Jongen/man 24jr met PDD-Nos is werkloos, blowt, steelt geld, enz...

Toch zullen ze dat moeten doen als hij niet vrijwillig zich laat opnemen of behandelen.

Eruit gooien.

Als je ouders te slap zijn om hem het huis uit te mikken, dan is het toch niet meer dan terecht dat ze dan zelf ook gevolgen daarvan ondervinden?

Ik weet dat je als kind gedwongen in een internaat geplaatst kan worden. Open jeugdzorg.Is redelijk te doen. Ga je tegenwerken kunnen ze je naar gesloten jeugdzorg overplaatsen. Dit zal er ook wel voor volwassenen zijn. Anders aangifte doen wegens diefstal. Is een harde weg, maar dan leert hij het wel.

Wat een rotsituatie!

Kan het zijn dat hij naast PDD-NOS ook wellicht psychotisch is? (vanwege de wietverslaving en de stemmingswisselingen).

Wat wellicht een soort van oplossing zou zijn is dat je ouders hem er, hoe kut ook, toch uitgooien. Er kunnen dan in principe 2 dingen gebeuren: of hij krijgt zijn act together en gaat werken, een huis zoeken en zijn rekeningen betalen en gewoon functioneren, óf hij raakt nog erger in de problemen en wil dan misschien wel vrijwillig hulp accepteren (of als het echt fout gaat, gedwongen hulp via crisisdienst o.i.d.) Niet de leukste oplossing, maar wel eigenlijk de enige weg die ik zie als je ouders al allerlei andere dingen hebben geporbeerd.

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:07 schreef moppie01 het volgende:
@ spekbek voor volwassenen zijn zulke instanties er alleen als de persoon de hulp accepteert, anders kunnen ze niets doen...

Dan aangifte. Is hard. Maar beter dan dat hij straks echt iets verkeerd doet...

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:12 schreef moppie01 het volgende:
@ spekbek Ik heb mezelf al voorgenomen, dat als hij mij weer met de dood bedreigt (wat hij in het verleden vaker gedaan heeft) o.i.d., meteen naar de politie te gaan.

Doen,

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:10 schreef moppie01 het volgende:
@ scissor Ik denk dat, vooral mijn moeder, bang is dat hij zichzelf iets aandoet als ze hem op straat gooien. Als hij zelf een nacht wegblijft na een ruzie, stuurt ze hem direct sms-jes dat ze ongerust is en vraagt of hij weer thuis wilt komen...

Is het terecht dat ze dat denkt? Heeft hij (para)suicidale neigingen, of heeft hij ooit zoiets gezegd?
Of is het moederlijke overbezorgheid?

Want met alle respect, maar zo houdt ze de situatie eigenlijk wel een beetje in stand.

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:12 schreef moppie01 het volgende:
@ spekbek Ik heb mezelf al voorgenomen, dat als hij mij weer met de dood bedreigt (wat hij in het verleden vaker gedaan heeft) o.i.d., meteen naar de politie te gaan.

zeker doen, volgens mij kan dat grond voor een RM/IBS zijn zelfs en dus opname

quote:

Op donderdag 18 april 2013 15:50 schreef moppie01 het volgende:
aanvaard geen professionele hulp, heeft geen werk (wil ook liever niet werken!), [..] heeft geldproblemen en kan daardoor zijn rekeningen niet betalen, is verslaafd aan wiet dus als hij al geld heeft gaat het daar aan op, heeft meerdere keren geld van mijn ouders gestolen

Mijn moeder staat niet sterk genoeg in haar schoenen, is erg beschermend en neemt het al gauw voor hem op

Mijn vader heeft al meerdere malen aangegeven dat hij het liefste wil dat mijn broertje vandaag nog vertrekt

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:10 schreef moppie01 het volgende:
@ scissor Ik denk dat, vooral mijn moeder, bang is dat hij zichzelf iets aandoet als ze hem op straat gooien. Als hij zelf een nacht wegblijft na een ruzie, stuurt ze hem direct sms-jes dat ze ongerust is en vraagt of hij weer thuis wilt komen...

Ik zou je moeder een paar afleveringen over "big time moochers" van Dr. Phil laten zien. Als ze dan nog niet doorheeft dat ze grotendeels zelf bijdraagt aan het probleem dan stikt ze er ook maar in (bij gebrek aan betere bewoording).

TVP'tje

Zit in eenzelfde situatie,
Mijn oudere broer is 22, heeft een vorm van autisme en heeft hierdoor ernstige stemmingswisselingen, wat voor mij de grootste frustratie is.
Het ene moment is hij de aardigste gozer die je kent en het andere moment wil je hem echt uit je leven hebben.

Hij werkt bij de AH als vakkenvuller dus zijn inkomen is niet bepaald geweldig en als hij geld heeft geeft hij dit uit aan (hard-)drugs en verkeerde vriendjes.

Mijn ouders weten van zijn situatie af maar houden hem een beetje de hand boven het hoofd, wat voor mij erg irritant is aangezien ik dus de enige ben die een confrontatie met hem aanga. En aangezien hij haast 2 meter is en vrij breed is dat niet altijd de slimste oplossing.
Dat is ook de grootste angst van mijn ouders denk ik, dat hij ons iets aandoet, want zo diep in de drugs-wereld zit hij inmiddels wel.

Het ergste is ook nog om mijn moeder helemaal radeloos te zien.
Zij werkt zich de pleuris voor ons en ziet haar eigen zoon zichzelf zo verneuken.
Alle problemen die hij heeft liggen ook altijd 'aan anderen';
Zijn aandoening komt door zijn/mijn ouders
Zijn baan komt doordat mijn ouders hem op praktijk-onderwijs hebben gezet

Hier kan ik me echt aan ergeren, ik weet natuurlijk van zijn aandoening, maar als je het niet kunt opbrengen om wat respect te tonen jegens je ouders verdien je ook geen respect van mijn kant...

Op straat gooien zoals in de OP staat is natuurlijk weer veel te cru, maar er moet wel wat gedaan worden.

Moppie01 (en Alziend-Oog)

Ik zou toch eens bij een psychiatrische zorginstelling in de buurt wat meer informatie gaan inwinnen over het verkrijgen van een RM. De 5 criteria daarvoor zijn:

-de patiënt vormt een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving;
-dit gevaar houdt verband met een stoornis van de geestvermogens;
-het gevaar is niet af te wenden door tussenkomst van personen of instellingen buiten het psychiatrisch ziekenhuis;
-de patiënt geeft geen blijk van de nodige bereidheid tot opname;
-de patiënt ouder is dan 12 jaar.
http://www.fomat.nl/gedwongopname.html

Lijkt me dat dat toch wel redelijk aan voldaan wordt.

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:30 schreef moppie01 het volgende:
@ Cherryontop dan stikt ze er ook maar in (bij gebrek aan betere bewoording)? Als jij niet eens op een fatsoenlijke manier kan reageren, reageer dan a.u.b. NIET. Want hier bereikt niemand wat mee. Ik vraag om advies van mensen met ervaring, niet om zulke uitspraken als 'dan stikt ze er ook maar in..'.

Ik zei niet voor niets "bij gebrek aan betere bewoording" natuurlijk, dat was omdat ik dus even geen betere woorden kon vinden voor wat ik wilde duidelijk maken.
Overigens neem ik toch aan dat als je moeder naar een psycholoog gaat, hij/zij op een zachtaardigere manier ditzelfde vertelt? (dat ze op deze manier alleen maar bijdraagt aan je broers problemen)

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:31 schreef moppie01 het volgende:
@ Alziend-oog Zo herkenbaar! Wat hebben jouw ouders tot nu toe gedaan?

Weinig, en dat is kudt, want met een AH vakkenvuller loontje kun je niet echt op jezelf gaan wonen, al helemaal niet als je al je geld aan de verkeerde dingen uitgeeft.

Er moet wel echt iets ondernomen gaan worden, want zo kan het echt niet verder. Alleen dan is daar weer die angst dat hij ons of zichzelf iets gaat aandoen, want hij is gewoon sinds zijn 15e(toen begon het 'slechte vriendjes' gedoe) niet meer zichzelf.
Hij kan bijvoorbeeld helemaal door het lint gaan als hij zijn gewenste programma op TV niet mag zien.
Wordt -ie helemaal gek, om een fucking tv..... Om maar aan te geven hoe hij momenteel in elkaar zit..

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:34 schreef Scissor het volgende:
Moppie01 (en Alziend-Oog)

Ik zou toch eens bij een psychiatrische zorginstelling in de buurt wat meer informatie gaan inwinnen over het verkrijgen van een RM. De 5 criteria daarvoor zijn:

-de patiënt vormt een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving;
-dit gevaar houdt verband met een stoornis van de geestvermogens;
-het gevaar is niet af te wenden door tussenkomst van personen of instellingen buiten het psychiatrisch ziekenhuis;
-de patiënt geeft geen blijk van de nodige bereidheid tot opname;
-de patiënt ouder is dan 12 jaar.
http://www.fomat.nl/gedwongopname.html

Lijkt me dat dat toch wel redelijk aan voldaan wordt.

Thanks voor de tip, ga er eens wat informatie over inwinnen.
Zit natuurlijk ook weer een mindere kant aan, want hier zal -ie niet al te blij van worden..

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:43 schreef Alziend-Oog het volgende:

[..]

Thanks voor de tip, ga er eens wat informatie over inwinnen.
Zit natuurlijk ook weer een mindere kant aan, want hier zal -ie niet al te blij van worden..

Nee dat zal niet inderdaad, maar goed, als ie daarmee wel de hulp krijgt die hij blijkbaar nodig heeft is dat het offer wel waard denk ik.

Heel lullig, maar dan zit er weinig op verder.. Je ouders moeten ervoor kiezen wat ze met hem doen, en als je moeder daar niet sterk genoeg voor is, dan blijft de situatie zo. Het enige wat jij kan doen is proberen je moeder over te halen om wel actie te ondernemen (wat Scissor zegt) en anders afwachten..
Maar het is zeker een lastige situatie!

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:52 schreef moppie01 het volgende:
@Elfletterig Ik ben het met je eens, het nadeel is alleen dat mijn vader bijna het hele jaar door in het buitenland zit voor zijn werk. Als hij wél thuis is, dan heeft mijn broertje het minder makkelijk, maar als mijn vader weg is voor werk, dan staat mijn moeder er alleen voor, en zijn ze weer terug bij af. Mijn moeder is volgens mij bang voor mijn broertje, en laat hem daarom maar zijn gang gaan. Want als er iets gebeurt, dan staat ze er alleen voor want mijn vader is ver weg en ik woon niet meer thuis...

Eerlijk gezegd vind ik dat je vader zou moeten proberen om eens een poos vaker thuis te zijn. Want nu zadelt hij je moeder (en jou...) met de problemen op. Alsof hij zijn verantwoordelijkheden ontloopt.

quote:

Op donderdag 18 april 2013 16:43 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

... en daar maakt hij dankbaar misbruik van. Hij weet dat moeder geen ruggengraat heeft en over-bezorgd is.

En toch... ik kan me voorstellen dat de moeder van TS erg veel moeite heeft om de grenzen te stellen. Waar moet die jongen van leven? Voor jongeren mét werk is het soms al heel lastig om woonruimte te vinden.
Maar hier ben ik het wel mee eens:

quote:

je kunt hier alleen nog thuis blijven wonen als je professionele hulp aanneemt. Zo niet, dan is dáár het gat van de deur.

Wellicht vader, moeder én zoon naar een hulpverlener. Om een plan van aanpak op te stellen?

quote:

Op donderdag 18 april 2013 19:09 schreef moppie01 het volgende:
@ Moonah Hij is vanuit zijn werk verplicht zo vaak naar het buitenland te gaan, doet hij dit niet dan raakt hij zijn baan kwijt en op zijn leeftijd ander werk vinden is niet eenvoudig, zeker niet in deze tijd.

Wat is belangrijker: werk of gezin?...
En in overleg met werkgever is er vast wel iets te regelen.

Hij is 24....Er is nog een kans, maar dan nu wel loslaten.

Hmm was wel benieuwd naar de OP, maar die is weg?

Kunnen al verwijderde reacties even terug ?

Ik ben er mee bezig, moment tot die tijd ff op slot

[ Bericht 30% gewijzigd door debuurvrouw op 19-04-2013 21:22:50 ]