Ik wil graag uit de kast komen en niet meer hoeven liegen tegen tantes(heb je al een vriendje??) maar ik vind het heel moeilijk om te bedenken wát en hoe ik het moet vertellen. Mijn moeder heeft niet echt wat met lesbiennes, als ze twee vrouwen op straat ziet zoenen doet ze heel kinderachtig alsof dat vies is. Ze zegt ook weleens dat ik echt niet met een vrouw hoef thuis te komen want dat vindt ze maar raar.
Ik hoop dat jullie mij wat tips kunnen geven/zelfvertrouwen inpeperen zodat ik eindelijk eens eerlijk kan zijn tegen mijn omgeving!
quote:Op vrijdag 14 juni 2013 23:20 schreef milaya het volgende:
Mijn moeder heeft niet echt wat met lesbiennes, als ze twee vrouwen op straat ziet zoenen doet ze heel kinderachtig alsof dat vies is. Ze zegt ook weleens dat ik echt niet met een vrouw hoef thuis te komen want dat vindt ze maar raar.
Maak je ouders (en anderen) in ieder geval duidelijk dat je gelukkig bent zo, want daar draait het uiteindelijk om.
Ik denk dat je al een heel eind bent met je zelfvertrouwen hiervoor.
Gewoon doen, hoe langer je het uitstelt hoe lastiger het wordt. En er is géén manier te bedenken die van een homofoob een homolover maakt.quote:
Ik ben 18 jaar en weet al een aantal jaar dat ik op vrouwen val. Inmiddels ben ik aan het daten met een leuk meisje, maar er is 1 probleem: ik ben niet uit de kast. Bij niemand. Niemand in mijn omgeving heeft een idee dat ik eventueel lesbisch zou kunnen zijn.( Ik zie er dan ook niet uit als een stereotype lesbienne..zoals veel oppervlakkige mensen denken).
Ik wil graag uit de kast komen en niet meer hoeven liegen tegen tantes(heb je al een vriendje??) maar ik vind het heel moeilijk om te bedenken wát en hoe ik het moet vertellen. Mijn moeder heeft niet echt wat met lesbiennes, als ze twee vrouwen op straat ziet zoenen doet ze heel kinderachtig alsof dat vies is. Ze zegt ook weleens dat ik echt niet met een vrouw hoef thuis te komen want dat vindt ze maar raar.
Ik hoop dat jullie mij wat tips kunnen geven/zelfvertrouwen inpeperen zodat ik eindelijk eens eerlijk kan zijn tegen mijn omgeving!
Ouders moeten vaak heel erg wennen aan het idee. Maar in de regel zullen ze niet minder van je houden en hun wens dat jij gelukkig bent zal niet veranderen.quote:
Ik ben 18 jaar en weet al een aantal jaar dat ik op vrouwen val. Inmiddels ben ik aan het daten met een leuk meisje, maar er is 1 probleem: ik ben niet uit de kast. Bij niemand. Niemand in mijn omgeving heeft een idee dat ik eventueel lesbisch zou kunnen zijn.( Ik zie er dan ook niet uit als een stereotype lesbienne..zoals veel oppervlakkige mensen denken).
Ik wil graag uit de kast komen en niet meer hoeven liegen tegen tantes(heb je al een vriendje??) maar ik vind het heel moeilijk om te bedenken wát en hoe ik het moet vertellen. Mijn moeder heeft niet echt wat met lesbiennes, als ze twee vrouwen op straat ziet zoenen doet ze heel kinderachtig alsof dat vies is. Ze zegt ook weleens dat ik echt niet met een vrouw hoef thuis te komen want dat vindt ze maar raar.
Ik hoop dat jullie mij wat tips kunnen geven/zelfvertrouwen inpeperen zodat ik eindelijk eens eerlijk kan zijn tegen mijn omgeving!
Speel gewoon open kaart, dus probeer het duidelijk te maken in een gesprek met je ouders. Kies de ouder waarvan je denkt dat die er het beste mee kan omgaan. Een 1-op-1 gesprek met één ouder is in eerste instantie misschien makkelijk anders krijg je snel het idee dat beide ouders tegen je zijn. Hou er rekening mee dat je ouders dit niet verwachten, kunnen schrikken en een beetje onprettig kunnen reageren. Geef ze ook de tijd en ruimte omdat te verwerken, dus sta niet de dag er na met een chick op de stoep. Laatste tip: Wacht er niet te lang mee, hoe langer je wacht dit te vertellen hoe moeilijker het wordt. Succes!
Ik heb het vorig jaar verteld en het was het allerengste wat ik ooit gedaan heb en sindsdien durf ik alles. De reacties in mijn omgeving waren bijna allemaal positief en mensen reageren veel normaler dan je waarschijnlijk verwacht. Mijn leven is echt zooooveel beter geworden. .
(Lijkt bijna wel reclame dit) maar ik meen het.
Succes
je maakt jezelf er drukker om dan de omgeving.
ik ben op 36 jarige leeftijd uit de kast gekomen, het enige wat mijn moeder zij, was
dat je homo bent vind ik niet erg. maar het wereldje. daar maak ik me zorgen over.
en voor de rest het is normaal. als iemand homo roept naar me dan roep ik meestal hetreo terug.
de eerste keren is het raar. maar de mensen wennen er ook aan.
iemand riep eens vuile homo zomaar. ik andwoorde met vuile hetero.
gewoon jezelf worden en uit de kast komen, geloof me er gaat een wereld voor je open.
Verder heeft het weinig zin om het geheim te houden. Mocht je een relatie beginnen met dit meisje, of met een andere meid en je moeder komt er onbedoeld achter ... Ik denk dat je dan een groter probleem hebt. Als je het haar rustig vertelt, boek je denk ik het beste resultaat.
Zelf heb ik het heel informeel vertelt. M'n ouders vroegen waar ik geweest was met uitgaan de voorgaande avond. Toen heb ik ze vertelt dat ik naar een homo feestje was geweest. Hun enige reactie op dat moment 'oh, was het gezellig' 'met wie was je' en 'was je er nog met bekenden of ben je er nog bekenden tegen gekomen'? Daarna ging het gesprek verder over allerlei allerdaagse dingen.
Een paar dagen later kwam m'n moeder er nog wel even op terug. Alles is voor m'n ouders prima, maar hun beperkte reactie kwam vooral omdat ze ook gewoon even verrast waren dat het er ineens uit kwam bij mij.
Nu is het wel zo dat mijn ouders al zolang als ik me kan herinneren altijd hebben gezegd 'vriendinnetje, of vriendje'. Dus echt al vanaf dat ik een jaar of 4 a 5 was hebben ze duidelijk gemaakt dat ze niets vreemd vinden aan homoseksualiteit. Misschien wisten ze toen al meer dan ik
Succes.quote:
Mijn vader is overleden, ik woon samen met mijn moeder. Bedankt voor al jullie reacties! Ik denk dat ik het binnenkort gewoon ga vertellen(als ze in een goede bui is)
O, sorry.quote:
Mijn vader is overleden, ik woon samen met mijn moeder. Bedankt voor al jullie reacties! Ik denk dat ik het binnenkort gewoon ga vertellen(als ze in een goede bui is)
In ieder geval veel succes!
.Dat laatste kan ik bevestigen. Het is toch een last die van je schouders valt.quote:
Succes, ik ken een paar homo's en die zijn helemaal opgebloeid sinds ze uit de kast zijn gekomen, houd dat in je achterhoofd
Wellicht kan je ergens een (goedkope...) zwangerschapstest kopen en de verpakking daarvan nét zichtbaar ergens 'verstoppen' (zo dat het wel gevonden moet worden door je moeder)
Dan 's avonds zeggen: "Mam, ik moet je wat vertellen..." Wedden dat lesbisch zijn dan minder erg is dan zwanger zijn?
Ik hoop dat mijn kinderen zich veilig genoeg zullen voelen om me dit soort dingen te vertellen als het zo zou zijn...
ik heb het nog niet verteld, mijn moeder is niet zo in de mood de laatste tijd.
als het weer wat lekkerder loopt met d'r ga ik het vertellen
gewoon onder het eten denk ik. om het 'luchtig' te houden( niet dat ik zoiets ga doen van, mam kom eens zitten ik moet iets zeggen..)En dat was het, niemand die er moeilijk over deed, zelf niet de grootouders.
Maar moet zeggen dat we het bij haar eigenlijk ook wel verwacht hadden.
Niet erg verstandig, je moeder zo voor het blok zetten.quote:
Gewoon zoals mijn nichtje heeft gedaan "Ik heb een relatie, ze heet S...."
En dat was het, niemand die er moeilijk over deed, zelf niet de grootouders.
Maar moet zeggen dat we het bij haar eigenlijk ook wel verwacht hadden.
Uit de kast komen is iets dat je kan oefenen, hoe gek dat ook klinkt. Hoe vaker je he doet, hoe makkelijker het voelt. 'Oefen' dus eerst eens op goede vrienden of sen tante/oom die je vertouwt of de buurman of een leraar of.. Weet ik veel. En daarna pas aan je moeder. Ik vind het al een goede stap dat je dit op een forum deelt btw! Stap 1 is gezet. Op naar de volgende.
Je moeder voor het blok zetten? Zet haar moeder haar kind niet voor het blok door er vanuit te gaan dat ze op jongens valt en aan te geven dat ze lesbienes niks te vinden?quote:Op dinsdag 9 juli 2013 13:45 schreef LizzyAdam het volgende:
[..]
Niet erg verstandig, je moeder zo voor het blok zetten.
Uit de kast komen is iets dat je kan oefenen, hoe gek dat ook klinkt. Hoe vaker je he doet, hoe makkelijker het voelt. 'Oefen' dus eerst eens op goede vrienden of sen tante/oom die je vertouwt of de buurman of een leraar of.. Weet ik veel. En daarna pas aan je moeder. Ik vind het al een goede stap dat je dit op een forum deelt btw! Stap 1 is gezet. Op naar de volgende.
Door er zo voorzichtig mee om te gaan geef je aan dat het iets raars is, terwijl het dat niet is.
Dit.quote:
Eén tip: doe het.
Ik heb het vorig jaar verteld en het was het allerengste wat ik ooit gedaan heb en sindsdien durf ik alles. De reacties in mijn omgeving waren bijna allemaal positief en mensen reageren veel normaler dan je waarschijnlijk verwacht. Mijn leven is echt zooooveel beter geworden. .
(Lijkt bijna wel reclame dit) maar ik meen het.
Succes
Voor moeder is dat het klaarblijkelijk wel, en die mag ook haar tijd nemen om te wennen aan het idee dat haar dochter nooit thuis gaat komen met een kerel. TS heeft er zelf ook aan moeten wennen.quote:
[..]
Je moeder voor het blok zetten? Zet haar moeder haar kind niet voor het blok door er vanuit te gaan dat ze op jongens valt en aan te geven dat ze lesbienes niks te vinden?
Door er zo voorzichtig mee om te gaan geef je aan dat het iets raars is, terwijl het dat niet is.
Wat jij beschrijft is een perfecte wereld, een droomscenario die er hoogstwaarschijnlijk voor TS niet in zit. Voor sommige mensen werkt die idd, maar van wat ik van ts begrijp, is haar moeder wat ouderwetser in haar gedachtegoed.
Wat je dan gaat krijgen is dat moeders zich misschien tegen nieuwe liefde gaat keren, en haar de schuld gaat geven van de geaardheid van haar dochter. Haat en nijd tot gevolg. Laat haar lekker wennen. Uiteindelijk draait ze wel bij.
Heb je het al verteld?
Herkenbaar maar dan met vriendinnen natuurlijk. Ik vind het zo raar dat men er standaard van uit gaat dat je op een leeftijd (x) al geacht wordt een relatie te hebben. Ik ben er nog lang niet aan toe (ik ben veel te kinderachtigquote:
Ik ben 18 jaar en weet al een aantal jaar dat ik op vrouwen val. Inmiddels ben ik aan het daten met een leuk meisje, maar er is 1 probleem: ik ben niet uit de kast. Bij niemand. Niemand in mijn omgeving heeft een idee dat ik eventueel lesbisch zou kunnen zijn.( Ik zie er dan ook niet uit als een stereotype lesbienne..zoals veel oppervlakkige mensen denken).
Ik wil graag uit de kast komen en niet meer hoeven liegen tegen tantes(heb je al een vriendje??) maar ik vind het heel moeilijk om te bedenken wát en hoe ik het moet vertellen. Mijn moeder heeft niet echt wat met lesbiennes, als ze twee vrouwen op straat ziet zoenen doet ze heel kinderachtig alsof dat vies is. Ze zegt ook weleens dat ik echt niet met een vrouw hoef thuis te komen want dat vindt ze maar raar.
Ik hoop dat jullie mij wat tips kunnen geven/zelfvertrouwen inpeperen zodat ik eindelijk eens eerlijk kan zijn tegen mijn omgeving!
) en heb er ook geen behoefte aan. In dit soort gevallen moet je proberen te denken: Als ik het nu doe hoef ik het later niet meer te doen. Dit werkt bij mij bijna altijd bij zware beslissingen/situaties e.d.
Het lijkt heel moeilijk maar in de praktijk is er buiten de bible belt nog maar weinig volk dat er slecht op reageert. En je moeder.. tja, ze zal er ooit mee moeten dealen. Als ze een beetje normaal is, dan zal ze vinden dat jouw geluk het belangrijkste is.
Na vele "dat is toch geen cadeau"-s gewoon door blijven zeuren, tot m'n moeder verveeld vroeg: "Wat voor kastdeur wil je dan!?", waarop ik antwoordde "Eentje met een raampje er in, zodat ik naar buiten kan kijken!". Toen viel het kwartje...
Haha, wat een ontsettend leuke manierquote:Op zondag 28 juli 2013 12:41 schreef kELAL het volgende:
Dan heb ik het toch wat 'diplomatieker' aangepakt; Ik vroeg om een nieuwe kastdeur voor kerst(/sinterklaas/verjaardag).
Na vele "dat is toch geen cadeau"-s gewoon door blijven zeuren, tot m'n moeder verveeld vroeg: "Wat voor kastdeur wil je dan!?", waarop ik antwoordde "Eentje met een raampje er in, zodat ik naar buiten kan kijken!". Toen viel het kwartje...
Beste. Uit. De. Kast. Kom. Actie. OOIT.quote:
Dan heb ik het toch wat 'diplomatieker' aangepakt; Ik vroeg om een nieuwe kastdeur voor kerst(/sinterklaas/verjaardag).
Na vele "dat is toch geen cadeau"-s gewoon door blijven zeuren, tot m'n moeder verveeld vroeg: "Wat voor kastdeur wil je dan!?", waarop ik antwoordde "Eentje met een raampje er in, zodat ik naar buiten kan kijken!". Toen viel het kwartje...
Ik zou het dus gewoon niet snappen he als iemand dat zou zeggenquote:
Dan heb ik het toch wat 'diplomatieker' aangepakt; Ik vroeg om een nieuwe kastdeur voor kerst(/sinterklaas/verjaardag).
Na vele "dat is toch geen cadeau"-s gewoon door blijven zeuren, tot m'n moeder verveeld vroeg: "Wat voor kastdeur wil je dan!?", waarop ik antwoordde "Eentje met een raampje er in, zodat ik naar buiten kan kijken!". Toen viel het kwartje...
quote:
Dan heb ik het toch wat 'diplomatieker' aangepakt; Ik vroeg om een nieuwe kastdeur voor kerst(/sinterklaas/verjaardag).
Na vele "dat is toch geen cadeau"-s gewoon door blijven zeuren, tot m'n moeder verveeld vroeg: "Wat voor kastdeur wil je dan!?", waarop ik antwoordde "Eentje met een raampje er in, zodat ik naar buiten kan kijken!". Toen viel het kwartje...
wat een matige (lees: oerdebiele) manier.quote:
Ik zou het dus gewoon niet snappen he als iemand dat zou zeggen
In mijn geval heeft het gewerkt. Dus.quote:
Want het belangrijkste is: Je moet ergens beginnen en dan maakt het echt niet uit hoe onbeholpen / vaag / debiel / vergezocht je begin is!
quote:
Dan heb ik het toch wat 'diplomatieker' aangepakt; Ik vroeg om een nieuwe kastdeur voor kerst(/sinterklaas/verjaardag).
Na vele "dat is toch geen cadeau"-s gewoon door blijven zeuren, tot m'n moeder verveeld vroeg: "Wat voor kastdeur wil je dan!?", waarop ik antwoordde "Eentje met een raampje er in, zodat ik naar buiten kan kijken!". Toen viel het kwartje...
Creatief maar inderdaad wat ver gezocht.Ik zou zeggen: probeer het spontaan en op een vrolijke manier te brengen, waardoor het lijkt alsof het voor jouzelf in ieder geval geen probleem is. Dan kan ook helpen bij de acceptatie van familieleden, omdat die zich deels ook zorgen om jou zullen maken als je uit de kast komt.
En als je momenteel een relatie hebt, zou ik daar nog niet over beginnen en haar al helemaal niet tijdens of vlak na je coming-out mee naar huis nemen, want dat kan nog te confronterend zijn voor je familie. Bouw het een beetje op. Succes!
Ik dus ook nietquote:
[..]
Ik zou het dus gewoon niet snappen he als iemand dat zou zeggen
Een kast met een raampje, OK?
het pakte goed uit ze woont nu op zich zelf met een vriendin huisje hondje gaat superMocht je wat afleveringen willen (terug) zien van mensen die met steun van Arie Boomsma - op tv - uit de kast zijn gekomen, dan zou je hier eens een bezoekje kunnen brengen:
http://uitdekast.kro.nl/
[ Bericht 1% gewijzigd door gebrokenglas op 30-07-2013 21:09:38 ]
Als vader zou ik echt zitten van:quote:
[..]
"anders doe je normaal"