Momenteel woon ik nog thuis bij mijn moeder en broer. De situatie thuis is echter verre van perfect. Mijn moeder was jarenlang een zware alcoholist. Ze werd ook zeer agressief zodra ze alcohol ophad. Ik heb al veel meegemaakt. Het was voor mij heel normaal om thuis te komen om twee uur en haar al dronken aan te treffen. Of dat ze me de hele nacht wakker hield door expres ruzie met me te zoeken.
Als gevolg hiervan heb ik een paniekstoornis ontwikkeld.
De situatie is op het moment wat veranderd. Ik volg een studie en tot nu toe is het me gelukt om met zowel mijn studie als mijn thuissituatie om te kunnen gaan. Mijn broer is dit niet gelukt. Hij kon het niet langer aan. Hij is gestopt met zijn studie om fulltime te kunnen gaan werken. Toen ging hij zoeken naar een geschikte woning. Deze heeft hij gevonden en binnen een maand verhuist hij.
Mijn moeder is inmiddels in behandeling maar deze zal nog lang duren. Ze drinkt niet meer en is iets stabieler. Daarmee is dan ook alles gezegd.
We kunnen nog steeds niet praten over het verleden. Dit omdat mijn moeder bijna alles de ene dag ontkend, de andere dag weer toegeeft en de dag daarop is het weer anders.
Ik wil dus al een geruime tijd op mezelf wonen. Meer stabiliteit etc. Nu heb ik vandaag een woning aangeboden gekregen. Hierover wil ik jullie om advies vragen.
Het is een kleine woning. Eigenlijk meer een kamer van 20 vierkante meter. Het is een woon-en slaapkamer ineen. De huur is ontzettend goedkoop. Er zit een badkamer en open keuken bij.
Nu heb ik dus het probleem dat ik twee kleine hondjes heb. En die wil ik graag bij me houden. Ik keek daarom altijd meer uit naar een woning met een aparte woon/slaapkamer.
Wat vinden jullie? Zou een hond op zo’n oppervlakte kunnen wonen? Zou ik het huis moeten accepteren?
niet als het schattige hondjes zijn heur
Ohja, zit nog al een verschil in of je twee jack russells hebt of 2 herders.
Wat voor honden heb je?
Je kunt ze wat minder makkelijk vrij achter het huis laten lopen, maar als je dat compenseert met een lekkere bos wandeling denk ik niet dat ze te klagen hebben hoor.
Succes, en wees niet bang voor het onbekende.
Tx dit vond ik één van de mooiste adviezen die ik tot nu toe heb gekregen.quote:Op woensdag 30 januari 2013 19:29 schreef goldeneye007 het volgende:
Wat betreft je thuis situatie zou het goed zijn om lekker op je zelf te gaan wonen en lekker tot rust komen. je kunt dan contact hebben met je moeder op momenten dat jij dat wil, dat geeft je veel meer kracht en rust. wat betreft de honden, het zal even wennen zijn voor ze, maar als jij ze goed onder controle hebt, ze tijdig kan uitlaten denk ik niet dat je veel problemen hoeft te verwachten. ze komen nu toch ook alleen beneden? hoe groot is het gedeelte waar ze nu komen dan?
Je kunt ze wat minder makkelijk vrij achter het huis laten lopen, maar als je dat compenseert met een lekkere bos wandeling denk ik niet dat ze te klagen hebben hoor.
Succes, en wees niet bang voor het onbekende.
Het zijn twee kleine hondjes van het formaat schoothondje.
Mijn grootste twijfel ligt in de 'wat als'. Wat als ik het huis accepteer en het blijkt te klein te zijn? Wat als er daarna een supermooi huis vrijkomt en ik spijt krijg? wat als wat als..
Maar het is belangrijker voor (je)zelf(ontwikkeling) om zo snel mogelijk uit het huis te gaan.
Je hebt er dus geen haast mee om uit huis te vertrekken.quote:Op woensdag 30 januari 2013 20:08 schreef Elvenpath het volgende:
[..]
Tx dit vond ik één van de mooiste adviezen die ik tot nu toe heb gekregen.
Het zijn twee kleine hondjes van het formaat schoothondje.
Mijn grootste twijfel ligt in de 'wat als'. Wat als ik het huis accepteer en het blijkt te klein te zijn? Wat als er daarna een supermooi huis vrijkomt en ik spijt krijg? wat als wat als..
Wat daarna vrijkomt, weet je nooit natuurlijk. Zo te lezen heb je nu je eigen ruimte nodig, is een supermooi huis dan belangrijker dan een eigen leefruimte?quote:
[..]
Tx dit vond ik één van de mooiste adviezen die ik tot nu toe heb gekregen.
Het zijn twee kleine hondjes van het formaat schoothondje.
Mijn grootste twijfel ligt in de 'wat als'. Wat als ik het huis accepteer en het blijkt te klein te zijn? Wat als er daarna een supermooi huis vrijkomt en ik spijt krijg? wat als wat als..
Kleine hondjes hebben meestal veel energie, ik vind een ruimte van 20m2 welke zowel als slaapkamer, woonkamer als keuken fungeert dan erg klein en daarmee niet wenselijk. Tegelijkertijd kan ik me wel voorstellen dat je niet veel langer wilt wachten. Hoe urgent het op dit moment is, kun je zelf het beste inschatten.
Is dit via een woningbouwvereniging? Als je hoog op de lijst staat/veel punten hebt, zou je eventueel ook kunnen afwachten wat er binnenkort vrijkomt.
Je bedoelt dat je je gebrek aan besluitvaardigheid en angst voor het nieuwe ophangt aan je honden?quote:
[..]
Tx dit vond ik één van de mooiste adviezen die ik tot nu toe heb gekregen.
Het zijn twee kleine hondjes van het formaat schoothondje.
Mijn grootste twijfel ligt in de 'wat als'. Wat als ik het huis accepteer en het blijkt te klein te zijn? Wat als er daarna een supermooi huis vrijkomt en ik spijt krijg? wat als wat als..
Ik heb nou niet het idee dat honden zoveel hebben aan een groot huis, bij mensen met een groot huis zitten ze ook meestal in die ene kamer van 20m2. Een ander huis zal niet veel groter zijn, misschien wel meer kamers hebben, maar hoe maakt dat daadwerkelijk verschil? Ik heb ook een tijdje op een hond gepast in een eenkamerwoning, en die ene kamer was niet het probleem. Wel het gebrek aan een park in de buurt waar hij los kon lopen. Dat lijkt mij belangrijker.
Hij had zijn eigen kooi, met mand erin, maar bij een strakke opvoeding is de kooi niet nodig. Ook kun je ze misschien bij gelegenheden in de keuken houden met zo'n schuifrekje, hangt van de woonruimte af, maar het voordeel van schoothondjes is dat je aan dergelijke middelen genoeg zou kunnen hebben. Als het een hoog plafond heeft kun je misschien ook een hoogslaper neerzetten, en heb je ook een plek waar de honden niet kunnen komen.
Dus ik denk dat je je gewoon even moet voorstellen hoe dat er dagelijks uitziet met die honden erbij, en dan ook hoe je het gaat doen als je dagen weg moet. Loop even een hele week en een heel jaar af en ga na hoe je dat dan met de honden zou doen, en kijk of je problemen tegen komt of zou komen bij wat je ook allemaal zou kunnen gaan doen. Je zit immers niet in een levensfase dat je jezelf al erg moet vastpinnen op je huidige leefgewoontes lijkt me. Ik kan me voorstellen dat je wel eens iemand zal moeten vragen om je honden uit te laten en te voeren, maar ja, die komt dan dus ook in je 'slaapkamer', heb je daar privacy-issues mee, dan moet je misschien wachten op een 2-kamerappartement.
Dan stel je vast of het kan of niet kan. En als het kan dan kun je eindelijk gaan afwegen wat jij eigenlijk wil en of je al durft.
En als het niet gaat, dan maar zonder hondjes.
En als je er dan woont, schrijf je dan gewoon direct opnieuw in als woningzoekende, dan bouw je daar alvast rechten mee op (tenminste, als het huursysteem gebaseerd is op inschrijfdatum). Het is ook niet raar om op jonge leeftijd wat vaker te verhuizen. Het geeft je ook de tijd om op je gemak te zoeken naar iets groters, zonder dat je thuis in de stress zit.
Misschien kom je over een tijd wel een leuke vriend tegen die een leuk huisje heeft waar jullie samen in trekken. Het kan allemaal. Zorg ervoor dat je zelf de regie in de hand hebt en sta achter de keuzes die je maakt. Niets is perfect, er is altijd wel iets. volg je hart!!