Hallo,
Ik ben 20 jaar, en heb nog nooit een vriendin gehad. Ik ben student, heb al een MBO-diploma op zak, woon op mezelf, onderneem veel, zie er prima uit (jammer dat ik nog wat puistjes heb) en heb naast mijn studie - zeker voor een 20-jarige - een mooie baan als autoverkoper bij Audi. Al met al heb ik het dus zeker niet slecht als 20-jarige. Maar op het gebied van de liefde lijkt het alsof ik daar niet aan deelneem, alsof dat iets is waar ik buitenval.
Ik ben weleens verliefd geweest, maar deze liefde werd nog nooit beantwoord. Ik ben nog maagd en heb nog nooit gezoend. Iets wat nu ineens ongewild een issue wordt. Ik wil gewoon graag dat de eerste keer is met iemand van wie ik hou en vice versa. Ik heb ook nog nooit gedate.
Ook al ben ik pas 20, ik voel me er de laatste tijd heel ongelukkig over en heb ook weinig vertrouwen in de toekomst wat dit betreft. Heb veel sombere gedachten over een leven in mijn eentje. Zeker omdat veel mensen in mijn omgeving nu juist hun leven met iemand anders inrichten. De meesten in mijn omgeving zijn al een stuk ouder (veel al 24 / 25) en zijn al bezig over samenwonen, of zelfs al kinderen en trouwen. Niet dat ik al aan kinderen en trouwen toe ben! Ik heb altijd gezegd dat ik voordat ik 25 ben niet aan kinderen of trouwen wil beginnen. Maar toch doet dit pijn.
Inmiddels is het bijna een pijnlijk onderwerp als mensen naar mijn liefdesleven vragen. Ik snap gewoon niet zo goed wat er mis is met mij, of wat er mis gaat. Als ik nieuwe mensen ontmoet vind ik het tegenwoordig ook helemaal niet leuk om het over liefdeslevens te hebben. Ik voel me raar en vreemd en een buitenbeentje.
Ik weet dat anderen om mij heen vinden dat ik mij niet zo'n zorgen moet maken, maar dat doe ik wel. Ik vind het verschrikkelijk naar eerlijk gezegd. Maar vooral het gevoel van minderwaardigheid en ik voel me ook gewoon onaantrekkelijk. Alsof er niemand van mij houdt.
Het voelt zo rot dat ik voor niemand zo speciaal ben. Soms zit ik hier overigens minder mee. Dan voel ik mij gewoon goed met de mensen om mij heen. Sowieso wel, maar nu is het gemis van die extra persoon zo sterk.
Ik vroeg mij af of er mensen zijn die in soortgelijke situatie zitten/zaten en hoe zij hier mee om gaan/gingen.