[Live] Finale Eurovisie Songfestival #5

U kijkt het Songfestival? Houdt dan deze gids bij de hand

Anouk moet zaterdag als dertiende optreden. Zij is daarmee de laatste act voor de pauze. Songfestivalwatchers, beoefenaars van de fondantvariant van het traditionele Kremlinwatching, zien in deze plek een positief teken van de organisatie: hoe verder in de show, hoe beter. Anouk lootte voor de eerste helft van de uitzending, dus zij is zo laat mogelijk geplaatst.

De producer van de Zweedse publieke omroep bepaalde de plekken, nadat de artiesten hadden geloot voor het eerste of tweede gedeelte van de finale. Op die werkwijze is kritiek, vooral van de landen die vroeg in de show moeten uitkomen. Zo zou de kijker het liedje kunnen vergeten in al het geweld dat erna komt. De organisatie krijgt verwijten van partijdigheid, of, zoals 'Popheart from Canada' het vrijdagochtend ondiplomatiek uitdrukte op de site van het Eurovisiesongfestival: 'Jullie vernietigen de Franse inzending!!!!!!!' (Frankrijk moet de show openen).

Uw jury is niet zo onder de indruk van verwijten van partijdigheid. We kunnen het ook omdraaien: bij het eerste liedje hangt u tenminste nog niet murw gebeukt in de touwen van de zoveelste hysterische ballad én weet u nog niet dat Bonnie Tyler in de afgelopen decennia behoorlijk op Corry Konings is gaan lijken.

Toch hebben we de winnaars van de afgelopen jaren er even bij gepakt. De Zweedse Loreen trad vorig jaar als 17de op, Azerbeidzjan het jaar ervoor als 19de. In 2010 stond de Duitse Lena als 22ste op het podium, de viool spelende Noor Alexander Rybak was in 2009 als 20ste aan de beurt. Voor een winnaar in het eerste gedeelte van de finale moeten we helemaal terug naar 2004. Toen won Ruslana uit Oekraïne met het liedje Wild Dances. Inderdaad, wij herinneren het ons ook niet meer.

Volgens de almachtige statistieken zou de winnaar zich tussen de 17de en 22ste startplek moeten bevinden. Wij prikken blind en vinden op 18: Emmelie de Forest en haar fluit uit Denemarken.

Hieronder: een overzicht van alle deelnemende landen en liedjes, keurig op finalevolgorde en voorzien van deskundig jurycommentaar van Julien Althuisius, Chris Buur en Loes Reijmer.

1. Frankrijk
Amandini Bourgouis - L'enfer et moi
Cijfer: 6,5

Frankijk houdt vast aan de lange traditie nummers in te zenden waarvoor je je niet de ogen uit de kop hoeft te schamen en is ook nu weer heel erg Frankijk met dat fransfranse-genre Ik Hou Van Je Vuile Klootzak Ouaaaaah Dit is De Hel (Gepassioneerde Kus). Eerst een ritmegitaar die zegt 'ik besluip je vanachter terwijl ik mijn eerste strippershandschoen uittrek', vervolgens - vanzelfsprekend - ontladend in gezongen matpartij waarbij de lange pony koket voor de ogen valt.

2. Litouwen
Andrijus Pojavis - Something
Cijfer: 3

Dit is een kopie van Snow Patrols Called Out in the Dark (dat intro!), wat Pojavis probeert te verhullen door het nummer te verdunnen tot een homeopatische mengverhouding. Zo verstoken van hook of melodie dat het ter plekke bedacht lijkt, een onvoorbereide huwelijksspeech op een haastig aangerukte studiotape met discorockprobeersels.

3. Moldavië
Aliona Moon - O Mie
Cijfer: 5

Pianoballad. Klinkt Italiaans, is het niet. Het is Moldeefs. Moldaviet. Moldavisch. Aliona Moon heeft de stem van een engel, maar maakt daar voor O Mie iets te nadrukkelijk gebruik van. Het nummer heeft te veel uithalen, kent te weinig rust en komt daardoor opdringerig over. Dan kun je aan het eind zo hard uithalen als je wilt, beste Aliona, MAAR DAT GESCHREEUW HEBBEN WE DUS AL GEHOORD!

4. Finland
Krista Siegfrids- Marry Me
Cijfer: 2

Als Carly Rae Jepsen en Katy Perry een kind zouden krijgen, zou het - behalve het einde van het universum zoals wij het kennen - Krista Siegfrieds zijn. Marry Me is tienerpop die we al duizenden keren eerder hoorden: een uitdagend, kinderachtig stemmetje afgewisseld met een faux lachje hier en wat kerkklokken-op-de-beat daar. Dit is zuurstokroze suikerstroop waar je tanden van uitvallen en je oren van gaan bloeden. Marry Me? Nee Krista, donder op.

5. Spanje
ESDM - Contigo Hasta El Final
Cijfer: 6

Oh jee, doedelzakken. En daarna een neuriënde vrouwenstem. Het begin van Contigo Hasta El Final (Met Jou Tot Het Einde) klinkt als de soundtrack onder de morning-after van een gigantische veldslag in Lord Of The Rings. 'A red sun rises. Blood has been spilled tonight' (zingt ze niet, zou ze moeten zingen). Dan: rust, akoestische gitaren en een honingzoete Spaanse stem, glaasje Pedro Ximénez erbij. Maar het Songfestival zou het Songfestival niet zijn als er geen plotselinge tempowisseling in zat, inclusief terugkeer van de kloeke doedelzak.

6. België
Roberto Bellarosa - Love Kills
Cijfer: 3

Blijkbaar gaat ook voor België het aloude Songfestivaladagium 'meedoen is belangrijker dan zingen' op. Want als je als land overloopt van het muzikaal talent (Gotye, Milow, Ozark Henry, dEUS, Sarah Bettens, om maar een paar te noemen) en je komt aan met Roberto Bellarosa, die qua hijgerige stem het midden houdt tussen Bryan Adams en Nick van de Backstreet Boys en je laat hem het ultravoorspelbare, kinderachtige Love Kills zingen, dat bol staat van de cliché-keyboardhousedeuntjes, dan vraag je erom om onmiddelbaar naar huis gestuurd te worden. België, het is niets persoonlijk; we moeten hard zijn. En die dubstepbreak op driekwart van het nummer helpt ook niet.

7. Estland
Birgit Õigemeel - Et Uus Saaks Alguse
Cijfer: 5

Deze Estse versie van Goedele Liekens komt met een gevoelige (althans, dat denken we, want we verstaan er natuurlijk helemaal niets van) pianoballad die een vroege Laura Pausini niet had misstaan. Õigemeel zingt Et Uus Saaks Alguse (Er kan een nieuw begin zijn) met zoete, heldere, brave stem die geen noot mist. De obligate uithaal met elektrische gitaar zit erin, net als een paar viooltjes en een mini-climax tegen het einde. Maar - sorry Birgit - verder is het echt vreselijk saai.

8. Wit-Rusland
Alyona Lanskaya - Solayoh
Cijfer: 7

Wit-Rusland hengelt met Solayoh naar een lang leven op de dansvloeren van Europese homodiscotheken. De explosieve oosterse beats doen het goed in combinatie met bezwete mannenlichamen, hetgeen de dansers van Alyona Alanskaya dan ook maar meteen demonstreren. De zangeres zelf, met overigens bijzonder goede benen bij een roklengte van zo'n 3,5 centimeter, stapt uit een discobol en op het hoogtepunt is er vuur. Kortom: alle ingrediënten van een Songfestivalact, en vermoedelijk daarom iets te voorspelbaar om te kunnen winnen.

9. Malta
Gianluca - Tomorrow
Cijfer: 6,5

Best een aangenaam-hedendaagsig deuntje, net links van het midden, als je tenminste van tompoeszoete indie houdt. En het niet bezwaarlijk vindt dat Gianluca de tactiek van de gejatte hooks van recente popsuccessen volgt, je kunt er nog een geslaagde indiepopclichébingo mee opzetten. Simple Plans Summer Paradise hoor je terug, het oeuvre van Milow, elementen Jack Johnson en, als we even doorgaan op de standaardelementen: dat eeuwige net wat te dikke ironisch geklede bandlid met LOL-sik is ook van de partij, én, voor de kenners, die slissende kunstgebitten-s die Di-Rectzanger Marcel Veenendaal ook heeft.

10. Rusland
Dina Garipova - What If
Cijfer: 7

Als Garipova in een schoonheidswedstrijd naar haar grootste wens zou worden gevraagd, zou zij zonder omhaal antwoorden: 'Wereldvrede'. Dat gegeven resulteert op het Songfestival in een mierzoete ballad met Celine Dion-allure en teksten als why don't we always reach out to those who need us the most? Alles wijdbeens en met het vuur in de ogen gezongen, uiteraard. Het koor en Garipova eindigen met uitgestrekte armen, want: What if we all opened our arms? We hopen dat Poetin meeluistert.

11. Duitsland
Cascada - Glorious
Cijfer: 6,5

Het aantal nummers dat de formule van de winnaar van vorig jaar kopieert ('zangeres-met-Armin-van-Buurenbeats') valt mee. Duitsland kiest wel die optie, alleen is Cascada lang niet zo authentiek - om maar even een vies woord te gebruiken - als Loreen. Glorious is het type liedje dat je op radiozenders zoals SlamFM hoort of op zaterdagavond elf uur in een nog lege dorpsdiscotheek. Voor haar outfit liet de zangeres zich inspireren door De Toppers.

12. Armenië
Dorians- Lonely Planet
Cijfer: 6

Tussen alle eurohouse, neodubstep en mierzoete ballads is dit nummer van de Armeense formatie Dorians een welkome afwisseling. Lonely Planet is een Oasis-light versie van Heal The World, met de kopstem van Maroon 5's Adam Levine, inclusief bruuske gitaarsolo gevolgd door broodnodige modulatie en lange uithaal als slot. Dit is 1993 all over again.

13. Nederland
Anouk - Birds
Cijfer: 8,5

We zouden zo vijf nummers van Anouk kunnen noemen die het nóg beter zouden doen, maar wat maakt het uit: dit is gewoon heel erg goed, smaakvol, origineel (alles in mineur!) nummer. Zie verder het commentaar van Cornald Maas.

14. Roemenië
Cezar - It's My Life
Cijfer: 4,5

Het Songfestival is in Malmö, Malmö ligt in Zweden, ook uit Zweden: Dr. Alban, nummer van Dr. Alban : It's My Life. Dus dacht Roemenië de cirkel rond te maken door ook met een It's My Life te komen. Maar even serieus: dit was het laatste nummer uit de halve finale en oh, wat hebben we hier een klapper van een afsluiter.

Cezar zingt de eerste veertig seconden van It's My Life nog op ingehouden middellage toonhoogte (en horen we daar nou echt: 'Love is so true, I can paint my world in poo'?), maar daarna laat hij alles varen. Het restant van het nummer zingt Cezar - door zijn fans liefkozend 'The Voice' genoemd - op zo'n toonhoogte dat waarschijnlijk alleen kinderen en honden kunnen meegenieten van deze newdance-aria-dubstepmix. It's My Life is een lachwekkend slecht nummer, maar topt de polls. Weird!

15. Groot-Brittannië
Bonnie Tyler - Believe In Me
Cijfer: 5

Onvervalste meezinger. Qua toon en boodschap zwanger van optimisme en hoop. Believe in me zingt grof geschut Bonnie Tyler, met een prettige zweem van Caballero-zonder-filter in haar stemgeluid, dertig jaar na Total Eclipse Of The Heart. Het refrein komt net vaak genoeg terug, zodat het in je kop blijft zitten en het geheel heeft een hoog armen-in-de-lucht-en-zwaaien-van-links-naar-rechts-gehalte. Maar eigenlijk is het gewoon een suf rotlied.

16. Zweden
Robin Stjernberg -You
Cijfer: 6

Een horizon, een ramp, een noodlot en een hemel die naar beneden valt, vormen de beeldspraak in dit danspopnummer. Akelig frisse Robin is niet van de kleine emoties, die hij in het refrein (en daar omheen) vervat in een paar, moeten we zeggen, mooi gecomponeerde uithalen met de kopstem. Die hij overigens niet altijd vlekkeloos uit de keel krijgt, alsof hij tijdens het zingen een botsautootje moet besturen.

17. Hongarije
ByeAlex - Kedvesem
Cijfer: 8

Jezus, wat was het met de eerste halve finale? Er zit prima pop tussen, waaronder ook dit nummer weer, een aandoenlijk liefdesliedje van een hippe Hongaarse dorpsjongen. Lekker hangend beatje, instrumentatie waar het woord gentle voor is uitgevonden en een mooi wandelend melodietje. Sorry voor de verkleinwoordjes, maar die komen hierbij vanzelf. Typisch muziek voor onder een commercial voor een camera of een zoekmachine die eindigt met de pay-off 'be creative' - dat is eigenlijk het enige minpuntje dat we kunnen ontdekken.

18. Denemarken
Emmelie de Forest - Only Teardrops
Cijfer: 4

O nee, die fluit. Die focking herdersfluit. Dat is de eerste gedachte die Emmelie de Forest oproept met haar nummer Only Teardrops. Die fluit komt in de rest van het nummer nog een paar keer terug, net als de Safri Duo-achtige drumsolo's. Only Teardrops is een van de grote favorieten om het Songfestival te winnen; het zoveelste bewijs dat Europa het ook allemaal niet meer weet. Misschien ligt het aan het refrein dat zich al na één keer luisteren in je hoofd nestelt als een oorwurm met weerhaken. Het gitaardeuntje klinkt als een ringtone van de iPhone en Emmelie zingt Engels met een Nederlands accent. En o, die fluit, die focking herdersfluit.

19. IJsland
Eythor Ingi - Ég á Líf
Cijfer: 6

Deze IJslander, met het voorkomen van een viking, de stem van Marco Borsato en het haar van Jennifer Aniston, komt met Ég á Líf (Ik heb een leven). Deze is speciaal voor de liefhebbers van de pianoballad, maar ook de semi-akoestische gitaar ontbreekt niet, net als DE HERDERSFLUIT. Ég á Líf kent een haast manisch einde, wat helemaal in het niet valt bij de videoclip van het nummer waarin we zien hoe de bedroefde Eythor op een vissersboot een vis opensnijdt en lusteloos schoonmaakt.

20. Azerbeidzjan
Farid Mammadov - Hold Me
Cijfer: 5,8

Met zijn borstelige wenkbrauwen, goede kaken en donkerbruine ogen zal de sympathieke Mammadov heel bakvis-Europa aan het sms'en krijgen. Het liedje, in de slaapverwekkende traditie van de boybandballad, is gemaakt voor een zwelgend puberhart - met wat extra drama in het refrein voor het Songfestival. Slimme zet: de zanger is op een verhoging geplaatst, hetgeen moet verhullen dat hij bij de meeste bakvissen tot de schouders komt.

21. Griekenland
Koza Mostra feat. Agathon Iakovidis - Alcohol Is Free
Cijfer: 8

Griekenland breekt met haar traditie een halfontklede sloerie (m/v) af te vaardigen en brengt vijf bozig kijkende jongens plus oudere folkzanger Iakovidis (hij is gángsta!) die balkanfeestmuziek met een grimmig randje uit hun deels traditionele instrumenten rossen. Het rockt wel, zelfs, en waar het manische van de jongensachtige balkanlol je soms wat too much kan worden is dit voldoende ska om voluit mee te hossen. En u kunt het niet verstaan, maar dit drinklied is nog geestig ook: 'Zeg, wie heeft zojuist de afstand tussen mij en mijn huis vergroot?'

22. Oekraïne
Zlata Ognevich - Gravity
Cijfer liedje: 7,5 Cijfer vorm: 4

De kale feiten: een Lord-of-the-ringsreus draagt Zlata Ognevich - met jurk in zeemeerminmodel - het podium op en plaatst haar op een rotsblok. Bij elke stap die deze 2,42 meter lange man zet, horen we de dreun die we kennen uit Jurassic Park als de Trex dichterbij komt. Zo veel kermis zou kunnen afleiden van het liedje, en dat doet het ook. Althans, voor degenen die na deze openingsscène enkel nog aan de vroegmoderne freakshow kunnen denken. Desalniettemin staat Ognevich hoog in de polls. Het is dan ook een kloek en sprookjesachtig liedje (vandaar de reus, de zeemeerminjurk moet een vlinder voorstellen), het type dat je verwacht op de Oekraïense Sky Radio. Bij voorkeur te luisteren op die roadtrip van Uzhhorod naar Dnipropetrovsk - pas op voor reuzen.

23. Ialië
Marco Mengoni - l'essenziale
Cijfer: 6

Bijzonder goed gelukte Italiaan met een ballad waarvan het hart - helaas - niet écht sneller gaat kloppen. Het liedje bestaat uit monotoon gemompel waaruit de goede verstaander zo nu en dan woorden als 'torneró' en - uiteraard - 'amore' destilleert. Ja, deze man heeft liefdesverdriet, maar dat betekent niet dat hij met zijn ogen dicht mag zingen.

24. Noorwegen
Margaret Berger - I Feed You My Love
Cijfer: 8

De eerste 45 seconden lijkt Björk terug, maar dan in een hoogblonde en minder excentrieke uitvoering. In het refrein verlegt de associatie zich naar de electropop van de Zweedse zangeres Robyn. Kortom, heel Scandinavisch allemaal, en zoals dat gaat met die verdomde Noorderlingen: het is stijlvol, modern en goed. Op tweederde van het liedje lijkt het mis te gaan als Berger iets tegen de camera begint te mompelen over een mes tegen haar rug en allerhande andere ellende. Ze stopt er na 15 seconden weer mee, dus het is haar vergeven.

25. Georgië
Nodi Tatishvili & Sophie Gelovani - Waterfall
Cijfer: 4

Waterval, groene heuveltop, voorplecht van een driemaster met de wind in de zeilen, paleisgang met openslaande french windows die de gordijnen doen wapperen. U kent de sfeer: wij hebben een liefde ter grootte van het zonnestelsel. Climax: een aangehouden toon van 9 seconden (2:13-2:22).

26. Ierland
Ryan Dolan - Only love survives
Cijfer: 5

Eurodance, subsubsubgenre 'Heroïek Tussen Hoop En Vrees'. Om dat interessant te krijgen, zie Euphoria vorig jaar, moet er iets van venijn en emotionele getiktheid in, maar daar is Dolan, type marketingmedewerker, veel te braaf voor. En de muziek te veel Ravensburgers Iedereen Kan Trancen.

Bron: Volkskrant