Welvaart maar geen welzijn

Heel veel mensen zijn bereid hun vrijheid en tijd in te leveren voor een mooie auto, wat kleding met een merkje of een gadget.

Zelf heb ik dat nooit helemaal zo begrepen.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:10 schreef LXIV het volgende:
Heel veel mensen zijn bereid hun vrijheid en tijd in te leveren voor een mooie auto, wat kleding met een merkje of een gadget.

Zelf heb ik dat nooit helemaal zo begrepen.

Dat heet een carriere

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:14 schreef dude1960 het volgende:

[..]

Dat heet een carriere

Wat veel mensen een carriere noemen is vaak gewoon kansloos meer dan 15 of 20 jaar bij hetzelfde bedrijf blijven en dan ergens op middle-managmentniveau vastlopen. Dan ben je nog steeds een slaaf, alleen een slaaf met een duurdere leasebak.

Na mijn school gaan carrieretijgeren want dat moest, je moest wat zijn namelijk, verdiende erg goed allemaal maar jezus wat een kutperiode in m'n leven.

Veel geld maakt denk ik niet gelukkig. Maar helpt het ongeluk wel beter te dragen. Daarnaast als we naar het menselijk gedrag door de eeuwen heen kijken is zelfverrijking en macht vergaren ten kosten van anderen de grootste hobby van de mensen die aan de macht zijn.

Ga eens een paar jaar in india als bedelaar leven, kijk dan nog eens of geld en goed verdienen zo een slechte deal is

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:20 schreef Pietverdriet het volgende:
Ga eens een paar jaar in india als bedelaar leven, kijk dan nog eens of geld en goed verdienen zo een slechte deal is

Het ene uiterste is natuurlijk niet meteen een argument tegen het andere uiterste.

quote:

[b]Op zaterdag 1 december 2012 19:04 schreef MoneyTalks het volgende:[/b

Word je ongelukkiger als je minder verdient dan je zou kunnen verdienen (op basis van je opleidingsniveau of eerdere werkervaring)?

Ik kan volmondig nee zeggen.

De eerste vraag lijkt mij: wat is geluk? Kun je dit meten?

Heel concreet: hoe stel je vast of wij gelukkiger zijn dan mensen 100 jaar geleden, of niet?

Het algehele gevoel van (on)behagen bij mensen is in elk geval relatief, in die zin dat mensen vooral gelukkig of ongelukkig worden van veranderingen in hun welvaart.. en niet de absolute waarde van die welvaart.

En daarbij tellen zaken die mensen kwijtraken of niet hebben meestal zwaarder dan zaken die mensen hebben of krijgen. Dingen kwijtraken of niet hebben maakt mensen ongelukkiger dan dat dingen krijgen of hebben mensen gelukkig maakt.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:24 schreef LXIV het volgende:

[..]

Het ene uiterste is natuurlijk niet meteen een argument tegen het andere uiterste.

Ik vind dat verwende blagen maar eens moeten weten hoe meer dan 90% van de wereld leeft voordat je lopen te janken dat welvaart hun niet gelukkig maakt.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:29 schreef MoneyTalks het volgende:

[..]

Het leuke is dus dat ik dit "inzicht" geleend heb uit een documentaire uit China, ook niet een van de rijkste landen, maar wel een van de snelst ontwikkelende landen. Zij maken versneld mee waar we in de Westerse wereld decennia over gedaan hebben, en merken dus dat men over het algemeen niet gelukkiger lijken te worden van al die welvaart. Vroeger was voor hun familie etc belangrijk, nu staat het individu centraal.

Wat mij vooral tegenstaat is dat mensen deze esoterische crap prediken, als jij liever luiert dan geld verdient, sure, jouw keuze.
Ga je gang. Maar ga niet lopen vertellen dat ik niet gelukkig word van meer verdienen

Oh, en china, vroegah gingen ze daar met miljoenen dood van de honger.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:26 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ik vind dat verwende blagen maar eens moeten weten hoe meer dan 90% van de wereld leeft voordat je lopen te janken dat welvaart hun niet gelukkig maakt.

Er is een onderscheid tussen voldoende geld hebben om te kunnen leven en het maar blijven doorwerken voor allerlei -in mijn ogen overbodige- crap.
Het is onzin om iemand die niet alles opzij wil zetten voor materiele welvaart een verwende blaag te noemen.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:36 schreef LXIV het volgende:

[..]

Er is een onderscheid tussen voldoende geld hebben om te kunnen leven en het maar blijven doorwerken voor allerlei -in mijn ogen overbodige- crap.
Het is onzin om iemand die niet alles opzij wil zetten voor materiele welvaart een verwende blaag te noemen.

Dat kan je vinden, en als jij het onnodige crap vind, doe dan wat anders met je geld, ondersteun een weesproject in de derde wereld.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:38 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Dat kan je vinden, en als jij het onnodige crap vind, doe dan wat anders met je geld, ondersteun een weesproject in de derde wereld.

Ieder zijn ding toch.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:38 schreef LXIV het volgende:

[..]

Ieder zijn ding toch.

Natuurlijk, maar ga het niet als waarheid voor iedereen verkondigen.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:40 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Natuurlijk, maar ga het niet als waarheid voor iedereen verkondigen.

Wat verkondig ik waar als waarheid voor iedereen? Een quote uit dit topic graag. Ik lees dat echt nergens terug.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:10 schreef LXIV het volgende:
Heel veel mensen zijn bereid hun vrijheid en tijd in te leveren voor een mooie auto, wat kleding met een merkje of een gadget.

Zelf heb ik dat nooit helemaal zo begrepen.

Je bent hier niet zo van het ieder zijn ding, je geeft af op anderen hun keuze. Je verteld niet over jouw keuzes.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:04 schreef MoneyTalks het volgende:
Onze economie groeit en groeit, er komen steeds meer technologische innovaties, en we hebben steeds meer (dure) spullen.

Maar we worden er niet gelukkiger op.

Dit is ongeveer de strekking van de introductie van een documentaire van de VPRO http://www.hollanddoc.nl/(...)512654¤tPage=2

De vraag is dan ook eigenlijk, wat voor zin heeft het om rijkdom na te streven?

Aan de ene kant hebben we in deze consumptiemaatschappij geld nodig om te kunnen overleven, maar aan de andere kant wordt men niet gelukkig van veel werken, ook al hebben we dan meer geld om te besteden.

Ik denk er soms wel eens over na om "later" in Aziė van plaats naar plaats te trekken (liefst met strand of in ieder geval lekker weer) en gewoon simpele baantjes te nemen (in een bar werken, Engelse les geven, proppen, of simpel kantoorwerk), en als je de stad of het land zat bent, ga je weer verder. Dat brengt veel onzekerheid met zich mee, dus dat is meteen weer de reden om het voorlopig bij een idee te laten.

Wat is nou belangrijk in het leven als meer welvaart niet gelukkiger maakt?

Word je ongelukkiger als je minder verdient dan je zou kunnen verdienen (op basis van je opleidingsniveau of eerdere werkervaring)?

Komt omdat het vanzelfsprekend is in Nederland dat je altijd de eerste levensbehoeften hebt en het daarom niet meer waardeert.

Je moet nastreven dat je later iets leuks doet en daarmee ook je geld verdiend, dan voel je je ook voldaan/gelukkig.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:36 schreef LXIV het volgende:

[..]

Er is een onderscheid tussen voldoende geld hebben om te kunnen leven en het maar blijven doorwerken voor allerlei -in mijn ogen overbodige- crap.
Het is onzin om iemand die niet alles opzij wil zetten voor materiele welvaart een verwende blaag te noemen.

Misschien vinden die mensen die doorwerken het gewoon leuk werk?

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:34 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Wat mij vooral tegenstaat is dat mensen deze esoterische crap prediken, als jij liever luiert dan geld verdient, sure, jouw keuze.
Ga je gang. Maar ga niet lopen vertellen dat ik niet gelukkig word van meer verdienen

Oh, en china, vroegah gingen ze daar met miljoenen dood van de honger.

En China leeft nog steeds een overgroot deel van de bevolking in armoede en gaan er elk jaar nog steeds miljoenen mensen hierdoor dood.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:44 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Je bent hier niet zo van het ieder zijn ding, je geeft af op anderen hun keuze. Je verteld niet over jouw keuzes.

Dat valt nogal mee. Het enige wat ik zeg is dat ik het nooit zo begrepen heb wanneer mensen van alles opzij zetten voor bepaalde materiele wensen. Dat noem ik geen 'verkondigen als waarheid voor iedereen', ik vind deze opstelling eerder bescheiden.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 20:00 schreef Smack10 het volgende:

[..]

Misschien vinden die mensen die doorwerken het gewoon leuk werk?

Dan wordt dat werken ook niet als een beperking of als vrijheidsverlies ervaren. Zelf ervaar ik werk ook als iets wat ik gewoon het liefst doe. Dan is het ook geen probleem.
Als je dan meer uren moet maken, dan is dat ook geen bezwaar. Maar ik doe dat echt niet voor die paar centen extra of de spulletjes die ik dan extra zou kunnen kopen. Dat interesseert me echt helemaal niks.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 20:03 schreef LXIV het volgende:

[..]

Dan wordt dat werken ook niet als een beperking of als vrijheidsverlies ervaren. Zelf ervaar ik werk ook als iets wat ik gewoon het liefst doe. Dan is het ook geen probleem.
Als je dan meer uren moet maken, dan is dat ook geen bezwaar. Maar ik doe dat echt niet voor die paar centen extra of de spulletjes die ik dan extra zou kunnen kopen. Dat interesseert me echt helemaal niks.

Dan heeft TS gewoon een vertekend idee van werken.

Of

TS heeft geen opleiding van niveau gedaan zodat die later werk moet gaan doen waar je de hele dag vooral NIET moet nadenken, zoals in een fabriek o.i.d.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 21:24 schreef MoneyTalks het volgende:

[..]

Ik ben op dit moment bezig met een MSc en heb reeds een BSc titel op zak.

Maar op dit moment heb ik niet het idee "yes, ik mag straks 40+ jaar lang 40+ uur per week gaan werken!!"

Dan werk ik liever wat minder en spendeer ik de rest van de tijd aan het strand, boekje lezen, internetten, aan een barretje zitten, socializen onder het genot van een kopje koffie of biertje. Dat zijn dingen die in Nederland niet echt lukken, waar het op neer komt is dat je straks van 's ochtends tot 's avonds werkt, dan ga je eten, dan kijk je nog ff wat tv ofzo en dan moet je gaan slapen want je moet de volgende ochtend weer vroeg op. In het weekend heb je wat vrije tijd, maar dan moet je ook je (schoon)ouders bezoeken en eventuele kinderen naar de voetbalclub brengen (hoewel dat ook leuk kan zijn). En daar komt bij dat het weer in Nederland meestal kut is, dus dan moet je nog iets binnen doen.

Kortom voor mij zou de oplossing emigreren zijn, maarja, wat dan

Zorg dan dat binnen een aantal jaar binnen bent, dan kan je dat gaan doen. Maar om beach bum te worden hoef je niet te studeren.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 21:24 schreef MoneyTalks het volgende:

[..]

Ik ben op dit moment bezig met een MSc en heb reeds een BSc titel op zak.

Maar op dit moment heb ik niet het idee "yes, ik mag straks 40+ jaar lang 40+ uur per week gaan werken!!"

Dan werk ik liever wat minder en spendeer ik de rest van de tijd aan het strand, boekje lezen, internetten, aan een barretje zitten, socializen onder het genot van een kopje koffie of biertje. Dat zijn dingen die in Nederland niet echt lukken, waar het op neer komt is dat je straks van 's ochtends tot 's avonds werkt, dan ga je eten, dan kijk je nog ff wat tv ofzo en dan moet je gaan slapen want je moet de volgende ochtend weer vroeg op. In het weekend heb je wat vrije tijd, maar dan moet je ook je (schoon)ouders bezoeken en eventuele kinderen naar de voetbalclub brengen (hoewel dat ook leuk kan zijn). En daar komt bij dat het weer in Nederland meestal kut is, dus dan moet je nog iets binnen doen.

Kortom voor mij zou de oplossing emigreren zijn, maarja, wat dan

Wat voor richting heb je gedaan en doe je nu?

Gezien je niveau van denken/intelligentie/inzicht en doorzettingsvermogen is het toch ook mogelijk om voor jezelf te beginnen, zodat je dat socializen (met zakelijke contacten etc.) en vrije tijd zelf kan bepalen?

Over dat schoonouders en kind verhaal, denk je niet te pessimistisch na over de toekomst?

Hoe oud ben je nu?

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 21:37 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Zorg dan dat binnen een aantal jaar binnen bent, dan kan je dat gaan doen. Maar om beach bum te worden hoef je niet te studeren.

True.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 22:41 schreef MoneyTalks het volgende:

[..]

Ik denk dat veel mensen hopen "binnen een aantal jaar binnen" te zijn, maar praktisch gezien lukt dat in Nederland nivelleringsland meestal niet. En op het moment dat je eindelijk een beetje geld hebt om van te genieten, ben je de 50 al gepasseerd en pas je niet meer in dat strandleventje wat je vroeger tijdens een maandje backpacken meegemaakt hebt.

Ik ben nu 24 en doe een business-IT opleiding.

En wat houdt je tegen om proberen zelf een idee te realiseren?

Je bent jong, slim en vol energie.. dus ga ervoor?

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 22:41 schreef MoneyTalks het volgende:

[..]

Ik denk dat veel mensen hopen "binnen een aantal jaar binnen" te zijn, maar praktisch gezien lukt dat in Nederland nivelleringsland meestal niet. En op het moment dat je eindelijk een beetje geld hebt om van te genieten, ben je de 50 al gepasseerd en pas je niet meer in dat strandleventje wat je vroeger tijdens een maandje backpacken meegemaakt hebt.

Ik ben nu 24 en doe een business-IT opleiding.

Waarom zou je in Nederland blijven?

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:04 schreef MoneyTalks het volgende:
Onze economie groeit en groeit, er komen steeds meer technologische innovaties, en we hebben steeds meer (dure) spullen.

Maar we worden er niet gelukkiger op.

Dit is ongeveer de strekking van de introductie van een documentaire van de VPRO http://www.hollanddoc.nl/(...)512654¤tPage=2

De vraag is dan ook eigenlijk, wat voor zin heeft het om rijkdom na te streven?

Aan de ene kant hebben we in deze consumptiemaatschappij geld nodig om te kunnen overleven, maar aan de andere kant wordt men niet gelukkig van veel werken, ook al hebben we dan meer geld om te besteden.

Ik denk dat hoe meer mogelijkheden en keuzes dat je hebt, hoe ongelukkiger een mens wordt. Een mens moet rekening houden met meerdere bezittingen, die hij naar zijn gevoel moet verwerven en behouden en hij moet in de tijdsgeest meegaan. We moeten een smartphone hebben, digitale tv, game console, mooie kleren, mooie auto, een mooi diploma, goed werk en ook nog onze status op Facebook hooghouden.

Boeddhisten spreken van begeerte en het punt bij begeerte is dat de bal keihard teruggekaatst wordt. Zodra je iets nieuws hebt, een prachtig nieuw horloge bijvoorbeeld, dan wordt het na enkele dagen weer gewoon en na twee weken ben je het weer vergeten als iemand er naar vraagt. Je eerste behoefte om dat nieuwe horloge is lang vervuld en nieuwe behoeftes, begeertes komen weer om de hoek kijken. Met consumeren houdt dat ook nooit werkelijk af als je geluk afhankelijk is van dat kortstondig gevoel.

Ik denk dat met de complexiteit van deze samenleving ook status een rol speelt. Je moet meedraaien in het geheel wil je er bij horen, geaccepteerd worden en niet te zeer een buitenbeentje zijn.

Vroeger was dat minder, de consumptiemaatschappij was nog niet ontwikkeld zoals die nu is en je had duidelijk een verschil in klassen. Als je stratenmaker werd, dan werd je stratenmaker, ging je braaf dagelijks naar je werk en op vrijdag de kroeg in, kaarten of wat anders. Je zat bij je vakbond, je kerk en je had thuis alleen een radio en met een beetje luxe een zwart-wit televisie. Veel keuzes had je niet en je leefde in eenvoud en de maatschappij accepteerde dat ook. Het was normaal dat er een verschil was in sociale klasse. Gewone ambacht werd ook gewaardeerd. Tegenwoordig is dat anders, het lijkt alsof je constant verantwoording moet afleggen van wat je doet. Als een leerling een technisch beroep wilt gaan doen (150.000 technische mensen zijn er tekort in Nederland) dan wordt dat gezien als zonde, omdat iemand niet zijn potentiėle cognitieve vaardigheden benut. Dat krijg je mee in deze maatschappij en ik zou vragen; waarom zou die jongen niet een technisch beroep kunnen doen? Je levert een bijdrage aan de samenleving en als je dat je gelukkig maakt, als je je daarbij prettig voelt? Waarom moet je je dan in allerlei bochten wringen om toch maar aan dat maatschappelijk beeld te voldoen?

quote:

Ik denk er soms wel eens over na om "later" in Aziė van plaats naar plaats te trekken (liefst met strand of in ieder geval lekker weer) en gewoon simpele baantjes te nemen (in een bar werken, Engelse les geven, proppen, of simpel kantoorwerk), en als je de stad of het land zat bent, ga je weer verder. Dat brengt veel onzekerheid met zich mee, dus dat is meteen weer de reden om het voorlopig bij een idee te laten.

Wat is nou belangrijk in het leven als meer welvaart niet gelukkiger maakt?

Word je ongelukkiger als je minder verdient dan je zou kunnen verdienen (op basis van je opleidingsniveau of eerdere werkervaring)?

Ik zou zeggen ga dat gevoel achterna. Met deze 'eenvoudigere' levensstijl en minder salaris kom je wel verschillende mensen tegen, in verschillende landen en doe je verschillende ervaringen op. Je verrijkt jezelf met levenservaringen. Voor mezelf zou ik graag meer zekerheid willen hebben met een diploma en een baan, ik ben niet materialistisch georiėnteerd, maar hetgeen wat ik graag wens is dat ik een beroep doe waarbij je je verstand moet gebruiken, waarbij je actief nadenkt over dingen en tot nieuwe (cognitieve) ontdekkingen komt. Dat is gewoon mijn persoonlijke behoefte en dat maakt me gelukkig.

[ Bericht 0% gewijzigd door Being op 02-12-2012 11:24:49 ]

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 23:21 schreef MoneyTalks het volgende:

[..]

Omdat niemand in het buitenland een fresh graduate zonder werkervaring aanneemt (voor een baan in de IT), als deze ook nog eens de lokale taal niet spreekt

Leer de taal? Studeer een jaar in buitenland? Liever lui dan moe?

Genoeg geld hebben om geen geldproblemen te ervaren, neemt in ieder geval veel stress weg.

Ik werk al jaren 20-24 uur per week. Hierdoor ben ik niet erg rijk te noemen. Ik bezuinig op de grootste uitgaven (woonlasten en zaken als auto, ik rij altijd in auto's van minstens 10 jaar oud) Ik kan op andere gebieden gewoon kopen wat ik wil, ik hou nogal van duur eten. Ik koop ook wel eens dingen tweede hands.

Er zijn ook wel periodes dat ik denk: "Ik zou toch wel graag een wat fatsoenlijker saldo op mijn spaarrekening hebben...."
Wat ik bijvoorbeeld niet kan doen is een langere reis maken naar een ander continent. En dure hobbies gaat het ook niet echt worden (ik wil nog graag duiken, en een racefiets kopen van ¤4K, maar dat zit er dus niet in)

Overigens heb ik het idee dat ik in de leeftijd 50-60 me nog errug zou vermaken als 'luiwammes.' Ik heb nog wel even voor de boeg tot die tijd, dus er is nog tijd om daar geld voor bij elkaar te sprokkelen.

quote:

Op zondag 2 december 2012 18:50 schreef vaarsuvius het volgende:
Ik werk al jaren 20-24 uur per week. Hierdoor ben ik niet erg rijk te noemen. Ik bezuinig op de grootste uitgaven (woonlasten en zaken als auto, ik rij altijd in auto's van minstens 10 jaar oud) Ik kan op andere gebieden gewoon kopen wat ik wil, ik hou nogal van duur eten. Ik koop ook wel eens dingen tweede hands.

Er zijn ook wel periodes dat ik denk: "Ik zou toch wel graag een wat fatsoenlijker saldo op mijn spaarrekening hebben...."
Wat ik bijvoorbeeld niet kan doen is een langere reis maken naar een ander continent. En dure hobbies gaat het ook niet echt worden (ik wil nog graag duiken, en een racefiets kopen van ¤4K, maar dat zit er dus niet in)

.

Wonen in een vrijstaand huis aan een bosrand ook niet, een mooie wijnkelder, etc etc.
Materiealisme is heerlijk

quote:

Op zondag 2 december 2012 18:53 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Wonen in een vrijstaand huis aan een bosrand ook niet, een mooie wijnkelder, etc etc.
Materiealisme is heerlijk

Materialisme is niet meer dan compensatie van geestelijke armoede. Ik ken ook maar weinig materialisten die zelf genieten van hun bezit, het is vooral dat ze gelukkig worden van de jaloezie van anderen. Dat is ook wel tekenend. Materialisten zijn dan over het algemeen ook gewoon nare mensen.

quote:

Op zondag 2 december 2012 18:53 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Wonen in een vrijstaand huis aan een bosrand ook niet, een mooie wijnkelder, etc etc.
Materiealisme is heerlijk

Wijnkelder is geen probleem, en die huizen aan de bosrand, die hebben mijn ouders, ooms en tantes en nog levende oma wel, dus die ervaring heb ik vaak genoeg. Dat ik daar niet elke ochtend zelf wakker wordt vind ik niet erg.
Zelf geen duur huis hebben is de grootste besparing die er is. Een groot deel van de arbeidstijd is nodig om je woonkosten te financieren.
Mijn omstandigheden zijn uiteraard van grote invloed op mijn keuzes. Ik ken die mooie huizen uit mijn jeugd en weet dat er een ooit van mij zal zijn. Had ik dat vooruitzicht niet, dan was ik misschien wel wat ambitieuzer. Maar ik vind zelf weinig ruimte hebben geen groot bezwaar. Dat komt omdat het geen beklemmende gevangenis is. Ik kan naar vrienden en familie als ik behoefte heb om de rozen te gaan snoeien. Dat is een win-win situatie want de eigenaren van die rozen vinden dat meestal een takkewerkje dat ze graag aan mij overlaten.

quote:

Op zondag 2 december 2012 19:03 schreef gnaeus het volgende:

[..]

Materialisme is niet meer dan compensatie van geestelijke armoede. Ik ken ook maar weinig materialisten die zelf genieten van hun bezit, het is vooral dat ze gelukkig worden van de jaloezie van anderen. Dat is ook wel tekenend. Materialisten zijn dan over het algemeen ook gewoon nare mensen.

Kijk eens wat een gefrustreerde afgunst.
Maar eigenlijk haat je je eigen falen

quote:

Op zondag 2 december 2012 19:06 schreef vaarsuvius het volgende:

[..]

Wijnkelder is geen probleem, en die huizen aan de bosrand, die hebben mijn ouders, ooms en tantes en nog levende oma wel, dus die ervaring heb ik vaak genoeg. Dat ik daar niet elke ochtend zelf wakker wordt vind ik niet erg.
Zelf geen duur huis hebben is de grootste besparing die er is. Een groot deel van de arbeidstijd is nodig om je woonkosten te financieren.
Mijn omstandigheden zijn uiteraard van grote invloed op mijn keuzes. Ik ken die mooie huizen uit mijn jeugd en weet dat er een ooit van mij zal zijn. Had ik dat vooruitzicht niet, dan was ik misschien wel wat ambitieuzer. Maar ik vind zelf weinig ruimte hebben geen groot bezwaar. Dat komt omdat het geen beklemmende gevangenis is. Ik kan naar vrienden en familie als ik behoefte heb om de rozen te gaan snoeien. Dat is een win-win situatie want de eigenaren van die rozen vinden dat meestal een takkewerkje dat ze graag aan mij overlaten.

Het gaat niet om het hebben, maar om er te wonen.

quote:

Op zondag 2 december 2012 19:14 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Kijk eens wat een gefrustreerde afgunst.
Maar eigenlijk haat je je eigen falen

Wat een aannames Piet. Precies de mentaliteit die ik bedoel. Je bent niet gelukkig omdat je dingen bezit, je wilt dat anderen daar jaloers op zijn. Wat een treurigheid.

quote:

Op zondag 2 december 2012 19:16 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Het gaat niet om het hebben, maar om er te wonen.

Helemaal mee eens. Je kunt er ook in wonen zonder het zelf te hebben.

quote:

Op zondag 2 december 2012 19:16 schreef gnaeus het volgende:

[..]

Wat een aannames Piet. Precies de mentaliteit die ik bedoel. Je bent niet gelukkig omdat je dingen bezit, je wilt dat anderen daar jaloers op zijn. Wat een treurigheid.

Het zal me jeuken wat jij er van vind. Ik geniet er van de rust, de ruimte, omdat ik zo meteen met mijn hond het bos in kan lopen zonder eerst in de auto te stappen.
Daarna ga ik waarschijnlijk met een goed glas wijn voor de open haard zitten en verder in mijn boek geestelijk arm te zijn terwijl jij op je zolderkamertje bij je ouders superieur zit te zijn.

quote:

Op zondag 2 december 2012 19:37 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Het zal me jeuken wat jij er van vind.

Je doet anders hard je best het tegendeel te bewijzen. Waarom moet je zo koketteren met je bezit als het enkel voor je eigen genot bedoeld is ? Je geilt niet op je bezit maar op wat anderen daarvan vinden. Materialisten kunnen dan ook nauwelijks gelukkig zijn zonder de aandacht van anderen die hen complimenteren met hun bezit. En mensen die dat niet doen zijn maar zielige jaloerse stumpers die zelf niets van hun leven maken.

Simplisme ten top.

Al die kamers, je kunt toch maar in 1 kamer tegelijk zijn. Al vind ik het wel jammer dat ik geen ruimte heb voor een snooker tafel. Dat zou mijn eerste aankoop zijn als ik die ruimte ooit wel heb.

Ik vind het fijn om op dinsdag ochtend (vrije dag) eens lekker toast met roerei te gaan maken om een uur of tien, kranten erbij, cappuccino-tje. Dat dit alles gebeurd aan een tafel van ¤75 van een veiling en niet eentje van ¤750 van de antiekbeurs of designwinkel vind ik dan minder belangrijk. Om 12 uur heb ik dan de kranten wel uit en facebook ook wel gezien, dus dan moet ik gaan nadenken wat ik 's middags eens ga doen. Wandelen, fietsen, ergens heen? Toch maar wat werken? Of thuis blijven en in bed gaan liggen met een boek of de Galaxy Tab? De meeste mensen die ik ken werken op dat moment, dus daar heb ik dan even niks aan. Autorijden vind ik leuk en muziek ook en fotograferen, dus ik rij rustig tot 2 uur in de omtrek naar iets dat me interesseert. De 2de Maasvlakte bijvoorbeeld of een kasteel in Duitsland. Ik heb een vriendin die ook al zo'n luiwammes is (WAO) en die wil vaak wel mee. Maar die uitstapjes zijn niet voor elke week, dat gaat snel vervelen. Of je bent er gewoon te gemakzuchtig voor.

Een open haard is wel een gemis, maar ook daar voor geldt: Elke avond hoef ik niet zo nodig, hoe leuk het ook is, je blijft maar sjouwen met dat hout en elke dag die rooklucht.... op mijn werk hebben we overigens ook een mooie vrijstaande haard en die gaat vrijwel dagelijks aan met dit weer, dus mijn pyromane driften kan ik daar wel bevredigen.

Overigens hebben we het niet over een keuze tussen een zolderkamertje en een vrijstaande villa, maar over die tussen een eenvoudig appartement of flatje in een stad en die villa ( of simpel een vrijstaand huis)

Ik heb ook geen hond, maar ik raak wel door mijn opslagruimte heen. Er kunnen geen boekenkasten meer bij.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 19:04 schreef MoneyTalks het volgende:
De vraag is dan ook eigenlijk, wat voor zin heeft het om rijkdom na te streven?

De Bijbel zegt het ook heel mooi:

''De liefde voor geld is de wortel van allerlei schadelijke dingen'' 1 Tim 6:10

Het streven naar rijkdom en materiele dingen is echt schadelijk!
Mensen raken overwerkt/burn-out. Voelen zich nooit gelukkig omdat ze altijd meer verlangen.
Gezinsleven gaat eraan kapot. Opvoeding van de kinderen. Hebzucht en afgunst.

Niets voor niets is er een prachtige gezegde:
Geld maakt niet gelukkig!

En dat is een feit.

Bijbel had het al voorzegd (1 tim 3:1-5) en 1 Tim 6:10 zoals hierboven leert al heel mooi hierover.
Staan sowieso veel meer praktische dingen daarover in de Bijbel, hoezo te oud boek die niet nuttig is.

Antwoord op vraag is dan ook:
Geen! Je moet wel voor onderhoud zorgen maar niet voor rijkdom.

Het systeem is nu eenmaal zo ingericht en voorlopig is er nog geen beter systeem ontwikkeld. En mocht dat gebeuren dan zal het erg lastig zijn dit te implementeren omdat het gros een hekel heeft aan verandering en onzekerheid.

Mijn welzijn is deels afhankelijk van het gevoel me vrij te kunnen bewegen en nieuwe ervaringen op te doen. Ik accepteer het systeem, maak er gebruik van door te ondernemen en heb daarmee een redelijke kans om mijn welzijn te maximaliseren, maar ook te minimaliseren, dat is het risico.