Iets waar ik me eerlijk gezegd toch wel voor schaam ja

(waarom ik ook even een anoniem account aanmaak). Ik heb dus vlakke tepels. Betekent dat ze niet echt naar buiten komen, maar wel een beetje als ik het koud heb (nog steeds niet heel veel). Het zijn dus gelukkig geen ingetrokken tepels, dat is nog een niveau erger.
Het is ongeveer zoiets, het 'topje' van de tepel komt er dus niet echt uit ->
http://sz.oppc.nl/beeldenbank/Image/gyn/tepels2.gifIk heb er geen échte last van, maar ik vind het gewoon lelijk. En het staat volgens mij ook gewoon bekend als lelijk. Ik bedoel, je gaat in een boekje à la vijftig tinten grijs nooit lezen 'en haar tepels waren zo vlak'. Het kan later wel een last zijn voor borstvoeding maar dat zou ik sowieso toch niet gedaan hebben. Het hoofdprobleem is dus gewoon de schaamte, terwijl ik verder wel redelijk kleine maar wel stevige borsten heb. Ik heb nog nooit seks gehad (ik ben 17 dus ik hoop dat het nog acceptabel is haha) maar ik ben bang voor reacties enzo.
Er is iets aan te doen.
1) "De Niplette is een eenvoudig en pijnloos hulpmiddel dat vrouwen van alle leeftijden kunnen gebruiken om omgekeerde of ingetrokken tepels te corrigeren. Met behulp van zuigkracht worden de melkkanalen voorzichtig en geleidelijk uitgerekt. Het hulpmiddel kan onzichtbaar in de beha worden geplaatst en na 1 tot 3 maanden continu gebruik (8 uur per dag) kan de aandoening permanent zijn gecorrigeerd."
Maar dit gaat dus eigenlijk om ingetrokken tepels en dat heb ik niet.
2) Operatie. Duur en verdeelde meningen op het internet.
Ik twijfel enorm. Ten eerste omdat, stel ik word geopereerd dan moet ik het toch wel toegeven aan m'n omgeving. Ten tweede denk ik soms van ah fuckit het zijn maar tepels en bij mij valt het nog wel mee want als ik het koud vallen ze nog wel goed mee. Misschien overdrijf ik wel gewoon, maar mijn tepels zijn mijn enige onzekerheid en ik wil van dat gevoel af.
Ik twijfel ook nog omdat ik nog redelijk jong ben, geen idee of mijn borsten al volgroeid zijn of niet.
Iemand ervaringen/tips/..? Of overdrijf ik en moet ik het gewoon accepteren, of is het helemaal niet zo erg en lelijk als ik denk...