Zware week.

Je hoeft je er niet om te schamen, iedereen weet dat het niet jouw schuld is.

Je ouders zijn een stel harteloze idioten

quote:

Op woensdag 12 december 2012 23:13 schreef zeefje het volgende:
Is het normaal om bijna 24uur aan een stuk te huilen ?

Niet normaal maar wel begrijpelijk in je situatie.

quote:

Op woensdag 12 december 2012 23:04 schreef zeefje het volgende:
Mijn ouders vangen het niet heel positief op met de woorden ' ik hoop dat je hiervan hebt geleerd'.

Wtf Wat een zieke kutouders heb jij.

quote:

Op woensdag 12 december 2012 23:06 schreef JRRY het volgende:
Je hoeft je er niet om te schamen, iedereen weet dat het niet jouw schuld is.

Kennelijk dus niet iedereen.

Wat een misselijke reactie van je ouders. Ouder-onwaardig in mijn ogen.
Sterkte en laat je emoties komen zoals ze komen.

Wat een belachelijke kutouders heb jij, eerlijk waar. Wat je is overkomen is verschrikkelijk en ze zouden jouw steun en toeverlaat moeten zijn! Maar in plaats daarvan hopen ze dat je er wat van geleerd hebt?!

quote:

Op woensdag 12 december 2012 23:06 schreef JRRY het volgende:
Je hoeft je er niet om te schamen, iedereen weet dat het niet jouw schuld is.

Haar ouders blijkbaar niet.

quote:

Op donderdag 13 december 2012 00:04 schreef zarGon het volgende:
Waarom reageren je ouders er zo op?

Sterkte!

Dat vraag ik me eigenlijk ook af

quote:

Op donderdag 13 december 2012 00:08 schreef zeefje het volgende:

[..]

Ik heb een 'ruige' periode achter de rug. En wilde nu een nieuwe start maken. Dat ging dus goed mis.

Maar dan nog, waarom jou dan zo behandelen? Je doet het niet expres ofzo, om ze te pesten

Sterkte, TS!

quote:

Op donderdag 13 december 2012 00:19 schreef zeefje het volgende:

[..]

Nee waarom zou ik 'expres' een verkrachting hebben...

Sowieso heel veel sterkte, want dit moet enorm moeilijk zijn. En misschien proberen een keer met ze te praten, verduidelijk vragen

quote:

Op donderdag 13 december 2012 00:22 schreef zeefje het volgende:

[..]

Ze houden voet bij stuk en zeggen steeds dezelfde woorden. Ik laat al zoveel tranen. Die opmerking maakt het nog vervelender.

Dat is echt belachelijk. Hoe kan dit nu jouw schuld zijn.

Misschien kun je naar je huisarts gaan, zodat die je kan verwijzen naar iemand om mee te praten hierover, hoe je er mee om kunt gaan.

quote:

Op woensdag 12 december 2012 23:04 schreef zeefje het volgende:
Avond,

Ik ga momenteel door een zware week. Een week geleden ben ik verkracht. En pas sinds gister weet mijn omgeving dit.
Mijn ouders vangen het niet heel positief op met de woorden ' ik hoop dat je hiervan hebt geleerd'. Ik krijg hierdoor een heel onbehaagelijk gevoel, en vind niet dat ze dit kunnen zeggen.
Nu heb ik ook een vriend die het ook pas sinds gister weet. Ik had een bepaalde schaamte waardoor ik het voor iedereen verborgen heb gehouden.
Sinds gisteravond huil ik bijna aan een stuk door. Alle woede, onmacht en verdriet komt er nu uit. Ik zie alles somber in.
Ik schaam me nu ook voor mijn vriend. Met bepaalde negatieve gedachten als ' mijn vriend wilt me toch niet meer'. Qua sexualiteit ben ik ook aan het twijfelen. Ik voel me vies en gebruikt.
1 goede vriendin heeft me vandaag en gister wel opgevangen en vandaag naar politie geweest voor alleen een gesprek. Ik ben er nog niet over uit of ik aangifte wil doen of niet.

Ik heb niet echt een probleem. Wilde het alleen even van me afschrijven.

Zie dit -met gebrek aan beter woord- maar als een filter. Zo zie je bijvoorbeeld dat je een goede vriendin hebt, die er dus niet alleen voor je is als het je goed gaat, maar er ook is als ellende jouw kant op komt, put daar enige kracht uit alsjeblieft. Aan de andere kant zie je dat er mensen zijn en ook al zijn het je ouders, wiens oordeel/mening het absoluut onwaardig is dat jij er waarde aan hecht. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, maar dit is objectief bekeken de verstandigste visie die jij er straks op na kan houden.

Als je je inbeeldt dat het om een ander gaat, ipv om jou, zou je die persoon dan adviseren zwaar te tillen aan het oordeel van haar ouders? Nee, waarschijnlijk niet. Hier moet jij jezelf ook van overtuigen.
Het is overigens een beetje een ander onderwerp, maar voor veel 'kinderen', want dat zijn we in beginsel allemaal, is het even slikken om te ontdekken dat je ouders ook gewoon idioten kunnen zijn die er nog al een verwrongen wereldbeeld op na houden. Geen energie verspillen aan dit soort idioterie.

Wat betreft je relatie... zeer moeilijke situatie, maar ook hier geldt in mindere mate het filterprincipe. Bovendien, jij BENT niet ineens een verkracht meisje. Je bent een meisje dat verkracht is en over een tijd ben jij gewoon weer een meisje, laat het geen onderdeel worden van je identiteit. Jij bent nog steeds jezelf, met al je kracht en positieve eigenschappen die je altijd hebt gehad. En juist door die eigenschappen kun je uiteindelijk deze gebeurtenis achter je laten.


EDIT: je spreekt met jongens af terwijl je een vriend hebt?
Ik hoop dat je hiervan hebt geleerd.

[ Bericht 7% gewijzigd door Oneironaut op 13-12-2012 00:52:18 ]

ik ga uit van het goede van de mens, dat dit topic klopt, en geen puber kiddo geintje is.

Meid, je ouders moeten zich schamen, en niet jij!!!
Was het een bekende die jou vergreep?

Er is een Hulplijn Sexueel Misbruik bel hun op voor advies. je kan hun ook anoniem bellen.

En als jou hulp wordt aangeboden, neem desnoods je beste vriendin mee, of vriend, maar ik denk dat jij dat het beste kan bepalen.

Heel veel sterkte

quote:

Op donderdag 13 december 2012 00:37 schreef Oneironaut het volgende:

[..]

Zie dit -met gebrek aan beter woord- maar als een filter. Zo zie je bijvoorbeeld dat je een goede vriendin hebt, die er dus niet alleen voor je is als het je goed gaat, maar er ook is als ellende jouw kant op komt, put daar enige kracht uit alsjeblieft. Aan de andere kant zie je dat er mensen zijn en ook al zijn het je ouders, wiens oordeel/mening het absoluut onwaardig is dat jij er waarde aan hecht. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, maar dit is objectief bekeken de verstandigste visie die jij er straks op na kan houden.

Als je je inbeeldt dat het om een ander gaat, ipv om jou, zou je die persoon dan adviseren zwaar te tillen aan het oordeel van haar ouders? Nee, waarschijnlijk niet. Hier moet jij jezelf ook van overtuigen.
Het is overigens een beetje een ander onderwerp, maar voor veel 'kinderen', want dat zijn we in beginsel allemaal, is het even slikken om te ontdekken dat je ouders ook gewoon idioten kunnen zijn die er nog al een verwrongen wereldbeeld op na houden. Geen energie verspillen aan dit soort idioterie.

Wat betreft je relatie... zeer moeilijke situatie, maar ook hier geldt in mindere mate het filterprincipe. Bovendien, jij BENT niet ineens een verkracht meisje. Je bent een meisje dat verkracht is en over een tijd ben jij gewoon weer een meisje, laat het geen onderdeel worden van je identiteit. Jij bent nog steeds jezelf, met al je kracht en positieve eigenschappen die je altijd hebt gehad. En juist door die eigenschappen kun je uiteindelijk deze gebeurtenis achter je laten.

EDIT: je spreekt met jongens af terwijl je een vriend hebt?
Ik hoop dat je hiervan hebt geleerd.

Dat is inderdaad erg heftig, begrijpelijk dat je je zo voelt. Je moet inderdaad uitkijken dat je niet te lang in een slachtofferrol blijft hangen, ook al is dat volkomen begrijpelijk, je wordt er uiteindelijk gelukkiger van als je het niet teveel invloed laat hebben op je zelfbeeld, of als je het ziet als iets dat je sterker heeft gemaakt. Het duurt een tijdje maar het is mogelijk om het achter je te laten Heel veel sterkte meis.