Oh?quote:
Wat heb je hem gegeven?quote:heb ik na lang wikken en wegen mijn vriend na een time out van een paar weken weer in huis gegeven
Als hij de vader is heeft hij ook het recht om erbij te zijn. Dan hangt ie maar even niks in de kast, maar zeker als jullie geen ruzie hebben lijkt me dit geen beletsel.quote:en gezegd dat hij alle spullen terug in de kast mag hangen etc. Echter vorige week heb ik gezegd dat mijn gevoelens er toch niet meer zijn en dat hij weer weg moest vandaag. Hij is ook weggegaan met de nodige tranen ook van mijn kant en heet gezegd dat hij het idee heeft dat we er niets aan hebben gedaan en dat gevoel niet ineens weg kan zijn. En dat hij het onverantwoord vind ook in verband met ons kindje dat ik hem op straat zet en geen redelijke tijd heb gegeven. Misschien heeft hij gelijk maar ik heb mijn keus gemaakt, hij denkt dat ik me door mijn omgeving heb laten beïnvloeden. Ik loop op het einde van mijn zwangerschap (34 weken) en hij is gewoon bij de bevalling heb ik hem ook gezegd, hij wilt ook bij de kraamtijd zijn want we hebben geen ruzie verder. hij zegt als jou omgeving mij niet moet ga ik wel weg als ze op bezoek zijn maar ik moet kunnen binden met ons kindje en wil voor jou kunnen zorgen als de kraamhulp weg is. heeft hij gelijk en is dat redelijk?
Weet niet zo goed wat ik met de situatie moet, weet alleen dat teveel onrust nu slecht is voor mij en ons kindje.
Jouw gevoelens doen er niet toe.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:39 schreef karindz1972 het volgende:
Brendaa, dat is omdat ik het idee heb/had dat mijn gevoelens weg zijn
Ik denk dat jullie in de eerste plaats moeten denken aan de gevolgen van jullie beslissingen voor jullie kindje. Als het mogelijk is een stabiel gezin voor het kindje te vormen, dan zou ik daar zeker voor gaan - ongeacht wat de familie daarvan vindt.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:48 schreef karindz1972 het volgende:
Ik heb van hem het verwijt te krijgen niet stil te staan bij de gevolgen voor ons gezin in de eerste plaats en voor hem in de tweede plaats.
In principe is een volledig gezin fijn voor een kind, al wil ik daarmee beslist niet zeggen dat andere gezinsvormen minder zijn. Maar je hebt een vader, je kunt het goed met hem vinden, en hij wil graag overal bij zijn. Dan denk ik 'wat let je'.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:55 schreef karindz1972 het volgende:
Disana ; Dat zegt hij dus ook dat het niet gaat om hem en mij niet maar om wat beste is voor het kindje. en dat is nog altijd een papa en een mama bij elkaar vanaf het begin. Hij vind dat we daaraan moeten werken en dat we pas als we alles eraan hebben gedaan kunnen zeggen dat het niet meer werkt of juist wel. Dus eigenlijk zeg je dat hij gelijk heeft.
En wat weegt nou het zwaarst?quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:59 schreef karindz1972 het volgende:
Ja maar feedback van mensen die totaal buiten de situatie staan is heel fijn.
Want mijn familie en vrienden denken allemaal hetzelfde
De keuze is aan jou: een vader in het leven van jullie kindje, of een familie die je onder druk zet.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:00 schreef karindz1972 het volgende:
Disana ; wat me let is dat mijn familie en vrienden hem niet accepteren en hebben gezegd me te laten vallen als ik met hem verder ga.
Jij bepaalt. Niet je familie.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:01 schreef karindz1972 het volgende:
Eigenlijk zou ons gevoel en wat wij willen voor het kindje het zwaarst moeten wegen
Dit.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:37 schreef Lienekien het volgende:
Alweer een topic? In je vorige heb je niet een keer gereageerd.
Wordt geregeld.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:38 schreef Boca_Raton het volgende:
Ter info: o.a. dit topic gaat hieraan vooraf: R&P / Dillema
Ik vind dat hij de enige is die hier verstandig klinkt, in tegenstelling tot jou met je aan/uit/aan/uit geknipper op basis van wat anderen van je relatie vinden.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 15:55 schreef karindz1972 het volgende:
Disana ; Dat zegt hij dus ook dat het niet gaat om hem en mij niet maar om wat beste is voor het kindje. en dat is nog altijd een papa en een mama bij elkaar vanaf het begin. Hij vind dat we daaraan moeten werken en dat we pas als we alles eraan hebben gedaan kunnen zeggen dat het niet meer werkt of juist wel. Dus eigenlijk zeg je dat hij gelijk heeft.
Je moet opgroeien en je familie vertellen dat zij gewoon normaal moeten doen en jouw keuzes accepteren. Jouw familie heeft niets te zeggen over met wie jij samen wil zijn.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:06 schreef karindz1972 het volgende:
Ik wil liefst beide niet kwijt maar familie heb ik al langer en heb ik echt nodig als ik voor de vader van mijn kind kies en het gaat toch mis dan ben ik familie ook kwijt. Bah hormonen!
Is 1972 je geboortejaar?quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:11 schreef karindz1972 het volgende:
Erik ik zou willen dat ik het zo kon zien en er zo in mee kon gaan.
Ik voel me nu heel schuldig tegenover hem dat ik hem zo heb laten gaan vanmorgen nadat ik zei dat mijn gevoel weg was. Dat ik in tranen was en me zorgen om hem maak zegt genoeg over mijn gevoel
Dat jij in tranen was en je zorgen maakt geeft aan dat jij een instabiele persoon bent en nooit zwanger had moeten worden als je niet zeker wist dat je je kind een goede toekomst zou kunnen geven.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:11 schreef karindz1972 het volgende:
Erik ik zou willen dat ik het zo kon zien en er zo in mee kon gaan.
Ik voel me nu heel schuldig tegenover hem dat ik hem zo heb laten gaan vanmorgen nadat ik zei dat mijn gevoel weg was. Dat ik in tranen was en me zorgen om hem maak zegt genoeg over mijn gevoel
Nee, het enige dat genoeg zegt over jouw gevoel is de eerlijke keuze die je maakt. Hem alle kanten sturen zegt niets over je gevoel, noch dat je je oor naar je familie laat hangen.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:11 schreef karindz1972 het volgende:
Erik ik zou willen dat ik het zo kon zien en er zo in mee kon gaan.
Ik voel me nu heel schuldig tegenover hem dat ik hem zo heb laten gaan vanmorgen nadat ik zei dat mijn gevoel weg was. Dat ik in tranen was en me zorgen om hem maak zegt genoeg over mijn gevoel
quote:Op zondag 3 februari 2013 08:33 schreef karindz1972 het volgende:
Heb gezegd dat ik moet nadenken wat ik moet doen, zit in een tweestrijd, wil mijn ouders en vrienden niet kwijt maar wil mijn droomman ook niet kwijt.
Ja, nu nog wel. Maar jij laat zien dat er in 20 dagen heel veel kan veranderen. Wat denk je dat je hem voor emotionele klappen geeft? Eerst accepteer je zijn verleden volledig, dan wordt ie opgepakt voor een oude zaak en laat je je ineens beïnvloeden door je ouders en familie, die je er juist vanwege die reactie al buiten gehouden had. Hij komt vrij, wetende dat zijn vriendin hem steunt, en wordt dan ineens met een koffer op een station gedumpt. Mag een paar weken later bij Gods gratie weer thuiskomen, om een week later weer weggestuurd te worden. Nog een paar van dat soort klappen en hij kiest er terecht voor om zichzelf te beschermen.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:25 schreef karindz1972 het volgende:
Hij wilt dit helemaal niet en geeft me ruimte als ik het vraag en mist me heel erg.
Dat het moeilijk is weet je nu al geruime tijd. Het probleem gaat echt niet weg als je er maar lang genoeg omheen blijft draaien. Het is nu de tijd om een beslissing te nemen, voordat het kindje geboren wordt.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:52 schreef karindz1972 het volgende:
Xaryna, ik snap wat je bedoel en geef je ook echt gelijk erin.
Hij staat voor me klaar dat is het ook niet, zou het ook niet helemaal eerlijk vinden tegenover hem om hem erbuiten te houden maar is zo moeilijk.
En dan kies je voor je familie? Lekker zeg, hoe ga je dat straks uitleggen aan jullie kind? 'Ja papa is er niet want opa en oma vonden dat beter'? Als je moeder gaat worden, zou ik maar eens zelf gaan nadenken wtf...quote:Op vrijdag 22 februari 2013 16:00 schreef karindz1972 het volgende:
Disana ; wat me let is dat mijn familie en vrienden hem niet accepteren en hebben gezegd me te laten vallen als ik met hem verder ga.
Je zegt heel veel.. je doet alleen erg weinig.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 17:53 schreef karindz1972 het volgende:
Ik heb gezegd dat gevoel weg is maar ik huil wel omdat ik hem mis, omdat ik weet dat hij altijd goed voor me is geweest. Hij zegt dat ik de keus had moeten uitstellen en eerst samen ons kindje op de wereld hadden moeten zetten.
ik zou heel hard bij jou uit de buurt blijvenquote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:08 schreef karindz1972 het volgende:
Maar hem wel of niet bij kraamtijd laten zijn?
nee. trek verdomme je mond eens open tegen je familie dat ze op moeten houden met dat gestook en dat je de vader bij de bevalling en alle tijd daarna volledig betrekt. op zijn minst. en ga hulp zoeken om wat weerbaarder te worden zodat je op eigen benen komt te staan. wordt tijd op je 41e.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:08 schreef karindz1972 het volgende:
Hij zegt dat hij verdriet heeft en dat ik geen idee heb wat het met hem doet.
Ik zie dat hij overstuur is en het heel moeilijk heeft.
De situatie is voor ons allemaal lastig.
TS een beetje inschattend ziet hij dan zijn kind nooit meer. Nu is hij nog lief, als hij (terecht) pissig wordt gaat het vast heel anders.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:09 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
ik zou heel hard bij jou uit de buurt blijven
Wel!!quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:08 schreef karindz1972 het volgende:
Maar hem wel of niet bij kraamtijd laten zijn?
Ehm, de situatie die je zelf hebt veroorzaakt?quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:10 schreef karindz1972 het volgende:
Snap je opmerking maar je zit niet in de situatie.
Wat hij voelt laat me echt niet koud maar probeer rust te creeren voor het kindje en mezelf
Johquote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:12 schreef karindz1972 het volgende:
Mijn vriend zegt continu dat ik aan ons kind moet denken in de eerste plaats en dat we daar alles voor gedaan moeten hebben ook al zou het gevoel weg zijn wat hij betwijfeld. Hij zegt dat 1 week proberen niet ons best doen is maar de makkelijkste weg.
het is zijn kind, niet die van je moeder of vader. hij heeft er recht op. je familie dient zich op de achtergrond te houden en JIJ moet daar voor zorgen.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:11 schreef karindz1972 het volgende:
Ik wil familie en vrienden ook niet kwijt dat is het moeilijke.
Stel dat het dan toch mis gaat met hem dan ben ik ze ook kwijt
en luister naar hem want zoals ik het lees is hij het meest verstandig en nuchter in deze. knap ook van hem.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:12 schreef karindz1972 het volgende:
Mijn vriend zegt continu dat ik aan ons kind moet denken in de eerste plaats en dat we daar alles voor gedaan moeten hebben ook al zou het gevoel weg zijn wat hij betwijfeld. Hij zegt dat 1 week proberen niet ons best doen is maar de makkelijkste weg.
Dan hoort hij er ook bij te zijn!quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:15 schreef karindz1972 het volgende:
Maar zit met de kraamtijd en hoe verder.
Hij heeft dan ook gewoon gelijk!quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:16 schreef karindz1972 het volgende:
Hij zet zijn eigen gevoel vaak opzij om te zeggen hoe belangrijk het is voor ons kindje om het te proberen en er samen aan te werken en samen de basis voor het kindje te zijn. Dat is het lastige eraan want hij wilt in het belang van het kindje alles doen en heeft het gevoel dat ik nu in een week tijd heel de relatie weggooi. Hij zegt tegen me dat ik nu ook vergeet hoe alles ervoor was en dat de tijd uit elkaar komt door familie en niet omdat wij elkaar niet mogen.
hem volledig erbij betrekken en tegen je ouders zeggen dat ze hun mond moeten houden over hem. begrijp je wel wat dat inhoudt, dat hij de vader is?quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:15 schreef karindz1972 het volgende:
Geen stoornis, misschien hormonen.
Het is ons kind en heb ook gezegd dat hij in het leven van kindje blijft en bij de bevalling mag zijn.
Maar zit met de kraamtijd en hoe verder.
Hij klinkt best redelijk, ms moet je eens wat van m aannemen? Oh nee, dan ben je met je 31 (!) jaar bang voor je familie...quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:16 schreef karindz1972 het volgende:
Hij zet zijn eigen gevoel vaak opzij om te zeggen hoe belangrijk het is voor ons kindje om het te proberen en er samen aan te werken en samen de basis voor het kindje te zijn. Dat is het lastige eraan want hij wilt in het belang van het kindje alles doen en heeft het gevoel dat ik nu in een week tijd heel de relatie weggooi. Hij zegt tegen me dat ik nu ook vergeet hoe alles ervoor was en dat de tijd uit elkaar komt door familie en niet omdat wij elkaar niet mogen.
ga jezelf eens schamen zeg, mijn god.quote:Op vrijdag 22 februari 2013 18:20 schreef karindz1972 het volgende:
Hij is een stukje jonger maakt niet uit opzich hoor
Waar mijn angst ligt is dat mijn ouders en vrienden me echt laten vallen en dat door hun opmerkingen het vertrouwen nooit terugkomt tussen hem en mij en dan ben ik hem kwijt en de rest. Hij heeft ook al relatietherapie voorgesteld en zegt er alles aan te willen doen. Heeft zelfs gezegd wel op de bank te gaan liggen maar hij wilt er voor mij zijn als er wat is. Nu zit hij in een hotel.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |