LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Klopt. Het zijn eigenlijk oudooms. Maar wij noemen die Oom Piet (1x), Oom Jan (3x) et cetera. Dus voor de kinderen zijn het ook ooms en tantes. Er zitten ook gewone ooms en tantes bij natuurlijk.quote:Op maandag 4 februari 2013 20:55 schreef k_man het volgende:
Zeg L., die 37 ooms en tantes, dat zijn dan toch jouw ooms en tantes? Niet de ooms en tantes van je dochter. Althans, volgens mij zijn ooms en tantes de broers en zussen van je ouders, niet van je grootouders.
En het zijn geen 37 ooms en tantes, maar 71. Levenden dan.
The End Times are wild
Op 
Nu ja, hij zegt daar geloof ik dat ik homotermen gebruik, en niet direct dat ik er eentje ben, k_man.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Daar herken ik mij maar wonderwel in, Louis. Zo ook jongeheer A. kan zich slechts op een enkele oom beroepen. Die gooit tenminste godzijdank geen jus in zijn vodka,- sip kijkt hij er echter zeker in.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Heb net twee boeken van Henry Miller besteld.
Tropic of Cancer
In dit autobiografisch geschrift uit de jaren dertig waarin de Amerikaanse auteur zijn ervaringen in Parijs weergeeft, bezint hij zich op een leven dat slechts driftmatig ondergaan kan worden wil het de mens werkelijk uit zijn eenzaamheid bevrijden. (Dat betekent dat er geneukt gaat worden)
Quiet Days in Clichy
Quiet Days in Clichy is an autobiographical novella written by Henry Miller. It is based on some of his loony Parisian adventures in the early 1930s, when he and Alfred Perlès, both struggling writers, shared a small apartment in suburban Clichy (at 4 Avenue Anatole-France).The rambling plot follows the expatriate, perpetually broke and hungry Miller in and around the Place Clichy. The book is split into two parts. In the first, Miller and his equally destitute roommate Carl (Perlès) search for food and navigate relationships with various women. Chiefly, Miller with Nys, a prostitute he meets at the Café Wepler near Montmartre, and Carl with Colette, a fifteen year-old runaway who moves in with them before eventually being retrieved by her parents.
Beide boeken tweedehands, want hoewel huismoeders die op Groenlinks stemmen een prominente mening hebben over bibliotheken en boekhandels, zijn dit soort boeken nergens meer te koop. Flikker dan maar op met je grootletterboeken, streekromans en dvd's, kutbibliotheek. Nee, dan waardeer ik de sigarettenwand van de AKO des te meer.
Afijn, om op een tweede punt te komen: het eerstgenoemde boek kon ik gelukkig in het Nederlands krijgen, het tweede niet, daar baal ik dus ontzettend van. Nu zal de geveinsd intellectuele aansteller meteen opwerpen dat je een boek in zijn originele taal moet lezen omdat anders blablabla. TEN EERSTE zijn dit altijd de mensen die zelf de meest belachelijke boeken lezen, ten tweede kunnen ze niet zelf nadenken hebben ze deze overtuiging in alle gevallen overgenomen van iemand anders wat het HOOGST discutabel maakt (net als dat je niet zou moeten roken in bed, bemoei je met je eigen za), ten derde hoor je deze mensen ook niet over De gebroeders Karamazov in het Russisch lezen. Op dit moment treedt de doorgewinterde betweter in! Hij zal zeggen dat het lezen van The catcher in the rye in het engels voor iedereen het beste is. JA, beste man, maar The catcher in rye is geschreven in de taal van een vijftienjarige puber waarin niet meer dan 2000 verschillende woorden worden gebruikt, dat snap je toch wel hoop ik. Maar de spreektaalboeken van Céline lezen in het nederlands vindt hij prima, want Frans is moeilijk en dan is het opeens niet erg meer. Zoals ik altijd tegen mijn moeder zeg: regarde-moi encore une fois, et je vais vous couper la gorge
Tropic of Cancer
In dit autobiografisch geschrift uit de jaren dertig waarin de Amerikaanse auteur zijn ervaringen in Parijs weergeeft, bezint hij zich op een leven dat slechts driftmatig ondergaan kan worden wil het de mens werkelijk uit zijn eenzaamheid bevrijden. (Dat betekent dat er geneukt gaat worden)
Quiet Days in Clichy
Quiet Days in Clichy is an autobiographical novella written by Henry Miller. It is based on some of his loony Parisian adventures in the early 1930s, when he and Alfred Perlès, both struggling writers, shared a small apartment in suburban Clichy (at 4 Avenue Anatole-France).The rambling plot follows the expatriate, perpetually broke and hungry Miller in and around the Place Clichy. The book is split into two parts. In the first, Miller and his equally destitute roommate Carl (Perlès) search for food and navigate relationships with various women. Chiefly, Miller with Nys, a prostitute he meets at the Café Wepler near Montmartre, and Carl with Colette, a fifteen year-old runaway who moves in with them before eventually being retrieved by her parents.
Beide boeken tweedehands, want hoewel huismoeders die op Groenlinks stemmen een prominente mening hebben over bibliotheken en boekhandels, zijn dit soort boeken nergens meer te koop. Flikker dan maar op met je grootletterboeken, streekromans en dvd's, kutbibliotheek. Nee, dan waardeer ik de sigarettenwand van de AKO des te meer.
Afijn, om op een tweede punt te komen: het eerstgenoemde boek kon ik gelukkig in het Nederlands krijgen, het tweede niet, daar baal ik dus ontzettend van. Nu zal de geveinsd intellectuele aansteller meteen opwerpen dat je een boek in zijn originele taal moet lezen omdat anders blablabla. TEN EERSTE zijn dit altijd de mensen die zelf de meest belachelijke boeken lezen, ten tweede kunnen ze niet zelf nadenken hebben ze deze overtuiging in alle gevallen overgenomen van iemand anders wat het HOOGST discutabel maakt (net als dat je niet zou moeten roken in bed, bemoei je met je eigen za), ten derde hoor je deze mensen ook niet over De gebroeders Karamazov in het Russisch lezen. Op dit moment treedt de doorgewinterde betweter in! Hij zal zeggen dat het lezen van The catcher in the rye in het engels voor iedereen het beste is. JA, beste man, maar The catcher in rye is geschreven in de taal van een vijftienjarige puber waarin niet meer dan 2000 verschillende woorden worden gebruikt, dat snap je toch wel hoop ik. Maar de spreektaalboeken van Céline lezen in het nederlands vindt hij prima, want Frans is moeilijk en dan is het opeens niet erg meer. Zoals ik altijd tegen mijn moeder zeg: regarde-moi encore une fois, et je vais vous couper la gorge
Graag op anoniem
Meridiaan bedoel je.quote:Op dinsdag 5 februari 2013 09:15 schreef I.R.Baboon het volgende:
Wat is jullie top 5 keerkringen en medianen?
Aldus.
Nu kan ik een heel bijdehand antwoord geven of zeggen 'z, je hebt gelijk'. Ik kies maar voor het laatste.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
quote:
Wat is jullie top 5 keerkringen en medianen?
quote:Op dinsdag 5 februari 2013 09:33 schreef Z het volgende:
1. Evenaar
2. Nulmeridiaan
3. Poolcirkels
4. 90° zuid.
5. Steenbokskeerkring
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik vind dat trouwens niks voor jou DO, de memeplaatjes. Je bent toch zoń creatiefje? En dan ga je voorgekookte plaatjes gebruiken om je uit te drukken? Ik begrijp dat werkelijk niet.
Wanneer je nooit en te nimmer wat voorgekookte memeplaatjes kan of mag gebruiken om je uit te drukken, beperk je juist jezelf, 'ius. De vrijheid staat altijd voorop.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik houd van jullie allemaal evenveel, meridianen en keerkringen, 
.
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ietwat bizar vind ik het ook dat jelui allemaal zo'n uitgsproken voorkeur hebben.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
quote:Op dinsdag 5 februari 2013 19:25 schreef Gellius het volgende:
O, maar het màg wel, DO. Ik ben er alleen maar boos en teleurgesteld over.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
.
Tijd voor wat zoenende negers, anders wordt het echt niets meer met dit topic.
.
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Kan iemand me trouwens even tweeduizend euro overmaken?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Nu, laat ik de prangende vraag maar stellen dan:
Is het louter afgunst, Mp, of is het oprechte verwondering?
Is het louter afgunst, Mp, of is het oprechte verwondering?
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Niets van dat het was gewoon een gedachte jezus zoek je overal wat achter wanneer maak jij een keer wat mee
Graag op anoniem
Zo is het wel, het zou leuk zijn als mede-ttk'ers zich wat vaker in benarde situaties (liefst zonder dat er een grote rol is weggelegd voor kinderen) zouden bevinden en dat delen met de groep.
Ikzelf kom helaas niet verder dan mislukte pogingen zaterdag om mijn schaats-PR's te verbeteren, dus daar schiet de goegemeente ook niks mee op.
Ikzelf kom helaas niet verder dan mislukte pogingen zaterdag om mijn schaats-PR's te verbeteren, dus daar schiet de goegemeente ook niks mee op.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Ik zat afgelopen weekend met een vriend op de bank, en toen dacht ik: 'Wat ben je soms toch ook een enorme eikel.'
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik zat afgelopen week met een vriend op de bank en ik dacht: 'Volgens mij prikken die Italianen er nog wel eentje in.' Dat deden ze ook.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Alleen al het gegeven dat je je de volgende middag een stuk beter voelt dan de depressieve avond ervoor, zou de elke dag terugkerende quarterlifecrisis moeten relativeren. Maar dat is niet besteed aan de korte termijn-denker die ik ben. Zelfs de herinneringen aan avonden dat ik er echt slecht aan toe was door redenen waar ik nu om lach, zijn slechts een schamele troost. Op de momenten zelf denk je alleen: wat doe ik hier; het is koud; waar ben ik mee bezig; en vooral: wat als. Onnozele vragen waarmee iemand die zich verveelt zich eindeloos bezig kan houden.
Een vriend zei tegen me: er zijn bepaalde dingen, zoals een goede film of een goed boek, waarover je nooit cynisch kunt zijn, deze dingen zijn waardevast. Dat is waar, maar die dingen scheppen een wereld waar je nooit deel van kunt uitmaken, waardoor je je des te bewuster bent van de tekortkomingen van je eigen leven. Is geluk het leiden van een gezond bestaan om af en toe te genieten van lekker eten en een mooi uitzicht? Een andere vriend zei: iedereen gaat zes jaar studeren om een goede baan te krijgen, maar niemand trekt zes jaar uit om een passende levenspartner te vinden. ‘Een leven dat slechts driftmatig ondergaan kan worden wil het de mens werkelijk uit zijn eenzaamheid bevrijden’ is uiteindelijk ook maar een korte termijn-oplossing, voor de romanticus.
Een vriend zei tegen me: er zijn bepaalde dingen, zoals een goede film of een goed boek, waarover je nooit cynisch kunt zijn, deze dingen zijn waardevast. Dat is waar, maar die dingen scheppen een wereld waar je nooit deel van kunt uitmaken, waardoor je je des te bewuster bent van de tekortkomingen van je eigen leven. Is geluk het leiden van een gezond bestaan om af en toe te genieten van lekker eten en een mooi uitzicht? Een andere vriend zei: iedereen gaat zes jaar studeren om een goede baan te krijgen, maar niemand trekt zes jaar uit om een passende levenspartner te vinden. ‘Een leven dat slechts driftmatig ondergaan kan worden wil het de mens werkelijk uit zijn eenzaamheid bevrijden’ is uiteindelijk ook maar een korte termijn-oplossing, voor de romanticus.
Graag op anoniem
Dit blijft zo hoor, mainport. Maar gaandeweg krijg je het gewoon te druk om je er echt zorgen over te maken.
Dat wordt vaak gedacht, ja,
maar in feite behoort het konijn gewoon tot de haasachtigen, en niet tot de knaagdieren.
maar in feite behoort het konijn gewoon tot de haasachtigen, en niet tot de knaagdieren.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik dénk dat k_man het expres deed. Tenminste, dat dacht ik gisteren.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
quote:
Ik was laats in Eik en Linde en dacht toen even aan IR en Gellius.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Ik zag deze week een bericht van een oud-collega van Effectory op linkedin en toen dacht ik even aan z.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Nou, het is maar goed dat ik dan af en toe nog aan mezelf denk.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Dat is toch zo'n quasi-grappige tegeltjeswijsheid? Als iedereen aan zichzelf denkt, wordt aan iedereen gedacht.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 23:02 schreef DO2 het volgende:
Nou, het is maar goed dat ik dan af en toe nog aan mezelf denk.
