Op zondag 6 oktober 2013 12:03 schreef zusterclivia het volgende:[..]
Ik ben natuurlijk niet bij het gesprek geweest tussen jou en deze psychiater en hoe je gedrag tdt was op de afdeling, maar als hij je vrij liet ondanks dat je manisch als een lier was nam hiermee de arts een behoorlijk risico.
En dat klopt ook wel daar je daarna toch weer onder een ibs/rm terecht gekomen bent.
Maar ik snap ik jouw geval dat je deze psychiater als een Held bent gaan zien.
Ik zie die psychiaters niet zozeer als helden maar als voldoende intelligent om mij te begrijpen.
Dat zal jij wel weer interpreteren als narcisme, jammer, hoewel enig narcisme mij niet vreemd is. Absentie van narcisme zou inhouden dat ik mijn eigen capaciteiten ontken. En dat doen anderen, met name psychiaters al voor me...[..]
Nou hoe ik er persoonlijk over denk is verre van dat ik het je zou verbieden, daar ik het een veel te zwaar leven vind, maar de insteek van de behandeling is gericht op terugkeer naar de maatschappij en dat gaat levend nu eenmaal het beste werken.
Iemand tegen zijn wil in leven houden en terug laten keren in een maatschappij die hem niet wenst te accepteren is inherent sadistisch en egocentrisch....[..]
Hoe ging dat dan als je in je manie zat? Keek dan niemand naar je om en liet men je maar uitrazen?
Of werd je dan thuis verpleegd?
Ik voerde bij die gelegenheid 1 maal p/w een gesprek bij het RIAAG en met mijn huisarts en kreeg toen de relatie met mijn ex die 11jr geduurd heeft. Dat bewijst afdoende dat als ik manisch ben er heus wel te leven valt met mij. Iedere bipolair is uniek dus denk er niet te clichématig over. Dat doe je n.l. wel.[..]
Omdat je bipolair bent en op sommige momenten ontoerekeningsvatbaar. Je geeft jezelf de naam crimineel, niemand die dat ook doet, geen rechter geen arts, maar omdat je ontoerekeningsvatbaar bent/ of bent geweest kom je net als criminelen naar de rechtbank, daar enkel de rechter mag beslissen of je gesloten of verplicht medicamenteus behandelt moet worden. Dat jij dat ziet als een straf en beroving van je vrijheid kan ik me indenken, maar er zal noodzaak geweest zijn tdt.
Ik ben nooit ontoerekeningsvatbaar geweest. Dat is slechts de opinie van een incompetente psychiater. Een noodzaak is er nooit geweest, die werd slechts verondersteld maar niet aangetoond. Ik werd niet begrepen, behalve door die 2 'helden'...[..]
Je staat dus je eigen welzijn in de weg.....niet hier natuurlijk, maar wel medisch gezien.
Door zaken te verzwijgen doe je jezelf eerder tekort.
Door zaken te verzwijgen bescherm ik mijzelf tegen misinterpretatie. Ik heb teveel ellende meegemaakt met psychiaters die te dom waren/zijn. Ik neem geen risico's meer met die sukkels met macht.[..]
Dat recht heb jij alleen..........
sorry maar ik moest dit even zo sarcastisch plaatsen. Het leest weg alsof ik een pleidooi van een narcist aan het lezen ben.Ik zei dat het geldt voor alle individuen, dus inclusief mijzelf. Ik ben geen narcist alleen wars van valse bescheidenheid, een subtiel maar belangrijk verschil....[..]
Wat ik hieruit opmaak is dat je bewust informatie achterhoud die je juist veel meer rust zouden kunnen geven. Ik lees boosheid en arrogantie.
Het helpt je echt als je een goede band met je behandelaars hebt dat jij daar geen behoefte aan hebt is duidelijk, maar door de ziekte kom je toch steeds weer in contact met hen waarom die strijd maar steeds blijven leveren? Wordt je daar na al die jaren niet zat van? Wat heeft je jarenlange aversie tegen het systeem je tot nu toe opgeleverd?
Dat je boosheid leest is correct. Arrogantie is jouw interpretatie van mijn zelfbewustzijn. Ik ben bepaald niet achterlijk en als zodanig wens ik ook gezien te worden en behandeld. Mijn aversie tegen het systeem is onvermijdelijk. Het systeem is arrogant en zelfvoldaan en wat het mij opleverd is behoud van zelfrespect ondanks verwoedde pogingen mij dat afhandig te maken. Fuck kaderpsychologie uit gemakzucht en kortzichtigheid![..]
Tuurlijk
[..]
.
Ik denk dat je manisch moet zijn geweest om de medicatie als zo te ervaren......gaan als een trein of zitten op de bank zonder enige energie.
Vaak is het zo dat men hoog met medicatie gebruik inzet om de manie/depressie te temperen en dat dat meer bijwerkingen met zich meebrengt dan wanneer je je houdt aan je voorgeschreven onderhoudsdosering.
Ik denk dat je ze moet gebruiken om ze als zodanig te ervaren. Je kan er pas over oordelen als je het aan den lijve hebt ondervonden, eerder niet. Bovendien hebben ze mij in mijn depressies altijd aan mijn lot overgelaten. Toen vonden ze mij geen probleem meer. En mijn 'onderhoudsdosering' is te hoog, dat is het hele punt. 2000mg depakine p/d en 150mg sicordinol per 3 wkn. terwijl dat 'normaal' per 4 wkn. is.[..]
De GGZ en het recht hebben ook een maatschappelijk belang te dienen en welke de voorrang krijgt. Zo werkt het hier in Nederland.
Het is wel strijdig met de eed van Hippocrates die stelt dat het belang van de patiënt voorop staat.....[..]
Als je zoals je eerder schreef niet alles verteld, ga je er ook nooit wijzer van worden ben ik bang.
Ik word van psychiaters sowieso niets wijzer, goede intenties ten spijt...[..]
Moeilijker denk ik maar niet onmogelijk.
iddIk hoop voor je dat deze vriendschap voor altijd zal blijven want naast contact met de GGZ is het zoveel meer belangrijk en prettig voor de patiënt dat er een steunsysteem in de Maatschappij aanwezig is waar op teruggevallen kan worden in moeilijkere tijden, dat geeft de patiënt meer het gevoel mens te zijn dan wat ook.
Alleen is het probleem dat de GGZ mij niet als Mens ziet en behandeld maar als een 'case'. Ik heb dan ook een (maf)casemanager maar die zie ik nooit....[..]
http://www.trimbos.nl/ond(...)d/bipolaire-stoornisIk zei ook "doe mij een lol". Ik weet wel dat het als een ziekte gezien wordt. Maar ik ervaar het als een zegen. Laat mij maar in de waan....[..]
.
Een quote uit de link.
[..]
RMen komen en gaan. Indien de patiënt weer normaal aanspreekbaar is zal men de RM loslaten.
Dat men de RM voor de patiënt zijn persoonlijke gevoel te lang laat regeren......kan ik me voorstellen, maar als men er eerst zeker van wil zijn dat het echt weer de goede kant op gaat met de patient is ook te begrijpen dat men de RM niet bij de 1ste opleving opheft.
Was dat maar waar. Ik ben t.a.t. aanspreekbaar en al 6jr. 'opgeleefd'. Maar men is te schijterig en onzeker
om aan opheffing te denken. Ze begrijpen mij niet.[..]
Je denkt dat de farmaceuten wel een beter middel hebben? Zonder al die bijwerkingen? Lijkt met onlogisch maar als dat zo zou zijn zou ik ze aanklagen
Het zijn niet zozeer de farmaceuten maar de dealers die betere middelen hebben. Zelfmedicatie dus. In mijn geval speed en wiet. Maar daarbij hebben zij geen financieel belang plus dat de wetgever niets begrijpt van drugs. Dat blijkt uit de legaliteit van alcohol. Maar daar verdient de staat miljoenen aan dus dan is het goed. Smerige troep waar niemand beter van wordt. Tabak idem dito.[..]
Je had structuur en werd vooral geleefd......geloof me ik denk dat dat ook het beste is wat een mens kan overkomen dit in zijn leven goed op orde te hebben
Ik ben nog nooit 'geleefd'. Daar ben ik te indivudualistisch voor. Ik ben teveel gesteld op vrijheid, iets wat me nu is afgenomen zodat ik het in mijn leven 'goed op orde heb'. Maar aan dergelijke orde heb ik een broertje dood. Alleen ik weet wat goed is voor mij, narcistisch of niet...[..]
Volwassenen die cannabis gebruiken hebben 5 keer zoveel kans dat een bipolaire stoornis zich ontwikkeld.
http://www.trimbos.nl/ond(...)en-en-risicofactorenEn ben je de persoon die het overkomt..........dan ben je vet de lul........toch.
(Er komt steeds meer negativiteit naar buiten dat zaken, die ons als mens doen lekker voelen zoals het gebruik van drank, sigaretten en softdrugs
een keerzijde bevat die je je ergste vijand niet toewenst. Bewustwording daarvan is wat volgt.)
Ik ben mij bewust van de risico's maar reserveer desondanks het recht mij prettig te voelen. Het is mijn leven, ook al ontkent mijn RM dat ik recht op zelfbeschikking heb...[..]
Iemand die bipolair is zou zich verre moeten stellen van alcohol en drugs, daar de medicatie die men krijgt toegediend of vrijwillig inneemt zijn werk niet goed kan doen dat snap je toch wel hé.
Leven als bipolair vraag veel van de patiënt helaas vaak veel meer dan de bipolair aankan. Gelukkig heeft een psychiater een leger van hulpverleners onder zich die de bipolair kunnen ondersteunen zodat deze ook in deze maatschappij hun leven kunnen leiden......pak die handen aan.
Iedereen zou zich verre moeten stellen van alcohol en drugs. Maar doen dat niet. Ik dus ook niet. Ik heb geen last van mijn bipolairiteit maar wel van de ongevraagde hulp en ik pak die handen dus niet aan omdat degenen die er aan vast zitten imcompetent zijn. Voor goede intenties koop ik niets.Voor dat je nu denkt dat ik lid ben van de blauwe knoop,.........nee totaal niet en ben zeker een persoon die van de geneugtes des leven kan genieten en nog steeds geniet.
Ik ook.[..]
IK denk en heb altijd genuanceerd gedacht over bipolairen, door privé gebeurtenissen kwam het op mijn pad en heb van dichtbij meegemaakt wat het in het gezin teweeg bracht, maar ook het gevecht van de bipolair om toch maar weer steeds haar plek terug te moeten veroveren in de buitenwereld.
Haar gezin op haar manier bijeen te hebben gehouden, terwijl er 2 jonge kinderen aanwezig waren.
Ze hadden of een supermoeder of een heksenmoeder. De familie ving de kinderen op, maar wat was de familie blij met de GGZ. Deze gingen met de bipolair heksenmoeder aan de gang en daar kwam weer voor een tijd de supermoeder uit te voorschijn
Dat is 1 geval, uniek en niet reprensatatief voor het mijne....Praten is altijd ok, zolang je maar wanneer je praten in schrijven omzet het leesbaar laat blijven voor hen die het moeten lezen. Het is niet echt makkelijk kan ik je zeggen.
Een simpele enter moet toch niet zo moeilijk zijn om te doen lijkt me.
Zal er beter op letten.