R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het leek me wel een idee om een topic te openen over Jeugdzorg.
Over het hoe, wat, wanneer, en waarom je te maken hebt gehad met die instanties.
Ervaringen uitwisselen en zulks
Over het hoe, wat, wanneer, en waarom je te maken hebt gehad met die instanties.
Ervaringen uitwisselen en zulks
Ik ben zelf op mijn 13e in een kindertehuis gekomen als crisisgeval. In eerste instantie 3 weken crisis, en later met 3 weken verlengd. Uiteindelijk heb ik 5 en half maand in dat tehuis gewoond, toen ging ik naar een andere instantie voor 10 weken.
Daarna heb ik tot 16 1/2 thuis gewoond. Hierna heb ik in een héél vlot tempo het hele Jeugdhulp traject doorgelopen; leefgroep, basistraining, individuele kamertraining en uiteindelijk net voor mijn 18e verjaardag ''losgelaten''.
In het algemeen is het me redelijk bevallen. Natuurlijk zijn alle instanties en groepen anders, net als de medewerkers. Ik heb wel gemerkt dat er veel machtsmisbruik is binnen de Jeugdzorg.
Zijn er hier meer mensen die te maken hebben gehad met Jeugdzorg/Jeugdhulp?
Daarna heb ik tot 16 1/2 thuis gewoond. Hierna heb ik in een héél vlot tempo het hele Jeugdhulp traject doorgelopen; leefgroep, basistraining, individuele kamertraining en uiteindelijk net voor mijn 18e verjaardag ''losgelaten''.
In het algemeen is het me redelijk bevallen. Natuurlijk zijn alle instanties en groepen anders, net als de medewerkers. Ik heb wel gemerkt dat er veel machtsmisbruik is binnen de Jeugdzorg.
Zijn er hier meer mensen die te maken hebben gehad met Jeugdzorg/Jeugdhulp?
Alleen vertrouwenspersonen maar die vertelde alles door, dus heb heel lang nooit meer een psycholoog durven te vertrouwen. 
En omdat ik veel blauwe plekken had wilde ze me eens onderzoeken of ik geen klappen kreeg van mijn ouders.
En omdat ik veel blauwe plekken had wilde ze me eens onderzoeken of ik geen klappen kreeg van mijn ouders.
Ja zo zijn ''vertrouwens''-personen. Heb ik binnen de JZ ook wel gemerkt. Zwijgplicht my ass!quote:Op woensdag 13 februari 2013 16:01 schreef Argo het volgende:
Alleen vertrouwenspersonen maar die vertelde alles door, dus heb heel lang nooit meer een psycholoog durven te vertrouwen.
En omdat ik veel blauwe plekken had wilde ze me eens onderzoeken of ik geen klappen kreeg van mijn ouders.
Maar van die blauwe plekken kan ik enigzins begrijpen, of het nou zo is of niet. Hoe oud was je toen?
Ja heeft me wel veel problemen bezorgd, durfde 9 jaar later pas naar een psycholoog.quote:Op woensdag 13 februari 2013 16:07 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ja zo zijn ''vertrouwens''-personen. Heb ik binnen de JZ ook wel gemerkt. Zwijgplicht my ass!
Maar van die blauwe plekken kan ik enigzins begrijpen, of het nou zo is of niet. Hoe oud was je toen?
Eff denken toen zal ik een jaar of 6-7 zijn geweest.
Pfff lastig.. Hoe is het later met de andere psychologen afgelopen? Ging dat wel goed?quote:
[..]
Ja heeft me wel veel problemen bezorgd, durfde 9 jaar later pas naar een psycholoog.
Eff denken toen zal ik een jaar of 6-7 zijn geweest.
Ja ging erg goed, de psychiater was ook goed, en nu zit ik dus in de tweedelijns waar zwijgplicht wordt gehandhaafd. En hopelijk krijg ik de juiste therapie ook nog.quote:
[..]
Pfff lastig.. Hoe is het later met de andere psychologen afgelopen? Ging dat wel goed?
Mooi zo! Dat zou fijn zijnquote:
[..]
Ja ging erg goed, de psychiater was ook goed, en nu zit ik dus in de tweedelijns waar zwijgplicht wordt gehandhaafd. En hopelijk krijg ik de juiste therapie ook nog.
Ik heb ook verscheidene psychologen gehad, maar niet 1 die naar mijn wensen luisterde. Ben er na de 5e maar mee gestopt, en heb nu nog niet de gewenste therapie gehad
Dat is erg vervelend, maja psychologen, je kan de tweedelijns in of niet? Zelf sta ik onder behandeling van een psychiatrische verpleegkundige, en ik kan er wel goed mijn hart luchten, hopelijk slaan ze dus ook de juiste weg in met mij.quote:
[..]
Mooi zo! Dat zou fijn zijn
Ik heb ook verscheidene psychologen gehad, maar niet 1 die naar mijn wensen luisterde. Ben er na de 5e maar mee gestopt, en heb nu nog niet de gewenste therapie gehad
Volgens mij zat ik dat al. Maar tegenwoordig moet je een eigen bijdrage betalen, en dat heb ik er niet voor over. Er is toch niemand die mij wil helpen, dus ik ga mijn geld daar niet in investerenquote:
[..]
Dat is erg vervelend, maja psychologen, je kan de tweedelijns in of niet? Zelf sta ik onder behandeling van een psychiatrische verpleegkundige, en ik kan er wel goed mijn hart luchten, hopelijk slaan ze dus ook de juiste weg in met mij.
Oh ik betaal niets in de tweedelijns althans ze hebben nog niets in rekening gebracht maar verder wel terecht. Hopelijk komt het goed met je.quote:
[..]
Volgens mij zat ik dat al. Maar tegenwoordig moet je een eigen bijdrage betalen, en dat heb ik er niet voor over. Er is toch niemand die mij wil helpen, dus ik ga mijn geld daar niet in investeren
Dankje, insgelijksquote:
[..]
Oh ik betaal niets in de tweedelijns althans ze hebben nog niets in rekening gebracht maar verder wel terecht. Hopelijk komt het goed met je.
.
[ Bericht 99% gewijzigd door fraubitch op 21-02-2013 01:17:06 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door fraubitch op 21-02-2013 01:17:06 ]
They say I have ADD but I just don't understa...OOOHH!! Look!! A Kitty!!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Nu op mijn 18de heb ik deels spijt omdat ik nooit volledig mee heb gewerkt met de mensen van jeugdzorg die hulp wouden bieden. Als ik op mijn 14de/15de in een pleeggezin zou zijn geplaatst zou het mij heel wat momenten hebben bespaard welke mij diep van binnen toch wel een beetje kapot hebben gemaakt.
Heeft wel te maken met de werkwijze van ze. Zij hadden achter mijn rug om contact opgenomen met school, met de huisarts en zelfs met de orthodontist en ze gevraagd om informatie naar hun door te spelen.
Ik wist dit zelf niet en ik zocht niks achter de vragen van de orthodontist zoals "geen spannende dingen thuis gebeurd?" of "hoe gaat het thuis?" totdat ik van mijn huisarts te horen kreeg dat jeugdzorg aan hem had gevraagd om informatie door te geven, maar aangezien hij beroepsgeheim had, moest hij het eerst aan mij zelf vragen of het mocht. Toen ik daar achter kwam wist ik dus meteen dat alle instanties als school en de orthodontist al die tijd niet oprecht benieuwd waren naar mijn thuissituatie, maar ze van jeugdzorg informatie moesten verzamelen terwijl ze deden alsof.
Door die achterbakse manier van doen, en het achter mijn rug om regelen van dingen, was ik in 1 klap al mijn vertrouwen in Jeugdzorg kwijt, en bij alle gesprekken die ik later met ze had zat ik met een strak gezicht te vertellen dat alles goed ging en dat ik nergens hulp mee nodig had.
Heeft wel te maken met de werkwijze van ze. Zij hadden achter mijn rug om contact opgenomen met school, met de huisarts en zelfs met de orthodontist en ze gevraagd om informatie naar hun door te spelen.
Ik wist dit zelf niet en ik zocht niks achter de vragen van de orthodontist zoals "geen spannende dingen thuis gebeurd?" of "hoe gaat het thuis?" totdat ik van mijn huisarts te horen kreeg dat jeugdzorg aan hem had gevraagd om informatie door te geven, maar aangezien hij beroepsgeheim had, moest hij het eerst aan mij zelf vragen of het mocht. Toen ik daar achter kwam wist ik dus meteen dat alle instanties als school en de orthodontist al die tijd niet oprecht benieuwd waren naar mijn thuissituatie, maar ze van jeugdzorg informatie moesten verzamelen terwijl ze deden alsof.
Door die achterbakse manier van doen, en het achter mijn rug om regelen van dingen, was ik in 1 klap al mijn vertrouwen in Jeugdzorg kwijt, en bij alle gesprekken die ik later met ze had zat ik met een strak gezicht te vertellen dat alles goed ging en dat ik nergens hulp mee nodig had.
Wow.. weer een klassiek geval zo te horen..quote:
Nu op mijn 18de heb ik deels spijt omdat ik nooit volledig mee heb gewerkt met de mensen van jeugdzorg die hulp wouden bieden. Als ik op mijn 14de/15de in een pleeggezin zou zijn geplaatst zou het mij heel wat momenten hebben bespaard welke mij diep van binnen toch wel een beetje kapot hebben gemaakt.
Heeft wel te maken met de werkwijze van ze. Zij hadden achter mijn rug om contact opgenomen met school, met de huisarts en zelfs met de orthodontist en ze gevraagd om informatie naar hun door te spelen.
Ik wist dit zelf niet en ik zocht niks achter de vragen van de orthodontist zoals "geen spannende dingen thuis gebeurd?" of "hoe gaat het thuis?" totdat ik van mijn huisarts te horen kreeg dat jeugdzorg aan hem had gevraagd om informatie door te geven, maar aangezien hij beroepsgeheim had, moest hij het eerst aan mij zelf vragen of het mocht. Toen ik daar achter kwam wist ik dus meteen dat alle instanties als school en de orthodontist al die tijd niet oprecht benieuwd waren naar mijn thuissituatie, maar ze van jeugdzorg informatie moesten verzamelen.
Door die achterbakse manier van doen, en het achter mijn rug om regelen van dingen, was ik in 1 klap al mijn vertrouwen in Jeugdzorg kwijt, en bij alle gesprekken die ik later met ze had zat ik met een strak gezicht te vertellen dat alles goed ging en dat ik nergens hulp mee nodig had.
Hoe gaat het inmiddels met je?
Gaat wel oke.quote:
[..]
Wow.. weer een klassiek geval zo te horen..
Hoe gaat het inmiddels met je?
Met studeren gaat het goed, genoeg vrienden, veel nieuwe contacten, veel uitgaan.
Het enige waar ik me zorgen over maak is om het feit dat ik op ben gegroeid in 1 groot conflict tussen mijn ouders. Die waren namelijk te druk bezig met het ruzie maken over honderden dingen en schuld op elkaar afschuiven tijdens hun echtscheiding waardoor ik nooit ook maar 1 seconde het gevoel heb gehad dat ik deel uitmaak van een familie. Het enige wat ik mee heb gemaakt de afgelopen 8 jaar in mijn "familie" is negativiteit, en ouders welke elkaar overal de schuld van geven.
Dat is allemaal in het verleden, maar ik voel een lege plek waar normaal fijne herinneringen aan je familie en kindertijd horen te zitten. Niets om naar terug te kijken.
Pfoe heftig.. Toch fijn dat je nu zelf een leven hebt opgebouwd, al zal het gemis er altijd blijven..quote:
[..]
Gaat wel oke.
Met studeren gaat het goed, genoeg vrienden, veel nieuwe contacten, veel uitgaan.
Het enige waar ik me zorgen over maak is om het feit dat ik op ben gegroeid in 1 groot conflict tussen mijn ouders. Die waren namelijk te druk bezig met het ruzie maken over honderden dingen en schuld op elkaar afschuiven tijdens hun echtscheiding waardoor ik nooit ook maar 1 seconde het gevoel heb gehad dat ik deel uitmaak van een familie. Het enige wat ik mee heb gemaakt de afgelopen 8 jaar in mijn "familie" is negativiteit, en ouders welke elkaar overal de schuld van geven.
Dat is allemaal in het verleden, maar ik voel een lege plek waar normaal fijne herinneringen aan je familie en kindertijd horen te zitten. Niets om naar terug te kijken.
Heeft Jeugdzorg nog iets voor je kunnen betekenen? Of was het puur dat achterbakse gedrag?
|
|
