Nou ben ik zo'n "hondenmoeder" die voor haast elk wissewasje bij de da zowat letterlijk op de stoep ligt maar er is een half jaar geleden een spontaan bloedende wrat op haar rug weggehaald. Maar nu krijgt mijn haarbal overal bultjes, vooral in haar nek, achter haar oren en één op haar koppie. In het algemeen lijken het talgbultjes te zijn en sommigen echt wratten. En op haar borst zitten al een jaar of 3 een tweetal vetbulten.
Daar mijn vorige hondje aan kanker overleden is zit ik dus haast voor elk bultje zowat bij de da.
Vraag is dus: is het waar dat vooral Yorkshire Terriërs gevoellig zijn voor wratjes en talgbultjes?
En já, als ik iets niet vertrouw zit ik dus al meteen bij de da maar eventuele ervaringen zijn welkom.
Hij is nu 15, bijna 15,5 alweer dus ik denk niet dat het iets kwaadaardigs is.
Hier die talgbultjes, in Billy´s hals:
Soms is er een ontstoken en rood, die prik ik dan open en dan maak ik hem leeg en ontsmet ik het, verder laat ik ze zitten.
En hier zie je bij die ouwe zijn wrat goed op zijn flank:
)Die talgbultjes krijgen bij HHH soms een donkere "kop" dwz: een hard soort van korstje, als in: opengepulkt dáár waar HHH niet eens bij kan en daarom vertrouw ik ze niet helemaal.
Soms haal ik ze voorzichtig open, enkel als ze echt groot worden en meteen daarvoor en erna ontsmetten en worden ze rustiger maar niet elke "kop" geneest sneller dan de andere.
Nu gaat het bij HHH enkel om een stuk of 9 wat nogal grotere bultjes dan die enorme hoeveelheid kleine bij jouw hondjes maar toch.
[ Bericht 8% gewijzigd door knoblaucha6 op 24-05-2013 20:12:03 ]
Edit: vanmorgen ontdekte ik een soort van driebultig soort van bloemkooltje op haar flank wat hard groeit dus morgen maar weer "ome dierendokter" bellen.
I knowquote:
Die op haar rug welke weggehaald is was ook een bloemkooltje, die bloedde ook spontaan maar die bleek gelukkig wel onschuldig dus ik lig morgenvroeg bij de da op de stoep. Liever 10 keer te veel dat één keer te weinig.Het schijnt bij oudere honden en zeker bij Yorkjes vaker voor te komen maar verdorie, mijn vorige lief is maar 11,5 geworden wat ver beneden haar gemiddelde levensverwachtig lag en HHH is nu 11, ik gun haar en man en mij toch verdorie nog heel wat jaartjes samen, zeker daar ze de eerste 4 jaar het niet leuk had. Ze is ons álles.
Maar ja, onze mazzel in heel ons leven kennende....
[ Bericht 5% gewijzigd door knoblaucha6 op 26-05-2013 17:34:30 ]
Hoe fijn is het dat onze da echt een superdierenarts is, die heeft hart voor niet enkel de patientjes maar ook voor de baasjes. Hij neemt alle tijd, is dól op HHH dus HHH is ook dól op hem, dat scheelt stress. Hij kent mij dus hij weet dat ik niet enkel voor een stinkende ruft van mijn meisje kom
Afwachten dus, met de zenuwen toch prevemtief stevig aanwezig, dat wél.
[ Bericht 19% gewijzigd door knoblaucha6 op 27-05-2013 18:27:56 ]
Kan ik me evengoed voorstellen ja. Maar 11 daar moeten toch nog wel wat jaartjes bij kunnen toch? (Onze ouwe is 15, heeft een poos geleden ook een aantal wratjes gehad maar zijn vanzelf weer weggegaan, gelukkig). Maarja als je niet weet wat het is...quote:Op maandag 27 mei 2013 17:50 schreef knoblaucha6 het volgende:
Afwachten dus, met de zenuwen toch prevemtief stevig aanwezig, dat wél.
Maar vooruit, het is een taaie en bovendien houdt ze van ons dus die krijgen we niet kapot geknuppeld
[ Bericht 21% gewijzigd door knoblaucha6 op 28-05-2013 06:32:29 ]
)Hij keek dus ook weer haar tandjes na die tot de laatste check half jaar geleden nog redelijk goed waren gezien het ras en de leeftijd, ik poets die tanden want Yorks staan erom bekend zeer slechte gebitjes te hebben. Helaas, bij de achterste kiezen is het niet best, ondanks mijn inzet. De voorste tandjes gaan steeds schever staan maar ja, ze is ook 11. Dus gaat ze vrijdag onder narcose en wordt haar gebit stevig aangepakt en waarschijnlijk zullen daar heus wel wat tandjes en kiezen verloren gaan. Maar juist omdat ik goed haar gebit verzorg en dit probleem volgens de da nadrukkelijk niet aan mij te wijten is heb ik het wel al die jaren zo gedaan dat zij dus pas nu zodanig problemen kan krijgen dat het slechts de tweede keer is in haar leven dat gebitsbehandeling noodzakelijk is, veel yorks moeten dat elk jaar. Volgens mijn dierenarts mag ik bijzonder trots zijn op haar verzorging (wat logisch uiteraard de normaalste zaak ter wereld is) en slaat het nergens op dat ik me schuldig voel (hé, ik heb zelfs speciale tandpasta met kippesmaak voor dat mormel
) De wrat zit geheel los dus lijkt niet gemeen te zijn. Maar weghalen zat al in de planning vd dierenarts opgenomen voor vandaag dus vrijdag, als ze toch onder zeil is wordt die wrat en nog 2 andere bultjes maar gelijk grondig verwijderd en stevig uitgelepeld.
Tuurlijk sta ik nu al stevig te tandenklapperen van de zenuwen want die narcose alleen al
Dat worden een paar slechte nachtjes want ik kan het echt niet hebben als dat schaap dit moet ondergaan, ik ben echt zo'n watje
(je had me moeten zien toen ze 3 jaar geleden 3 uur onder het mes lag voor een vakkundig macraméwerkje ter vervanging van een kruisbandje, ik dwéilde gewoon volledig en heb 6 weken op de grond bij haar geslapen want ze pruimde de bench absoluut niet
)Afijn, over ruim 48 uur heb ik een hondje met waarschijnlijk minder tandjes en/of kiesjes maar mét een zooi hechtigen. Arm ding.
[ Bericht 6% gewijzigd door knoblaucha6 op 29-05-2013 15:06:36 ]
edit: overigens ging de telefoon rond lunchtijd en ik stond net met een mes vol aarbeienjam in de handen, schrok, mes viel en stuiterde en dus hoppa, aarbeienjam over heel mijn eergisteren gesopte witte keuken...
Ik was namelijk een heel klein beetje vergeten dat ik zélf de dierenarts zou bellen voor de uitslag van Lot's bloedonderzoekje ipv dat hij mij zou bellen.....ahum, ben dus keuken weer aan het soppen
Volgens mij moet ik zwaar aan de valium als mijn hond iets heeft
[ Bericht 57% gewijzigd door knoblaucha6 op 29-05-2013 15:31:09 ]
Onze oude hond had 3 jaar geleden haar bekken aan beide kanten gebroken. Ik had het niet meer.. we waren bij de da en het enige waar ik aan kon denken was dadelijk zegt ze: " misschien kun je haar beter laten gaan...dit zal nooit meer goedkomen" Ik ben nog nooit in m'n leven flauwgevallen en ik had ook niet door hoe je dat voelt aankomen maar toen werd ik me toch een partij duizelig... (hmm zo voelde dat dus) de DA schrok ervan en zei snel: "ga jij maar even zitten!"
Vorig jaar toen m'n andere hond longkanker had heb ik ook een hele lang tijd niet goed kunnen eten door alle spanningen. Ik weeg al weinig en was toen ook nog best wel afgevallen in die periode. Ik had geen energie meer over. Ik ben normaal niet zo'n stressert maar leed bij (mijn) honden daar kan ik gewoon écht niet tegen.
Ik heb m'n honden gelukkig nooit bij de DA hoeven laten... lijkt me ook écht verschrikkelijk ja. Je zou bijna elk 5 min gaan zitten bellen.
Gelukkig hebben wij ons vorig hondje thuis kunnen laten inslapen, dat was het eerste wat ik vroeg aan mijn da toen ik hoorde dat het kanker was en niet operabel: als ze pijn gaat krijgen dan het inslapen thuis en zo geschiedde een paar maanden later. Toen het na een paar maanden lekkere gekke vrolijke hond naar boem: pijn en dus fout ging belde ik mijn da en is ze ook heel waardig, tegen mij aan op háár bank overleden.
Moet er ook niet aan denken een telefoontje te krijgen dat HHH in de narcose gebleven is. Zal hopenlijk zo'n vaart niet lopen maar zekerheid heeft niemand ooit, voor wat ook.
Nou heb ik in heel mijn leven al zoveel narigheid en pure shit meegemaakt dat dat nét die druppel kan zijn en daarom denk ik ook zo donker, man is al een zwartkijker van nature dus we zijn een lekker stelletje
Maar hé, het is HHH en die dame is knuppelstoer en ligt zaterdag vast weer te rollebollen .
En we hebben echt een megasuper en onwijs lieve (en bovendien zeer aangenaam ogende
) dierenarts dus ik mag best af en toe bellen maar doe dat maar niet.Met haar kruisbandoperatie ben ik in de kliniek van de orthopeed gebleven (sneeuw, spekglad en taxi, man kon geen vrij krijgen en ik durfde niet zelf te rijden met een net uit narcose-hond) en kon tijdens de operatie door een raam meekijken. Niet gedaan want ik bestierf het toch al.
Ze kwam eerst ook niet goed uit de beademing dus ik werd even een paar jaar ouder...
Dus ik snap exact wat jij voelde.
[ Bericht 2% gewijzigd door knoblaucha6 op 29-05-2013 16:27:09 ]
Verder wens ik je veel succes toe, je zorgt goed voor je hondje!
Maakt ook geen drol uit, ze is té beeldig.
Nou knip ik haar zelf dus knip haar niet op z'n "Yorks" maar op mijn eigen manier en daarom ziet ze er niet zo Yorks uit zal ik maar zeggen
Maar toen ze hier nog niet woonde werd ze wél zo geknipt en leek het toch echt een echte.Als ze wakker is zal ik schofthoogte eens opmeten, schat dat die zo'n 26 cm is.
Edit: Net gemeten, schofthoogte is 30 cm.
En dit is ze, onze haarbal:
Het formaat is hier wel een beetje te zien, is een normale maat eettafelstoel en die vult ze aardig
O ja, ze is ook zó elegant
[ Bericht 6% gewijzigd door knoblaucha6 op 29-05-2013 17:33:18 ]
Vind Yorkies ook altijd leuke hondjes.
(net nog even 2 "elegante" foto's toegevoegdquote:
Wat een leukerd! Ze is zelfs nog een beetje zwaarder als onze westy las ik. (Zal ook wel wat groter zijn) onze westy weegt 7,5 kilo geen idee wat de schofthoogte is.
Vind Yorkies ook altijd leuke hondjes.
)Ik zeg altijd: maakt niet uit wat het is, het is in elk geval een geinige en dierbare haarbal op 4 poten
Ik vind Westies ook leuk, ik vind eigenlijk álle honden leuk, vooral die met veel haar. Leuk is ook dat alle honden mij leuk vinden, ze komen altijd op me af en ik knuffel ze allemaal zónder uitzondering. Ik ben dól op honden.
Maar we hebben beide hondjes niet zelf uitgezocht, beiden soort van opgedrongen gekregen (ons vorig hondje was van mijn ouders en toen moeder overleed kon pap niet voor het hondje zorgen, (was overigens ook een dumpertje) en HHH dus ook geen keus, het was óf hier óf naar het asiel óf erger
en beiden echt pure liefde van beide kanten.Ik ga niet nadenken wat voor hond we ooit nog zouden willen want na HHH nemen we geen hond meer. Beiden enig kind, geen kinderen, geen ouders dus wie moet er zorgen voor het schaap als ons iets overkomt. Dus wijselijk en praktisch besluit. Na HHH geen hond meer in huize Knoblauch
Ze moeten mij ook niet door een asiel laten lopen want echt, ik neem ze allemaal mee...
[ Bericht 7% gewijzigd door knoblaucha6 op 29-05-2013 17:51:54 ]
) heeft ze een poos liggen rollebollen nu staat ze weer huis en have buiten stevig te verdedigen Vanaf 22.00 uur mag ze niks meer dus morgenochtend gaan man en ik los van elkaar ontbijten (eerst hij een blokje om met HHH en ik snel ontbijten en daarna andersom) want wij vinden het allebei zielig haar te zien toekijken hoe wij eten terwijl ze zelf geen hap mag.
Om half 12 worden we verwacht en als alles goed gaat zullen we haar halverwege de middag mogen halen.
Haar lievelingsdoek gaat uiteraard mee naar de dierenarts zodat ze met een vertrouwde geur en op haar eigen doek wakker wordt.
Hoe het verder gaat na thuiskomst zal wel blijken. Binnenhouden, warmhouden en haar rustig de resten narcose uit laten slapen en wachten wat ze zelf aangeeft wat ze wil.
We laten haar geen minuut uit het oog, we zijn al zielsgelukkig als ze uit de narcose komt.
Iig blijf ik morgennacht beneden, normaliter gaat ze mee naar boven 's nachts maar ze zal eens van se trap af willen lopen met nog een suf koppie.
Aangezien ik toen 6 weken bij haar op de grond heb geslapen maakt mij het allemaal niks uit, als zij maar oké is. 3 jaar terug had mevroi in het begin wekelijks zelfs een fysiotherapeute aan huis, die ook een poos haar schouder behandeld heeft, ook aan huis uiteraard dus we doen álles voor haar en niks is te veel (zoals het gross vd hondenouders dat doen).
Pijnstillers en antibiotica krijgt ze uiteraard mee, heb me grondig verdiept in het beste voer indien ze, naar ik verwacht, aardig wat tandjes en kiezen moet missen maar overleg morgen tuurlijk met de dierenarts.
Heb wel een aardig vragenlijstje
zeker voor áls het een half leeg bekkie wordt. Ik bibber en beef gewoon voor de narcose, omdat ze 3 jaar geleden niet zonder problemen uit de beademing kwam.....dat was toen doodeng. Ik zie nog die operatieassistente in vliegende vaart de chirurg halen....
Wordt een nare dag morgen...
Heb vannacht al slecht geslapen, zal komende nacht niet beter zijn dus er kan nog wel een slapeloos extra nachtje bij
We kunnen alleen maar vertrouwen in de kundigheid van onze da en hopen dat het allemaal meevalt.
En nee, we zitten niet de hele tijd raar te doen tegen haar, ze merkt het morgen vanzelf wel dat er iets is.
(sorry voor het hele betoog maar het tikt de zenuwen er bij mij een beetje af
)[ Bericht 6% gewijzigd door knoblaucha6 op 30-05-2013 19:28:19 ]
Het is goed gegaan!
Na het toedienen van de narcoseprik was ze binnen 7 minuten onder zeil, al leek ze heel even niet meer te ademen...maar toen een zucht én hop, in slaap.
De "oogst": 3 wratten welke niet tot zorgen manen weg en 3 kiezen en 5 tandjes verloren. Dat viel dus nog mee.
De narcose was dus het zorgpunt maar de da heeft als een speer gewerkt om de narcose zo kort mogelijk te houden gezien HHH's leeftijd.
Toen veel en veel sneller dan verwacht de dierenarts belde heb ik manlief écht zo wit als een doek zien worden, hoef niet uit te leggen wat hij in de honderdste seconde dacht...
Maar hoezo suf? Mevroi was amper thuis en ging drinken en vervolgens zich aanstellen (lees: robbedobbelen) op haar kussen, een potje rennen en meteen ook naar haar voerbak talen (en nee, ze mocht nog niet eten)
Ze liep meteen al redelijk strak met hier en daar een vaag onduidelijk stapje als een dronken lorretje maar verder ging het boven verwachting goed.
Inmiddels heeft ze met tussenpozen van een kwartier hele kleine hapjes eten gehad, nog niet gespuugd en ligt nu aan mijn voeten haar narcose verder rustig uit te slapen. We laten haar lekker alles op haar temp doen en laten haar lekker met rust.
We hebben haar dus weer veilig thuis, ons haarballetje, met mooie rode hechtingen welke kleuren bij de vele bloedstrepen in haar vacht bij haar bekkie maar ze is nog net zo mooi, ook zonder die paar tandjes.
We zijn alle drie zielsgelukkig weer lekker samen thuis te zijn
Op naar een snelle en voorspoedige genezing, afwachten hoe het gaat als de pijnstilling uitwerkt want pas morgenochtend mag ik haar een pijnstiller geven dus we hopen dat ze de nacht rustig doorkomt. Ik blijf vannacht uiteraard wakker bij haar.
Ons stoere ding, we konden niet trotser zijn (en niet gelukkiger)
Goffer, wat zijn we blij
En goffer, wat houden we veel van haar
Dat had ik zeker gedaan!
Fijn dat het goed gegaan is.
Nee, de rest van haar tanden, kiezen, kaak en tandvlees was veel te goed, behalve bij de achterste kies verder geen ontstekingen en bleek dat onder alle tandsteen verder alles nog prima in orde was. (en ik heb zelf zéér agressieve parodontitis gehad dus ik weet absoluut van de hoed en de rand).
Die tandjes kwamen los met het schoonmaken, de rest zit nog muurvast (en helaas ken ik dát persoonlijk dus ook) en geen reden tot welke zorg ook. Die losse en dus verwijderde tandjes is een leeftijds- en raskwestie.
Daarnaast is ze verder kerngezond en kan ze nog jaren door met haar overgebleven tanden en kiezen.
Antibiotica nu en na genezing nóg beter bijhouden (ik kan nu ook beter bij haar nu resterende achterste kiezen komen daar de allerachterste nu getrokken zijn).
Bovendien zou onze dierenarts dat zéker geadviseerd hebben: alles trekken als hij dat voor HHH de beste oplossing had gevonden, zo is hij absoluut, het is geen da van lapmiddelen maar éen die echte oplossingen prefereert. Zou hij tijdens de behandeling hebben geconstateerd dat volledige extractie beter was dan had hij dat meteen gedaan (en ons eerst gebeld) Hij neemt absoluut geen risico's.
[ Bericht 3% gewijzigd door knoblaucha6 op 31-05-2013 16:50:11 ]
Wat fijnquote:
Het is goed gegaan!
Na het toedienen van de narcoseprik was ze binnen 7 minuten onder zeil, al leek ze heel even niet meer te ademen...maar toen een zucht én hop, in slaap.
De "oogst": 3 wratten welke niet tot zorgen manen weg en 3 kiezen en 5 tandjes verloren. Dat viel dus nog mee.
De narcose was dus het zorgpunt maar de da heeft als een speer gewerkt om de narcose zo kort mogelijk te houden gezien HHH's leeftijd.
Toen veel en veel sneller dan verwacht de dierenarts belde heb ik manlief écht zo wit als een doek zien worden, hoef niet uit te leggen wat hij in de honderdste seconde dacht...
Maar hoezo suf? Mevroi was amper thuis en ging drinken en vervolgens zich aanstellen (lees: robbedobbelen) op haar kussen, een potje rennen en meteen ook naar haar voerbak talen (en nee, ze mocht nog niet eten)
Ze liep meteen al redelijk strak met hier en daar een vaag onduidelijk stapje als een dronken lorretje maar verder ging het boven verwachting goed.
Inmiddels heeft ze met tussenpozen van een kwartier hele kleine hapjes eten gehad, nog niet gespuugd en ligt nu aan mijn voeten haar narcose verder rustig uit te slapen. We laten haar lekker alles op haar temp doen en laten haar lekker met rust.
We hebben haar dus weer veilig thuis, ons haarballetje, met mooie rode hechtingen welke kleuren bij de vele bloedstrepen in haar vacht bij haar bekkie maar ze is nog net zo mooi, ook zonder die paar tandjes.
We zijn alle drie zielsgelukkig weer lekker samen thuis te zijn
Op naar een snelle en voorspoedige genezing, afwachten hoe het gaat als de pijnstilling uitwerkt want pas morgenochtend mag ik haar een pijnstiller geven dus we hopen dat ze de nacht rustig doorkomt. Ik blijf vannacht uiteraard wakker bij haar.
Ons stoere ding, we konden niet trotser zijn (en niet gelukkiger)
Goffer, wat zijn we blij
En goffer, wat houden we veel van haar
, die narcose is altijd het ergste met die oudjes quote:
[..]
Wat fijn
en dát dus.Zeker daar ze drie jaar geleden al haast niet goed uit de beademing kwam.
Dat was nogal drama en daarom dachten we ook dat het nu wél fout zou kunnen gaan.
Maar echt, ze is sterk en liefde doet veel.
Mijn meisje
Maar man was echt even een piepkleine seconde in de veronderstelling dat het foute boel was, heb hem echt nog nooit zo wit gezien.
Maar HHH ligt nu op haar buitenkussen na een stevige dut alweer te blèren naar voorbijgaande honden dus alle rijkdom in onze optiek is nu aanwezig, Meer hebben we niet nodig
Maar de komende avond/nacht zal leren of ze echt zo stoer is of toch weer heel zielig tegen me aan kruipt (wat zeldzaam is, het is bepaald geen schoothondje).
[ Bericht 4% gewijzigd door knoblaucha6 op 31-05-2013 17:53:31 ]
Het is nogal een keiharde tante, je weet bij haar nooit of ze nou pijn heeft of niet, da's lastig maar anderzijds weet ze dondersgoed bij wie ze troost kan halen, en alleen dán komt ze op schoot zitten.
Dus hoop ik wat dat betreft geheel en volkomen dat ze dus niet komt schootvrijen
HHH niet op schoot is gelijk aan: het gaat góed met HHH.
En dáár gaat het om.
Fijn! Dikke knuffel voor HHH Hoe is de narcose geweest? Met een domitor? Dus een prik en daarna een tegenprik?quote:
Hoe dan ook: de komende avond/nacht zal leren of ze echt zo stoer is of toch weer heel zielig tegen me aan kruipt (wat zeldzaam is, het is bepaald geen schoothondje tenzij ze écht heel erg zielig is).
Het is nogal een keiharde tante, je weet bij haar nooit of ze nou pijn heeft of niet, da's lastig maar anderzijds weet ze dondersgoed bij wie ze troost kan halen, en alleen dán komt ze op schoot zitten.
Dus hoop ik wat dat betreft geheel en volkomen dat ze dus niet komt schootvrijen
HHH niet op schoot is gelijk aan: het gaat góed met HHH.
En dáár gaat het om.
Hou dr maar goed in de gaten, daar had de mijne flink nalast van
[ Bericht 78% gewijzigd door knoblaucha6 op 31-05-2013 18:54:14 ]
Op vrijdag 31 mei 2013 18:48 schreef knoblaucha6 het volgende: Het was één slaap-en narcoseprik in één, juist omdat die lichter is en dus beter te verhapstukken voor HHH wellicht zonder tegenprik omdat de narcose berekend was op de tijd welke ze dachten nodig te hebben en tegenprik dus niet nodig. Maar precies goed om eerst haar gebitje te doen wat het meeste werk vergde en op het "restje" van de narcose die wratjes weg te halen. Met infuus om, indien nodig narcose bij te spuiten maar dat bleek overbodig.
Ik moet zeggen; ze doet het tot nu toe prima, slaapt wel wat af en toe maar is tussen de slaapbuien hartstikke vrolijk en levendig. Man komt nu net thuis na een kleine wandeling met haar wat ze prima deed en ze komt dus net vrolijk kwispelend binnen rennen, drinkt goed en heeft ook alweer een grote bek met haar kleine smoeltje naar andere honden toe.
Oh, en alle kleine beetjes eten met tussenpozen gaan er glansrijk in en blijven ook glansrijk binnen, ze heeft niet éen keer gespuugd.
Tot dusver gaat het dus buitengewoon goed.
[/quote]
Ooh mooi! Ja want die domitor is echt drama. Baloe ging er zo onwijs van over de zeik.quote:
[ afbeelding ] Op vrijdag 31 mei 2013 18:48 schreef knoblaucha6 het volgende:
Het was één slaap-en narcoseprik in één, juist omdat die lichter is en dus beter te verhapstukken voor HHH wellicht zonder tegenprik omdat de narcose berekend was op de tijd welke ze dachten nodig te hebben en tegenprik dus niet nodig. Maar precies goed om eerst haar gebitje te doen wat het meeste werk vergde en op het "restje" van de narcose die wratjes weg te halen. Met infuus om, indien nodig narcose bij te spuiten maar dat bleek overbodig.
Ik moet zeggen; ze doet het tot nu toe prima, slaapt wel wat af en toe maar is tussen de slaapbuien hartstikke vrolijk en levendig. Man komt nu net thuis na een kleine wandeling met haar wat ze prima deed en ze komt dus net vrolijk kwispelend binnen rennen, drinkt goed en heeft ook alweer een grote bek met haar kleine smoeltje naar andere honden toe.
Oh, en alle kleine beetjes eten met tussenpozen gaan er glansrijk in en blijven ook glansrijk binnen, ze heeft niet éen keer gespuugd.
Tot dusver gaat het dus buitengewoon goed.
Maar fijn dat het zo goed gaat
Ik dacht juist dat het de Domitor was en niet de Antisedan waar ze zo kut op reageren. Domitor blijkt nog al ruk spul te zijn.quote:
Oh, Qwea, als ik bedenk ineens dat HHH 3 jaar geleden dus wél een tegenprik kreeg (maar dat was dan ook voor een hele diepe narcose van 3,5 uur, dat zal ook verschil maken) en niet goed uit zichzelf uit de beademing kwam en dus half gereanimeerd moest worden. Wellicht is dat de reden voor het verschil in hoe ze reageren? Zal maar zeggen: dat de "wakker-worden-prik" juist ellende geeft?
Antibioticum voor 10 dagen 1X daags Stomorgyl en pijnstiller Carporal 20 mg, 2 maal daags en niet op lege maag!.
Beiden lijken prima, niet te zwaar.
(overigens lief detail: da belde dat we HHH mochten komen halen. We waren heel dicht in de buurt gebleven dus waren er wel heel snel, zagen we net door een kier vd deur de assistente echt onwijs lief zitten knuffelen met HHH die gewikkeld was in haar eigen zelf meegenomen lievelingsdeken.
[ Bericht 15% gewijzigd door knoblaucha6 op 31-05-2013 20:14:42 ]
http://www.flickr.com/photos/87116122@N07/8908964547/
Daar werd toen bij gezegd dat de kans dat dat binnen 3 jaar weer "ergens" zou opduiken 33% was. Inmiddels vijf jaar verder dus, op dit moment hebben we één verdachte die heel erg op een mastocytoom lijkt. Maar ik denk niet niet dat we hem weer zo'n zware operatie aandoen, nog los van de plek waar dat kreng zit (op een gewricht van diezelfde poot).
Maar wat jij beschrijft lijkt op de overige (onschuldige) dingen die onze ouwe drol ook lijkt te hebben, hoewel je gewoon naar de dierenarts moet gaan als jij je zorgen maakt
V.
Fijn dat alles goed is gegaan.
V.
wat een overheerlijk koppie ! En die jaap in dat pootje herken ik maar dan vanwege een kruisbandoperatie. Hoe oud is Pjotr? (en wat een geinige naam )Afijn een dag verder, met een ietwat warm neusje doet HHH het prima, ze eet als een dijk, is vrolijk en wandelt braaf mee met mij en baas al wil ze iets sneller naar huis.
Man is ook zo'n schat, die nam haar niet mee naar de Formido om de hoek want daar krijgt ze altijd een koekje en daar ze dat even niet mag hebben dus geen Formido
Haar pijnstillers en antibiotica gaan er, gehuld in een frummeltje ham glansrijk in.
Haar doekje (nou ja, doekje... het is een éénpersoonssprei welke zij op de dag van aankoop gelijk ingepikt heeft en vanaf die dag in haar mandje ligt) die gisteren mee is geweest naar de kliniek en dus met HHH vol bloedplekken zat is gewassen en weer droog in haar mand. Ze heeft deels vandaag genoten in de tuin, op haar véél te grote tuinkussen in het magere zonnetje en ligt nu beeldig te zijn op de bank.
Ik heb haar bekkie met de ontbrekende tandjes nog niet goed kunnen bekijken want ga haar niet plagen door haar lip op te tillen, ze is toch prachtig, al ontbeert ze wat tandjes, dat maakt haar nog aandoenlijker, ze is al het lieffie van de hele buurt. Ze heeft zelfs kaarten gekregen
Verder is het weer een onwijs leuk blij ei, rollebolllen, blaten en blaffen in de tuin om ons en haar huis te beschermen
en ze heeft niet één keer gekotst dus de hele narcoserommel is er zonder problemen uit.Ze snapt alleen geheel en totaal niet dat ze geen (pens)botjes krijgt maar manlief heeft tuinkruiden-kipfilet-beleg meegebracht, daar is HHH dól op en dat, in kleine plukjes of wat ham is ook wel héééeééééééél erg lekker als je heel klein beetje zielig HHH'tje bent
Stoer, dierbaar, lief, onmisbaar spinnekopje, hoe ontzettend en diep veel kun je houden van een haarbal op vier pootjes.....
Ze is echt té beeldig. Ons meisje
Sterk ding is het, wij zijn zo trots op ons mormel. Man is haast nog erger dan ik, die doet stoer maar als het om HHH gaat is het een absolute ueberschat.
Ik heb echt de allerbeste 2 loten uit de loterij mogen winnen: man en HHH
Ik voel me toch zo rijk!
[ Bericht 3% gewijzigd door knoblaucha6 op 01-06-2013 17:38:52 ]
En: aangezien ze dól is op (knaag)botjes en vooral die dunne pensstaafjes en die nu node even moet missen, op welke termijn zou ik haar die weer mogen geven?
Overigens, al die tandenpoetskauwstaven blieft ze niet, heb alles op dat gebied door de jaren heen geprobeerd....
Ik heb geen ervaring met honden met een paar getrokken tandjes en kiezen en wil ook weer niet té voorzichtig zijn uit angst dat ik iets fout doe.
Eten gaat op zich als een dijk, gaf haar de eerste 2 enkel dagen zacht voer, vandaag gemengd met kleine brokken (ze schrokt alles even vrolijk naar binnen dus kauwen, ho maar
) en ga dan langzaam terug naar brokjes (met een heel klein tikje zacht voer voor de smaak)Verder gaat het prima, vrolijk, gek doen, blaft gezellig (
) als vanouds naar grote zwarte honden dus mij lijkt dat ze geen pijn heeft. Neusje nat en koud en drinkt goed.... en de plekken waar de wratjes zaten zijn amper te vinden tussen al dat haar, wel handig dus dat er rood hechtdraad is gebruikt [ Bericht 3% gewijzigd door knoblaucha6 op 02-06-2013 16:42:38 ]
Kijk voorzichtig in haar bekkie en zie een fikse rode bult op haar tandvlees bij haar hoektandje waarnaast geen tand is weggehaald.
Stukje tand/kies in een zakje gedaan en morgenvroeg hebben we een afspraak bij de da.
Kijk, het kán natuurlijk dat er iets achterblijft (ik weet er zelf helaas alles van) maar ongerustheid is best, extra controle is 10.000 maal beter.
Ik báál daarvan en zit meteen in de rats , het leek bijna uit haar neusje te komen en verdikkeme, het is nogal scherp en zo
We zullen ook eens mazzel hebben.......
Mijn moppie......
[ Bericht 4% gewijzigd door knoblaucha6 op 03-06-2013 17:36:51 ]
)Dolle dame is alive and kicking, vreet weer alles vol overgave. Morgen gaan de hechtingen van haar bultjes er uit. Ze moet wel wat wennen aan het ontberen van een paar voortandjes (want hé, vrouwtje heeft een plakje ham in de hand maar verdorie: hoe pak ik die nou met dat fietsenrek in mijn bekkie?
Maar verder vreet ze als vanouds. Is zo vrolijk als wat, rollebolt al dat haar regelmatig tot een kluwen zutzooi en is gewoon weer HHH.
Lekker dier is het. Ons moppie rules
Truttedoos
gebrek aan tanden is hier geen probleem , kater zonder enige tand in de bek vreet als een bootwerker. Bootwerkerquote:
Mooi.
Ik weet nu ook wie al die plastic zakjes hier door de kamer zit te verspreiden als ik 's morgens de kamer binnenkom...meneer was iets te vroeg met de sloopwerkzaamheden en keek me verbaasd aan toen hij in de gaten kreeg dat ik naast hem zat.quote:
Tja, krijg je met 15 jaar, soms vergeet je dingen...zoals je baasje. Dus een prachtig hondje met lelijke nek
Tandjes poetsen doen we met een steriel gaasje om een vinger. dat is het enige wat madam pruimt en wat volgens mij ook het beste is, dan voel ik wat ik poets (met een beetje tandpasta vd da mét kippensmaak, dat dan weer wel) en dat pikt ze., verwend mormel.
Ze is echt zó onwijs geweldig leuk
Meneer kater was zijn tanden al kwijt voordat ik het voorstel kon doen om ze te poetsen, iets met heel jong antibiotica moeten hebben en daardoor een compleet wrakgebit hebbenquote:
Ook zoiets, ik haar kammen ( en da's een klus want ze heeft een zooi haar) maar het meeste haar zit typisch in haar nek, dáár waar de hechtingen zitten. Op één na kon ik dus die twee anderen niet zo snel vinden. Mevroi hielp me wel in die zin dat ze haar poot tegen mij hand met de borstel tikte met een bek van : hé, dát gaan we niet doen. Aangezien ze het halve huishouden hier bestierd heb ik het niet gedaan
Dus een prachtig hondje met lelijke nek
Tandjes poetsen doen we met een steriel gaasje om een vinger. dat is het enige wat madam pruimt en wat volgens mij ook het beste is, dan voel ik wat ik poets (met een beetje tandpasta vd da mét kippensmaak, dat dan weer wel) en dat pikt ze., verwend mormel.
Ze is echt zó onwijs geweldig leuk
, gelukkig lijkt de ellende nu voorbij. Mevrouw hondje doet hier niet aan tandenpoetsen....ik hoef niet eens in de buurt te komen dus dit jaar weer schoonmaakbeurt...tja als het ene niet lukt dan maar het andere. Dat een paar vingers mijnerzijds een beete aangeknabbelt worden met dat fietsenrek-bekkie neem ik voor lief
Eeergisteren had ik bij het poetsen van HHH's tandjes ineens een zeer bloederige tandenborstel in mijn handen, kies afgebroken en stevig ook. Dus naar de dierenarts en blijkt dat kiesje tot in het tandvlees flink afgebroken dus een groot gat, kaakje was gewoon te zien. Resultaat is dat Mevroi morgenochtend helaas weer even onder narcose moet want dat kiesje moet er echt uit, de dierenarts is bepaald geen voorstander van ingrijpen indien niet strikt noodzakelijk maar het is duidelijk wachten tot het stevig gaat ontsteken dus het moet toch echt gebeuren, het ziet er ook bepaald griezelig uit dus zelfs ik zie in dat het echt moet.
Morgen om 8.15 zijn we present, ik wilde vroeg zodat ik de klok niet van de muur af moet kijken. Hopelijk heb ik haar een uurtje later weer veilig in mijn armen maar die narcose blijft griezelig, zeker weer na net twee maanden...
Spreekt voor zich dat ze vandaag wel heel erg verwend wordt want na 20.00 moet ze nuchter blijven. Dat ik niet "nuchter" blijf zal geen wonder zijn, het zweet staat me nu al op de rug van de zenuwen en eerlijk gezegd ook angst.
Ik heb alle vertrouwen in mijn dierenarts maar die narcoses blijven fuck natuurlijk, zeker op haar leeftijd
.Nou ja, moest het even kwijt, mijn meisje....
Overigens heeft ze 3 weken geleden ook nog eens een knietje flink verdraaid, ze is gewoon een wildebras maar we dachten eerst meteen aan de kruisband, (want flinke pijn en behoorlijk mank) aangezien haar andere knietje daaraan al geopereerd is. Fijn dat dat meeviel want na een paar dagen rust en pijnstillers/ontstekingsremmers jaagt ze weer vrolijk elke kat de dichtsbijzijnde boom is
Het zit haar ook even niet mee, klein ding.
[ Bericht 9% gewijzigd door knoblaucha6 op 22-08-2013 17:28:42 ]
Dus ik geef die kleine maar een lekker botje want kauwen kan ze aan de andere kant gewoon als vanouds en gooi mijn zenuwen ook maar even in de koelkast.
Wordt vervolgd dus
[ Bericht 6% gewijzigd door knoblaucha6 op 22-08-2013 20:17:02 ]
en ik hoop en duim dat HHH snel geholpen wordt en de narcose goed doorstaatIk wéét dat er echt ingegrepen moet worden want: het kan nog een paar weken of maanden, zelfs een jaar nog relatief goed gaan met dat brokstuk in dat bekkie maar áls het over een half jaar of een jaar fout gaat is ze dus ook weer een jaar ouder en dus de narcose nog linker.
Maar ze is echt zo gek als een deur, vrolijk, aktief (voor haar doen
) en knaagt gewoon op alle botten en koekjes.Dus zit ik weer te twijfelen waar we goed aan doen.
Tuurlijk weet de dierenarts beter en tuurlijk weet ik dus ook wel dat de kans op ontstekingen heel groot is en we dan verder van huis zijn. Maar die vrolijke gekke meid nu weer zoiets aan te doen is ook weer wat.
Waarom sók ik toch zo in deze, het moet gewoon.
Ik geef toe, ik zeur nogal en ben nogal paranoia maar het zou onze mazzel weer eens niet zijn ons dierbaarste te verliezen om een kies...
Ik kan me indenken dat je twijfelt of HHHquote:
Tjonge, daar komt het dillemmapunt weer.....
Ik wéét dat er echt ingegrepen moet worden want: het kan nog een paar weken of maanden, zelfs een jaar nog relatief goed gaan met dat brokstuk in dat bekkie maar áls het over een half jaar of een jaar fout gaat is ze dus ook weer een jaar ouder en dus de narcose nog linker.
Maar ze is echt zo gek als een deur, vrolijk, aktief (voor haar doen
Dus zit ik weer te twijfelen waar we goed aan doen.
Tuurlijk weet de dierenarts beter en tuurlijk weet ik dus ook wel dat de kans op ontstekingen heel groot is en we dan verder van huis zijn. Maar die vrolijke gekke meid nu weer zoiets aan te doen is ook weer wat.
Waarom sók ik toch zo in deze, het moet gewoon.
Ik geef toe, ik zeur nogal en ben nogal paranoia maar het zou onze mazzel weer eens niet zijn ons dierbaarste te verliezen om een kies...
nog eens narcose moet ondergaan , vooral omdat ze het nu weer zo goed doet.Ik zou het ook niet weten helaas , volg je gevoel en sterkte met de keuze
. Mijn Heerljkheid is een heerlijke vrolijke spring-in-het-veld dus natuurlijk weer twijfel, hoewel die kies er gewoon shit uitziet als je geheel onpartijdig kijkt. .Maar wat moet moet dus HHH, man en ik springen gewoon in het diepe met een hart bomvol goede hoop en een beetje hart vol angst. Hoewel waarschijnlijk bitter lichtelijk overdreven onzerzijds zal elke hondenbezitter die wellicht irrationele doch niet geheel onterechte zenuwtroep wel herkennen.
Het had eerder gekund ware het niet dat wij vroeg willen zodat de klok niet opgevreten wordt en ik ook dan de hele dag niet vreet omdat HHH niks mag vanwege de o zo gevreesde narcose, vandaar dus pas de 20ste.
Ik hoop met alle hoop in die middag weer ons heerlijke hoopje HHH levend(ig) en wel in mijn armen dan wel haar mand te mogen hebben en daar gaan we uiteraard ook van uit
[ Bericht 4% gewijzigd door knoblaucha6 op 11-09-2013 21:41:47 ]
Vrolijk hopsend en kwispelend liep ze zonder enig probleem de praktijk binnen, gekke doos en kwam er levend maar nogal zielig en lichtelijk verkreukeld met nat snoetje weer uit, ditmaal uiteraard door vrouwtje gedragen (wat kán met een hele 8,1 kilo
). Dit keer allemaal wel iets lastiger in die zin dat ze nu, 4 uur nadat we haar weer mee mochten nemen (en ze zelf vanuit de verkoever naar ons toe kwam lopen wankelen, logisch nog heel erg zwabberig en en behoorlijk niet zichzelf is, ze kwam net half uit haar mand met grote schrikogen, haar doek was zeiknat evenals HHH zelf, ze had haar plas laten lopen, het schaap, ze dróóp, letterlijk. Afijn, hond afgedroogd, doek in de was (moest toch want allemaal bloed want die doek (ingepikte sprei dus nogal een dóek
) gaat met bijbehorende thuisluchtje uiteraard mee naar de dierenarts, fijn als ze wakker wordt op haar eigendom), haar schone, warme dekbedje in de mand, even naar buiten waar ze me alleen heftig trillend heel zielig stond aan te kijken en zelfs geen aandacht had voor een buurmeisje waar ze compleet idolaat van is. Kan wel merken dat 2 keer narcose binnen 3 maanden wel even nekt, óf we hadden de vorige keer gewoon mazzel want toen sprong ze nog niet zelf uit de auto en was na een half uur weer zo gek als een deur.Dus ze in elk geval lekker thuis en we laten haar rustig doen tot ze haar eigen huppelende vrolijke zelf weer is.
Ze ligt nu aan mijn voeten heel erg patiëntje te zijn en heeft echt even haar tijd hard nodig.
Maar, ons ouwe doosje is weer veilig thuis
[ Bericht 6% gewijzigd door knoblaucha6 op 20-09-2013 14:27:13 ]