C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
18-04-2014
Hoe Nederland geboren werd
Nederland werd rond 1580 geboren door middel van drie belangrijke documenten die de Nederlandse onafhankelijkheid van Spanje bevestigden. Historici Coos Huijsen en Geerten Waling leggen het belang van deze ‘geboortepapieren van Nederland’ uit.
door Maarten Muns
Toen de Amerikaanse president Barack Obama in maart het Rijksmuseum in Amsterdam bezocht, liet premier Mark Rutte hem een bijzonder historisch document zien. Het was het Plakkaat van Verlatinghe, een uitvoerige tekst uit 1581 waarin de Staten Generaal van de Nederlanden verklaarden de Spaanse koning Filips II, die op dat moment over de Nederlanden heerste, af te zweren als vorst. Maar het zou nog tot 1648 duren voordat de ‘Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden’ daadwerkelijk door Spanje erkend werd.
Premier Rutte laat president Obama het Plakkaat van Verlating zien in het Rijksmuseum
wikimedia commons
Historicus Rutte legde het Plakkaat van Verlatinghe aan Obama uit als de Nederlandse Declaration of independence. Het was voor het eerst dat een gebied via deze ‘officiële’ weg afstand nam van een vorst. Op de bijzondere argumenten in de tekst over waarom de Spaanse koning geen recht meer had om soeverein vorst over de Nederlanden te zijn, zou (onder andere) in 1776 de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring gebaseerd worden. Het idee dat onderdanen er niet zijn voor de vorst, maar de vorst er is voor zijn onderdanen, was in die tijd revolutionair. Nu kennen we het als de essentie van volkssoevereiniteit.
Voorblad van het Plakkaat van Verlating
‘Geboortepapieren’
Het Plakkaat is een van de drie documenten die historici Geerten Waling en Coos Huijsen de ‘geboortepapieren van Nederland’ noemen. De andere twee zijn de Unie van Utrecht uit 1579 en de Apologie van Willem van Oranje uit 1581. Deze drie documenten, die kort na elkaar het daglicht zagen, vormen een wending in de lange onafhankelijkheidsstrijd.
Willem van Oranje, een jonge graaf uit Nassau die op elfjarige leeftijd het graafschap Orange in Zuid-Frankrijk had geërfd, had zich in korte tijd ontpopt tot leider van de opstand en de grote tegenspeler van de nieuwe Spaanse koning Filips II. Die benoemde Willem weliswaar in 1559 tot stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht, maar de relatie tussen beide heren liep al snel scheuren op. Eerst vooral vanwege Willem’s principiële verzet tegen Filips bloedige vervolging van Protestanten in de Nederlanden, later omdat hij het voortouw nam in de strijd voor algemene vrijheid en verdraagzaamheid.
Uit de begintijd van de opstand, die rond 1572 steeds meer een militair karakter begon te krijgen, stamt ook het Nederlandse volkslied: het Wilhelmus, het oudste volkslied ter wereld. Dit heldenlied bezingt Willem van Oranje, die ‘lijf en goed’ had geofferd voor de Opstand. Maar rond die tijd worstelde Oranje nog met zijn loyaliteit. De dichter (vermoedelijk Marnix van Sint-Aldegonde, een van de vroege vertrouwelingen van Oranje) laat hem zeggen: ‘den vaderland getrouwe, blijf ik tot in den dood’. Gevolgd door ‘den koning van Hispanje heb ik altijd geeërd.’ Oranje – en met hem een groot deel van de Nederlanders – waren zowel loyaal aan hun Nederlandse vaderland, als aan de Spaanse koning.
Het grondgebied van de gewesten verenigd in de Unie van Utrecht omvatte grofweg het huidige Nederland.
wikimedia commons
Verenigd ‘alsof zij slechts één provincie waren’
Het begin van de opstand is enigszins arbitrair maar ligt traditioneel in 1568, bij de slag bij Heiligerlee (al is dat maar omdat de periode de erkenning van de Republiek in 1648 dan precies tachtig jaar is). Die tachtigjarige onafhankelijkheidsstrijd was dus al enige jaren bezig toen rond 158 de drie ‘geboortepapieren’ van Nederland ontstonden. Maar zo rond 1580 vormen ze wel een belangrijke wending in die strijd.
Eind jaren 1570 raakten de Zuidelijke Nederlandse gewesten ontevreden met de Opstand, en vooral met de godsdienstpolitiek van Willem van Oranje. Ze besloten zich in januari 1579 te verenigen in de Unie van Atrecht (Arras), zich te verzoenen met Filips II en het katholicisme weer als enige toegestane godsdienst te accepteren. Als reactie hierop organiseerden de zeven noordelijke provincies zich in de Unie van Utrecht, vastbesloten de strijd onder leiding van de slimme en charismatische Oranje voort te zetten.
De laatste pagina van de Unie van Utrecht bevat handtekeningen van de afgevaardigden uit de zeven Nederlandse gewesten.
wikimedia commons
In de Unie van Utrecht, het eerste en belangrijkste geboortepapier van Nederland, waren de zeven gewesten verenigd ‘alsof zij slechts één provincie waren’. Boven het originele document stond de titel ‘Verhandeling van de Unie, eeuwig verbond en eendracht’. Het document voorzag in verregaande financiële en politieke implicaties voor de ondertekenaars. Het centrum van de bestuurlijke macht lag voortaan bij de Staten Generaal, die alleen unaniem beslissingen kon nemen. De Nederlanden kregen hiermee het losjes georganiseerde parlementair bewind dat het tot het einde van de Republiek in 1795 zou houden.
Verontschuldiging
In de zomer van 1580 besloot Filips II Willem van Oranje vogelvrij verklaard: al zijn politieke rechten werden hem afgenomen. Hij schreef een uitvoerige apologie (verontschuldiging) waarom hij niet anders kon dan de strijd voortzetten en zijn koning afvallen. De Apologie is een persoonlijk en emotionele verdediging, maar het is net zo goed een propagandatekst. Met de tekst wilde Oranje de opstand rechtvaardigen en veranderen van een burgeroorlog in een legitiem verzet tegen een buitenlandse onderdrukker.
Oranje stelde dat Nederlanders zich in goed vertrouwen aan de voorouders van Filips II hadden onderworpen. Maar door tiranniek op te treden had Filips die eed geschonden, wat ook Willem van Oranje ontsloeg van zijn verplichtingen aan hem. En dat gold in brede zin voor alle Nederlanders. Oranje somt in zijn Apologie een hele reeks tirannieke misstanden op waaraan Filips zich schuldig had gemaakt. Het was een rechtvaardiging van Oranjes eigen strijd tegen Spanje, maar ook die van het hele Nederlandse volk. En een legitimatie voor de Staten Generaal om de koning te verlaten en een nieuwe soeverein aan te wijzen.
Dat gebeurde dus nog geen half jaar later met het plakkaat van Verlatinghe, de Nederlandse onafhankelijkheidsverklaring. Ook het Plakkaat was een slimme combinatie van politieke theorie en propaganda. De beslissing van de Staten Generaal om de Spaanse koning te verlaten mocht niet lijken op muiterij tegen een wettige vorst, anders konden de opstandige Nederlanden elke buitenlandse hulp wel vergeten.
De Amerikaanse Declaration of Independence is niet alleen in doelstelling maar ook in structuur en inhoud duidelijk gebaseerd op het Plakkaat van Verlating.
wikimedia commons
Vorst en volk
Het feit alleen al dat er een flinke uiteenzetting nodig was om de Opstand te rechtvaardigen toont al aan dat de beslissing niet vanzelfsprekend was en een gewaagde politieke zet betekende. De tekst van het Plakkaat was revolutionair. In latere eeuwen zou het een blauwdruk worden voor hoe een opstand moest worden gerechtvaardigd, en hoe een volk dat onderdrukt werd zijn soevereiniteit kon terugeisen. ‘Zijn onderdanen zijn niet door God geschapen te zijnen behoefte,’ zegt het Plakkaat over de vorst. ‘De vorst is er daarentegen ter wille van zijn onderdanen – want zonder hen is hij geen vorst.’
Dit idee van een soort wederzijdse afspraak tussen vorst en volk – een sociaal contract – zal later groot worden gemaakt door Verlichtingsdenkers als de Engelsman John Locke. Het bereikt een hoogtepunt tijdens de Amerikaanse en Franse revoluties. Maar de wortels van dit moderne denken liggen in Nederland, en zijn te bewonderen in het Nationaal Archief in Den Haag, waar het Plakkaat, de Unie van Utrecht en de Apologie bewaard worden.
“De geboortepapieren van Nederland. Unie van Utrecht, Apologie en Plakkaat van Verlating in hedendaags Nederlands.”: Ingeleid door Coos Huijsen en Geerten Waling. (Uitgeverij Elsevier, 2014)
(Kennislink)
Hoe Nederland geboren werd
Nederland werd rond 1580 geboren door middel van drie belangrijke documenten die de Nederlandse onafhankelijkheid van Spanje bevestigden. Historici Coos Huijsen en Geerten Waling leggen het belang van deze ‘geboortepapieren van Nederland’ uit.
door Maarten Muns
Toen de Amerikaanse president Barack Obama in maart het Rijksmuseum in Amsterdam bezocht, liet premier Mark Rutte hem een bijzonder historisch document zien. Het was het Plakkaat van Verlatinghe, een uitvoerige tekst uit 1581 waarin de Staten Generaal van de Nederlanden verklaarden de Spaanse koning Filips II, die op dat moment over de Nederlanden heerste, af te zweren als vorst. Maar het zou nog tot 1648 duren voordat de ‘Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden’ daadwerkelijk door Spanje erkend werd.
Premier Rutte laat president Obama het Plakkaat van Verlating zien in het Rijksmuseum
wikimedia commons
Historicus Rutte legde het Plakkaat van Verlatinghe aan Obama uit als de Nederlandse Declaration of independence. Het was voor het eerst dat een gebied via deze ‘officiële’ weg afstand nam van een vorst. Op de bijzondere argumenten in de tekst over waarom de Spaanse koning geen recht meer had om soeverein vorst over de Nederlanden te zijn, zou (onder andere) in 1776 de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring gebaseerd worden. Het idee dat onderdanen er niet zijn voor de vorst, maar de vorst er is voor zijn onderdanen, was in die tijd revolutionair. Nu kennen we het als de essentie van volkssoevereiniteit.
Voorblad van het Plakkaat van Verlating
‘Geboortepapieren’
Het Plakkaat is een van de drie documenten die historici Geerten Waling en Coos Huijsen de ‘geboortepapieren van Nederland’ noemen. De andere twee zijn de Unie van Utrecht uit 1579 en de Apologie van Willem van Oranje uit 1581. Deze drie documenten, die kort na elkaar het daglicht zagen, vormen een wending in de lange onafhankelijkheidsstrijd.
Willem van Oranje, een jonge graaf uit Nassau die op elfjarige leeftijd het graafschap Orange in Zuid-Frankrijk had geërfd, had zich in korte tijd ontpopt tot leider van de opstand en de grote tegenspeler van de nieuwe Spaanse koning Filips II. Die benoemde Willem weliswaar in 1559 tot stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht, maar de relatie tussen beide heren liep al snel scheuren op. Eerst vooral vanwege Willem’s principiële verzet tegen Filips bloedige vervolging van Protestanten in de Nederlanden, later omdat hij het voortouw nam in de strijd voor algemene vrijheid en verdraagzaamheid.
Uit de begintijd van de opstand, die rond 1572 steeds meer een militair karakter begon te krijgen, stamt ook het Nederlandse volkslied: het Wilhelmus, het oudste volkslied ter wereld. Dit heldenlied bezingt Willem van Oranje, die ‘lijf en goed’ had geofferd voor de Opstand. Maar rond die tijd worstelde Oranje nog met zijn loyaliteit. De dichter (vermoedelijk Marnix van Sint-Aldegonde, een van de vroege vertrouwelingen van Oranje) laat hem zeggen: ‘den vaderland getrouwe, blijf ik tot in den dood’. Gevolgd door ‘den koning van Hispanje heb ik altijd geeërd.’ Oranje – en met hem een groot deel van de Nederlanders – waren zowel loyaal aan hun Nederlandse vaderland, als aan de Spaanse koning.
Het grondgebied van de gewesten verenigd in de Unie van Utrecht omvatte grofweg het huidige Nederland.
wikimedia commons
Verenigd ‘alsof zij slechts één provincie waren’
Het begin van de opstand is enigszins arbitrair maar ligt traditioneel in 1568, bij de slag bij Heiligerlee (al is dat maar omdat de periode de erkenning van de Republiek in 1648 dan precies tachtig jaar is). Die tachtigjarige onafhankelijkheidsstrijd was dus al enige jaren bezig toen rond 158 de drie ‘geboortepapieren’ van Nederland ontstonden. Maar zo rond 1580 vormen ze wel een belangrijke wending in die strijd.
Eind jaren 1570 raakten de Zuidelijke Nederlandse gewesten ontevreden met de Opstand, en vooral met de godsdienstpolitiek van Willem van Oranje. Ze besloten zich in januari 1579 te verenigen in de Unie van Atrecht (Arras), zich te verzoenen met Filips II en het katholicisme weer als enige toegestane godsdienst te accepteren. Als reactie hierop organiseerden de zeven noordelijke provincies zich in de Unie van Utrecht, vastbesloten de strijd onder leiding van de slimme en charismatische Oranje voort te zetten.
De laatste pagina van de Unie van Utrecht bevat handtekeningen van de afgevaardigden uit de zeven Nederlandse gewesten.
wikimedia commons
In de Unie van Utrecht, het eerste en belangrijkste geboortepapier van Nederland, waren de zeven gewesten verenigd ‘alsof zij slechts één provincie waren’. Boven het originele document stond de titel ‘Verhandeling van de Unie, eeuwig verbond en eendracht’. Het document voorzag in verregaande financiële en politieke implicaties voor de ondertekenaars. Het centrum van de bestuurlijke macht lag voortaan bij de Staten Generaal, die alleen unaniem beslissingen kon nemen. De Nederlanden kregen hiermee het losjes georganiseerde parlementair bewind dat het tot het einde van de Republiek in 1795 zou houden.
Verontschuldiging
In de zomer van 1580 besloot Filips II Willem van Oranje vogelvrij verklaard: al zijn politieke rechten werden hem afgenomen. Hij schreef een uitvoerige apologie (verontschuldiging) waarom hij niet anders kon dan de strijd voortzetten en zijn koning afvallen. De Apologie is een persoonlijk en emotionele verdediging, maar het is net zo goed een propagandatekst. Met de tekst wilde Oranje de opstand rechtvaardigen en veranderen van een burgeroorlog in een legitiem verzet tegen een buitenlandse onderdrukker.
Oranje stelde dat Nederlanders zich in goed vertrouwen aan de voorouders van Filips II hadden onderworpen. Maar door tiranniek op te treden had Filips die eed geschonden, wat ook Willem van Oranje ontsloeg van zijn verplichtingen aan hem. En dat gold in brede zin voor alle Nederlanders. Oranje somt in zijn Apologie een hele reeks tirannieke misstanden op waaraan Filips zich schuldig had gemaakt. Het was een rechtvaardiging van Oranjes eigen strijd tegen Spanje, maar ook die van het hele Nederlandse volk. En een legitimatie voor de Staten Generaal om de koning te verlaten en een nieuwe soeverein aan te wijzen.
Dat gebeurde dus nog geen half jaar later met het plakkaat van Verlatinghe, de Nederlandse onafhankelijkheidsverklaring. Ook het Plakkaat was een slimme combinatie van politieke theorie en propaganda. De beslissing van de Staten Generaal om de Spaanse koning te verlaten mocht niet lijken op muiterij tegen een wettige vorst, anders konden de opstandige Nederlanden elke buitenlandse hulp wel vergeten.
De Amerikaanse Declaration of Independence is niet alleen in doelstelling maar ook in structuur en inhoud duidelijk gebaseerd op het Plakkaat van Verlating.
wikimedia commons
Vorst en volk
Het feit alleen al dat er een flinke uiteenzetting nodig was om de Opstand te rechtvaardigen toont al aan dat de beslissing niet vanzelfsprekend was en een gewaagde politieke zet betekende. De tekst van het Plakkaat was revolutionair. In latere eeuwen zou het een blauwdruk worden voor hoe een opstand moest worden gerechtvaardigd, en hoe een volk dat onderdrukt werd zijn soevereiniteit kon terugeisen. ‘Zijn onderdanen zijn niet door God geschapen te zijnen behoefte,’ zegt het Plakkaat over de vorst. ‘De vorst is er daarentegen ter wille van zijn onderdanen – want zonder hen is hij geen vorst.’
Dit idee van een soort wederzijdse afspraak tussen vorst en volk – een sociaal contract – zal later groot worden gemaakt door Verlichtingsdenkers als de Engelsman John Locke. Het bereikt een hoogtepunt tijdens de Amerikaanse en Franse revoluties. Maar de wortels van dit moderne denken liggen in Nederland, en zijn te bewonderen in het Nationaal Archief in Den Haag, waar het Plakkaat, de Unie van Utrecht en de Apologie bewaard worden.
“De geboortepapieren van Nederland. Unie van Utrecht, Apologie en Plakkaat van Verlating in hedendaags Nederlands.”: Ingeleid door Coos Huijsen en Geerten Waling. (Uitgeverij Elsevier, 2014)
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-04-2014
Muntenschat gevonden onder Domplein Utrecht
Onder het Domplein in Utrecht is een muntenschat uit de vroege middeleeuwen gevonden. Het gaat om 52 gouden en twaalf zilveren munten uit de Frankische tijd.
ANP
Muntenschat gevonden onder Domplein Utrecht
De munten werden opgegraven bij werkzaamheden voor het ondergrondse museum dat Utrecht onder het Domplein bouwt.
Dat maken de gemeente en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed donderdag bekend. Volgens de rijksdienst is de vondst ''uniek.'' De munten leveren het bewijs dat rond 700 al munten geslagen werden in Utrecht. In die stad is nu nog steeds de Koninklijke Nederlandse Munt gevestigd.
De munten dateren uit de periode 560-700 na Christus en zijn Friese nabootsingen van de tremisses, de Frankische munteenheid van die tijd. Het bewijst dat de Friezen het toen voor het zeggen hadden in Utrecht.
Handel
De schat bevat ook nog een aantal zilveren sceatta's, munten die in een uitgebreid handelsnetwerk langs de Europese kusten werden gebruikt.
De muntenschat is voor een kwart miljoen euro verzekerd. ''Maar de informatiewaarde is onschatbaar", zei een van de stadsarcheologen donderdag. De archeologen verwachten nog meer munten te vinden. Vanaf vrijdag zijn de munten drie weken lang te zien in het Centraal Museum.
Bekijk beelden van de muntschat:
(nu.nl)
Muntenschat gevonden onder Domplein Utrecht
Onder het Domplein in Utrecht is een muntenschat uit de vroege middeleeuwen gevonden. Het gaat om 52 gouden en twaalf zilveren munten uit de Frankische tijd.
ANP
Muntenschat gevonden onder Domplein Utrecht
De munten werden opgegraven bij werkzaamheden voor het ondergrondse museum dat Utrecht onder het Domplein bouwt.
Dat maken de gemeente en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed donderdag bekend. Volgens de rijksdienst is de vondst ''uniek.'' De munten leveren het bewijs dat rond 700 al munten geslagen werden in Utrecht. In die stad is nu nog steeds de Koninklijke Nederlandse Munt gevestigd.
De munten dateren uit de periode 560-700 na Christus en zijn Friese nabootsingen van de tremisses, de Frankische munteenheid van die tijd. Het bewijst dat de Friezen het toen voor het zeggen hadden in Utrecht.
Handel
De schat bevat ook nog een aantal zilveren sceatta's, munten die in een uitgebreid handelsnetwerk langs de Europese kusten werden gebruikt.
De muntenschat is voor een kwart miljoen euro verzekerd. ''Maar de informatiewaarde is onschatbaar", zei een van de stadsarcheologen donderdag. De archeologen verwachten nog meer munten te vinden. Vanaf vrijdag zijn de munten drie weken lang te zien in het Centraal Museum.
Bekijk beelden van de muntschat:
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/wetenschap/1.1943035quote:Ook in de oudheid speelden worstelaars vals
do 17/04/2014 - 17:14 Luc De Roy
Wie dacht dat sport in de klassieke oudheid een nobel en eerlijk tijdverdrijf was, zal zijn mening moeten herzien. Onderzoekers hebben een Griekse papyrus vertaald die toont dat een belangrijke worstelwedstrijd verkocht werd. Het is de eerste keer dat een geschreven contract uit de oudheid gevonden wordt, waarin afgesproken wordt om een wedstrijd te vervalsen.
23-04-2014
Johannes Paulus II was al een paus van records maar is nu ook in recordtijd heilig
© AFP.
De Poolse paus Johannes Paulus II was al een paus van records en heeft er na zijn dood nog één aan toegevoegd. Hij wordt zondag, ruim 9 jaar na zijn dood, heilig verklaard. Dat is sneller dan welke paus ook. De heiligverklaring werd mogelijk, nadat paus Franciscus in juli 2013 bekend had gemaakt dat een tweede wonder op voorspraak van Johannes Paulus was erkend.
Groot was de verrassing, toen op 16 oktober 1978 bekend werd dat de kardinalen de 58-jarige Pool Karol Wojtyla, aartsbisschop van Krakau, tot paus hadden gekozen. Hij was de eerste niet-Italiaanse paus sinds de Utrechter Adrianus VI, die van 1522 tot zijn dood op 14 september 1523 de kerk leidde. Johannes Paulus zou ongekend lang paus blijven: bijna 26,5 jaar. Het was het op een na langste pontificaat sinds de apostel Petrus. Ook bezocht hij tijdens 104 reizen buiten Italië 129 landen en legde daarbij bijna 1,2 miljoen kilometer af.
Een van de landen die hij bezocht was, in mei 1985, Nederland. Het was geen succes. De paus slaagde er niet in zijn boodschap over te brengen en er waren rellen tegen het bezoek in Utrecht. Als ongewild neveneffect werden de tegenstellingen binnen de Nederlandse kerk aangewakkerd, mede doordat de bisschoppen kritische katholieken uit het programma hadden geweerd.
Johannes Paulus is een missionaire paus genoemd. Progressieve opvattingen over de economie paarde hij aan een behoudende visie in geloofszaken en op ethisch gebied. De paus kwam onvoorwaardelijk op voor de beschermwaardigheid van het menselijk leven en wees abortus, condoom- en pilgebruik en euthanasie in scherpe bewoordingen af. In het Westen nam hij een 'cultuur des doods' waar.
Grote populariteit
Van groot belang is de paus voor zijn geboorteland Polen geweest, waar hij nog altijd zeer grote populariteit geniet. Door zijn eerste bezoek als paus aan Polen in 1979 en zijn steun aan de verboden vakbond Solidariteit heeft hij er onbetwistbaar toe bijgedragen dat het communisme in zijn land en andere Midden- en Oost-Europese landen verdween. Hij bezocht Polen acht keer.
Bron
Johannes Paulus II was al een paus van records maar is nu ook in recordtijd heilig
© AFP.
De Poolse paus Johannes Paulus II was al een paus van records en heeft er na zijn dood nog één aan toegevoegd. Hij wordt zondag, ruim 9 jaar na zijn dood, heilig verklaard. Dat is sneller dan welke paus ook. De heiligverklaring werd mogelijk, nadat paus Franciscus in juli 2013 bekend had gemaakt dat een tweede wonder op voorspraak van Johannes Paulus was erkend.
Groot was de verrassing, toen op 16 oktober 1978 bekend werd dat de kardinalen de 58-jarige Pool Karol Wojtyla, aartsbisschop van Krakau, tot paus hadden gekozen. Hij was de eerste niet-Italiaanse paus sinds de Utrechter Adrianus VI, die van 1522 tot zijn dood op 14 september 1523 de kerk leidde. Johannes Paulus zou ongekend lang paus blijven: bijna 26,5 jaar. Het was het op een na langste pontificaat sinds de apostel Petrus. Ook bezocht hij tijdens 104 reizen buiten Italië 129 landen en legde daarbij bijna 1,2 miljoen kilometer af.
Een van de landen die hij bezocht was, in mei 1985, Nederland. Het was geen succes. De paus slaagde er niet in zijn boodschap over te brengen en er waren rellen tegen het bezoek in Utrecht. Als ongewild neveneffect werden de tegenstellingen binnen de Nederlandse kerk aangewakkerd, mede doordat de bisschoppen kritische katholieken uit het programma hadden geweerd.
Johannes Paulus is een missionaire paus genoemd. Progressieve opvattingen over de economie paarde hij aan een behoudende visie in geloofszaken en op ethisch gebied. De paus kwam onvoorwaardelijk op voor de beschermwaardigheid van het menselijk leven en wees abortus, condoom- en pilgebruik en euthanasie in scherpe bewoordingen af. In het Westen nam hij een 'cultuur des doods' waar.
Grote populariteit
Van groot belang is de paus voor zijn geboorteland Polen geweest, waar hij nog altijd zeer grote populariteit geniet. Door zijn eerste bezoek als paus aan Polen in 1979 en zijn steun aan de verboden vakbond Solidariteit heeft hij er onbetwistbaar toe bijgedragen dat het communisme in zijn land en andere Midden- en Oost-Europese landen verdween. Hij bezocht Polen acht keer.
Bron
-Het leven is goed in het beschaafde milieu op Haarlemse bodem waar wij met volle teugen van het leven genieten. :Y) Vol trots nam Jopen vijf awards in ontvangst tijdens de Brussels Beer Challenge 2017
-Goud voor Jopen Johannieter! Proost!
-Goud voor Jopen Johannieter! Proost!
http://www.knack.be/nieuw(...)l&utm_campaign=knackquote:Hoe de zoektocht naar de vermiste Boeing herinnert aan de Titanic
Trui Engels
27/04/2014 om 07:49 - Bijgewerkt om 07:49
De zoektochten naar het vermiste vliegtuig van Malaysia Airlines en het gezonken schip Titanic blijken nogal wat gemeen te hebben.
26-04-2014
Veiling historische brief van Titanic levert 144.000 euro op
© ap.
Een brief die aan boord van de Titanic werd geschreven de dag van de scheepsramp, is in het Zuid-Engelse Devizes geveild en leverde 119.000 pond (144.000 euro) op. Dat meldt veilinghuis Henry Aldridge & Son. Het is de enig bekende dergelijke brief.
© ap.
De brief werd geschreven door Esther Hart, een overlevende van de Titanic, maar werd nooit verstuurd. De Britse zou de brief naar haar moeder verzenden na de terugkeer van het schip in Southampton, in april 1912. Het "onzinkbare" luxeschip zonk echter op zijn maidentrip naar de VS.
De brief werd geschreven in de nacht van zondag 14 april 1912, kort voor de Titanic tegen een ijsberg botste. De echtgenoot van Esther Hart, Benjamin, behoorde tot één van de circa 1.500 vermisten. Esther Hart en haar 7-jarige dochter Eva werden gered. Eva Hart was tot haar overlijden in 1960 een van de bekendste overlevenden van de scheepsramp.
De brief werd circa 20 jaar geleden aangekocht door een verzamelaar. De brief en zijn omslag waren in handen van veilinghuis Henry Aldridge & Son. Het lot zou naar verwachting 120.000 euro opbrengen, maar het werd meer. De identiteit van de koper is niet bekend.
© ap.
© ap.
(HLN)
Veiling historische brief van Titanic levert 144.000 euro op
© ap.
Een brief die aan boord van de Titanic werd geschreven de dag van de scheepsramp, is in het Zuid-Engelse Devizes geveild en leverde 119.000 pond (144.000 euro) op. Dat meldt veilinghuis Henry Aldridge & Son. Het is de enig bekende dergelijke brief.
© ap.
De brief werd geschreven door Esther Hart, een overlevende van de Titanic, maar werd nooit verstuurd. De Britse zou de brief naar haar moeder verzenden na de terugkeer van het schip in Southampton, in april 1912. Het "onzinkbare" luxeschip zonk echter op zijn maidentrip naar de VS.
De brief werd geschreven in de nacht van zondag 14 april 1912, kort voor de Titanic tegen een ijsberg botste. De echtgenoot van Esther Hart, Benjamin, behoorde tot één van de circa 1.500 vermisten. Esther Hart en haar 7-jarige dochter Eva werden gered. Eva Hart was tot haar overlijden in 1960 een van de bekendste overlevenden van de scheepsramp.
De brief werd circa 20 jaar geleden aangekocht door een verzamelaar. De brief en zijn omslag waren in handen van veilinghuis Henry Aldridge & Son. Het lot zou naar verwachting 120.000 euro opbrengen, maar het werd meer. De identiteit van de koper is niet bekend.
© ap.
© ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-04-2014
Goudschat toont laatste stuiptrekkingen Romeins gezag
Op een akker in het Limburgse Echt troffen archeologen een complete Romeinse goudschat aan. De schat bestaat uit gouden munten en peperduur kapot geknipt zilveren vaatwerk. Vooral dat laatste laat mooi zien hoe wanhopig de Romeinse machthebbers probeerden de gebieden aan hun noordgrens onder controle te houden.
door Maarten Muns
Eeuwenlang heersten de Romeinen over grote delen van Europa. De grens van hun uitgestrekte rijk liep precies door Nederland. Grofweg hielden de Romeinen in deze gebieden de rivier de Rijn aan als hun noordelijke grens, hoewel ze ook wel buiten deze grens actief waren en militaire expedities ondernamen tegen de Germaanse stammen die ten noorden van de grens woonden.
Lange tijd wisten de Romeinen in de lage landen de controle over de belangrijke rivieren zoals de Rijn en de Maas te handhaven. Dat deden ze enerzijds door sterke grensforten en wachttorens te bouwen en oorlogen te voeren tegen volkeren die de grens wilden oversteken. Maar ze legden hun lot ook in handen van lokale Germaanse krijgsheren door bondgenootschappen te sluiten. Niet zelden moesten de Romeinen de loyaliteit van deze stammen kopen door flink in de buidel te tasten. In ruil voor goud of andere kostbaarheden wilden Germanen wel een tijdje voor in plaats van tegen de Romeinen vechten.
Gouden munt van keizer Constantijn III (408-411) uit de schat van Echt.
Foto Restaura.
Al in de derde en vierde eeuw ging dat regelmatig mis en konden de Romeinen hun grensverdediging lang niet altijd in stand houden. Aan het begin van de vijfde eeuw kwam er een definitief einde aan het Romeinse gezag langs de Rijn. In 406 trokken allerlei Germaanse stammen, waaronder Vandalen, Bourgondiërs, Alanen en Sueven massaal de Rijn over bij de Duitse plaats Mainz en stoten door tot diep in Gallië, het huidige Frankrijk.
Iets verder naar het noorden, in het gebied waar nu de goudschat is gevonden, wisten de Romeinen hun grens nog iets langer te handhaven. Volgens archeologen van de VU, die de schat onderzocht hebben, is de verzameling gouden munten en in stukken geknipt zilveren vaatwerk daar (ritueel) begraven door zo’n omgekochte Germaanse officier in Romeinse dienst. Waarschijnlijk gebeurde dat kort na 411 n. Chr., toen het leger van West-Romeinse keizer Constantijn III een grote nederlaag leed in Zuid-Gallië, en de Germaanse bondgenoten er bij de Rijn alleen voor kwamen te staan.
Deze Germaan kreeg de schat voor de door hem en zijn soldaten bewezen diensten aan de Romeinen. In de buurt van de bovenloop van de Rijn zijn talloze van dit soort begraven schatten gevonden. Ze weerspiegelen de ultieme pogingen van Constantijn III en zijn legioenen om hun gezag te handhaven door zoveel mogelijk Germaanse strijders aan hen te binden.
Randfragment van een grote zilveren schaal. Er is een paard te zien dat een wild dier vertrapt, mogelijk een leeuw. Dit deel past in een veel grotere voorstelling met vermoedelijk jachtscènes.
Foto Restaura
In stukken gehakt
Wat de schat van Echt nu vooral bijzonder maakt is het aan stukken geknipte zilverwerk, ook wel hakzilver genoemd. De combinatie van hakzilver en gouden munten is nog niet eerder in Nederland aangetroffen. Het is vermoedelijk afkomstig van een zeer kostbare zilveren schaal, met een doorsnede van zeker 70 centimeter en een gewicht van wel vijf kilo. Het was het soort schaal dat door kringen rond de keizer cadeau werd gedaan aan lagere overheden in het rijk om zo hun loyaliteit te garanderen. Deze bijzonder rijkversierde schalen waren een belangrijk statussymbool.
Met de crisis aan de grenzen aan het begin van de vijfde eeuw ontstond er een groot tekort aan goud en zilver om alle ingehuurde Germanen te kunnen blijven betalen. Zelfs het kostbaarste zilveren vaatwerk werd daarom naar de grens getransporteerd om betalingen mee te kunnen doen. De schalen werden aan zijn geheel aan Germaanse krijgsheren gegeven, die ze vervolgens lieten opknippen en onder hun aanhang verdeelden. Germaanse soldaten gaven niet veel om de prachtige schalen, voor hen telde alleen de waarde van het zilver. Alleen al met het verknippen van deze grote schaal konden al 125 Germanen met een stuk zilver worden beloond.
Na deze wanhopige pogingen van Constantijn III, die na een keizerschap van nog geen vijf jaar in 411 vermoord werd, hield ook het Romeinse gezag in de benedenloop van de Rijn niet langer stand. Er was een ware burgeroorlog uitgebroken waarin vele keizers elkaar bevochten en Germanen het land plunderden. De bijzondere goudschat en de kapotgeknipte schalen getuigen dan ook van de allerlaatste pogingen om de onvermijdelijke ondergang van het Romeinse rijk uit te stellen.
Bron en meer lezen:
Uitgebreid persbericht van de Vrije Universiteit Amsterdam. De goudschat van Echt en de ondergang van het Romeinse gezag in Nederland
(Kennislink)
Goudschat toont laatste stuiptrekkingen Romeins gezag
Op een akker in het Limburgse Echt troffen archeologen een complete Romeinse goudschat aan. De schat bestaat uit gouden munten en peperduur kapot geknipt zilveren vaatwerk. Vooral dat laatste laat mooi zien hoe wanhopig de Romeinse machthebbers probeerden de gebieden aan hun noordgrens onder controle te houden.
door Maarten Muns
Eeuwenlang heersten de Romeinen over grote delen van Europa. De grens van hun uitgestrekte rijk liep precies door Nederland. Grofweg hielden de Romeinen in deze gebieden de rivier de Rijn aan als hun noordelijke grens, hoewel ze ook wel buiten deze grens actief waren en militaire expedities ondernamen tegen de Germaanse stammen die ten noorden van de grens woonden.
Lange tijd wisten de Romeinen in de lage landen de controle over de belangrijke rivieren zoals de Rijn en de Maas te handhaven. Dat deden ze enerzijds door sterke grensforten en wachttorens te bouwen en oorlogen te voeren tegen volkeren die de grens wilden oversteken. Maar ze legden hun lot ook in handen van lokale Germaanse krijgsheren door bondgenootschappen te sluiten. Niet zelden moesten de Romeinen de loyaliteit van deze stammen kopen door flink in de buidel te tasten. In ruil voor goud of andere kostbaarheden wilden Germanen wel een tijdje voor in plaats van tegen de Romeinen vechten.
Gouden munt van keizer Constantijn III (408-411) uit de schat van Echt.
Foto Restaura.
Al in de derde en vierde eeuw ging dat regelmatig mis en konden de Romeinen hun grensverdediging lang niet altijd in stand houden. Aan het begin van de vijfde eeuw kwam er een definitief einde aan het Romeinse gezag langs de Rijn. In 406 trokken allerlei Germaanse stammen, waaronder Vandalen, Bourgondiërs, Alanen en Sueven massaal de Rijn over bij de Duitse plaats Mainz en stoten door tot diep in Gallië, het huidige Frankrijk.
Iets verder naar het noorden, in het gebied waar nu de goudschat is gevonden, wisten de Romeinen hun grens nog iets langer te handhaven. Volgens archeologen van de VU, die de schat onderzocht hebben, is de verzameling gouden munten en in stukken geknipt zilveren vaatwerk daar (ritueel) begraven door zo’n omgekochte Germaanse officier in Romeinse dienst. Waarschijnlijk gebeurde dat kort na 411 n. Chr., toen het leger van West-Romeinse keizer Constantijn III een grote nederlaag leed in Zuid-Gallië, en de Germaanse bondgenoten er bij de Rijn alleen voor kwamen te staan.
Deze Germaan kreeg de schat voor de door hem en zijn soldaten bewezen diensten aan de Romeinen. In de buurt van de bovenloop van de Rijn zijn talloze van dit soort begraven schatten gevonden. Ze weerspiegelen de ultieme pogingen van Constantijn III en zijn legioenen om hun gezag te handhaven door zoveel mogelijk Germaanse strijders aan hen te binden.
Randfragment van een grote zilveren schaal. Er is een paard te zien dat een wild dier vertrapt, mogelijk een leeuw. Dit deel past in een veel grotere voorstelling met vermoedelijk jachtscènes.
Foto Restaura
In stukken gehakt
Wat de schat van Echt nu vooral bijzonder maakt is het aan stukken geknipte zilverwerk, ook wel hakzilver genoemd. De combinatie van hakzilver en gouden munten is nog niet eerder in Nederland aangetroffen. Het is vermoedelijk afkomstig van een zeer kostbare zilveren schaal, met een doorsnede van zeker 70 centimeter en een gewicht van wel vijf kilo. Het was het soort schaal dat door kringen rond de keizer cadeau werd gedaan aan lagere overheden in het rijk om zo hun loyaliteit te garanderen. Deze bijzonder rijkversierde schalen waren een belangrijk statussymbool.
Met de crisis aan de grenzen aan het begin van de vijfde eeuw ontstond er een groot tekort aan goud en zilver om alle ingehuurde Germanen te kunnen blijven betalen. Zelfs het kostbaarste zilveren vaatwerk werd daarom naar de grens getransporteerd om betalingen mee te kunnen doen. De schalen werden aan zijn geheel aan Germaanse krijgsheren gegeven, die ze vervolgens lieten opknippen en onder hun aanhang verdeelden. Germaanse soldaten gaven niet veel om de prachtige schalen, voor hen telde alleen de waarde van het zilver. Alleen al met het verknippen van deze grote schaal konden al 125 Germanen met een stuk zilver worden beloond.
Na deze wanhopige pogingen van Constantijn III, die na een keizerschap van nog geen vijf jaar in 411 vermoord werd, hield ook het Romeinse gezag in de benedenloop van de Rijn niet langer stand. Er was een ware burgeroorlog uitgebroken waarin vele keizers elkaar bevochten en Germanen het land plunderden. De bijzondere goudschat en de kapotgeknipte schalen getuigen dan ook van de allerlaatste pogingen om de onvermijdelijke ondergang van het Romeinse rijk uit te stellen.
Bron en meer lezen:
Uitgebreid persbericht van de Vrije Universiteit Amsterdam. De goudschat van Echt en de ondergang van het Romeinse gezag in Nederland
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Mooi verhaal ;
Karabijn na 74 jaar opgegraven
In het bos bij het Utrechtse dorp Leersum is een karabijn uit de Tweede Wereldoorlog opgegraven. Het verroeste vuurwapen lag 74 jaar onder de grond.
Aan het begin van de oorlog was een Nederlandse soldaat bij Leersum op de vlucht geslagen. Toen hij langs een boerderij rende, gooide hij zijn uitrusting van zich af.
De 16-jarige boerenjongen Albert, die de soldaat zag langsrennen, nam het geweer van de soldaat mee om te voorkomen dat het in handen kwam van de Duitsers. Hij begroef het in een weiland.
Zoektocht
De familie verhuisde, maar de karabijn bleef in de grond achter. Een paar weken geleden nam de broer (83) van Albert contact op met Staatsbosbeheer. Hij wilde graag een laatste poging doen om het vuurwapen te vinden.
Dat was niet makkelijk: de omgeving is compleet veranderd. Waar het weiland vroeger lag is nu al jaren bos. Toch ging de boswachter met de broers op zoek. Nadat de boswachter met een metaaldetector het oude ijzeren hekwerk van het weiland had teruggevonden, kwam de karabijn snel tevoorschijn.
Vergaan
Er is niet veel meer over van het wapen. Het hout is vergaan en het ijzer is volledig verroest. Toch zijn de broers blij dat het is gevonden. Zij kunnen het boek sluiten en halen opgelucht adem omdat de karabijn inderdaad nooit is gevonden door de Duitsers.
De restanten van het wapen worden aan het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek aangeboden.
Meneer Veldhorst en de boswachter met de karabijn
(Bron ; http://nos.nl/artikel/641458-karabijn-na-74-jaar-opgegraven.html)
Karabijn na 74 jaar opgegraven
In het bos bij het Utrechtse dorp Leersum is een karabijn uit de Tweede Wereldoorlog opgegraven. Het verroeste vuurwapen lag 74 jaar onder de grond.
Aan het begin van de oorlog was een Nederlandse soldaat bij Leersum op de vlucht geslagen. Toen hij langs een boerderij rende, gooide hij zijn uitrusting van zich af.
De 16-jarige boerenjongen Albert, die de soldaat zag langsrennen, nam het geweer van de soldaat mee om te voorkomen dat het in handen kwam van de Duitsers. Hij begroef het in een weiland.
Zoektocht
De familie verhuisde, maar de karabijn bleef in de grond achter. Een paar weken geleden nam de broer (83) van Albert contact op met Staatsbosbeheer. Hij wilde graag een laatste poging doen om het vuurwapen te vinden.
Dat was niet makkelijk: de omgeving is compleet veranderd. Waar het weiland vroeger lag is nu al jaren bos. Toch ging de boswachter met de broers op zoek. Nadat de boswachter met een metaaldetector het oude ijzeren hekwerk van het weiland had teruggevonden, kwam de karabijn snel tevoorschijn.
Vergaan
Er is niet veel meer over van het wapen. Het hout is vergaan en het ijzer is volledig verroest. Toch zijn de broers blij dat het is gevonden. Zij kunnen het boek sluiten en halen opgelucht adem omdat de karabijn inderdaad nooit is gevonden door de Duitsers.
De restanten van het wapen worden aan het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek aangeboden.
Meneer Veldhorst en de boswachter met de karabijn
(Bron ; http://nos.nl/artikel/641458-karabijn-na-74-jaar-opgegraven.html)
"You can call me Susan if it makes you happy"
80-jarige oorlog begon met nederlaag
ROERMOND -
Anders dan de officiële geschiedschrijving ons wil doen geloven, begon de 80-jarige oorlog in 1568 niet met een glorieuze overwinning bij Heiligerlee. De oorlog tegen de Spaanse bezetter begon met een mislukte poging Roermond in te nemen en een daarop volgende nederlaag van de troepen van Oranje. Dat staat in een maandag gepubliceerde stadsgeschiedenis van Roermond, geschreven door Peter Nissen en Hein van der Bruggen.
Nissen is hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, Van der Bruggen is een Roermondse jurist en historicus.
Roermond was een strategisch belangrijke stad en daarom wilde Willem van Oranje de stad aan Maas en Roer op 23 april 1568 innemen. Dat mislukte. Aan Oranjezijde vielen bijna 2000 slachtoffers, ongeveer twee derde van het leger. Een maand later, op 23 mei, behaalden twee broers van Willem, Lodewijk en Adolf van Nassau, in Heiligerlee de beroemde overwinning op de Spanjaarden. Die staat nu, bijna 4,5 eeuw later, nog te boek als het begin van de 80-jarige oorlog.
„Nederlagen doen het in de beeldvorming doorgaans minder goed dan overwinningen”, aldus de schrijvers.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_begon_slecht__.html
ROERMOND -
Anders dan de officiële geschiedschrijving ons wil doen geloven, begon de 80-jarige oorlog in 1568 niet met een glorieuze overwinning bij Heiligerlee. De oorlog tegen de Spaanse bezetter begon met een mislukte poging Roermond in te nemen en een daarop volgende nederlaag van de troepen van Oranje. Dat staat in een maandag gepubliceerde stadsgeschiedenis van Roermond, geschreven door Peter Nissen en Hein van der Bruggen.
Nissen is hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, Van der Bruggen is een Roermondse jurist en historicus.
Roermond was een strategisch belangrijke stad en daarom wilde Willem van Oranje de stad aan Maas en Roer op 23 april 1568 innemen. Dat mislukte. Aan Oranjezijde vielen bijna 2000 slachtoffers, ongeveer twee derde van het leger. Een maand later, op 23 mei, behaalden twee broers van Willem, Lodewijk en Adolf van Nassau, in Heiligerlee de beroemde overwinning op de Spanjaarden. Die staat nu, bijna 4,5 eeuw later, nog te boek als het begin van de 80-jarige oorlog.
„Nederlagen doen het in de beeldvorming doorgaans minder goed dan overwinningen”, aldus de schrijvers.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_begon_slecht__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
28-04-2014
Nieuwe begraafplaats met 50 mummies ontdekt in Egypte
© reuters.
In de Vallei van de Koningen in Egypte is een nieuwe begraafplaats ontdekt. Daarin bevinden zich een vijftigtal mummies. Het zou gaan om prinsen en prinsessen van de achttiende dynastie van de farao's van het Oude Egypte, die leefden tussen 1550 en 1292 voor Christus. De ontdekking werd bekendgemaakt door het Egyptische ministerie van Oudheden.
Volgens een persbericht van het ministerie gaat het om een grote dodenakker met resten van mummies die de familieleden zouden kunnen zijn van de toenmalige heersers, meer bepaald de kinderen van de farao's Toetmoses III en Toetmoses IV van de achttiende dynastie. De archeologische activiteit in dit deel van de Vallei der Koningen wordt uitgevoerd door het Egyptische ministerie van oudheden in samenwerking met een groep experts van de universiteit van Basel in Zwitserland.
Er zijn houten sarcofagen aangetroffen, en dodenmaskers, evenals grafvazen die menselijke stoffelijke overblijfselen bevatten, nadat de lichamen gebalsemd waren. De opschriften op de grafvazen laten toe op zijn minst dertig namen van personen te ontcijferen die in deze dodenakker werden begraven. Het gaat om een aantal prinsessen die totnogtoe onbekend waren in de Egyptologie", zegt Mohamed Ibrahim, minister van Oudheden.
In de Vallei der Koningen ligt ook het graf van de beroemde farao Toetanchamon.
(HLN)
Nieuwe begraafplaats met 50 mummies ontdekt in Egypte
© reuters.
In de Vallei van de Koningen in Egypte is een nieuwe begraafplaats ontdekt. Daarin bevinden zich een vijftigtal mummies. Het zou gaan om prinsen en prinsessen van de achttiende dynastie van de farao's van het Oude Egypte, die leefden tussen 1550 en 1292 voor Christus. De ontdekking werd bekendgemaakt door het Egyptische ministerie van Oudheden.
Volgens een persbericht van het ministerie gaat het om een grote dodenakker met resten van mummies die de familieleden zouden kunnen zijn van de toenmalige heersers, meer bepaald de kinderen van de farao's Toetmoses III en Toetmoses IV van de achttiende dynastie. De archeologische activiteit in dit deel van de Vallei der Koningen wordt uitgevoerd door het Egyptische ministerie van oudheden in samenwerking met een groep experts van de universiteit van Basel in Zwitserland.
Er zijn houten sarcofagen aangetroffen, en dodenmaskers, evenals grafvazen die menselijke stoffelijke overblijfselen bevatten, nadat de lichamen gebalsemd waren. De opschriften op de grafvazen laten toe op zijn minst dertig namen van personen te ontcijferen die in deze dodenakker werden begraven. Het gaat om een aantal prinsessen die totnogtoe onbekend waren in de Egyptologie", zegt Mohamed Ibrahim, minister van Oudheden.
In de Vallei der Koningen ligt ook het graf van de beroemde farao Toetanchamon.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-05-2014
Reconstructie van Slag om Hoogstraten trekt 13.000 kijklustigen
De Antwerpse gemeente Hoogstraten heeft het voorbije weekend de Napoleontische Slag om Hoogstraten herdacht. Het absolute hoogtepunt was de reconstructie van de veldslag met bulderende kanonnen, oordovende explosies en woeste cavaleriecharges. Liefst 924 acteurs namen eraan deel. De herdenking lokte naar schatting 13.000 bezoekers, wat bijna het dubbele is van wat de organisatoren verwacht hadden.
De festiviteiten gingen vrijdagavond al van start met een fakkelparade door het centrum van Hoogstraten. Een 500 à 600 soldaten van Napoleon trokken met tientallen fakkels, trommelaars, doedelzakken, fluitspelers en ruiters over de Vrijheid naar het gemeentehuis, waar ze een officieel welkom kregen. Zaterdagvoormiddag werden de slachtoffers herdacht in de Sint-Clemenskerk van deelgemeente Minderhout.
Bezoekers konden vervolgens in een historische tentenkamp van liefst 15.000 vierkante meter zien hoe de soldaten oefenden, hun potje soep kookten of hun wapens en uniformen poetsten. Ze brachten doorlopend vuurdemonstraties, hielden een krijgsraad of ontvingen een medaille. Naast de bivak was er ook een historische markt ingericht met een authentieke taverne.
Het hoogtepunt van de herdenking was de reconstructie van de veldslag zelf. Met 924 infanteristen, zestien kanonnen en veertig paarden werd een tweehonderd jaar oud stukje geschiedenis weer tot leven gebracht.
Op 11 januari 1814 kwam het in de Noorderkempen tot een bloedig treffen tussen het leger van de Franse keizer Napoleon I en de geallieerde troepen met Britten, Pruisen en Kozakken die oprukten naar Antwerpen. Het brandpunt van de strijd lag in Hoogstraten en Minderhout. Er vielen die dag bijna 1.500 doden. De geallieerden wonnen, maar Antwerpen bleef nog tot in mei in Franse handen.
Klik hier voor video
(HLN)
Reconstructie van Slag om Hoogstraten trekt 13.000 kijklustigen
De Antwerpse gemeente Hoogstraten heeft het voorbije weekend de Napoleontische Slag om Hoogstraten herdacht. Het absolute hoogtepunt was de reconstructie van de veldslag met bulderende kanonnen, oordovende explosies en woeste cavaleriecharges. Liefst 924 acteurs namen eraan deel. De herdenking lokte naar schatting 13.000 bezoekers, wat bijna het dubbele is van wat de organisatoren verwacht hadden.
De festiviteiten gingen vrijdagavond al van start met een fakkelparade door het centrum van Hoogstraten. Een 500 à 600 soldaten van Napoleon trokken met tientallen fakkels, trommelaars, doedelzakken, fluitspelers en ruiters over de Vrijheid naar het gemeentehuis, waar ze een officieel welkom kregen. Zaterdagvoormiddag werden de slachtoffers herdacht in de Sint-Clemenskerk van deelgemeente Minderhout.
Bezoekers konden vervolgens in een historische tentenkamp van liefst 15.000 vierkante meter zien hoe de soldaten oefenden, hun potje soep kookten of hun wapens en uniformen poetsten. Ze brachten doorlopend vuurdemonstraties, hielden een krijgsraad of ontvingen een medaille. Naast de bivak was er ook een historische markt ingericht met een authentieke taverne.
Het hoogtepunt van de herdenking was de reconstructie van de veldslag zelf. Met 924 infanteristen, zestien kanonnen en veertig paarden werd een tweehonderd jaar oud stukje geschiedenis weer tot leven gebracht.
Op 11 januari 1814 kwam het in de Noorderkempen tot een bloedig treffen tussen het leger van de Franse keizer Napoleon I en de geallieerde troepen met Britten, Pruisen en Kozakken die oprukten naar Antwerpen. Het brandpunt van de strijd lag in Hoogstraten en Minderhout. Er vielen die dag bijna 1.500 doden. De geallieerden wonnen, maar Antwerpen bleef nog tot in mei in Franse handen.
Klik hier voor video
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-05-2014
Nederlanders ontdekken slimme truc piramidebouwers
© afp.
Wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) hebben ontdekt dat de oude Egyptenaren een slimme truc toepasten om de zware blokken steen die zij gebruikten voor de bouw van piramides op de juiste plek in de woestijn te krijgen. Volgens de natuurkundigen sleepten de piramidebouwers de zware stenen vele jaren voor Christus over nat zand.
De uitkomst van het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review Letters. Op de website van de UvA is een artikel geplaatst.
De Egyptenaren sleepten voor de bouw van hun piramides zware blokken steen en grote standbeelden door de woestijn. Deze zware kolossen werden op sleeën geplaatst, die werklui vervolgens over het zand trokken.
Nat zand
Amsterdamse natuurkundigen hebben nu ontdekt dat de piramidebouwers het zand voor de slee waarschijnlijk nat maakten. Uit experimenten blijkt dat de benodigde trekkracht met de helft vermindert als de "juiste zandvochtigheid" wordt gevonden. Hierdoor wisten de Egyptenaren ook het vereiste aantal arbeiders te halveren.
Uit experimenten blijkt dat "de vereiste trekkracht evenredig afneemt met de stevigheid van het zand". Vergelijk het met wandelen op het strand, over het steviger stuk strand vlakbij de waterlijn.
Wandtekening
De aanname dat de oude Egyptenaren waarschijnlijk op de hoogte waren van deze handige truc wordt ook gebaseerd op een wandtekening in de tombe van Djehoetihotep. Daarop is een te zien die op de voorkant van een transportslee staat. De persoon giet water vlak voor de neus van de slee terwijl deze over het woestijnzand wordt getrokken.
(HLN)
Nederlanders ontdekken slimme truc piramidebouwers
© afp.
Wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) hebben ontdekt dat de oude Egyptenaren een slimme truc toepasten om de zware blokken steen die zij gebruikten voor de bouw van piramides op de juiste plek in de woestijn te krijgen. Volgens de natuurkundigen sleepten de piramidebouwers de zware stenen vele jaren voor Christus over nat zand.
De uitkomst van het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review Letters. Op de website van de UvA is een artikel geplaatst.
De Egyptenaren sleepten voor de bouw van hun piramides zware blokken steen en grote standbeelden door de woestijn. Deze zware kolossen werden op sleeën geplaatst, die werklui vervolgens over het zand trokken.
Nat zand
Amsterdamse natuurkundigen hebben nu ontdekt dat de piramidebouwers het zand voor de slee waarschijnlijk nat maakten. Uit experimenten blijkt dat de benodigde trekkracht met de helft vermindert als de "juiste zandvochtigheid" wordt gevonden. Hierdoor wisten de Egyptenaren ook het vereiste aantal arbeiders te halveren.
Uit experimenten blijkt dat "de vereiste trekkracht evenredig afneemt met de stevigheid van het zand". Vergelijk het met wandelen op het strand, over het steviger stuk strand vlakbij de waterlijn.
Wandtekening
De aanname dat de oude Egyptenaren waarschijnlijk op de hoogte waren van deze handige truc wordt ook gebaseerd op een wandtekening in de tombe van Djehoetihotep. Daarop is een te zien die op de voorkant van een transportslee staat. De persoon giet water vlak voor de neus van de slee terwijl deze over het woestijnzand wordt getrokken.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-05-2014
Archeologen ontdekken 5.500 jaar oud graf in Egypte
De Tempel van Horus in Edfu. © thinkstock.
In het Egyptische Edfu heeft een team archeologen een 5.500 jaar oud graf ontdekt, inclusief een intacte mummie. Er werd ook een ivoren standbeeld gevonden dat een man met een baard afbeeldt.
Het graf werd gevonden door een archeologisch team onder leiding van de Amerikaanse onderzoekster Renee Friedman. Het team is al jaren aan de slag op het terrein van de antieke stad Hierakonpolis. Naast een volledig bewaarde mummie werden ook kammen, wapens en werktuigen gevonden.
Een ivoren standbeeld, 32 centimeter hoog, behoorde eveneens tot de ontdekkingen. Het beeld stelt een man met baard voor. Het publiek orgaan in Caïro, verantwoordelijk voor antiquiteiten, verklaarde dinsdag dat het nog niet duidelijk was of het standbeeld de eigenaar van het graf voorstelt. Die zou tussen zijn zeventiende en twintigste levensjaar gestorven zijn.
In Hierakonpolis werd ook ooit de zogenaamde Narmerpalet ontdekt, een van de oudste en belangrijkste vondsten. De ontdekking bracht meer duidelijkheid omtrent de gebeurtenissen tijdens de predynastieke periode.
(HLN)
Archeologen ontdekken 5.500 jaar oud graf in Egypte
De Tempel van Horus in Edfu. © thinkstock.
In het Egyptische Edfu heeft een team archeologen een 5.500 jaar oud graf ontdekt, inclusief een intacte mummie. Er werd ook een ivoren standbeeld gevonden dat een man met een baard afbeeldt.
Het graf werd gevonden door een archeologisch team onder leiding van de Amerikaanse onderzoekster Renee Friedman. Het team is al jaren aan de slag op het terrein van de antieke stad Hierakonpolis. Naast een volledig bewaarde mummie werden ook kammen, wapens en werktuigen gevonden.
Een ivoren standbeeld, 32 centimeter hoog, behoorde eveneens tot de ontdekkingen. Het beeld stelt een man met baard voor. Het publiek orgaan in Caïro, verantwoordelijk voor antiquiteiten, verklaarde dinsdag dat het nog niet duidelijk was of het standbeeld de eigenaar van het graf voorstelt. Die zou tussen zijn zeventiende en twintigste levensjaar gestorven zijn.
In Hierakonpolis werd ook ooit de zogenaamde Narmerpalet ontdekt, een van de oudste en belangrijkste vondsten. De ontdekking bracht meer duidelijkheid omtrent de gebeurtenissen tijdens de predynastieke periode.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-05-2014
Boden VS Frankrijk atoombom om Viëtnamoorlog te beslechten?
De Viëtnamezen behaalden uiteindelijk de historische overwinning op Dien Bien Phu. © getty.
Exact zestig jaar geleden vond het orgelpunt in de Franse koloniale oorlog tegen Viëtnam plaats. De Fransen zouden uiteindelijk het onderspit delven, maar dat perspectief zinde hun Amerikaanse bondgenoot niet: zelfs het gebruik van een atoombom kwam ter sprake zo blijkt nu.
"Wilt u graag twee atoombommen?" Dit zijn de woorden die een Franse diplomaat op rust zich herinnert van een gesprek tussen voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken John Foster Dulles en zijn Franse evenknie, Georges Bidault, in april 1954.
De context van dit buitenissige aanbod moet geschetst worden in de kritieke toestand waarin het Franse leger in Dien Bien Phu, verscholen in de bergketens van Noord-West Viëtnam, verkeerde. De slag te Dien Bien Phu wordt vandaag overschaduwd door de latere betrokkenheid van de Amerikanen in Viëtnam in de jaren zestig. Maar wat velen vergeten is dat Frankrijk tussen 1946 en 1954 haar eigen bloedige oorlog met de Viëtnamezen heeft uitgevochten én verloren. Opzet? Hun rijk in het Verre Oosten ten alle prijze behouden. Tevens speelde Viëtnam lange tijd een sleutelrol in in de Koude Oorlog. De schrik zat er immers goed in bij de Westerse landen dat gans Azië zou afglijden tot het communistische blok.
Amerikaanse congres terughoudend
De Fransen leden menselijk ontzagelijk zware verliezen. Eind 1953 besliste de Franse opperbevelhebber Gen Navarre om een beslissend gevecht uit te lokken in de vallei van Dien Bien Phu, zo'n 280 kilometer van de noordelijke hoofdstad Hanoi. De vallei was omgeven door ketens van beboste heuvels en bergen. Voor de Fransen leek deze locatie uit strategisch oogpunt perfect, maar niets was minder waar. Ze onderschatten stevig de capaciteit van de Viëtnamezen om hun wapens over de heuvels te loodsen. Zelfs Viëtnamese vrouwen en kinderen spanden zich in. Op 13 maart zetten de Viëtnamezen een stevig offensief in en de Fransen werden grandioos in het defensief gebeukt.
Het was deze kritieke situatie die de fiere Fransen ertoe heeft gepusht om Amerikaanse hulp in te roepen. Vicepresident Richard Nixon en minister van Buitenlandse Zaken John Foster Dulles zagen er geen graten in: zij waren immers geobsedeerd door de strijd tegen het communisme. President Eisenhower was daarentegen meer terughoudend. Zaterdag 3 april 1954 is uiteindelijk de Amerikaanse geschiedenisboeken ingegaan als 'de dag waarop we niet ten oorlog getrokken zijn'. De leiders van het Amerikaanse Congres waren immers niet akkoord gegaan: zij wilden zich eerst verzekerd zien van Britse steun.
Twee fatale woorden
In deze periode zou Dulles het duizelingwekkende besluit aan de Fransen gedaan hebben om tactische nucleaire wapens ter beschikking te stellen. Wat het scenario nog surreëler maakt, is het feit dat Dulles absoluut niet gerechtigd was om zulke groteske voorstellen te maken. Realistischer is wellicht dat de Fransen Dulles misbegrepen hebben.
"Een aanbod heeft hij niet echt geformuleerd. Hij suggereerde veeleer dingen. Maar de twee fatale woorden 'nucleaire bom' heeft hij weldegelijk in de mond genomen." Dat heeft Maurice Schumann, een voormalig Frans minister van Buitenlandse Zaken, verkondigd net voor zijn dood in 1998.
Volgens professor Fred Logevall van de Cornelluniversteit heeft Dulles "op zijn minst in vrij algemene termen gepraat over de mogelijkheid. Die op zijn beurt de Fransen deed denken over het potentieel van het verregaande voorstel."
Vietnamees dodentol duizelingwekkender
Bidault heeft uiteindelijk geweigerd "omdat hij zich bewust was van het feit dat deze niet enkel Viëtminhtroepen op grote schaal zouden uitmoorden, maar ook grote delen van het Franse legioen zelf."
Finaal is er ook geen Amerikaanse interventie gekomen, van welke aard dan ook, aangezien de Britten niet bereid waren om in de strijd mee stappen. De laatste weken van de strijd te Dien Bien Phu draaiden voor de Fransen dan ook uit op een ware slachtpartij, meer zelfs een nationaal trauma waarvan de Republiek nog steeds de littekens draagt.
Op 7 mei 1954 gaven de Fransen zich uiteindelijk over. Het dodentol liep op tot 1.142 en een gelijkaardig aantal gewonden. Aan Viëtnamese zijde nam het aantal slachtoffers nog veel grotere proporties aan: 22.000.
(HLN)
Boden VS Frankrijk atoombom om Viëtnamoorlog te beslechten?
De Viëtnamezen behaalden uiteindelijk de historische overwinning op Dien Bien Phu. © getty.
Exact zestig jaar geleden vond het orgelpunt in de Franse koloniale oorlog tegen Viëtnam plaats. De Fransen zouden uiteindelijk het onderspit delven, maar dat perspectief zinde hun Amerikaanse bondgenoot niet: zelfs het gebruik van een atoombom kwam ter sprake zo blijkt nu.
"Wilt u graag twee atoombommen?" Dit zijn de woorden die een Franse diplomaat op rust zich herinnert van een gesprek tussen voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken John Foster Dulles en zijn Franse evenknie, Georges Bidault, in april 1954.
De context van dit buitenissige aanbod moet geschetst worden in de kritieke toestand waarin het Franse leger in Dien Bien Phu, verscholen in de bergketens van Noord-West Viëtnam, verkeerde. De slag te Dien Bien Phu wordt vandaag overschaduwd door de latere betrokkenheid van de Amerikanen in Viëtnam in de jaren zestig. Maar wat velen vergeten is dat Frankrijk tussen 1946 en 1954 haar eigen bloedige oorlog met de Viëtnamezen heeft uitgevochten én verloren. Opzet? Hun rijk in het Verre Oosten ten alle prijze behouden. Tevens speelde Viëtnam lange tijd een sleutelrol in in de Koude Oorlog. De schrik zat er immers goed in bij de Westerse landen dat gans Azië zou afglijden tot het communistische blok.
Amerikaanse congres terughoudend
De Fransen leden menselijk ontzagelijk zware verliezen. Eind 1953 besliste de Franse opperbevelhebber Gen Navarre om een beslissend gevecht uit te lokken in de vallei van Dien Bien Phu, zo'n 280 kilometer van de noordelijke hoofdstad Hanoi. De vallei was omgeven door ketens van beboste heuvels en bergen. Voor de Fransen leek deze locatie uit strategisch oogpunt perfect, maar niets was minder waar. Ze onderschatten stevig de capaciteit van de Viëtnamezen om hun wapens over de heuvels te loodsen. Zelfs Viëtnamese vrouwen en kinderen spanden zich in. Op 13 maart zetten de Viëtnamezen een stevig offensief in en de Fransen werden grandioos in het defensief gebeukt.
Het was deze kritieke situatie die de fiere Fransen ertoe heeft gepusht om Amerikaanse hulp in te roepen. Vicepresident Richard Nixon en minister van Buitenlandse Zaken John Foster Dulles zagen er geen graten in: zij waren immers geobsedeerd door de strijd tegen het communisme. President Eisenhower was daarentegen meer terughoudend. Zaterdag 3 april 1954 is uiteindelijk de Amerikaanse geschiedenisboeken ingegaan als 'de dag waarop we niet ten oorlog getrokken zijn'. De leiders van het Amerikaanse Congres waren immers niet akkoord gegaan: zij wilden zich eerst verzekerd zien van Britse steun.
Twee fatale woorden
In deze periode zou Dulles het duizelingwekkende besluit aan de Fransen gedaan hebben om tactische nucleaire wapens ter beschikking te stellen. Wat het scenario nog surreëler maakt, is het feit dat Dulles absoluut niet gerechtigd was om zulke groteske voorstellen te maken. Realistischer is wellicht dat de Fransen Dulles misbegrepen hebben.
"Een aanbod heeft hij niet echt geformuleerd. Hij suggereerde veeleer dingen. Maar de twee fatale woorden 'nucleaire bom' heeft hij weldegelijk in de mond genomen." Dat heeft Maurice Schumann, een voormalig Frans minister van Buitenlandse Zaken, verkondigd net voor zijn dood in 1998.
Volgens professor Fred Logevall van de Cornelluniversteit heeft Dulles "op zijn minst in vrij algemene termen gepraat over de mogelijkheid. Die op zijn beurt de Fransen deed denken over het potentieel van het verregaande voorstel."
Vietnamees dodentol duizelingwekkender
Bidault heeft uiteindelijk geweigerd "omdat hij zich bewust was van het feit dat deze niet enkel Viëtminhtroepen op grote schaal zouden uitmoorden, maar ook grote delen van het Franse legioen zelf."
Finaal is er ook geen Amerikaanse interventie gekomen, van welke aard dan ook, aangezien de Britten niet bereid waren om in de strijd mee stappen. De laatste weken van de strijd te Dien Bien Phu draaiden voor de Fransen dan ook uit op een ware slachtpartij, meer zelfs een nationaal trauma waarvan de Republiek nog steeds de littekens draagt.
Op 7 mei 1954 gaven de Fransen zich uiteindelijk over. Het dodentol liep op tot 1.142 en een gelijkaardig aantal gewonden. Aan Viëtnamese zijde nam het aantal slachtoffers nog veel grotere proporties aan: 22.000.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op maandag 5 mei 2014 10:51 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
02-05-2014
Nederlanders ontdekken slimme truc piramidebouwers
[ afbeelding ]
© afp.
Wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) hebben ontdekt dat de oude Egyptenaren een slimme truc toepasten om de zware blokken steen die zij gebruikten voor de bouw van piramides op de juiste plek in de woestijn te krijgen. Volgens de natuurkundigen sleepten de piramidebouwers de zware stenen vele jaren voor Christus over nat zand.
De uitkomst van het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review Letters. Op de website van de UvA is een artikel geplaatst.
De Egyptenaren sleepten voor de bouw van hun piramides zware blokken steen en grote standbeelden door de woestijn. Deze zware kolossen werden op sleeën geplaatst, die werklui vervolgens over het zand trokken.
Nat zand
Amsterdamse natuurkundigen hebben nu ontdekt dat de piramidebouwers het zand voor de slee waarschijnlijk nat maakten. Uit experimenten blijkt dat de benodigde trekkracht met de helft vermindert als de "juiste zandvochtigheid" wordt gevonden. Hierdoor wisten de Egyptenaren ook het vereiste aantal arbeiders te halveren.
Uit experimenten blijkt dat "de vereiste trekkracht evenredig afneemt met de stevigheid van het zand". Vergelijk het met wandelen op het strand, over het steviger stuk strand vlakbij de waterlijn.
Wandtekening
De aanname dat de oude Egyptenaren waarschijnlijk op de hoogte waren van deze handige truc wordt ook gebaseerd op een wandtekening in de tombe van Djehoetihotep. Daarop is een te zien die op de voorkant van een transportslee staat. De persoon giet water vlak voor de neus van de slee terwijl deze over het woestijnzand wordt getrokken.
(HLN)
http://www.deredactie.be/(...)erzoek_piramides_KULquote:"Piramidestenen in oude Egypte niet over nat zand getransporteerd"
do 08/05/2014 - 19:28 Belga, Joppe Matyn
Twee hoogleraren van de KU Leuven spreken de stelling tegen van een groep onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam. Die stelden in hun onderzoek dat de oude Egyptenaren het transport van zware piramidestenen per slee vergemakkelijkten door het zand waarover de slee zich bewoog, te bevochtigen.
Volgens Harco Willems, egyptoloog, en Gert Verstraeten, fysisch geograaf, is het zeer onwaarschijnlijk dat de Egyptenaren de zware stenen over een zandige ondergrond transporteerden.
De onderzoekers van de universiteit van Amsterdam baseerden zich bij hun onderzoek op een afbeelding uit het graf in Dayr al-Barsha. Maar uit eigen studies van datzelfde graf, stellen Willems en Verstraeten dat er langs het tracé waarover het beeld op de afbeelding getransporteerd werd maar heel weinig zand ligt.
Volgens de twee hoogleraren zouden er wel grote hoeveelheden geërodeerde mergel liggen, wat het grondoppervlak hard en stabiel maakt. Ook in de omgeving van de piramides of van andere grote bouwprojecten zoals de tempels rond Luxor waren er geen zandwoestijnen.
"Uit studies van antieke transportwegen blijkt dat er voor dit transport grote hoeveelheden steenslag en modder werd gebruikt", klinkt het aan de KU Leuven. "Vaak werd een fundament van zwerfkeien aangelegd waarop lagen stenen van afnemende grootte werden aangebracht bedekt met een laag alluviale modder. In andere gevallen werd het harde woestijnoppervlak alleen glad gemaakt en voorzien van een laag modder".
Eerdere experimenten toonden al aan dat door deze ondergrond te bevochtigen met modder uit een rivier de wrijving zo sterk kan verminderd worden dat één persoon op een slede makkelijk een steen van 750 kilogram kan verslepen."
Geheim leger van oud-SS'ers in Bondsrepubliek
BERLIJN -
Oud-SS'ers en oud-militairen van Hitlers Wehrmacht zijn al in 1949 begonnen met de opbouw van een geheim leger in de Bondsrepubliek. Dit gebeurde eerst buiten de regering om. Toen bondskanselier Konrad Adenauer er in 1951 weet van kreeg, deed de hoogbejaarde christendemocraat er niets tegen.
Het geheime leger, waar zo'n tweeduizend man aan meededen, wilde klaar zijn om tegen de Sovjet-Unie te vechten, als „de Russen” zouden komen. Voor de daarvoor nodige wapens werden lijntjes gelegd met politie en grenswacht. Ook waren er plannen om in het toen nog fascistische Spanje te gaan oefenen.
Het geheime leger bracht ook linkse West-Duitsers in kaart. In het geval van een burgeroorlog in West-Duitsland wilde men tegen 'communisten' gaan vechten. Dit meldt weekblad Der Spiegel na onderzoek in de archieven van geheime dienst BND.
West-Duitsland kreeg pas tien jaar na de Tweede Wereldoorlog, in 1955, weer een 'officieel' leger. Daarin kregen veel voormalige leden van het voormalige geheime leger een baan. Een van hen, Hans Speidel (generaal ten tijde van de Tweede Wereldoorlog), schopte het in 1957 zelfs tot opperbevelhebber van de landstrijdkrachten van de NAVO in Midden-Europa.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)an_oud-SS_ers__.html
BERLIJN -
Oud-SS'ers en oud-militairen van Hitlers Wehrmacht zijn al in 1949 begonnen met de opbouw van een geheim leger in de Bondsrepubliek. Dit gebeurde eerst buiten de regering om. Toen bondskanselier Konrad Adenauer er in 1951 weet van kreeg, deed de hoogbejaarde christendemocraat er niets tegen.
Het geheime leger, waar zo'n tweeduizend man aan meededen, wilde klaar zijn om tegen de Sovjet-Unie te vechten, als „de Russen” zouden komen. Voor de daarvoor nodige wapens werden lijntjes gelegd met politie en grenswacht. Ook waren er plannen om in het toen nog fascistische Spanje te gaan oefenen.
Het geheime leger bracht ook linkse West-Duitsers in kaart. In het geval van een burgeroorlog in West-Duitsland wilde men tegen 'communisten' gaan vechten. Dit meldt weekblad Der Spiegel na onderzoek in de archieven van geheime dienst BND.
West-Duitsland kreeg pas tien jaar na de Tweede Wereldoorlog, in 1955, weer een 'officieel' leger. Daarin kregen veel voormalige leden van het voormalige geheime leger een baan. Een van hen, Hans Speidel (generaal ten tijde van de Tweede Wereldoorlog), schopte het in 1957 zelfs tot opperbevelhebber van de landstrijdkrachten van de NAVO in Midden-Europa.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)an_oud-SS_ers__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
13-05-2014
Vlaggenschip van Columbus na 500 jaar mogelijk ontdekt
Een replica van de Santa Maria uit de negentiende eeuw. © Wikimedia.
UPDATE De vermaarde onderwateronderzoeker Barry Clifford meent het wrak van de Santa Maria, het vlaggenschip van ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus, te hebben gevonden. Dat meldt CNN vandaag. Indien het echt gaat om de Santa Maria, is dit één van de meest spraakmakende ontdekkingen onder water ooit, aldus de Amerikaanse nieuwszender.
Onderwaterarcheoloog Barry Clifford in 2009. © Wikimedia.
De vondst van een kanon met een 15de eeuws ontwerp zou Clifford de doorslag hebben gegeven dat hij daadwerkelijk het schip had gevonden. "Dit is de Mount Everest van de scheepswrakken voor mij", verklaart de 68-jarige Clifford. "Het heeft het bestaan van de mensheid veranderd."
Stenen
Volgens de onderzoeker komt de plek van het ontdekte wrak precies overeen met de 500 jaar oude verklaring van Columbus. Het schip zou problemen hebben gekregen bij een rif aan de noordkust van Haïti en ligt inmiddels op drie tot vijf meter diepte. De afmetingen van het schip zouden correct zijn en er zijn ook stenen gevonden die voorkomen in het Spaanse gebied waar het destijds is gebouwd.
Om de authenticiteit van het schip vast te stellen moeten nog wel de nodige onderzoeken worden gedaan. Met goedkeuren van de Haïtiaanse regering zou het schip uitgegraven kunnen worden, waarna alles getest kan worden.
Verkeerde diagnose
Het scheelde niet veel of Clifford had de ontdekking nooit gedaan. In 2003 onderzocht hij samen met zijn team dit scheepswrak al. Een verkeerde diagnose over de authenticiteit van het kanon gooide toen roet in het eten. Maar twee jaar geleden, na het type kanon te hebben bestudeerd wat Columbus gebruikte, viel de puzzel in elkaar. Daarom reisde hij en zijn team enkele weken geleden weer af naar Haïti.
Nu het onderzoek succesvol verlopen is, zijn er plannen om volgende maand weer terug te keren.
(HLN)
Vlaggenschip van Columbus na 500 jaar mogelijk ontdekt
Een replica van de Santa Maria uit de negentiende eeuw. © Wikimedia.
UPDATE De vermaarde onderwateronderzoeker Barry Clifford meent het wrak van de Santa Maria, het vlaggenschip van ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus, te hebben gevonden. Dat meldt CNN vandaag. Indien het echt gaat om de Santa Maria, is dit één van de meest spraakmakende ontdekkingen onder water ooit, aldus de Amerikaanse nieuwszender.
Onderwaterarcheoloog Barry Clifford in 2009. © Wikimedia.
De vondst van een kanon met een 15de eeuws ontwerp zou Clifford de doorslag hebben gegeven dat hij daadwerkelijk het schip had gevonden. "Dit is de Mount Everest van de scheepswrakken voor mij", verklaart de 68-jarige Clifford. "Het heeft het bestaan van de mensheid veranderd."
Stenen
Volgens de onderzoeker komt de plek van het ontdekte wrak precies overeen met de 500 jaar oude verklaring van Columbus. Het schip zou problemen hebben gekregen bij een rif aan de noordkust van Haïti en ligt inmiddels op drie tot vijf meter diepte. De afmetingen van het schip zouden correct zijn en er zijn ook stenen gevonden die voorkomen in het Spaanse gebied waar het destijds is gebouwd.
Om de authenticiteit van het schip vast te stellen moeten nog wel de nodige onderzoeken worden gedaan. Met goedkeuren van de Haïtiaanse regering zou het schip uitgegraven kunnen worden, waarna alles getest kan worden.
Verkeerde diagnose
Het scheelde niet veel of Clifford had de ontdekking nooit gedaan. In 2003 onderzocht hij samen met zijn team dit scheepswrak al. Een verkeerde diagnose over de authenticiteit van het kanon gooide toen roet in het eten. Maar twee jaar geleden, na het type kanon te hebben bestudeerd wat Columbus gebruikte, viel de puzzel in elkaar. Daarom reisde hij en zijn team enkele weken geleden weer af naar Haïti.
Nu het onderzoek succesvol verlopen is, zijn er plannen om volgende maand weer terug te keren.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-05-2014
Skelet van tienermeisje na duizenden jaren boven water
© ap.
UPDATE Wetenschappers hebben het skelet van een tienermeisje gevonden in een Mexicaanse grot. Duizenden jaren geleden overleed het meisje na een val in een diep gat. Haar skelet en haar DNA werpen nieuw licht op de oorsprong van de eerste Amerikanen.
De vondst van het skelet versterkt de theorie dat de eerste indianen uit Azië kwamen vanuit het hoge noorden via de Beringlandbrug: en dus niet uit het zuiden met de boot vanuit Polynesië. Haar DNA duidt namelijk op een afstamming uit Noord-Azië.
Het skelet van het meisje is bijna compleet en werd ontdekt in een grot in het oostelijke deel van het schiereiland Yucatan. Zo'n 12.000 tot 13.000 jaren geleden moet zij een dodelijke val hebben gemaakt in de grot. Door het smeltwater na de IJstijd is de grot ondergelopen. Naast het stoffelijk overschot van het meisje werden ook de skeletten van dieren gevonden.
Een analyse van haar overblijfselen werd vandaag gepubliceerd door het tijdschrift Science.
© ap.
(HLN)
Skelet van tienermeisje na duizenden jaren boven water
© ap.
UPDATE Wetenschappers hebben het skelet van een tienermeisje gevonden in een Mexicaanse grot. Duizenden jaren geleden overleed het meisje na een val in een diep gat. Haar skelet en haar DNA werpen nieuw licht op de oorsprong van de eerste Amerikanen.
De vondst van het skelet versterkt de theorie dat de eerste indianen uit Azië kwamen vanuit het hoge noorden via de Beringlandbrug: en dus niet uit het zuiden met de boot vanuit Polynesië. Haar DNA duidt namelijk op een afstamming uit Noord-Azië.
Het skelet van het meisje is bijna compleet en werd ontdekt in een grot in het oostelijke deel van het schiereiland Yucatan. Zo'n 12.000 tot 13.000 jaren geleden moet zij een dodelijke val hebben gemaakt in de grot. Door het smeltwater na de IJstijd is de grot ondergelopen. Naast het stoffelijk overschot van het meisje werden ook de skeletten van dieren gevonden.
Een analyse van haar overblijfselen werd vandaag gepubliceerd door het tijdschrift Science.
© ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-05-2014quote:
13-05-2014
Vlaggenschip van Columbus na 500 jaar mogelijk ontdekt
[ afbeelding ]
Een replica van de Santa Maria uit de negentiende eeuw. © Wikimedia.
UPDATE De vermaarde onderwateronderzoeker Barry Clifford meent het wrak van de Santa Maria, het vlaggenschip van ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus, te hebben gevonden. Dat meldt CNN vandaag. Indien het echt gaat om de Santa Maria, is dit één van de meest spraakmakende ontdekkingen onder water ooit, aldus de Amerikaanse nieuwszender.
[ afbeelding ]
Onderwaterarcheoloog Barry Clifford in 2009. © Wikimedia.
De vondst van een kanon met een 15de eeuws ontwerp zou Clifford de doorslag hebben gegeven dat hij daadwerkelijk het schip had gevonden. "Dit is de Mount Everest van de scheepswrakken voor mij", verklaart de 68-jarige Clifford. "Het heeft het bestaan van de mensheid veranderd."
Stenen
Volgens de onderzoeker komt de plek van het ontdekte wrak precies overeen met de 500 jaar oude verklaring van Columbus. Het schip zou problemen hebben gekregen bij een rif aan de noordkust van Haïti en ligt inmiddels op drie tot vijf meter diepte. De afmetingen van het schip zouden correct zijn en er zijn ook stenen gevonden die voorkomen in het Spaanse gebied waar het destijds is gebouwd.
Om de authenticiteit van het schip vast te stellen moeten nog wel de nodige onderzoeken worden gedaan. Met goedkeuren van de Haïtiaanse regering zou het schip uitgegraven kunnen worden, waarna alles getest kan worden.
Verkeerde diagnose
Het scheelde niet veel of Clifford had de ontdekking nooit gedaan. In 2003 onderzocht hij samen met zijn team dit scheepswrak al. Een verkeerde diagnose over de authenticiteit van het kanon gooide toen roet in het eten. Maar twee jaar geleden, na het type kanon te hebben bestudeerd wat Columbus gebruikte, viel de puzzel in elkaar. Daarom reisde hij en zijn team enkele weken geleden weer af naar Haïti.
Nu het onderzoek succesvol verlopen is, zijn er plannen om volgende maand weer terug te keren.
(HLN)
Vermeende vondst vlaggenschip Columbus in twijfel getrokken
Het schip werd al in 2003 gevonden, maar werd verkeerd gecategoriseerd. © ap.
De vermeende vondst van Columbus' vlaggenschip, de Santa Maria, heeft een discussie tussen wetenschappers op gang gebracht. De Amerikaanse oceaanarcheoloog Barry Clifford beweert de overblijfselen van het legendarische schip gevonden te hebben. Het schip werd in 2003 al gevonden, maar werd verkeerd gecategoriseerd, zei Clifford aan CNN. Experts trekken de bevindingen in twijfel.
Volgens Spaanse experts kan het schip, dat uit hout bestaat, geen 500 jaar onder water doorstaan hebben. Omdat er in de Caraïbische Zee honderden schepen gezonken zijn, is verwarring waarschijnlijk. Het vlaggenschip Santa Maria was in 1492 voor het huidige Haïti aan de grond gelopen en werd zodanig beschadigd, dat het niet langer zeewaardig was. De ontdekkingsreiziger gebruikte het schip meer dan 500 jaar geleden tijdens zijn eerste grote expeditie. De vindplaats is voor de noordelijke kust van Haïti gelokaliseerd.
Clifford maakte naam met zijn zoektocht naar piratenschepen. Zijn bevindingen omtrent deze vondst worden door andere bronnen echter eveneens in twijfel getrokken. Oceaanwetenschapper Miguel Aragón, chef bij de afdeling voor gezonken zeeschatten bij de Spaanse marine, laat in El Païs optekenen dat de kustlijn waar het schip volgens geologische studies lag, nu vasteland zou zijn. Experts wijzen er ook op dat Columbus in zijn dagboek schreef dat het hout van het vastgelopen schip gebruikt werd voor de bouw van een vesting.
Clifford keerde, samen met zijn team van experts, een paar weken geleden terug naar de vermeende overblijfselen van de Santa Maria.
(HLn)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-05-2014
209 jaar oude brief van Thomas Jefferson te koop
© ap.
Een handelaar in zeldzame historische documenten verkoopt een brief die inzicht biedt in het familieleven van de vroegere Amerikaanse president Thomas Jefferson, een van de Founding Fathers. De Raab Collection in Philadelphia vraagt 35.000 dollar voor de brief, die in bezit was van een anonieme verzamelaar en niet inzichtelijk was.
De brief is van 24 juli 1805 en is gericht aan Jeffersons vriend en landopzichter. De toen 62-jarige president spreekt in het epistel zijn wens uit zijn plantage Poplar Forest in Virginia te laten taxeren, om delen van het land te verkavelen en aan zijn kleinkinderen over te maken.
(HLN)
209 jaar oude brief van Thomas Jefferson te koop
© ap.
Een handelaar in zeldzame historische documenten verkoopt een brief die inzicht biedt in het familieleven van de vroegere Amerikaanse president Thomas Jefferson, een van de Founding Fathers. De Raab Collection in Philadelphia vraagt 35.000 dollar voor de brief, die in bezit was van een anonieme verzamelaar en niet inzichtelijk was.
De brief is van 24 juli 1805 en is gericht aan Jeffersons vriend en landopzichter. De toen 62-jarige president spreekt in het epistel zijn wens uit zijn plantage Poplar Forest in Virginia te laten taxeren, om delen van het land te verkavelen en aan zijn kleinkinderen over te maken.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-05-2014
Drone ontdekt 1000 jaar oud dorpje in Nieuw-Mexico
Een drone heeft in het noordwesten van Nieuw-Mexico een 1000 jaar oud dorpje ontdekt. De resten van het dorpje gingen schuil onder beplanting en geërodeerd zandsteen. Ondanks dat spoorde de drone het dorp in enkele dagen tijd op.
Boven: de drone die de onderzoekers gebruikten. Onder: de beelden die de drone maakte (links), de structuren die daarop te zien zijn (midden) en het gebied zoals wij mensen dat vanuit de lucht zien (rechts). Afbeeldingen: University of North Florida.
De drone was uitgerust met een warmtecamera en maakte heel veel foto’s van het betreffende gebied. Archeologen voegden al die foto’s vervolgens samen en dat resulteerde in een ‘warmtekaart’. “De drone met zijn warmtecamera was niet alleen in staat om begraven metselwerk waarvan ik niet wist dat het bestond, aan te tonen, maar identificeerde ook een aantal cirkelvormige structuren,” vertelt onderzoeker John Kantner. De vorm en grootte van deze structuren wijzen erop dat het gaat om kiva’s: ceremoniële gebouwen waarin mensen samenkwamen om belangrijke beslissingen te nemen en de goden te aanbidden.
“Ik was heel blij met de resultaten,” stelt archeoloog Jesse Casana. “Dit onderzoek laat zien dat drones een belangrijke rol kunnen spelen in wetenschappelijk onderzoek.” Het vinden van ruïnes die begraven liggen onder zand of schuilgaan onder begroeiing, is zonder de drone lastig. Het betekent dat mensen op de gok moeten gaan graven en dan maar moeten hopen iets tegen te komen. Het is een tijdrovend en duur proces. Met de drone kunnen dorpjes in een paar dagen tijd worden opgespoord. “Een paar dagen werk stelde ons in staat om iets te doen wat normaal gesproken tien jaar werk zou zijn,” stelt Kantner.
Archeologen weten al tientallen jaren dat warmtecamera’s die vanuit de lucht foto’s maken van een gebied een veelbelovende manier zijn om oude gebouwen op te sporen. Lang lag dat technologisch buiten bereik. Maar die tijd is voorbij, zo schrijven de onderzoekers. Als het aan hen ligt, gaat de drone standaard deel uitmaken van de gereedschappenkist van de archeoloog.
(scientias.nl)
Drone ontdekt 1000 jaar oud dorpje in Nieuw-Mexico
Een drone heeft in het noordwesten van Nieuw-Mexico een 1000 jaar oud dorpje ontdekt. De resten van het dorpje gingen schuil onder beplanting en geërodeerd zandsteen. Ondanks dat spoorde de drone het dorp in enkele dagen tijd op.
Boven: de drone die de onderzoekers gebruikten. Onder: de beelden die de drone maakte (links), de structuren die daarop te zien zijn (midden) en het gebied zoals wij mensen dat vanuit de lucht zien (rechts). Afbeeldingen: University of North Florida.
De drone was uitgerust met een warmtecamera en maakte heel veel foto’s van het betreffende gebied. Archeologen voegden al die foto’s vervolgens samen en dat resulteerde in een ‘warmtekaart’. “De drone met zijn warmtecamera was niet alleen in staat om begraven metselwerk waarvan ik niet wist dat het bestond, aan te tonen, maar identificeerde ook een aantal cirkelvormige structuren,” vertelt onderzoeker John Kantner. De vorm en grootte van deze structuren wijzen erop dat het gaat om kiva’s: ceremoniële gebouwen waarin mensen samenkwamen om belangrijke beslissingen te nemen en de goden te aanbidden.
“Ik was heel blij met de resultaten,” stelt archeoloog Jesse Casana. “Dit onderzoek laat zien dat drones een belangrijke rol kunnen spelen in wetenschappelijk onderzoek.” Het vinden van ruïnes die begraven liggen onder zand of schuilgaan onder begroeiing, is zonder de drone lastig. Het betekent dat mensen op de gok moeten gaan graven en dan maar moeten hopen iets tegen te komen. Het is een tijdrovend en duur proces. Met de drone kunnen dorpjes in een paar dagen tijd worden opgespoord. “Een paar dagen werk stelde ons in staat om iets te doen wat normaal gesproken tien jaar werk zou zijn,” stelt Kantner.
Archeologen weten al tientallen jaren dat warmtecamera’s die vanuit de lucht foto’s maken van een gebied een veelbelovende manier zijn om oude gebouwen op te sporen. Lang lag dat technologisch buiten bereik. Maar die tijd is voorbij, zo schrijven de onderzoekers. Als het aan hen ligt, gaat de drone standaard deel uitmaken van de gereedschappenkist van de archeoloog.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-05-2014
Prehistorische vondsten ontdekt langs de IJssel
Archeologen hebben aan de Gelderse kant van de IJssel tussen Veessen en Wapenveld prehistorische vondsten gedaan. Het gaat om aardewerk, houtskool, vuursteen en bot.
Foto: NU.nl/PhotoCord Cord Beckmann
De meeste vondsten dateren uit de late prehistorie van 2000 voor Christus tot aan het begin van de jaartelling, maar er zijn ook resten uit het nog oudere Neolithicum aangetroffen.
Waterschap Vallei en Veluwe gaf opdracht voor de graafwerkzaamheden bij Vorchten en de Werverdijk.
Het waterschap legt langs de IJssel op die plek een hoogwatergeul aan om de rivier bij extreme waterstanden meer ruimte te geven. Omdat de IJssel voor het begin van de jaartelling nog niet bestond, hadden archeologen al het vermoeden dat er mogelijk bewijzen van bewoning gevonden zouden kunnen worden.
Bij Vorchten zijn ook nog resten van een waterput en Romeins aardewerk gevonden. Het schap besluit na onderzoek van de resten of er nog op meer plaatsen gegraven gaat worden.
Door: ANP
(nu.nl)
Prehistorische vondsten ontdekt langs de IJssel
Archeologen hebben aan de Gelderse kant van de IJssel tussen Veessen en Wapenveld prehistorische vondsten gedaan. Het gaat om aardewerk, houtskool, vuursteen en bot.
Foto: NU.nl/PhotoCord Cord Beckmann
De meeste vondsten dateren uit de late prehistorie van 2000 voor Christus tot aan het begin van de jaartelling, maar er zijn ook resten uit het nog oudere Neolithicum aangetroffen.
Waterschap Vallei en Veluwe gaf opdracht voor de graafwerkzaamheden bij Vorchten en de Werverdijk.
Het waterschap legt langs de IJssel op die plek een hoogwatergeul aan om de rivier bij extreme waterstanden meer ruimte te geven. Omdat de IJssel voor het begin van de jaartelling nog niet bestond, hadden archeologen al het vermoeden dat er mogelijk bewijzen van bewoning gevonden zouden kunnen worden.
Bij Vorchten zijn ook nog resten van een waterput en Romeins aardewerk gevonden. Het schap besluit na onderzoek van de resten of er nog op meer plaatsen gegraven gaat worden.
Door: ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-05-2014
Pre-koloniale Caribiërs waren echte netwerkers
Netwerken lijkt een modern fenomeen, maar het is al zo oud als de weg naar Rome, of beter gezegd: als de vaarroute naar de Caraïben. Archeoloog Angus Mol analyseert in zijn proefschrift sociale netwerken in het pre-koloniale Caribisch gebied.
Voordat Mol aan zijn onderzoek begon werd een netwerkwetenschappelijke aanpak nog niet gebruikt in de archeologie. Mols taak om daar verandering in te brengen. ‘Het probleem is echter," zegt hij, “dat andere onderzoeksterreinen een studie kunnen maken van bestaande sociale structuren, terwijl je als archeoloog voornamelijk met materiële overblijfselen moet werken, zoals opgegraven ornamenten of gebruiksvoorwerpen. Tussen de vondst van wat potjes en een theorie over de sociale relaties tussen de toenmalige gebruikers van die potjes, zit een groot gat.” Tussen die twee werelden probeert Mol in zijn proefschrift een brug te slaan.
Schelpengezichtjes
Hij keek bijvoorbeeld naar de iconografische stijlen van diverse kunstobjecten. Mol analyseerde talloze guaízas: kleine gezichtjes gemaakt uit een schelp, die dienst deden als ornament of geschenk. Hij constateerde dat alle objecten van hetzelfde type waren, maar toch allemaal verschillend. Mol: “Nadat ik er een netwerkanalyse op had losgelaten, zag je ineens overkoepelende patronen. Het bleek dat hoe dichter de schelpgezichten bij elkaar werden gevonden, hoe minder gelijkenissen ze onderling vertoonden. Dat past mooi in de geschenktheorie. Je wilt immers een uniek cadeau geven, dus moet je zorgen dat jouw cadeau afwijkt van alle andere.”
Een Guaíza-netwerk. De schelpengezichtjes werden onder meer gebruikt als geschenk.
Universiteit Leiden
De Caribische samenleving bleek veel diverser dan altijd werd gedacht. Terwijl de meeste mensen bij de Caraïben aan palmboomrijke eilanden met tropische stranden denken, gaat het in werkelijkheid om een ecologisch veel gevarieerder gebied. De Amerindiaanse bevolking was dus bijna wel gedwongen contact te leggen met andere eilanden en hun bewoners. ‘Hierdoor was er, ondanks een grote diversiteit aan talen en culturen, altijd veel onderling contact, en dus sociale en culturele uitwisseling,’ licht Mol toe. ‘Dat is anders dan in onze multiculturele samenleving, waarvan criticasters zeggen dat die mislukt is doordat de verschillende groepen langs elkaar heen hebben geleefd.’
Columbus
De ontdekkinsgreiziger Christoffel Columbus maakt ook al dankbaar gebruik van die sociale netwerken. Na zijn aankomst in de Bahama’s lijfde hij direct enkele lokale mannen in als gids. Hij gebruikte hun kennis over de regio; wie woont waar, wie is vriendelijk, wie vijandelijk? Mol: ‘Zonder die lokale netwerkkennis over de archipel was de ontdekkingstocht waarschijnlijk totaal anders gelopen. Bovendien is door dat nauwe contact met de inheemse bevolking veel kruisbestuiving ontstaan. Daar hebben we onder andere onze hangmat en de barbecue aan te danken. Om maar niet te spreken over de invloed op de huidige geopolitieke en –culturele verhoudingen in de wereld.’
(Kennislink)
Pre-koloniale Caribiërs waren echte netwerkers
Netwerken lijkt een modern fenomeen, maar het is al zo oud als de weg naar Rome, of beter gezegd: als de vaarroute naar de Caraïben. Archeoloog Angus Mol analyseert in zijn proefschrift sociale netwerken in het pre-koloniale Caribisch gebied.
Voordat Mol aan zijn onderzoek begon werd een netwerkwetenschappelijke aanpak nog niet gebruikt in de archeologie. Mols taak om daar verandering in te brengen. ‘Het probleem is echter," zegt hij, “dat andere onderzoeksterreinen een studie kunnen maken van bestaande sociale structuren, terwijl je als archeoloog voornamelijk met materiële overblijfselen moet werken, zoals opgegraven ornamenten of gebruiksvoorwerpen. Tussen de vondst van wat potjes en een theorie over de sociale relaties tussen de toenmalige gebruikers van die potjes, zit een groot gat.” Tussen die twee werelden probeert Mol in zijn proefschrift een brug te slaan.
Schelpengezichtjes
Hij keek bijvoorbeeld naar de iconografische stijlen van diverse kunstobjecten. Mol analyseerde talloze guaízas: kleine gezichtjes gemaakt uit een schelp, die dienst deden als ornament of geschenk. Hij constateerde dat alle objecten van hetzelfde type waren, maar toch allemaal verschillend. Mol: “Nadat ik er een netwerkanalyse op had losgelaten, zag je ineens overkoepelende patronen. Het bleek dat hoe dichter de schelpgezichten bij elkaar werden gevonden, hoe minder gelijkenissen ze onderling vertoonden. Dat past mooi in de geschenktheorie. Je wilt immers een uniek cadeau geven, dus moet je zorgen dat jouw cadeau afwijkt van alle andere.”
Een Guaíza-netwerk. De schelpengezichtjes werden onder meer gebruikt als geschenk.
Universiteit Leiden
De Caribische samenleving bleek veel diverser dan altijd werd gedacht. Terwijl de meeste mensen bij de Caraïben aan palmboomrijke eilanden met tropische stranden denken, gaat het in werkelijkheid om een ecologisch veel gevarieerder gebied. De Amerindiaanse bevolking was dus bijna wel gedwongen contact te leggen met andere eilanden en hun bewoners. ‘Hierdoor was er, ondanks een grote diversiteit aan talen en culturen, altijd veel onderling contact, en dus sociale en culturele uitwisseling,’ licht Mol toe. ‘Dat is anders dan in onze multiculturele samenleving, waarvan criticasters zeggen dat die mislukt is doordat de verschillende groepen langs elkaar heen hebben geleefd.’
Columbus
De ontdekkinsgreiziger Christoffel Columbus maakt ook al dankbaar gebruik van die sociale netwerken. Na zijn aankomst in de Bahama’s lijfde hij direct enkele lokale mannen in als gids. Hij gebruikte hun kennis over de regio; wie woont waar, wie is vriendelijk, wie vijandelijk? Mol: ‘Zonder die lokale netwerkkennis over de archipel was de ontdekkingstocht waarschijnlijk totaal anders gelopen. Bovendien is door dat nauwe contact met de inheemse bevolking veel kruisbestuiving ontstaan. Daar hebben we onder andere onze hangmat en de barbecue aan te danken. Om maar niet te spreken over de invloed op de huidige geopolitieke en –culturele verhoudingen in de wereld.’
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
"Grootste dino ooit gevonden"
n Argentinië zijn botten opgegraven van wat mogelijk de grootste dinosaurus ooit was. Volgens wetenschappers is het mogelijk een titanosaurus, die 145 miljoen jaar geleden leefde.
Het beest was van kop tot staartpunt naar schatting 40 meter lang en 20 meter hoog, meldt de BBC. Hij woog 77 ton. Dat is evenveel als 14 volwassen olifanten en zeven ton zwaarder dan de vorige recordhouder, de argentinosaurus.
Het dijbeen van de titanosaurus zo groot als een volwassen man.
Toevallig
Een boer stuitte toevallig op de skeletdelen in een woestijn bij de oostelijke stad La Flecha. Onderzoekers hebben daar zo'n 150 botten op gegraven van in totaal zeven dinosaurussen. De botten zijn volgens de wetenschappers in uitstekende staat.
Bron: http://nos.nl/artikel/648935-grootste-dino-ooit-gevonden.html
n Argentinië zijn botten opgegraven van wat mogelijk de grootste dinosaurus ooit was. Volgens wetenschappers is het mogelijk een titanosaurus, die 145 miljoen jaar geleden leefde.
Het beest was van kop tot staartpunt naar schatting 40 meter lang en 20 meter hoog, meldt de BBC. Hij woog 77 ton. Dat is evenveel als 14 volwassen olifanten en zeven ton zwaarder dan de vorige recordhouder, de argentinosaurus.
Het dijbeen van de titanosaurus zo groot als een volwassen man.
Toevallig
Een boer stuitte toevallig op de skeletdelen in een woestijn bij de oostelijke stad La Flecha. Onderzoekers hebben daar zo'n 150 botten op gegraven van in totaal zeven dinosaurussen. De botten zijn volgens de wetenschappers in uitstekende staat.
Bron: http://nos.nl/artikel/648935-grootste-dino-ooit-gevonden.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
