KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Het lijkt me best leuk om daar eens over te praten als iemand net uit een ver land terugkomt. Je moet het immers ergens over hebben. En een verre reis is toch best een aardig nieuwtje.quote:Op maandag 3 december 2012 00:05 schreef n8n het volgende:
[..]
Ik ook niet, als het recent is komt het meestal wel ter sprake, of niet omdat het te vaak ter sprake is gekomen.
Ook zag ik, dat al het zwoegen, alsook alle bekwaamheid in het werk, louter naijver is van de een op de ander; ook dit is ijdelheid en najagen van wind.
Voor de gemiddelde FOK!'er zijn dit soort verhalen natuurlijk niet prettig om aan te horen.quote:Op maandag 3 december 2012 00:07 schreef shakwon_ het volgende:
nog nooit meegemaakt dit, zoek andere vrienden.
Ook zag ik, dat al het zwoegen, alsook alle bekwaamheid in het werk, louter naijver is van de een op de ander; ook dit is ijdelheid en najagen van wind.
Het is handig om dingen te ervaren zodat je nieuwe stof hebt. Als je 1 keer op reis gaat en daar jaren op moet teren is het echt tijd om wat vaker buiten te komen of nieuwe mensen te leren kennenquote:Op maandag 3 december 2012 00:07 schreef Geelman het volgende:
[..]
Het lijkt me best leuk om daar eens over te praten als iemand net uit een ver land terugkomt. Je moet het immers ergens over hebben. En een verre reis is toch best een aardig nieuwtje.
“Specialization is for insects”.—Robert Heinlein
nee dat confronteert ze waarschijnlijk te hard met hun eigen eenzame bestaan op de zolderkamer van hun oudersquote:
[..]
Voor de gemiddelde FOK!'er zijn dit soort verhalen natuurlijk niet prettig om aan te horen.
Tja, niemand zal na jaren nog over een reis vertellen. Of een specifieke gebeurtenis moet toevallig aansluiten op het betreffende gespreksonderwerp.quote:
[..]
Het is handig om dingen te ervaren zodat je nieuwe stof hebt. Als je 1 keer op reis gaat en daar jaren op moet teren is het echt tijd om wat vaker buiten te komen of nieuwe mensen te leren kennen
Ook zag ik, dat al het zwoegen, alsook alle bekwaamheid in het werk, louter naijver is van de een op de ander; ook dit is ijdelheid en najagen van wind.
Het probleem ontstaat dan ook alleen als iemand overduidelijk een deel van zijn identiteit onttrekt aan de gemaakte reis.quote:
[..]
Het lijkt me best leuk om daar eens over te praten als iemand net uit een ver land terugkomt. Je moet het immers ergens over hebben. En een verre reis is toch best een aardig nieuwtje.
Alleen blijken er mensen te zijn die alles toevallig aan vinden sluiten op een specifieke gebeurtenis. Lijkt me best vermoeiend maar de oplossing is simpel.quote:
[..]
Tja, niemand zal na jaren nog over een reis vertellen. Of een specifieke gebeurtenis moet toevallig aansluiten op het betreffende gespreksonderwerp.
“Specialization is for insects”.—Robert Heinlein
maar dat gebeurt toch ook helemaal niet, buiten alle topics op FOK! hierover heb ik dat nog nooit meegemaaktquote:
[..]
Het probleem ontstaat dan ook alleen als iemand overduidelijk een deel van zijn identiteit onttrekt aan de gemaakte reis.
Het zou in theorie kunnen als de reis een verandering in iemands leven heeft teweeggebracht. Maar van die zweverige typjes word je gauw zat. Met die mensen valt bijna nergens normaal over te praten.quote:
[..]
Het probleem ontstaat dan ook alleen als iemand overduidelijk een deel van zijn identiteit onttrekt aan de gemaakte reis.
Ook zag ik, dat al het zwoegen, alsook alle bekwaamheid in het werk, louter naijver is van de een op de ander; ook dit is ijdelheid en najagen van wind.
Ik ken ze niet.quote:
[..]
Alleen blijken er mensen te zijn die alles toevallig aan vinden sluiten op een specifieke gebeurtenis. Lijkt me best vermoeiend maar de oplossing is simpel.
Ook zag ik, dat al het zwoegen, alsook alle bekwaamheid in het werk, louter naijver is van de een op de ander; ook dit is ijdelheid en najagen van wind.
En toch heb ik vaak genoeg hetzelfde soort verhalen gehoord om er een stereotype uit te kunnen distilleren. Niet dat stereotypes per definitie ergerlijk zijn, maar de gemiddelde universiteit zit vol met mensen die inderdaad elk gesprek tot een bepaalde gemaakte zelfontdekkingsreis weten te leiden.quote:
[..]
maar dat gebeurt toch ook helemaal niet, buiten alle topics op FOK! hierover heb ik dat nog nooit meegemaakt
je zou toch verwachten dat mensen die aan de universiteit studeren zelf ook wel in zouden moeten zien dat het nogal triest is om zoiets je hele identiteit te laten bepalenquote:
[..]
En toch heb ik vaak genoeg hetzelfde soort verhalen gehoord om er een stereotype uit te kunnen distilleren. Niet dat stereotypes per definitie ergerlijk zijn, maar de gemiddelde universiteit zit vol met mensen die inderdaad elk gesprek tot een bepaalde gemaakte zelfontdekkingsreis weten te leiden.
Ik heb ook een aantal 'ontdekkingsreizen' gehad waarna mijn wereld zich opnieuw vormde, ben toen als ik er aan terugdenk ook zo'nquote:
[..]
En toch heb ik vaak genoeg hetzelfde soort verhalen gehoord om er een stereotype uit te kunnen distilleren. Niet dat stereotypes per definitie ergerlijk zijn, maar de gemiddelde universiteit zit vol met mensen die inderdaad elk gesprek tot een bepaalde gemaakte zelfontdekkingsreis weten te leiden.
geweest maar blijkbaar was het toen nodig. Gelukkig konden mijn vrienden me verdragen en is het nu klaar.
“Specialization is for insects”.—Robert Heinlein
Hahaha het spreekt natuurlijk voor zich dat dit soort klachten ook deels zelfkritiek zijn. Ook ik heb mij op mijn 19e oid schuldig gemaakt aan een "zomaar" reis. Het punt is dan ook dat je alleen tot de realisatie kan komen dat het een zinloze bezigheid is als je het zelf al gedaan hebt, maar alleen als anderen je daar een handje bij helpen.quote:
[..]
Ik heb ook een aantal 'ontdekkingsreizen' gehad waarna mijn wereld zich opnieuw vormde, ben toen als ik er aan terugdenk ook zo'n
dat reizen een zinloze bezigheid is kan je je alleen realiseren als anderen je een handje helpen? Ik trek je zin nietquote:
[..]
Hahaha het spreekt natuurlijk voor zich dat dit soort klachten ook deels zelfkritiek zijn. Ook ik heb mij op mijn 19e oid schuldig gemaakt aan een "zomaar" reis. Het punt is dan ook dat je alleen tot de realisatie kan komen dat het een zinloze bezigheid is als je het zelf al gedaan hebt, maar alleen als anderen je daar een handje bij helpen.
“Specialization is for insects”.—Robert Heinlein
Je moet dus eerst een domheid begaan, en je realiseren dat het dom was doordat anderen (die dezelfde domheid hebben begaan, enzovoorts) je erop wijzen dat het dom was.quote:
[..]
dat reizen een zinloze bezigheid is kan je je alleen realiseren als anderen je een handje helpen? Ik trek je zin niet
genoeg inhoudloze zakken op de uni te vindenquote:
[..]
je zou toch verwachten dat mensen die aan de universiteit studeren zelf ook wel in zouden moeten zien dat het nogal triest is om zoiets je hele identiteit te laten bepalen
Ah op die manier ja. Daarom kan ik er ook wel om lachen maar damn, af en toe. Adolescentie is veel intenser dan pubertijdquote:
[..]
Je moet dus eerst een domheid begaan, en je realiseren dat het dom was doordat anderen (die dezelfde domheid hebben begaan, enzovoorts) je erop wijzen dat het dom was.
“Specialization is for insects”.—Robert Heinlein
Je huiskamer of Facebook-profiel is niet compleet zonder een foto van je hurkende zelf bij een derdewereldkind met ongewassen haar en gaten in zijn T-shirt. Je moet je horizon verbreden en jezelf tegenkomen om tot een betere versie van jezelf te komen—dat willen lifestylemagazines en Montessorischolen ons tenminste door de strot duwen. Ik heb ook dat rondje Afrika/Zuidoost Azië gedaan, en het enige dat ik ervan heb geleerd is dat backpackers vooral doen alsof ze wat leren. Wie haalt het in godsnaam in zijn hoofd om te denken dat je een beter mens wordt van het bezoeken van arme landen alsof het toeristische attracties zijn, behalve dan een over het paard getrokken Westerling? En waarom blijven deze mensen ons vertellen dat we moeten reizen voor onze eigen ontwikkeling?
Een van de soorten backpackers die zichzelf een beter mens vindt dan jij, is de bekrompen, diepzinnige hippie, die van hostel naar hostel gaat om bier te drinken op de binnenplaatsjes. Daar vuurt hij of zij vaste vragenlijstjes op andere reizigers af. Waar kom je-, hoe lang ben je-, waar ga je-, waar was je-, -vandaan, -hier, -naartoe, -als laatst? Terwijl je bezig bent met het voor de negentiende keer beantwoorden van dit riedeltje persen ze hun eigen avonturen tussen je verhalen door. Avonturen die ze buiten de reisgidsen om hebben beleefd, want ze haten de reisgidsen, want reisgidsen zijn een vorm van onderdrukking, kijk maar naar de film Zeitgeist. Je knikt maar gewoon met je hoofd terwijl je je wegdromend afvraagt of de dreadlock en de Indiase pofbroek misschien het anti-onderdrukkingstenue vormen, want ze dragen het allemaal. Ondertussen kijk je om je heen, op zoek naar een Duitse exchange student, die je in bed hoopt te lullen met verhalen over je beroving.
De tweede soort is de Maaike, de burgertrut of het door liefdesverdriet gepijnigde meisje, dat naar Tibet gaat om drie weken haar mond te houden in een klooster. Dat doet haar spirituele dingen realiseren, maar dat boeit verder niet: zolang ze achteraf maar vaak genoeg kan vertellen dat ze drie weken lang niets heeft gezegd. Ook geeft de Maaike zo’n 1.400 euro aan ouderlijk geld aan een vrijwilligerswerkorganisatie, en maakt zij daar mensen blij met haar moederlijke aanwezigheid. Vervolgens wordt de Maaike tot haar vijfendertigste nooit meer echt verliefd omdat de mannen aan een uitgebreid eisenpakket moeten voldoen, en zowel avontuurlijk, grappig, knap, ambitieus als reislustig moeten zijn. Ambitieus zijn en maanden niets anders doen dan je laten 'inspireren' door tuktukchauffeurs, vastgeketende tijgers aaien en de Lonely Planet niet lezen gaat niet samen, Maaike.
Een echte sloppenwijk! Nu snap ik wie ik ben.
De derde soort backpacker is de rusteloze nomade en verslaafd aan het nieuwe. Deze is al zo lang weg, soms wel jaren, dat hij geen plek meer heeft om thuis te noemen. Ze komen bijvoorbeeld uit Georgië en presteren het om in een supermarkt in Kudelstaart nieuwigheid op te snuiven omdat ze na tien jaar rondtrekken geen benul meer hebben van wat de moeite waard is. Erg veel last heb je niet van deze mensen, want hun EQ is door de oppervlakkige gesprekken van de afgelopen jaren zo afgestompt dat ze niet veel meer kunnen dan “Yeah” en “Amazing” mompelen, met het enthousiasme van iemand die een leverworst bestelt bij De Over-Datum Slager. Ze hebben geen ziel, want ze hebben geen innerlijke of letterlijke plek om hun herinneringen te bewaren.
De clichématige diepzinnigheid die de backpackers rondstrooien kan ik onderhand ook uit mijn sok rollen. Je moet binnen drie vragen een bruggetje hebben geslagen naar de zin van het leven, wat voor backpackers bijna een geïnstitutionaliseerde religie is. Als je hun vrijheidsregels breekt dan ben je meteen een kapitalist die een hekel heeft aan gezelligheid rondom een kampvuur met zielvolle douchebagzangers, die naast hun backpack een gitaar meezeulen, omdat ze de kans om erop te spelen niet willen laten schieten. Geen ukelele: een gitaar. Dan doe je niet eens alsof je wilt leren van je reis—dan ben je je reis aan het leren hoe vet jij bent.
Echte neushoorns! Weer een stapje dichter bij de zin van het leven.
Hou op met zeggen dat we wijzer worden van reizen. Reizen is niets anders dan met een groepje toevallige gemaksvrienden een toeristische rails afgaan die ons van attractie naar attractie brengt. We nemen foto’s van uitzichten, tempels, neushoorns, oude schakende mannetjes en zielige kindertjes omdat we die thuis niet hebben. Op zich niks mis mee. Maar volgens de backpackersbijbel staan deze kiekjes gelijk aan experience points voor onze spirituele groei. En dat is onzin. Het zijn nepervaringen. We misbruiken het land als onze persoonlijke, niet bestaande spirituele safari. We reizen door het land en kieken minderjarige armbandverkopers en neushoorns omdat zij ons op de een of andere manier tot betere personen maken. Moeten maken. En we vertellen anderen ook dat ze weg moeten, want als maar genoeg mensen geloven dat een reiziger meer is dan een toerist, dan geloven wij er zelf ook in.
.
.
Geen zin om de plaatjes erbij te plakken.
Een van de soorten backpackers die zichzelf een beter mens vindt dan jij, is de bekrompen, diepzinnige hippie, die van hostel naar hostel gaat om bier te drinken op de binnenplaatsjes. Daar vuurt hij of zij vaste vragenlijstjes op andere reizigers af. Waar kom je-, hoe lang ben je-, waar ga je-, waar was je-, -vandaan, -hier, -naartoe, -als laatst? Terwijl je bezig bent met het voor de negentiende keer beantwoorden van dit riedeltje persen ze hun eigen avonturen tussen je verhalen door. Avonturen die ze buiten de reisgidsen om hebben beleefd, want ze haten de reisgidsen, want reisgidsen zijn een vorm van onderdrukking, kijk maar naar de film Zeitgeist. Je knikt maar gewoon met je hoofd terwijl je je wegdromend afvraagt of de dreadlock en de Indiase pofbroek misschien het anti-onderdrukkingstenue vormen, want ze dragen het allemaal. Ondertussen kijk je om je heen, op zoek naar een Duitse exchange student, die je in bed hoopt te lullen met verhalen over je beroving.
De tweede soort is de Maaike, de burgertrut of het door liefdesverdriet gepijnigde meisje, dat naar Tibet gaat om drie weken haar mond te houden in een klooster. Dat doet haar spirituele dingen realiseren, maar dat boeit verder niet: zolang ze achteraf maar vaak genoeg kan vertellen dat ze drie weken lang niets heeft gezegd. Ook geeft de Maaike zo’n 1.400 euro aan ouderlijk geld aan een vrijwilligerswerkorganisatie, en maakt zij daar mensen blij met haar moederlijke aanwezigheid. Vervolgens wordt de Maaike tot haar vijfendertigste nooit meer echt verliefd omdat de mannen aan een uitgebreid eisenpakket moeten voldoen, en zowel avontuurlijk, grappig, knap, ambitieus als reislustig moeten zijn. Ambitieus zijn en maanden niets anders doen dan je laten 'inspireren' door tuktukchauffeurs, vastgeketende tijgers aaien en de Lonely Planet niet lezen gaat niet samen, Maaike.
Een echte sloppenwijk! Nu snap ik wie ik ben.
De derde soort backpacker is de rusteloze nomade en verslaafd aan het nieuwe. Deze is al zo lang weg, soms wel jaren, dat hij geen plek meer heeft om thuis te noemen. Ze komen bijvoorbeeld uit Georgië en presteren het om in een supermarkt in Kudelstaart nieuwigheid op te snuiven omdat ze na tien jaar rondtrekken geen benul meer hebben van wat de moeite waard is. Erg veel last heb je niet van deze mensen, want hun EQ is door de oppervlakkige gesprekken van de afgelopen jaren zo afgestompt dat ze niet veel meer kunnen dan “Yeah” en “Amazing” mompelen, met het enthousiasme van iemand die een leverworst bestelt bij De Over-Datum Slager. Ze hebben geen ziel, want ze hebben geen innerlijke of letterlijke plek om hun herinneringen te bewaren.
De clichématige diepzinnigheid die de backpackers rondstrooien kan ik onderhand ook uit mijn sok rollen. Je moet binnen drie vragen een bruggetje hebben geslagen naar de zin van het leven, wat voor backpackers bijna een geïnstitutionaliseerde religie is. Als je hun vrijheidsregels breekt dan ben je meteen een kapitalist die een hekel heeft aan gezelligheid rondom een kampvuur met zielvolle douchebagzangers, die naast hun backpack een gitaar meezeulen, omdat ze de kans om erop te spelen niet willen laten schieten. Geen ukelele: een gitaar. Dan doe je niet eens alsof je wilt leren van je reis—dan ben je je reis aan het leren hoe vet jij bent.
Echte neushoorns! Weer een stapje dichter bij de zin van het leven.
Hou op met zeggen dat we wijzer worden van reizen. Reizen is niets anders dan met een groepje toevallige gemaksvrienden een toeristische rails afgaan die ons van attractie naar attractie brengt. We nemen foto’s van uitzichten, tempels, neushoorns, oude schakende mannetjes en zielige kindertjes omdat we die thuis niet hebben. Op zich niks mis mee. Maar volgens de backpackersbijbel staan deze kiekjes gelijk aan experience points voor onze spirituele groei. En dat is onzin. Het zijn nepervaringen. We misbruiken het land als onze persoonlijke, niet bestaande spirituele safari. We reizen door het land en kieken minderjarige armbandverkopers en neushoorns omdat zij ons op de een of andere manier tot betere personen maken. Moeten maken. En we vertellen anderen ook dat ze weg moeten, want als maar genoeg mensen geloven dat een reiziger meer is dan een toerist, dan geloven wij er zelf ook in.
.
.
Geen zin om de plaatjes erbij te plakken.
Kwaliteitspost Kikoooo 
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
quote:
We are all going to die someday. For the lucky few of us it'll be nice and fast. But for most of us it'll be just as long and slow and painful as a conversation with you.
Xbox live:garriej
Xbox live:garriej
Vrouwelijke backpackers zijn gewoon gore smerige feministen met een ongeschoren poes.
Vrouwen moet je behandelen als een jachtgeweer, voorover knikken en helemaal vol laden.
Mannen rijpen als wijn en vrouwen verzuren als melk.
"I am not a puppet. I was not made by the West to go to the West or to any other country." - Bashar al-Assad
Mannen rijpen als wijn en vrouwen verzuren als melk.
"I am not a puppet. I was not made by the West to go to the West or to any other country." - Bashar al-Assad
Niets beters dan een cynisch stukje van Vice te kopiëren idd.quote:
kikoooo had om 5 snachts even niets te doen
Gewoon copy paste hoor. Onderweg naar m'n werk in de autoquote:
kikoooo had om 5 snachts even niets te doen
|
|
