Onderzoek pestgedrag na zelfmoord scholiere

quote:

Op vrijdag 14 december 2012 16:09 schreef tong80 het volgende:

[..]

Ik heb met een psychose op de tafel gestaan met een touw in m'n hand. je innerlijke pijn is niet te beschrijven Yvonne.

Ik zeg niet dat ik zelfmoord niet begrijp, dat begrijp ik maar al te goed. Als een dierbare zegt dat iedere dag wakker worden zo'n enorme pijn oplevert neem ik dat zeker serieus.

Waar we met z'n allen, internet, voor moeten waken dat niet alle zelfmoordenaars hetzelfde voelen of beleven. Een beschuldiging in een afscheidsbriefje kan 100% waar zijn, maar kan ook een laatste wraak zijn.
Ik wens iedereen die zich hierover moet buigen erg veel sterkte.

quote:

Op vrijdag 14 december 2012 16:15 schreef yvonne het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat ik zelfmoord niet begrijp, dat begrijp ik maar al te goed. Als een dierbare zegt dat iedere dag wakker worden zo'n enorme pijn oplevert neem ik dat zeker serieus.

Waar we met z'n allen, internet, voor moeten waken dat niet alle zelfmoordenaars hetzelfde voelen of beleven. Een beschuldiging in een afscheidsbriefje kan 100% waar zijn, maar kan ook een laatste wraak zijn.
Ik wens iedereen die zich hierover moet buigen erg veel sterkte.

Goede post.

quote:

Op vrijdag 14 december 2012 12:19 schreef yvonne het volgende:
Oké,
iemand die zelfmoord pleegt heeft blijkbaar altijd gelijk en is volkomen eerlijk in hun afscheidsbrieven..

In dit geval gaat het om ene Fleur en de mensen om haar heen beamen dat Fleur op de lagere school al slachtoffer was van pesters

quote:

Volgens de overblijfmoeder werd Fleur jaren geleden al op de basisschool met van alles gepest. 'Tot aan haar broodtrommel aan toe. Dan zat er een koek in en dat was natuurlijk weer verkeerd. Dan ging de klas weer. Haha. Een dikke koek voor die dikke. Ik heb wel eens gezegd: kom op nou meid. Kom voor je zelf op. Maar zo was ze gewoon niet. Misschien was ze wel te lief.'

Je hebt misschien wel gelijk dat er mensen zijn die er genoegen in scheppen om de nabestaanden achter te laten met een schuldgevoel maar in dit geval denk ik dat het lijstje met pesters wat Fleur achterliet zelfs te kort is voor het daadwerkelijke aantal pestende kinderen.

Soms overdrijven kinderen misschien wel maar vergeet niet het is HUN waarheid en HUN beleving van de dingen, HUN gevoel en wat voor de 1 niets voorstelt kan voor de ander als een enorm probleem worden ervaren.
Je weet zelf wat voor heisa er soms op FOK! was als iemand besloot een persoon even belachelijk te gaan maken en er wat mensen mee gingen doen, jij zou er tegen kunnen maar niet iedereen heet Yvonne...

quote:

Op donderdag 13 december 2012 11:33 schreef CruellaDeVil het volgende:
Kom maar weer op met de "Als je zelfmoord pleegt ben je gewoon zwak / een egoïst / etc.!"- en "Pesten scheidt de zwakken van de sterken en maar goed ook!"-reacties...

Ten eerste: ik keur pesten nooit en te nimmer goed, het is niet te geloven hoe je iemand dag in dag uit kan kleineren en het leven een hel kan maken. Dan zie je iemand voor je ogen gewoon kapot gaan en dat is verschrikkelijk.

Máár de mensen die gepest worden mogen wat mij betreft ook best wat weerbaarder worden. Die Fleur was waarschijnlijk een heel stil en verlegen meisje die nooit wat zei. Helemaal in de slachtofferrol want alles en iedereen is tegen haar. Ze ging naar huis en ging daar eenzaam schrijven over hoe zielig ze was. Dat is ook gewoon fout van haar, en dat mag je best benoemen, ze had hier anders uit kunnen komen. De schuld ligt natuurlijk wel bij de pesters hoor, zij hebben haar het gevoel hebben gegeven dat ze helemaal niks waard is en zij zitten fout.

Ik ben vroeger op de basisschool ook wel eens gepest door wat jongens, was een beetje een irritant moederskindje en kwam niet voor mezelf op. Het enige wat ik toen heb gedaan is eens goed nadenken over hoe ik overkom op anderen en ben wat 'stoerder' geworden en toen hield het op. De een kiest er voor om deze mooie wereld te verlaten, de ander trekt een les uit het pesten en zorgt ervoor dat ie een sterker persoon wordt.

quote:

Op vrijdag 14 december 2012 19:34 schreef Donnis het volgende:

Ik ben vroeger op de basisschool ook wel eens gepest door wat jongens, was een beetje een irritant moederskindje en kwam niet voor mezelf op. Het enige wat ik toen heb gedaan is eens goed nadenken over hoe ik overkom op anderen en ben wat 'stoerder' geworden en toen hield het op. De een kiest er voor om deze mooie wereld te verlaten, de ander trekt een les uit het pesten en zorgt ervoor dat ie een sterker persoon wordt.

Ha, ongeveer zelfde hier. Bij de kleuterschool was er een of ander kutventje dat het spontaan heel leuk vond om mij keihard in m'n gezicht te slaan als de juffrouw even uit zicht was. Als gevolg daarvan had ik een soort ingebouwde 'angst' voor andere kinderen. Niet dat ik meteen ging huilen als ik in de buurt bij ze kwam, maar ik was gewoon extreem verlegen en ik zou nooit de eerste stap naar toenadering gezet hebben.

Op een gegeven moment ging ik naar de basisschool en daar had ik het geluk dat ik met hele aardige kinderen zat opgescheept. Echter buiten school waren er dan weer regelmatig de stoere jongens tegen wie ik helemaal dichtklapte en waar ik ook min of meer door gepest werd.

Mijn pa herkende die angst, en besloot mij op een gegeven moment op Karate te zetten. Dat heeft mij echt verschrikkelijk geholpen. Niet omdat je dan iedereen in elkaar kan slaan die je wil, maar het idee van jezelf dat je weerbaar -bent- maakt vaak al dat je dermate zelfverzekerd bent dat je voor pesters al oninteressant bent.

Pesten kan ik niet goedkeuren. Ik heb er nooit (bewust?) aan meegedaan en zeker tegenwoordig heb ik daar helemaal geen behoefte aan. Echter kan je niet verwachten dat de scholen/overheid/werk eindverantwoordelijk zijn of een kind wel of niet gepest wordt. Er is niet altijd een instelling of andere hulp bij om je handje vast te houden als er stoute mensen gemeen gaan doen.

In veel reacties lees ik toch min of meer terug dat mensen verwachten dat het pestprobleem wordt opgelost door de persoon op wie ze stemmen of degene die ze betalen om hun kind naar school te laten gaan. Dat is enigszins naïef, lijkt me. Het moet van 2 kanten komen en als een kind dermate veel gepest wordt dat het uiteindelijk zelfmoord pleegt zijn er imo meer schuldigen dan alleen de pesters.

Toen ik naar de middelbare school ging was er ook een groepje dat dacht in mij een makkelijk slachtoffer te hebben gevonden. Ik negeerde ze eerst omdat ik zo naief was om te denken dat ze er dan niks maar aan zouden vinden en ze dan wel zouden stoppen. Dat gebeurde dus niet en op een gegeven moment had ik er meer dan genoeg van dus toen ze in de middag pauze weer naar me toe kwamen heb ik m'n bril afgezet en m'n verstand op nul en heb ik de leider van het groepje in elkaar gemept. Tsja, dat begrepen ze wel dus toen was het ook afgelopen.

Niet lang daarna kregen we een nieuwe jongen in de klas. Hij was verlegen en schuchter en ook tenger gebouwd. Het ideale slachtoffer dus voor dat groepje. Ik vond het zo verschrikkelijk laf van ze dat een zwakker iemand hadden uitgezocht omdat het bij mij niet lukte. Ik zag toen een keer in de middag pauze dat ze hem met z'n allen in een hoek hadden gedreven en ik zag ook de angst in de ogen van die jongen. De leider van het groepje die net helemaal hersteld was van het pak rammel dat ik hem had gegeven heb ik toen weer in elkaar gemept met de mededeling dat ik hem iedere keer als ze een nieuw slachtoffer uitzoeken weer in elkaar sla. Toen was de lol er natuurlijk af voor ze en er is daardoor in mijn klas nooit meer iemand gepest.

Pester begrijpen maar 1 ding, een fysieke afstraffing.

Dit gaat weer zo'n vervelende hype worden. Allerlei labiele aandachtshoeren die het niet meer gaan zitten, gaan het gooien op pesten om zo eens een keer het nieuws te halen.