BJ, van harte gefeliciteerd, wat een meidje alweer!! Het zijn overigens beide zulke leuke grietjes...
Vanyel, ik begrijp uit je verhaal niet helemaal of ze uiteindelijk alsnog zal gaan slapen.
Wij hadden natuurlijk de babykwestie in Juni. Al even voor de bevalling, maar ook een paar weken erna ging Lientje niet meteen slapen als ze in bed lag. Ze was dan zo nog anderhalf uur wakker, aan het spelen, zingen, roepen naar ons. Veelal ging ze rond 19.00-19.15 naar bed en sliep ze om 20.45-21.00 uur.
We gingen eigenlijk alleen naar haar toe als ze begon te huilen (want poep of dorst) dan kreeg ze wat te drinken of een schone broek, met de mededeling dat ze weer haar bed in ging en dat het tijd was om te slapen en verder hebben we het zo gelaten. Bij echt huilen (wat soms voor kwam) ging ik even naar haar toe, met haar in de stoel de dag doorspreken, zeggen dat iedereen ging slapen en zij dus ook, blabla en dan weer dr bedje in. Het heeft wel een week of zes geduurd voordat het over was. Nu doet ze het nog zo twee avonden per week, het spelen dan, de andere gaat ze vrij vlot slapen.
Middagslaap is hier nog van 12.00-14.00 en de nacht slaapt ze bijna altijd van 19.15/19.30 tot 07.00 uur. Heel soms slaat ze hem een keer over als we ergens anders zijn een dagje, maar thuis wil ze eigenlijk nog graag naar bed en ik vind het nu nog zalig, want even tijd voor mezelf.
We hadden ook nog het feit dat ze in de nacht altijd bij ons mocht slapen als ze wakker was, dan sliep ze fijn tussen ons in verder. Nu ligt daar een jongetje en hebben we haar laten zien, toen het voorkwam dat hij daar ligt en dat zij dus verder moest slapen in dr eigen bed. Et voila, ze doet dat nu na troosten. We hadden dat nooit geprobeerd, want prima dat ze in ons bed lag.
Nu denken we er inmiddels over na hoe ze wel beide straks ook bij ons kunnen slapen, maar ook in hun eigen kamer. We missen het enorm dat ze nu nooit meer bij ons slaapt en vinden het toch wel fijn om haar die geborgenheid te bieden.