Mijn eerste topic en gelijk een heel verhaal over mijn probleem. Ik schrijf voor het eerst op een forum dus ben erg benieuwd.
Ik begin mijn eerste topic gelijk met mijn hele verhaal, kijken of meerdere mensen hier last van hebben of wat jullie adviezen/verhalen zijn.
Ik ben een jongen van 21 jaar en ik zit op een muziekschool in Amsterdam. Ik word daar 4 dagen in de week volop opgeleid op een top bassist te worden. Daarnaast heb ik een fantastische band waarmee we getekend zijn bij een label en een geweldig album aan het opnemen zijn. Het begrip 'vrienden' gebruik ik tegenwoordig niet zoveel meer want ik ben te vaak teleurgesteld in mijn slechts 21 jaar bestaan, maar, aan sociaal contact geen gebrek. Kan altijd overal terecht als ik op sociaal vlak iets wil doen en zelfs als niemand beschikbaar is ben ik heel erg makkelijk in staat mezelf te vermaken. Ik ben ook erg graag bezig met fotograferen met mijn spiegelreflexcamera en filmpjes maken voor mensen in mijn directe omgeving geeft mij een fijn gevoel.
Maar..
Ik loop al ja-ren met een intens verdriet rond. Ik kan het moeilijk omschrijven, maar ik ga het proberen. Ik heb sowieso al heel erg lang 'The American Dream'. Ik zou daar graag eens willen studeren omdat ik zo'n liefde voel voor dat land dat ik er oprecht wanhopig van word en mijn voornaamste activiteiten achter de computer is wederom al die informatie opnieuw lezen van websites als het EF, Kilroy of enig andere gespecialiseerde organisatie om tijd door te brengen in Amerika.
Ik heb twee jaar een vriendin gehad en dat is sinds kort definitief uit. Reden: zij heeft mij drie keer bedrogen. Mensen om me heen hebben heel vaak geroepen: 'Maak het gewoon uit' of 'Stop er gewoon mee, ze is het niet waard!'. Uiteindelijk zijn we er allemaal achtergekomen dat je daar niet voor kiest, althans in mijn geval niet, maar dat er gewoon een druppel moet zijn. Die druppel was dus pas bij het derde 'misverstand' voor mij.
Het ergste is nog dat een van die misverstanden een van mijn beste 'vrienden' is geweest. Hij heeft seks met haar gehad. Ik kan jullie allemaal vertellen dat dat een van de ergste dingen is die je kan horen. Ik heb die dag ook niet kunnen eten en heel veel verdriet gehad.
In die tijd had ik ook nog die andere 'vrienden' die met elkaar een groep vormden waar ik min of meer dan bij hoorde. Echter toentertijd hadden ze een front gevormd tegen mij, omdat ik (ik citeer): "Niet op hun niveau zat" of "Je zit niet helemaal op ons level, meer. Wij zijn gewoon intelligenter geworden." Het laatst geciteerde zei nota bene de jongen die mijn vriendin gedaan heeft. Toen wist ik dat nog niet. Nee, dat zou ik twee weken later ontdekken.
Wat ik hier nu probeer te vertellen is eigenlijk dat in eerste instantie ik niets te klagen heb. Heb een mooie woning, mijn hobby's, mijn sociale contacten, ben gezond, heb geen schulden of iets dergelijks. Toch ben ik heel erg ongelukkig. Mede door mijn droom die ik niet waar kan maken maar ook door de afgelopen twee jaar.
Ik begon dit verhaal in de hoop dat ik adviezen zou krijgen en hulp, maar moet zeggen dat dit mij al weer wat rust gegeven heeft. Jullie lezen hier in 3-4 minuten doorheen maar ik ben ondertussen al een half uur aan het typen en nadenken hoe ik dit neer wilde zetten. Als jullie toch een advies of iets willen zeggen: graag!
Thanks for reading! Ciao :-)
En zo niet, wat houdt je verder tegen om daar je geluk te beproeven?
Verdiep je daar eens in, kun je in de toekomst gewoon naar de USA om plezier te maken ipv om iets na te jagen wat niet bestaat.
Verder kun je misschien Bassist-Songwriter worden? Je hebt genoeg stof om over te schrijven lijkt me.
Wat houd je tegen eigenlijk?
Ik heb gisteren toevallig ook een opvallende ontdekking gedaan. Ik zat thuis met de gitarist van mijn bandje en we hadden het over lucide dromen en over de inhoud van je dromen. Ik vertelde hem dat ik vaak droomde over tanden die uit mijn mond vielen en tanden die ik niet kwijt raakte enzo. Wat blijkt, als je daarover droomt voel je je niet serieus genomen, frustraties dat je niet gehoord word, een gevoel van minderwaardigheid en gebrek aan zelfrespect. Ik kan me daar heel erg in vinden. Ik heb er by the way NIET voor gekozen om me zo te voelen dus het is ook niet iets waar ik me 'ff' vanaf zet.
Nee je denkt eraan omdat het zo anders was dan hier (plus geen verplichtingen). Op het moment dat je deelneemt aan het leven daar dan is al die romantiek weg.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 13:53 schreef Early90s het volgende:
Wat mij tegenhoud om naar Amerika te gaan is sowieso natuurlijk dat ik nu nog een studie volg. Ik ben afgelopen zomer geweest en het was zo geweldig dat ik er nog elke dag over nadenk.
Ik heb gisteren toevallig ook een opvallende ontdekking gedaan. Ik zat thuis met de gitarist van mijn bandje en we hadden het over lucide dromen en over de inhoud van je dromen. Ik vertelde hem dat ik vaak droomde over tanden die uit mijn mond vielen en tanden die ik niet kwijt raakte enzo. Wat blijkt, als je daarover droomt voel je je niet serieus genomen, frustraties dat je niet gehoord word, een gevoel van minderwaardigheid en gebrek aan zelfrespect. Ik kan me daar heel erg in vinden. Ik heb er by the way NIET voor gekozen om me zo te voelen dus het is ook niet iets waar ik me 'ff' vanaf zet.
Ik heb het meegemaakt in India. Het was super deluxe fantastisch als ik daar op "bezoek" was.
En toen ging ik daar 6 maanden stage lopen (gelukkig hoefde ik geen onderkomen te regelen). Dan is het leven een stuk minder leuk. Mijn tip: geniet van je tijd en staar je in godsnaam niet blind op het geheel.
Daarbij, je "gedoe"met je vriendengroep kan een compleet andere omgeving idealistischer lijken. Je bent weg. Ik had bar weinig vrienden toen ik 21--22 was. Eigenlijk tot mijn 32ste had ik nagenoeg geen. Andere landen en een andere omgeving leken mij fantatstisch. Nu ben een stuk verder met een fijne vriendin en vrienden. En ben ik blij dat ik het niet gedaan heb.
Heel hard: wat je "beste vriend" gedaan heeft en je vriendin, en je fijne vriendegroep. Fuck 'em with a cactus en snij dat weg. Het was een tijd waar je gelachen en genoten hebt, en ook pijn geleden hebt. Snij het nu weg/sluit het af. En kijk niet meer om en ga verder met je leven. Je hebt een schone lei, vul hem naar je wens opnieuw in!
En dat je bedrogen bent is erg lullig maar dat overkomt, helaas, veel mensen.
Dat zeg ik niet om te bagatelliseren wat je voelt maar om aan te geven dat het je niet hoeft te consumeren en dat het leven gewoon verder gaat
je bent nog jong, er komen nog nieuwe vrienden en liefdes (en sommige zullen ook weer gaan)
Trek er je lessen uit en laat het niet al het goede in je leven overschaduwen
Waarom maak je je studie niet in Amerika af? Misschien is er een mooie master die aansluit op jouw huidige opleiding.quote:
Wat mij tegenhoud om naar Amerika te gaan is sowieso natuurlijk dat ik nu nog een studie volg. Ik ben afgelopen zomer geweest en het was zo geweldig dat ik er nog elke dag over nadenk.
Dus pas op dat je dat niet aan het doen bent, dan kan het namelijk nog eens vies tegen vallen.
Daarnaast, je bent nog harstikke jong, waarom zou je niet naar Amerika kunnen gaan als je dat wil?
Om die te bereiken moet je heel veel kontenlikken en over lijken gaan. En dan zeker niet huilen als je meisje met je beste vriend er van door gaat.
Want ik zeg je: in de United States gaan er meer mensen over lijken om die Dream te halen. Je merkt het alleen al als je daar over straat loopt en winkels binnenstapt. Zoveel fake bij elkaar en mensen waarbij je voelt dat ze jou zouden belazeren als ze daarmee een dollar extra winst kunnen maken...
Beste afleiding die je kan hebben om je over je ex heen te zetten. Die bitch is het niet waard om je kut te voelen man, 3 keer vreemd gaan. Fuck haar.
Ga die reis gewoon plannen, ga bezig om daar iets op te bouwen en maak er wat van.
Zet die stap, je krijgt alleen al enorm veel voldoening bij het plannen van een nieuwe toekomst, nog voor je in het vliegtuig bent gestapt.
Doe je ding en je voelt je al snel echt fucking awesome.
Ook heb ik zelf niet eens echt een vriendin gehad. Heel lullig dat het voor jou zo moet aflopen. Maar in mijn ogen heb je het 'zo slecht' niet.
Wat ik eigenlijk wil zeggen. Wat jij ongelukkig noemt is misschien niet helemaal terecht, want een mens wil altijd meer. Maar als ik vanuit mijn positie naar jou kijk lijkt mij dat juist ideaal. (afgezien van dat gedoe met je vriendin). Ik baal er nu soms ook van dat ik niet heb doorgezet en nu vastzit aan een baan omdat ik straks toch elke maand huur moet aftikken.
Probeer te kijken naar wat je wel hebt in plaats van wat je niet hebt.
Voor mij is het makkelijk praten omdat ik afstand van de situatie heb, maar mijn advies: zie je afgelopen twee jaar niet als 'zonde', maar zie het als een les. Wens je vriend en je ex het allerbeste toe, zij horen blijkbaar bij elkaar. Wees blij dat je daar vanaf bent.quote:
Ik heb twee jaar een vriendin gehad en dat is sinds kort definitief uit. Reden: zij heeft mij drie keer bedrogen. Mensen om me heen hebben heel vaak geroepen: 'Maak het gewoon uit' of 'Stop er gewoon mee, ze is het niet waard!'. Uiteindelijk zijn we er allemaal achtergekomen dat je daar niet voor kiest, althans in mijn geval niet, maar dat er gewoon een druppel moet zijn. Die druppel was dus pas bij het derde 'misverstand' voor mij.
[...]
Toch ben ik heel erg ongelukkig. Mede door mijn droom die ik niet waar kan maken maar ook door de afgelopen twee jaar.
[...] Als jullie toch een advies of iets willen zeggen: graag!
Thanks for reading! Ciao :-)
En daarnaast: je bent nog super jong! Als je naar Amerika wilt gaan, ga dan na je studie! Volg een master, doe een talencursus, maak een rondreis, vul het zelf maar in. Waarom niet? Je bent nu single, dus geen vriendin om rekening mee te houden
Meen je?quote:
Ik kan jullie allemaal vertellen dat dat een van de ergste dingen is die je kan horen.
Denk dat je wel anders piept als je te horen krijgt dat je ongeneeslijk ziek/terminaal bent of te horen krijgt dat een gezinslid is overleden.
Man the fuck up. Zet die roze zonnebril af, leer van je fouten en nare ervaringen, stap vooruit en leef je leven.
Je hebt een puntquote:Op woensdag 23 oktober 2013 22:20 schreef Moira. het volgende:
[..]
Meen je?
Denk dat je wel anders piept als je te horen krijgt dat je ongeneeslijk ziek/terminaal bent of te horen krijgt dat een gezinslid is overleden.
Man the fuck up. Zet die roze zonnebril af, leer van je fouten en nare ervaringen, stap vooruit en leef je leven.
Op mijn 21ste schreef ik de euthanasie brief voor mijn moeder. Dan si dit natuurlijk weer niks *relatief gezien*
Precies, dat soort dingen kunnen je enorm 'vernuchteren', en daar kun je in de rest van je leven juist ook weer profijt van hebben. Omdat je ook nare gevoelens kunt blijven rationaliseren.quote:
[..]
Je hebt een punt
Op mijn 21ste schreef ik de euthanasie brief voor mijn moeder. Dan si dit natuurlijk weer niks *relatief gezien*
Je ergens naar om voelen is oké, maar je moet er niet in blijven hangen en gewoon vooruit blijven gaan. Het leven leuk maken voor jezelf.
Daar zit veel wijsheid inquote:Op woensdag 23 oktober 2013 23:18 schreef rijsttafel het volgende:
Het leven gaat nooit perfect zijn en dromen zijn vaak niet voor niets dromen. Als je dat kan accepteren, zal je je ook minder zorgen maken. Zoek geluk niet in het slagen van studies, reizen, relaties enzo, maar in de acceptatie van jezelf, zou ik zeggen.
Een goede graadmeter die ik ontdekte laatst: Als je stil kunt staan na een dag of op een ochtend. Niks bijzonders aan de hand maar gewoon lekker even de zon over je laten gaan. En als je dan volmaakt blij en content voelt met het moment en met jezelf. Dan ben je er al aardig.quote:
Het leven gaat nooit perfect zijn en dromen zijn vaak niet voor niets dromen. Als je dat kan accepteren, zal je je ook minder zorgen maken. Zoek geluk niet in het slagen van studies, reizen, relaties enzo, maar in de acceptatie van jezelf, zou ik zeggen.
En je studeert, maar je kan ook tijdens je studie naar Amerika, stage, minor, scriptie e.d. Genoeg kansen. Ik zou zeggen, zie het positieve er van in dat je nu zelf kan bepalen waar je staat en heen gaat.
Het is begrijpelijk dat je het vreemdgaan dat je hebt ervaren moet verwerken, maar zielig doen over het niet hebben kunnen ondergaan van de american dream is gewoon een slachtoffer rol, en het is maar de vraag wat dat nu bijdraagt aan je welzijn.
quote:
Ik loop al ja-ren met een intens verdriet rond.
Dit.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 16:52 schreef fathank het volgende:
Man the fuck up. Een vriendin op je 21e is toch geen partner voor het leven. Rot dat het zo gelopen is maar je verandert er niks meer aan. Maak je opleiding af, maak dat album af en jaag je droom achterna. Je hebt je hele leven voor je.