R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zit hier al een tijdje me in mijn hoofd.
Een aantal maanden geleden zat ik in een bus die redelijk vol zat, er ging een vrouw van een jaar of 60 naast mij zitten en zij heel vriendelijk 'goede middag' met een glimlach zoals alleen oudere vrouwen die kunnen geven, heel hartelijk. Heb hetzelfde terug gezegd maar was toch een beetje bedwaasd soort van. Helaas moest ik er de volgende halte al weer uit en toen ik er langs ging zij ze nog 'een fijne dag nog' ik weer van hetzelfde terug.
Dit soort dingen gebeurt mij nauwelijks, altijd als ik om mij heen kijk zijn mensen in zichzelf gekeerd door muziek in hun oren of hun telefoon of een combinatie daarvan. Ook zelf ben ik daar schuldig aan. Wij leven in een tijd dat dit de norm is heb ik het idee maar voor die mevrouw moet het vast als iets raars ervaren worden, vroeger hadden ze immers niet al die gadgets die wij nu hebben. Vraag me af of het toen normaler gevonden werd om 'zomaar' met je buurman/vrouw in het ov te gaan praten. Nu ben ik benieuwd naar iedereens gebruiken in het ov.
Ik reis meerdere keren per week met het OV maar dat zijn vaak maar eindjes van een kwartier tot een half uur. Als ik met de bus of trein ga lijkt het ook de norm om altijd zo ver mogelijk uit elkaar te zitten met andere reizigers, dat wil zeggen, pas naast/bij iemand gaan zitten als er geen andere plekken meer vrij zijn. Ik ben dat dus beu. Ben van plan om dus vaker expres naast iemand te gaan zitten ookal is er ergens anders ruimte en er ook gewoon tegen aan te gaan lullen. Hoe staan jullie hier tegenover? Zouden jullie het irritant vinden als er zomaar iemand tegen je aan begint te lullen? Ik zelf zou het waarschijnlijk wel kunnen waarderen.
[ Bericht 0% gewijzigd door opreis op 02-12-2012 22:43:25 ]
Een aantal maanden geleden zat ik in een bus die redelijk vol zat, er ging een vrouw van een jaar of 60 naast mij zitten en zij heel vriendelijk 'goede middag' met een glimlach zoals alleen oudere vrouwen die kunnen geven, heel hartelijk. Heb hetzelfde terug gezegd maar was toch een beetje bedwaasd soort van. Helaas moest ik er de volgende halte al weer uit en toen ik er langs ging zij ze nog 'een fijne dag nog' ik weer van hetzelfde terug.
Dit soort dingen gebeurt mij nauwelijks, altijd als ik om mij heen kijk zijn mensen in zichzelf gekeerd door muziek in hun oren of hun telefoon of een combinatie daarvan. Ook zelf ben ik daar schuldig aan. Wij leven in een tijd dat dit de norm is heb ik het idee maar voor die mevrouw moet het vast als iets raars ervaren worden, vroeger hadden ze immers niet al die gadgets die wij nu hebben. Vraag me af of het toen normaler gevonden werd om 'zomaar' met je buurman/vrouw in het ov te gaan praten. Nu ben ik benieuwd naar iedereens gebruiken in het ov.
Ik reis meerdere keren per week met het OV maar dat zijn vaak maar eindjes van een kwartier tot een half uur. Als ik met de bus of trein ga lijkt het ook de norm om altijd zo ver mogelijk uit elkaar te zitten met andere reizigers, dat wil zeggen, pas naast/bij iemand gaan zitten als er geen andere plekken meer vrij zijn. Ik ben dat dus beu. Ben van plan om dus vaker expres naast iemand te gaan zitten ookal is er ergens anders ruimte en er ook gewoon tegen aan te gaan lullen. Hoe staan jullie hier tegenover? Zouden jullie het irritant vinden als er zomaar iemand tegen je aan begint te lullen? Ik zelf zou het waarschijnlijk wel kunnen waarderen.
[ Bericht 0% gewijzigd door opreis op 02-12-2012 22:43:25 ]
Ik vind het irritant als mensen zomaar tegen me gaan praten alleen omdat we in hetzelfde vervoersmiddel zitten. Tenzij het een aantrekkelijk persoon is waar ik een telefoonnummer van zou willen, dan is het niet erg.
In theory there is no difference between theory and practice. In practice there is.
Ik vind het vreemd dat je het verbazingwekkend vindt dat iemand goedemiddag tegen je zegt? Zie je er eng uit, of zo?
Ik denk niet dat ik daar heel blij van zou worden. En ik zou het ook een beetje vreemd vinden als er een verder vrijwel lege coupe is en je gaat naast me zitten. Weet niet precies waarom.
Als het een lekkere chick is mag ze best tegen me praten. Als het iemand anders is heb ik meestal niet echt zin om leuk te gaan praten. Iedereen bemoeit zich met zn eigen zaken dus dan ga je niet tegen elkaar praten als je niet weet of de ander dat wel wil.
Heeft FOK!verkiring met Klojo120
Hoezo, het is normaal als mensen goedendag tegen elkaar zeggen. Als ik naar 't centrum loop en ik kom een oude dame tegen zeg ik keurig goedendag mevrouw.
Kom op, we gaan toch niet nog autistischer worden.
Kom op, we gaan toch niet nog autistischer worden.
Ondertussen had die oma gewoon wat geld uit je portemonnee gejat.
Voegt hoogtepunten toe aan jullie druilerige bestaan.
Ik merk als ik lange afstanden reis door het land met de trein dat soms 60 plussers elkaar gewoon aanspreken terwijl zee elkaar niet kennen.
Ik vraag me wel eens af hoe het in de jaren 70 was op sociaal gebied voor het individualisme kwam. (waar we nou nog inzitten in het kwadraat)
Ik vraag me wel eens af hoe het in de jaren 70 was op sociaal gebied voor het individualisme kwam. (waar we nou nog inzitten in het kwadraat)
Ik heb wel eens dat mensen beginnen te lullen, gewoon snaveltje houden. Overigens vind ik mensen die naast je komen zitten echt:quote:Op zondag 2 december 2012 22:32 schreef Rummikub het volgende:
Ik denk niet dat ik daar heel blij van zou worden. En ik zou het ook een beetje vreemd vinden als er een verder vrijwel lege coupe is en je gaat naast me zitten. Weet niet precies waarom.
ook als veel bezet is komen mensen altijd naast mij zitten.
Het is toch gewoon prettiger om niet tegen elkaar gedrukt te zitten maar gewoon tegen over elkaar?
Sometimes the world's greatest miracles happen by accident.
Normaal gewoon een knikje en een glimlach, maar ik had echt het idee dat deze vrouw een heel verhaal over haar kleinkinderen wilde gaan vertellen.quote:Ik vind het vreemd dat je het verbazingwekkend vindt dat iemand goedemiddag tegen je zegt? Zie je er eng uit, of zo?
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Een enkele keer praat ik wel eens met iemand in de trein. Soms als er een gesprek is waar iemand zich in wil mengen is dat wel leuk voor discussie om de tijd te doden. Soms ontmoet je nog eens interessante mensen.
Maar meestal als mensen reizen is het óf vroeg in de ochtend richting werk/school, óf net na werk/school en beide gevallen ben ik iig niet in een praatbui. Ik gebruik die tijd om een boek te lezen of wat huiswerk te maken.
Maar meestal als mensen reizen is het óf vroeg in de ochtend richting werk/school, óf net na werk/school en beide gevallen ben ik iig niet in een praatbui. Ik gebruik die tijd om een boek te lezen of wat huiswerk te maken.
:')
In de grote steden gaat het er anders aan toequote:
Hoezo, het is normaal als mensen goedendag tegen elkaar zeggen. Als ik naar 't centrum loop en ik kom een oude dame tegen zeg ik keurig goedendag mevrouw.
Kom op, we gaan toch niet nog autistischer worden.
Sowieso kan je dan 1000en mensen elke dag begroeten.
Nutteloos en onzinnig.
ligt er ook aan hoe ik me eigen voel. Ik heb soms echt geen zin om met andere mensen te praten vooral als je een klotedag heb gehad op het werk bijvoorbeeld
Als ik een lage reis maak met mijn moeder (ook 60 plus) kaarten we wel eens met vreemden in de trein. Best grappig dat dat nog kan in dit asociale ikke land.
Het is vaak chiller om naast een vrouw te zitten omdat ze minder breed zijn en je dus meer ruimte overhoudt.quote:
[..]
Ik heb wel eens dat mensen beginnen te lullen, gewoon snaveltje houden. Overigens vind ik mensen die naast je komen zitten echt:
Ik vind het eigenlijk wel leuk en vriendelijk, ik zeg zelf ook wel hallo als ik naast iemand ga zitten.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Trouwens praat ik wel met mensen in een trein als ik richting uitgaan ga in een andere stad en andere mensen dat ook doen. Zo kan je al een beetje in de party sfeer komen 
:')
Dat je de lift in stapt en "the horror" ziet dat er al iemand in staat. Dat je dan de hele tijd naar de knopjes gaat staren.
Naja merk nu wel dat er verschillende opvattingen hierover bestaan. Nee goede middag is geen gesprek maar dat wordt vaak ook al niet gezegd. Maar ik vroeg me gewoon af of mensen dat nog wel eens deden. Denk dat ik gewoon maar ga beginnen ermee en maar hopen dat ik niet naast ziba of slacker kom te zitten.
Dat weet ik hahaquote:Op zondag 2 december 2012 22:36 schreef DeRakker. het volgende:
[..]
In de grote steden gaat het er anders aan toe
Sowieso kan je dan 1000en mensen elke dag begroeten.
Nutteloos en onzinnig.
Maar ik vind het meer dan normaal om goedendag te zeggen tegen iemand die naast jou zit in de trein/tram/metro/bus.Tegen volwassenen van wie ik verwacht dat ze dat waarderen, zeg ik goedendag.
En tegen meisjes, knap en lelijk.
Je OP is ronduit onoverzichtelijk dus die ga ik niet lezen.
Maar ik spreek wel eens mensen aan (vrouwen) over iets onschuldiges om een gesprekje te beginnen of gewoon een complimentje waarna je weer doorgaat (is leuk om reacties te krijgen, word ik blij van
).
Maar ik spreek wel eens mensen aan (vrouwen) over iets onschuldiges om een gesprekje te beginnen of gewoon een complimentje waarna je weer doorgaat (is leuk om reacties te krijgen, word ik blij van
).
Overkomt me dagelijks.
Zowel met jong als oud.
ik heb best aparte momenten meegemaakt met perfect strangers.
1x in de trein, ik weet het nog goed het was een dinsdag in april, en het sneeuwde gek genoeg behoorlijk hard.
Was op weg van nijmegen naar arnhem, damn lekker meisje komt voor me zitten.
Dankzij de "buurvrouw" die niet overweg wist te gaan met d'r mobieltje en waardoor er steeds heel harde wekker geluiden als ringtone geschald werd door de coupé.
We keken eerst naar die vrouw tegelijk, toen naar elkaar, allebei gniffelend en lachend.
Opeens voel je dan plots alsof je elkaar kent, een band hebt.
Mooie momenten zijn dat.
Zowel met jong als oud.
ik heb best aparte momenten meegemaakt met perfect strangers.
1x in de trein, ik weet het nog goed het was een dinsdag in april, en het sneeuwde gek genoeg behoorlijk hard.
Was op weg van nijmegen naar arnhem, damn lekker meisje komt voor me zitten.
Dankzij de "buurvrouw" die niet overweg wist te gaan met d'r mobieltje en waardoor er steeds heel harde wekker geluiden als ringtone geschald werd door de coupé.
We keken eerst naar die vrouw tegelijk, toen naar elkaar, allebei gniffelend en lachend.
Opeens voel je dan plots alsof je elkaar kent, een band hebt.
Mooie momenten zijn dat.
