Wat mij de laatste tijd opvalt is dat er in elke AH heel erg veel managers lopen. Van een echte manager in pak met een stropdas, maar ook heel veel jonge managers die in hun eigen ''nette'' kleding rondlopen. Een manager van de kassa, en een manager van de brood afdeling, manager van de wijn afdeling, etc. Vaak gewoon een giletje van de H&M ofzo, of een V hals pullover van de sting, en dan met zo'n goud naambordje waar op staat dat ze teamleider zijn..
Maar in mijn plaatselijke AH lopen volgens mij alleen maar teamleiders. Er lopen meer mensen in hun eigen kleding rond dan dat er blauwe mannetjes rondlopen.
Dit vind ik erg irritant, want als ik iets wil vragen moet ik altijd 3x zo goed kijken of ik iemand van de winkel kan vinden. Daarnaast is het me wel eens gebeurd dat ik aan een teamleider vroeg waar de eieren stonden, en dat die kerel vervolgens zei dat ik het aan een medewerker in een blauw jasje moest vragen en vervolgens zelf snel het magazijn in liep
Maar die waren natuurlijk nergens te bekennen..quote:Op donderdag 17 oktober 2013 12:28 schreef Badger. het volgende:
.....dat die kerel vervolgens zei dat ik het aan een medewerker in een blauw jasje moest vragen en vervolgens zelf snel het magazijn in liep
Oh nee stel je voor dat je een keer je poten moet uitstekenmungol ben jequote:
Al lange tijd erger ik me aan het ernstig ondeskundig personeel aan de kassa's. Goedemorgen, goedemiddag mevrouw/meneer komt niet in hun woordenboek voor. Dan het gegooi met de boodschappen. Gewoon doorduwen die handel, net zolang tot de koekjes koekkruimels en de bolletjes zo plat als een kaakje zijn. Chips eten we gemakshalve ook maar verkruimeld.
Je bent nog maar net bezig om je boodschappen veilig en onbeschadigd in je tas of kratje te stoppen of er wordt al aan je geroepen of je een bonuskaart hebt, wilt u koopzegels, wilt u...? Enz., enz...
Zo langzamerhand weten ze wel dat ik eerst mijn spullen inpak en dan af ga rekenen. Maar ja...het personeel wijzigt elk half jaar en je kan weer opnieuw beginnen met het opvoeden van de cassiérres. Als ik mijn spullen heb ingepakt komt het grote afrekenen. Het bedrag plompverloren noemen zonder ook maar één keer aub er aan toe te voegen. Als ik aanbied om bijvoorbeeld 10 of 20 cent te geven om het teruggeven te vergemakkelijken raken ze helemaal in paniek. Want ja...hoe doe je dat nu weer? Nee, we kijken liever op ons zo vertrouwde scherm. Scharrelen het bedrag bij elkaar en het jonge ding klapt het in mijn geopende hand. Tja....¤ 35,85 daar moet ik het mee doen. Een briefje van 10, een briefje van 20, een 2 euro muntstuk, een 1 euro muntstuk, vijf muntstukken van 50 cent, een muntje van 20 cent, een muntje van 10 cent en om het compleet te maken nog vijf cent.
En nu ben ik het zat...elke keer gebeurt dit weer. Als ik er iets van zeg weten ze niet eens wat ze moeten antwoorden. Ik krijg een antwoord in de trant van: 'Ja, maar hier staat dat ik u dat moet terug geven!' Nee, troela, ik bedoel dat je niet op deze manier geld terug geeft.
De volgende keer ga ik uitgebreid het geld natellen, ongeacht hoe lang de rij achter me is.
Dus geachte AH, als u denkt de prijzenoorlog te winnen met dit personeel, dan hebt u het mis! Mijn dringend advies is om te investeren in uw personeel zodat goede klanten niet bij u weglopen en u de oorlog alsnog zult verliezen
lul niet, knorquote:
Die types is het echt een beetje in de bol geslagen.quote:
[..]
Alsof ze zo belangrijk zijn
Dan niet paupertjequote:
Lekker geschreven ookquote:
Klacht indienen.quote:
Daarnaast is het me wel eens gebeurd dat ik aan een teamleider vroeg waar de eieren stonden, en dat die kerel vervolgens zei dat ik het aan een medewerker in een blauw jasje moest vragen en vervolgens zelf snel het magazijn in liep
haha mooi verhaal. Ik betaal gewoon met pin dus kan hier niet over oordelen.quote:
Geachte heer/mevrouw,
Al lange tijd erger ik me aan het ernstig ondeskundig personeel aan de kassa's. Goedemorgen, goedemiddag mevrouw/meneer komt niet in hun woordenboek voor. Dan het gegooi met de boodschappen. Gewoon doorduwen die handel, net zolang tot de koekjes koekkruimels en de bolletjes zo plat als een kaakje zijn. Chips eten we gemakshalve ook maar verkruimeld.
Je bent nog maar net bezig om je boodschappen veilig en onbeschadigd in je tas of kratje te stoppen of er wordt al aan je geroepen of je een bonuskaart hebt, wilt u koopzegels, wilt u...? Enz., enz...
Zo langzamerhand weten ze wel dat ik eerst mijn spullen inpak en dan af ga rekenen. Maar ja...het personeel wijzigt elk half jaar en je kan weer opnieuw beginnen met het opvoeden van de cassiérres. Als ik mijn spullen heb ingepakt komt het grote afrekenen. Het bedrag plompverloren noemen zonder ook maar één keer aub er aan toe te voegen. Als ik aanbied om bijvoorbeeld 10 of 20 cent te geven om het teruggeven te vergemakkelijken raken ze helemaal in paniek. Want ja...hoe doe je dat nu weer? Nee, we kijken liever op ons zo vertrouwde scherm. Scharrelen het bedrag bij elkaar en het jonge ding klapt het in mijn geopende hand. Tja....¤ 35,85 daar moet ik het mee doen. Een briefje van 10, een briefje van 20, een 2 euro muntstuk, een 1 euro muntstuk, vijf muntstukken van 50 cent, een muntje van 20 cent, een muntje van 10 cent en om het compleet te maken nog vijf cent.
En nu ben ik het zat...elke keer gebeurt dit weer. Als ik er iets van zeg weten ze niet eens wat ze moeten antwoorden. Ik krijg een antwoord in de trant van: 'Ja, maar hier staat dat ik u dat moet terug geven!' Nee, troela, ik bedoel dat je niet op deze manier geld terug geeft.
De volgende keer ga ik uitgebreid het geld natellen, ongeacht hoe lang de rij achter me is.
Dus geachte AH, als u denkt de prijzenoorlog te winnen met dit personeel, dan hebt u het mis! Mijn dringend advies is om te investeren in uw personeel zodat goede klanten niet bij u weglopen en u de oorlog alsnog zult verliezen
Dat mens verdient echt een leverstoot.quote:
Geachte heer/mevrouw,
Al lange tijd erger ik me aan het ernstig ondeskundig personeel aan de kassa's. Goedemorgen, goedemiddag mevrouw/meneer komt niet in hun woordenboek voor. Dan het gegooi met de boodschappen. Gewoon doorduwen die handel, net zolang tot de koekjes koekkruimels en de bolletjes zo plat als een kaakje zijn. Chips eten we gemakshalve ook maar verkruimeld.
Je bent nog maar net bezig om je boodschappen veilig en onbeschadigd in je tas of kratje te stoppen of er wordt al aan je geroepen of je een bonuskaart hebt, wilt u koopzegels, wilt u...? Enz., enz...
Zo langzamerhand weten ze wel dat ik eerst mijn spullen inpak en dan af ga rekenen. Maar ja...het personeel wijzigt elk half jaar en je kan weer opnieuw beginnen met het opvoeden van de cassiérres. Als ik mijn spullen heb ingepakt komt het grote afrekenen. Het bedrag plompverloren noemen zonder ook maar één keer aub er aan toe te voegen. Als ik aanbied om bijvoorbeeld 10 of 20 cent te geven om het teruggeven te vergemakkelijken raken ze helemaal in paniek. Want ja...hoe doe je dat nu weer? Nee, we kijken liever op ons zo vertrouwde scherm. Scharrelen het bedrag bij elkaar en het jonge ding klapt het in mijn geopende hand. Tja....¤ 35,85 daar moet ik het mee doen. Een briefje van 10, een briefje van 20, een 2 euro muntstuk, een 1 euro muntstuk, vijf muntstukken van 50 cent, een muntje van 20 cent, een muntje van 10 cent en om het compleet te maken nog vijf cent.
En nu ben ik het zat...elke keer gebeurt dit weer. Als ik er iets van zeg weten ze niet eens wat ze moeten antwoorden. Ik krijg een antwoord in de trant van: 'Ja, maar hier staat dat ik u dat moet terug geven!' Nee, troela, ik bedoel dat je niet op deze manier geld terug geeft.
De volgende keer ga ik uitgebreid het geld natellen, ongeacht hoe lang de rij achter me is.
Dus geachte AH, als u denkt de prijzenoorlog te winnen met dit personeel, dan hebt u het mis! Mijn dringend advies is om te investeren in uw personeel zodat goede klanten niet bij u weglopen en u de oorlog alsnog zult verliezen
Niet bij de supermarkt waar ik wel eens kom (een Vomar supermarkt als je die kunt).quote:
Inderdaad, hier liggen ze ook niet bij het brood.quote:Op donderdag 17 oktober 2013 13:03 schreef BadSnoopy het volgende:
[..]
Niet bij de supermarkt waar ik wel eens kom (een Vomar supermarkt als je die kunt).
Teamleider: "Jawel, maar...."
Jij: "Oke mooi, vertel me nou maar waar de eieren staan. Ik heb haast."
dus jij bent zo'n stront irritant figuur die aan de kassa alles in kratjes en tasjes gaat inpakken en wachten met betalen zodat de mensen achter je weer op jou moeten wachten?quote:
Geachte heer/mevrouw,
Al lange tijd erger ik me aan het ernstig ondeskundig personeel aan de kassa's. Goedemorgen, goedemiddag mevrouw/meneer komt niet in hun woordenboek voor. Dan het gegooi met de boodschappen. Gewoon doorduwen die handel, net zolang tot de koekjes koekkruimels en de bolletjes zo plat als een kaakje zijn. Chips eten we gemakshalve ook maar verkruimeld.
Je bent nog maar net bezig om je boodschappen veilig en onbeschadigd in je tas of kratje te stoppen of er wordt al aan je geroepen of je een bonuskaart hebt, wilt u koopzegels, wilt u...? Enz., enz...
Zo langzamerhand weten ze wel dat ik eerst mijn spullen inpak en dan af ga rekenen. Maar ja...het personeel wijzigt elk half jaar en je kan weer opnieuw beginnen met het opvoeden van de cassiérres. Als ik mijn spullen heb ingepakt komt het grote afrekenen. Het bedrag plompverloren noemen zonder ook maar één keer aub er aan toe te voegen. Als ik aanbied om bijvoorbeeld 10 of 20 cent te geven om het teruggeven te vergemakkelijken raken ze helemaal in paniek. Want ja...hoe doe je dat nu weer? Nee, we kijken liever op ons zo vertrouwde scherm. Scharrelen het bedrag bij elkaar en het jonge ding klapt het in mijn geopende hand. Tja....¤ 35,85 daar moet ik het mee doen. Een briefje van 10, een briefje van 20, een 2 euro muntstuk, een 1 euro muntstuk, vijf muntstukken van 50 cent, een muntje van 20 cent, een muntje van 10 cent en om het compleet te maken nog vijf cent.
En nu ben ik het zat...elke keer gebeurt dit weer. Als ik er iets van zeg weten ze niet eens wat ze moeten antwoorden. Ik krijg een antwoord in de trant van: 'Ja, maar hier staat dat ik u dat moet terug geven!' Nee, troela, ik bedoel dat je niet op deze manier geld terug geeft.
De volgende keer ga ik uitgebreid het geld natellen, ongeacht hoe lang de rij achter me is.
Dus geachte AH, als u denkt de prijzenoorlog te winnen met dit personeel, dan hebt u het mis! Mijn dringend advies is om te investeren in uw personeel zodat goede klanten niet bij u weglopen en u de oorlog alsnog zult verliezen
en ga met je tijd mee. pin gewoon
quote:
Geachte heer/mevrouw,
Al lange tijd erger ik me aan het ernstig ondeskundig personeel aan de kassa's. Goedemorgen, goedemiddag mevrouw/meneer komt niet in hun woordenboek voor. Dan het gegooi met de boodschappen. Gewoon doorduwen die handel, net zolang tot de koekjes koekkruimels en de bolletjes zo plat als een kaakje zijn. Chips eten we gemakshalve ook maar verkruimeld.
Je bent nog maar net bezig om je boodschappen veilig en onbeschadigd in je tas of kratje te stoppen of er wordt al aan je geroepen of je een bonuskaart hebt, wilt u koopzegels, wilt u...? Enz., enz...
Zo langzamerhand weten ze wel dat ik eerst mijn spullen inpak en dan af ga rekenen. Maar ja...het personeel wijzigt elk half jaar en je kan weer opnieuw beginnen met het opvoeden van de cassiérres. Als ik mijn spullen heb ingepakt komt het grote afrekenen. Het bedrag plompverloren noemen zonder ook maar één keer aub er aan toe te voegen. Als ik aanbied om bijvoorbeeld 10 of 20 cent te geven om het teruggeven te vergemakkelijken raken ze helemaal in paniek. Want ja...hoe doe je dat nu weer? Nee, we kijken liever op ons zo vertrouwde scherm. Scharrelen het bedrag bij elkaar en het jonge ding klapt het in mijn geopende hand. Tja....¤ 35,85 daar moet ik het mee doen. Een briefje van 10, een briefje van 20, een 2 euro muntstuk, een 1 euro muntstuk, vijf muntstukken van 50 cent, een muntje van 20 cent, een muntje van 10 cent en om het compleet te maken nog vijf cent.
En nu ben ik het zat...elke keer gebeurt dit weer. Als ik er iets van zeg weten ze niet eens wat ze moeten antwoorden. Ik krijg een antwoord in de trant van: 'Ja, maar hier staat dat ik u dat moet terug geven!' Nee, troela, ik bedoel dat je niet op deze manier geld terug geeft.
De volgende keer ga ik uitgebreid het geld natellen, ongeacht hoe lang de rij achter me is.
Dus geachte AH, als u denkt de prijzenoorlog te winnen met dit personeel, dan hebt u het mis! Mijn dringend advies is om te investeren in uw personeel zodat goede klanten niet bij u weglopen en u de oorlog alsnog zult verliezen
_!quote:
[..]
Dus jij bent zo'n stront irritant figuur die aan de kassa alles in kratjes en tasjes gaat inpakken en wachten met betalen zodat de mensen achter je weer op jou moeten wachten?
en ga met je tijd mee. pin gewoon.
KLB / Mensen die huilen op Facebook
SPOILER
[ Bericht 9% gewijzigd door BadSnoopy op 17-10-2013 13:57:29 ]
was het zo koud daar dan?quote:
Nooit bij de koeling geweest daar merk ik?quote:
quote:
Geachte heer/mevrouw,
Al lange tijd erger ik me aan het ernstig ondeskundig personeel aan de kassa's. Goedemorgen, goedemiddag mevrouw/meneer komt niet in hun woordenboek voor. Dan het gegooi met de boodschappen. Gewoon doorduwen die handel, net zolang tot de koekjes koekkruimels en de bolletjes zo plat als een kaakje zijn. Chips eten we gemakshalve ook maar verkruimeld.
Je bent nog maar net bezig om je boodschappen veilig en onbeschadigd in je tas of kratje te stoppen of er wordt al aan je geroepen of je een bonuskaart hebt, wilt u koopzegels, wilt u...? Enz., enz...
Zo langzamerhand weten ze wel dat ik eerst mijn spullen inpak en dan af ga rekenen. Maar ja...het personeel wijzigt elk half jaar en je kan weer opnieuw beginnen met het opvoeden van de cassiérres. Als ik mijn spullen heb ingepakt komt het grote afrekenen. Het bedrag plompverloren noemen zonder ook maar één keer aub er aan toe te voegen. Als ik aanbied om bijvoorbeeld 10 of 20 cent te geven om het teruggeven te vergemakkelijken raken ze helemaal in paniek. Want ja...hoe doe je dat nu weer? Nee, we kijken liever op ons zo vertrouwde scherm. Scharrelen het bedrag bij elkaar en het jonge ding klapt het in mijn geopende hand. Tja....¤ 35,85 daar moet ik het mee doen. Een briefje van 10, een briefje van 20, een 2 euro muntstuk, een 1 euro muntstuk, vijf muntstukken van 50 cent, een muntje van 20 cent, een muntje van 10 cent en om het compleet te maken nog vijf cent.
En nu ben ik het zat...elke keer gebeurt dit weer. Als ik er iets van zeg weten ze niet eens wat ze moeten antwoorden. Ik krijg een antwoord in de trant van: 'Ja, maar hier staat dat ik u dat moet terug geven!' Nee, troela, ik bedoel dat je niet op deze manier geld terug geeft.
De volgende keer ga ik uitgebreid het geld natellen, ongeacht hoe lang de rij achter me is.
Dus geachte AH, als u denkt de prijzenoorlog te winnen met dit personeel, dan hebt u het mis! Mijn dringend advies is om te investeren in uw personeel zodat goede klanten niet bij u weglopen en u de oorlog alsnog zult verliezen
Ik gaf vroegah als caissière het geld altijd netjes terug dmv terugtellen. De helft van de keren kreeg ik als reactie: ''Jahaaa, ik heb het wel gezien, hoorr''
Oude taarten hebben altijd wel iets te zeuren, waarschijnlijk willen die ''jonge dingen'' ze/jou gewoon zo snel mogelijk bij hun kassa weg hebben.