R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik moet even mijn hart luchten...
Ik vind mijn situatie namelijk heel moeilijk in te schatten... misschien zit ik er te diep in. Ik voel me op dit moment op mijn werk extreem gemarginaliseerd en geisoleerd en heb het gevoel dat ik niet langer zo meer door kan gaan.
Wat achtergrond informatie: mijn collega (L.) en ik zijn allebei enkele maanden geleden (tegelijktijdig) en zijn hier beide voor een vaste duur: nog enkele maanden. Het begon eigenlijk al in de eerste week, want ik herinner me nog dat ik donderdagochtend (dus na 3 werkdagen) in huilen uitbarsten bij mijn vriend omdat ik er zo tegen op zag om weer naar mijn werk te gaan.
L. is een charismatisch persoon die het van begin af aan bij iedereen in de smaak viel; op zich niet het probleem want ik ben een beetje een kat-uit-de-boom kijker en eraan gewend dat het wat langer duurt tot ik van collega's vrienden maak. Het probleem is dat ze mij nooit een kans heeft gegeven: maakten we samen een treinreis en probeerde ik een praatje te maken, kapte ze me af en gaf kortaffe antwoorden. Mochten er anderen bijzijn, dan domineerde ze het gesprek en sprak over onderwerpen waar ik niets van afwist. Zo maakte ze snel connecties met mensen en begon ook buiten het werk met hen om te gaan; ik werd niet meegevraagd. Ook begon ze aan projecten te werken met andere collega's waar mijn hulp nooit voor gevraagd werd. Tot overmaat van ramp werd mijn opa ernstig ziek en stierf, waardoor ik meerdere werkdagen miste; later miste ik wederom een week werk omdat er een lipoom werd aangetroffen op mijn rug waarvan de dokter niet helemaal zeker wist of het echt goedaardig was; die moest operatief worden verwijderd (gelukkig bleek ik wel gezond).
Ik vond dit al heel vervelend omdat ik niet het type ben om werkdagen te missen, maar op een functioneringsgesprek kwam ik erachter dat mijn baas had gezegd dat ik wel "vaak rust" nodig had en minder aankon dan L. Totaal onterecht gezien ik tussen het overlijden van mijn opa en zijn begrafenis gewoon ben gaan werken, wat niet iedereen zou hebben gedaan.
De situatie verergert zich en vaak spreekt ze op kantoor openlijk over dingen waar ze heen gaat en waarvoor ze mij nadrukkelijk niet uitnodigt. Ik zie mijn baas dan altijd denken: "waarom gaat zij toch niet?" en weet dat mijn baas me daardoor een eenling vindt, terwijl ik dit zeker niet ben. Ik vlucht in het weekend vaak naar mijn oude woonplaats terug, waar ik samenwoonde met mijn vriend voor ik hierheen verhuisde. Simpelweg omdat ik hier in het weekend niets te doen heb, geen vrienden kan maken door deze situatie. Misschien denken jullie dat ik mezelf gewoon uit zou moeten nodigen, maar dat kan ik niet als ik zo duidelijk ongewenst ben... bovendien heb ik ook helemaal geen zin om in mijn vrije tijd ook nog eens in het gezelschap van L. te verkeren, gezien ze mij altijd nadrukkelijk negeert. Bovendien, als ik een idee pitch bij mijn baas ondermijnt ze het altijd meteen (het lijkt niet uit te maken wat ik zeg, volgens L. is het altijd "geen goed idee, want").
Ik wil mezelf niet in een slachtofferrol plaatsen; ik kan er niet goed tegen als mensen dat doen. Maar ik voel dat mijn zelfvertrouwen verdwijnt, ik huil thuis vaak en ik heb helemaal geen zin om naar mijn werk te gaan. Op dagen dat ze er niet is vier ik van binnen een feestje. Ik ben erg vereenzaamd, terwijl ik normaal altijd wel in staat ben nieuwe vrienden te maken.
Ik ben reeds een andere hobby met andere mensen gaan uitvoeren, en dat gaat goed. Ik merk alleen dat dit de oplossing niet is: nog steeds zie ik er iedere dag tegen op om naar mijn werk te gaan.
Vandaag na het werk liep ik naar buiten met een nieuwe collega die vandaag begonnen is, nog wat te kletsen. Nadat we tot ziens hadden gezegd en de nieuwe collega twee stappen had verzet, greep L. haar aan en vroeg of ze wat zouden gaan drinken. Er brak iets in mij: ik stond letterlijk een meter verderop en was duidelijk niet uitgenodigd. Ik voel nu echt dat ik niet zo verder kan, en wil stoppen, hier weg wil. Probleem is dat deze baan aanleiding kan geven tot mijn droombaan, en ik momenteel geen andere perspectieven heb.
Ik voel me heel beschaamd hier met mijn familie of partner over te praten; zij zien me als een positieve, vrolijke doorzetter die niet bang is te verhuizen, opnieuw te beginnen, met nieuwe mensen om te gaan... en zo zag ik mezelf ook voor ik hierheen kwam. Daarom vraag ik het jullie: hoe moet ik deze situatie aanpakken? Ik heb hulp nodig, maar ben bang dat niemand bij het bedrijf me gaat geloven... L. ligt immers bij iedereen beter in de markt dan ik, en is tegen iedereen aardig. Ik ben bang dat als ik aangeef dat ik overweeg te stoppen, men zal zeggen: "nou dan ga je maar" oid...
[ Bericht 100% gewijzigd door motorbloempje op 03-05-2013 10:12:07 ]
Ik vind mijn situatie namelijk heel moeilijk in te schatten... misschien zit ik er te diep in. Ik voel me op dit moment op mijn werk extreem gemarginaliseerd en geisoleerd en heb het gevoel dat ik niet langer zo meer door kan gaan.
Wat achtergrond informatie: mijn collega (L.) en ik zijn allebei enkele maanden geleden (tegelijktijdig) en zijn hier beide voor een vaste duur: nog enkele maanden. Het begon eigenlijk al in de eerste week, want ik herinner me nog dat ik donderdagochtend (dus na 3 werkdagen) in huilen uitbarsten bij mijn vriend omdat ik er zo tegen op zag om weer naar mijn werk te gaan.
L. is een charismatisch persoon die het van begin af aan bij iedereen in de smaak viel; op zich niet het probleem want ik ben een beetje een kat-uit-de-boom kijker en eraan gewend dat het wat langer duurt tot ik van collega's vrienden maak. Het probleem is dat ze mij nooit een kans heeft gegeven: maakten we samen een treinreis en probeerde ik een praatje te maken, kapte ze me af en gaf kortaffe antwoorden. Mochten er anderen bijzijn, dan domineerde ze het gesprek en sprak over onderwerpen waar ik niets van afwist. Zo maakte ze snel connecties met mensen en begon ook buiten het werk met hen om te gaan; ik werd niet meegevraagd. Ook begon ze aan projecten te werken met andere collega's waar mijn hulp nooit voor gevraagd werd. Tot overmaat van ramp werd mijn opa ernstig ziek en stierf, waardoor ik meerdere werkdagen miste; later miste ik wederom een week werk omdat er een lipoom werd aangetroffen op mijn rug waarvan de dokter niet helemaal zeker wist of het echt goedaardig was; die moest operatief worden verwijderd (gelukkig bleek ik wel gezond).
Ik vond dit al heel vervelend omdat ik niet het type ben om werkdagen te missen, maar op een functioneringsgesprek kwam ik erachter dat mijn baas had gezegd dat ik wel "vaak rust" nodig had en minder aankon dan L. Totaal onterecht gezien ik tussen het overlijden van mijn opa en zijn begrafenis gewoon ben gaan werken, wat niet iedereen zou hebben gedaan.
De situatie verergert zich en vaak spreekt ze op kantoor openlijk over dingen waar ze heen gaat en waarvoor ze mij nadrukkelijk niet uitnodigt. Ik zie mijn baas dan altijd denken: "waarom gaat zij toch niet?" en weet dat mijn baas me daardoor een eenling vindt, terwijl ik dit zeker niet ben. Ik vlucht in het weekend vaak naar mijn oude woonplaats terug, waar ik samenwoonde met mijn vriend voor ik hierheen verhuisde. Simpelweg omdat ik hier in het weekend niets te doen heb, geen vrienden kan maken door deze situatie. Misschien denken jullie dat ik mezelf gewoon uit zou moeten nodigen, maar dat kan ik niet als ik zo duidelijk ongewenst ben... bovendien heb ik ook helemaal geen zin om in mijn vrije tijd ook nog eens in het gezelschap van L. te verkeren, gezien ze mij altijd nadrukkelijk negeert. Bovendien, als ik een idee pitch bij mijn baas ondermijnt ze het altijd meteen (het lijkt niet uit te maken wat ik zeg, volgens L. is het altijd "geen goed idee, want").
Ik wil mezelf niet in een slachtofferrol plaatsen; ik kan er niet goed tegen als mensen dat doen. Maar ik voel dat mijn zelfvertrouwen verdwijnt, ik huil thuis vaak en ik heb helemaal geen zin om naar mijn werk te gaan. Op dagen dat ze er niet is vier ik van binnen een feestje. Ik ben erg vereenzaamd, terwijl ik normaal altijd wel in staat ben nieuwe vrienden te maken.
Ik ben reeds een andere hobby met andere mensen gaan uitvoeren, en dat gaat goed. Ik merk alleen dat dit de oplossing niet is: nog steeds zie ik er iedere dag tegen op om naar mijn werk te gaan.
Vandaag na het werk liep ik naar buiten met een nieuwe collega die vandaag begonnen is, nog wat te kletsen. Nadat we tot ziens hadden gezegd en de nieuwe collega twee stappen had verzet, greep L. haar aan en vroeg of ze wat zouden gaan drinken. Er brak iets in mij: ik stond letterlijk een meter verderop en was duidelijk niet uitgenodigd. Ik voel nu echt dat ik niet zo verder kan, en wil stoppen, hier weg wil. Probleem is dat deze baan aanleiding kan geven tot mijn droombaan, en ik momenteel geen andere perspectieven heb.
Ik voel me heel beschaamd hier met mijn familie of partner over te praten; zij zien me als een positieve, vrolijke doorzetter die niet bang is te verhuizen, opnieuw te beginnen, met nieuwe mensen om te gaan... en zo zag ik mezelf ook voor ik hierheen kwam. Daarom vraag ik het jullie: hoe moet ik deze situatie aanpakken? Ik heb hulp nodig, maar ben bang dat niemand bij het bedrijf me gaat geloven... L. ligt immers bij iedereen beter in de markt dan ik, en is tegen iedereen aardig. Ik ben bang dat als ik aangeef dat ik overweeg te stoppen, men zal zeggen: "nou dan ga je maar" oid...
[ Bericht 100% gewijzigd door motorbloempje op 03-05-2013 10:12:07 ]
Heb je geen vertrouwenspersoon op het werk die je dit verhaaltje kunt vertellen? De baas baseert zijn mening op wat hij ziet dus.
Ons aller kapitein haque is ook aanwezig
Het moet wel binnen de kaders blijven. Het is echt een issue voor jou en ik moet zeggen dat je wel herkenbare scenarios aanbrengt maar ik denk dat je in ieder geval iemand in het bedrijf dit aan moet geven dat mocht het tot een functioneringsgesprek komen dat die jou wat kan verdedigen en jou evt kan helpen.quote:Op donderdag 2 mei 2013 20:07 schreef lallalup het volgende:
In principe wel, maar zij is al een paar maanden ziek. Probleem is dat ik het ook moeilijk vind om aan te voelen waar "niet iedereen hoeft elkaar altijd maar aardig te vinden en niet iedereen hoeft altijd met alles meegevraagd te worden" eindigt en "pesten" begint. Daarom op zoek naar wat andere meningen voor ik het aan probeer te kaarten, evt. bij mijn baas zelf...
Ons aller kapitein haque is ook aanwezig
Waarom neem je zelf niet het initiatief om je collega's (en dan niet specifiek L.) mee te vragen voor een bak koffie?
Zijn er collega's die je wel aardig vindt?
Zijn er collega's die je wel aardig vindt?
Lesbosapiens
Ik vind (sorry) dat je veel op L af schuift
Ja L probeert de situatie in zijn/haar voordeel te sturen maar daar is niet iets mis mee. L gaat ook voor een goede functie binnen dat bedrijf. Dat is zijn/haar doel en je kunt het een ander niet kwalijk nemen als die persoon dan voor dat doel gaat
misschien vind ze/hij je ook gewoon niet aardig. Dat gebeurd ook. Dan kun je die persoon het ook niet kwalijk nemen dat hij/zij je niet uitnodigt
Wat je wel kunt doen is zelf initiatieven nemen en dat doe je ook niet
Nodig zelf eens wat mensen ergens voor uit? met of zonder L
Jouw doel is blijkbaar die droombaan, ga daar dan ook voor en laat zo iets kleins je niet uit het veld slaan
mensen zijn gewoon niet altijd aardig en vinden jou ook niet altijd aardig
ben volwassen en grijp zelf in
desnoods acteer je je weg er door heen
Ja L probeert de situatie in zijn/haar voordeel te sturen maar daar is niet iets mis mee. L gaat ook voor een goede functie binnen dat bedrijf. Dat is zijn/haar doel en je kunt het een ander niet kwalijk nemen als die persoon dan voor dat doel gaat
misschien vind ze/hij je ook gewoon niet aardig. Dat gebeurd ook. Dan kun je die persoon het ook niet kwalijk nemen dat hij/zij je niet uitnodigt
Wat je wel kunt doen is zelf initiatieven nemen en dat doe je ook niet
Nodig zelf eens wat mensen ergens voor uit? met of zonder L
Jouw doel is blijkbaar die droombaan, ga daar dan ook voor en laat zo iets kleins je niet uit het veld slaan
mensen zijn gewoon niet altijd aardig en vinden jou ook niet altijd aardig
ben volwassen en grijp zelf in
desnoods acteer je je weg er door heen
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Volgens mij word je niet zozeer gepest, L. vindt jou gewoon niet aardig. Zij probeert ook gewoon vrienden te maken op haar nieuwe werk en tussen jou en haar klikt het niet. Ze is niet verplicht jou uit te nodigen als ze iets buiten werk organiseert.
Wat Lizzy al zegt, je kunt zelf contact leggen met andere collega's dan L., toch? Wat vinden anderen behalve L. eigenlijk van jouw input? Zeggen die ook allemaal dat alles wat jij bedenkt geen goed idee is? Het klinkt alsof L. een stuk assertiever is dan jij, waardoor ze meer voor elkaar krijgt (projecten, uitjes buiten het werk).
Wat Lizzy al zegt, je kunt zelf contact leggen met andere collega's dan L., toch? Wat vinden anderen behalve L. eigenlijk van jouw input? Zeggen die ook allemaal dat alles wat jij bedenkt geen goed idee is? Het klinkt alsof L. een stuk assertiever is dan jij, waardoor ze meer voor elkaar krijgt (projecten, uitjes buiten het werk).
jawel die mensen zijn schijtirritantquote:
Ik vind (sorry) dat je veel op L af schuift
Ja L probeert de situatie in zijn/haar voordeel te sturen maar daar is niet iets mis mee. L gaat ook voor een goede functie binnen dat bedrijf. Dat is zijn/haar doel en je kunt het een ander niet kwalijk nemen als die persoon dan voor dat doel gaat
Ons aller kapitein haque is ook aanwezig
ja jammer dan, mensen zijn niet echt op aarde om aardig gevonden te worden of om andere mensen omhoog te helpenquote:
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Dus dan zal je je er maar bij neer moeten leggen? Als je je er bij neer gaat leggen kan ts netzogoed een andere baan gaan zoeken maar daar heb je ook dat soort mensen. Er moet toch een oplossing voor komen dat ts wel met plezier naar zijn werk toe gaat.quote:
[..]
ja jammer dan, mensen zijn niet echt op aarde om aardig gevonden te worden of om andere mensen omhoog te helpen
Ons aller kapitein haque is ook aanwezig
Wat heeft L in hemelsnaam dat je het feit dat ze je niet ziet zitten je leven laat verzieken??
Laat haar lekker zijn en ga door met je leven.
Laat haar lekker zijn en ga door met je leven.
Muil houwe of ik sjoel d'r eentje in!
Waarom zoek je buiten je werk om geen vrienden om iets mee te doen in het weekend? Er is meer dan alleen je werk..
dag
Als ik het zo lees, wil L. jou het bedrijf uitwerken en zelf de goede functie krijgen. TO, er zijn mensen die over lijken gaan om iets te bereiken. Dat is nu, en dat zal altijd zo zijn. Punt is: hoe ga je er mee om?
Als ik jou was, zou ik iets doen wat zij niet van jou verwacht en dus misschien daardoor dichtklapt. Idd mensen mee uit vragen, kletsen, kortom: sociaal doen.
Als ik jou was, zou ik iets doen wat zij niet van jou verwacht en dus misschien daardoor dichtklapt. Idd mensen mee uit vragen, kletsen, kortom: sociaal doen.
dat zeg ik toch niet?quote:
[..]
Dus dan zal je je er maar bij neer moeten leggen? Als je je er bij neer gaat leggen kan ts netzogoed een andere baan gaan zoeken maar daar heb je ook dat soort mensen. Er moet toch een oplossing voor komen dat ts wel met plezier naar zijn werk toe gaat.
Ja je moet je er bij neer leggen dat L je niet aardig vind en/of zelf voor die baan gaat
dat wil niet zeggen dat jij zelf niet ook nog voor die baan kunt gaan
wat ze nu doet is juist zich er bij neer leggen door L alle macht te geven
'L is onaardig en ik kan er niks aan doen dus ga ik naar mijn geboortedorp'
wat bereik je daar nou mee?
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
TS, of je dit nu "pesten" noemt, of je realiseert je gewoon dat jij en die L. gewoon niet met elkaar overweg kunnen - ik krijg de indruk dat je behoorlijk omhoog zit met de situatie. Je komt erg (over)gevoelig over. Misschien wordt het tijd om een wat dikkere huid te kweken en het eea van je af te laten gllijden? Moeilijk inderdaad, maar je kunt niemand van je collega's 'dwingen' om 'vriendjes' met je te worden. Sterker nog, ik ben al heel happy als ik met alle collega's een nette collegiale omgang weet te creëren. Dat lukt overigens doorgaans beter als je je alles niet zo heel erg aantrekt. In dit verband: hoe oud ben je?
Mocht dat niet lukken, dan is het wellicht toch een goed idee om in ieder geval eens verder te zoeken naar een andere baan, want - ik spreek helaas uit ervaring - een 'bedrijfscultuurtje' veranderen is onbegonnen werk.
Veel sterkte in ieder geval!
[ Bericht 5% gewijzigd door HetKlusKonijn op 02-05-2013 20:39:12 ]
Mocht dat niet lukken, dan is het wellicht toch een goed idee om in ieder geval eens verder te zoeken naar een andere baan, want - ik spreek helaas uit ervaring - een 'bedrijfscultuurtje' veranderen is onbegonnen werk.
Veel sterkte in ieder geval!
[ Bericht 5% gewijzigd door HetKlusKonijn op 02-05-2013 20:39:12 ]
VDGG - Steven Wilson - Jacco Gardner - Pussy Riot - Malala Yousafzai - René Goscinny (RIP)
"The Least We Can Do, Is Wave To Each Other!"
"The Least We Can Do, Is Wave To Each Other!"
En verder lees ik ook niks wat echt pesten is trouwens
alleen een vlotte collega die zich niet zo druk maakt als TS over TS
alleen een vlotte collega die zich niet zo druk maakt als TS over TS
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Ik denk dat L. zich gedraagd alsof het een wedstrijdje is. Zij wilt de baan, logiscg maar het nou op die manier te doen. Baas ziet niet hoe er tegen Ts gedaan wordt en ook niet wat Ts voelt. Maar ik had wel me mond opengetrokken.
Neem L. eens appart en vraag haar waarom zij zo vijandig tegen je doet. Wat haar probleem nou eigenlijk is. En of ze anders zin heeft met jou wat te gaan drinken om elkaar beter te leren kennen op een andere manier? Blijft ze kinderachtig doen dan is het gewoon een gluiperige bitch.
En dan maar aan je baas vertellen, maar niet mondeling want dan komt het er weer heel anders uit dan dat je bedoeld. Precies zoals je het hier opschrijft aan hem overhandigen. Want dit ga je niet langer meer trekken.
Als dit echt allemaal niet werkt dan moet je toch goed gaan nadenken. Of ongelukkig zijn bij je toekomstoge droombaan wat nooit zo gaat werken. Of iets anders zoeken wat er op lijkt. Er zijn meer droombanen geloof me.
Neem L. eens appart en vraag haar waarom zij zo vijandig tegen je doet. Wat haar probleem nou eigenlijk is. En of ze anders zin heeft met jou wat te gaan drinken om elkaar beter te leren kennen op een andere manier? Blijft ze kinderachtig doen dan is het gewoon een gluiperige bitch.
En dan maar aan je baas vertellen, maar niet mondeling want dan komt het er weer heel anders uit dan dat je bedoeld. Precies zoals je het hier opschrijft aan hem overhandigen. Want dit ga je niet langer meer trekken.
Als dit echt allemaal niet werkt dan moet je toch goed gaan nadenken. Of ongelukkig zijn bij je toekomstoge droombaan wat nooit zo gaat werken. Of iets anders zoeken wat er op lijkt. Er zijn meer droombanen geloof me.
Sorry hoor maar ik zou echt niet wat gaan drinken met iemand die mij vraagt waarom ik vijandig doe.quote:Op donderdag 2 mei 2013 20:39 schreef DynastyL het volgende:
Neem L. eens appart en vraag haar waarom zij zo vijandig tegen je doet. Wat haar probleem nou eigenlijk is. En of ze anders zin heeft met jou wat te gaan drinken om elkaar beter te leren kennen op een andere manier?
^^ De kans is zeer wel aanwezig dat L. zich helemaal van geen kwaad bewust is... of dat beweert. 
Verder - mee eens. Je leven hangt ècht niet af van één bepaalde "droombaan", TS!
Verder - mee eens. Je leven hangt ècht niet af van één bepaalde "droombaan", TS!
VDGG - Steven Wilson - Jacco Gardner - Pussy Riot - Malala Yousafzai - René Goscinny (RIP)
"The Least We Can Do, Is Wave To Each Other!"
"The Least We Can Do, Is Wave To Each Other!"
Ik heb niet de indruk dat we het hier over competitie hebben maar meer over een proeftijd die ze door wil komen.quote:
Ik denk dat L. zich gedraagd alsof het een wedstrijdje is. Zij wilt de baan, logiscg maar het nou op die manier te doen. Baas ziet niet hoe er tegen Ts gedaan wordt en ook niet wat Ts voelt. Maar ik had wel me mond opengetrokken.
Dit vind ik wel een goede tip. Maar breng het wel wat voorzichtiger want misschien doet L dat niet bewust.quote:Neem L. eens appart en vraag haar waarom zij zo vijandig tegen je doet. Wat haar probleem nou eigenlijk is. En of ze anders zin heeft met jou wat te gaan drinken om elkaar beter te leren kennen op een andere manier? Blijft ze kinderachtig doen dan is het gewoon een gluiperige bitch.
Niet tegen de baas man dan ben je een flinke nsb'er. Voor dit zulk dingen heb je een vertrouwenspersoon.quote:En dan maar aan je baas vertellen, maar niet mondeling want dan komt het er weer heel anders uit dan dat je bedoeld. Precies zoals je het hier opschrijft aan hem overhandigen. Want dit ga je niet langer meer trekken.
quote:Als dit echt allemaal niet werkt dan moet je toch goed gaan nadenken. Of ongelukkig zijn bij je toekomstoge droombaan wat nooit zo gaat werken. Of iets anders zoeken wat er op lijkt. Er zijn meer droombanen geloof me.
Ons aller kapitein haque is ook aanwezig
L. doet er blijkbaar alles aan om als beste over te komen en Ts moet gewoon hetzelfde doen. Mond open trekken en het spelletje mee spelen. Weer sterk worden zoals ze was. Niks meer pikken van dat mens gewoonquote:Op donderdag 2 mei 2013 20:41 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Sorry hoor maar ik zou echt niet wat gaan drinken met iemand die mij vraagt waarom ik vijandig doe.
Die vertrouwenspersoon is al maanden ziek. L. een bitch Ts ook een bitchquote:
Niet tegen de baas man dan ben je een flinke nsb'er. Voor dit zulk dingen heb je een vertrouwenspersoon.
[..]
Ja maar je baas krijgt denk ik een heel verkeerd beeld van je als je tegen de baas gaat roddelen over collegas.quote:
[..]
Die vertrouwenspersoon is al maanden ziek. L. een bitch Ts ook een bitch
Ons aller kapitein haque is ook aanwezig
Dat is een absolute NO-GO en kan alleen maar tegen je gebruikt worden.quote:
[..]
Ja maar je baas krijgt denk ik een heel verkeerd beeld van je als je tegen de baas gaat roddelen over collegas.
VDGG - Steven Wilson - Jacco Gardner - Pussy Riot - Malala Yousafzai - René Goscinny (RIP)
"The Least We Can Do, Is Wave To Each Other!"
"The Least We Can Do, Is Wave To Each Other!"
Er is echt geen enkele reden om aan te nemen dat 'dat mens' specifiek de pik heeft op TS. Waarschijnlijk heeft L. exact dezelfde doelen als TS en slaagt ze er gewoon beter in die te bereiken.quote:
L. doet er blijkbaar alles aan om als beste over te komen en Ts moet gewoon hetzelfde doen. Mond open trekken en het spelletje mee spelen. Weer sterk worden zoals ze was. Niks meer pikken van dat mens gewoon
Is het je al opgevallen dat TS al na drie dagen in janken is uitgebarsten? Hoe kun je nou na drie dagen al gaan huilen omdat je geen vrienden hebt gemaakt op je nieuwe werk. Sorry maar volgens mij heeft dit veel meer met TS te maken dan met L. Die L. doet op haar manier haar best om in de smaak te vallen bij collega's en de baas, maar ik lees niets wat op pesten duidt. Het gaat niet om iets al dan niet pikken van L., het gaat om zelf die dingen doen die L. doet omdat die dingen werken!
|
|
