bondage | maandag 26 augustus 2013 @ 23:36 |
Misschien dat iemand mij het simpel uit weet te leggen want is snap het nog steeds niet. Ik zit namelijk met het volgende. Volgens de kwantumtheorie kan een deeltje meerdere eigenschappen bezitten, deze eigenschappen veranderen naar een enkele eigenschap zodra iemand de staat van het deeltje waarneemt, oftewel 'meet'. We kennen allemaal het voorbeeld van Schrödingers kat, een manier om in Jip en Janneke taal de kwantumtheorie uit te leggen. De kat is zowel levend als dood totdat iemand de box openmaakt en kijkt wat de staat van het beest is. Ik vraag mij nu af hoe je deze theorie kunt 'bewijzen' als je het niet kunt meten. Immers, je moet in het geval van de kat de box openmaken om de staat te checken, zodra je dit doet krijgt de kat een enkele staat; levend of dood. Je kunt natuurlijk ook wachten totdat het beest gaat rotten en je het gaat ruiken, maar dat even daargelaten... Ik heb namelijk ook voorbeelden gezien waarbij een deeltje door een rooster met twee gaten door beide gaten tegelijk gaat als het niet wordt gemeten, en door slechts één als dat wel zo is. Toch wordt aangegeven dat zodra er niets wordt gemeten het deeltje door beide gaten gaat. Hoe kun je dit zeker weten? Je moet hiervoor toch een meting verrichten? | |
Equalz | maandag 26 augustus 2013 @ 23:41 |
Wat? ![]() (mavo) | |
bondage | maandag 26 augustus 2013 @ 23:45 |
Leesvoer: http://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_mechanics | |
Equalz | maandag 26 augustus 2013 @ 23:45 |
teveel ![]() ![]() | |
bondage | maandag 26 augustus 2013 @ 23:47 |
Dit is makkelijker: http://nl.wikipedia.org/wiki/Schr%C3%B6dingers_kat | |
humorduck28 | maandag 26 augustus 2013 @ 23:48 |
iets met katten en dozen.. meer iets voor ONZ! ... sorry flauw, ik weet het. | |
Equalz | maandag 26 augustus 2013 @ 23:48 |
Ik kom er echt geen wijs uit sorry ![]() vraag het ria? | |
Plantagehouder | maandag 26 augustus 2013 @ 23:49 |
Deze kat kan het uitleggen: | |
__Saviour__ | maandag 26 augustus 2013 @ 23:52 |
Het interferentiepatroon laat zien dat het door de twee spleten tegelijk moet zijn gegaan http://en.wikipedia.org/w(...)individual_particles | |
blaatschaapvsmekkergeit | maandag 26 augustus 2013 @ 23:53 |
in het double split experiment kan je "meten" dat het foton of elektron door beide gaten gaat door telkensachter elkaar 1 elektron door de spleten te sturen en dan achter je spleten te meten war die terecht komt. op deze manier beïnvloed je de meting niet doordat je pas nadat hij door 2 spleten tegelijk gaat meet en zo dus het elektron/foton niet dwingt om een positie te kiezen. als het je dan meet uiteindelijk waar alle elektronen terecht zijn gekomen blijkt het dat er een interferentie partoon is ontstaan, dit is een patroon die golven geven omdat ze op bepaalde punten elkaar versterken en op andere punten elkaar uitdoven. omdat er telkens maar 1 elektron tegelijk door de spleten gaat en er toch een interferentiepatroon ontstaat moet het dus zo zijn dat het elektron door beide spleten gaat en met zichzelf interfereert | |
drijfhout | maandag 26 augustus 2013 @ 23:53 |
Ik gok dat dat met quantum entanglement aangetoond kan worden. Niet dat ik er verstand van heb, maar soms zijn twee deeltjes aan elkaar verstrengeld. Die verstrengelde deeltjes kun je vangen en vasthouden. Zodra je de toestand van de 1 meet, weet je tegelijkertijd de toestand van deeltje 2. Op de een of andere manier wordt die informatie direct (boven de lichtsnelheid dus) aan de ander doorgegeven. Aangezien de positie van de 1 pas gekozen wordt op het moment van meting, moet het verstrengelde deeltje in afwachting daarvan beide posities tegelijkertijd aannemen. zoiets. Denk ik. Gok ik. Iets in die hoek. Met spekkies... | |
bondage | maandag 26 augustus 2013 @ 23:55 |
Ik snap het inderdaad ![]() | |
Amatoeter | maandag 26 augustus 2013 @ 23:56 |
Je kunt niet de exacte positie en snelheid van deeltjes tegelijkertijd bepalen. Ieder deeltje bevindt zich in kwantumtoestand (de combinatie van positie en snelheid, en is dus geen exacte beschrijving van het deeltje). In de kwantummechanica is het niet mogelijk het gedrag van die deeltjes te beschrijven. De kwantummechanica is er om te pogen het universum te begrijpen. Hieruit vloeiden meerdere stromingen voort, waaronder een aantal die stelden dat het bestaan van een deeltje niet zeker is tot het geobserveerd is. Schrödinger vond dit onzin en probeerde met het experiment met de kat die theorie te ontkrachten. Het is echter zo dat niemand echt gelijk heeft want het zijn allemaal theorieën die we slechts kunnen proberen te begrijpen. | |
bondage | maandag 26 augustus 2013 @ 23:57 |
Dat is inderdaad ook iets wat onder de kwantummechanica valt maar is volgens mij niet hetzelfde als waar ik op doelde. Jij hebt het over: http://en.wikipedia.org/wiki/Action_at_a_distance Edit: blijkbaar heeft dit er wel iets mee te maken. Ik heb het volledige filmpje bekeken en ook daar wordt uitgelegd dat entanglement wel degelijk iets met dit fenomeen van doen heeft. [ Bericht 7% gewijzigd door bondage op 27-08-2013 00:34:30 ] | |
bondage | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:00 |
Dat sowieso. Maar ik meen ergens gelezen te hebben dat als je een deeltje niet observeert deze wel degelijk twee staten kan hebben en dat dit ook aangetoond is. | |
Amatoeter | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:03 |
Ook dat is een Theorie, Het is namelijk zo dat Hawking, en vele andere natuurkundigen met hem, van mening zijn dat in de Kopenhaagse interpretatie van de kwantummechanica er onverantwoord veel nadruk wordt gelegd op de rol van de waarnemer. Een definitieve consensus op dit punt onder de natuurkundigen lijkt nog buiten bereik te zijn. Logischerwijs is er voor de kat geen enkele onzekerheid of hij nog leeft of dood is. Onzekerheid zit dus alleen in de waarnemer. (wikipedia) | |
Amatoeter | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:08 |
Godver wat een interessant filmpje, ik weet zelf helemaal niets van kwantummechanica maar dit maakt echt veel duidelijk. Thankss! | |
Amatoeter | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:13 |
Volgens het filmpje heb je toch gelijk, het wordt uitgelegd op 12:00. | |
Mr.44 | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:15 |
Schrodinger kwam dan ook met zijn gedachte experiment om aan te geven dat de Kopenhaagse interpretatie totaal onzinnig is buiten de kwantummechanica. Binnen de kwantummechanica lijkt het iig te kloppen ook al begrijpt niemand waarom. | |
superdrufus | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:25 |
Einstein had daarom ook problemen met kwantuum mechanica want het is op macro niveau nauwelijks toe te passen en het is niet deterministisch. Hij zei ook: bestaat de maan als niemand ernaar kijkt? Als niemand de dingen van de wereld observeert dan bestaan dingen zoals katten in een superpositie tot het ding geobserveerd wordt. TS, minutephysics legt in het Engels natuurkunde op een voor leken begrijpelijke manier uit. | |
Amatoeter | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:32 |
Einsteins relativiteitstheorie klopt op dit gebied ook niet. Het probleem is dat het heel veel speculeren is. Alles is hypothetisch omdat het niet te meten is. Als deze materie wordt begrepen zullen we in staat zijn de werking van het universum te begrijpen en misschien zelfs te beïnvloeden. Ik denk niet dat je dat moet willen | |
bondage | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:35 |
Dank voor de links. Ik ga ze ff checken. | |
Amatoeter | dinsdag 27 augustus 2013 @ 00:37 |
Wel goeie links! | |
Mr.44 | dinsdag 27 augustus 2013 @ 01:00 |
http://www.scientificamer(...)ncertainty-principle Het is trouwens mogelijk dat het niet het deeltje is wat door de twee spleten heen maar dat het maar door 1 spleet gaat en de golf waarop het deeltje zich verplaatst door de twee spleten gaat. Ook is het mogelijk dat het onzekerheidsprincipe niet helemaal onzeker is | |
sturmpie | dinsdag 27 augustus 2013 @ 02:07 |
gaat dit over spiegelen ? lachspiegels, bijvoorbeeld, waarbij de curve de weerspiegeling bepaald ? voor mij is kwantummechanica vreemd, ik snap er de opzet niet van, wat kan je ermee bereiken ? waar is het voor bedoeld ? waar gebruikt men het voor ? | |
sturmpie | dinsdag 27 augustus 2013 @ 02:16 |
ja een kat in superpositie ? in muizenland ? in perpectief word gezien ? dat slaat op het ontdekken van iets waardoor iets gedeeld word, welke reacties/bewustwording kan uitlokken, en de staat van zijn weergeeft ? (on)bewust veroorzaken van een bepaald gedrag ? zoals het staren naar een mannetjes aap, agressie uitlokkend ? Bokito ![]() [ Bericht 1% gewijzigd door sturmpie op 27-08-2013 02:28:11 ] | |
sturmpie | dinsdag 27 augustus 2013 @ 02:27 |
je hebt 3 lichtdeeltjes nodig voor 1 donker deeltje . ![]() [ Bericht 47% gewijzigd door sturmpie op 27-08-2013 04:10:30 ] | |
Maanvis | dinsdag 27 augustus 2013 @ 10:03 |
ik had het gisteren nog bij tennis. een bal die de tegenstander sloeg gaf ik uit, en hij in. Dus hij was uit en in tegelijkertijd. | |
bondage | dinsdag 27 augustus 2013 @ 11:15 |
Ging die bal ook zowel over als onder het net door? | |
sturmpie | dinsdag 27 augustus 2013 @ 11:15 |
ok maar zoiets kan je meten met een camera net zoals op tv dat is geen kwantumshit volgens mij | |
kipknots | dinsdag 27 augustus 2013 @ 11:20 |
Sterker nog, een subatomair deeltje waarvan de staat niet geobserveerd wordt gedraagd zich alsof het alle mogelijke waardes tegelijkertijd heeft. De kwantummechanica is voor iedereen vreemd. Het gedrag van deeltjes op subatomair niveau is zo anders van het gedrag op macro niveau (wat je als mens waarneemt) dat het nauwelijks te bevatten is. Maar het beschrijft dus het gedrag van deeltjes op subatomair niveau. En daar kan heel veel mee worden gedaan. De transistor bv maakt gebruik van eigenschappen die beschreven zijn in de kwantummechanica. Lasers ook. | |
Maanvis | dinsdag 27 augustus 2013 @ 11:25 |
Schrodinger's kat had ook met een camera geobserveerd kunnen worden, maar we besloten om hem in een doos te doen zonder camera. | |
bondage | dinsdag 27 augustus 2013 @ 11:26 |
Idd. Verstrengeling is ook zoiets... Twee verstrengelde deeltjes die niet fysiek contact met elkaar hebben kunnen elkaar wel beïnvloeden. Dit soort dingen moet je echt niet te lang over nadenken ![]() | |
superdrufus | dinsdag 27 augustus 2013 @ 19:17 |
Het is nutteloos joh, mensen gebruiken QM voor transistoren en computerchips maar voor de rest is het compleet nutteloos. Net als relativiteit, een gps heeft het verschil in tijd tussen het apparaat en de satalliet niet nodig om de positie van de apparaat te bepalen. | |
sturmpie | woensdag 28 augustus 2013 @ 19:59 |
is een magnetron ook QM ? | |
bondage | woensdag 28 augustus 2013 @ 20:08 |
Nee. Zie voor de werking van een magnetron: http://en.wikipedia.org/wiki/Cavity_magnetron | |
Godshand | zondag 1 september 2013 @ 19:34 |
Het is helemaal niet nutteloos! Als we het straks begrijpen, kunnen we het misschien in nieuwe apparaten toepassen ![]() | |
Hondenbrokken | zondag 1 september 2013 @ 21:57 |
Maar hoe meet je zo'n deeltje dan? Want verandert zo'n deeltje dan afhankelijk van of je er wel of niet naar kijkt, want dat zou niet uit moeten maken. Dat deeltje kan nooit weten dat jij er naar zit te kijken tenzij je een meetinstrument gebruikt dat "iets doet". | |
blaatschaapvsmekkergeit | zondag 1 september 2013 @ 22:47 |
door simpel weg een fotorolletje (voor het idee, is waarschijnlijk een digitale ccd sensor) te plaatsen achter de dubbele spleet. op deze manier kan je dus meten waar het elektron terecht komt, maar omdat het ana de dubbele spleet zit en het kwamtum mechanische effect al heeft plaats gevonden stoor je de meting dus niet. uiteindelijk zullen alle elektronen die je meet een interferentie patroon vertonen. | |
Parafernalia | maandag 2 september 2013 @ 00:54 |
mavostylo ![]() | |
superdrufus | maandag 2 september 2013 @ 01:15 |
Het was sarcastische bedoeld. ![]() http://www.pbs.org/transistor/science/info/quantum.html |