vele malen erger. Jij bekijkt het vanuit pragmatisch oogpunt, dan heb je gelijk.