Op de Beestenboerderij, Deel III!

Nieuwe maand, nieuwe update!

Inmiddels zijn er nog weer 3 biggen verhuisd (al een tijd geleden eigenlijk) en hebben we nu nog 2 geltjes over (Droppie en Hinkie) en 1 borgje (Henkie). De verkochte biggen zijn voor zover wij in kunnen schatten heel goed terecht gekomen bij hun nieuwe eigenaars. De 3 overgebleven biggen groeien hard en doen het goed, en er is helemaal niets meer te zien aan Hinkie's ene pootje dus dat is ook fijn.

Ze doen het zelfs zo goed dat de buurvrouw gisteren even opbelde om te melden dat er drie kleine varkentjes bij hun liepen, of we ze toevallig kwijt waren.... Toen ik naar buiten liep om ze te roepen waren ze gelukkig al weer bij ons. Ze waren gevlucht voor de buurvrouw en/of de buurpaarden maar helaas kwamen ze van de regen in de drup; ze waren terug onder het gaas door gekropen en in plaats van in hun eigen wei bij Pim in beland, en die maakt korte metten met kleine varkentjes op haar grondgebied. Gelukkig waren twee van de drie slim genoeg om onder het prikkeldraad door te rennen dat ik voor ze omhoog hield. Alleen Hinkie probeerde een andere kant op te vluchten, wat helaas niet echt leek te lukken. Maar terwijl ik Droppie en Henkie in de stal deed vond ze kennelijk toch een andere uitgang en toen ik terug kwam om haar ook te redden lag ze bij te komen van het avontuur in de modderpoel in hun eigen wei. Dit weekend word de lijst met klusjes dus uitgebreid met het weer big-proof maken van de grote wei.

En over ontsnappen gesproken, één van de twee jonge konijntjes lijkt een carrière in de showbizz als goochellaarskonijn te ambiëren. Het beest is inmiddels al 3 keer verdwenen en -gelukkig- een paar uur tot een dag later op miraculeuze wijze weer opgedoken. Eén keer vonden we hem terug in de varkensstal, bovenop een slaperige big (die big blokkeerde kennelijk de geheime doorgang tussen de konijnen- en varkensstal). Toen we probeerden hem te vangen schoot hij weg door een andere opening in de biggenstal en was zo buiten en uit zicht. Uiteindelijk gaven we het op en we hadden ons al bij het verlies neergelegd toen er de volgende ochtend ineens toch weer twee kleine konijntjes rustig in de voerbak zaten te eten. Inmiddels zijn de konijnen met z'n allen buiten, en ook daar is ons goochelkonijn al eens verdwenen; we zochten alle hoeken (en vooral gaten) van de wei na maar 't beestje was nergens meer te vinden. Maar twee dagen later was hij ineens weer terug. Inmiddels is de laatste verdwijntruc al een poosje geleden, dus ik heb goede hoop dat hij heeft besloten lekker bij de andere nijnen te blijven.

Met de andere dieren gaat het allemaal ook lekker, vooral de kippen gaan als een speer. Waren er in het verleden genoeg jaren dat we geen enkele broedse kip hadden; dit jaar houden ze maar niet op met broeden. Op dit moment hebben we de 11 oude kuikens, 5 iets jongere, Kip3 met 5 kuikens, Ondernemende Kip met 3 Ondernemende Kuikens, Kip4 met 5 kuikentjes (net een weekje oud), Kip5 (moeder van de 5 oudere kuikens, dus ze is aan de tweede leg) die zit te broeden en volgende week kuikens moet krijgen en sinds gisteren zitten Kip1 (van die 11 oude kuikens) en Kip6 en Kip7 (twee van de Marans hennen die ik voor moederdag heb gekregen) ook weer allemaal op 10 eieren. We hebben zelfs 20 broedeieren gekocht voor hen omdat we anders zoveel dezelfde kuikentjes krijgen en we beter wat vers bloed in de groep kunnen hebben. De enige logische verklaring die ik voor deze overdaad aan broedende kippen en kuikentjes kan bedenken is het feit dat ik vorig jaar een broedmachine heb gekregen, die nu uiteraard ongebruikt stof staat te happen

quote:

Op vrijdag 9 augustus 2013 14:48 schreef computergirl het volgende:

[..]

foto? Lijkt me een briljant gezicht

Helaas, geen foto... We gingen meteen in de achtervolging (zonder effect, want konijn vluchtte dus langs ons heen naar buiten) en daarna heeft-ie het niet nog een keer gedaan.

Het viel me trouwens echt 100% mee dat de biggen het konijn zo met rust lieten en het kennelijk geen probleem vonden dat hij over hun heen kroop, ik was bang dat ze een spelletje konijntje-trek zouden doen ofzo

quote:

Op woensdag 21 augustus 2013 16:13 schreef Nanuke het volgende:
Ik heb in de afgelopen 3 dagen genoten van deze topics. Ik zie hier ook wel een toekomstdroom in, al moet ik zeggen dat het dan wel verre (lees: min 5 jaar) toekomstmuziek is. Wat lijkt het me heerlijk om zo te kunnen leven en te mogen genieten van de veelzijdigheid van het leven met zoveel dieren om je heen.
Mag ik vragen waar in Twente je precies woont? Zelf kom ik ook uit die omgeving en het lijkt me hartstikke leuk om een keer te komen kijken.

Thanks!

En je mag vragen waar ik woon, maar ik geef wel antwoord via PB. Ik hecht nog wel een beetje aan mijn illusie van anonimiteit

quote:

Op woensdag 28 augustus 2013 00:04 schreef Miepzzz het volgende:
Miss_Isis, ik las dat je wel eens konijnen liet slachten. Nu is mijn vraag wat kost dat gemiddeld bij een slachthuis? Ik kan er helemaal niets over vinden op internet.

Klopt, maar geen idee wat het zou kosten bij een slachthuis. Wij maken sowieso nooit gebruik van slachthuizen; onze varkens worden geslacht door de zelf-slachtende slager in ons dorp (heel kleinschalig en vlakbij, veel minder stressvol voor de dieren) en konijnen en kippen slachten we gewoon zelf. Dat is ook niet verboden o.i.d., zolang je het maar zo diervriendelijk mogelijk doet.

Als je het niet zelf kunt of wilt zou je misschien eens contact op kunnen nemen met je plaatselijke zelf-slachtende slager of poelier o.i.d. Of anders misschien de jachtvereniging, die zullen vast ook wel weten hoe je een konijn slacht.

quote:

Op woensdag 28 augustus 2013 07:57 schreef El_Thijs het volgende:

[..]

Krijg je van mij ook ooit eens een PM

Gezellig!

Misschien moeten we maar eens per maand open huis houden of zo. Kunnen belangstellenden gezellig diertjes komen knuffelen en daarna cursussen volgen 'hoe slacht ik een kip' of 'hoe slacht ik een konijn' en zo

quote:

Op woensdag 28 augustus 2013 17:36 schreef El_Thijs het volgende:

[..]

Als je het slachten skipt dan kom ik wel langs

Vooral als ik zo'n lief konijntje net nog vast heb gehad

Vooruit dan maar

quote:

Op zondag 19 januari 2014 20:34 schreef livalo het volgende:
Wat een tijd geleden dat er in dit topic is gepost. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Gaat alles zijn gangetje en kunnen we weer schattige foto's verwachten?

Het was inderdaad al weer even geleden! Voornamelijk omdat de herfst- en winterupdates eigenlijk zelden leuk en schattig zijn, maar meer in de categorie modderig en dood passen... Er is wel een hoop gebeurd de afgelopen maanden, maar helaas niet heel veel leuk update materiaal. Bij deze een overzichtje van de afgelopen maanden:

Honden:
Rani had last van gezwelletjes aan haar 'lady parts'. Ze is hier voor geopereerd en tegelijkertijd gecastreerd (baarmoeder en eierstokken zijn verwijderd) omdat ze die toch niet meer nodig had en ze baarmoederontsteking zou kunnen krijgen. Na de operatie was ze wel even zielig en ziekjes, ze kreeg ook koorts, maar na een extra bezoekje aan de DA was ze er gelukkig snel weer helemaal boven op. Je kan nu amper meer zien dat ze geopereerd is, en aan haar gedrag merk je het gelukkig al helemaal niet. Ze is weer helemaal de oude.

Puck: dartelt nog even vrolijk als altijd door het leven, heeft nergens last van en doet het goed.

Nori: is in september naar een show geweest en heeft daar een G (=goed) gehaald. Geen geweldige beoordeling, we hadden gehoopt op ZG (=zeer goed), maar goed genoeg. Ze vond de show niet zo leuk en liet zichzelf -ondanks de ringtraining- niet zo mooi zien. Vandaar dus een G'tje. Wij vonden de show ook niet zo geweldig, dus we laten het waarschijnlijk hier bij. In juni misschien nog één keer naar de clubmatch van de labradorclub en dan hebben we het wel gehad. Een G is i.c.m. haar 2 B-diploma's van de jacht goed genoeg om met haar te mogen fokken, en daar doen we het voor. In februari heeft ze een afspraak bij de specialist voor oogonderzoek en HD/ED onderzoek, als dat ook goed is gaan we door naar de volgende ronde voor het fokken van een nestje.

Poezen:
geen bijzonderheden, alle drie de dames vermaken zich uitstekend en verkeren in goede gezondheid.

Cavia's:
helaas zijn hier twee slachtoffers te betreuren. Peru en Pepper (6 en 4,5 jaar) zijn beide overleden. We hebben last gehad van rattenoverlast, en beide cavia's zijn midden in de nacht in hun buitenhok aangevallen door een rat. Ondanks de goede zorgen van de dierenarts zijn ze helaas allebei overleden. De andere drie cavia's wonen nu in het caviahok waar afgelopen zomer diverse kippen in gebroed hebben. We hebben het extra beschermd met fijnmazig gaas overal, dus er kan niets meer bij komen. Als het weer straks beter is zoeken we een manier om ze weer zoveel mogelijk buitenruimte te gunnen, maar waarschijnlijk gaan ze niet meer permanent in hun weilandje. Voorlopig zitten ze goed en hebben ze met z'n drieën ruimte genoeg.

Konijnen:
de twee jonge konijntjes bleken beide voedstertjes te zijn. Eén van de twee is inmiddels geslacht, omdat we voor 4 volgroeide Vlaamse Reuzen eigenlijk net wat te weinig ruimte hebben en ze dan ruzie zouden kunnen gaan maken. De ander gaat heel goed samen met moeder en tante, ze liggen vrijwel de hele dag lekker tegen elkaar aan elkaar te poetsen in hun stal binnen.

Schapen:
Willow en Vita doen het goed, weinig bijzonderheden. Willow is nu bijna 12 en (wat ons betreft) te oud om nog gedekt te worden, en Vita is te oud om nog voor het eerst lammetjes te krijgen. Er komen dus geen schapenlammetjes meer bij, en dat is ook goed zo.

Geiten:
afgelopen week hebben we helaas Margootje in moeten laten slapen. Ze was ineens ziek, volgens de dierenarts was het hersenvliesontsteking en was er eigenlijk niets aan te doen behalve haar uit haar lijden verlossen. De andere geiten hebben nergens last van; Josefien en Dora zijn vrolijk zichzelf, en het bokje dat we tijdelijk in eigendom hebben (hij heet Jopie) is ook gewoon gezond.

Jopie het bokje is aangesteld om deze lente/zomer voor kleine geitjes te gaan zorgen, maar aangezien hij zelf best een kleintje is vergeleken met onze dames heb ik mijn twijfels of hem dat binnen afzienbare tijd gaat lukken. Bij de geiten van zijn vorige eigenaars heeft hij schijnbaar goed zijn best gedaan, maar volgens mij is hij nog een beetje teveel onder de indruk van onze struise dames. Ik heb hem nog niet één keer een move zien maken, maar wie weet.

Varkens:
bij de varkens is ook veel gebeurd. Allereerst hebben we in november Pim laten slachten. Dat was best een vervelende beslissing, omdat we allemaal erg aan haar gehecht waren. Toch hebben we er voor gekozen haar te laten slachten, vooral omdat we Flappie en Droppie graag wilden houden en we niet genoeg ruimte hebben voor drie volwassen varkens. Flappie werd makkelijk drachtig, heeft al haar biggen in leven gehouden, was een goede moeder, is mooi uitgegroeid en heeft ook nog een braaf karakter, dus vandaar dat we voor haar gekozen hebben. Op dit moment is Flappie uit logeren om als het goed is gedekt en al terug te keren, hopelijk dit weekend of volgend weekend.

De biggetjes zijn inmiddels Biggen geworden, ze tikken al aardig de 150 kg aan. We hadden er nog drie over (Droppie, Hinkie en Henkie) en van die drie is Henkie afgelopen week geslacht. Hinkie heeft geluk, zij stond op de nominatie om ook geslacht te gaan worden maar we hebben een deal gesloten met de eigenaars van de beer waar Flappie door gedekt wordt. Zij wilden graag een varken zoals Hinkie (deels Berkshire en deels Bonte Bentheimer) om daar verder mee te fokken, en ze vonden het feit dat ze een verwonding heeft gehad aan haar pootje toen ze klein was geen enkel probleem. We hebben Hinkie dus geruild tegen twee dekkingen door hun beer (eentje voor Flappie, en t.z.t. eentje voor Droppie). Als we Flappie weer op gaan halen nemen we Hinkie voor hen mee.

Hinkie heeft trouwend op de valreep nog wel de dierenarts op bezoek gehad, haar oormerk was ontstoken en daar had ze duidelijk erg veel last van. Ze heeft (in overleg met haar nieuwe eigenaars) een injectie met antibiotica gehad en gelukkig gaat het nu al weer de goede kant op. Vanochtend heeft ze een appeltje gegeten, en ze lijkt al weer bijna helemaal zichzelf.

En last but not least, de Kippen:
de kippen lijken wel op hol geslagen, ze lopen overal en blijven maar broeds worden. De broedmachine die ik een poos geleden voor mijn verjaardag heb gekregen staat ergens in een kast stof te happen, want sinds ik het ding heb zijn er aan de lopende band hennen broeds geweest. 1 november kwam er nog een hen ineens tevoorschijn met 3 kleine kuikentjes (ze had zichzelf ergens verstopt om te broeden, haar 2e leg van dat seizoen). En 31 december heb ik de laatste broedse kip van 2013 na een paar keer tevergeefs gedwongen afkicken dan toch maar op eieren gezet. Vandaag is het 21 dagen later en zijn daar dan ook al de eerste kuikentjes van 2014 uit gekomen. Deze kuikentjes komen uit de eerste eieren van de kuikens van vorig voorjaar, een nieuwe generatie dus. En dat midden in de winter. Hopelijk wordt het niet al te koud zodat deze kuikentjes het allemaal gaan redden.

Foto's volgen hopelijk binnenkort, als de kuikentjes allemaal uitgekomen zijn en ik er tijd voor heb zal ik er weer wat maken.

tl,dr: ja, het gaat zo z'n gangetje, circle of life enzo

quote:

Op maandag 20 januari 2014 14:23 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Interessante update!

Goed dat Rani geholpen is aan haar lady-parts en haar voortplantingsorganen.

Wat zielig voor de cavia's.... En waarom geef je je biggen namen? Is het dan niet extra moeilijk om hun te laten slachten?

Hoe smaken de eitjes nu?

Haha, bedankt. En de eitjes smaken heerlijk, het bloederige-eieren gebeuren is gelukkig al een heel stuk minder Alle jonge hennen zijn inmiddels al driftig aan de leg, we hebben denk ik zo'n 10 eieren per dag. Best een hele goede score voor medio-januari vind ik.

En de namen.. tja, als we ze een poos(je) hebben dan vind ik dat ze ook een naam moeten krijgen. Om altijd te zeggen 'die ene big' is ook zo raar. Zelfs sommige kippen hebben namen, ook al worden die vaak op een gegeven moment toch ook wel geslacht.

Voor mij zit de moeilijkheid met slachten hem niet zozeer in de naam, meer in de mate van hechting. Dat was met Pim bijvoorbeeld wel moeilijk(er), omdat we haar in eerste instantie niet zouden slachten hecht je je er meer aan en stel je je er op in dat ze blijft. Als dan na een jaar of 2 blijkt dat het toch anders moet/gaat is dat wel vervelend. Ik heb de nacht voor ze naar de slager ging ook behoorlijk slecht geslapen. Met Henk had ik dat veel minder, als je van tevoren weet waarom je zo'n big hebt en wat er mee gaat gebeuren dan is het heel anders.

Maar ik ben het ook niet anders gewend eigenlijk, toen ik klein was hadden we ook al konijnen en als er een keer een nestje was mocht ik er dan ééntje uit zoeken, dat was dan mijn 'knuffelkonijn'. De rest uit dat nestje werd dan automatisch 'opeetkonijn'. Mijn ouders wilden graag de 'waar is Flappie nou' toestanden voorkomen dus het was altijd heel duidelijk wat er met de opeetkonijnen ging gebeuren. En met kippen het zelfde, alle hanen zijn gewoon opeetkippen En soms heeft één van de opeetkippen of opeetkonijnen of opeetbiggen mazzel, zoals Hinkie, die wordt toch niet geslacht maar mag stammoeder worden van een lijn Berkshire/Bentheimer biggen. En Flappie mocht blijven omdat ze zich bewezen had als goede moeder, en één van de jonge hanen was ook zo mooi uitgegroeid dat hij voorlopig de pan ontspringt.

Het is echt heel anders als je vanaf het begin weet wat er gaat gebeuren. En ik hou ook altijd in gedachten, de reden dat we (grote) varkens hebben is omdat we varkensvlees willen eten. Ze danken hun bestaansrecht aan het feit dat we ze opeten. Tuurlijk zijn ze ook heel leuk en grappig en lief, maar daarnaast zijn ze gewoon erg lekker

edit: ik krijg net bericht dat Flappie vandaag is gedekt door de beer! Als alles goed is gegaan verwachten we dan 14 mei weer biggetjes

[ Bericht 3% gewijzigd door Miss_Isis op 20-01-2014 17:06:46 ]

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 09:10 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Alvast gefeliciteerd

Ik heb persoonlijk liever eigen opeetbiggen die alle ruimte en aandacht krijgen dat een kilo-knaller
Mensen realiseren vaak niet waar hun vlees vandaan komt...

Verkopen jullie trouwens een deel van het vlees of is het 100% voor eigen consumptie?

Bedankt voor de felicitatie, hopelijk heeft ze opgenomen. Dan hoeven we in ieder geval niet over 2,5 week weer dat hele end te rijden

De kippen zijn in principe wel voor eigen consumptie, maar het vlees van de biggen is niet alleen voor eigen consumptie nee, daar is het echt wel te veel voor. We houden altijd sowieso minimaal 2 biggen aan om af te mesten (dan hebben ze gezelschap aan elkaar en dat geeft ook minder stress met het spenen en zo) en dat is te veel vlees voor ons. Dus wat over blijft wordt verkocht aan belangstellenden; dat zijn over het algemeen buren/familie/vrienden/kennissen/collega's. We verkopen per helft (ong. 60-70 kg) of soms per kwart, en dat is nog best veel voor de meeste mensen om in hun vriezer kwijt te kunnen. Henk bijvoorbeeld is voor de helft verkocht aan de buren, en een kwart ging naar een kennis. Het andere kwart hebben we zelf gehouden.

We denken er over om voor de komende lichting biggen wat meer reclame te maken zodat we wat meer kunnen verkopen (levend dan wel geslacht), omdat het eigenlijk de bedoeling is om Droppie ook nog dit jaar te laten dekken. Dus dan zouden we twee worpen biggen hebben, en dat kan alleen als we er op tijd vanaf komen.

En voor de belangstellenden, ik heb gister nog wat foto's gemaakt van de eerste kuikentjes van het nieuwe jaar. Het zijn er 8, en ze doen het ondanks de kou erg goed gelukkig.

Moederkloek is één van mijn Marans hennen, ze is lief met haar kuikentjes en gelukkig ook nog redelijk lief met mij. Ik kan de kuikens voorzichtig onder haar weg pakken om te kijken hoe het er mee is en dat is wel prettig.








Eén van de kuikentjes komt uit een Marans ei, we hebben er geloof ik ook één of twee uit een Welsumer ei en de rest is van alles en nog wat, voornamelijk nageslacht van de kuikens van vorig voorjaar.

Voor dit jaar hebben we gisteren twee nieuwe hanen gekregen, Orville en de laatste Jersey Giant zijn afgelost. We hebben nu Roodkapje (een zelf gefokte Jersey Giant x New Hampshire haan) en twee nieuwen; een klein opdondertje van een Araucana (mét staart, om hopelijk groene ei-leggende hennetjes ook met staart te verwekken) en een grote Noord Hollandse Blauwe (om lekkere dikke mesthaantjes te verwekken ). Er werd gister al eventjes geknokt (de Araucana is ongeveer 5x zo licht/klein als onze Roodkapje maar hij heeft wel pit!) maar vandaag is de rust al weer weergekeerd. Er is ruimte genoeg en er zijn meer dan genoeg hennen voor de drie heren, dus ik verwacht verder weinig problemen

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 12:28 schreef Zo-is-dat het volgende:
Ahw... kleine ukjes! Leuk zeg, ben benieuwd wat de nieuwe hanen voor elkaar gaan krijgen!

Ik ook! Eigenlijk zou het het mooist zijn als ik dat kleine opdondertje met een paar grote hennen apart kon zetten, zodat ik zeker weet dat hij juist dié bevrucht, maar dat kan helaas niet... We hebben geen geschikte plek om ze in te houden, ze kunnen overal makkelijk uit ontsnappen. Tenzij ik ze in een kooi zou stoppen of zo maar dat is ook weer niet de bedoeling

Het is dus een beetje afwachten en maar hopen dat ik de goede eieren uit laat broeden t.z.t.

Even een paar foto's spammen van afgelopen weekend. Zaterdag zijn we op expeditie naar het verre (het zéér verre mag ik wel zeggen) zuiden geweest om Flappie weer op te halen. Ze heeft daar een romantisch samenzijn gehad met Berkshire beer Jip en wij hopen dat hier een aantal schattige (en hopelijk smakelijke) biggetjes uit geboren gaan worden.

Dit is de knappe vent in kwestie:


We hebben twee dekkingen van Jip geruild voor onze big Hinkie, dus toen we zaterdag Flappie gingen halen hebben we Hinkie daar afgeleverd. Ze werd al direct hele goede vriendinnetjes met een Bonte Bentheimer big aldaar, zoals jullie hier kunnen zien:


Er waren ook kleine biggetjes, heul schattige zelfs, die overal en nergens rond liepen te scharrelen:


Toen we binnen kwamen in de stal riep ik Flappie en ze leek me duidelijk te herkennen, ze kwam direct omhoog (ze lag tegen beer Jip aan te dutten) en op me af gelopen. Toen we Hinkie uit het karretje hadden geladen en we Flappie er in wilden laten lopen ging dat onverwacht makkelijk. Ze liep zo de loopplank op het karretje in alsof ze wel graag weer terug naar huis wilde. Eenmaal thuis liep ze direct haar karretje uit, liep een rondje buiten langs de ingang naar de wei en liep daarna direct de stal in, met Droppie (die we even naar buiten gelaten hadden) achter haar aan.

Droppie moet wel even wennen, ze is erg onder de indruk van Flappie en durft niet zo goed tegen haar aan te liggen. Ze heeft haar bed dan ook versleept naar de andere kant van de stal, en hoewel er niet gevochten is duikt ze heel snel uit de weg als Flappie een beetje naar haar bromt. Een paar foto's van vanmorgen:

Flappie wilde de camera even bekijken:


Droppie liggend in de stal (zo lijkt ze best klein, maar ze zal ongeveer 140-150 kg wegen):


En Flappie en Droppie samen; hier lijkt Droppie echt nog een klein biggetje maar dat is dus schijn, Flappie is gewoon best wel groot :


En over klein gesproken, het kleine konijntje (op de voorgrond) met tante (links) en moeder (rechts achter) is ook niet meer zo'n ukje:


De kuikentjes doen het ook goed ondanks de dalende temperatuur, ze zijn alle 8 levendig en gezond:


En nog een laatste foto, één van de twee nieuwe hanen, Blauwtje:


Er is inmiddels een Plan bedacht om het makkelijker te maken een haan met een setje kippen apart te houden om gericht te kunnen fokken. We moeten nog even zien hoe en wanneer dat allemaal gerealiseerd gaat worden (want: tijd, geld, en weer een boel werk) maar het begin is er.