waarom niet, op beide antwoorden? Ze wil zo graag naar buiten, en het is lastig om elke keer goed op te letten dat de deur dicht blijft. Als ze toch in de deuropening komt en je wil haar wegtillen zet ze haar nagels vast om maar niet weg te hoeven, als ze dan straks toch de kans krijgt, waarom nu niet? Het zal nog tot eind juli of augustus duren voordat ze anar haar nieuwe huis gaat, en de eigenaar kennende misschien ook wel langer...quote:Op woensdag 12 juni 2013 13:28 schreef Lienekien het volgende:
Ik vind dat je het een kat van 14 niet moet aandoen om aangelijnd naar buiten te gaan.
En als ze in de zomer al naar haar volgende huis gaat, zou ik haar niet al op jullie adres laten wennen aan naar buiten gaan.
Omdat katten die niet aan zo'n leidsel gewend zijn dat vaak niet leuk vinden. Omdat je de kat dan in korte tijd met allerlei veranderingen confronteert en dat is vaak niet in het belang van de kat. Een kat wil een stabiele situatie.quote:Op woensdag 12 juni 2013 13:45 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
waarom niet, op beide antwoorden? Ze wil zo graag naar buiten, en het is lastig om elke keer goed op te letten dat de deur dicht blijft. Als ze toch in de deuropening komt en je wil haar wegtillen zet ze haar nagels vast om maar niet weg te hoeven, als ze dan straks toch de kans krijgt, waarom nu niet? Het zal nog tot eind juli of augustus duren voordat ze anar haar nieuwe huis gaat, en de eigenaar kennende misschien ook wel langer...
Ahhh echt superlief! Wij hadden de 'mazzel' dat ons kitten bij ons kwam met een gebroken poot waardoor Henk 6 weken in een bench moest zitten. Ollie kon zo heel goed aan hem wennen en ging op gegeven moment zelfs in de bench liggen bij Henk. Nu ook lief bij elkaar liggen en liksessies houden Hiervoor ook nooit gehad met andere katten. Wel toleranties maar lief bij elkaar liggen.... Nee, dat niet.quote:Op woensdag 12 juni 2013 12:02 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik heb het gehaald om mijn kat en de nieuwe kitten wat minder moeite met elkaar te laten hebben. En om ze beide in dit huis gewoon goed te laten voelen. Merkte totaal geen verschil al de tijd dat we dat spul gebruikte.
Uiteindelijk hadden ze gewoon wat tijd nodig, want we zijn nu een aantal maanden verder en nu gaan ze zelfs gewoon bij elkaar liggen. Altijd al katjes willen hebben die bij elkaar gaan liggen.
[ afbeelding ]
Mijn kater heeft ook een lichte hartruis, graad 1. Dus dat is het lichtste. Mij werd verteld dat het helemaal geen kwaad kon. Het betekend alleen dat de hartklepjes niet helemaal sluiten, bij mijn kat was het in ieder geval aangeboren.quote:Op woensdag 12 juni 2013 22:26 schreef teirnon het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met een kat met hartruis? Ik was gister op controle met Gwen (1 jaar) en de dierenarts zei dat ze misschien een lichte hartruis had. Maar het kon ook gewoon door de stress komen (ze was nogal bang). De dierenarts zei dat ze bij een volgende controle er weer op zou letten. Is er verder nog iets waar ik op moet letten en moet ik me zorgen maken? Verder is ze gewoon gezond, actief en speels.
Och Lien toch. Maar wat zei de dierenarts ervan dan?quote:Op donderdag 13 juni 2013 08:21 schreef Lienekien het volgende:
Kreeg dat vorige week ook te horen over onze kat, dat ze een ruisje hoorde. Ben gaan googelen (fout) en er het hele weekend naar van geweest.
'Houd het in de gaten. Als de ademhaling hoger komt dan 30 keer per minuut, kom dan terug."quote:Op donderdag 13 juni 2013 08:26 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Och Lien toch. Maar wat zei de dierenarts ervan dan?
Mijn dierenarts zei ook altijd dat het op de tafel bij haar altijd een stukje ernstiger leek, door de stress. Als het verder goed met haar gaat, en ze lijkt niet benauwd, maak je dan alsjeblieft niet te veel zorgen. Je leest hier hoeveel katten er blijkbaar aan lijden. Echt, die van ons zijn er bejaard mee geworden.quote:Op donderdag 13 juni 2013 08:32 schreef Lienekien het volgende:
[..]
'Houd het in de gaten. Als de ademhaling hoger komt dan 30 keer per minuut, kom dan terug."
Ik bleef maar tellen en de schrik sloeg me steeds weer om het hart. (Slecht voor mijn bloeddruk.)
Inmiddels ben ik blij dat ze weer een beetje zichzelf is na het stressige dierenartsbezoek. En ze is aan het wennen aan brokjes die moeten helpen bij stijve gewrichten.
Zolang ze een tevreden indruk maakt, gaan we dus niks doen. Het is sowieso geen kat met wie ik regelmatig naar de dierenarts kan, laat staan dat ik haar uitgebreid wil laten onderzoeken, met echo's en wat dies meer zij.
Het zijn je kinderen die op hun twintigste uit huis gaan. En net als echte kinderen bellen ze dan nooit meer.quote:Op donderdag 13 juni 2013 08:48 schreef Lienekien het volgende:
Ik wou nog zeggen: 'ja, het is toch je kind', maar die vergelijking gaat mank op het belangrijke punt dat je de garantie hebt dat zo'n kattenleven eindig is binnen max. 20 jaar.
Onze kat is nu minstens 12, maar zou ook gerust nog wat ouder kunnen zijn (asiel heeft het ook maar geschat bij onze ex-zwerver).
Ja Dude, ik denk en hoop het ook.
mijn schildkliergeval had ook een hartruis bij de dierenarts, ik heb daar verder nooit iets van gemerkt. Hij is ook aan de gevolgen van de schildklierproblemen overleden(laten inslapen), niet door hartquote:Op donderdag 13 juni 2013 08:43 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Mijn dierenarts zei ook altijd dat het op de tafel bij haar altijd een stukje ernstiger leek, door de stress.
Wat bij ons heeft gewerkt: minder droge brokjes, natvoer gelijk gehouden. Droge brokjes heb ik een tijd RC light gegeven.quote:Op donderdag 13 juni 2013 16:25 schreef teirnon het volgende:
Ik snap je zorgen heel goed, Lienekien. Nadat ik wat gegoogled had, wist ik ook niet meer wat ik moest denken. Dierenarts heeft er verder niks aan gedaan, ze zou het alleen bij volgende controles in de gaten houden, dus ik ga er maar van uit dat het bij Gwen niet zo ernstig was. Ze heeft geen zware ademhaling en ik merk verder niks aan haar. Het kon dus ook stress zijn dus ik hoop maar dat dat het was!
Bedankt iedereen! Ik ben zelf een ontzettende stresskip en ga gelijk van het ergste uit, terwijl het dat lang niet hoeft te zijn.
Heeft iemand trouwens tips voor het laten afvallen voor een kat? Niet Gwen maar haar zusje Izzy is te zwaar (halve kilo), maar ik weet niet zeker hoe ik dat het beste kan doen nu ik twee katten heb.
Idd afgepast voer gaan geven wat al is gezegd. Wij geven ze wel tegelijk eten, maar stonden er in het begin tussen. Nu eten ze (bijna) altijd alleen hun eigen bakje leeg.quote:Op donderdag 13 juni 2013 16:25 schreef teirnon het volgende:
Ik snap je zorgen heel goed, Lienekien. Nadat ik wat gegoogled had, wist ik ook niet meer wat ik moest denken. Dierenarts heeft er verder niks aan gedaan, ze zou het alleen bij volgende controles in de gaten houden, dus ik ga er maar van uit dat het bij Gwen niet zo ernstig was. Ze heeft geen zware ademhaling en ik merk verder niks aan haar. Het kon dus ook stress zijn dus ik hoop maar dat dat het was!
Bedankt iedereen! Ik ben zelf een ontzettende stresskip en ga gelijk van het ergste uit, terwijl het dat lang niet hoeft te zijn.
Heeft iemand trouwens tips voor het laten afvallen voor een kat? Niet Gwen maar haar zusje Izzy is te zwaar (halve kilo), maar ik weet niet zeker hoe ik dat het beste kan doen nu ik twee katten heb.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |