LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Charles d'Orléans, ik weet niet wie dat is, maar het komt van de eerste pagina van La carte et le territoire.
[ Bericht 24% gewijzigd door Mainport op 25-02-2013 05:08:47 ]
[ Bericht 24% gewijzigd door Mainport op 25-02-2013 05:08:47 ]
Graag op anoniem
Als ik tegen mijn opa klaag over het leven zegt hij:
You're all brains, not enough cock and balls
You're all brains, not enough cock and balls
Graag op anoniem
Vannacht lekker zuipen, beetje Henry Miller lezen, beetje Oscars kijken, veel roken, Jackson Browne op repeat, morgen lekker koken, niet voor die sukkel van de cognac, maar twee lieve huisgenootjes en een geconflicteerde vriend van mij, dan dispuutsborreltje, eerstejaars keuren... mijn beste vriend zei tegen mij: waarom ga je niet aan de bar staan en heel hard lachen?
Dit heeft mijn broertje getekend, hij kan tenminste iets
Dit heeft mijn broertje getekend, hij kan tenminste iets
Graag op anoniem
GEdicht van de dag:
You’ve got to fuck a great many women-
beautiful women-
and write a few decent love poems.
And don’t worry about age
and/or freshly-arrived talents.
Just drink more beer,
more and more beer
and attend the racetrack at least once a
week
and win
if possible.
Learning to win is hard -
any slob can be a good loser.
And don’t forget your Brahms
and your Bach and your
beer.
Don’t overexercise.
Sleep until noon.
Avoid paying credit cards,
or paying for anything on
time.
Remember that there isn’t a piece of ass
in this world over $50
(in 1977.)
And if you have the ability to love,
love yourself first,
but always be aware of the possibility of
total defeat
whether the reason for that defeat
seems right or wrong-
an early taste of death is not necessarily
a bad thing.
Stay out of churches and bars and museums,
and like the spider be
patient-
time is everybody’s cross,
plus
exile
defeat
treachery
all that dross.
Stay with the beer.
Beer is continuous blood.
A continuous lover.
Get a large typewriter
and as the footsteps go up and down
outside your window
hit that thing
hit it hard
make it a heavyweight fight
make it the bull when he first charges in
and remember the old dogs
who fought so well:
Hemingway, Celine, Dostoevsky, Hamsun.
If you think they didn’t go crazy
in tiny rooms
just like you’re doing now
without women
without food
without hope
then you’re not ready.
Drink more beer.
there’s time.
And if there’s not,
that’s all right
too.
You’ve got to fuck a great many women-
beautiful women-
and write a few decent love poems.
And don’t worry about age
and/or freshly-arrived talents.
Just drink more beer,
more and more beer
and attend the racetrack at least once a
week
and win
if possible.
Learning to win is hard -
any slob can be a good loser.
And don’t forget your Brahms
and your Bach and your
beer.
Don’t overexercise.
Sleep until noon.
Avoid paying credit cards,
or paying for anything on
time.
Remember that there isn’t a piece of ass
in this world over $50
(in 1977.)
And if you have the ability to love,
love yourself first,
but always be aware of the possibility of
total defeat
whether the reason for that defeat
seems right or wrong-
an early taste of death is not necessarily
a bad thing.
Stay out of churches and bars and museums,
and like the spider be
patient-
time is everybody’s cross,
plus
exile
defeat
treachery
all that dross.
Stay with the beer.
Beer is continuous blood.
A continuous lover.
Get a large typewriter
and as the footsteps go up and down
outside your window
hit that thing
hit it hard
make it a heavyweight fight
make it the bull when he first charges in
and remember the old dogs
who fought so well:
Hemingway, Celine, Dostoevsky, Hamsun.
If you think they didn’t go crazy
in tiny rooms
just like you’re doing now
without women
without food
without hope
then you’re not ready.
Drink more beer.
there’s time.
And if there’s not,
that’s all right
too.
Graag op anoniem
Ik kende Hamsun niet dus heb hem gegoogled
Het outsidermotief blijft terugkeren. Zo fulmineert de hoofdpersoon in 'De cirkel gesloten' tegen het idee dat hij maatschappelijk vooruit moet komen, iemand moet worden. "Ik ben er toch al, waarom moet ik nog iets anders willen worden". Dat blijft typerend voor Hamsun, doorheen al zijn romans. Hoe het ook zij, echt geluk en ware liefde wordt nooit echt mogelijk, noch voor vrouwen, noch voor mannen ("we voelen dat het er is, maar we kunnen er niet komen"). Henry Miller noemde in zijn autobiografische The books of my life Mysteriën bij de drie beste, voor hem als persoon meest bepalende boeken die hij ooit had gelezen.
Klinkt als een verstandige man
Het outsidermotief blijft terugkeren. Zo fulmineert de hoofdpersoon in 'De cirkel gesloten' tegen het idee dat hij maatschappelijk vooruit moet komen, iemand moet worden. "Ik ben er toch al, waarom moet ik nog iets anders willen worden". Dat blijft typerend voor Hamsun, doorheen al zijn romans. Hoe het ook zij, echt geluk en ware liefde wordt nooit echt mogelijk, noch voor vrouwen, noch voor mannen ("we voelen dat het er is, maar we kunnen er niet komen"). Henry Miller noemde in zijn autobiografische The books of my life Mysteriën bij de drie beste, voor hem als persoon meest bepalende boeken die hij ooit had gelezen.
Klinkt als een verstandige man
Graag op anoniem
KLINKT ALSOF JE GODVERDOMME NIET EENS MEER VERDER KOMT DAN DE WIKIPEDIA OVERTIKKEN, MAINPORT. 
.
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Zal ik dan maar iets zeggen over De Kift? Een band uit Oostknollendam, met roots in de punk- en fanfaremuziek, die literaire teksten (Borchert, Arends, etc.) op muziek zet. Zoiets verzin je niet...
Dit jaar bestaan ze 25 jaar en ter gelegenheid daarvan doen ze een reeks concerten waarbij ze hun oude albums spelen. Vrijdag was het laatste optreden met liedjes van Gaaphonger, Yverzucht en Krankenhaus. Er volgen nog optredens met liedjes van Vlaskoorts en Koper.
Ik was vrijdag bij dat optreden, in de Effenaar. Ferry en Wim zijn de belangrijkste bandleden. De vader van Ferry speelde bij sommige liedjes trompet, maar merendeels zat hij achteraan op het podium in zijn stoel te genieten van het optreden. De moeder van Ferry stond in de lobby CD's en andere merchandise te verkopen. Wim zaagde op het podium een plank door. Het zaaggeluid vormt namelijk het ritme van het liedje 'Onbevrees, maar zonder moed'.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 25-02-2013 17:12:09 ]
Dit jaar bestaan ze 25 jaar en ter gelegenheid daarvan doen ze een reeks concerten waarbij ze hun oude albums spelen. Vrijdag was het laatste optreden met liedjes van Gaaphonger, Yverzucht en Krankenhaus. Er volgen nog optredens met liedjes van Vlaskoorts en Koper.
Ik was vrijdag bij dat optreden, in de Effenaar. Ferry en Wim zijn de belangrijkste bandleden. De vader van Ferry speelde bij sommige liedjes trompet, maar merendeels zat hij achteraan op het podium in zijn stoel te genieten van het optreden. De moeder van Ferry stond in de lobby CD's en andere merchandise te verkopen. Wim zaagde op het podium een plank door. Het zaaggeluid vormt namelijk het ritme van het liedje 'Onbevrees, maar zonder moed'.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 25-02-2013 17:12:09 ]
ONBEVREESD MAAR ZONDER MOED
De ene zat al sinds de vorige dag op de kade. Hij zoog zich vol met havenlucht en keilde brokjes puin in het water. Zijn wenkbrauwen hingen moedeloos als divanfranje op zijn voorhoofd en hij keek niet op toen hij naast zich de miezerige snoeten van een paar overschoenen zag. Timm zei niets. Hij ging naast de ander op de kademuur zitten en legde zijn handen om zijn hals. Hij had het koud.
“Haar bed was zeker niet breed genoeg, hè. Vanavond heeft ze je weer de deur uitgesmeten. Je bent haar zeker niet schoon genoeg. Een nachtelijke bezoeker moet schoon zijn, want met liefde alleen lukt het niet altijd.”
“lk heb haar mijn sjaal gegeven, die rooie, je weet wel. lk had niets anders, maar na een tijd had ze plotseling geen tijd meer.”
“Die rooie sjaal,” vroeg de ander, “je mooie rooie sjaal! En nu ben je toch weer hier en straks wordt het nacht.”
Toen keken ze allebei over het nevelige water naar de opkomende duisternis en hun benen hingen bedroefd langs de kade. Onbevreesd, maar zonder moed. Berustend. Berustend in kademuren en doorhalen. In dunne zolen en lege zakken. Versjacherd aan de sleur.
En toen er een uur later een rood papier op de golven voorbijdreef, een monter rood papier op de loodgrijze golven, zei Timm: “lk had niets anders, alleen mijn sjaal.”
En plotseling aan de horizon kwamen kraaien aangewaaid. Ze keken ze na, met arme oude gezichten en Timm die van Lilo hield, Timm die twintig jaar was, zei: “De kraaien vliegen ’s avonds naar huis. De kraaien hebben het goed. Ze vliegen gewoon naar huis.”
De ander keek weg van de hemel recht in Timms brede gezicht, dat bleek van de kou in het halfduister dreef. En Timms lippen waren treurige strepen in zijn brede gezicht, eenzame strepen, twintig jaar oud, hongerig en dun van veel vervroegde bitterheid.
Maar toen tjokte er een barkas met schuim voor de bek voorbij en zijn sproeiend rood licht verkruimelde sidderend in de dunne mist van de haven. En de mist werd secondenlang rood. Zo rood als mijn sjaal, dacht Timm. Eindeloos ver weg tjokte de barkas. En Timm zei zacht: “Lilo.” Almaar: Lilo Lilo Lilo Lilo Lilo...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 25-02-2013 17:13:46 ]
De ene zat al sinds de vorige dag op de kade. Hij zoog zich vol met havenlucht en keilde brokjes puin in het water. Zijn wenkbrauwen hingen moedeloos als divanfranje op zijn voorhoofd en hij keek niet op toen hij naast zich de miezerige snoeten van een paar overschoenen zag. Timm zei niets. Hij ging naast de ander op de kademuur zitten en legde zijn handen om zijn hals. Hij had het koud.
“Haar bed was zeker niet breed genoeg, hè. Vanavond heeft ze je weer de deur uitgesmeten. Je bent haar zeker niet schoon genoeg. Een nachtelijke bezoeker moet schoon zijn, want met liefde alleen lukt het niet altijd.”
“lk heb haar mijn sjaal gegeven, die rooie, je weet wel. lk had niets anders, maar na een tijd had ze plotseling geen tijd meer.”
“Die rooie sjaal,” vroeg de ander, “je mooie rooie sjaal! En nu ben je toch weer hier en straks wordt het nacht.”
Toen keken ze allebei over het nevelige water naar de opkomende duisternis en hun benen hingen bedroefd langs de kade. Onbevreesd, maar zonder moed. Berustend. Berustend in kademuren en doorhalen. In dunne zolen en lege zakken. Versjacherd aan de sleur.
En toen er een uur later een rood papier op de golven voorbijdreef, een monter rood papier op de loodgrijze golven, zei Timm: “lk had niets anders, alleen mijn sjaal.”
En plotseling aan de horizon kwamen kraaien aangewaaid. Ze keken ze na, met arme oude gezichten en Timm die van Lilo hield, Timm die twintig jaar was, zei: “De kraaien vliegen ’s avonds naar huis. De kraaien hebben het goed. Ze vliegen gewoon naar huis.”
De ander keek weg van de hemel recht in Timms brede gezicht, dat bleek van de kou in het halfduister dreef. En Timms lippen waren treurige strepen in zijn brede gezicht, eenzame strepen, twintig jaar oud, hongerig en dun van veel vervroegde bitterheid.
Maar toen tjokte er een barkas met schuim voor de bek voorbij en zijn sproeiend rood licht verkruimelde sidderend in de dunne mist van de haven. En de mist werd secondenlang rood. Zo rood als mijn sjaal, dacht Timm. Eindeloos ver weg tjokte de barkas. En Timm zei zacht: “Lilo.” Almaar: Lilo Lilo Lilo Lilo Lilo...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 25-02-2013 17:13:46 ]
Nu zou ik eigenlijk best iets constructiefs kunnen doen. Mijn ogen branden van de rook, de slapeloosheid en de drank, zodoende dat ik dat maar niet pogen ga. Ik zou er welhaast eens in kunnen slagen,- en welk excuus kan ik dan nog opvoeren?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Overigens vind ik dat gedweep van Mainport met meneer Bukowski maar niets. Dat vind ik werkelijk helemaal niets. Daar heb ik niets anders dan het ene woord dat precies het tegenovergestelde van waardering moet betekenen voor.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Dude, kid, jongen, ik weet niet wat ik je moet noemen, maar je hebt een kleine gebaard toch? Vader?quote:Op dinsdag 26 februari 2013 01:40 schreef JAM het volgende:
Overigens vind ik dat gedweep van Mainport met meneer Bukowski maar niets. Dat vind ik werkelijk helemaal niets. Daar heb ik niets anders dan het ene woord dat precies het tegenovergestelde van waardering moet betekenen voor.
Feli.
.
I´m back.
Alle meisjes gaan naar de Havo btw tegenwoordig. .
Dat gelul van jullie over gymnasiummeiskes is sws maar kantje boord.
Gymnasium is na het aannemen van de Mammoetwet niet meer dan VWO met Latijn en/of Grieks in het pakket.
Een pretpakket dus wrs.
Echte meisjes gaan tegenwoordig naar de Havo, mark my words.
[ Bericht 38% gewijzigd door Ryan3 op 26-02-2013 05:55:50 ]
.
Dat gelul van jullie over gymnasiummeiskes is sws maar kantje boord.
Gymnasium is na het aannemen van de Mammoetwet niet meer dan VWO met Latijn en/of Grieks in het pakket.
Een pretpakket dus wrs.
Echte meisjes gaan tegenwoordig naar de Havo, mark my words.
[ Bericht 38% gewijzigd door Ryan3 op 26-02-2013 05:55:50 ]
I´m back.
Het niveau is hier wat omlaag. Ik weet niet zozeer of dat nu product is van mijn eigen gemoedstoestand de afgelopen jaren, of dat het niveau waarlijk tanende is. Ik ga uit van het laatste. Ik was zojuist een paar oude topics terug aan het lezen en daar las ik een grapje van iemand die zei dat hij wel een 'leidingnemer' zou willen zijn, dit in tegenstelling tot een 'leidinggevende.' Zulke spitsvondigheden, hoe flauw dan ook, heb ik de afgelopen jaren niet meer kunnen ontwaren. Vandaag hoorde ik dan toevallige een leuke. 'Ik heb jaren in een elektriciteitshuisje gewoond, tot de spanning mij teveel werd.' Daar zal ik het even bij laten.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Vannacht whatsappte een meisje uit mijn verleden of ik al weg was. Een uitgebreid verleden, tegenwoordig afgesloten. Ik was ergens anders, stuurde dat ik naar huis ging, maar wanhopig als ik ben ging ik naar haar toe. Daar zei ik gedag en dat ik naar huis ging, toen vroeg ze: waarom blijf je niet? Ik ging met haar aan de bar zitten. Ze vertelde over haar avond; haar dispuut had een dies-feestje georganiseerd, en over een jongen die ze interessant vond maar al weg was. Daarna klaagde ze over haar hoge eisen. Na een tijdje ging ze naar de wc. Een verdwaalde stamgast zat in zijn eentje af en toe naar mij te kijken, onze relatie in te schatten.
Graag op anoniem
I, I will be king
And you, you will be queen
Though nothing will drive them away
We can beat them, just for one day
We can be heroes, just for one day
And you, you can be mean
And I, I'll drink all the time
'Cause we're lovers, and that is a fact
Yes we're lovers, and that is that
Though nothing, will keep us together
We could steal time, just for one day
We can be heroes, for ever and ever
What d'you say?
And you, you will be queen
Though nothing will drive them away
We can beat them, just for one day
We can be heroes, just for one day
And you, you can be mean
And I, I'll drink all the time
'Cause we're lovers, and that is a fact
Yes we're lovers, and that is that
Though nothing, will keep us together
We could steal time, just for one day
We can be heroes, for ever and ever
What d'you say?
Graag op anoniem
Het is gewoon een forum met oude mensen geworden, die onder groepsdruk niet meer mogen praten over de zaken die ze bezighouden, te weten het huishouden, de kinderen en hun baantje. Dus beperkt de discussie zich tot het reageren op een verdwaalde jeugdige, die om voor mij onduidelijke redenen indruk probeert te maken op dat gezelschap van oude zemelaars.quote:Op woensdag 27 februari 2013 00:44 schreef JAM het volgende:
Het niveau is hier wat omlaag. Ik weet niet zozeer of dat nu product is van mijn eigen gemoedstoestand de afgelopen jaren, of dat het niveau waarlijk tanende is. Ik ga uit van het laatste. Ik was zojuist een paar oude topics terug aan het lezen en daar las ik een grapje van iemand die zei dat hij wel een 'leidingnemer' zou willen zijn, dit in tegenstelling tot een 'leidinggevende.' Zulke spitsvondigheden, hoe flauw dan ook, heb ik de afgelopen jaren niet meer kunnen ontwaren. Vandaag hoorde ik dan toevallige een leuke. 'Ik heb jaren in een elektriciteitshuisje gewoond, tot de spanning mij teveel werd.' Daar zal ik het even bij laten.
The End Times are wild
Goedmiddag allemaal! Het is dan wel pas tien over drie, maar ik meen het beslist tijd voor een biertje. Lekker zeg, dat zonnetje. .
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Is ie al zindelijk?
[ Bericht 51% gewijzigd door I.R.Baboon op 28-02-2013 18:39:18 ]
[ Bericht 51% gewijzigd door I.R.Baboon op 28-02-2013 18:39:18 ]
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Godverdomme Marlboro zes euro het moet niet gekker worden met die hoge heren in den haag
Graag op anoniem
Henri staat op het balkon van een hotelkamer aan de Rue de Montparnasse. Hij draagt een donker tweedelig pak; de bovenste twee knoopjes van het overhemd zijn geopend. Zijn haar is zwart.
Hij hoort de geluiden van een zomeravond in Parijs.
Het meisje, dat ten diepste verliefd op hem is, geeft hem een glas wijn. Ze wrijft met haar rug tegen de balustrade aan.
‘Moet je eens ruiken,’ zegt Henri, en ademt uit in haar gezicht.
Hij hoort de geluiden van een zomeravond in Parijs.
Het meisje, dat ten diepste verliefd op hem is, geeft hem een glas wijn. Ze wrijft met haar rug tegen de balustrade aan.
‘Moet je eens ruiken,’ zegt Henri, en ademt uit in haar gezicht.
Graag op anoniem
Maartje Wortel stopt met columns op nrc.nl
Amsterdam, 4 maart 2013
Maartje Wortel heeft haar laatste letter geschreven op de website van NRC Handelsblad. Propria Cures vraagt M. Port, auteur van 'Als je me nog één keer aankijkt snijd ik je keel door' en onderdeel van nieuwe schrijversgeneratie 'De onverschillige alcoholisten', om zijn mening.
Meneer Port, een groot verlies?
Ik denk dat iemand die de opleiding Beeld & Taal aan de Rietveld Academie heeft gevolgd sowieso niet serieus moet worden genomen.
Dat is wel straf gesteld.
Ik probeerde nog vriendelijk te zijn, die stukjes waren natuurlijk niet best. Maar nog altijd beter dan Sophie van der Stap, uiteraard.
Het is niet de eerste keer dat ze stopt bij NRC.
Dat klopt, ze schreef tot februari 2010 dagelijks een column voor NRC Next. Toen werd ze ontslagen. Aaf was terug van zwangerschapsverlof, hoewel dat misschien meer zegt over NRC Next.
Het klinkt alsof u haar wel gevolgd hebt.
Natuurlijk! Ze is nogal een voorbeeld voor meisjes die Nederlands studeren, dan ontkom je er niet aan. Sommige mensen kijken Amerikaanse sitcoms om te lachen, als ik wil lachen kijk ik het NOS Journaal of lees ik Maartje Wortel.
Hebt u nog een advies voor mevrouw Wortel?
Je moet werken voor je geld.
Dankuwel.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
De laatste column:
[...]
“Hoe lang ga je eigenlijk nog door met de column op nrc.nl?”
“Ik stop ermee”, zei ik.
“Echt?”
“Ja, het is waar.”
“Dat lijkt me ook beter. Ik vind ze niet zo goed.”
“Oké”, zei ik.
“Je vergooit je talent”, zei zij.
“Oké”, zei ik opnieuw. Ik dacht aan alles wat ik ooit vergooid had en aan de twijfel en aan de tijd en aan ophangen en ondertussen speelde op de achtergrond een liedje van Willy Mason. Hij zong: When we fall we make room for another, when we fall then we know eachother.
Dat van dat liedje is uiteraard niet waar, maar ik hou van het dramatische effect. Ook als het niet werkt in deze context; ik kan het op zijn minst proberen; ik heb het geprobeerd.
“Steeds als ik je columns lees ben ik een beetje teleurgesteld in je.”
Eigenlijk moest ik weg, ik had nogal haast, maar ik bleef naar haar luisteren.
“In het echt ben je veel leuker namelijk”, zei ze.
“Ja”, zei ik. “Nou, ik stop er dus mee.”
“Dat lijkt me een goed besluit.”
Beste lezers, bedankt voor het lezen van mijn columns en voor de berichten die jullie mij stuurden. Mochten jullie ook teleurgesteld in me zijn: in het echt ben ik leuker, al is dat ook niet waar ben ik bang.
Amsterdam, 4 maart 2013
Maartje Wortel heeft haar laatste letter geschreven op de website van NRC Handelsblad. Propria Cures vraagt M. Port, auteur van 'Als je me nog één keer aankijkt snijd ik je keel door' en onderdeel van nieuwe schrijversgeneratie 'De onverschillige alcoholisten', om zijn mening.
Meneer Port, een groot verlies?
Ik denk dat iemand die de opleiding Beeld & Taal aan de Rietveld Academie heeft gevolgd sowieso niet serieus moet worden genomen.
Dat is wel straf gesteld.
Ik probeerde nog vriendelijk te zijn, die stukjes waren natuurlijk niet best. Maar nog altijd beter dan Sophie van der Stap, uiteraard.
Het is niet de eerste keer dat ze stopt bij NRC.
Dat klopt, ze schreef tot februari 2010 dagelijks een column voor NRC Next. Toen werd ze ontslagen. Aaf was terug van zwangerschapsverlof, hoewel dat misschien meer zegt over NRC Next.
Het klinkt alsof u haar wel gevolgd hebt.
Natuurlijk! Ze is nogal een voorbeeld voor meisjes die Nederlands studeren, dan ontkom je er niet aan. Sommige mensen kijken Amerikaanse sitcoms om te lachen, als ik wil lachen kijk ik het NOS Journaal of lees ik Maartje Wortel.
Hebt u nog een advies voor mevrouw Wortel?
Je moet werken voor je geld.
Dankuwel.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
De laatste column:
[...]
“Hoe lang ga je eigenlijk nog door met de column op nrc.nl?”
“Ik stop ermee”, zei ik.
“Echt?”
“Ja, het is waar.”
“Dat lijkt me ook beter. Ik vind ze niet zo goed.”
“Oké”, zei ik.
“Je vergooit je talent”, zei zij.
“Oké”, zei ik opnieuw. Ik dacht aan alles wat ik ooit vergooid had en aan de twijfel en aan de tijd en aan ophangen en ondertussen speelde op de achtergrond een liedje van Willy Mason. Hij zong: When we fall we make room for another, when we fall then we know eachother.
Dat van dat liedje is uiteraard niet waar, maar ik hou van het dramatische effect. Ook als het niet werkt in deze context; ik kan het op zijn minst proberen; ik heb het geprobeerd.
“Steeds als ik je columns lees ben ik een beetje teleurgesteld in je.”
Eigenlijk moest ik weg, ik had nogal haast, maar ik bleef naar haar luisteren.
“In het echt ben je veel leuker namelijk”, zei ze.
“Ja”, zei ik. “Nou, ik stop er dus mee.”
“Dat lijkt me een goed besluit.”
Beste lezers, bedankt voor het lezen van mijn columns en voor de berichten die jullie mij stuurden. Mochten jullie ook teleurgesteld in me zijn: in het echt ben ik leuker, al is dat ook niet waar ben ik bang.
Graag op anoniem
En ondertussen word ik steeds dikker, drink ik meer, slaap ik meer. Ik ben niet ongelukkig, ik heb meer dan tweehonderd televisiekanalen. Mijn vader vertelde me laatst een verhaaltje:
Er was eens een jongen met een bijzondere eigenschap. Telkens als iemand in zijn omgeving iets kwijt raakte, wist hij exact waar het te vinden was. Zo was zijn omgeving in eerste instantie blij dat de jongen de zoekgeraakte spullen altijd terug kon vinden. Maar na enige tijd begonnen ze hem te wantrouwen. Ze verdachten hem ervan dat hij de spullen kwijt maakte. Ze snapten het niet. Vanaf dat moment hield de jongen zijn mond wanneer er iets was zoekgeraakt.
Er was eens een jongen met een bijzondere eigenschap. Telkens als iemand in zijn omgeving iets kwijt raakte, wist hij exact waar het te vinden was. Zo was zijn omgeving in eerste instantie blij dat de jongen de zoekgeraakte spullen altijd terug kon vinden. Maar na enige tijd begonnen ze hem te wantrouwen. Ze verdachten hem ervan dat hij de spullen kwijt maakte. Ze snapten het niet. Vanaf dat moment hield de jongen zijn mond wanneer er iets was zoekgeraakt.
Graag op anoniem
Henry Miller is JAM avant la lettre.
Hoe iemand de hele dag met een lege maag kan rond lopen en zelfs af en toe nog een erectie krijgen, is een van die raadselen die wel wat al te vlot door de 'anatomisten der ziel' worden verklaard. Als zondagmiddag de luiken voor de winkelramen zijn en het proletariaat in een stompzinnige toestand van verdoving op straat loopt, zijn er van die hoofdstraten die je doen denken aan niets minder dan een grote versjankerde lul die in de lengte is opengelegd.
Hoe iemand de hele dag met een lege maag kan rond lopen en zelfs af en toe nog een erectie krijgen, is een van die raadselen die wel wat al te vlot door de 'anatomisten der ziel' worden verklaard. Als zondagmiddag de luiken voor de winkelramen zijn en het proletariaat in een stompzinnige toestand van verdoving op straat loopt, zijn er van die hoofdstraten die je doen denken aan niets minder dan een grote versjankerde lul die in de lengte is opengelegd.
Graag op anoniem
Even citeren.quote:Op zondag 3 maart 2013 23:29 schreef Mainport het volgende:
Citaat van de dag:
Mensen met ambitie zijn te dom om lui te zijn.
- Milan Kundera
Ik heb een gedeelte van een oud manuscriptje op een proefleeswebsite gezet. Dit nadat ik andere ingestuurde stukken had gelezen, zoals een erotische scène geschreven door een vrouw van 56 met een prachtige pasfoto op haar profiel. Ik moest doen:
Geef aan wat je van de proeflezers wilt weten. Ben je onzeker over spanning? humor? stijl? Hoe specifieker hoe beter. Wees dus eerst zelf kritisch voor je anderen kritisch laat zijn.
Ik schreef:
Beste lezer,
Graag wil ik weten of je onderstaand fragment leuk vindt of niet.
De eerste reactie:
Niet, helaas.
De tweede reactie:
Met een vraag om feedback bedoelen wij wel een iets specifiekere vraag. Waar twijfel je over? Wat wil je van ons weten?
Ik kan niet zo goed omgaan met kritiek omdat ik altijd denk dat diegene dan moeilijk dom is, maar ik had weer eens te snel mijn conclusies getrokken. Op het profiel van het meisje van de eerste reactie staat een korte biografie:
Ik schrijf al zo lang ik me kan herinneren. Mijn doel is om met elk verhaal dat ik schrijf beter te worden. Ik zou graag korte verhalen schrijven om mee te doen aan wedstrijden, maar ik kom er nooit aan toe. Zodoende gaat al mijn schrijfaandacht naar het ene grote verhaal waarmee ik bezig ben, over tovenaars en geesten.
Geef aan wat je van de proeflezers wilt weten. Ben je onzeker over spanning? humor? stijl? Hoe specifieker hoe beter. Wees dus eerst zelf kritisch voor je anderen kritisch laat zijn.
Ik schreef:
Beste lezer,
Graag wil ik weten of je onderstaand fragment leuk vindt of niet.
De eerste reactie:
Niet, helaas.
De tweede reactie:
Met een vraag om feedback bedoelen wij wel een iets specifiekere vraag. Waar twijfel je over? Wat wil je van ons weten?
Ik kan niet zo goed omgaan met kritiek omdat ik altijd denk dat diegene dan moeilijk dom is, maar ik had weer eens te snel mijn conclusies getrokken. Op het profiel van het meisje van de eerste reactie staat een korte biografie:
Ik schrijf al zo lang ik me kan herinneren. Mijn doel is om met elk verhaal dat ik schrijf beter te worden. Ik zou graag korte verhalen schrijven om mee te doen aan wedstrijden, maar ik kom er nooit aan toe. Zodoende gaat al mijn schrijfaandacht naar het ene grote verhaal waarmee ik bezig ben, over tovenaars en geesten.
Graag op anoniem
Ah, alweer een nieuwe reactie, wat een topwebsite! Ik had, na aanwijzing van de moderator dus, een vragenlijstje opgesteld. 'Margrietje' heeft de vragen meteen beantwoord.
- Vindt de lezer de tekst geestig?
Ik zie dat je je best gedaan hebt, maar nee, ik heb hier niet geglimlacht achter mijn computer.
- Is hij benieuwd naar het vervolg?
Nee
- Wat vindt hij van de stijl?
Zij vind dat hij nogal beschrijvend/filosofisch is, zonder dat het haar echt beetpakt door een interessant ideetje.
- Staat er een matige passage in?
Zie voorgaande commentaren.
Stel je even voor Margrietje!
Ik ben tot nu toe vooral een lezer geweest, en geen schrijver... Boeken en boeken heb ik verslonden, van echt alle genres, maar vooral van fantasy. Wel heb ik altijd heel veel verhalen in mijn hoofd gehad, vooral scènes en personages, flarden dus. Nu ben ik sinds enkele dagen bezig met een verhaal dat wél heel duidelijke vorm heeft in mijn hoofd, en ik beleef echt plezier aan het uittypen van mijn hersenspinsels :-)
- Vindt de lezer de tekst geestig?
Ik zie dat je je best gedaan hebt, maar nee, ik heb hier niet geglimlacht achter mijn computer.
- Is hij benieuwd naar het vervolg?
Nee
- Wat vindt hij van de stijl?
Zij vind dat hij nogal beschrijvend/filosofisch is, zonder dat het haar echt beetpakt door een interessant ideetje.
- Staat er een matige passage in?
Zie voorgaande commentaren.
Stel je even voor Margrietje!
Ik ben tot nu toe vooral een lezer geweest, en geen schrijver... Boeken en boeken heb ik verslonden, van echt alle genres, maar vooral van fantasy. Wel heb ik altijd heel veel verhalen in mijn hoofd gehad, vooral scènes en personages, flarden dus. Nu ben ik sinds enkele dagen bezig met een verhaal dat wél heel duidelijke vorm heeft in mijn hoofd, en ik beleef echt plezier aan het uittypen van mijn hersenspinsels :-)
Graag op anoniem
Trainen is voor de ongetalenteerden.
Bij elke gelegenheid schreef fathank het volgende:
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
DAT IK DEZE DAG NOG MAG MEEMAKEN
M. Port - " want op de een of andere manier komen de levensvragen van een ander altijd kolderiek over."
Vindt de lezer de tekst geestig?
Ja, heel geestig. Hilarisch.
Is hij benieuwd naar het vervolg?
Ja, heel erg benieuwd.
Wat vindt hij van de stijl?
Heel apart. Zeer verfrissend.
Staat er een matige passage in?
Neen, het is een perfect stukje schrijfwerk.
De mooiste zin van M. Port is beslist;
‘Om boos te kunnen worden moet je eerst serieus zijn,’ antwoord ik.
Ik heb zin om met M. Port koffie te drinken. En dan wacht ik op zijn eerste levensvraag.
M. Port - " want op de een of andere manier komen de levensvragen van een ander altijd kolderiek over."
Vindt de lezer de tekst geestig?
Ja, heel geestig. Hilarisch.
Is hij benieuwd naar het vervolg?
Ja, heel erg benieuwd.
Wat vindt hij van de stijl?
Heel apart. Zeer verfrissend.
Staat er een matige passage in?
Neen, het is een perfect stukje schrijfwerk.
De mooiste zin van M. Port is beslist;
‘Om boos te kunnen worden moet je eerst serieus zijn,’ antwoord ik.
Ik heb zin om met M. Port koffie te drinken. En dan wacht ik op zijn eerste levensvraag.
Graag op anoniem
Ik wil graag weten welke website dat is zodat ik daar ook kan reageren.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Dan kopieer je een stukje van dat naar google. Als je enkel hier naar verwezen wordt, dan weet je genoeg.
Masr zoals ik al zei: onnozel geneuzel.
Masr zoals ik al zei: onnozel geneuzel.
Dat had ik natuurlijk allang gedaan en zie! Ik word niet eens weer naar hat Fokforum verwezen. Dat komt omdat die pagina's natuurlijk nog niet geïndexeerd zijn. Dat het allemaal onnozel geneuzel is, dat lijkt me duidelijk. Dat keer op keer aan te moeten kaarten is wellicht nog nét iets onnozeler dan het geneuzel zelf.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Het is ongetwijfeld deze site: http://www.schrijvenonline.org/proeflezen
Maar MP's stukje kan ik er niet vinden
Maar MP's stukje kan ik er niet vinden
The End Times are wild
Om jouw tekst te vinden heb ik noodgedwongen door een aantal andere teksten moeten bladeren. Jouw tekst is de beste die ik tot zover op deze site gelezen heb. Dat zegt overigens meer over de site dan over jouw tekst. Maar toch.
Antwerpen was het. Skinny Binny
Antwerpen was het. Skinny Binny
The End Times are wild
Wat is die Diane Silver een domme kankerhoer zeg, ongelooflijk. Die zou je toch achter het behang willen plakken.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
