Bipolaire stoornis deel 3

quote:

Op woensdag 26 februari 2014 09:37 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Zit in april 1jr. hier op de flat en krijg hem a.h.g.i. op mijn eigen naam. Ben dan pas echt eigen baas.Moet me nu nog aan de voorwaarden van de GGZ voeldoen. Niemand inwonen,moet alleen blijven en mag maar 1 kat. Zal opgelucht zijn als het 1maal zover is. En wordt tijd dat ik het financieel wat beter krijg...Deo volente....

quote:

Op maandag 17 maart 2014 04:58 schreef arjan1112 het volgende:
manisch zijn is kut, dan hebben andere mensen last van je
als je depressief bent alleen jezelf

quote:

Op woensdag 26 maart 2014 16:17 schreef d0p3d het volgende:
Ben wel benieuwd welke leeftijdscategorie de bipolairen hier zijn, ik herken weinig terug van de druk van verantwoordelijkheden en zo. Heb ook wel moeite met de euforie over het manisch zijn, vindt dat bij mezelf vrij eng.

quote:

Op donderdag 27 maart 2014 13:32 schreef d0p3d het volgende:
42 hier. Ben nog maar recentelijk gediagnosticeerd dus het is allemaal nieuw om hoe er mee om te gaan, dus alles best wel eng. Hoe met de kinderen als ik het niet trek, hoe gaat mijn werk er verder uitzien, kan ik alle vernatwoordelijkheden in de toekomst weer aan etc.

Thx 4 the welcome btw

Edit: Trouwens ook positieve dingen hoor, barst van de creativiteit als ik manisch ben, zowel werk als muziek

quote:

Op donderdag 27 maart 2014 20:12 schreef d0p3d het volgende:

@seasushi

Zit in een andere situatie, partner, 2 jonge kinderen, baan met hoge werkdruk en wel een hypotheek. Maakt het daarom best wel eens uitzichtloos en zou niet weten hoe dat op te lossen.
Thanks for sharing, might take you up on that offer

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 14:29 schreef Sinceria het volgende:
Sorry, ik breek een beetje in in jullie topic om een vraag te stellen. Ik ben Lamictal (of eigenlijk de goedkopere versie Lamotrigine aan het opbouwen. Ik heb dan wel geen bipolaire stoornis maar epilepsie.

Ik weet dat dit medicijn soms ook aan mensen met een bi-polaire stoornis wordt gegeven, zijn er hier mensen die er ervaring mee hebben? Ik ben nu een week of twee aan het opbouwen en ben een uur nadat ik het inneem heel erg moe voor een paar uur. Ik slik nu 2 keer 50 milligram per dag.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 19:10 schreef seasushi het volgende:

[..]

geen flauw idee, want ik slik het al jaren, maar dan voor het slapen gaan. Is dat misschien een plan? Ik weet niet of het voor epileptie ook in een dosis ingenomen kan worden. Maar het opbouwen moet in ieder geval heel erg langzaam.
450mg per dag hier. Ik blijf het een ontzettend goor pilletje vinden met een bosbessensmaak die de bitterheid niet kan verbergen.
Ik gebruik wel lamictal, het merk dan, Ik kreeg maagklachten van het "huismerk"

quote:

Op donderdag 15 mei 2014 16:13 schreef zwaardegekste het volgende:
@Salmannassar

ben geen BPSer, maar heb er minstens eentje in mijn omgeving.

Dat gemeld, ik vind je persoonlijk een dappere strijder tegen je afwijking, heb je (soms inderdaad warrige) lappen tekst gelezen, en kan me goed vinden in veel van je standpunten, ook al heb ik geen ervaring verder. Je hebt me daarin wel wat hoop geschonken voor het geval in mijn omgeving

Het enige wat ik op te merken heb, is dat een BPS ook voort kan komen uit externe factoren, dus stress uit het leven oid. Mensen kunnen dan in een depressie terecht komen waar ze dan echt geen uitweg meer uit zien. Hierdoor zullen ze niet de "standaard dip" ervaren, waar ze dan normaalgesproken misschien wel een uitweg uit konden vinden.

En nogmaals, ik ben geen ervaringsdeskundige, ben me alleen al een paar dagen aan het inlezen in deze niet altijd vrolijke materie. Jullie allemaal in ieder geval bedankt voor de openheid, wordt door mij als inmiddels nog maar een "bijna-leek" enorm gewaardeerd!

quote:

Op donderdag 15 mei 2014 18:30 schreef ManianMan het volgende:

[..]

Aha dus al ik mij kan vinden in de OP genoemde factoren, lijd ik aan het Bopilaire stoornis?

Ik wist wel dat ik een of andere stoornis had. De laatste tijd is mijn geheugen een zeef

quote:

Op vrijdag 16 mei 2014 10:32 schreef zwaardegekste het volgende:

[..]

Als dat zo zou zijn, zouden de diagnoses geen jaren hoeven duren he

quote:

Op vrijdag 16 mei 2014 12:23 schreef ManianMan het volgende:

[..]

Misschien ben ik wel intelligent

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 12:30 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ben blij dat iemand nog wat heeft aan mijn 'geraaskal'..Stress is idd een niet te verwaarlozen factor in het uitlokken van een aanval, althans in mijn geval. Ben nu 6jr. uit het arbeidsproces en de bijbehorende stress en al die tijd niet manisch geworden, wel hypomaan onder invloed van div. drugs (speed & wiet) maar dit is nooit uit de hand gelopen tot nu toe. Zonder drugs zit ik op een vlakke, dodelijk saaie lijn en zo af en toe maakt mij dit wat suïcidaal waar mijn financieële toestand ook aan bijdraagt. Heb verdomme geen cent te makken waardoor het bestaan een grauwe sleur wordt waar nauwelijks uit te breken valt. Heb sinds kort ook geen eigen computer en internet meer wat ook al niet helpt...Maar voorlopig sla ik me er wel doorheen...Nog bedankt voor je positieve input.

quote:

Op donderdag 15 mei 2014 18:30 schreef ManianMan het volgende:

[..]

Aha dus al ik mij kan vinden in de OP genoemde factoren, lijd ik aan het Bopilaire stoornis?

Ik wist wel dat ik een of andere stoornis had. De laatste tijd is mijn geheugen een zeef

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 22:40 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Hoi, S2b en welkom. We kunnen wel wat vers bloed gebruiken hier....Ik raad je vriendelijk aan de voorafgaande posts te lezen vanaf deel 1 in gedeeltelijk antwoord op je vraag hoe wij er mee omgaan.
Niet dat je er echt wat aan hebt...Iedere bipolair is uniek net als elke autist ( en btw wij allemaal).
Een gebruiksaanwijzing hoef je dus niet te verwachten. Als die al van toepassing is want uit je symptomatiek maak ik i.i.g. niet op dat je bipolair zou zijn. Het doet mij meer aan borderline denken. Een bipolair heeft niet direct last van "buien" maar is manisch, hypomaan, depressief of 'normaal'/ 'stabiel',
Je hebt wel de zog. rapid cyclers die soms per dag cykelen van euforie naar suïcidaal. We hadden er hier 1tje zoals je zult kunnen lezen en ik hoop niet dat jij zijn opvolgster bent. Maar vooralsnog denk ik van niet want dan was dat allang opgevallen. Een manie blijft niet onopgemerkt dus ik neem aan dat je dat nog nooit geweest bent. Depressief welliswaar wel maar dat is veel ordinairder aangezien AD algemeen ingang hebben gevonden en er geen taboe op rust. Eén keer de krant lezen is genoeg om ( een beetje ) depri te worden...
Ik heb trouwens ook een jaar of 6 in een BW gewoond, om diverse (praktische) redenen, en ik neem dan maar aan dat jij aan een serieuze vorm van autisme lijdt die dat ook vereist. Het zou goed zijn als je wat meer over jezelf vertelde zodat we je welgeinformeerd van dienst kunnen zijn. Want mocht je bipolair zijn staat je misschien nog heel wat te wachten. Bij mij heeft het geleid tot een RM ( die recent verlopen is) en dat gun ik niemand aangezien je je zelfbeschikkingsrecht word ontnomen ( dwangmedicatie) en als je niet oppast je zelfvertrouwen.
Dat is mij niet overkomen zoals je teruglezende zult kunnen constateren. Ik heb eerder een overdosis
zelfvertrouwen al dan niet gefundamenteerd. Comes with the territory...Maar we zullen in jouw geval wel zien wie er wint, de autist of de bipolair. Laat i.i.g. FF weten wanneer de diagnose officieel is want ik ben benieuwd of ik ongelijk heb (en dat hoop ik).
Ik beschouw bipolairiteit als een verrijking van mijn leven en ik ben blij dat ik levenslang heb (ongeneeselijk). Maar maak je niet te sappel. Als je bipolair bent ben je dat je leven lang al alleen heeft je afwijkende gedrag nu een naam. Je zal hoogstens wat depakine ( natriumvalproaat, een zout) ( géén lithium, dat is troep!) moeten gaan slikken. Dat is een stemmingsstabilisator die verder weinig kwaad kan. Heb jarenlang 2000mg p/d. geslikt. Ken mensen die dankzij lithium een niertransplantatie moesten ondergaan dus nogmaals: géén lithium! Zeg maar tegen de Dr. dat ie dood kan vallen mocht ie dat voorschrijven en dat ik dat gezegd heb . Ben nu zelf binnen 6 mndn. medicijnvrij en gebruik dan alleen nog zog. zelfmedicatie (a.k.a. drugs, alles wat ik te pakken kan krijgen, behalve alcohol). Vnlk. speed en wiet, naast tabak, want een beetje psychiatrisch patiënt rookt....Doe jij trouwens aan zelfmedicatie of is dat niks voor jou? Ik voel me i.i.g. een stuk beter dan zonder. Dan is het passiviteit troef. Maar dat is de cisordinol die nu afgebouwd wordt, nog 2x 50ml, dan 3x 25 ml en dan ben ik ervan af. Hoe zit dat met jou? Ook aan de medicatie? En zo ja, hoe bevalt dat?
Maar nogmaals: maak je niet te sappel, wat mij betreft is bipolair de prettigste stoornis van allemaal. Maar hierbij spreek ik uiteraard alleen voor mezelf. Lang niet iedereen zal het met me eens zijn, hun goed recht. En hoe het voor jou uit zal pakken,,?,Geen idee. Maar hier zal je i.i.g. een luisterend, meedenkend oor vinden al is het wel akelig stil hier de laatste tijd. Geen nieuws is goed nieuws zullen we dus maar denken.
.En denk niet dat je teveel verteld, integendeel. Stort je hart maar uit.
En dan zal ik nu weer voor FF me smoel houden voor we aan deel 4 toe zijn. Niet vergeten: teruglezen. Tijd zat, tóch?
Groetjes en tot lezens..
Fred

quote:

Op zondag 24 augustus 2014 06:06 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ja, ja. Het valt allemaal niet mee. "Just because you're paranoid don't mean they're not after you" zal ik dan maar denken. Dat zijn serieuze klachten meis....Misschien moet je ook maar aan de cisordinol of een ander anti-psychoticum, Je hebt nu wel zo'n beetje de leeftijd voor je 1e manische episode ( zelf was ik 21) en voorkomen is beter dan 'genezen'. Hoewel manisch zijn wel helemaal 'da bomb' is imho. Ik had het niet willen missen...De piek is hoog maar helaas het dal diep. Hoewel ik alleen na mijn 1e manie een echt diepe depressie heb ervaren. De episodes daarna viel het in verhouding wel mee..Maar daarin is elke bipolair anders..Ik zit meestal aan de positieve kant en neig naar hypomanie. Kwestie van serieus rekening houden daarmee zodat het niet uit de klauwen loopt. En dat is de laatste 6jr. dan ook aan de orde. Geleerd met vallen en opstaan en ook voor jou ligt die weg voor je.
Vooral als ik doe aan slaapdeprivatie knapt mijn stemming enorm op. Zoals nu. Ben aan de speed en vanaf Vrij. och. 8u. wakker en ga op zijn vroegst Zo.nacht weer slapen. De speed heb ik er gisteren al doorheen gejaagd dus daar ligt dat niet aan. Het werkt bij mij langer dan normaal(=6 á 8u.) Ik voel me daar prima bij en heb geen bijwerkingen zoals een 'kater' of neerslachtigheid. Psychiatrische patiënten en drugs, 2 handen op 1 buik....
Moet alleen wat slaap inhalen en dat is geen probleem. Ik ben afgekeurd en heb de tijd aan mezelf. Kan ik weer lekker dromen. (Hoewel slapen eigenlijk is voor apen zeggen we op het speedforum altijd..)
Maar anyway, rot voor je dat je geen controle hebt tijdens die buien. Daar is toch vast wel één of andere cognitieve methode voor zou je haast denken. Of heb je alles al geprobeerd? En waarom is die diagnose zo laat aangezien dit al je hele leven speelt? Als er met die signalen eerder iets gedaan was zat je nu niet zo in de knoop. Want dat je liever "mat" bent van de meds zegt toch wel wat.
Ik ben het door de cisordinol jarenlang geweest en dat is een kwelling op zich. Vlak, monotoon, saai..Je verveelt je bijna letterlijk dood. Ik werd dan ook suïcidaal....
Je hebt je niet uitgelaten over zelfmedicatie maar misschien is het een aanvaardbare optie. Het stimuleert de geest en was voor mij de sleutel tot succes ( geen BW, RM of medicatie meer.)
Maar iedereen reageert anders op drugs dus ik heb makkelijk praten. Maar vergeet niet dat meds ook drugs zijn btw..Met bijwerkingen en contra-indicaties die weer een wereld van nieuwe problemen met zich mee kunnen brengen. Weet wat je slikt dus en waaraan je begint.
AD's b.v. zijn verslavend. Tranqualizers ook. Ik wens je voor de komende tijd dus veel wijsheid toe en een portie broodnodig geluk en veel sterkte. Hou ons op de hoogte van je vorderingen en tegenslagen zodat je in ieder geval je verhaal kwijt kunt zoals in een dagboek. Het is leerzaam, zowel voor jou als voor ons.
Ik ken i.i.g. geen bipolaire autisten en ieders ervaringen zijn mooi meegenomen. We moeten het hier tenslotte van elkaar hebben. Don't be a stranger. Daar zijn er al genoeg van...
Grtjes.
Fred.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 09:34 schreef seasushi het volgende:
Ach, ik werd op mijn 18 de opgenomen, nooit een diagnose gehad( men dacht toen, als je jong volwassenen een diagnose geeft, gaan ze er misschien naar handelen.

Uiteindelijk op mijn 35 ste diagnose Manisch depressief gekregen. Ik was niet gek!!!!!
Ik sluit me voor een groot deel bij Salam aan. Leer ermee omgaan op een voor jou zo een hanteerbaar mogelijk manier, en het is een verrijking van je leven. Want de depressies zijn hevig, maar de hypomanieen zijn de krenten in de pap! ( oke, mocht je doorschieten in een manie is dat weer wat minder. Zorg voor veel zelfkennis, waardoor je vroegtijdig signalen herkent en je kunt daar op inspelen. met medicatie, zelfmedicatie, rust of juist slaapdeprivatie. Dat is een zoektocht die jaren gaat duren, maar ik ben nu op mijn 44 ste zover dat ik mijzelf onder controle heb. Niet mijn ziekte, maar wel mijn omgang daar mee

O ja, en ga eens een tijd je menstruatiecyclus heel scherp in de gaten houden. bijna van dag tot dag. Nog weinig onderzocht bij bipolaire vrouwen, maar wel degelijk vaak van invloed.