R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben bijna klaar met mijn studie. Iets waar je 4 jaar lang naar toe aan het werken bent en volgende maand is het zover. Dan ben ik helemaal klaar. Ik mag trots zijn op de cijfers die ik heb behaald en heb het altijd erg naar mijn zin gehad op deze school. Nu het eenmaal zover is vind ik het helemaal niet leuk 
Eigenlijk vind ik het superjammer dat het straks klaar is. Ik merk nu al dat ik in een zwart gat aan het raken ben. En het perspectief op een baan is momenteel heel erg slecht...
Ik ga het gewoon heel erg missen. Met z'n allen in zo'n lokaal zitten, geintjes met elkaar uithalen en een beetje luisteren naar wat de docent te vertellen heeft. Tijdens tussenuren kaarten, tafelvoetballen en de stad in. De ene dag tot 5 uur school en de volgende dag maar tot 11 uur. Wat verslagen en toetsen maken en richting de deadline werken. Dan een weekje niks en weer aan het werk, lekker met z'n allen op school. Leerzaam en tegelijkertijd een superheerlijke sfeer.
Dat is straks klaar, en dan? Werk is er niet. Gelukkig heb ik nog wel wat tijdelijks voor in de zomer. Dit kutgevoel is iets waarvan ik wist dat het zou komen, maar hoe ik mij erop moest voorbereiden wist ik niet. En al die sociale contacten? Ik zag school ook als een sociale aangelegenheid. Hoewel ik al 2 maanden geen les meer heb, ga ik er nog graag heen om samen met studievrienden aan mijn afstudeeronderzoek te werken. Nu heb ik er best veel vertrouwen in dat ik deze vrienden na de studie nog zie (er zijn er 2 waarmee ik echt een goede band heb opgebouwd). Maar het feit dat ik het fijne gevoel van naar school gaan straks moet missen, vind ik beangstigend. En dan spreek je ineens een stuk minder mensen waarvan het eerst normaal was dat je ze dagelijks sprak.
Ik heb het idee dat ik buiten school om te weinig sociale contacten heb om dit op te vangen. Ik vind dat echt erg en daardoor raak ik de laatste tijd soms het geloof in mezelf kwijt. Het gevoel dat iedereen doorgaat en dat ik in mijn eentje achterblijf. Dat is moeilijk om mee om te gaan. Terwijl ik er op andere momenten juist wel weer vertrouwen in heb. Het feit dat je eigenlijk blij moet zijn met je diploma staat haaks op wat ik zelf ervaar... En dan vraag ik me af of ik dit allemaal wel wil
Ik ga doorstuderen, maar volgend jaar. En ik heb best ambities voor in de toekomst. En ik heb best vrienden en vriendinnen waar ik op kan bouwen. Maar dat is bijna allemaal via de studie. Ik zal een stuk minder mensen ontmoeten en spreken vanaf komende maand en dat voelt zo kut. En alleen al zijn op die school vind ik fijn, of de busrit er naartoe. Ik weet niet of het dom klinkt maar het zijn ook allemaal van die kleine dingen die ik ga missen.
En het ene moment is het vertrouwen in mezelf er wel en zie ik de toekomst best rooskleurig in. Maar aan de andere kant juist helemaal niet. Dat contrast tussen zwart en wit is zo groot. Is dit herkenbaar? Wat kan ik hieraan doen
Eigenlijk vind ik het superjammer dat het straks klaar is. Ik merk nu al dat ik in een zwart gat aan het raken ben. En het perspectief op een baan is momenteel heel erg slecht... Ik ga het gewoon heel erg missen. Met z'n allen in zo'n lokaal zitten, geintjes met elkaar uithalen en een beetje luisteren naar wat de docent te vertellen heeft. Tijdens tussenuren kaarten, tafelvoetballen en de stad in. De ene dag tot 5 uur school en de volgende dag maar tot 11 uur. Wat verslagen en toetsen maken en richting de deadline werken. Dan een weekje niks en weer aan het werk, lekker met z'n allen op school. Leerzaam en tegelijkertijd een superheerlijke sfeer.
Dat is straks klaar, en dan? Werk is er niet. Gelukkig heb ik nog wel wat tijdelijks voor in de zomer. Dit kutgevoel is iets waarvan ik wist dat het zou komen, maar hoe ik mij erop moest voorbereiden wist ik niet. En al die sociale contacten? Ik zag school ook als een sociale aangelegenheid. Hoewel ik al 2 maanden geen les meer heb, ga ik er nog graag heen om samen met studievrienden aan mijn afstudeeronderzoek te werken. Nu heb ik er best veel vertrouwen in dat ik deze vrienden na de studie nog zie (er zijn er 2 waarmee ik echt een goede band heb opgebouwd). Maar het feit dat ik het fijne gevoel van naar school gaan straks moet missen, vind ik beangstigend. En dan spreek je ineens een stuk minder mensen waarvan het eerst normaal was dat je ze dagelijks sprak.
Ik heb het idee dat ik buiten school om te weinig sociale contacten heb om dit op te vangen. Ik vind dat echt erg en daardoor raak ik de laatste tijd soms het geloof in mezelf kwijt. Het gevoel dat iedereen doorgaat en dat ik in mijn eentje achterblijf. Dat is moeilijk om mee om te gaan. Terwijl ik er op andere momenten juist wel weer vertrouwen in heb. Het feit dat je eigenlijk blij moet zijn met je diploma staat haaks op wat ik zelf ervaar... En dan vraag ik me af of ik dit allemaal wel wil
Ik ga doorstuderen, maar volgend jaar. En ik heb best ambities voor in de toekomst. En ik heb best vrienden en vriendinnen waar ik op kan bouwen. Maar dat is bijna allemaal via de studie. Ik zal een stuk minder mensen ontmoeten en spreken vanaf komende maand en dat voelt zo kut. En alleen al zijn op die school vind ik fijn, of de busrit er naartoe. Ik weet niet of het dom klinkt maar het zijn ook allemaal van die kleine dingen die ik ga missen.
En het ene moment is het vertrouwen in mezelf er wel en zie ik de toekomst best rooskleurig in. Maar aan de andere kant juist helemaal niet. Dat contrast tussen zwart en wit is zo groot. Is dit herkenbaar? Wat kan ik hieraan doen
Op
Wel herkenbaar, kan me het sentiment ook nog wel herinneren.
Maar; ga gewoon werken. Niet helemaal match met je opleiding? Welkom in de grote mensenwereld
Daar leer je andere, nieuwe mensen kennen. Geintjes uithalen doe je op werkplekken ook wel.
En nee, het wordt nooit meer zo leuk als het was, anderzijds ga je ook hele nieuwe uitdagingen, overwinningen en verliezen meemaken.
Je wordt oud
Maar; ga gewoon werken. Niet helemaal match met je opleiding? Welkom in de grote mensenwereld
Daar leer je andere, nieuwe mensen kennen. Geintjes uithalen doe je op werkplekken ook wel.
En nee, het wordt nooit meer zo leuk als het was, anderzijds ga je ook hele nieuwe uitdagingen, overwinningen en verliezen meemaken.
Je wordt oud
Seculier-Fundamentalistisch
Je kunt nou eenmaal niet je hele leven student zijn. 
Gewoon weer gaan opbouwen maar dan een beetje anders. 
Gewoon weer gaan opbouwen maar dan een beetje anders.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Het speelkwartier is over. Werken met je luie reet en brood op de plank brengen.
Leest een hoop, post een beetje.
Misschien in hyperspeed gaan en proberen er nog uit te komen, anders hopen dat je in een ander universum komt ofzo waar je een leuk leven hebt.
Als ik zo de eerste reacties lees is het meer een kwestie van je eroverheen zetten en ouder worden... alleen ik heb het idee dat ik nog lang niet klaar ben voor de arbeidsmarkt. Buiten dat momenteel de arbeidsmarkt ook niet klaar is voor mij (geen werk). Het leven als student bevalt me prima en ik weet zeker dat ik de universiteit aankan. Ik wil alles eruit halen wat erin zit dus dat doe ik ook. Maar dat is pas volgend jaar.
Het is alleen ook meer het hele gebeuren van sociale contacten er omheen. Dat wordt gewoon minder en ik hou er erg van mensen om me heen te hebben. Ik ben bang dat ik echt gek wordt en geïsoleerd raak
Het is alleen ook meer het hele gebeuren van sociale contacten er omheen. Dat wordt gewoon minder en ik hou er erg van mensen om me heen te hebben. Ik ben bang dat ik echt gek wordt en geïsoleerd raak
Gelukkig heb je altijd je lieve mama nog die een heerlijk bord eten voor je klaar heeft staan als je thuiskomt.
pindazakje
Tenzij jij gestudeerd hebt voor vuurtorenwachter op de noordpool zit dat wel goedquote:Op vrijdag 24 mei 2013 20:03 schreef Klaas_Baas het volgende:
Het is alleen ook meer het hele gebeuren van sociale contacten er omheen. Dat wordt gewoon minder en ik hou er erg van mensen om me heen te hebben. Ik ben bang dat ik echt gek wordt en geïsoleerd raak
Seculier-Fundamentalistisch
stomquote:Op vrijdag 24 mei 2013 20:05 schreef SeculasStatius het volgende:
[..]
Tenzij jij gestudeerd hebt voor vuurtorenwachter op de noordpool zit dat wel goed
Op
Ja dat is ook wel weer zo. Maar ik denk toch dat het anders is omdat je niet meer perse met mensen van je eigen leeftijd omgaat? Studenten onderling dat is toch een bepaalde binding. Vorig jaar had ik een hele leuke stage en merkte ik daar niet zoveel van. Maar volgens mij was dat meer een uitzonderingquote:
[..]
Tenzij jij gestudeerd hebt voor vuurtorenwachter op de noordpool zit dat wel goed
nee voort in je kontquote:
Zet je studiecarrière voort op een universiteit?
Dat is wel mijn plan, maar ik ga eerst een jaar geld verdienen.quote:
Zet je studiecarrière voort op een universiteit?
Andersom, eigenlijkquote:
[..]
Ja dat is ook wel weer zo. Maar ik denk toch dat het anders is omdat je niet meer perse met mensen van je eigen leeftijd omgaat? Studenten onderling dat is toch een bepaalde binding. Vorig jaar had ik een hele leuke stage en merkte ik daar niet zoveel van. Maar volgens mij was dat meer een uitzondering
Ik heb de beste vrienden aan collega's overgehouden, waar ik zeker in mijn studententijd nooit banden mee op had gebouwd. Want initieel leken een hoop van die mensen me helemaal niet te liggen.
Tot je ze beter leert kennen, want op je werk moet je.
Seculier-Fundamentalistisch
Goed idee man; zo zonder kansen op de arbeidsmarkt!quote:
[..]
Dat is wel mijn plan, maar ik ga eerst een jaar geld verdienen.
Frysk bloed tsjoch op!
Ik ben eind maart ook afgestudeerd en ben blij dat ik daar vanaf ben.
Gelukkig meteen werk gevonden en daar heb ik het erg naar mijn zin.
Waarom zou je sociale leven ophouden als je werkt? Je kunt ontzettend leuke collega's hebben en evengoed veel lol hebben.
Gelukkig meteen werk gevonden en daar heb ik het erg naar mijn zin.
Waarom zou je sociale leven ophouden als je werkt? Je kunt ontzettend leuke collega's hebben en evengoed veel lol hebben.
All she wants and needs is just a little taste..
Het pessimisme is terecht imo. Al hangt het natuurlijk ook sterk af van je werkomgeving en collega's. Dat kan supersaai zijn maar ook redelijk tof. Echter, zoals het was op je studie gaat het niet meer worden. Mensen worden steeds analer en gefocuseerd op hypotheken en kinderen. En werken is ook een stuk minder vrijblijvend dan studeren/ school.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Je kunt ook met mensen die niet van je eigen leeftijd zijn prima vriendschappen opbouwen hoor.quote:
[..]
Ja dat is ook wel weer zo. Maar ik denk toch dat het anders is omdat je niet meer perse met mensen van je eigen leeftijd omgaat? Studenten onderling dat is toch een bepaalde binding. Vorig jaar had ik een hele leuke stage en merkte ik daar niet zoveel van. Maar volgens mij was dat meer een uitzondering
Het leven bestaat niet compleet uit de hele nacht doorhalen en je constant klemzuipen....wat je je toch dan niet meer constant kan veroorloven.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Hoe gaat het nu met je TS? Heb je nieuwe sociale contacten opgebouwd? Is het 'ouder' worden iets waar je erg tegenop ziet?
Dude... het tijd/ruimte-continuüm plengde net tranen vanwege deze kick.quote:
Hoe gaat het nu met je TS? Heb je nieuwe sociale contacten opgebouwd? Is het 'ouder' worden iets waar je erg tegenop ziet?
Waar vindt je de tijd om half FOK! zo systematisch door te akkeren op dingen die zelfs maar het kleinste raakvlak met jou hebben?
Standaard advies in R&Pquote:Op vrijdag 24 mei 2013 20:20 schreef Sport_Life het volgende:
meld je aan bij sportclubs, wordt overal lid van enz
Ja TS, als je afstudeert moet je opeens werken. Arbeiten. Heel ander leven is dat opeens. Niet meer zuipen en feesten (niet meer zo extreem veel als voorheen althans), maar 40 uur per week je ziel aan de duivel verkopen, the dark side of the force. Mijn tip: kies een baan die je leuk vindt. Weet je niet of je je baan leuk gaat vinden, kies hem dan toch: je kan altijd weer een andere baan zoeken. Voel je daar ook vooral niet schuldig over. Stap over die drempel, spring in dat diepe, waag die sprong.
quote:
Hoe gaat het nu met je TS? Heb je nieuwe sociale contacten opgebouwd? Is het 'ouder' worden iets waar je erg tegenop ziet?
Die gast is op wereldreis, neukt zich rond op zijn studentenvereniging, heeft zich toch maar voor de trein gegooid of is nu fanatiek Facebook gebruiker, maar hoe dan ook...quote:laatste bezoek:1016 dagen, 8 uur geleden.
Hij post al jaren niet meer
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
En alsof je nog tijd hebt voor sociale contacten als je 40 uur per week werkt.quote:
Ja TS, als je afstudeert moet je opeens werken. Arbeiten. Heel ander leven is dat opeens. Niet meer zuipen en feesten (niet meer zo extreem veel als voorheen althans), maar 40 uur per week je ziel aan de duivel verkopen, the dark side of the force. Mijn tip: kies een baan die je leuk vindt. Weet je niet of je je baan leuk gaat vinden, kies hem dan toch: je kan altijd weer een andere baan zoeken. Voel je daar ook vooral niet schuldig over. Stap over die drempel, spring in dat diepe, waag die sprong.
Je mag blij zijn als je om 19u suf om de bank kan zitten om om 22u weer naar bed te gaan.
De volgende ochtend weer naar je werk en weer blij zijn als het 17u is zodat je weer naar huis kan gaan om.........
5 Ferrari's op videoband!
Wacht maar tot je kinderen krijgt.quote:
[..]
En alsof je nog tijd hebt voor sociale contacten als je 40 uur per week werkt.
Je mag blij zijn als je om 19u suf om de bank kan zitten om om 22u weer naar bed te gaan.
De volgende ochtend weer naar je werk en weer blij zijn als het 17u is zodat je weer naar huis kan gaan om.........
Wacht maar tot je kleinkinderen krijgt! Dan is je leven echt bijna voorbij!quote:
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Het is eenzaamheid. Jongeren voelen zich snel eenzaam bij werkeloosheid en/of geen relatie hebben. Het is heel normaal dat je dit voelt op een moment dat je leven gaat veranderden. Het is lijkt mij een van de moeilijkste fases in je leven om de overstap van student naar arbeider te maken. Het is een kwestie van wennen. Als jij straks 8 uren op een dag gaat maken en dat vijf dagen in de week, dan word je daar wel volwassen van.
En voor dat jaar dat je moet wachten zou ik zeggen, doe een bezoek aan je moeder, vrienden of zoek een vriendin. Genoeg manieren om je uit dit gevoel te halen. Geef het tijd.
En voor dat jaar dat je moet wachten zou ik zeggen, doe een bezoek aan je moeder, vrienden of zoek een vriendin. Genoeg manieren om je uit dit gevoel te halen. Geef het tijd.
Wat een afsluiting.
Nouja, ik herken dit wel een beetje
Nouja, ik herken dit wel een beetje
I wonder if the stars sign, the life that is to be mine. - Enya
Nee, deze kick levert niks op.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
