***kort verslagje***
http://app.strava.com/activities/48608276Ik zat dus vanaf vrijdag middag met een groep in limburg voor een weekendje AGR, 11 fietsers + aanhang, allemaal voor de 150km. Aangezien ik de meeste km had gefietst en voor een beetje knappe tijd wou gaan ben ik vanaf de start samen met 2 anderen van de groep gaan rijden, de rest ging allemaal iets rustiger aan doen. Na twee klimmetje was het duidelijk dat er één niet helemaal meekon en de ander had slechte benen/gewoon te weinig gefietst.
Tot de eerste post veel kopwerk gedaan, ook veel mensen in het wiel gehad. Een paar keer in een groepje gezeten die in eerste instantie wel redelijk hetzelfde tempo leken te hebben maar elke keer na een paar km was ik het zat omdat het gewoon niet helemaal lekker liep en dus telkens ervoorbij gegaan opzoek naar wat beters. Laatste half uurtje tot de eerste post in een groepje van 4 gezeten, maatje + een fries op een bianchi en nog fries op een trek. Ze vonden dat ik (heuvelaf) een lekker tempo draaide en vroegen zich af of ik met de lunch thuis wou zijn, wat wel een beetje zo was. Helaas na de post niet meer teruggezien want met hun had ik denk wel een leuk groepje kunnen hebben (zelfde tempo bergop).
Na de 1e post reed ik op de Loorberg mijn maatje eraf, boven nog even rustig aangedaan om te kijken of hij terug kon komen, maar ik zag hem niet meer en ben maar verder gegaan.
Na de loorberg werd het steeds rustiger en bij de camerig en het drielandenpunt was het ook nog erg rustig met maar een handjevol fietsers, ik zat dus voor de grote groepen (die kwam ik weer tegen op de terugweg vanaf het drielandenpunt).
Vanaf het drielandenpunt richting de 2e verzorgingspost met goede benen en een gezond verlangen naar hoe ik de kruisberg en de eyserbosweg zou gaan verteren.
Op de eyserbosweg had ik een kleine mindfuck, ik vond het best lekker lopen maar had helemaal niet aan het steile stukje door het bos gedacht wat dus tandenbijten en harken werd.
Daarna vol goede moed verder gegaan op naar de keutenberg waar ik dus een klein beetje tegen op zag na de eyserbosweg. Onderweg de hulsberg en de fromberg welke voor veel mensen duidelijk teveel was, een best aantal lopers maar niet superdruk, al die lopers gaven me weer goede moraal.
Tussen de 2e post en de keutenberg zat ook nog wat leuke stukken met een erg vervelend windje en als je dan alleen rijdt breekt dat je wel een beetje op. Met de keutenberg in zicht steeg het moraal weer naar oude waarden waardoor ik met een soort van plezier de klim begon en hem best aardig verteerde, richting de top versnellend om op het eind vol tegen de wind in te moeten beuken. Met een andere fietser op driekwart samen gaan werken om het lijden iets te verminderen. Eenmaal bij de bebouwing door de dorpjes richting de Cauberg gereden op een mooi tempo om vervolgens over de Cauberg naar de finish te rijden om daar aan te komen in een nog rustig maar toch gezellig finishdorp.
Kleine opsomming:
-geen drukte gezien (op de file bij de finish in de namiddag na dan)
-niet gelopen
-volgens het strava segment; 142,8 km met een gemiddelde van 27,5 en een brutotijd van 5.18, 2000 hm
-goede benen
-leuke sfeer
-weinig geslapen dit weekend
En toen zondag nog een klein rondje gefietst richting mechelen om daar de profs langs te zien komen, heen met arm/beenstukken en terug voor het eerst wat uv stralen op het blanke huidje laten schijnen. Erg! lekker kan ik vertellen

.
Na de doorkomst bij mechelen richting huisje gegaan om even te douchen en daarna naar valkenburg te gaan om daar twee keer de profs over de cauberg te zien komen. Machtig mooi zoals sommige mannen daar omhoog fietsen. Daarna bij een erg lekkere italiaan gegeten om daarna allemaal barretjes af te gaan.
Ben nu doodmoe en ga ook maar vroeg slapen want dat heb ik te weinig gedaan dit weekend.