Wat is dat altijd met deze mensen dat ze bij iedere tegenslag moeten verwijzen naar hun oorlogsverleden? Zelfs als ze last hebben van een zeeleeuw:
quote:
„Ik ben getraumatiseerd door het geschreeuw van de zeeleeuw Fernandez”, zegt de 80-jarige mevrouw Nevenzeel die naast Artis woont in het Parool. „Ik ben van Joodse komaf en moest tijdens de oorlog onderduiken. Nu moet ik weer onderduiken, want ik doe mijn ramen en deuren niet meer open.” Nevenzeel stapte naar de Raad van State om iets te veranderen aan het beleid van Artis.
http://www.telegraaf.nl/b(...)or_zeeleeuwen__.html
Het zijn altijd Joden die dit doen. Nooit hoor ik Kosovaren, Irakezen, Afghanen, Hoetoes of Toetsi's refereren aan hun oorlogsverleden, als het leven even tegen zit.