De zwaaiende pedofiel

Jerre W. uit West-Graftdijk zat 1,5 jaar in de cel voor het misbruiken van kinderen. Eind vorig jaar keerde hij terug in het dorp. Voor Monique Katuin, moeder van een door W. misbruikt kind, een nachtmerrie. 'Hij fietst veertien keer per dag langs. Zwaait. Ik wil hem een kans geven, maar hij moet mij wel met rust laten.'

Nederland worstelt met het lot van zedendelinquenten die na hun celstraf weer opduiken in de samenleving. En nergens is die worsteling zo pijnlijk zichtbaar als in het tot op het bot verdeelde dorp West-Graftdijk in Noord-Holland. Het ligt klem tussen uitgestrekte landbouwvelden. Minder dan zevenhonderd inwoners en bijna allemaal kennen ze Jerre W., de dorpsbewoner die altijd in de buurt van kinderen was.

Op 27 mei 2011 mondde dat uit in een verbale storm door West-Graftdijk. Politie bij het huis van W., die aan de kinderen van het dorp zou hebben gezeten. De namen van een dozijn slachtoffers duiken op in zijn strafdossier. In slechts een handvol zaken is er voldoende bewijs.

Na een celstraf van 1,5 jaar keert W. eind 2012 terug in zijn dorp. Bij zijn moeder, die ongelukkigerwijs naast de dorpsschool woont. Het dorp is verdeeld. Er zijn er die hem een kans willen geven. Een aantal denkt zelfs dat hij nooit iets heeft gedaan. De slachtoffers kijken toe hoe W. zijn leven in alle vrijheid weer opbouwt. Met steun van dorpsgenoten.

De bittere verdeeldheid komt opvallend genoeg allemaal samen in het leven van Monique Katuin, moeder van een van de misbruikte kinderen. Als ze praat over het misbruik, dwalen haar ogen even af. 'Terwijl wij hier zitten, kan hij weer een kind misbruiken.'

Monique is niet bang om te praten. 'Ik neem het anderen meer kwalijk dan hem. Vermoedens over misbruik gingen altijd al rond. Niemand deed iets. Jerre was immers een kind van het dorp. Ik heb tegen mijn jongste gezegd dat ik Jerre verdacht van misbruik. Het was te laat. Hij was al misbruikt.'

De terugkeer van Jerre in het dorp verdeelt de gemeenschap. Toen hij in de cel zat, werden zijn ramen ingegooid en werd er brandgesticht. Toch nam de gemeente voor zijn vrijlating geen veiligheidsmaatregelen. Er waren geen aanwijzingen dat het weer uit de hand zou lopen.

Slachtoffer Monique kent als geen ander die tegenstelling. Ze gebruikt Twitter nu om mensen te waarschuwen voor Jerre: 'Je wilt hem het liefst een klap geven. Wat zou dat een opluchting zijn. Maar dat lost niets op en ik ga niet de cel in voor hem. Ik heb ook geen oplossing. Maar mensen moeten het wel weten. Hem gedwongen laten verhuizen heeft geen zin. Nu is het dit dorp, straks het volgende. Een straatverbod kan niet. Daar is het hier te klein voor.'

Voor Monique veranderde er veel sinds Jerre op vrije voeten is. 'Eerst bleef het rustig. Nu fietst hij veertien keer per dag langs. Zwaait. Maakt nare opmerkingen. Natuurlijk mag hij weer in ons dorp wonen. Ik wil hem die kans geven, maar hij moet mij wel met rust laten.'

Jerre W. kreeg van de rechter naast zijn celstraf een proeftijd opgelegd van 5 jaar. Reclassering Nederland moet hem begeleiden. Voorzitter Sjef van Gennip onderkent de problemen. ,,Dit is regelmatig een issue. Iets waar mensen mee worstelen. Wie komt waar terug? Wie is waarvoor verantwoordelijk? Het is voor ons heel lastig als daders ontkennen. We begrijpen heel goed dat je als slachtoffer niet op je gemak zit als de dader weer opduikt in je dorp.''

Jerre W. is niet behandeld omdat hij zelf zegt geen pedofiele gevoelens te kennen. De verontruste moeder Monique blijft daarom alert. Ze doet wat ze kan. Binnen de wettelijke beperkingen. En daar heeft ze een goede reden voor: 'Ik heb mijn kinderen niet op deze wereld gezet om ze te laten misbruiken.'

http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)er-slachtoffer.dhtml

Zie net mijn TT weer. Daar zit een nieuwe Suske en Wiske in.