#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 15:00 |
Het leek me wel een idee om een topic te openen over Jeugdzorg. Over het hoe, wat, wanneer, en waarom je te maken hebt gehad met die instanties. Ervaringen uitwisselen en zulks | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 15:04 |
Ik ben zelf op mijn 13e in een kindertehuis gekomen als crisisgeval. In eerste instantie 3 weken crisis, en later met 3 weken verlengd. Uiteindelijk heb ik 5 en half maand in dat tehuis gewoond, toen ging ik naar een andere instantie voor 10 weken. Daarna heb ik tot 16 1/2 thuis gewoond. Hierna heb ik in een héél vlot tempo het hele Jeugdhulp traject doorgelopen; leefgroep, basistraining, individuele kamertraining en uiteindelijk net voor mijn 18e verjaardag ''losgelaten''. In het algemeen is het me redelijk bevallen. Natuurlijk zijn alle instanties en groepen anders, net als de medewerkers. Ik heb wel gemerkt dat er veel machtsmisbruik is binnen de Jeugdzorg. Zijn er hier meer mensen die te maken hebben gehad met Jeugdzorg/Jeugdhulp? | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:01 |
Alleen vertrouwenspersonen maar die vertelde alles door, dus heb heel lang nooit meer een psycholoog durven te vertrouwen. En omdat ik veel blauwe plekken had wilde ze me eens onderzoeken of ik geen klappen kreeg van mijn ouders. | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:07 |
Ja zo zijn ''vertrouwens''-personen. Heb ik binnen de JZ ook wel gemerkt. Zwijgplicht my ass! Maar van die blauwe plekken kan ik enigzins begrijpen, of het nou zo is of niet. Hoe oud was je toen? | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:08 |
Ja heeft me wel veel problemen bezorgd, durfde 9 jaar later pas naar een psycholoog. Eff denken toen zal ik een jaar of 6-7 zijn geweest. | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:08 |
Pfff lastig.. Hoe is het later met de andere psychologen afgelopen? Ging dat wel goed? | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:09 |
Ja ging erg goed, de psychiater was ook goed, en nu zit ik dus in de tweedelijns waar zwijgplicht wordt gehandhaafd. En hopelijk krijg ik de juiste therapie ook nog. | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:10 |
Mooi zo! Dat zou fijn zijn Ik heb ook verscheidene psychologen gehad, maar niet 1 die naar mijn wensen luisterde. Ben er na de 5e maar mee gestopt, en heb nu nog niet de gewenste therapie gehad | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:12 |
Dat is erg vervelend, maja psychologen, je kan de tweedelijns in of niet? Zelf sta ik onder behandeling van een psychiatrische verpleegkundige, en ik kan er wel goed mijn hart luchten, hopelijk slaan ze dus ook de juiste weg in met mij. | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:14 |
Volgens mij zat ik dat al. Maar tegenwoordig moet je een eigen bijdrage betalen, en dat heb ik er niet voor over. Er is toch niemand die mij wil helpen, dus ik ga mijn geld daar niet in investeren | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:14 |
Oh ik betaal niets in de tweedelijns althans ze hebben nog niets in rekening gebracht maar verder wel terecht. Hopelijk komt het goed met je. | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:16 |
Dankje, insgelijks | |
#ANONIEM | woensdag 13 februari 2013 @ 16:16 |
Als wat is mag je altijd dm'n. Sterkte ermee. | |
fraubitch | dinsdag 19 februari 2013 @ 01:18 |
. [ Bericht 99% gewijzigd door fraubitch op 21-02-2013 01:17:06 ] | |
H4ppy | vrijdag 22 februari 2013 @ 22:15 |
Nu op mijn 18de heb ik deels spijt omdat ik nooit volledig mee heb gewerkt met de mensen van jeugdzorg die hulp wouden bieden. Als ik op mijn 14de/15de in een pleeggezin zou zijn geplaatst zou het mij heel wat momenten hebben bespaard welke mij diep van binnen toch wel een beetje kapot hebben gemaakt. Heeft wel te maken met de werkwijze van ze. Zij hadden achter mijn rug om contact opgenomen met school, met de huisarts en zelfs met de orthodontist en ze gevraagd om informatie naar hun door te spelen. Ik wist dit zelf niet en ik zocht niks achter de vragen van de orthodontist zoals "geen spannende dingen thuis gebeurd?" of "hoe gaat het thuis?" totdat ik van mijn huisarts te horen kreeg dat jeugdzorg aan hem had gevraagd om informatie door te geven, maar aangezien hij beroepsgeheim had, moest hij het eerst aan mij zelf vragen of het mocht. Toen ik daar achter kwam wist ik dus meteen dat alle instanties als school en de orthodontist al die tijd niet oprecht benieuwd waren naar mijn thuissituatie, maar ze van jeugdzorg informatie moesten verzamelen terwijl ze deden alsof. Door die achterbakse manier van doen, en het achter mijn rug om regelen van dingen, was ik in 1 klap al mijn vertrouwen in Jeugdzorg kwijt, en bij alle gesprekken die ik later met ze had zat ik met een strak gezicht te vertellen dat alles goed ging en dat ik nergens hulp mee nodig had. | |
#ANONIEM | vrijdag 22 februari 2013 @ 22:18 |
Wow.. weer een klassiek geval zo te horen.. Hoe gaat het inmiddels met je? | |
H4ppy | vrijdag 22 februari 2013 @ 22:49 |
Gaat wel oke. Met studeren gaat het goed, genoeg vrienden, veel nieuwe contacten, veel uitgaan. Het enige waar ik me zorgen over maak is om het feit dat ik op ben gegroeid in 1 groot conflict tussen mijn ouders. Die waren namelijk te druk bezig met het ruzie maken over honderden dingen en schuld op elkaar afschuiven tijdens hun echtscheiding waardoor ik nooit ook maar 1 seconde het gevoel heb gehad dat ik deel uitmaak van een familie. Het enige wat ik mee heb gemaakt de afgelopen 8 jaar in mijn "familie" is negativiteit, en ouders welke elkaar overal de schuld van geven. Dat is allemaal in het verleden, maar ik voel een lege plek waar normaal fijne herinneringen aan je familie en kindertijd horen te zitten. Niets om naar terug te kijken. | |
#ANONIEM | zaterdag 23 februari 2013 @ 12:15 |
Pfoe heftig.. Toch fijn dat je nu zelf een leven hebt opgebouwd, al zal het gemis er altijd blijven.. Heeft Jeugdzorg nog iets voor je kunnen betekenen? Of was het puur dat achterbakse gedrag? |