Lantaarnpaal buiten vlak voor je badkamerraam hebben.quote:Op woensdag 10 april 2013 21:18 schreef CherryOnTop het volgende:
Hoe kun je uberhaupt 's nachts zonder licht wat in een spiegel zien?
misschien als je een glaasje water haalt ofzo dat je een snelle blik werpt?quote:Op woensdag 10 april 2013 23:14 schreef zOuTzEePzOda het volgende:
Waarom zou je snachts in de spiegel willen kijken( zonder dat je eerst een lamp aandoet)??? Yoh,grow a brain please,..
Beer, als jij in het donker/duister een glaasje water gaat halen ben je dus nergens bang voor, zelfs niet dat je je teen stoot en/of ergens tegenaan loopt, als het goed is weet je ook waar de spiegels hangen in huis, dus schrikken van je eigen spiegelbeeld,.. lijkt me stug, maar goed, mijn tip, doe eerst een lampje aan!!!quote:Op woensdag 10 april 2013 23:15 schreef Beer. het volgende:
[..]
misschien als je een glaasje water haalt ofzo dat je een snelle blik werpt?
we hebben beide om ste beurt bij mijn oma in huis gewoond ik een jaar en mijn broertje een jaar.
mijn oma was behoorlijk dement maar omdat we bij haar een tijdje in huis woonde hoefde ze niet zo snel naar een verpleegtehuis en kon ze nog een tijdje daar in huis wonen.
ik heb eerst een jaar bij haar in huis gewoond daarna mijn broertje.
nadat het zo slecht ging met mijn oma en zelfs mijn broertje die na mij, bij mijn oma in huis ging wonen ( ik ging studeren) werd mijn oma naar een verpleeg tehuis gebracht en overleed een half jaar later.
heeft het huis een half jaar leeg gestaan tot mijn oma overleed, daarna zijn we met de famillie het huis maar leeg gaan halen enkele weken later.
op de gang stond een spiegel en ik was net met mijn broertje een kast aan het wegpakken en we stonden even te kijken hoe we de kast door de deur konden krijgen.
op de gang stond een spiegel waar we dus voor stonden, we stonden naast elkaar en keken teglijk in die spiegel, ik voelde een rilling en het leek of achter ons een schim stond, in de spiegel konden we dat zien.
we hebben zo een paar minuten ( kon ook minder zijn geweest de tijd leek even stil te staan) zo gestaan, we zeiden niks.
toen werd er geroepen van beneden, of het lukte met de kast.
we keken beide om en riepen dat we er zo aan kwamen,
we keken weer in de spiegel, de schim was weg er viel een soort van rust over ons heen.
toen antwoorde hij was dat oma..... ik knikte: ik denk het wel zei ik, hij glimlachte en we gingen verder met verhuizen.
Zoals we allemaal weten, is het in de meeste huizen 's nachts niet volslagen donker. Ondanks dat er minder licht is dan overdag, zien we natuurlijk wel wat en ook onze ogen kunnen zich binnen bepaalde grenzen aan de lichtsterkte aanpassen. Daarom kunnen we ons ook dan verplaatsen zonder overal tegenaan te stoten. 's Nachts moeten mensen weleens naar de WC, of ze willen idd. een glas water halen. In een spiegel wordt door het zwakkere licht ook alles veel schimmiger weergegeven. Het kan dus zijn dat we niet gelijk alles wat we zien juist kunnen interpreteren en zo kan een jong mens angstig worden van de dingen die hij meent te zien, op een dergelijke nachtelijke tocht. Omdat mensen van nature nieuwsgierig zijn, is de verleiding erg groot om toch te kijken, als we langs een min of meer donkere spiegel lopen.quote:
Waarom zou je snachts in de spiegel willen kijken( zonder dat je eerst een lamp aandoet)??? Yoh,grow a brain please,..
De ratio is een klein deel van ons brein, dus het lijkt me duidelijk dat híj er wel één heeft.
Er zijn veel van dat soort verhalen. Hoewel de werkelijkheid van dit soort dingen niet is aan te tonen, maken mensen ze wel mee.quote:
ff iets wat me een paar jaar geleden overkwam met mijn jongere broertje.
we hebben beide om ste beurt bij mijn oma in huis gewoond ik een jaar en mijn broertje een jaar.
mijn oma was behoorlijk dement maar omdat we bij haar een tijdje in huis woonde hoefde ze niet zo snel naar een verpleegtehuis en kon ze nog een tijdje daar in huis wonen.
ik heb eerst een jaar bij haar in huis gewoond daarna mijn broertje.
nadat het zo slecht ging met mijn oma en zelfs mijn broertje die na mij, bij mijn oma in huis ging wonen ( ik ging studeren) werd mijn oma naar een verpleeg tehuis gebracht en overleed een half jaar later.
heeft het huis een half jaar leeg gestaan tot mijn oma overleed, daarna zijn we met de famillie het huis maar leeg gaan halen enkele weken later.
op de gang stond een spiegel en ik was net met mijn broertje een kast aan het wegpakken en we stonden even te kijken hoe we de kast door de deur konden krijgen.
op de gang stond een spiegel waar we dus voor stonden, we stonden naast elkaar en keken teglijk in die spiegel, ik voelde een rilling en het leek of achter ons een schim stond, in de spiegel konden we dat zien.
we hebben zo een paar minuten ( kon ook minder zijn geweest de tijd leek even stil te staan) zo gestaan, we zeiden niks.
toen werd er geroepen van beneden, of het lukte met de kast.
we keken beide om en riepen dat we er zo aan kwamen,
we keken weer in de spiegel, de schim was weg er viel een soort van rust over ons heen.
toen antwoorde hij was dat oma..... ik knikte: ik denk het wel zei ik, hij glimlachte en we gingen verder met verhuizen.
exact...heb ook geen ideequote:
[..]
Er zijn veel van dat soort verhalen. Hoewel de werkelijkheid van dit soort dingen niet is aan te tonen, maken mensen ze wel mee.
maar wel een hele ervaring, heb mijn levens stijl er door aangepast.
Correct weergegeven,.. hier doen we ut voor,..!!!quote:
[..]
Zoals we allemaal weten, is het in de meeste huizen 's nachts niet volslagen donker. Ondanks dat er minder licht is dan overdag, zien we natuurlijk wel wat en ook onze ogen kunnen zich binnen bepaalde grenzen aan de lichtsterkte aanpassen. Daarom kunnen we ons ook dan verplaatsen zonder overal tegenaan te stoten. 's Nachts moeten mensen weleens naar de WC, of ze willen idd. een glas water halen. In een spiegel wordt door het zwakkere licht ook alles veel schimmiger weergegeven. Het kan dus zijn dat we niet gelijk alles wat we zien juist kunnen interpreteren en zo kan een jong mens angstig worden van de dingen die hij meent te zien, op een dergelijke nachtelijke tocht. Omdat mensen van nature nieuwsgierig zijn, is de verleiding erg groot om toch te kijken, als we langs een min of meer donkere spiegel lopen.
De ratio is een klein deel van ons brein, dus het lijkt me duidelijk dat híj er wel één heeft.
Welk Bloody Mary-gedoe
Bijzonder, wie weet is ze inderdaad even langsgekomen.quote:
ff iets wat me een paar jaar geleden overkwam met mijn jongere broertje.
we hebben beide om ste beurt bij mijn oma in huis gewoond ik een jaar en mijn broertje een jaar.
mijn oma was behoorlijk dement maar omdat we bij haar een tijdje in huis woonde hoefde ze niet zo snel naar een verpleegtehuis en kon ze nog een tijdje daar in huis wonen.
ik heb eerst een jaar bij haar in huis gewoond daarna mijn broertje.
nadat het zo slecht ging met mijn oma en zelfs mijn broertje die na mij, bij mijn oma in huis ging wonen ( ik ging studeren) werd mijn oma naar een verpleeg tehuis gebracht en overleed een half jaar later.
heeft het huis een half jaar leeg gestaan tot mijn oma overleed, daarna zijn we met de famillie het huis maar leeg gaan halen enkele weken later.
op de gang stond een spiegel en ik was net met mijn broertje een kast aan het wegpakken en we stonden even te kijken hoe we de kast door de deur konden krijgen.
op de gang stond een spiegel waar we dus voor stonden, we stonden naast elkaar en keken teglijk in die spiegel, ik voelde een rilling en het leek of achter ons een schim stond, in de spiegel konden we dat zien.
we hebben zo een paar minuten ( kon ook minder zijn geweest de tijd leek even stil te staan) zo gestaan, we zeiden niks.
toen werd er geroepen van beneden, of het lukte met de kast.
we keken beide om en riepen dat we er zo aan kwamen,
we keken weer in de spiegel, de schim was weg er viel een soort van rust over ons heen.
toen antwoorde hij was dat oma..... ik knikte: ik denk het wel zei ik, hij glimlachte en we gingen verder met verhuizen.
Maar waren jullie niet bang, ik bedoel, met zo'n schim achter je in de spiegel?
Wie weet is 't ook wel zo dat je geen angst voelt als je weet/voelt dat die schim iemand is die je geen kwaad zal doen, en om je geeft. Da's wel een mooie gedachte.
Whut, ken je Bloody Mary niet ?quote:Op donderdag 11 april 2013 15:29 schreef Natalie het volgende:
Nee, kan me niet herinneren dat ik ooit bang ben geweest om in de spiegel te kijken. Behalve misschien als ik wéét dat m'n haar in een soort van weerwolfcoupe zit
Welk Bloody Mary-gedoe
Bloody Mary (in folklore), is a legendary ghost or spirit conjured to reveal the future. She is said to appear in a mirror when her name is called multiple times.
http://en.wikipedia.org/wiki/Bloody_Mary_(folklore)
Nee, 't zegt me nog steeds niets. Heb er nooit van gehoordquote:
[..]
Whut, ken je Bloody Mary niet ?
Bloody Mary (in folklore), is a legendary ghost or spirit conjured to reveal the future. She is said to appear in a mirror when her name is called multiple times.
[ afbeelding ]
http://en.wikipedia.org/wiki/Bloody_Mary_(folklore)
Tot nu toe, dus.
Nee dat was dus het gekke, er viel een soort van kalmte over me heen.quote:
[..]
Bijzonder, wie weet is ze inderdaad even langsgekomen.
Maar waren jullie niet bang, ik bedoel, met zo'n schim achter je in de spiegel?
Wie weet is 't ook wel zo dat je geen angst voelt als je weet/voelt dat die schim iemand is die je geen kwaad zal doen, en om je geeft. Da's wel een mooie gedachte.
na de hand, vond ik het heel appart dat ik niet bang was of iets.
moet ook zeggen dat na die gebeurtenis ook nooit met mijn broertje over gesproken heb.
'The ones who love us never really leave us.'quote:
[..]
Nee dat was dus het gekke, er viel een soort van kalmte over me heen.
na de hand, vond ik het heel appart dat ik niet bang was of iets.
moet ook zeggen dat na die gebeurtenis ook nooit met mijn broertje over gesproken heb.
Dat heb ik altijd een mooie spreuk gevonden, en hoop ook dat het zo is.
Je zou het er eens met hem over kunnen hebben?
Of anders: misschien is het ook wel mooi om het niet te doen. Dat jullie je eigen gevoel bij dat moment hebben.
dat laatste..quote:
[..]
'The ones who love us never really leave us.'
Dat heb ik altijd een mooie spreuk gevonden, en hoop ook dat het zo is.
Je zou het er eens met hem over kunnen hebben?
Of anders: misschien is het ook wel mooi om het niet te doen. Dat jullie je eigen gevoel bij dat moment hebben.
is wel ff 10 jaar geleden denk ik
Lijkt me niet dat je zoiets vergeet.
Aan de ene kant zou ik het ook wel eens mee willen maken, aan de andere kant lijkt hem me eng. Een soort van bevestiging van wat de cultuur waarin ik me opgegroeid, dat er wél zoiets bestaat.
Kort samengevat, beter fff lampie aandoen,..!!!quote:Op donderdag 11 april 2013 14:58 schreef zOuTzEePzOda het volgende:
[..]
Correct weergegeven,.. hier doen we ut voor,..!!!
Het is terug te voeren op angst in het donker, denk ik. En soms is een hele praktische oplossing idd. het beste.quote:
[..]
Kort samengevat, beter fff lampie aandoen,..!!!
De spiegel zo zetten dat je alleen een witte muur ziet als je ervoor zit en dan ook weer de kamer een klein beetje verlichten (het liefst met kaarslicht) om zo wezens te zien die zich op die manier makkelijker zichtbaar kunnen maken
http://en.wikipedia.org/wiki/Psychomanteum
Geloof je hier in?quote:
In de spiegel kijken in je eigen ogen staren is leuk, als het wat donkerder is kan je ook wezens in jezelf zien
De spiegel zo zetten dat je alleen een witte muur ziet als je ervoor zit en dan ook weer de kamer een klein beetje verlichten (het liefst met kaarslicht) om zo wezens te zien die zich op die manier makkelijker zichtbaar kunnen maken
http://en.wikipedia.org/wiki/Psychomanteum
Ghehe how about noquote:
Op Ben heel sceptisch en weet ook bijna zeker dat het niet werkt. Maar toch.. 
Ja of als je bv je gezicht wast en dan weer boven de wasbak komt en dan in de spiegel kijkt. Wat je ook in horrorfilms altijd ziet. Scaryquote:
Ik doe het nog steeds niet graag. Heb altijd het idee dat wanneer je dan in de spiegel kijkt er opeens iemand achter je staat of zo.
Diegene die dat bedacht heeft, is echt briljant.quote:
Alleen als ik net een horrorfilm heb gekeken. Is zo'n beetje de standaardshot in de meeste films. Man staat voor spiegel. Man kijkt omlaag naar wasbak. Man kijkt omhoog, monster staat achter hem.
Je wéét wat er gaat komen in zo'n film, maar toch schrik je.
Wanneer het echter helemaal donker is vind ik het doodeng, dan ben ik altijd bang dat de personen uit mijn nachtmerries of iets dergelijks in de spiegel staan..
Terwijl dat helemaal niet kan haha.
Tja, net als de klassieke 'hij-staat-achter-je' shot. Bijna 1-op-1 overgenomen van de middeleeuwse poppenkast. Camera filmt rug man, er komt vaag een schaduw in beeld. Camera frontaal op man tot schouderhoogte, monster staat hijgend achter man. En dan met z'n allen roepen: Jan Klaassen! Jan Klaassen! Achter je!quote:
[..]
Diegene die dat bedacht heeft, is echt briljant.
Je wéét wat er gaat komen in zo'n film, maar toch schrik je.
Ik kijk liever niet in de spiegel btw. Het is omdat de spiegel achter de wasbak is opgehangen...
Ja, dat heb ik dus ook. Ik vind foto's en portretten 'enger' dan 's nachts in de spiegel kijken.quote:
Niet echt. Ik was meer bang voor oude familieportretten, van die bedrukte gezichten die je overal in de kamer strak in de ogen bleven kijken. Ik voelde die ogen in m'n rug prikken en ik durfde er niet naar te kijken, maar dit deed ik vaak toch, een soort van drang. Menig nachtmerrie gehad van een bepaald portret welke de ogen begonnen te bewegen.
Het zijn momentopnames vastgelegd, op de een of andere manier voelt dat redelijk dichtbij.
Interessant om eens mee te experimenteren!quote:
https://www.google.nl/url(...)vm=bv.51156542,d.Yms
"lampje aan" = ontwijken.quote:
Het is terug te voeren op angst in het donker, denk ik. En soms is een hele praktische oplossing idd. het beste.
Oplossing = confrontatie.
Sowieso, als kind eigenlijk alleen m'n jongste jaartjes. De bekende monsters onder het bed en in de kast. Hoewel ik zeker tot een jaar of 9 a 10 bang was om de kelder in te lopen, alwaar je bijna letterlijk geen hand voor ogen zag, tot je op de tast bij het hok was en het licht aan kon doen.
Tegelijkertijd is het donker m'n vriend geworden. Al zo lang als ik me kan herinneren zat ik tot diep in de nacht te spelen, in het donker. (Om niet betrapt te worden) Wist ook precies dat m'n vader klokslag 01:30 naar de WC moest. Dus als het licht al aan was, deed ik het om 01:25 alvast uit. Niet dat je het licht vanaf de gang kon zien overigens, maar dan hoefde ik alleen nog maar snel te gaan liggen voor het geval hij kwam kijken.
Naast de angst bood het duister me "veiligheid".
Beetje a la:
Een angst, aan mijn kant, die voor een flink deel (naast de angst voor monsters onder m'n bed en/of in de kast) net als dat nummer natuurlijk niet los te zien is van die tijd. Jaren '70-'80. Hoogtij dagen van de koude oorlog & de constant aanwezige dreiging voor de alles vernietigende atoom-oorlog. Waar ik reeds als ukkepuk niet blij van werd. Sowieso was opgroeien wat dat betreft in mijn geval één grote ontgoocheling, maar dat is weer een ander verhaal.
Als tiener zat ik dan weer hele nachten achter de C=64 te gamen en programmeren en spelletjes proberen te "kraken". (b.v. het aantal levens veranderen in 999
of teksten aanpassen (zoals "cold food" in "koudvrete" (Into the Eagles Nest))) - in het donker & op de kamping gingen we altijd soldaatje spelen in een stel bunkers (o.a. die bij Hoek van Holland in de duinen - alleen die ene was toen nog geen museum en voor 3/4 begraven.) - waarbij je dus daadwerkelijk tegen elkaar opliep in het volstrekte duister. (of elkaar moedwillig laten schrikken uiteraard.)Tegenwoordig is het een PC & hou ik het bij gamen, maar nog steeds zonder licht.
Ook nu zit ik b.v. nagenoeg in het donker. Het enige licht in de kamer komt van m'n monitor & m'n Delletje. (XPS-Gaming notebook. (Een echte "kerstboom" aan verlichting)
) Heerlijk. 
Ts ook alleen doet hij nu stoer !quote:
Ik ben nog steeds bang om in de spiegel te kijken.. ;'(
