Niet van dag tot dag, maar meer op de lange duur. Ik ben steeds op dingen uit gekeken, en dan ervaar ik een soort sleur, een is-dit-alles gevoel. Het gaat heel sneaky. Tot in mijn studententijd besefte ik niet eens dat ik in die sleur zat. Ik dacht dat het normaal was om je leven als saai te ervaren, om dingen te doen niet omdat ze leuk zijn, maar als ontsnapping.
Ik heb dan ook een behoorlijk ellendige schoolcarrière achter de rug. Op de basisschool was ik de weg volledig krijt en moest ik naar de LOM school. Later ben ik wel weer daar bovenop gekomen. Na 2 onafgemaakte HBO studies op de universiteit terecht gekomen. Psychologie, want dat vond ik toen interessant. Het ging op zich redelijk, maar dat was vooral omdat ik mijn eigen tijd zelf kon indelen en weinig hoefde te doen om het te halen.
Het grote besef kwam pas toen ik aan een extra project van de uni werkte. Eindelijk deed ik iets wat ik leuk vond, en eindelijk had ik niet meer het idee dat de wereld grijs en saai was. Toen besefte ik ook wat ik daarvoor had gemist. Het project liep af helaas, en ik kwam weer in de sleur.
Toen een leuke master gevonden, in een ander vakgebied dan psychologie. Heerlijk. Ik haalde hoge cijfers, en had het gevoel dat ik weer echt met interessante dingen bezig was. Maar dat kwam denk ik vooral omdat het vak gebied nieuw voor me was. Nu ben ik bijna klaar met mijn master, en ik merk nu dat ik weer op mijn studie uitgekeken raak.
Mij vrienden zijn erg bezig met wiskunde en programmeren, en ik heb zelf ook een programmeer vak gevolgd, en 2 capita selecta vakken over wiskunde. Ik merk dat ik dat erg interessant vind. Ik heb het zo geregeld dat ik in mijn afstuderen daar iets mee ga doen.
Maar daarmee is niet het echte probleem opgelost. Wat als daar over 2 jaar ook weer het nieuwe vanaf is? Zo bouw je natuurlijk geen carrière op (als me dat al lukt, en ik niet achter de kassa terecht kom)
Weet iemand waar dit van komt? Hoe ik het bij de wortel aan kan pakken? Hoe ik er mee om kan gaan? (Ik heb al gedacht aan Open Universiteit vakken te volgen naast mijn eventuele werk) Of is het toch normaal, om een sleur te ervaren? Is het gevoel dat ik heb als ik aan iets nieuws begint gewoon een tijdelijke staat van enthousiasme?
Wie weet?
Edit: TT moet natuurlijk uitgekeken zijn.
!!!!Needless to say: ik heb er helaas ook nog geen oplossing voor gevonden TS.
Misschien moet je zelf iets opzetten ala facebook of een ander bedrijf, zodat je miljonair wordt door vernieuwing te brengen.
Sja, dat vermoeden had ik ook al. Dan is dat 'is dit alles' gevoel iets dat bij het leven hoort, en dat ik dus moet 'managen'.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 19:56 schreef Zihuatanejo het volgende:
Moet je nou zo enthousiast zijn over je studie? Ik zou zeggen studeren is soms net als werken; het is niet altijd leuk. Zorg gewoon dat je naast je studie ook leuke dingen doet om te compenseren.
Helaas heeft niet iedereen een baan waarin hij zich helemaal kan verliezen en is de hoofdreden om te werken het geld dat je ervoor krijgt.
Uitdagingen zoeken in hobby's en vakanties dus.quote:
Uitdagingen / zinvolle bestedingen van je leven zoeken buiten je werk / studie om.
Helaas heeft niet iedereen een baan waarin hij zich helemaal kan verliezen en is de hoofdreden om te werken het geld dat je ervoor krijgt.
Ik zelf zit ook te denken aan vakken volgen via de OU, en 4 dagen per week werken als het zo blijft..
Heb je misschien overwogen om vrijwilligerswerk te gaan doen? Het gaf mij altijd veel voldoening.quote:
[..]
Uitdagingen zoeken in hobby's en vakanties dus.
Ik zelf zit ook te denken aan vakken volgen via de OU, en 4 dagen per week werken als het zo blijft..
Als ik vrijwillligerswerk zou doen, zou het dan ook zijn om mijn steentje bij te dragen en niet zozeer om mijzelf te vermaken.
Misschien is open source dingen programmeren een leuke combinatie van die 2?
Niet om je aan te vallen, maar ik vind dat nogal gemakkelijk gezegd.quote:
Uitdagingen / zinvolle bestedingen van je leven zoeken buiten je werk / studie om.
Helaas heeft niet iedereen een baan waarin hij zich helemaal kan verliezen en is de hoofdreden om te werken het geld dat je ervoor krijgt.
Ten eerste: werk is meestal 40 uur in de week. Daarbuiten doe je boodschappen, schoonmaken etc. Veel tijd om aan dingen te besteden die wel je passie hebben blijft er niet over. Ik vind de tijd die over blijft onvoldoende om lekker aan de hobby te werken.
Ten tweede: Als je dat dan wel doet, ervaar je een nog groter contrast met je werk, waardoor je de sleur nog intensiever ervaart. Althans, dat was/is bij mij het geval.
Daarom zou ik ook mikken op een kleinere baan, als deze verveling aan zou houden.quote:
Ten eerste: werk is meestal 40 uur in de week. Daarbuiten doe je boodschappen, schoonmaken etc. Veel tijd om aan dingen te besteden die wel je passie hebben blijft er niet over. Ik vind de tijd die over blijft onvoldoende om lekker aan de hobby te werken.
Ik ben er erg vatbaar voor, ik ken mezelf, dus dan zou ik ook zo min mogelijk tijd in die sleur willen zitten, en zoveel mogelijk met interessante dingen bezig willen zijn...
Ik begrijp dat mensen zoveel mogelijk mensen een baan willen hebben waar ze in op kunnen gaan. Maar dat kan niet altijd of volledig: je moet water bij de wijn doen.quote:
[..]
Niet om je aan te vallen, maar ik vind dat nogal gemakkelijk gezegd.
Ten eerste: werk is meestal 40 uur in de week. Daarbuiten doe je boodschappen, schoonmaken etc. Veel tijd om aan dingen te besteden die wel je passie hebben blijft er niet over. Ik vind de tijd die over blijft onvoldoende om lekker aan de hobby te werken.
Ten tweede: Als je dat dan wel doet, ervaar je een nog groter contrast met je werk, waardoor je de sleur nog intensiever ervaart. Althans, dat was/is bij mij het geval.
Toen ik jong was wou ik graag rockster worden. Nou, ik ben toch blij dat ik ben gaan studeren, want erg veel talent voor muziek had ik niet. Toch ben ik vrij happy met mijn baan, al is het soms een sleur.
En je moet ook een beetje relativeren: hoeveel andere mensen op deze wereld hebben wel niet nog een ergere baan/leven. Denk maar aan die kinderen in derde wereldlanden die nikes in elkaar moeten zetten.
Toen ik nog studeerde en pas ging werken was dat ook mijn instelling. Tijdens mijn studie ging dat prima. Ik had me (een beetje zoals jou) ook voorgenomen om nooit uitgeleerd te zijn, nieuwe leuke (hobby-)projecten te doen (ik hoefde immers niet meer te blokken op tentamens of avonden te besteden aan practica). Helaas heeft dat niet de vlucht genomen die ik had gewild.quote:
Ik ben er erg vatbaar voor, ik ken mezelf, dus dan zou ik ook zo min mogelijk tijd in die sleur willen zitten, en zoveel mogelijk met interessante dingen bezig willen zijn...
Sinds ik werk begint de sleur meestal na het eerste half jaar (dan is alles nog nieuw en anders dan dat je gewend bent) zich aan te dienen. Dat probeer ik meestal nog om te buigen door op het werk interessante klussen te zoeken maar je hebt het niet altijd voor het zeggen.
Maar wanneer spreek je van te veel water? Dat is lastig bepalen.quote:
Ik begrijp dat mensen zoveel mogelijk mensen een baan willen hebben waar ze in op kunnen gaan. Maar dat kan niet altijd of volledig: je moet water bij de wijn doen.
Beetje een drogreden.quote:En je moet ook een beetje relativeren: hoeveel andere mensen op deze wereld hebben wel niet nog een ergere baan/leven. Denk maar aan die kinderen in derde wereldlanden die nikes in elkaar moeten zetten.
Dat kan wel zo zijn, maar wat koop je ervoor?
Tenzij je iets als de kunstacademie doet - waar je overigens vaak geen zak uitvoert lijkt wel - zullen studies tegenvallen op het gebied van plezier en lol/inspiratie.
Zodra je een diploma hebt, kun je ermee doen wat je wil en zul je makkelijker aan een baan komen. En je hoeft dan misschien ook niet onderaan te beginnen, dat is voor mij wel motiverend.
succes, kardinaal[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 22-01-2013 22:49:50 ]
Geen echte oplossing maar wel een paar tips:quote:
Het grote besef kwam pas toen ik aan een extra project van de uni werkte. Eindelijk deed ik iets wat ik leuk vond, en eindelijk had ik niet meer het idee dat de wereld grijs en saai was. Toen besefte ik ook wat ik daarvoor had gemist. Het project liep af helaas, en ik kwam weer in de sleur.
Toen een leuke master gevonden, in een ander vakgebied dan psychologie. Heerlijk. Ik haalde hoge cijfers, en had het gevoel dat ik weer echt met interessante dingen bezig was. Maar dat kwam denk ik vooral omdat het vak gebied nieuw voor me was. Nu ben ik bijna klaar met mijn master, en ik merk nu dat ik weer op mijn studie uitgekeken raak.
Mij vrienden zijn erg bezig met wiskunde en programmeren, en ik heb zelf ook een programmeer vak gevolgd, en 2 capita selecta vakken over wiskunde. Ik merk dat ik dat erg interessant vind. Ik heb het zo geregeld dat ik in mijn afstuderen daar iets mee ga doen.
Blijf je nieuwsgierigheid voeden, zeker nu je als student nog redelijk wat vrijheid hebt om zelf je tijd in te delen.
• Haal die boeken die je interessant vindt in huis (universiteitsbibliotheek, tweede hands op bol.com).
• Ga naar fora met je onderwerp van je keuze.
• Maak er projectjes van met een duidelijk doel met kop en staart. Zo voorkom je dat je dingen half afmaakt en eventueel er tegen op kijkt om er weer mee te beginnen.
• Leg je bevindingen vast. Als je iets later weer oppakt, kun je er weer makkelijker mee beginnen.
• Nu heb je nog tijd om je te orienteren op de arbeidsmarkt. zoek een werkgever die past bij je nieuwsgierigheid. Als je van 'echt' onderzoek houdt, kun je natuurlijk kiezen voor een postdoc of bijv. onderzoek bij R&D van een of ander bedrijf.
Het werkt door in mijn privé-leven. Als de studie saai is probeer ik in mijn privé-leven naar interessante afleidingen te zoeken.quote:
Heb je het alleen met studies of herken je het ook in je privé-leven zeg maar.
Ik ga het diploma wel halen.. ik heb al iets gevonden wat me interesseert, voor nu dan.quote:
Zodra je een diploma hebt, kun je ermee doen wat je wil en zul je makkelijker aan een baan komen. En je hoeft dan misschien ook niet onderaan te beginnen, dat is voor mij wel motiverend.
Goeie tips! R&D zou me wel passen inderdaad.quote:
[..]
Geen echte oplossing maar wel een paar tips:
Blijf je nieuwsgierigheid voeden, zeker nu je als student nog redelijk wat vrijheid hebt om zelf je tijd in te delen.
• Haal die boeken die je interessant vindt in huis (universiteitsbibliotheek, tweede hands op bol.com).
• Ga naar fora met je onderwerp van je keuze.
• Maak er projectjes van met een duidelijk doel met kop en staart. Zo voorkom je dat je dingen half afmaakt en eventueel er tegen op kijkt om er weer mee te beginnen.
• Leg je bevindingen vast. Als je iets later weer oppakt, kun je er weer makkelijker mee beginnen.
• Nu heb je nog tijd om je te orienteren op de arbeidsmarkt. zoek een werkgever die past bij je nieuwsgierigheid. Als je van 'echt' onderzoek houdt, kun je natuurlijk kiezen voor een postdoc of bijv. onderzoek bij R&D van een of ander bedrijf.
En ook kop en staart projectjes, daar heb ik er al heel wat van afgerond.
Wat koop je voor als je een studie gedaan hebt die je superleuk vindt met 30K studieschuld en je kan maar geen baan vinden omdat geen werkgever dat nuttig vindt?quote:
[..]
Maar wanneer spreek je van te veel water? Dat is lastig bepalen.
[..]
Dat kan wel zo zijn, maar wat koop je ervoor?
Ik bedoelde eigenlijk of je je ook snel verveelt in relaties/sociale kontakten etc. Of je daar hetzelfde tegenkomt.quote:
[..]
Het werkt door in mijn privé-leven. Als de studie saai is probeer ik in mijn privé-leven naar interessante afleidingen te zoeken.
Nee, daar niet. Ik ben vrienden niet gauw beu. Maar ik zoek wel mensen uit die veel 'nieuws' te melden hebben.quote:
[..]
Ik bedoelde eigenlijk of je je ook snel verveelt in relaties/sociale kontakten etc. Of je daar hetzelfde tegenkomt.
Als mensen alleen maar praten over wat er in hun kleine kringetje gebeurt, dan merk ik dat ik wel af dwaal, daar klik ik niet zo gauw mee. Maar dat zal voor de meeste van ons gelden.
ik weet hoe jeje moet genezen. ga kwartie per dag mediteren. dus expres 15 min per dag stimuli verbannen. je zult weer normaal worden.
Ik zit niet op twitter en fb. Maar ik merk wel dat forummen me niet gelukkiger maakt, dus daar moet ik binnenkort ook maar weer eens mee stoppen.quote:
jij bent mentaal gestoord. je hebt een constante behoefte aan stimuli. dat is de moderne ziekte. twitter bijv.jij bent overgestimuleerd.
ik weet hoe jeje moet genezen. ga kwartie per dag mediteren. dus expres 15 min per dag stimuli verbannen. je zult weer normaal worden.
Hoe oud ben je?quote:
[..]
Ik zit niet op twitter en fb. Maar ik merk wel dat forummen me niet gelukkiger maakt, dus daar moet ik binnenkort ook maar weer eens mee stoppen.
Hoezo, maakt dat uit?quote:
Ja, maar goed ik gok iets van 25 ofzo?quote:
Wellicht loop je telkens tegen een blokkade aan en is het verstandig om eens terug te kijken op je leven met een therapeut/coach om je knelpunten te achterhalen?
Dat is misschien ook wel een goed idee, ja.quote:
[..]
Ja, maar goed ik gok iets van 25 ofzo?
Wellicht loop je telkens tegen een blokkade aan en is het verstandig om eens terug te kijken op je leven met een therapeut/coach om je knelpunten te achterhalen?
Sporten, veel leuke dingen doen.quote:
[..]
Dat is misschien ook wel een goed idee, ja.
Relatie gehad in het verleden?
Eerlijk?quote:
Of misschien toch niet zo?
Nee, het ligt niet aan mijn relatie. Het is echt een inhoudelijk ding. Ik moet nieuwe stof hebben, en als ik al een tijd in een vakgebied rond hang heb ik het gewoon wel weer gezien. Ik ben wat dat betreft stront verwend!quote:
[..]
Eerlijk?
Of misschien toch niet zo?
Vroeger las ik altijd de Psychologie Magazine. Sinds ik het studeer vond ik dat opeens rete saai want ik zag een bepaalde auteur of theorie al van mijlenver aankomen.
'Leer de patronen van Uw depressie bestrijden' nou, dan wist ik al dat ze met de theorie van Seligman aan kwamen. Voor mij was dan de lol eraf..
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 22-01-2013 23:58:04 ]
Je streelt mijn ego iig.quote:
Misschien is TS zo snel uitgekeken omdat niks uitdagend genoeg is. Je klinkt als een slimme gast, zelfs middelbare scholieren haken af als het niveau te laag is. Kies eens iets wat jou uitdaagt, op het gebied van werk kun je dit ook toepassen.
Zelf denk ik dat dat niet zo mee speelt hoor. Mijn laatste studie was echt wel uitdagend, en moeilijk, maar ook daar raak ik dan weer op uitgekeken. Het is meer dat ik gauw dingen zat ben dan dat ze te makkelijk zijn.
Maar het helpt wel als je werk op het juiste niveau is! (ik ga maar promoveren of de IT in.. daar zoeken ze nog mensen en het is ook nieuw voor mij)
Herkenbaar.quote:
[..]
Nee, het ligt niet aan mijn relatie. Het is echt een inhoudelijk ding. Ik moet nieuwe stof hebben, en als ik al een tijd in een vakgebied rond hang heb ik het gewoon wel weer gezien. Ik ben wat dat betreft stront verwend!
Vroeger las ik altijd de Psychologie Magazine. Sinds ik het studeer vond ik dat opeens rete saai want ik zag een bepaalde auteur of theorie al van mijlenver aankomen.
'Leer de patronen van Uw depressie bestrijden' nou, dan wist ik al dat ze met de theorie van Seligman aan kwamen. Voor mij was dan de lol eraf..
Is er niks wat je zeg maar een aantal jaren geleden hebt meegemaakt wat je heeft veranderd (ook al denk je dit van niet)? Weggestopt..
Heeft er veel van weg..
Nee, dit speelt al sinds de basisschool. Het zit in mijn persoon, zeg maar.quote:
[..]
Herkenbaar.
Is er niks wat je zeg maar een aantal jaren geleden hebt meegemaakt wat je heeft veranderd (ook al denk je dit van niet)? Weggestopt..
Heeft er veel van weg..
Of ik heb als baby/peuter iets mee gemaakt, maar daar geloof ik zelf niet zo in, in die 'verdrongen herinneringen'.
Heb jij hetzelfde?
Gehad.quote:
[..]
Nee, dit speelt al sinds de basisschool. Het zit in mijn persoon, zeg maar.
Of ik heb als baby/peuter iets mee gemaakt, maar daar geloof ik zelf niet zo in, in die 'verdrongen herinneringen'.
Heb jij hetzelfde?
Woon je thuis of hoe?
ik doelde meer op je thuissituatie..quote:
Nee, ik zit in een appartement, maar ik zie niet in wat dat ermee te maken heeft. (Hoewel, in mijn home town was de verveling wel erger).
Als je alleen maar dingen doet die 100% leuk zijn kom je nergens. Je moet je zware voet optillen om een stap te kunnen zetten.
Haha, was het maar zo. Dat is een misvatting van veel eerstejaars 'nou leer ik waarom ik zo opvliegend/perfectionistisch enz enz ben'.quote:
Ik denk dat je met je studie psycholgie zelf een aardig antwoord op je vragen/problemen kan gevwn
Helaas. De studie gaat vooral over mechanismen die spelen bij grote groepen mensen. Dus je leert dat de meeste kinderen op hun vijfde ontwikkelingsstage X in gaan. Dat de meeste mensen taak X sneller doen dan taak Y. Of dat de meeste mensen stimulus X onprettig vinden doordat X in de oertijd gevaarlijk was.
Maar het zegt niks over persoonlijke eigenaardigheden. Niks over waarom jij veel slechter tegen X kan dan andere mensen. Of het moet vanuit een stoornis te verklaren zijn, en dan gaat het weer over grote groepen. ('De meeste autisten hebben moeite met X', zoiets)
Dus,, je gaat er niet achter komen dat je geldingsdrang te wijten is aan een afgepakte rammelaar toen je 3 jaar oud was.
Misschien kom ik dan juist bij iets heel eenvoudigs uit. Het kost me namelijk meer moeite om na te denken over iets wat ik absoluut saai vind dan me het moeite kost om hersendodend werk te doen.quote:
Je moet niet iets zoeken wat je leuk vindt, maar je moet iets zoeken wat je de moeite waard vindt om herhaaldelijk en voor langere tijden niet leuk te vinden.
Als je alleen maar dingen doet die 100% leuk zijn kom je nergens. Je moet je zware voet optillen om een stap te kunnen zetten.
Dat zal ik zeker moeten doen. Het is niet de tijd voor hoge verwachtingen en ik ben zelf ook niet Time Magazine's Person Of The Year dus het is nog maar afwachten wat ik voor werk krijg.quote:
Punt is, dat het niet veel met verwachtingen te maken heeft. Van de basisschool verwachtte ik bijvoorbeeld niet dat het leuk zou moeten zijn. Toch sloeg het daar ook toen. Als ik me verveel ga ik me gewoon 'meh' voelen.
Wat de rest zegt, ik zal het dan maar in interessante projecten en hobby's moeten zoeken. Ik ben aan het leren fotograferen, schrijf reisverslagen ,doe aan buitensport en en heb af en toe een programmeer hobby project, dus ik ben niet iemand die dingen niet af maakt. Als ik het zo bekijk heb ik altijd al uitdaging buiten mijn studie gezocht.
Voor wat meer info, kijk ook hier
Veel mensen die als primaire functie Extraverted iNtuition (Ne) gebruiken vervelen zich snel. Je legt snel verbanden en als je iets doorhebt, weet hoe iets werkt, is het niet interessant meer. Dan trekt het nieuwe, nog onbekende je weer aan. Soms een nadeel, soms een voordeel, nooit een handicap of stoornis. Weet wat je sterke punten zijn en wat je mindere punten zijn en je kan er mee om leren gaan en je leven er ook op inrichten.
[ Bericht 24% gewijzigd door VaLkyRie op 23-01-2013 09:45:28 ]
Ik had dit.quote:
Doe eens een MBTI. Ik gok er een maandsalaris op dat je enfp of entp scoort.
Voor wat meer info, kijk ook hier
Veel mensen die als primaire functie Extraverted iNtuition (Ne) gebruiken vervelen zich snel. Je legt snel verbanden en als je iets doorhebt, weet hoe iets werkt, is het niet interessant meer. Soms een nadeel, soms een voordeel, nooit een handicap of stoornis. Weet wat je sterke punten zijn en wat je mindere punten zijn en je kan er mee leren leven!
Wel herkenbaar, al moet ik zeggen dat het gevaar is bij dit soort testen dat je er altijd wel iets in herkent. Maar je hebt gelijk, het kunnen ook sterke punten zijn en ik denk ook dat ik er gebruik van zou moeten kunnen maken. De vraag is: zit een baas te wachten op iemand die elke 2 jaar wat anders wil?quote:INTP'ers staan bekend om hun hang naar zuivere logica. Ze willen universele waarheden en principes onderzoeken. Ze stellen zichzelf en andere mensen voortdurend de vragen 'Waarom?' en 'Waarom niet?'. Het zijn heldere, snelle denkers en ze zijn bijzonder nieuwsgierig. Ze zijn wat onopvallend in hun manier van doen en hebben een rustige aanpak, maar nemen nooit zomaar aan wat door anderen waar wordt geacht.
Ze leren snel en hun sterke intuïtie versterkt hun inzicht en vindingrijkheid. Ze hebben doorzettingsvermogen, gaan grondig te werk en zijn niet onder de indruk van autoriteit. Ze gedijen het best in een ongestructureerde omgeving waarin ze de rust krijgen om onafhankelijk aan ingewikkelde problemen te werken
http://tests.psychologiem(...)lijkheidstype%20MBTI
Misschien moet ik maar ZZP er worden of zo iets, dan bepaal je wat meer zelf wat je gaat doen..
Nooit spijt van gehad.
Maargoed, dan zit ik nog redelijk in de richting want de tweede functie is dan Ne.Verdiep je er eens meer in. MBTI gaat verder dan een horoscoop beschrijvinkje
Ook in je werk kan het zeker een voordeel zijn, maar je moet er wel voor zorgen dat je geen werk doet wat meer bij een esfj past... Ter inspiratieJe gaat hoogstwaarschijnlijk geen 1 studie vinden die je blijft boeien, tenzij je wetenschapper wordt. De bedoeling van een studie is nou juist dat je de vakken onder de knie krijgt. Als je dat in een snellere tempo doet dan in het tempo waarin het wordt aangeboden, ga je vervelen.
Werk is hetzelfde, het is vaak niet uitdagend en de meeste problemen die je tegenkomt heb je zo opgelost. Wat werk wel leuk kan maken is positieve feedback waardoor jezelf belangrijk voelt. Bijv: Als IT'er een klant helpt met een probleem waar ze al jaren mee zitten. Het probleem mag misschien niet uitdagend zijn, maar de klant is wel zeer tevreden en dit geeft je een fijn gevoel.(Ruk voorbeeld, maar gaat om idee)
quote:
Aahja, nou okee, kost me een maandsalaris
Verdiep je er eens meer in. MBTI gaat verder dan een horoscoop beschrijvinkje
Ha, dat klink wel heel bekend! Dat was ook mij grote opluchting toen ik voor het eerst informatica vakken ging doen.quote:heart. What they're after is no less than absolute correctness, definitional precision, and universal truth. Almost quixotic in this idealistic search to grasp the nature of everything, INTPs believe everything can ultimately be defined, categorized, and succinctly systematized into a single unified conceptual picture--even if that degree of completeness is not something humankind can ever expect to achieve.
Er is zo iets als waarheid, en als je de juiste stappen volgt kan je anderen overtuigen van die waarheid.
Dat heb je bij menswetenschappen/filosofie veel minder. Altijd wel iemand die het ermee oneens blijft omdat ie er anders tegen aan kijkt. Vragen als 'wat is een goed leven' reken je zo even niet uit in een afleiding (al zullen er zijn die dat geprobeerd hebben). Interessante en zinnige vragen, maar het is een fijne afwisseling als iets gewoon een keer waar of niet waar blijkt te zijn. Heerlijk.
Dit soort systemen zijn ook mooi, inderdaad, Je hebt het idee dat je een deel van de werkelijkheid begrijpt. Ik kan het verder niet uitleggen, maar dat vind ik prachtig. (Heb ik nu al een diagnose autist aan mijn broek hangen
)Daarom zit ik dan ook met het idee te spelen om heel eenvoudig werk te gaan doen en de voldoening uit niet intellectuele dingen te gaan halen.quote:
Werk is hetzelfde, het is vaak niet uitdagend en de meeste problemen die je tegenkomt heb je zo opgelost. Wat werk wel leuk kan maken is positieve feedback waardoor jezelf belangrijk voelt. Bijv: Als IT'er een klant helpt met een probleem waar ze al jaren mee zitten. Het probleem mag misschien niet uitdagend zijn, maar de klant is wel zeer tevreden en dit geeft je een fijn gevoel.(Ruk voorbeeld, maar gaat om idee)
Ik kan hersendodend werk beter hebben dan werk wat wel met het hoofd is, maar wat me niet interesseert. Havo vond ik erger dan vmbo (heb ze allebei gedaan). Je bent wel aan het leren, maar het is het allemaal net niet.
Dan liever met mijn handen bezig, en voldoening halen uit tevreden klanten, of denken 'zo da's ook weer schoon'
Slechte werkmentaliteit toedichten is wel erg vooroordelend hoor. Elk mens is gewoon anders en heeft andere stimuli nodig. De één kan prima de hele dag archiveren, de ander wordt dan gillend gek. Dat is niet vreemd of raar of slecht. Je moet gewoon jezelf leren kennen. Wat geeft energie en wat niet? Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je weet wat past en niet en hoe beter je je kan verkopen naar functies die je wel liggen.quote:
Heel eerlijk gezegd, heb je gewoon een slechte werkmentaliteit en ben je niet realistisch.
Je gaat hoogstwaarschijnlijk geen 1 studie vinden die je blijft boeien, tenzij je wetenschapper wordt. De bedoeling van een studie is nou juist dat je de vakken onder de knie krijgt. Als je dat in een snellere tempo doet dan in het tempo waarin het wordt aangeboden, ga je vervelen.
Werk is hetzelfde, het is vaak niet uitdagend en de meeste problemen die je tegenkomt heb je zo opgelost. Wat werk wel leuk kan maken is positieve feedback waardoor jezelf belangrijk voelt. Bijv: Als IT'er een klant helpt met een probleem waar ze al jaren mee zitten. Het probleem mag misschien niet uitdagend zijn, maar de klant is wel zeer tevreden en dit geeft je een fijn gevoel.(Ruk voorbeeld, maar gaat om idee)
Echt té lang, ben er inmiddels zo klaar mee..Zelfde geldt voor m'n bijbaantje, heb zaterdag ontslag genomen omdat het echt kut werk is, met kut collega's en het verdient ook nog een slecht, maar ik kan gewoon echt niet zo lang hetzelfde doen.
Ik kan je niet echt advies geven omdat ik eigenlijk precies hetzelfde heb, maar wat ik doe is proberen om zo veel mogelijk afwisseling te zoeken, ook in werk en andere dingen die je doet. Het is voor mij heel erg die routine die je hebt, dat je daar doorheen moet, misschien heb jij dat ook zo?
Het is niet zozeer routine in de dingen die ik doe. Ik ben een zeer geroutineerd persoon, zo iemand die elke dag precies 2 koppen koffie drinkt, precies om 4 uur een soepje doet, enz enz. Dus dat vind ik niet zo erg.quote:
.
Ik kan je niet echt advies geven omdat ik eigenlijk precies hetzelfde heb, maar wat ik doe is proberen om zo veel mogelijk afwisseling te zoeken, ook in werk en andere dingen die je doet. Het is voor mij heel erg die routine die je hebt, dat je daar doorheen moet, misschien heb jij dat ook zo?
De routine in denken gaat me tegen staan. Het zoveelste essay over een X gerelateerd onderwerp, het voelt nu een beetje aan als een kunstje. Ik probeer afwisseling te zoeken door in mij afstuderen dus iets heel anders te doen..
Sinds ik werk is het anders. Ik heb psychologie gestudeerd (of me eigenlijk door alle theorie heen geworsteld en een diploma gehaald) en werk nu in de GGZ, tweedelijn. Vrij complexe problematiek dus. Juist dat maakt elke dag een nieuwe uitdaging; geen dag is hetzelfde, geen client is hetzelfde. Ik werk nu 2 jaar (bijna) maar heb me nog geen dag verveeld. Dat is het geluk met dit vakgebied.
Prive is het daardoor ook wel rustiger. Ik werk hard, kan daar mijn "ei" in kwijt en thuis kan ik nu rustig naast mijn vriend op de bank ploffen en daar tevreden mee zijn, terwijl ik daar 3 jaar terug de rust nooit voor kon vinden.
Mooi dat je uitdagend werk heb gevonden!quote:
Ik herken je verhaal wel TS, al slaat bij mij de verveling ook toe in mijn privé leven. Ik raak mensen beu, ze worden dan te voorspelbaar. Situaties worden voorspelbaar, die ontloop ik dan ook liever. Het is niet echt iets wat je ziet aankomen; ik heb dan soort het gevoel dat er een soort onrust op me valt die niet meer weggaat tot ik in een nieuwe uitdaging kan springen.
Sinds ik werk is het anders. Ik heb psychologie gestudeerd (of me eigenlijk door alle theorie heen geworsteld en een diploma gehaald) en werk nu in de GGZ, tweedelijn. Vrij complexe problematiek dus. Juist dat maakt elke dag een nieuwe uitdaging; geen dag is hetzelfde, geen client is hetzelfde. Ik werk nu 2 jaar (bijna) maar heb me nog geen dag verveeld. Dat is het geluk met dit vakgebied.
Ik denk dat je best bevoorrecht bent op dat gebied. Vaak, is werk zoals al eerder hier werd gezegd, geen uitdaging. Ik weet nog dat ik bij een makelaar was en dacht 'heeft ie gestudeerd, verkoopt ie dag in dag uit huizen.. saai! ' En dat is dan nog een 'goede' baan. Dus, prijs jezelf gelukkig met het feit dat geen case voor jou hetzelfde is
De onrust herken ik ook.
Al moet ik zeggen dat sinds dit weekend het weer iets beter gaat. Ik heb weer een mini uitdaging gevonden: Deze week al mijn openstaande vakken afronden zodat ik eens kan afstuderen! Er komt dan inderdaad een soort 'rust' over me, als ik weet dat het volgende week qua studie weer spannend wordt (haal ik ik het of haal ik het niet, ik moet ervoor knokken, en dat maakt het interessant..
)