R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ga bijna met mijn vriend trouwen. We wonen bijna 3 jaar samen. Normaal zou dit super leuk allemaal moeten zijn. Maar zijn ouders zijn gescheiden en zijn vader is opnieuw getrouwd. Wij houden het beperkt met smiddag te gaan eten met onze getuigen en ouders. En dus niet de kinderen van die nieuwe vrouw.
Hier is een heel grote ruzie door ontstaan omdat die nieuwe vrouw en haar kinderen dat niet begrijpen. Ze wijzen mij als de schuldige aan van alles, alsof ik alles alleen beslis en mijn vriend niets te zeggen heeft. Maar wij beslissen wel degelijk alles samen. De nieuwe vrouw is haar zeg komen doen bij ons en daar bleef het bij. Na meer dan een maand geen contact nam mijn vriend gisteren opnieuw met zijn vader contact op. Er ontstond een dictie.
Ik begon mijn mening te roepen zodat zijn vader het zou horen aan de andere kant van de lijn. Ik had dit niet mogen doen en had mij rustig moeten houden. Mijn vriend zei dat hij zich niet welkom voelde en van bij zijn mama thuis uit zo trouwen. Waarop zijn vader antwoord gaf dat hij dan niet zou komen en de telefoon neerlegde.
Nadat mijn vriend dit even liet bezinken belde hij met zijn oma, de moeder van vader. Zij vader was daar al geweest en had haar overtuigd dat ik de schuldige was. Mijn vriend was boven in onze slaapkamer en ik hoorde hem roepen dat zijn vader een vuile leugenaar is. Dat elke andere normale vader zou interesse tonen in de trouw van zijn zoon en met ideeën zou komen. Maar dat hij dat nooit deed. Toen hij de telefoon inlegde hoorde ik hem met de deuren slagen en huilen. Ik ben naar boven gegaan om hem te trosten. Dat lukte niet hij begon te hyperventileren en geraakte in shock. Ik deed mijn uiterste best maar ik kon hem niet helpen. Ik heb de 100 gebeld en die hebben hem mee naar het ziekenhuis genomen, zuurstof toegediend en iet om te kalmeren.
Toen hij rustig was mocht hij terug mee naar huis. Gelukkig heeft hij er niets aan overgehouden. Puur op gezondheidsvlak dan. Want de pijn die hij moet voelen door de worden van zijn vader zullen niet niets zijn.
Wat kan ik doen om hem het beste te helpen? Het liefst van al zou ik willen breken met zijn vader. Maar ik weet dat mijn vriend dat nooit zal kunnen. Ik moet daar mee leren leven, en dat zal ik ook doen, ik zie hem zo graag. Maar hoe moet ik reageren als er weer zo iets gebeurd?
Weer de zoveelste ruzie? Telkens door die nieuwe vrouw.
[ Bericht 1% gewijzigd door motorbloempje op 25-06-2013 13:50:37 ]
Hier is een heel grote ruzie door ontstaan omdat die nieuwe vrouw en haar kinderen dat niet begrijpen. Ze wijzen mij als de schuldige aan van alles, alsof ik alles alleen beslis en mijn vriend niets te zeggen heeft. Maar wij beslissen wel degelijk alles samen. De nieuwe vrouw is haar zeg komen doen bij ons en daar bleef het bij. Na meer dan een maand geen contact nam mijn vriend gisteren opnieuw met zijn vader contact op. Er ontstond een dictie.
Ik begon mijn mening te roepen zodat zijn vader het zou horen aan de andere kant van de lijn. Ik had dit niet mogen doen en had mij rustig moeten houden. Mijn vriend zei dat hij zich niet welkom voelde en van bij zijn mama thuis uit zo trouwen. Waarop zijn vader antwoord gaf dat hij dan niet zou komen en de telefoon neerlegde.
Nadat mijn vriend dit even liet bezinken belde hij met zijn oma, de moeder van vader. Zij vader was daar al geweest en had haar overtuigd dat ik de schuldige was. Mijn vriend was boven in onze slaapkamer en ik hoorde hem roepen dat zijn vader een vuile leugenaar is. Dat elke andere normale vader zou interesse tonen in de trouw van zijn zoon en met ideeën zou komen. Maar dat hij dat nooit deed. Toen hij de telefoon inlegde hoorde ik hem met de deuren slagen en huilen. Ik ben naar boven gegaan om hem te trosten. Dat lukte niet hij begon te hyperventileren en geraakte in shock. Ik deed mijn uiterste best maar ik kon hem niet helpen. Ik heb de 100 gebeld en die hebben hem mee naar het ziekenhuis genomen, zuurstof toegediend en iet om te kalmeren.
Toen hij rustig was mocht hij terug mee naar huis. Gelukkig heeft hij er niets aan overgehouden. Puur op gezondheidsvlak dan. Want de pijn die hij moet voelen door de worden van zijn vader zullen niet niets zijn.
Wat kan ik doen om hem het beste te helpen? Het liefst van al zou ik willen breken met zijn vader. Maar ik weet dat mijn vriend dat nooit zal kunnen. Ik moet daar mee leren leven, en dat zal ik ook doen, ik zie hem zo graag. Maar hoe moet ik reageren als er weer zo iets gebeurd?
Weer de zoveelste ruzie? Telkens door die nieuwe vrouw.
[ Bericht 1% gewijzigd door motorbloempje op 25-06-2013 13:50:37 ]
Ik zou ook woedend zijn als mijn kind zou trouwen en niet het fatsoen zou hebben om mijn nieuwe partner uit te nodigen.
Hoe lang zijn zijn vader en zijn vrouw al samen? Ze zijn getrouwd nota bene, dat je haar kinderen er niet bij wil hebben snap ik best maar het is niet zo dat zij zomaar een neukertje is.
Allemaal door haar
. Erg hoor.
Je bent een bemoeial, dit had je volledig aan je vriend over moeten laten.
Hoe lang zijn zijn vader en zijn vrouw al samen? Ze zijn getrouwd nota bene, dat je haar kinderen er niet bij wil hebben snap ik best maar het is niet zo dat zij zomaar een neukertje is.
Allemaal door haar
. Erg hoor. Je bent een bemoeial, dit had je volledig aan je vriend over moeten laten.
Resistance is futile.
Waarom in godsnaam hebben jullie de vrouw van zijn vader niet uitgenodigd? En overleg je zoiets niet met de personen in kwestie als ze zo dichtbij je staan?
Resistance is futile.
Ik krijg eerlijk gezegd de kots van dit soort families en hun jankverhalen 
Succes met je huwelijk, gaat nog wat worden met zo'n heerlijke instelling!
Succes met je huwelijk, gaat nog wat worden met zo'n heerlijke instelling!
Ze zijn allemaal op het avondfeest gevraagd. En onder het gaan eten met de ouders hoort wel degelijk de vader en zijn nieuwe vrouw bij. Ik heb steeds aan mijn vriend gevraagd wat hij wou. we hebben alles samen beslist.
En je vriend zijn moeder heb je wel uitgenodigd bij het huwelijk zelf?quote:Op dinsdag 25 juni 2013 13:52 schreef Ajniqi het volgende:
Ze zijn allemaal op het avondfeest gevraagd. En onder het gaan eten met de ouders hoort wel degelijk de vader en zijn nieuwe vrouw bij. Ik heb steeds aan mijn vriend gevraagd wat hij wou. we hebben alles samen beslist.
Resistance is futile.
Omdat hij enkel voor ruzie zorgt en naar zijn zoon nooit omziet. Niet als we gingen samen wonen, niet met zijn verjaardag, nooit, hij vroeg zelfs niet of het wel goed ging als we uit het ziekenhuis kwamen gisteren.
Mijn vriend zijn ouders en hun nieuwe partners zijn allemaal uitgenodigd op het eten en het avondfeest. De kinderen van de nieuwe vrouw van zijn vader net als de kinderen van de nieuwe man van zijn moeder zijn uitgenodigd op het avondfeest. Ook de families van de nieuwe partners van zijn ouders. De nieuwe man van zijn moeder doet niet moeilijk over het feit dat we beperkt willen gaan eten smiddags
quote:
Het ging al fout toen je je mening 'ging roepen'.
Gewoon niemand uitnodigen, opgelost. 
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Dus zowel zijn moeder als zijn vader en hun partners krijgen exact hetzelfde pakket? En hoe zit het met jouw ouders?quote:
Mijn vriend zijn ouders en hun nieuwe partners zijn allemaal uitgenodigd op het eten en het avondfeest. De kinderen van de nieuwe vrouw van zijn vader net als de kinderen van de nieuwe man van zijn moeder zijn uitgenodigd op het avondfeest. Ook de families van de nieuwe partners van zijn ouders. De nieuwe man van zijn moeder doet niet moeilijk over het feit dat we beperkt willen gaan eten smiddags
Ik vind het trouwens echt respectloos dat je de nieuwe partners niet bij heel de dag betrekt.
Resistance is futile.
quote:
Omdat hij enkel voor ruzie zorgt en naar zijn zoon nooit omziet. Niet als we gingen samen wonen, niet met zijn verjaardag, nooit, hij vroeg zelfs niet of het wel goed ging als we uit het ziekenhuis kwamen gisteren.
Verwend nest, stel je niet aan. Het is wel je vriend zijn vader, geen wegwerpobject dat zich even niet gedraagt zoals je zelf wil. Hou je bakkes er maar gewoon over dicht en bemoei je er niet mee en stop met stoken. Je vriend bepaalt ZELF wel of hij wil breken met zijn vader.
Resistance is futile.
Rustig, schelden heeft geen zin hequote:Op dinsdag 25 juni 2013 14:01 schreef Seven. het volgende:
[..]
Verwend nest, stel je niet aan. Het is wel je vriend zijn vader, geen wegwerpobject dat zich even niet gedraagt zoals je zelf wil. Hou je bakkes er maar gewoon over dicht en bemoei je er niet mee en stop met stoken. Je vriend bepaalt ZELF wel of hij wil breken met zijn vader.
Mijn ouders zijn nog samen. En mijn vriend zijn ouders en hun nieuwe partners worden wel heel de dag bij de trouw betrokken van s'morgens tot s'avonds! Het is de nieuwe partner van zijn vader dat wil dat al haar kinderen er ook bij zijn van s'morgens tot s'avond en niet enkel op het gemeentehuis en het avondfeest. Eerst komen we samen bij mijn ouders samen met de ouders van mijn vriend en hun nieuwe partners en gaan we zo naar het gemeentehuis met de getuigen, gaan we eten, gaan we foto's nemen en zo naar het avondfeest. En de ruzie is gekomen omdat de nieuwe vrouw van zijn vader eist da haar kinderen er bij moeten van s'morgens.quote:
[..]
Dus zowel zijn moeder als zijn vader en hun partners krijgen exact hetzelfde pakket? En hoe zit het met jouw ouders?
Ik vind het trouwens echt respectloos dat je de nieuwe partners niet bij heel de dag betrekt.
Aardig ben je zeg...quote:Op dinsdag 25 juni 2013 13:50 schreef Seven. het volgende:
Ik zou ook woedend zijn als mijn kind zou trouwen en niet het fatsoen zou hebben om mijn nieuwe partner uit te nodigen.
Hoe lang zijn zijn vader en zijn vrouw al samen? Ze zijn getrouwd nota bene, dat je haar kinderen er niet bij wil hebben snap ik best maar het is niet zo dat zij zomaar een neukertje is.
Allemaal door haar
Je bent een bemoeial, dit had je volledig aan je vriend over moeten laten.
Het is HUN bruiloft en ZIJ bepalen hoe de dag eruit ziet. Dat sommigen dat niet snappen ligt niet aan het bruidspaar.
Je zeikt niet over beslissingen door het bruidspaar, dat doe je gewoon niet. Punt.
Wacht maar, over 2 jaar heb ik prachtig lang haar. (Hey dat rijmt!)
Dit is fok, we zitten hier niet om aardig te zijnquote:Op dinsdag 25 juni 2013 14:03 schreef Brummetje_ het volgende:
[..]
Aardig ben je zeg...
Het is HUN bruiloft en ZIJ bepalen hoe de dag eruit ziet. Dat sommigen dat niet snappen ligt niet aan het bruidspaar.
Je zeikt niet over beslissingen door het bruidspaar, dat doe je gewoon niet. Punt.
.TS is ook niet erg duidelijk over wie ze wel en niet uitgenodigd heeft, of het nu alleen om die kinderen gaat of de nieuwe partners.
Maar goed, als ik ga trouwen dan is dat met een paar getuigen in het buitenland en de rest kan lekker wachten tot wij besluiten een feestje te geven.
Resistance is futile.
quote:
Ik ga bijna met mijn vriend trouwen. We wonen bijna 3 jaar samen. Normaal zou dit super leuk allemaal moeten zijn. Maar zijn ouders zijn gescheiden en zijn vader is opnieuw getrouwd. Wij houden het beperkt met smiddag te gaan eten met onze getuigen en ouders. En dus niet de kinderen van die nieuwe vrouw.
Hier is een heel grote ruzie door ontstaan omdat die nieuwe vrouw en haar kinderen dat niet begrijpen. Ze wijzen mij als de schuldige aan van alles, alsof ik alles alleen beslis en mijn vriend niets te zeggen heeft. Maar wij beslissen wel degelijk alles samen. De nieuwe vrouw is haar zeg komen doen bij ons en daar bleef het bij. Na meer dan een maand geen contact nam mijn vriend gisteren opnieuw met zijn vader contact op. Er ontstond een dictie.
Ik begon mijn mening te roepen zodat zijn vader het zou horen aan de andere kant van de lijn. Ik had dit niet mogen doen en had mij rustig moeten houden. Mijn vriend zei dat hij zich niet welkom voelde en van bij zijn mama thuis uit zo trouwen. Waarop zijn vader antwoord gaf dat hij dan niet zou komen en de telefoon neerlegde.
Had dan ook gewoon je mond gehouden, wel oud genoeg om te trouwen, maar niet volwassen genoeg om te begrijpen wanneer je een keer je mening voor je moet houden?
Nadat mijn vriend dit even liet bezinken belde hij met zijn oma, de moeder van vader.
Waarom gaat je vriend direct met oma bellen hierover?
Zij vader was daar al geweest en had haar overtuigd dat ik de schuldige was. Mijn vriend was boven in onze slaapkamer en ik hoorde hem roepen dat zijn vader een vuile leugenaar is.
Waarom is het dan een probleem dat paps niet naar de bruiloft wil komen?
Dat elke andere normale vader zou interesse tonen in de trouw van zijn zoon en met ideeën zou komen. Maar dat hij dat nooit deed. Toen hij de telefoon inlegde hoorde ik hem met de deuren slagen en huilen. Ik ben naar boven gegaan om hem te trosten. Dat lukte niet hij begon te hyperventileren en geraakte in shock. Ik deed mijn uiterste best maar ik kon hem niet helpen. Ik heb de 100 gebeld en die hebben hem mee naar het ziekenhuis genomen, zuurstof toegediend en iet om te kalmeren.
Ik ga er van uit dat je belgisch bent door je schrijfstijl, ik weet niet hoe het daar geregeld is, maar in Nederland ben je dan gewoon een aansteller die een paar kaar in een zakje moet blazen.
Toen hij rustig was mocht hij terug mee naar huis. Gelukkig heeft hij er niets aan overgehouden. Puur op gezondheidsvlak dan. Want de pijn die hij moet voelen door de worden van zijn vader zullen niet niets zijn.
Emotioneel geneuzel dat nergens voor nodig is bij je vraag
Wat kan ik doen om hem het beste te helpen? Het liefst van al zou ik willen breken met zijn vader. Maar ik weet dat mijn vriend dat nooit zal kunnen. Ik moet daar mee leren leven, en dat zal ik ook doen, ik zie hem zo graag. Maar hoe moet ik reageren als er weer zo iets gebeurd?
Laat je vriend dat even lekker zelf beslissen.
Weer de zoveelste ruzie? Telkens door die nieuwe vrouw.
Ooit bedacht dat 'die nieuwe vrouw' zich een keer niet buitengesloten wil voelen in een familie waar ze al vanaf dag 1 moeite mee had om binnen te komen?
Nou ja, dus zij is een kreng en jij had je er niet mee moeten bemoeien. Laat het lekker aan je vriend over. Opgelost, slotje.quote:
[..]
Mijn ouders zijn nog samen. En mijn vriend zijn ouders en hun nieuwe partners worden wel heel de dag bij de trouw betrokken van s'morgens tot s'avonds! Het is de nieuwe partner van zijn vader dat wil dat al haar kinderen er ook bij zijn van s'morgens tot s'avond en niet enkel op het gemeentehuis en het avondfeest. Eerst komen we samen bij mijn ouders samen met de ouders van mijn vriend en hun nieuwe partners en gaan we zo naar het gemeentehuis met de getuigen, gaan we eten, gaan we foto's nemen en zo naar het avondfeest. En de ruzie is gekomen omdat de nieuwe vrouw van zijn vader eist da haar kinderen er bij moeten van s'morgens.
Resistance is futile.
quote:
[..]
Aardig ben je zeg...
Het is HUN bruiloft en ZIJ bepalen hoe de dag eruit ziet. Dat sommigen dat niet snappen ligt niet aan het bruidspaar.
Je zeikt niet over beslissingen door het bruidspaar, dat doe je gewoon niet. Punt.
Bedankt. en ik ben zeker GEEN verwend nest! ik heb van jong heel hard moeten werken en mijn ouders ook!!!! En natuurlijk beslis ik niet dat mijn vriend met zijn vader moet breken! dat moet hij zelf beslissen!!! En mij uitmaken wat is dat goed voor? Ik wil hier gewoon wat raad krijgen. Om mijn eigen fouten ook in te zien (iedereen heeft fouten in zo'n situatie) en door mensen hun reactie er extra te kunnen over nadenken hoe ik het beste met de situatie kan omgaan wat mijn vriend ook beslist.quote:
[..]
Aardig ben je zeg...
Het is HUN bruiloft en ZIJ bepalen hoe de dag eruit ziet. Dat sommigen dat niet snappen ligt niet aan het bruidspaar.
Je zeikt niet over beslissingen door het bruidspaar, dat doe je gewoon niet. Punt.
|
|
