zelfbeschadiging

Ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen naar een psycholoog.

Ik geloof dat automutilatie topics verboden zijn op Fok!...

Je zal de reden moeten achterhalen waarom je het doet. En dat gaat je waarschijnlijk niet alleen (of via internet) lukken. Praat met iemand uit je omgeving of ga naar je huisarts.

Ts, vertel eerst eens wat de rede is dat je jezelf beschadigt?

Voel je je depressief enz?

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:32 schreef theunderdog het volgende:
Ts, vertel eerst eens wat de rede is dat je jezelf beschadigt?

Voel je je depressief enz?

#aandacht

Ik ken dit, niet van mezelf dan.
Maarja wil er wel over praten maar via DM/PM dan.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:35 schreef _GdR_ het volgende:

[..]

#aandacht

Oke.

Vriendin is na jaren zo goed als gestopt. Het was voor haar ook een verslaving en het heeft haar vooral ontzettend veel wilskracht gekost.

Praten!

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:37 schreef gurlll het volgende:

[..]

Nah, als ik het voor aandacht zou doen zou ik wel op mijn armen snijden.

Ik voel me al een behoorlijke tijd depressief ja, ook een tijd lang suicidaal geweest maar dat gaat nu wel beter. Dingen uit mijn verleden waar ik niet goed mee om kan gaan en die me blijven achtervolgen enz.

Ik weet dat het moeilijk is, maar als je wilt, dat wij je echt bruikbare tips gaan geven. Zul je toch in wat meer details moeten vertellen.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:37 schreef gurlll het volgende:

[..]

Nah, als ik het voor aandacht zou doen zou ik wel op mijn armen snijden.

Ik voel me al een behoorlijke tijd depressief ja, ook een tijd lang suicidaal geweest maar dat gaat nu wel beter. Dingen uit mijn verleden waar ik niet goed mee om kan gaan en die me blijven achtervolgen enz.

En waarom ga je niet naar je huisarts?

Mensen die zeggen "aandacht" - apatische apen.

Heeft voornamelijk te maken met een storing in het verwerken van bepaalde traumas.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:45 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Mensen die zeggen "aandacht" - apatische apen.

Heeft voornamelijk te maken met een storing in het verwerken van bepaalde traumas.

Och, er zijn wel degelijk mensen die het enkel en alleen doen om aandacht te krijgen, hoor.

Maar ook die mensen kunnen er vaak niet veel aan doen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Theatrale_persoonlijkheidsstoornis

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:45 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Mensen die zeggen "aandacht" - apatische apen.

Heeft voornamelijk te maken met een storing in het verwerken van bepaalde traumas.

Of denken dat iets een trauma is, terwijl het allemaal niet zo in elkaar steekt

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:48 schreef Smack10 het volgende:

[..]

Of denken dat iets een trauma is, terwijl het allemaal niet zo in elkaar steekt

Uhh?

Waarom doe je het, je zegt dat het een verslaving is maar ooit ben je blijkbaar begonnen ermee. Wat was de situatie dat je hiermee bent begonnen? En daarnaast ook de vraag, in welke situaties doe je het, voel je je prettig / juist ongelukkig, en hoe voel je je daarna?

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:49 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Uhh?

Meisje is verliefd --> heeft seks met jongen --> jongen wil geen relatie --> meisje denkt dat die jongen haar misbruikt heeft.

Hier denkt het meisje dat die jongen haar (gevoelens) misbruikt heeft om zichzelf niet de schuld te geven.

En komt het bij anderen over dat zij misbruikt is en gaat zij dat op lange termijn ook geloven.

Snap je?

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:51 schreef Smack10 het volgende:

[..]

Meisje is verliefd --> heeft seks met jongen --> jongen wil geen relatie --> meisje denkt dat die jongen haar misbruikt heeft.

Hier denkt het meisje dat die jongen haar (gevoelens) misbruikt heeft om zichzelf niet de schuld te geven.

En komt het bij anderen over dat zij misbruikt is en gaat zij dat op lange termijn ook geloven.

Snap je?

Andersom bestaat ook.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:52 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Andersom bestaat ook.

Klopt, maar je snapt mijn punt.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:52 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Andersom bestaat ook.

Ja het kan op allerlei manieren, dan zijn er bepaalde denkbeelden niet meer 'normaal' waardoor bepaalde situaties anders worden geïnterpreteerd door die persoon. Het kan heel verschillend zijn hoe het allemaal in elkaar steekt, en dit is niet van de één op andere dag ontwikkeld.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:53 schreef rene90 het volgende:

[..]

Ja het kan op allerlei manieren, dan zijn er bepaalde denkbeelden niet meer 'normaal' waardoor bepaalde situaties anders worden geïnterpreteerd door die persoon. Het kan heel verschillend zijn hoe het allemaal in elkaar steekt, en dit is niet van de één op andere dag ontwikkeld.

Dat dan weer leidt tot gevoelens van leegheid en dan zelfbeschadiging?

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:57 schreef Smack10 het volgende:

[..]

Dat dan weer leidt tot gevoelens van leegheid en dan zelfbeschadiging?

Dat hoeft niet automatisch een actie->gevolg te zijn. Hoe mensen met deze veranderde denkbeelden om gaan heeft meestal weer een bepaalde link hoe iemand is opgevoed. Kom je uit een gezin waarbij gevoelens nooit besproken worden zal er anders mee omgegaan worden dan bij gezinnen waarbij het vanzelfsprekend is dat je bepaalde gevoelens met mensen bespreekt.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:59 schreef rene90 het volgende:

[..]

Dat hoeft niet automatisch een actie->gevolg te zijn. Hoe mensen met deze veranderde denkbeelden om gaan heeft meestal weer een bepaalde link hoe iemand is opgevoed. Kom je uit een gezin waarbij gevoelens nooit besproken worden zal er anders mee omgegaan worden dan bij gezinnen waarbij het vanzelfsprekend is dat je bepaalde gevoelens met mensen bespreekt.

Klopt.

Hoe cliché het ook gemaakt wordt door o.a. films en series, blijkt wel degelijk dat een situatie in de jeugd voor een verstoord beeld van zichzelf/de wereld zorgt.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 13:04 schreef Smack10 het volgende:

[..]

Klopt.

Hoe cliché het ook gemaakt wordt door o.a. films en series, blijkt wel degelijk dat een situatie in de jeugd voor een verstoord beeld van zichzelf/de wereld zorgt.

Het klopt dat het vaak zo is dat er bepaalde situaties gebeuren, en dat de manier hoe diegene hiermee omgaat (wat vaak samenhangt met leermomenten van vroeger/opvoeding) invloed heeft op de nasleep van zoiets.

Het is ook een manier om íets te voelen omdat men moeilijk kan omgaan met emoties, dit niet kunnen uiten. Automutilatie is dan een uitlaatklep. Soms omdat er thuis een taboe op ligt of omdat men gewoonweg eenzaam is. Daarnaast is het een kick. Endorphine komt vrij en geeft een natuurlijke high. In principe dus inderdaad een verslaving aan een substantie.

Ik zou echt gaan praten met een professional. Met de juiste begeleiding kan je dit stoppen. In je ééntje dit tegengaan is de moeilijke weg! Gewoon doen dus, je zal er blij om zijn.

Zelf ook een enkele keer gedaan, geen aanrader. Gevaar ligt niet in het snijden/krassen zelf, maar alles wat er omheen zit. Langer termijn psychische schaden van de littekens is al iets vreselijk baggers is mijn ervaring.
Ik ben erg benieuwd naar de reden van TS haar actie's, is dat om bepaalde gevoelens te blokeren, een uiting van een bepaalde distanciering van de werkelijkheid of bijvoorbeeld om te straffen?
Enige wat ik nu kan zeggen is; zoek naar iemand die je kan helpen omgaan met de emoties waar je mee probeert te coopen, psycholoog is een goed begin, weet niet of die je voldoende kan helpen, maar lijkt me een begin.

Voel je vrij te DM-/PM-en.

Voor mij was het denk ik voornamelijk een manier om andere emotie's te negeren en te proberen mezelf dichter bij de realiteit te laten staan. Uiteindelijk werd het gewoon enigsinds verslavend, obsesief, omdat het een makkelijke manier was om met emotie's om te gaan. Later heb ik me daar dan wel overheen gezet, maar ik heb wel de hele zomer lang met lange mauwen gelopen. Aandacht was het laatste wat ik wilde.

Moet ik zeggen dat littekens bij mij wel redelijk meevallen, maar alsnog, 't is iets wat je zeker niet moet willen, maar dat word meestal achteraf pas duidelijk.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 13:08 schreef rene90 het volgende:

[..]

Het klopt dat het vaak zo is dat er bepaalde situaties gebeuren, en dat de manier hoe diegene hiermee omgaat (wat vaak samenhangt met leermomenten van vroeger/opvoeding) invloed heeft op de nasleep van zoiets.

Vaak gaan mensen gewoon "door" met het leven, maar uiteindelijk komen ze zichzelf altijd tegen waardoor ze vaak hulp gaan zoeken.

Dan is het soms te laat omdat ze zo vastgeroest zitten in hun denkwijze.

Aanpakken is genezen!

Als ik jou was, zou ik inderdaad naar de huisarts te gaan om eens een afspraak met een psycholoog te maken. Snijden is verslavend (er komt dopamine bij als je het doet, maar het moet steeds pijnlijker, dieper of vaker om er een soort "bevrediging" uit te krijgen), maar het heeft altijd een oorzaak. Het is een teken dat je niet met het probleem of problemen om kan gaan, en uit machteloosheid probeer je het op te lossen door jezelf pijn te doen. Snijden is slechts een van de velen vormen van zelfbeschadigingen. Waar mensen vaak niet rekening mee houden, is dat alcoholisme of anorexia precies hetzelfde concept heeft alleen dan een andere uitwerking.

Het draait dus om de denkwijze. Ik had ook een verkeerde denkwijze, ik kon niet uit de voeten met mijn onzekere gedachten en de problemen die ik daar mee te weeg bracht. Ik heb mezelf ook verwond, ruim een half jaar zonder dat iemand het wist. Voor ik het wist, was ik verslaafd. Maar mijn omgeving kreeg steeds meer door dat het niet goed met mij ging, en uiteindelijk heb ik het opgebiecht. Ik ben in therapie gegaan en het ging langzaam beter. Maar elke keer als ik een terugval had, wilde ik mezelf verwonden. Doordat mijn denkwijze (na ongeveer 2 jaar therapie) uiteindelijk zodanig is veranderd, kan ik beter omgaan met de trigger die vroeger zou zorgen voor zelfverwonding. Maar het zal altijd een zwakke plek blijven, het is nu de kunst om er niet aan toe te geven als ik de drang weer voel. Ik ben nu ongeveer anderhalf jaar "clean".

Sterkte, het is heel lastig maar je kan het! De zelfverwonding lost uiteindelijk niks, maar dan ook niks op...