Een tuinbroek was jarenlang het meest foute kledingstuk dat je kon dragen, zeker als jongen. Maar de laatste tijd zie ik ze toch steeds vaker. Alleen gelden ze nog steeds gelden vooral als iets voor meisjes. Moeten niet ook jongens eens aan de tuinbroek? Het is een vraag die misschien tot hilariteit leidt, maar ik waag het er toch maar op: zouden niet ook jongens het eens wat vaker moeten wagen om een echte tuinbroek te dragen? Oef!
Laat ik meteen een stevige aftrap geven.
Met het openlijk dragen van een tuinbroek geef je als jongen natuurlijk een enorm statement af. Zodra je er eentje aangetrokken hebt is het ook meteen een heel beeldbepalend kledingstuk. Een tuinbroek, en zeker een jongen met een tuinbroek - dat valt iedereen meteen op. Dat vergt lef.
Jarenlang waren ze zo uit en golden ze als zo uitgesproken vrouwelijk. Maar ik heb het idee, dat ze de laatste tijd weer een beetje trendy worden, en daarbij nu bovendien ook voor jongens 'kunnen'.
Ik heb zelf al heel lang weer een tuinbroek willen hebben, maar durfde er nooit eentje in een winkel te passen, laat staan te kopen. Ik was altijd bang voor reacties van de verkoopster, of van andere klanten, dat ze het typisch iets voor meisjes zouden vinden.
Toen ik korte tijd terug in een jeanswinkel in Amsterdam was, om een gewone spijkerbroek te kopen, zag ik daar toevallig het allernieuwste tuinbroekmodel van Lee hangen - op de jongensafdeling. Die zag er echt heel stoer en mannelijk uit, met een enorm grote klep vóór en een niet minder enorm groot bovenstuk achter, dat vrijwel de hele borst en rug van de drager bedekt, en je overhemd bijna volledig aan het zicht onttrekt. Hij is heel basic, met als zo'n beetje de enige visuele accenten slechts de verplichte twee rijen van elk twee zilverkleurige knopen aan de zijkanten en een grote borstzak voorop, dus verder zonder allerlei mogelijke tuttige versierselen.
Is het dragen van een tuinbroek als zodanig al een statement, het dragen van DEZE tuinbroek is vanwege die megaklep aan de voorzijde natuurlijk een statement in het kwadraat. Nadrukkelijker 'tuinbroek' zeggen gaat niet. Valt een gewone tuinbroek al moeilijk over het hoofd te zien, hier valt echt helemaal niets meer te verbergen.
Daarom aarzelde ik wel. De verkoper zag mij er echter net iets te lang naar staren, en vroeg mij met een glimlach of ik hem misschien even wilde aanproberen, en overreedde mij vervolgens hem in elk geval eens te passen. Ik was, zo verzekerde hij, ook lang niet de eerste in zijn winkel die vanwege andere aanwezige klanten zo had staan treuzelen om hem dan, na hem met enige schroom uitgeprobeerd te hebben, enthousiast aan te schaffen. Dat uitproberen heb ik toen zelf inderdaad meteen gedaan (oef!) - en ik was meteen verkocht (oef!). Ik draag hem nu regelmatig, ook op straat (oef!) en hij zit heel lekker (oef!)
Het was die zaterdagochtend erg druk, er waren ook twee andere jongens plus een paar meisjes in de winkel, en het is natuurlijk toch wel een soort coming out, om als jongen een tuinbroek te gaan dragen, en dan zeker deze. Ik zag ze naar me kijken, toen de verkoper die enorme tuinbroek van de haak haalde en ik ermee in het pashokje verdween, en was best zenuwachtig toen ik, met tuinbroek aan, er weer uitkwam, en ze weer naar me keken.
Want die tuinbroek is er niet eentje die je makkelijk verbergt, dankzij die megaklep die je hele voorzijde bedekt valt ie echt enorm op. Ik zat er bovendien een beetje mee te stuntelen, want ik had enige hulp nodig van de verkoper om de grote zijknopen allemaal dicht te krijgen, omdat de knoopsgaten nog erg nauw waren, en ook moest hij helpen om de schouderbandjes op de goede lengte te krijgen, dat allemaal terwijl dus een paar van de andere klanten naar mij staarden alsof ik van Mars kwam. Ik keek daarna dus toch met wat aarzeling in de spiegel.
Was wel even wennen om mijzelf zo te zien, want het ziet er allemaal heel massief uit, zowel voor als achter. Ik had al meteen, toen hij nog aan de haak hing, het idee dat het model duidelijk wat anders dan normaal was, daarom had ie vermoedelijk ook mijn onbewuste aandacht getrokken, wat dat betrof hing hij heel strategisch. Maar pas toen ik hem aanhad, viel mij op, hoe sterk afwijkend hij van proporties was, ik had eerst echt het idee dat het totaal niet klopte, zo raar zat hij in het begin; aan de voor- en achterzijde erg hoog, en aan de zijkant wel een heel erg diepe uitsnede, verder vrij korte broekspijpen. Maar ja, ik had dus al heel lang niet meer een tuinbroek aan gehad, dus ik wist ook niet meer precies hoe ze toen zaten, mischien hoorde het wel zo.
Ik vond vooral de voorklep wel erg groot, vroeg dan ook of die niet te groot was en of ik misschien niet een kleinere maat moest hebben, maar de verkoper zei dat dat met die enorme klep bij dit speciale model zo hoorde, dat ie zo bij mij perfect zat en deze speciale tuinbroek gewoon zo moest zitten. Na een tijdje dragen zou ik er helemaal aan gewend zijn, en niet beter weten. En dat ik natuurlijk niet de eerste was die aarzelde vanwege het opvallende model.
Hij erkende dat de drager door niet alleen voor een tuinbroek, maar dan ook nog eens voor deze Lee te kiezen, natuurlijk wel een heel nadrukkelijk statement afgeeft, en dat niet iedereen dat durft. Maar de meeste klanten die hem in zijn winkel aanprobeerden, gingen nadat ze hem even een paar minuten aanhadden om. Het waren altijd wel wat eigenzinnige types die dan juist voor deze tuinbroek gingen.
De eigenaar van de winkel zei mij dat sinds dit model twee jaar geleden op de markt was gekomen, hij er gemiddeld wekelijks eentje verkocht - en inderdaad vrijwel uitsluitend aan mannen, in leeftijd variërend van 15 tot 60 jaar. M.a.w.: er moeten intussen al zo'n honderd jongens eentje in de kast hebben hangen.
Wat vinden jullie: zouden meer jongens eens deze stap moeten wagen? Moeten meer jongens aan de tuinbroek?
![BdB50.jpg]()