[OUD] Hoe gaat het met ons? #16

Wat goed dat je gegaan bent en wat goed dat je onderzocht bent dan. Poeh. En die stolsels zijn nu niet gevaarlijk?

Jemig Claudia, wat eng. Hoe zit het met een behandeling?

Claudia wat vreselijk eng en wat ontzettend goed dat je op tijd hebt gebeld. Naar dat je weer embolies hebt gehad zeg. Je zal wel door een hele molen heen moeten nu weer. Sterkte en beterschap! Ik hoop dat het niets betekend voor je kinderen

Goed dat je je gevoel gevolgd hebt Claudia, zo zie je maar dat je het zelf wel voelt. Sterkte met verwerken het lijkt me een hele schok. En beterschap.

Oh bah claudia, wat eng. Heb je er medicijnen oid voor?

Phoe... Heftig Claudia. Sterkte.

Oei Claudia dat is schrikken. Wat is het behandelplan verder?

Claudia, schrikken zeg. Maar goed dat je gegaan bent!!!

Nou hier vanmiddag nadat ik mijn medicatie in had genomen, koppijn en warm en rode vlekken. Bloeddruk was behoorlijk hoog. Dat nam na een uurtje af en werd het weer laag.
Zo laag dat toen ik (na even op bed te hebben gelegen) weer op wilde staan, ruim 10 minuten moest blijven zitten omdat het maar zwart bleef voor mn ogen...
Ik ga morgenochtend even overleggen met mijn behandelaar, want dit is erg onprettig.

Jemig Claudia! Ik schrik er ook van. Dit is dus kennelijk iets chronisch/genetisch? Ik hoop dat je snel uitsluitsel krijgt (nouja, wel iets wat behandelbaar is). Veel sterkte hoor meis

Pfoe Claudia, wat een verhaal!

Jemig Claudia, ik schrik ervan! Wat nu? Krijg je medicijnen, bloedverdunners ofzo?

Bedankt voor het meeleven! Het helpt toch wel, even het verhaal van me afschrijven. Het is nogal veel om te verwerken.

Een groot deel is nu nog onduidelijk en gaat onderzocht worden. Ik zit aan de bloedverdunners, minstens een half jaar. Dat is even een heel gedoe met trombosedienst en de juiste dosering bepalen, maar dat loopt dan wel. Daarnaast wordt er een traject gestart vanuit de internist om te kijken of er een oorzaak gevonden kan worden en hoe het trombosegevaar met het oog op de toekomst behandeld moet worden. Er is al genetisch onderzoek gedaan enkele jaren geleden (in 2006 speelde het), maar daar is niets uit gekomen. Geen idee of er nieuwe inzichten zijn. Ik heb het sterke vermoeden dat ik ongeacht de uitkomst levenslang bloedverdunners moet slikken en dat ik nooit meer hormonale anticonceptie mag. Met dat laatste valt wel te leven, en dat eerst ook wel, al zijn er (kleine) risico's aan verbonden.

De vorige keer zag het ernaar uit dat het een 'ongeluk' was en waren er dus geen verdere consequenties. Dat zal nu wel anders zijn.

Jeetje claudia wat een schrik...

Pff Claudia sterkte!

Sterkte Claudia. Klinkt erg heftig....

Boh Sterkte Claudia!

Mag ik even zeggen, dat ik het wel 'apart' vind dat ze alleen vanwege je voorgeschiedenis verder hebben gekeken? maw, als je van niks wist, was je waarschijnlijk gewoon weer naar huis gestuurd?

_{(ik ben vandaag ook weer naar de HA post geweest ivm druk op borst, benauwdheid, tintels in mn armen....Maar die arts was er van overtuigd dat het niks bijzonders is..Had ook gevraagd ivm longembolie, maar dat leek haar zéér onwaarschijnlijk, omdat mn zuurstofgehalte 99 was, en mn kuiten normaal waren? )}

Claudia, ik ben zo blij dat je gebeld hebt/naar de HAP bent gegaan, hoe meer je vertelt hoe heftig het klinkt.
Hele dikke zoen!

Nijna en de andere dames hier, ook voor jullie veel sterkte en liefs!

quote:

Op zondag 3 februari 2013 21:41 schreef PureEvil het volgende:
Boh Sterkte Claudia!

Mag ik even zeggen, dat ik het wel 'apart' vind dat ze alleen vanwege je voorgeschiedenis verder hebben gekeken? maw, als je van niks wist, was je waarschijnlijk gewoon weer naar huis gestuurd?

_{(ik ben vandaag ook weer naar de HA post geweest ivm druk op borst, benauwdheid, tintels in mn armen....Maar die arts was er van overtuigd dat het niks bijzonders is..Had ook gevraagd ivm longembolie, maar dat leek haar zéér onwaarschijnlijk, omdat mn zuurstofgehalte 99 was, en mn kuiten normaal waren? )}

Ja, het is eigenlijk een heel naar besef, maar helaas ook logisch. Een longembolie is ontzettend lastig om vast te stellen. Het verloop kan van persoon tot persoon en van situatie tot situatie enorm verschillen. Er kunnen dus veel symptomen een rol spelen, de symptomen kunnen heel subtiel zijn, en er kan sprake zijn van allerlei andere aandoeningen of gewoon helemaal niks.

Er wordt in theorie en in praktijk veel aandacht besteed aan adequate diagnosemodellen, zowel in de eerste lijn als in de tweede lijn, maar het blijft moeilijk. Er is tegenwoordig dus wel een D-dimeer test. Als die goed is, weet je in ieder geval zeker dat je geen longembolie hebt. Maar het wordt nog onderzocht hoe effectief die test in de eerste lijn is. Niet alle huisartsenpraktijken hebben er beschikking over (die van mij bijvoorbeeld niet).

Als het je niet lekker zit, kun je natuurlijk aandringen op verder onderzoek. Ik vind het niet mijn plaats om je dat te adviseren, want ik ben geen arts. Als je iemand in je omgeving hebt met een longembolie of het is op een of andere manier actueel of relevant voor je, dan spookt het logischerwijze door je hoofd. Maar een arts, zeker een huisarts in de eerste lijn, krijgt met veel meer uiteenlopende ziektebeelden te maken en zal uit ervaring weten dát het vaak ook niks is.

Wat ik doe, is afgaan op mijn gevoel bij een (huis)arts. Als ik het gevoel heb dat ik serieus ben genomen, dat er goed is gekeken en dat er een zorgvuldige afweging is gemaakt, dan vertrouw ik op de arts. Als ik naar huis was gestuurd, was ik niet tegen gaan sputteren. En tja, mijn geval laat dan weer zien dat dat niet verstandig was geweest, maar al die honderden of duizenden mensen die wel terecht naar huis zijn gegaan, posten daar allicht niet over. Je kunt de afweging alleen zelf maken.

Had de huisarts wel een idee over je symptomen, of heeft de huisarts voorgesteld om bepaalde dingen in de gaten te houden?

tjonge Claudia... echt heel akelig! maar wát goed dat je zo alert was op de symptomen.
ik kan me je zorgen over de erfelijkheidsfactor ook goed voorstellen. sterkte met 't bijkomen van deze schok in ieder geval!

Veel beterschap Claudia, ik hoop dat dit de laatste keer was dat je dit kreeg...

Jemig Claudia!
Sterkte en beterschap!

Poeh Claudia, wat heftig! Goed dat jij en de artsen toch tijdig en grondig aan de bel hebben getrokken en actie ondernomen hebben.

oei claudia, beterschap!

He jakkes Claudia! Gelukkig dus wel adequaat gereageerd bij de HAP en in het ziekenhuis.
Eng hoor, gewoon zomaar zeg maar...