In dit topic kan je je verhalen, je ervaringen en eventuele vragen kwijt.
Hopelijk heb je een goed gesprek bij de gyn komende week.
voor jouHier is het echt gedaan, vanmiddag een test gedaan en ik test nog wel positief, maar de streep is al een stuk lichter dan mijn laatste test. Ik had ook niet anders verwacht want ik vloei nog steeds, vergelijkbaar met een menstruatie. Hoop dat dat snel stopt want ik vind dat maandverband gebruiken echt helemaal niks.
Ik voel me gelijk weer een stuk beter, heb toch altijd erg veel last van die HCG zodra ik zwanger ben, moe, misselijk, niet vooruit te branden. En sinds vrijdag is het allemaal een stuk minder, zo bizar! Ik baal nog steeds, had echt niet verwacht dat dit mis zou gaan. Gebruik zelfs utrogestan, las op internet dat dat ook wordt voorgeschreven aan mensen die meerdere miskramen hebben gehad. Nou bij mij dus dikke vette fail.
. Vertellen dat het mis is gegaan, is nooit leuk... dat was hier ook, wij hadden net de familie ingelicht, en een paar dagen later was het mis. Goede vrienden hebben we daarna pas ingelicht (werk ook). Het blijft een boodschap die heel anders had moeten zijn.
Sterkte morgen poezebeest
En jij ook sterkte Hobbesje, wanneer moet je naar de gyn?
Wij mogen volgende week woensdag naar de gyn. Eerst nog even langs op de afdeling en daarna naar de gyn. Ben zo benieuwd... kan de tijd haast wel vooruit kijken (en dat terwijl ik door al het bloedverlies niet vooruit te branden ben).
En ook een beetje goed nieuws (voor mij iig): ik mag weer in bad! Het vloeien is helemaal over sinds vandaag. Dus mijn planning voor vanavond staat al vast!
Ik hoop dat snel blijkt dat alles schoon is en je weer verder kunt met de volgende poging.
Hobbes, veel plezier in bad vanavond.
Ik ben vandaag gebeld door de verpleegkundige, het recept voor de pillen is nu naar mijn apotheek gestuurd en dan mag ik wanneer ik wil, ik denk aanstaande donderdagavond of vrijdag de pillen inbrengen die de mk op gaan wekken. Ik mag ibuprofen preventief gaan nemen als ik wil, maar dat hoeft niet. Ik hoop dat de pillen hun werk netjes doen, dan kunnen we weer verder.
En het klinkt misschien vreemd, maar ik weet nog steeds niet of ik wel weer zwanger wil worden. We zijn eigenlijk zó ontzettend gelukkig met zijn drietjes, het loopt allemaal op rolletjes, dat we een beetje bang zijn dat een tweede kindje alles in de war brengt. Misschien gewoon koudwatervrees, maar het gekke is dat zowel mijn man als ik ditzelfde gevoel hebben. Het feit dat ik even zwanger ben geweest heeft misschien ons doen inzien dat het ook zoals het nu is gewoon goed is. Kortom, we denken er nog eens heel goed over na.
. Lekker dat je er even uit bent geweest in een wat ongedwongen omgeving. Waarvoor ga je naar de gyn, voor een volgende poging?Poezebeest, wat vervelend (en dat is zacht uitgedrukt) dat het toch echt is misgegaan. Hoe tegenstrijdig ook, fijn dat je je weer wat beter voelt zonder de hormonen. Ik vond dat maandverband ook maar niks
. Kotex vond ik een stuk beter te doen dan Always, vieze plakdingen.Nikki, je bent dus klaar met wachten? Mijn ervaring was dat pijnstilling wel prettig was, maar ik heb het pas genomen toen de krampen begonnen. De pijn viel mij erg mee. Niet dat het helemaal geen zeer deed, het deed best pijn, wee-achtige pijn, maar totaal niet te vergelijken met de pijn bij mijn bevalling.
Hopelijk doen de pillen inderdaad hun werk. Ik vond een MK met pillen achteraf voor mij ook de beste methode, het voelt toch min of meer natuurlijk.
Wat je zegt over al dan niet weer zwanger willen worden: ik snap precies wat je bedoelt. Daarom was ik ook zo in shock toen bleek dat ik zwanger was. Je leven heeft een bepaald (prettig) ritme, je bent ingesteld op één kind, en dan opeens een tweede. Aan de andere kant, zoals je weet heb ik abortus overwogen. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan omdat ik ergens las: niemand heeft ook spijt van een kind dat hij wél gekregen heeft, wel van een kind dat hij níet gekregen heeft. Dat was voor mij de doorslag om de zwangerschap wel door te willen zetten.
Wij hebben (heel dubbel) juist naar aanleiding van de miskraam, nagedacht of we tóch niet voor een tweede wilden gaan, ondanks het leeftijdsverschil met F en ons leven dat is ingesteld op één kind. Maar de weegschaal sloeg toch door naar: nee, het is goed zoals het is. Dít kindje was inmiddels van harte welkom geweest, maar een ander kindje, dat hoeft voor ons niet.
Beetje lang en warrig, maar misschien herken je er iets in en ik vind het domweg prettig het van me af te schrijven
. Laat het rustig bezinken, geef het zolang als je nodig hebt.
Met mij gaat het goed! Lichamelijk totaal geen klachten meer gehad na dat laatste stolsel van 1,5 week geleden, weet eigenlijk wel zeker dat ik schoon ben nu. Ben blij dat ze me zo lang hebben gegeven om schoon te worden, op een currettage zat ik niet te wachten
. Geestelijk gaat het ook goed, ben er een stuk minder mee bezig nu ik lichamelijk ook 'klaar' ben met de MK. En fijn dat jullie nu zelf een keuze hebben kunnen maken over het wel of niet gaan voor een tweede kindje. Ik snap heel goed dat dit kindje heel welkom was, maar dat het nu dit helaas is misgegaan ook jullie eigen keus is om wel of geen tweede kindje te willen. Een heel andere situatie dan met het voldongen feit dat je zwanger bent geconfronteerd worden. Zolang jullie achter de keuze staan is het goed.
Misschien dat je dat nog even na kunt vragen, want ibuprofen heeft een weeënremmende werking. Mij werd verteld dat ik absoluut geen ibuprofen mocht icm cytotec, allen paracetamol was geschikt (en ik was blij dat ik het had ingenomen, vooraf al. Je bouwt dan zegmaar een spiegel op).quote:Op maandag 19 november 2012 21:23 schreef _NIKKI_ het volgende:
Ik ben vandaag gebeld door de verpleegkundige, het recept voor de pillen is nu naar mijn apotheek gestuurd en dan mag ik wanneer ik wil, ik denk aanstaande donderdagavond of vrijdag de pillen inbrengen die de mk op gaan wekken. Ik mag ibuprofen preventief gaan nemen als ik wil, maar dat hoeft niet. Ik hoop dat de pillen hun werk netjes doen, dan kunnen we weer verder.
.Over de ibuprofen, daar heb ik expliciet naar gevraagd en het was geen probleem. Ze kwam er ook zelf mee hoor. Ik dacht dus ook dat het spierverslappend was, maar dat is een fabeltje zei de verpleegkundige. Ik ga sowieso kijken of ik het zonder red hoor. Bevallen heb ik ook overleefd, dus dit komt ook vast goed. Ik krijg volgens mij wel iets anders dan cytotec, zo noemde de verpleegkundige het in ieder geval niet, maar weet ook niet meer wat ze wel zei. Anyway, ik kan het ibuprofen verhaal evt. ook nog aan de apotheek vragen.
. Zand, fijn dat je toch iets van deze gebeurtenis hebt geleerd
Het zet dingen inderdaad in perspectief.Jaquote:
Zand, fijn dat je toch iets van deze gebeurtenis hebt geleerd
.En gek genoeg maakt het dat ik me heel gelukkig en rijk voel 
.Het heeft mij doen beseffen dat het leven iets heel kostbaars en niet iets vanzelfsprekends is. Klinkt misschien zweverigquote:
[..]
Ja
maar het heeft mij dus echt aan het denken gezet over Het Leven..
. Is het goed te behandelen denk je?
Sterkte
Thanx! Zet het even onder een spoiler, want nogal off topicquote:
Jee, wat een nieuws, MaLo
Is het goed te behandelen denk je?
Sterkte
SPOILERUit de biopten lijkt het een milde vorm, maar hij krijgt over een aantal weken een MRI om te kijken wat voor tumor het is. Met biopten kun je de pech hebben dat niet het meest agressieve deel van de tumor is aangeprikt
Het is gewoon een rottijd voor mij. Eerst dus de onverwachte zwangerschap en de miskraam.
Vorige week op het werk hebben een aantal collega's gehoord dat ze moeten vertrekken, reorganisatie. Een aantal ervan heb ik nauw mee samengewerkt. Dus ook zwaar kut.
En nu dus dit nieuws van mijn vader weer.
Heb chocoladecakejes, cola en dropjes gekocht om me te troosten
Sterkte dames.
Wup, het was inderdaad cytotec en ik heb nu 4 pilletjes in huis. De muts bij de apotheek snapte de bedoeling niet helemaal, ik kon de tabletjes met een glas water innemen. Ik wist niet dat mijn doosch pillen doorslikte met water.
Overigens zei ook de apotheek dat ibruprofen mag, de muts heeft het in de computer gecheckt. En toch ga ik dat niet doen, als het nodig is neem ik wel paracetamol. Ik denk dat ik morgenavond ga beginnen, dan ben ik als het weekend is misschien weer een beetje oke, al heb ik natuurlijk geen idee wat er gaat gebeuren, maargoed.
Hoop dat de tabletjes snel hun werk doen.
Sterkte iig, en zorg dat je niet alleen bent.
Hopelijk doen de tabletten hun werk, sterkte!
Misschien is het idd een idee om eerder te beginnen of om vrijdagochtend vroeg te beginnen. Een goede nachtrust is ook veel waard.quote:
Nikki, misschien is het raadzamer om wat eerder op de dag te starten? Dan maak je wellicht niet een doorwaakte nacht door. Omdat je (waarschijnlijk) toch behoorlijke buikpijn krijgt. Als je wat eerder begint, heb je misschien voor de nacht de meeste pijn achter de rug.
Hopelijk doen de tabletten hun werk, sterkte!
Hoeveel tabletten mag/moet je inbrengen??
Ik ben sowieso vrijdag vrij, dus ik kan die dag lekker lui zijn en met een kruik op de bank/in bed liggen. Nouja, als mijn peuter dat ook een goed idee vindt. Mocht het echt niet lukken kan zij opgevangen worden door mijn vader, een fijn idee.
Zand ik heb je verhaal toen volgens mij wel gelezen, maar ik ga het toch even terugzoeken, thanks!
. en nog een uur later begonnen de buikkrampen. Dus tip van mij, afgaande op mijn eigen ervaring: ga richting huis zodra je vagina pijn gaat doen .SPOILERNou... ik heb dus om 4 uur vanmiddag de pillen ingebracht en tot nu toe gebeurt er nog niet zoveel. Ik begin een wat zeurderig gevoel te krijgen aan mijn baarmoeder, maar nog niets vreselijks ofzo. Er was net wel een beetje rozig verlies bij het toiletbezoek, maar ook nog niets wat verder noemenswaardig is. Nu lig ik lekker in bed samen met dochter en we wachten rustig af wat er gaat gebeuren.
Sterkte!quote:
Ervaring so far even onder een spoiler...SPOILERNou... ik heb dus om 4 uur vanmiddag de pillen ingebracht en tot nu toe gebeurt er nog niet zoveel. Ik begin een wat zeurderig gevoel te krijgen aan mijn baarmoeder, maar nog niets vreselijks ofzo. Er was net wel een beetje rozig verlies bij het toiletbezoek, maar ook nog niets wat verder noemenswaardig is. Nu lig ik lekker in bed samen met dochter en we wachten rustig af wat er gaat gebeuren.
Hopelijk doen de pillen (en je lichaam) hun werk goed!Hier is het vloeien inmiddels gestopt, vanavond een test gedaan en deze is nog steeds mooi positief, maar geen echte knaller meer. Geen idee hoe snel dat hcg minder wordt. Morgen het z'huis bellen, ben benieuwd wat ze zeggen.
Poezebeest: fijn dat je niet meer vloeit! Moet jij van het ziekenhuis testen of doe je dat zelf?
Ik dacht van de week dat het vloeien over was, maar na 2 dagen niet vloeien komt er nu allemaal oud bloed... (bah - ben er wel klaar mee moet ik zeggen).
Balen dat je weer bent gaan vloeien. Ik vind het echt zo'n gedoe, vooral door het maandverband, blergh.
Ik kom even klagen hier... weet even niet goed waar ik het anders kwijt zou moeten.
SPOILERHet is nu alweer vijf weken na mijn curettage en ik heb twee weken geleden heel duidelijk een eisprong gehad (ik wist het dmv ovulatietesten en bovendien was het goed te voelen). Aan de hand daarvan had ik dinsdag mijn menstruatie verwacht, maar nee. Niks. Volgens de testen die ik gedaan heb de afgelopen dagen ben ik ook niet zwanger (hoewel ik een heel vaag lijntje had gisteren, maar de volgende test was weer negatief).
Ik word er onzeker van; is het wel goed, heb ik geen rare complicaties opgelopen, etc. Of ben ik alweer zwanger, maar waarom test ik dan negatief?
Vijf weken is natuurlijk niet zo lang nog, maar toch
Het maakt me niet uit als ik niet zwanger zou zijn nu, als ik maar wat wist.
Maakt niks uit dat je hier klaagtquote:
Nikki sterkte
Ik kom even klagen hier... weet even niet goed waar ik het anders kwijt zou moeten.SPOILERHet is nu alweer vijf weken na mijn curettage en ik heb twee weken geleden heel duidelijk een eisprong gehad (ik wist het dmv ovulatietesten en bovendien was het goed te voelen). Aan de hand daarvan had ik dinsdag mijn menstruatie verwacht, maar nee. Niks. Volgens de testen die ik gedaan heb de afgelopen dagen ben ik ook niet zwanger (hoewel ik een heel vaag lijntje had gisteren, maar de volgende test was weer negatief).
Ik word er onzeker van; is het wel goed, heb ik geen rare complicaties opgelopen, etc. Of ben ik alweer zwanger, maar waarom test ik dan negatief?
Vijf weken is natuurlijk niet zo lang nog, maar toch
Het maakt me niet uit als ik niet zwanger zou zijn nu, als ik maar wat wist.
heb zelf gisteren hier dus ook mijn hart gelucht terwijl het niet echt bij dit topic past, behalve dan het algehele k*tgevoel (dat ik nog steeds heb )Nikki, hopelijk gaat alles ok!SPOILERMisschien is het domweg nog te vroeg om te testen omdat de bevruchting later was? Of is je cyclus toch nog een beetje van slag door de currettage? Ik begrijp heel goed dat afwachten moeilijk is, maar het is helaas wel het enige dat je kunt doen momenteel. Misschien over een dag of twee nog eens testen? Succes in ieder geval, ik duim op een zwangerschap voor je
Oh en maandverband
, wat heb ik een hekel aan dat spul.Nikki; stolsels kun je idd wel verwachten, hopelijk zet het allemaal snel door en ben je er snel vanaf.
Z'huis gebeld en ik word terug gebeld omdat er overlegd moet worden omdat mijn test nog positief was. Misschien ben ik wel een doemdenker, maar er is echt geen haar op mijn hoofd die ook nog maar het gevoel heeft zwanger te zijn. Dus ik hoor wel wat ze willen. In hey ergste geval zit ik tot eind volgende week aan de hormonen, dan is de echo nl.
Die hormonen zijn al vervelend op zich, maar ik vond het vooral ontzettend naar om ermee door te moeten blijven gaan terwijl ik wist dat het mis was. Dan doe het het zo 'voor niets'. Vanmorgen weer negatief getest trouwens. Ik baal er zo van, en lees zulke nare dingen over complicaties na curettage
Z'huis heeft teruggebeld, moet doorgaan met medicatie en volgende week gewoon naar de echo om uitsluitsel te krijgen omdat men er nog niet van overtuigd is dat het om een miskraam gaat.
Ik ga iig komende week nog een, of twee, keer testen en dan verwacht ik toch wel een streepje wat minder duidelijk wordt. Wat een gedoe allemaal.
.Kan je niet al eerder terecht in het ziekenhuis?
Nikki: sterkte/succes! En stolsels kan je idd verwachten (als het zo gaat als bij mij - blijf dan maar in de buurt van het toilet of de douche - dat ging ineens helemaal los).
Hobbes, ik ben net naar de supermarkt en slager enzo geweest. Dat had ik vast niet gedurfd als ik eerst jouw post had gelezen.
Het vloeien is alweer minder dan afgelopen nacht. Ik hoop echt niet dat het stopt, want dan wordt het straks alsnog een curretage.Bij mij knapte er soort van iets en daarna kon ik amper het toilet nog halen (heel maar dan ook echt heel veel hele grote stolsels en een vloedgolf aan bloed....). Het schijnt met cytotec vaak zo te zijn dat het ineens losgaat. Wanneer heb je ze ingebracht?
Poezebeest, wat vreselijk frustrerend dat je nog niet weet waar je aan toe bent. Is er echt geen mogelijkheid dat je eerder voor een echo mag?
Hobbesje, bij mij knapte er ook iets, leek op het breken van de vliezen bij een bevalling. En daarna ging het inderdaad los.
Zand, de kans op complicaties is echt heel klein. Maar ik kan me voorstellen dat je graag óf positief wilt testen, óf ongesteld worden, want dan weet je waar je aan toe bent.
Ik heb er nog wel vier voor jequote:
.Wat veel verschillende manieren hebben ziekenhuizen toch ook om ermee om te gaan. Bij mij doen ze er echt alles aan om een currettage te voorkomen. Cytotec, als het moet twee rondes, dan rustig een week afwachten, en dan nóg afwachten (met behulp van de anticonceptiepil) om te kijken of het allerlaatste restje er ook vanzelf uitkwam.
Ben er blij van hoor, dat ik geen currettage hoef (weet eigenlijk wel zeker dat het goed is) en blij dat mijn lichaam een paar weken heeft gekregen om het zelf op te ruimen.
Ik heb maandag een afspraak met het ziekenhuis om te bespreken hoe het gegaan is. Misschien willen zij dan nog wel een ronde cytotec proberen. Ik heb echt geen haast met dit gebeuren, dus ik wacht rustig af tot maandag. Ik las ook dat het soms na een paar dagen pas loskomt. We zien wel.
De bevalling mijn dochter ging heel vlot, kwam heel goed op gang. De miskraam ook, was in een paar uurtjes, na stevige wee-achtige buikpijn, gepiept. Dat ik lang (licht) bleef vloeien kwam omdat er nog één restje achter was gebleven.quote:
Hier doen ze ook alles om een curretage te voorkomen. Dus zolang mogelijk cytotec proberen en dan pas richting ok. Ben blij dat ik het geprobeerd heb (maar ondanks een tijdje heftige weeen krijg ik gewoon geen ontsluiting - net als bij beide jongens moet daar echt een infuus en grof geweld weeen aan te pas komen wil dat werken....).
Inderdaad, wie weet komt het nogquote:
Nou ontsluiting krijgen was bij mijn bevalling geen probleem, toen had ik na een goed uur weeen al 8 cm. En daar is geen infuus aan te pas gekomen.
Ik heb maandag een afspraak met het ziekenhuis om te bespreken hoe het gegaan is. Misschien willen zij dan nog wel een ronde cytotec proberen. Ik heb echt geen haast met dit gebeuren, dus ik wacht rustig af tot maandag. Ik las ook dat het soms na een paar dagen pas loskomt. We zien wel.
. Mij zeiden ze wel dat als ik na 24 uur nog geen effecten merkte, er waarschijnlijk nog een dosis nodig was.Hier was curettage ongeveer het eerste wat ze aanraadden. De gyn schrok van mijn stelligheid dat ik het absoluut niet wilde, en begon toen over cytotec.quote:
Hier doen ze ook alles om een curretage te voorkomen. Dus zolang mogelijk cytotec proberen en dan pas richting ok. Ben blij dat ik het geprobeerd heb (maar ondanks een tijdje heftige weeen krijg ik gewoon geen ontsluiting - net als bij beide jongens moet daar echt een infuus en grof geweld weeen aan te pas komen wil dat werken....).
Uiteindelijk heb ik (op mijn eigen verzoek) drie rondes cytotec gehad en daarna dus alsnog een curettage.
Na de eerste keer cytotec dacht ik alles wel kwijt te zijn geraakt, maar het vruchtzakje zat bij de volgende controle nog gewoon op z'n plaats. Dat was wel echt heel frustrerend.
Nou: dat moet wel lukken lijkt me!quote:
Nou die extra dosis is hier nodig als het hierbij blijft. We zien wel. Zolang ik maar klaar met dit gebeuren ben als het 2013 is.
En als je toch maandag een afspraak hebt is het wel handig om dan te bespreken - je hebt iig geduld genoeg merk ik!
Ligt ook aan de duur van je zwangerschap denk ik. Bij mij was curretage in principe geen optie meer (het doel was ontsluiting creeeren en als het dan niet vanzelf kwam pas curreteren omdat het kindje al te groot was).quote:
[..]
Hier was curettage ongeveer het eerste wat ze aanraadden. De gyn schrok van mijn stelligheid dat ik het absoluut niet wilde, en begon toen over cytotec.
Uiteindelijk heb ik (op mijn eigen verzoek) drie rondes cytotec gehad en daarna dus alsnog een curettage.
Na de eerste keer cytotec dacht ik alles wel kwijt te zijn geraakt, maar het vruchtzakje zat bij de volgende controle nog gewoon op z'n plaats. Dat was wel echt heel frustrerend.
Oh je moet er nog weer naartoe? Ik kon zelf kiezen of ik nog op gesprek wilde, maar heb het bij een belafspraak gehouden. Ze hebben bij mij al het weggehaalde weefsel nog onderzocht.quote:
Ik mag aanstaande woensdag (eigenlijk deze week, maar volgens mij had de gyn een weekje vrij) en dan hoop ik wat uit de bloedonderzoeken te krijgen. Naar het kindje konden ze niet meer kijken helaas (doordat ik zoveel ging vloeien hebben ze de boel er niet echt netjes uitgehaald...).
Ik kan er echt niet met mijn hoofd bij dat ik geen miskraam heb gehad, maar door het z'huis ben ik in de war. En nu voel ik weer allemaal zwangerschapsklachtjes, zucht. Was het maar alvast vrijdag
morgen moet je weer naar de gyn toch? . Ik zit er eigenlijk wel een beetje doorheen 
.6 MAANDEN ?!? Dat gaat toch helemaal nergens over? Misschien kun je contact opnemen met de gyn in het ziekenhuis? Kan me voorstellen dat je er doorheen zit na zo'n bericht, dat verwacht je toch niet, 6 maanden wachten.quote:
Bah, net de huisarts gebeld omdat ik 6 weken later nog niet ongesteld ben (en op een zwangerschapstest negatief test). Zegt 'ie dat ik pas langs hoef te komen als ik na 6 maanden nog niet ongesteld ben geworden. Ik ben er gewoon verdrietig van, zo lang wil ik helemaal niet wachten... Wat nou als er wel complicaties zijn, of verklevingen of andere ellende? Ik wil dan niet nog 6 maanden moeten wachten
Nikki, heb je je belafspraak inmiddels gehad? Hopelijk is het echt gelukt met de pillen.
Poezebeest, veel sterkte met afwachten.
voor alle dames!Ja, hij zei gewoon "wacht maar een half jaartje"...quote:
6 MAANDEN ?!? Dat gaat toch helemaal nergens over? Misschien kun je contact opnemen met de gyn in het ziekenhuis? Kan me voorstellen dat je er doorheen zit na zo'n bericht, dat verwacht je toch niet, 6 maanden wachten.
Ik lees overal dat 6-8 weken normaal is, dus ik kijk het nog wel even aan, maar als ik over 2 weken nog geen uitsluitsel heb, bel ik inderdaad wel met het ziekenhuis. Bah, stomme huisarts
.Inderdaad stomme huisarts, 6 maanden is echt niet normaal. Ik kan me prima voorstellen dat je lichaam 6-8 weken nodig heeft, maar een halfjaar is absurd.quote:
[..]
Ja, hij zei gewoon "wacht maar een half jaartje"...
Ik lees overal dat 6-8 weken normaal is, dus ik kijk het nog wel even aan, maar als ik over 2 weken nog geen uitsluitsel heb, bel ik inderdaad wel met het ziekenhuis. Bah, stomme huisarts
Hopelijk heb je snel uitsluitsel
.Sommige artsen ontbreekt het ook echt aan empathisch vermogen.
Mijn belafspraak ging goed. Morgen om half 9 mag ik voor een echo. Als het niet is gelukt mag ik evt. nog een keer de pillen proberen. We'll see.
Ik denk dat hij het bedoelde als geruststelling, zo van 'maak je maar geen zorgen, dat kan best een half jaartje duren'. Niet erbij nadenkend dat het ook heel anders kan over komen. Maar het was telefonisch he, en hij gaf het ook nog eens door via de assistente.quote:
Zand dat is ook niet waar je op hoopt.
Sommige artsen ontbreekt het ook echt aan empathisch vermogen.
Ik bel wel gewoon de gyn als ik genoeg heb van de onzekerheid.
Oh, je kan mooi snel terechtquote:Mijn belafspraak ging goed. Morgen om half 9 mag ik voor een echo. Als het niet is gelukt mag ik evt. nog een keer de pillen proberen. We'll see.
Succes alvast!Zand; idd beetje kort door de bocht van de huisarts. Hopelijk komt je menstruatie snel en is verdere actie niet eens nodig
Na mijn vroege miskraam in april heb ik ook vocht uit mijn tepels gehad! Dat is vanzelf weer weggegaan. Gaf verder ook gen stuwing ofzo, maar het heeft best een klein poosje (paar weken) geduurd! In de tussentijd ben ik wel alweer ongesteld geworden, dus mijn cyclus pakte wel weer op.quote:
Ik begin te twijfelen aan het feit of het wel of niet gelukt is met de pillen. Vanmorgen met douchen kwam er namelijk vocht uit mijn tepels. Ik denk toch dat mijn lichaam denkt bevallen te zijn en daardoor is begonnen met de aanmaak van 'melk'. Ik hoop maar niet dat er ook echte stuwing komt compleet met pamela anderson tieten en zulks, daar zit ik dus echt niet op te wachten. Gisteravond zei mijn man toevallig nog dat ze wel groter leken en heb ik hem voor gek verklaard. Nu denk ik toch dat hij gelijk had.
Na mijn miskraam duurde het ook ca. 8 weken voor ik weer ongesteld werd. En het was een vroege miskraam, dus in de derde week na de bevruchting al mis gegaan. Ik vond het ook heel naar om af te wachten, maar 6 weken is helemaal niet gek. Je lichaam moet toch echt even bijkomen vaak, ook al was je maar heel kort zwanger. En hoe langer je zwanger was, hoe langer je lichaam bij wil komen denk ik. Ik was na die 8 weken trouwens wel meteen heel erg regelmatig ongesteld, terwijl ik voor de zwangerschap best een beetje onregelmatig was. Ik hoop dat het snel komtquote:
Bah, net de huisarts gebeld omdat ik 6 weken later nog niet ongesteld ben (en op een zwangerschapstest negatief test). Zegt 'ie dat ik pas langs hoef te komen als ik na 6 maanden nog niet ongesteld ben geworden. Ik ben er gewoon verdrietig van, zo lang wil ik helemaal niet wachten... Wat nou als er wel complicaties zijn, of verklevingen of andere ellende? Ik wil dan niet nog 6 maanden moeten wachten
Alvast veel succes morgen!quote:
Thanks bellelena! Ik hoop wel dat het een teken is dat het nu 'schoon' is, maar dat weet ik morgen.
Op de echo was te zien dat de baarmoeder vrij schoon was in een bepaald gedeelte en in een ander gedeelte zat er nog wel wat slijmvlies van zo'n centimeter of anderhalf dik. De gyn verwacht dat, nu er iets op gang gekomen lijkt te zijn, het slijmvlies ook nog wel zal volgen. Over 2 weken heb ik weer een echo en dan zou het "schoon" moeten zijn. Sowieso zou over een paar dagen nu het vloeien minder moeten worden en over een week moet het eigenlijk wel gestopt zijn gaf ze aan. Fingers crossed dat dat gaat lukken.
!Zandsculptuur, zes maanden wachten is wel heel lang. Ik heb ook zes tot acht weken als heel normaal gehoord. Geduld...ontzettend moeilijk, ik weet het. Mocht je dan toch daarna nog vragen hebben vanwege niet op gang komen van je cyclus, dan kan je volgens mij het ziekenhuis ook wel contacten. (Bij mij in het ziekenhuis was de na-afspraak zo'n zes weken na curettage ivm dit soort zaken. Er is toen bij mij een echo gemaakt.)
Poezebeest...wat moet je een geduld hebben zeg voor een echo die uitsluitsel kan geven.
Sorry, ik leef een beetje onder een steen...iets te veel emoties/vermoeidheid/spanningen om de laatste loodjes en voorbereidingen op de toekomst. Update volgt nog wel binnenkort.
voor jou valt het ook allemaal niet mee.Thanks voor de hcg halveringsinfo, dat wist ik niet. Hoef ik daar in ieder geval geen valse verwachtingen over te hebben.
Zand, ik las jouw onzekerheid over dat je nog niet ongesteld bent en hoewel ik het begrijp denk ik echt dat het niet nodig was. Bij mijn eerste miskraam in maart dit jaar belde ik na 8 of 9 weken het ziekenhuis maar eens omdat ik nog niet ongesteld was en iedereen hier op Fok! die rond dezelfde tijd een miskraam had dat allang weer was geworden. Ze zeiden me dat ik me nog absoluut geen zorgen moest maken en dat het best nog een paar weken kon duren.
En inderdaad, 12 weken na de miskraam werd ik pas voor het eerst weer ongesteld. Een hele heftige menstruatie was dat. Sinds die tijd heb ik wel een voorbeeldige cyclus, duurde het voor de zwangerschap soms tot wel 60 dagen, daarna zat ik steeds op ongeveer 32 dagen.
Mijn tweede miskraam in augustus was bij een veel kortere zwangerschapsduur en toen werd ik wel volgens cyclus ongesteld. De eerste miskraam is het kindje gestopt met groeien bij 8w4d en verloor ik het bij precies 15 weken en de tweede keer kwam de miskraam al direct op gang bij 4w6d.
Om een lang verhaal kort te maken, geef je lichaam nog eventjes geduld. Niet ieder lichaam werkt hetzelfde
Kursor;
voor jou . He ban, ik wil niet nog langer wachten... .Kan ik gewoon het ziekenhuis bellen als ik me er zorgen over maak? De vorige keer werd het allemaal voor me geregeld door de verloskundige en daarna door het ziekenhuis zelf. En ze zeiden dat ze mijn dossier zouden afsluiten. Heb ik geen nieuwe verwijzing nodig?Kursor
Hier is er geen oorzaak voor mijn miskraam. De vijfde ziekte is iig niet de oorzaak, aangezien daar heelmaal geen antilichamen tegen zijn gevonden (en of ik daar dan vrolijk van wordt... niet echt dus). Het was vooral een gesprek, denk dat als ik de volgende keer nog niet ongesteld ben geweest ze wel zullen kijken (maar in de tussentijd zijn we dan ook al wel weer in Nijmegen geweest, die kijken vast wel weer hoe het er voor staat - deden ze tot nu toe iig elke keer: en dat is over 3 weken).
. Zand, als je je zorgen maakt, gewoon bellen met het ziekenhuis. Aan de ene kant denk ik dat je nog even geduld moet hebben, aan de andere kant snap ik heel goed dat je zo snel mogelijk de bevestiging wilt hebben dat alles gewoon goed is.
Hobbesje, dubbel lijkt me dat, dat er geen oorzaak is gevonden voor de miskraam. Het zou fijn zijn als je wist waarom het mis is gegaan. De vijfde ziekte zou een duidelijke reden zijn geweest. Nu is het afwachten of het "gewoon" pech was, of dat er misschien iets anders mee heeft gespeeld.
Hier gaat het prima, ben er nauwelijks meer mee bezig. Heb nu met mijn vader ook wel andere dingen aan het hoofd... Heb nog wel even 'slik' momenten toen ik hoorde dat een collega weer terug is van zwangerschapsverlof, en toen ik las dat een facebook-vriendinnetje een tweede kindje verwacht. Ik zou twee weken verder zijn geweest dan zij. Maar dat zijn gewoon losse momenten, die ik ook weer snel van me af kan laten glijden.
Geen oorzaak gevonden dus... Ik begreep dat ze meestal geen oorzaak vinden voor een miskraam. Ik vond het een dubbele boodschap.
Moet je ook nog weer terug komen bij de gyn, of gaat het nu verder in Nijmegen?
. Ben hem een paar keer vergeten. We vrijen ook nog gewoon met condooms erbij, omdat ik de pil sowieso niet betrouwbaar achtte omdat je niet weet in welk moment van je cyclus je bent gaan slikken en nu met het vergeten van de pil geeft het me ook een gerust gevoel. Ongepland zwanger worden wil ik nooit weer.Ik had een nacontrole misschien ook nog wel prettig gevonden. Maar goed, anders bel ik idd wel met het ziekenhuis. Bedankt voor het meedenken allemaal
Ik heb volgende week donderdag nacontrole, gelukkig voor de laatste keer zo'n stomme inwendige echoquote:
Oh, dat gaat dus nog net even wat netter dan bij ons, hoewel ik het hier al heel netjes geregeld vond.
Ik had een nacontrole misschien ook nog wel prettig gevonden. Maar goed, anders bel ik idd wel met het ziekenhuis. Bedankt voor het meedenken allemaal
.quote:
[..]
Ik heb volgende week donderdag nacontrole, gelukkig voor de laatste keer zo'n stomme inwendige echo
Ik weet nog hoe erg ik op zag tegen mijn eerste echo, omdat die misschien wel inwendig zou moeten. Little did I know
., ik hoop echt dat je snel weer verder kunt.En een
voor de andere dames die het kunnen gebruiken.! . Ik had me er zo op verheugd met bolle buik kerst te vieren, en babyspulletjes voor Sinterklaas te vragen... Het kwam vandaag weer even flink hard binnen...En ik HOU echt van de feestdagen, en ben helemaal niet meer zo verdrietig, maar toch vind ik het moeilijk.
Zand:
Zand, I feel you
Wij hadden gisteren Sinterklaas en toen dacht ik ook, als ik nu zwanger was geweest had er vast een kadootje voor de bib bijgezeten ;-( .
Mijn eerste pilcyclus zat erop, ik ben vandaag 'ongesteld' geworden (voor zover je daarvan kunt spreken als je aan de pil bent). Mooi dat de bloeding gewoon op gang is gekomen, maar ik heb er een portie last van
. Had eigenlijk nooit meer buikpijn als ik ongesteld was, toen ik gestopt was met de pil (zijn vanaf ongeveer een jaar geleden overgestapt op condooms). En nu heb ik flinke buikpijn. Heb al paracetamol gehad. Doe straks denk ik vast mijn pyjama aan, en dan lekker met een dekentje op de bank ofzo. . Ik heb de verloskundige maar even gebeld, en zij vond 7 weken niet raar. Bij sommige vrouwen is de cyclus na een mk kennelijk wat meer in de war dan bij anderen. Ze vond begin januari vroeg genoeg om eventueel aan de bel te trekken. En mijn extreme misselijkheid van de afgelopen dagen kwam volgens haar waarschijnlijk ook door die cyclus die in de war is en alle hormonen die daarbij horen
. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom ik bij alles moet huilen of vol schiet .Ik ga maar proberen me er even wat minder mee bezig te houden. Het komt zoals het komt...
MaLo, dat heb ik wel vaker gehoord dat de eerste menstruatie na de miskraam een stuk heftiger is dan normaal. Hoe is het nu? En ga je hierna door met de pil trouwens, of was dit maar voor 1 maand?
Ik bloed heel erg, met stolsels en alquote:
Bedankt ladies
Ik heb de verloskundige maar even gebeld, en zij vond 7 weken niet raar. Bij sommige vrouwen is de cyclus na een mk kennelijk wat meer in de war dan bij anderen. Ze vond begin januari vroeg genoeg om eventueel aan de bel te trekken. En mijn extreme misselijkheid van de afgelopen dagen kwam volgens haar waarschijnlijk ook door die cyclus die in de war is en alle hormonen die daarbij horen
Ik ga maar proberen me er even wat minder mee bezig te houden. Het komt zoals het komt...
MaLo, dat heb ik wel vaker gehoord dat de eerste menstruatie na de miskraam een stuk heftiger is dan normaal. Hoe is het nu? En ga je hierna door met de pil trouwens, of was dit maar voor 1 maand?
. Vind er niks aan nu op mijn werk, wil weer lekker onder mijn dekentje kruipen . Ik ga voorlopig maar door met de pil, condoom vertrouw ik niet meer 
en een spiraaltje lijkt me niks.
en heel mooi drielaags baarmoederslijmvlies volgens de gyn .Ben er dus lichamelijk helemaal klaar mee
. Had wel verwacht dat het goed zou zijn vandaag, maar het is wel een opluchting dat het nu ook bevestigd is.
. Kreeg helaas wel twee keer een inwendige echo . Arts-assistent keek een hele tijd, zei maar niks en wilde toen de gyn ook voor de zekerheid laten kijken. Die zag vrij snel (en liet mij ook mooi zien) dat mijn baarmoeder + slijmvlies helemaal ok was. Maar ik ben er vanaf
Hoe is het met de andere dames hier?
De maandverbanden ben ik helemaal zat in ieder geval, ik heb nu ook nog een schimmel aan m'n onderkantje.
Ik wil tampons! /einde klaagpost
He bah Nikkiquote:
Nou met mij op het moment niet bijster goed, ik heb eergisteren ineens weer meer bloedverlies gekregen (is nu weer minder hoor) en nu ook pijn aan wat ik denk mijn eierstokken en baarmoeder. Het voelt alsof ik ongesteld ben. Mischien ben ik dat dus ook wel, echt no idea. Dinsdag mag ik naar het ziekenhuis voor controle. Ik hoop echt dat het zooitje nu helemaal schoon is. En ik hoop dat dat bloeden ook een keer stopt nu.
De maandverbanden ben ik helemaal zat in ieder geval, ik heb nu ook nog een schimmel aan m'n onderkantje.
/einde klaagpost
. Hopelijk ben je inderdaad schoon dinsdag, dan kun je dit lichamelijk ook achter je laten. En dan ook nog een schimmel erbij . Welk maandverband gebruik je? Ik vond zelf Kotex heel fijn, veel fijner dan Libresse of Always. Had het idee dat dat minder 'broeide'.Edit: en natuurlijk mag je hierover klagen, dit is niet leuk!
Maargoed, nog een paar daagjes en dan zien we wel weer verder. Mocht het niet schoon zijn dan ga ik denk iknwel direct voor curreteren en niet voor weer een ronde pillen. Het is genoeg geweest zo.
Ik vind het bewonderenswaardig hoeveel geduld je hebt getoond! Maar op een gegeven moment ben je er wel klaar mee he, dan is de koek op. Hopelijk is een currettage niet nodig en ben je gewoon schoon.quote:
Ja ik heb dus ook kotex. Die andere daar walg ik al helemaal van.
Maargoed, nog een paar daagjes en dan zien we wel weer verder. Mocht het niet schoon zijn dan ga ik denk iknwel direct voor curreteren en niet voor weer een ronde pillen. Het is genoeg geweest zo.
lijkt me toch wel weer een opluchting. Nikki ik duim voor je dat dinsdag blijkt dat er geen curettage meer nodig is
! Maandverband vind ik ook heel vervelend, want bij elk drupje wat ik voel denk ik dan 'shit, doorgelekt' en ren ik naar de wc . Ik vind de huismerk 'matrassen' nog het fijnst/minst erg trouwens. Maar poezebeest, wat vreselijk verdrietig, sterkte
En Zand, ik wist het helemaal niet dat je je zo voelde. In WOHTS ben je altijd zo positief en monter! Ik probeer echt een voorbeeld aan jouw posts te nemen!
NIKKI, wat rot dat het nog duurt en dan ook nog een schimmel
En alle anderen ook natuurlijk heel veel sterkte. Ik ben een beetje uit mijn woorden, merk ik.
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie
. Komende week maar ff het ziekenhuis bellen.Waarom ga je het ziekenhuis bellen, Zand? Omdat je menstruatie nog niet op gang is gekomen (aangezien de vk zei dat begin januari vroeg genoeg was)?quote:
Limone
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie
Ik denk dat dat overigens wel meevalt ("niet denkend aan dat het ook mis kan gaan"). Uiteraard is WOHTS niet bedoeld om heel veel over miskramen te praten, maar je kunt daar ook wel je gevoelens/angsten uiten, lijkt mij. Bedoel, je hoeft daar niet alleen maar heel vrolijk/enthousiast te doen als je dat niet zou voelen.quote:
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
Daarbij, 1 op de 4 vrouwen maakt in haar leven een miskraam mee, geloof dat de kans op een miskraam iets van 10-15% is per zwangerschap (als je rekent vanaf bevruchting ligt dat percentage nog veel hoger). Ma.w. het is gewoon een ontzettend reëel iets. En een beetje realiteit kan geen kwaad (is imo alleen maar goed, maar dat is mijn mening).
Ik heb me na mijn miskraam (eind oktober 2011) juist voorgenomen om een paar maanden bewust niet bezig te zijn met zwanger worden. Heb de miskraam vrij snel kunnen accepteren en het was al snel 'goed zo', maar tóch zijn we toen een paar maanden heel bewust absoluut niet bezig geweest met zwanger worden. Zijn daar pas in januari weer mee gestart. Misschien zou zoiets ook een idee zijn voor jou? Dan kun je een beetje loslaten nu, en gewoon lekker bezig zijn met de feestdagen.
Overigens werkt voor iedereen iets anders natuurlijk, laat dat duidelijk zijn.
Anyhoo, nogmaals een
voor de dames hier.Bij mijn laatste zwangerschap was ik er veel meer mee bezig dat het ook mis kon gaan. En toen het mis bleek te zijn, was ik niet eens heel verrast.
Ik kan me wel voorstellen dat je in een topic als WOHTS jonge enthousiaste bijna-zwangeren niet telkens wil 'lastig vallen' met je twijfels, angsten en verdriet. Een miskraam, zeker als hij nog maar kort geleden is, drukt toch een stempel op je gemoed.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik er geen moment over nagedacht dat het mis zou kunnen gaan. Natuurlijk was die eerste echo spannend, maar ik was heel onbezorgd. Bij de 2e zwangerschap wist ik vanaf het begin dat het fout zat en bij de laatste had ik ook een goed gevoel, helemaal niet het idee dat het mis zou gaan. Maar niet onbezorgd en eerst zien dan geloven was mijn motto.
Ik weet niet hoe ik een nieuwe zwangerschap in ga, ik denk dat ik geen moment rust zal hebben tot ik een echo heb gehad en heel wat keren op de wc te vinden zal zijn om te checken of er geen bloed te zien is.
Wel leuk om te lezen Toch, he, dat vooruitkijken is voor mij misschien wel iets makkelijker omdat ik al weer een keer ongesteld ben geworden (en nog een keer en nog een keer ) Ik snap maar al te goed hoe onzeker je wordt wanneer het allemaal niet naar je zin werkt. Maar blijkbaar heeft jouw lichaam die extra tijd extra nodig.
En wat je in subscript had staan heb ik ook en meer...
.Ja, het lukt me maar niet om het van me af te zetten en ik maak me er meer zorgen over dan ik zou willen. Het ziekenhuis kan me hoogstens uitlachen en zeggen dat ik me aanstel, maar dan heb ik in elk geval wel mijn gevoel gevolgd en mezelf serieus genomenquote:
Waarom ga je het ziekenhuis bellen, Zand? Omdat je menstruatie nog niet op gang is gekomen (aangezien de vk zei dat begin januari vroeg genoeg was)?
.Ik ben in WOHTS ook niet mooi weer aan het spelen hoor, maar ik post daar gewoon niet als ik een negatieve gedachte heb of me rot voel. Er is bijvoorbeeld iemand die heeft op 24 december een echo, zodat ze mooi met kerst de familie kan inlichten. Ik denk dan: zo'n datum zou ik nooit willen voor een eerste echo, want als het niet goed is, heb je een rotkerst en die datum zal je elk jaar bij blijven. Maar dat zeg ik dan niet, omdat ik de roze wolk van een ander niet wil verpesten. Zo'n opmerking heeft ze namelijk niks aan, snap je?quote:
Malo, tuurlijk wil je iedereen niet continu 'lastig vallen' daarmee. Maar je hoeft ook niet alleen maar positief te doen of vrolijk te lijken. Bij zwangerschap en alles daar omheen horen -helaas- ook miskramen. Dus wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat je volgens mij heus wel eens af en toe kunt laten merken hoe je je echt voelt, ook in wohts.
Dat was de bedoeling... er niet zoveel mee bezig te zijn. Maar ik vind dat heel moeilijk. Vooral nu ik niet weet of mijn cyclus wel gewoon weer op gang komt en wanneer. Ik word daar ontzettend onzeker van. En het voelt als een akelig niemandsland.quote:
Ik heb me na mijn miskraam (eind oktober 2011) juist voorgenomen om een paar maanden bewust niet bezig te zijn met zwanger worden. Heb de miskraam vrij snel kunnen accepteren en het was al snel 'goed zo', maar tóch zijn we toen een paar maanden heel bewust absoluut niet bezig geweest met zwanger worden. Zijn daar pas in januari weer mee gestart. Misschien zou zoiets ook een idee zijn voor jou? Dan kun je een beetje loslaten nu, en gewoon lekker bezig zijn met de feestdagen.
Dikke
voor jullie allemaal trouwens, het is fijn mijn ei hier even kwijt te kunnen. (En het is echt niet alleen maar verdriet en onzekerheid hoor, ik heb er ook gewoon nog wel vertrouwen in dat mijn lichaam weer een keer de draad oppakt en dat ik in 2013 een eigen mini krijg )
Heb je t ziekenhuis al gebeld? Misschien kun je afspraak plannen met gyn om alles nog eens goed door te spreken, ook mbt je onzekerheid enzo. Kun je tenminste al je vragen goed stellen!
En ik hoop van harte dat je een mini in 2013 krijgt, ga er wel van uit
.Jouw gevoel van WOHTS begrijp ik heel goed. Zo onbezorgd in een zwangerschap staan is heerlijk maar helaas zal dat bij jou niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Maar na mijn miskraam heb ik heel veel steun gehad in dat topic, iedereen was heel lief. En wat ik eerder al las: miskramen horen nou eenmaal bij zwanger zijn..
Ik gun je zo gauw jullie er weer aan toe zijn een voorspoedige zwangerschap in ieder geval
Ik ben ondertussen bijna 16 weken zwanger en hoewel alles goed gaat voel ik me nog steeds een beetje ehm.. Los staan van de zwangerschap. Alsof ik het niet ben die zwanger is. En vorige week had ik een keer ontzettend verdriet om mijn 2 miskramen, vooral om de eerste. Afgelopen week was het moment dat ik deze keer langer met baby in de buik liep dan de eerste keer.
Ik zou blij zijn om 2012 af te sluiten. Een jaar waarin ik totaal 38 weken zwanger ben geweest. En 2013 in te gaan waar eind mei/begin juni ons kindje op de wereld komt!
@Zand: Ik heb het zelfde in WOHTS hoor, ik durf daar eigenlijk het woord miskraam ook niet te laten vallen. Is natuurlijk ook niet echt nodig, maar uberhaupt als ik het over mezelf heb vind ik het al 'vervelend' om iets over mijn miskraam van 2011 te zeggen. Ik ben dan ook bang om de roze wolk van anderen kapot te maken of ze ineens angst in te boezemen.quote:
Limone
Ik vond jou juist een voorbeeld omdat je zo vooruit kijkt ipv stil te staan bij wat er gebeurd is...
In het andere topic zitten allemaal vrolijke meiden op hun roze wolk, niet denkend aan dat het ook mis kan gaan, dus ik laat dat stukje voornamelijk hier
En hoewel ik heel blij ben voor alle nieuwe zwangere meiden, word ik er ook een beetje jaloers van. Ik wil ook weer een mini in m'n buik, en niet nog altijd moeten wachten op mijn menstruatie
.Op een roze wolk zitten is niet heel erg, als het misgaat, gaat het mis en dan zie je dan wel weer hoe je daarop reageert. Er is nooit een goed moment voor slecht nieuws. Als je van tevoren al bang bent dat het misgaat kun je niet van de zwangerschap genieten.
Poezebeest, sterkte met het maken van nieuwe plannen.
NIKKI, ik hoop dat het morgen (toch?) ook voor jou helemaal klaar blijkt te zijn en dat een curettage niet nodig is. Je mag er doorheen zitten. Er komt veel over je heen en je bent al die tijd zo ontzettend rustig en geduldig geweest.
Zandsculptuur....moeilijk he wachten. Probeer alsjeblieft voor jezelf de rust een beetje te bewaren. Het geeft niet dat je niet eerst een ronde hebt gewacht. Je bent jezelf een beetje gek aan het maken (en dit bedoel ik echt niet negatief...ik ken m'n eigen valkuilen zullen we maar zeggen...en ik trap er nu nog net zo hard in.). Op zien tegen alle feestdagen, zo herkenbaar. Ik zou zo graag willen dat dit jaar weg is, maar ben eigenlijk ook erg ban voor het nieuwe jaar.
Hopelijk niemand vergeten...volgens mij ben ik altijd een zeef als ik probeer te reageren.
Ik ben anderhalve week geleden voor het laatst bloed wezen prikken. De uitslag was weer negatief. Nu dus zes maanden op rij. Ik wist toen al dat ik "groen licht" van de gynaecoloog zou krijgen, maar ondanks dat toch maar even wachten op de echte bevestiging.
Afgelopen donderdag afspraak ik het ziekenhuis. Inderdaad toestemming van de gyn om verder te gaan voor een tweede als we dat zouden willen. Daarnaast ook nog gesproken over dat ik toch nog regelmatig ondersteboven ben door wat er gebeurd is. Dat vond ze niet goed klinken en ze vroeg of daar actie op ondernomen moest worden. Uitgelegd dat ik daar al mee bezig ben...al heel lang...dat ik depressief ben geweest na m'n eerste zwangerschap. Daar haakte ze goed op in. Nog extra uitleg gehad en ook wat punten om in de toekomst over na te denken of om alert op te zijn. Ze heeft een goed beeld van wie ze voor zicht heeft. Ze raad me ook aan om voor een eventuele volgende bevalling na te denken over een doula. Dat dat me misschien meer zekerheid kan bieden. Moet ik me echt nog in gaan verdiepen, want ik weet niet hoe dat me zou kunnen helpen.
Verder was ik vorige maand echt wel weer eens heftig de weg kwijt. Ik had na vier maanden eindelijk m'n afsluitende gesprek bij de psych. Helaas moeten vertellen dat het echt niet goed gaat (ging?). Niet gerelateerd aan waar de therapie op gericht was, maar niets zeggen voelde ook niet goed. Was mezelf daar compleet voor gek aan het verklaren dat ik toch weer voor een tweede wil gaan, want dat gaat toch echt niet werken met zo'n gemoedstoestand en als ik er zo ontzettend bang voor ben. Zegt die man heel duidelijk dat ik er juist vanwege de angst toch voor moet kiezen als ik echt een tweede wil. Niet uit de weg gaan. (het staat hier geloof ik heel erg krom, maar het voelt voor mij wel als een enorme steun in de rug, waar een wil is is een weg, hoe moeilijk ook).
En verder dagelijks erg druk met oefeningen cesartherapie om m'n lijf in dusdanige staat te krijgen dat m'n spieren wat verweking op kunnen vangen. Dat ik niet weer met 5,5 week al last van m'n bekken ga krijgen. (ondanks dat heb ik er niet heel veel vertrouwen in dat ik bekkeninstabiliteit een volgende keer kan "handelen") Ook ben ik de laatste maanden meer gaan sporten en verdwijnen nu eindelijk de "ik ben zielig en eet alleen maar simpel voer"-kilo's van de eerste weken na de miskraam. Ik was absoluut niet te zwaar, maar het idee van hoe ze er gekomen zijn voelde niet goed. Nog 1 kilo te gaan tot m'n eigen vertrouwde gewicht.
Tot slot probeer ik nu ook stil te gaan staan bij wat het me allemaal gebracht heeft, maar iets positiefs kan ik er nog niet van maken helaas. Ik hoop dat dat langzaam wel gaat komen. Of beter, dat het weer terugkomt, want het is er geloof ik wel even geweest, maar ik kan het niet meer terughalen (zou m'n eigen posts hier eens terug moeten lezen, nee liever niet eigenlijk).
Ik heb me al gemeld in WOHTS en het welkom daar heeft me al aan het huilen gebracht.
Er staan spannende dingen te gebeuren...het voelt nu nog als te spannend. Ik hoop dat ik het kan hebben en dat het zelfs mag veranderen in genieten ondanks alle eerdere ervaringen.
wat fijn dat je groen licht hebt gekregen van de gyn en in principe weer verder kunt nu. Ik snap dat het eng is, en confronterend, maar aan de andere kant is het ook weer de afsluiting van een periode. Ik duim heel erg voor je dat het goed blijft gaan, ook mentaal. En ook dat je voor jezelf de boel een beetje op een rijtje kunt krijgen. Het zijn de donkerste dagen van het jaar, dat helpt natuurlijk ook niet echt mee. . Hopelijk kan het met pillen opgelost worden.Kursor, ik duim ook dat het goed met je blijft gaan en dat je de emotionele achtbaan toch een beetje achter je kunt laten.
voor de meiden hierGelukkig maar Nikki! Je hebt inderdaad kans dat het gewoon vanzelf loskomt. Ik had bij de eerste controle ook nog één stukje wat er nog zat, en dat kwam twee dagen na die controle (toen ik net met de anticonceptiepil begonnen was) spontaan los.quote:
Toch goed nieuws vandag. HCG was nu nog maar 17 (twee weken geleden was dat nog 1500). Er is dus een hele goede kans dat mijn lijf dat stukje wat er nog zit niet als zwangerschap ziet. Het kan ook gewoon een bloedstolsel zijn. Omdat het hcg zo goed gedaald is mag ik nu gewoon op een menstruatie wachten. Als er eind januari nog niets op gang is dan mag ik weer contact opnemen.
Ik denk zelf dat als je een lichaam genoeg tijd geeft, het uiteindelijk bijna altijd uit zichzelf wel doet wat het moet doen. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
Bij controle 1 of 2 weken later bleek er nog wat te zitten maar dat was waarschijnlijk niet de moeite om weg te halen. Uiteindelijk is het ook vanzelf goed gekomen en werd ik vanzelf ongesteld.
Hoi Zand, ik was degene denk ik met de echo op 24 december en nu mag ik mij helaas ook in dit topic melden.. Weet je, ik heb dit ook al gelezen voor ik wist dat het bij mij mis was en ik denk dat veel mensen ook wel bezig zijn met de mogelijkheid dat het niet goed zou kunnen gaan, mja, dat komt natuurlijk niet heel vaak aan bod in WOHTS... Het is natuurlijk anders als je het echt zelf mee hebt gemaakt dat het niet altijd goed gaat.. Ik heb echt wel genoten van het idee dat ik ineens echt zwanger was, mijn lijf kan het! Maar aan de andere kant was ik mij heel bewust van het feit dat het zo pril was en dus alle kanten op kon, dat was niet terug te lezen in mijn posts in dat topic.. Ik vond het superlief dat ik juist in dat topic superveel lieve reacties kreeg toen ik moest melden dat het mis ging, net als Spark, ik denk daarom niet dat je het onderwerp echt helemaal hoeft te vermijden.. Het hoort er allemaal bij, toch? En heel veel meiden maken het mee...quote:
Wow, veel gepost hier van 't weekend
[..]
Ja, het lukt me maar niet om het van me af te zetten en ik maak me er meer zorgen over dan ik zou willen. Het ziekenhuis kan me hoogstens uitlachen en zeggen dat ik me aanstel, maar dan heb ik in elk geval wel mijn gevoel gevolgd en mezelf serieus genomen
[..]
Ik ben in WOHTS ook niet mooi weer aan het spelen hoor, maar ik post daar gewoon niet als ik een negatieve gedachte heb of me rot voel. Er is bijvoorbeeld iemand die heeft op 24 december een echo, zodat ze mooi met kerst de familie kan inlichten. Ik denk dan: zo'n datum zou ik nooit willen voor een eerste echo, want als het niet goed is, heb je een rotkerst en die datum zal je elk jaar bij blijven. Maar dat zeg ik dan niet, omdat ik de roze wolk van een ander niet wil verpesten. Zo'n opmerking heeft ze namelijk niks aan, snap je?
[..]
Dat was de bedoeling... er niet zoveel mee bezig te zijn. Maar ik vind dat heel moeilijk. Vooral nu ik niet weet of mijn cyclus wel gewoon weer op gang komt en wanneer. Ik word daar ontzettend onzeker van. En het voelt als een akelig niemandsland.
Dikke
Nja, hier ben ik sinds gisteravond heel erg aan het bloeden, straks heb ik een echo om te kijken hoe het ervoor staat en ga ik vragen of ik nu weer direct door mag met Clomid, dat hoop ik zo! Gister echt een moeilijke dag gehad, ik werk in de kinderopvang, dus dat was wel confronterend.. Om het helemaal compleet te maken kregen we een kado 's avonds voor het behalen van een VVE opleiding: een tas vol boekjes voor baby's en 2 boekjes met meisjes- en jongensnamen... fijn
Ik duim voor je dat je lichaam het zelf opruimt.
Babbel
dit is niet een topic waar je je ooit hoopt te melden . Succes met de echo straks, en hopelijk kan je weer meteen door .Eigenlijk precies wat de VK ook zei
. Maar ik voel me wel wat geruster nu.En ik wil toch even reageren op je opmerking dat dit soort dingen liefst niet genoemd worden in WOHTS. Ik vind het juist goed als het wel genoemd wordt. 1 op de 5 krijgt een miskraam! Naïviteit hoeft niet verward te worden met positiviteit - het is goed om te weten wat er ook mis kan gaan.
Overigens heb ik de echo staan op 31 december en ik was me er toen ik de afspraak maakte van bewust dat het mis kan zijn. Maar dat is dan zo, dat ga ik toch niet leuk vinden, welke datum ook. Dat maakt voor mijn gevoel niet uit.
Sorry voor mijn gezeur
.. Het is heel logisch dat het moeilijk is Het niet erover willen praten in WOHTS.. Ik had best een beetje een zwaar gevoel met de streepjesregen daar. Er eindigen zoveel zwangerschappen in een miskraam en het was te verwachten dat 1 of meer dames daar dat mee zouden maken. En Babbel is hier al
Dat is zo verdrietig! Maar het hoort ook bij het leven en bij een kindje willen krijgen..
Wij zijn vanmorgen weer naar Nijmegen geweest. Alles was ok, alleen mijn baarmoeder was nog niet helemaal schoon. Er zit nog een bloedprop van zo'n 2 cm doorsnede bovenin mijn baarmoeder. Maar ik voelde me daar al zo'n beetje ongesteld en ondertussen ben ik dat ook. Ik moest me maar voorbereiden op een flinke menstruatie... ("en je mag rustig pijnstillers gebruiken hoor" - dus dat belooft nog wat ben ik bang, ik heb er normaal gesproken al zo'n last van...). En als de echo 2 januari goed is bij mijn eigen gyn kunnen we ons aanmelden voor een cryo terugplaatsing. We hebben er nog 1x2 liggen gelukkig voordat we weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar dat is voor dan volgens de gyn: bij beide terugplaatsingen ben ik zwanger geweest, dat geeft goede moed volgens haar. Dus ik ben wel een beetje blij en opgelucht.
Hoe lang duurt het dan voordat je een nieuwe tp kunt hebben?En wat betekent 1x2, is dat één rietje met twee cryo's er in? Heb je dan kans dat het een tweeling wordt?
Merk bij mezelf dat er wel een last van me afgevallen is sinds het follow-up traject van de mola klaar is. Nog steeds erg bang voor een nieuwe zwangerschap, maar dat was ik vorige keer ook. Wel veel overgesproken, ook met professionals, dus soms wel een spoortje vertrouwen. Hopelijk gaat het allemaal heel snel, ik wil het achter me hebben.
Ik hoop dat jij ook snel meer vertrouwen krijgt in het hele 'proces'. En natuurlijk dat je snel naar z&g mag verhuizen.
. Maar, heel stom, wel twijfels of we tóch niet nog voor een tweede zullen gaan . Ik neig opeens richting ja (had ik nooit gedacht 
) maar voor vriend is het nog een dikke nee.Knap Nikki dat je het echt een tijd van je af kunt zetten. Hopelijk heb je snel weer je eigen cyclus. Het is geen eenvoudig traject waar je in stapt.
MaLo, pfff. Lastig dat zo'n ervaring je nog verder door elkaar schudt.
De echo was nog niet schoon... Maar als we het goed hebben gezien is het 'ding' wel kleiner geworden. Nu bellen als ik ongesteld wordt en dan op dag 6 of 7 weer terug. En als het er dan nog zit is de kans groot dat het toch iets van een verkleving is. Maar wat dat voor gevolgen heeft/kan hebben, dat zien we dan wel weer (ikzelf heb niet het idee dat ik echt goed ongesteld ben geweest de vorige keer).
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...
.Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis!
.Ja dacht eerst aan currettage, maar als ik het zo zie op internet wil ik het liever eerst even afwachten denk ik. Voel sinds vandaag ook wel wat steken in mijn buik dus misschien komt het vanzelf wel al. Maandag hoor ik meer bij de gyn.quote:
Wat een rot begin van het nieuwe jaar, zomerzon
Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis!
Er zijn veel verhalen over een rouwproces en een band met het kindje, maar ik zie het na 7 weken nog niet echt als een kindje maar meer als een vruchtje. Er heeft nooit een hartje geklopt dus het heeft ook niet geleefd voor mijn gevoel. En het is ook beter dat je lichaam het nu afstoot want waarschijnlijk zat het genetisch niet goed. Dus dan was het kindje toch niet gezond ter wereld gekomen. Dus denk dat ik me er mentaal wel goed overheen zal kunnen zetten.
Maar het blijft een klap in je gezicht als je al aan het plannen was wanneer we het iedereen gingen vertellen enzo. Gelukkig verder nog niks gekocht of iets dergelijks. En ook nog niemand die wist dat ik zwanger was. Dus dan hoeven we ook niet om te gaan met het te moeten vertellen aan anderen. Nu kunnen we het er samen over hebben en dat is voor nu even genoeg.
Dank je!quote:
Wat verdrietig Zomerzon, heel veel sterkte!
Je kunt ook voor pillen kiezen die het opwekken, maar dat zal de gyn vast allemaal met je doorspreken. Gaat er iemand met je mee?quote:
Ja dacht eerst aan currettage, maar als ik het zo zie op internet wil ik het liever eerst even afwachten denk ik. Voel sinds vandaag ook wel wat steken in mijn buik dus misschien komt het vanzelf wel al. Maandag hoor ik meer bij de gyn.
Er zijn veel verhalen over een rouwproces en een band met het kindje, maar ik zie het na 7 weken nog niet echt als een kindje maar meer als een vruchtje. Er heeft nooit een hartje geklopt dus het heeft ook niet geleefd voor mijn gevoel. En het is ook beter dat je lichaam het nu afstoot want waarschijnlijk zat het genetisch niet goed. Dus dan was het kindje toch niet gezond ter wereld gekomen. Dus denk dat ik me er mentaal wel goed overheen zal kunnen zetten.
Maar het blijft een klap in je gezicht als je al aan het plannen was wanneer we het iedereen gingen vertellen enzo. Gelukkig verder nog niks gekocht of iets dergelijks. En ook nog niemand die wist dat ik zwanger was. Dus dan hoeven we ook niet om te gaan met het te moeten vertellen aan anderen. Nu kunnen we het er samen over hebben en dat is voor nu even genoeg.
Ik was er zelf ook vrij nuchter onder in het begin, maar vond het toch lastig om de toekomstdromen en plannen los te laten. Je stelt je er toch op in dat er op een bepaald moment een kindje komt, en dat verandert nu weer in onzekerheid.
Wij hadden het wel al verteld aan onze families, maar ik was daar wel blij om, ze hebben ons erg gesteund.
Die pillen kan ook nog inderdaad. Maar dat vind ik een beetje te eng om die in te nemen denk ik. Ben sowieso niet voor pillen. Die foliumzuur slikte ik al met tegenzin elke dag. Dus die optie viel voor mij eigenlijk meteen al af.quote:
[..]
Je kunt ook voor pillen kiezen die het opwekken, maar dat zal de gyn vast allemaal met je doorspreken. Gaat er iemand met je mee?
Ik was er zelf ook vrij nuchter onder in het begin, maar vond het toch lastig om de toekomstdromen en plannen los te laten. Je stelt je er toch op in dat er op een bepaald moment een kindje komt, en dat verandert nu weer in onzekerheid.
Wij hadden het wel al verteld aan onze families, maar ik was daar wel blij om, ze hebben ons erg gesteund.
Mijn man weet nog niet of hij maandag mee kan want er staat al heel lang een afspraak dat er mensen aan het huis komen werken. Zal je net zien. Hij mag er van mij wel bij zijn. Maar als hij niet kan ga ik liever alleen. Wil mijn moeder of een van mijn vriendinnen er liever niet bij hebben. Dat vind ik toch iets wat te intiem is. En ik zal toch de beslissing zelf moeten maken wat ik zelf het minst erg vind om door te maken. En ik heb het er met mijn man nu ook wel veel over. Dat helpt ook wel.
Het is inderdaad moeilijk om je dromen los te laten, maar die had ik nog niet zo veel gehad. Misschien ook een deel uit zelfbescherming. Alleen maar dingen in de toekomst waar je dan rekening mee moest houden omdat ik dan zwanger zou zijn. Vrienden van ons gaan 9 augustus trouwen en mijn uitgerekende datum zou 10 augustus geweest zijn. Dus dan was het de vraag of ik daar bij zou kunnen zijn. Meer dat soort praktische dingen. Maar we hadden het nog niet gehad over spullen voor de babykamer of iets dergelijks. Daar zijn we allebei te nuchter voor denk ik. Eerst wilden we zeker weten of alles goed was. Dus dat is wel goed geweest.
Ik ben nog aan het twijfelen om het aan mijn moeder te vertellen. Maar om meteen te vertellen dat we bezig zijn met een kind, dat ik zwanger was, en dat het niet goed is gegaan vind ik nogal wat om in een keer te vertellen. Dus ik weet nog niet zo goed hoe ik daar mee om wil gaan. Denk dat het beter is om het eerst zelf te verwerken. Dan kan ik er ook beter over praten denk ik.
. Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om
. Wat vervelend! Ik herken wel veel in wat je schrijft, al was ik natuurlijk nog minder ver tijdens mijn miskraam...Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing
Mijn moeder heeft nogal veel aan d'r hoofd op het moment, dus ik ben blij dat ik het zo heb gelaten..Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over
Collega heeft me naar huis gebracht en met twee paracetamol lijkt de pijn een beetje verdoofd.. vaag Ow dat wist ik niet. Weer wat geleerd. Dan ga ik er nog eens over nadenken.quote:
De pillen worden vaginaal ingebracht, dus die hoef je niet te slikken
Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om
Maar heb ook een beetje het gevoel dat als ik mijn lichaam dit zelf laat doen dat dan mijn cyclus misschien ook weer beter opstart. Met een currettage heb ik het idee dat je lichaam nog denkt dat je zwanger bent en je het dan van slag brengt. Maar misschien denk ik er morgen helemaal anders over.
Ik wil inderdaad ook liever mijn moeder verrassen met goed nieuws dan met slecht nieuws. Dat lijkt me voor haar ook fijner. Dus dat ga ik ook maar doen denk ik.quote:
Oh nee, Zomerzon, wat doe jij nou hier?
Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing
Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over
Die pijn lijkt inderdaad wel op ovulatiepijn. Maar is wel raar als je inderdaad nog geen eitjes hebt volgens de echo. Het is toch ingrijpend voor je lichaam om daarna weer terug een cyclus op te bouwen inderdaad. Ik hoop dat het snel weer op orde is voor je. Misschien kunnen we dan weer bijna tegelijk streepjes plassen!
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.
Zomerquote:Op donderdag 3 januari 2013 09:08 schreef Zomerzon01 het volgende:
Ik kom me helaas ook bij dit subforum melden.
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...
. Ik was net weer eens aan het spieken in Z&G, want daar word ik eigenlijk altijd blij van.. Maar toen zag ik jouw berichtje daar voorbij komen. Wat klote Zomer, echt . Knuffel... Neem de tijd, volg je gevoel en ik hoop dat jullie er vrede in kunnen vinden. Sterkte!Ik vond de pillen voor mij ook de meest passende manier om de miskraam te ondergaan. Toen na een week na de foute echo de miskraam nog niet op gang kwam (en het vruchtje al twee weken niet meer leefde) voelde het voor mij goed om het op te wekken.quote:
Zomerzon wat een rotnieuws.
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.
Inderdaad gewoon thuis, met je partner erbij, en het voelde 'natuurlijk' .
Kan me voorstellen dat je het nu nog te vroeg vindt om na te denken over zulke zaken Zomerzon
maar als je vragen hebt, wij zijn hier Ik denk inderdaad dat ik nog even ga afwachten en dan toch voor de pillen ga als het niet vanzelf komt. Ik voel wel dat mijn zwangerschapsklachten minder worden. Mijn borsten zijn minder gevoelig en mijn buik minder opgezet. Ben nog wel misselijk maar heb er nu hoofdpijn bij gekregen. Dus ik denk wel dat mijn lichaam zelf bezig is om het af te stoten.quote:
[..]
Ik vond de pillen voor mij ook de meest passende manier om de miskraam te ondergaan. Toen na een week na de foute echo de miskraam nog niet op gang kwam (en het vruchtje al twee weken niet meer leefde) voelde het voor mij goed om het op te wekken.
Inderdaad gewoon thuis, met je partner erbij, en het voelde 'natuurlijk' .
Kan me voorstellen dat je het nu nog te vroeg vindt om na te denken over zulke zaken Zomerzon
Hoe lang duurt het met die pillen dan ongeveer voordat het op gang komt en hoe lang duurt het voordat het zware bloeden stopt?
Dat valt op zich nog mee. Als je het op internet leest staan er wat ergere verhalen dat het veel langer duurt. Denk dat ik het dan afwacht tot volgende week en als het dan nog niet spontaan is gekomen in het weekend de pil ga proberen. Dan ben ik lekker thuis en kan ik vaak naar het toilet.quote:
Bij mij begon ongeveer een uur na het inbrengenvan de pillen de buikpijn, na twee uur begon het bloeden en ruim 3 uur na inbrengen ben ik het vruchtje verloren. Het echt zware bloeden stopte bij mij vrij vlot na het verlies van het vruchtje, daarna was het bloedverlies nog een dag of twee als een flinke menstruatie.
Ik vind het wel vervelend dat je geen tampons mag gebruiken, maar dat is op zich ook wel logisch. Heb gelukkig nog ergens van dat dikke lange maandverband voor 's nachts liggen thuis. Dat zal goed van pas komen.
En hoe lang duurde het daarna voordat je cyclus weer op gang kwam? En was je toen meteen weer regelmatig?
Nog ff afwachten of het doorzet , maar het zou mooi zijn. (Al komt het me nu eigenlijk helemaal niet uit want ik ga een weekendje weg.)
Zomerzon, bij mijn eerste miskraam kreeg ik de pillen voor de curretage maar deze hebben de miskraam al doorgezet, ik hoefde dus niet meer onder narcose! Bij mij deden ze al heel snel iets, al had ik al wel lichte bloedingen voor ik ze inbracht . Volgens mij een goed uur na het inbrengen kreeg ik heftige krampen en verloor ik veel bloed. En ik verloor de hele boel minder dan 6 uur na het inbrengen.
Ik was iets verder zwanger dan jij, 8w4d en de vruchtzak is blijven groeien tot ongeveer 14 weken, de miskraam zette door bij 15 weken.
Nu 11 weken later wacht ik nog steeds op een cyclus
.Nikki wat fijn
.Aan jullie verhalen te horen lijkt het me inderdaad wel een goede optie om de pillen te proberen als het niet vanzelf komt. Als er daarna nog een currettage nodig is dan zien we dat wel. Als het niet nodig is dan is dat mooi meegenomen.
Ik was altijd super regelmatig met mijn cyclus. Zelfs als ik de pil door wilde slikken werd ik alsnog gewoon ongesteld op de dag dat mijn lichaam het gewend was. Dus ik hoop dat mijn lichaam dat nu ook weer snel oppikt.
Ik snap heel goed dat je dan daarna heel blij kan zijn met je ongesteldheid. Dat klinkt wel raar, maar is wel het teken dat je lichaam weer verder gaat en hersteld is.
Dus Nikki; gefeliciteerd!
En zandsculptuur; geef de moed niet op!
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Ik iig niet, mag me binnenkort weer bij de huisarts melden als ik nog niet ongesteld ben geworden.quote:
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Volgens mij is het ook niet standaard om bij een gyn te blijven, omdat een miskraam meestal een kwestie van pech is, en het niet betekent dat er bij een volgende zwangerschap weer iets mis hoeft te gaan.
Dat is ook waar. Het is nu gewoon afwachten allemaal. Dat is best wel moeilijk.quote:
[..]
Ik iig niet, mag me binnenkort weer bij de huisarts melden als ik nog niet ongesteld ben geworden.
Volgens mij is het ook niet standaard om bij een gyn te blijven, omdat een miskraam meestal een kwestie van pech is, en het niet betekent dat er bij een volgende zwangerschap weer iets mis hoeft te gaan.
Maandag eerst de afspraak bij de gyn en dan kijken we even verder. Lekker dit weekend nog even bijkomen van de schrik en dan de volgende stap zetten.
Ik ben wel blij dat ik ben gaan werken gisteren en vandaag. Een beetje afleiding helpt wel. Ook al heb ik niet veel gedaan. En iedereen "de beste wensen" te geven de dag nadat je hebt gehoord dat het vruchtje niet levensvatbaar is, is ook niet echt gezellig. Maar helaas wel de harde realiteit...
Inderdaad, mijn gyn stelde alleen de keus afwachten of curettage voor. Ik durfde dat laatste niet en dacht: hoe lang kan het duren?quote:
Wat een heftig verhaal Sparkling! Dan zette de miskraam wel erg laat door nadat het vruchtje was gestopt met groeien.
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?
Vergissing
en hoe langer ik aan het wachten was, hoe meer ik vond dat ik wel nog langer kon wachten. Iedere echo zagen we weer dat de vruchtzak groter werd en het vruchtje kleiner. Gelukkig is het uiteindelijk los gekomen zonder narcose, een hele opluchting!Ik ben wel bij de gyn gebleven maar niet vanwege de miskramen.
We hadden na 2 miskramen wel recht op verder onderzoek maar de maand erop werd ik direct weer zwanger en dan kan het niet.
Veel sterkte in ieder geval! Het blijft een klap
Zomerzon, gaat het een beetje met je?
Oh en over die pillen. Bij mij kwam het vruchtje pas twee weken na de pillen los. Dat kan dus ook nog.
Hobbesje, sorry, vorige keer niet op je gereageerd. Vervelend dat er nog steeds iets te zien is op de echo. Hopelijk gaat het vanzelf weg.
Zomerzon, fijn dat je nog wat afleiding had aan je werk, maar inderdaad zijn nieuwjaarswensen dan niet heel goed voor je gevoel. Volgens mij krijg je best al een aardig beeld van wat je zou willen. Wees er op bedacht dat de pillenoptie niet altijd wordt geboden. Vraag er zelf naar. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar het was wel mijn keus geweest als ik een missed abortion had gehad. Dat ging dus niet door. Hou er wel rekening mee dat de pillen lang niet altijd voldoende zijn en er dan nog gecuretteerd moet worden zoals bij Zandsculptuur.
Ik begin nu toch wel zenuwachtig te worden voor m'n NOD (de 8e)..wat als het gelijk gelukt is...gewoon al aan het bedenken dat ik de echo dan heel spannend ga vinden enzo. En hoe reageer ik op een positieve test. Dat ik m'n bekken nu (al?) wat voel vind ik maar lastig. Wat zegt het?
Spannend hoor, Kursor!
)..Bedankt voor het meedenken
)Dat is hetzelfde als de eerste echo na een miskraam denk ik. Bang om weer slecht nieuws te krijgen... Maar als je het uitstelt blijf je er alleen maar mee zitten.
Maar als je belt en nog een onderzoek krijgt dan kunnen ze je inderdaad wel helpen mocht er nog iets niet goed gaan, of geruststellen dat er niks aan de hand is. Dus denk dat je toch het beste even kan bellen.
Ik moet vanmiddag naar de gyn dus voor mij ook een soort van spannende dag. Ben wel benieuwd of ze nog een keer een echo doen. Dat lijkt me wel fijn om het echt heel zeker te weten.
Ik neem aan dat je wel weer een echo krijgt, dat kreeg ik iig wel elke keer bij de gyn.
Ik ga woensdag denk ik bellen (
). . Mja, zoals ik laatst ook al zei, je kunt beter maar wel bellen. En ja, dan is er een kans aanwezig dat ze misschien nog iets ontdekken, maar dan kunnen ze er tenminste wat aan doen. En de kans is natuurlijk ook gewoon dat er niets aan de hand is .Ik mag zaterdag weer voor echo. Ben weer ongesteld geworden. Het is echt zoveel minder en minder pijnlijk dan ik gewend ben.... heb er een hard hoofd in dat de boel straks schoon en goed gaat zijn.
Ik moet nu donderdag naar het ziekenhuis waar ik een pil krijg om mijn baarmoedermond te verweken. Daarna moet ik zaterdagochtend twee pillen innemen en 4 uur later nog een keer. Ben alleen vergeten te vragen of ik ze moet slikken of inbrengen, maar daar probeer ik donderdag aan te denken. Dus als het goed is dan komt zaterdag of zondag het vruchtje er uit.
Ik zou alleen wel zaterdag gaan winkelen en we moeten gaan eten 's avonds bij vrienden. Ik ga het winkelen maar afzeggen en even afwachten of ik 's avonds mee kan om te gaan eten... Maar dat moet maar dan.
Ik kan het mis hebben hoor, maar zo ging dat bij mij!
.Morgen is het een jaar geleden dat ik een positieve test had. Heel onverwacht, zo snel! Een jaar, waar blijft de tijd? Voor mijn gevoel is het nog maar kort geleden dat ik in het ziekenhuis was en zo het kindje eruit moest niesen
Ondertussen ben ik bijna 20 weken zwanger maar het gaat nog regelmatig door mijn hoofd..
Zomerzon, ik heb de pillen nooit gehad, maar een curettage mbv een ruggeprik. Ik heb ook zeker twee dagen lusteloos op de bank gehangen.
. Hoe lang duurde het voordat jij weer ongesteld werd na de curettage?Sparkling
.Ben wel al naar de apotheek geweest om de pillen op te halen en heb meteen ook maar Aleve Feminax meegenomen. Dat mag je in combinatie innemen dus dat leek me wel handig voor als het zo ver is....
Hoezo? Is er iets niet goed gegaan?quote:
Zand, nog een telefoontje gewaagd vandaag? Wanneer zou je ongesteld moeten worden als je eisprong wel heeft doorgezet?
Ja was het ook terug aan het zoeken. Volgens mij in de zelfde regen als wij. Jij zette hem in gang, toen was ik en daarna volgens mij DJMomo...quote:
Oh nee, Momo, jij zat ook in de streepjesregen toch? Wat ontzettend bagger... Sterkte ermee
Heel veel sterkte Momo!
.@Sparkling, ik heb een afspraak voor maandag gemaakt. Ben benieuwd.
Heb het gevonden inderdaad. Echt precies het zelfde verhaal als bij mij...quote:
Streepjes regen streepjes schmegen. Weinig van over zo. Rest staat in z/g
Is echt een klap in je gezicht als je het hoort. Bij mij was de vk wel meteen duidelijk dat er geen hoop meer was omdat ik altijd heel regelmatig was geweest...
Lijkt wel of er een vloek rust op onze streepjes.
Heel veel sterkte en als je vragen hebt dan zijn wij er. PM mag ook als je wilt.
Ja dat verwacht ik ook wel. Is wel mijn beslissing en eigenlijk kunnen ze die niet voor mij maken dus moet maar goed zijn...quote:
Zomerzon, niks mis met wachten, als jij je daar goed bij voelt. Dat zal je gyn vast ook zeggen
@Sparkling, ik heb een afspraak voor maandag gemaakt. Ben benieuwd.
Ik ben ook beniewd naar je afspraak. Ben er ook wel al een beetje mee bezig hoe mijn cyclus zich hierna weer gaat vervolgen. Wil nog niet meteen opnieuw proberen, maar is wel handig om alvast te weten.
.Ja dat had ik ook gelezen op verschillende sites inderdaad. Ik was alleen zo lekker regelmatig en dat was echt fijn. Dus hoop dat het zo ook weer terug op gang komt. Vandaar dat ik mijn lichaam ook wat meer tijd wil geven om zelf het vruchtje af te stoten. Dan pakt het misschien ook zelf weer mijn regelmatige cyclus op. Daar hoop ik dan op in ieder geval.quote:
Volgens mij worden de meeste meiden zo'n 6 weken na een miskraam weer ongesteld, dus hopelijk is mijn verhaal hier alleen ter lering en vermaak
Vind het aan de andere kant ook wel een raar idee dat ik er nog steeds mee in mijn buik rond loop, maar voel me al niet meer zwanger dus dat kan ik nog wel een week volhouden.
Dat is echt wel raar. Ik ben niet meer misselijk, mijn borsten zijn minder gevoelig en mijn buik is ook al minder dik. Maar in principe ben ik nog wel zwanger. Is een beetje verwarrend eigenlijk... Net alsof die klachten allemaal tussen je oren zitten. En nu je weet dat het niet goed is dat het allemaal ineens over is.
Na 27 dagen werd ik alweer ongesteld en van te voren was ik ook zeer regelmatig.
Bij de miskraam die ik daarna nog heb gehad, werd ik na 4 weken precies weer ongesteld en dat was de laatste keer.
Als jij wilt wachten is daar niemand die je dat kan tegenspreken, jouw lijf, jouw keuze. Sterkte!
Ja, apart is dat he... ik kreeg met 6 weken mijn broeken al niet meer dicht, en toen ik na de foute echo (met 8w2d) naar het toilet ging, in één keer *zip* die rits omhoog, knoop dicht, mijn broek paste weer. Dat vond ik toen echt heel stom, alsof ik mezelf zo voor de gek had lopen houdenquote:
[..]
Ja dat had ik ook gelezen op verschillende sites inderdaad. Ik was alleen zo lekker regelmatig en dat was echt fijn. Dus hoop dat het zo ook weer terug op gang komt. Vandaar dat ik mijn lichaam ook wat meer tijd wil geven om zelf het vruchtje af te stoten. Dan pakt het misschien ook zelf weer mijn regelmatige cyclus op. Daar hoop ik dan op in ieder geval.
Vind het aan de andere kant ook wel een raar idee dat ik er nog steeds mee in mijn buik rond loop, maar voel me al niet meer zwanger dus dat kan ik nog wel een week volhouden.
Dat is echt wel raar. Ik ben niet meer misselijk, mijn borsten zijn minder gevoelig en mijn buik is ook al minder dik. Maar in principe ben ik nog wel zwanger. Is een beetje verwarrend eigenlijk... Net alsof die klachten allemaal tussen je oren zitten. En nu je weet dat het niet goed is dat het allemaal ineens over is.
.* DJMomo vindt het hele zwanger wordt gebeuren even heul erg stom.
Dat is het ookquote:
* DJMomo vindt het hele zwanger wordt gebeuren even heul erg stom.
(en ok, baby maken is ook nog wel vermakelijk ) Mijn cyclus is ook 2 weken langer dan normaal, wat ik wel bijzonder vind, omdat ik direct weer Clomid moest slikken (de hoogste dosis). Met die pillen stimuleer je de rijping van het ei, maar mijn lijf heeft dat tegengehouden... Gek, hoe kort het ook geduurd heeft bij mij, dat het dan toch zoveel invloed heeft..
Ik moet twee dagen voor ik die pillen inbreng naar het ziekenhuis om een andere pil in te nemen ( ik weet niet meer hoe die heette). Ik weet niet zo goed waarom dat is? Is dat dan niet nodig als je zelf al bloedverlies hebt?quote:
Zomerzon, ik heb bij m'n m.a. ook een tijdje gewacht of het vanzelf op gang kwam. En na ongeveer 1,5 week had ik een klein beetje bloedverlies en de 2 dagen erna heb ik de pillen ingebracht. Dat kwam toen ook 'goed' uit, het was hemelvaartsdag en m'n vriend had vrij, dus die was lekker thuis. Het lijkt er op dat er bij mij vanzelf iets op gang kwam met dat bloedverlies dat ik, voor mijn gevoel, met die pillen net dat extra zetje heb gegeven. Ik was er toen ook wel klaar mee/voor.
Na 27 dagen werd ik alweer ongesteld en van te voren was ik ook zeer regelmatig.
/folder leest
Ik heb geen idee. Daar hebben ze mij toen niks over gezegd. Ik ben de dag ervoor bij de gyn geweest en die heb ik daar niet over gehoord iig.quote:
[..]
Ik moet twee dagen voor ik die pillen inbreng naar het ziekenhuis om een andere pil in te nemen ( ik weet niet meer hoe die heette). Ik weet niet zo goed waarom dat is? Is dat dan niet nodig als je zelf al bloedverlies hebt?
, sterkte.DJMomo, heel veel sterkte
. Ik werd niet misselijk van de miskraam. Had op gevoelige borsten na, sowieso geen zwangerschapsverschijnselen. Alleen zere borsten. Dat verdween ongeveer een week na de miskraam. Achteraf bezien was mijn buik al wel wat dikker van de zwangerschap
. Maar dat had ik op dat moment eigenlijk helemaal niet door, stom he 
. Ná de miskraam merkte ik pas hoe plat mijn buik eigenlijk weer was . Ik ben godsgruwelijk ongesteld nu
. Veel erger dan ik voor de mk was. Dit is mijn tweede "ongesteldheid" (ben weer aan de pil), heb veel meer buikpijn dan eerder. Ik vind op dit moment ook alles wat met vruchtbaarheid te maken heeft niet zo leuk .Achteraf gezien was ik heel de zwangerschap niet misselijk tot 2e kerstdag. Vanaf die dag heb ik elke dag op de bank gelegen en voelde ik me zwaar beroerd. Ik dacht dat het kwam omdat ik vakantie had en de regelmaat er een beetje uit was. Had ook veel moeite met eten. 2 januari hadden we de eerste echo waaruit bleek dat het vruchtje een week eerder was gestopt met groeien. En dat was precies 2e kerstdag. Dus achteraf gerekend ben ik pas misselijk geworden toen het niet goed was.quote:
Sorry, ook nog eens doodziek, kop vol snot, duf als konijn. Maar wie werd er juist misselijk "van" de miskraam?
Ik moet eerst in het ziekenhuis Mifegyne innemen en dan twee dagen later de Misoprostol (heb het ff nagekeken). De Misoprostol heb ik al opgehaald bij de apotheek maar de Mifegyne mag ik alleen in het ziekenhuis ophalen en innemen. De Mifegyne is inderdaad een soort morning-after pil waardoor de hormonen afnemen en je baarmoedermond open gaat staan. Als je dan twee dagen later de Misoprostol inneemt dan zou alles wat beter op gang moeten komen.quote:
De assistente van de gyn heeft me gisteren nog terug gebeld en ik mag alles een week opschuiven. Dus dat is ook geregeld. Nu moet ik dan volgende week donderdag de Mifegyne innemen en dan kan ik zaterdag de Misoprostol doen.
Had echt gehoopt daar voorgoed van af te zijn!Dank zomerzon. voor je info. Over die mifegyne werd hier niets gezegd. Klinkt als een goede toevoeging.
Hier, heb al weken een onrustige buik. Dacht dat het van groeien van baarmoeder kwam. Maar vraag me nu af of het al niet een begin is. Je gaat er nu natuurlijk ook nog meer op letten, en dan lijkt het wel steeds meer te worden... Nouja, afwachten.
.Ik voel verder nog helemaal niks borrelen in de baarmoeder-regio. En er gebeurt nu al twee weken niks meer dus ik weet niet of mijn lichaam binnen deze week nog zelf actie zal ondernemen...
Ex-farmacie student spreekt: Jup, klopt de morningafterpil is een OTC middel. Echter, dat gaat om de gewone morning-afterpil met Levonorgestrel. Mifepriston/Mifegyne is niet vrij verkrijgbaar.quote:
Maar MAP is toch gewoon over the counter?
[ Bericht 0% gewijzigd door ProjSkippy op 10-01-2013 13:05:45 ]
En dan kan ik meteen ook nog wat vragen stellen daar. Want ik weet dus nog steeds niet of ik die 4 volgende pillen nu in moet nemen of in moet brengen... En dat lijkt me ook wel handig om te weten...
.Morgen om half 10 mag ik voor de echo
Ik ga voor je duimen morgen!quote:
Zomer, fijn dat het een weekje later mag allemaal.
Morgen om half 10 mag ik voor de echo
Vertel vertel!quote:
Zomer, fijn dat het een weekje later mag allemaal.
Morgen om half 10 mag ik voor de echo
goed nieuws, Nikki! Begrijp ik nou goed dat jullie hebben besloten om toch verder te gaan?
Goed nieuws! Positief vooruit kijken! En lekker weer veel klussen de komende tijdquote:
Goed nieuws, alles is schoon. Er was een mooi 'streepje' op de echo te zien, het baarmoederslijmvlies was dus mooi dun en het brokje van ongeveer 1 cm wat er een maand geleden nog zat was foetsie! Groen licht voor een nieuwe pgd behandeling dus.
.Ja, we gaan nog een laatste poging doen. Mijn man wilde heel graag nog een keer, dus afgelopen maandag heb ik met verstand op 0 de gyn weer gemaild.quote:
Yay
Begrijp ik nou goed dat jullie hebben besloten om toch verder te gaan?
Nu op naar de volgende ongesteldheid en dan kunnen/mogen we weer beginnen met onze laatste 1 of 2 cryootjes! (een van de weinige keren dat ik graag ongesteld wordt overigens).
Fijn dat je de keuze niet hoeft te maken, maar niet fijn dat het nu zeker definitief klaar is. Heel veel sterkte DJMomo!quote:
Een keuze tussen curretage of pillen lijkt mij bespaard te blijven. Vanmorgen begonnen met bloeden.
Ik had zaterdagochtend ook licht roze afscheiding. Dus ik dacht ook dat het begonnen was. Maar zet niet door helaas... Dus ik blijf nog afwachten...
.Hoe laat heb je de afspraak bij de huisarts?
11.10u. neem ZL maar mee, die is weer naar huis gestuurd van kdv ivm oorpijn.
Ja inderdaad. Dat is nu afwachten. Ik weet wel dat een vriendin van ons direct na de eerste poging ook zwanger was en ook een miskraam heeft gehad. Daarna waren ze er zo mee bezig en raakten ze zo gefrustreerd als het niet lukte dat ze er nog een jaar over gedaan hebben om weer zwanger te worden. En dat wil ik voorkomen. Dus ik probeer alles rustig af te wachten om niet in die valkuil te lopen.quote:
Die onzekerheid is heel herkenbaar. Ik vond dat heel stom, je weet niks, hebt niks, kan niks. Je zit in een soort stom, onzeker 'niemandsland' en niemand kan zeggen hoe of wat, of hoe het verder gaat (en wanneer)
Maar de miskraam mag van mij nu wel op gang komen want ik ben er nu wel klaar mee...
Gelukkig weet ik in ieder geval zeker dat komend weekend die in ieder geval op gang komt. En dan afwachten wanneer ik weer ongesteld wordt.
Ik was er helemaal niet mee bezig hiervoor, maar had dankzij die jubelverhalen zoveel hoop dat het meteen weer goed zou zijn... en ik doe nu bijna elke dag een test, maar nada, noppes
. Ik moet om 14.20 uur bij de huisarts zijn vandaag en ik heb al mijn vragen opgeschreven. Tijd voor wat actie hier, ben er zó klaar mee.
Wanneer moet jij weer naar het ziekenhuis, zomerzon?
Ik snap dat je duidelijkheid wilt. Zeker als je sindsdien nog niet ongesteld bent geworden. Daar wordt je dan helemaal gek van. Want nu heb je helemaal geen richtlijn wanneer je zwanger zou kunnen zijn. Ik hoop dat je vanmiddag wat meer duidelijkheid kunt krijgen!quote:
Ja je leest zoveel verhalen van meiden die meteen na een miskraam weer zwanger worden...
Ik was er helemaal niet mee bezig hiervoor, maar had dankzij die jubelverhalen zoveel hoop dat het meteen weer goed zou zijn... en ik doe nu bijna elke dag een test, maar nada, noppes
Ik moet om 14.20 uur bij de huisarts zijn vandaag en ik heb al mijn vragen opgeschreven. Tijd voor wat actie hier, ben er zó klaar mee.
Wanneer moet jij weer naar het ziekenhuis, zomerzon?
Ik moet in ieder geval donderdag na mijn werk om die "abortuspil" op te halen en in te nemen. En dan zaterdag die andere pillen inbrengen of innemen. Daarna volgende week dinsdag naar de gyn om te kijken of alles goed is gegaan. Dus ik ben er nog wel even zoet mee. Maar ik zal wel blij zijn als het weg is en ik weer verder kan. En dan ook eerst maar eens een ongesteldheid afwachten.
Heb me voorgenomen om vanaf volgende week weer goed te gaan sporten en gezond te eten dus hopen dat dat voor wat afleiding kan zorgen.
Uiteindelijk ben ik na 5 maanden weer zwanger geworden, best snel nog maar voor mijn gevoel een eeuwigheid.. Toen dat ook mis ging was ik wel direct de maand erop weer zwanger, toen pakte mijn cyclus zich wel meteen weer op.
Het blijft lastig, hopelijk kan de arts iets voor je betekenen
Zomerzon, ook veel sterkte voor jou!!
Dank je wel!quote:
Zomerzon, ook veel sterkte voor jou!!
DJMomo weet je al meer?
.Tnx all. Heb me nog nooit zo kut gevoeld.
.Ik ben weer terug van de huisarts, die zelf niets wilde doen
. Maar ze heeft me wel weer doorgestuurd naar de gyn, en daar kan ik volgende week vrijdag terecht.Misschien kruip ik tot die tijd maar even onder een steen, heb het best een beetje moeilijk met alles
. Misschien juist wel fijn dat je ha niet eerst zelf wat probeert - ondanks dat het weer nog meer wachten is nu kan het straks wel prettig zijn dat je in een streep door bij de gyn bent
Mijn miskraam was natuurlijk heel anders, maar juist door de echo's die ik bij de gyn krijg, weet ik wel precies of er wel of geen ei aan het groeien is en daardoor weet ik nu dat ik pas over 2 weken ongesteld word (mijn miskraam was 11 december).. Je krijgt wel inzicht daardoor... Ik hoop dat het jou ook iets positiefs brengt!
En verder een
natuurlijk.. voor jullie allebei.Zand, het is wel fijn inderdaad dat je nu naar de gyn mag. Die kan ook meer doen en zien dan de ha. Iedere echo is mooi meegenomen denk ik dan maar. Dan kunnen ze inderdaad kijken of er al eitjes aan het rijpen zijn en of er misschien iets is wat de boel blokkeert. Je weet maar nooit... Maar dan weet je het in ieder geval wel. Dat vind ik altijd wel beter dan onzekerheid. Wel balen dat je nog tot volgende week moet wachten.
Ik voel me wel ontzettend ongesteld met bijbehorende hoofdpijn en darmklachten, maar weer geen bloed meer.
Ben wel blij dat ik morgen naar het zh mag en dat zaterdag alles er uit zal komen. Want ik ben er echt wel klaar mee nu. Dan kunnen we eindelijk verder.
En hoe is het bij jou DJMomo?
Hoop dat door het voorwerk je lichaam wel wat meer ontvankelijk is voor de pillen, en je dus bij de groep hoort waarbij dat gewoon afdoende is. (Does that make sense?) mijn update stond in WOHTS OUD / Wachten op het tweede streepje deel 243
Zomerzon
.Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Dat hoop ik ook. Dan heeft mijn lichaam zelf al een begin gemaakt om het af te stoten en dan dienen de medicijnen alleen als versnelling. Hopen dat het er dan ook allemaal uit wil komen.quote:
Stom
mijn update stond in WOHTS OUD / Wachten op het tweede streepje deel 243
Ik heb het gelezen. Heel veel succes vanmiddag! Ik ga voor je duimen!
Ik heb om een consult bij de gynaecoloog gevraagd ivm vervolg. Morgenochtend half 11 is dat al. Ik wil niet afwachten, maar zal dat wellicht moeten ivm mijn longontsteking, en dat ik nu niet onder narcose mag. Ook in geval van de methode met pillen, is een curretage (en dus narcose) wellicht toch nog nodig bij hevig bloedverlies. Zal dus sowieso na het weekend worden denk ik, dan is mijn ab-kuur iig klaar. VK begon over 2 weken afwachten, en de 28e weer eens contact hebben met elkaar van hoe nu verder, maar dat vond ik echt te ver weg.
Ik snap dat je het allemaal te lang vind duren. Maar je moet jezelf ook de kans geven om er goed over na te denken. Mijn eerste reactie was ook een curretage om er snel vanaf te zijn, maar toen ik er op internet over gelezen had wilde ik het echt niet meer. Dat moet je echt even laten bezinken. Maar twee weken afwachten is inderdaad wel veel. Denk er goed over na en lees op internet wat het allemaal inhoudt. Dat heeft bij mij ook geholpen.
Je kan ook kiezen voor de pillen en dat dit weekend doen. Als dan alles er niet uitkomt met de pillen kan je daarna altijd nog een curretage doen. Dat hou ik ook nog even achter de hand.