Welke film heb jij pas gezien? Recensies! Deel CCX

Cafe de Flore (2011, Jean-Marc Vallée)

Woorden kunnen eigenlijk geen goed doen aan Cafe de Flore. Het is vooral een film die je moet beleven, een film die je moet voelen. De twee, of eigenlijk drie, verhaallijnen lijken op het eerste zicht weinig met elkaar van doen te hebben, maar het is continu duidelijk dat er wel degelijk een verband tussen zal zijn. Langzaam aan komt het verband dan toch aan licht. Het laatste zetje tegen het einde (waarin het medium de sluier definitief oplicht) was net iets te overduidelijk, maar dat doet weinig af aan de fantastische parallel die gelegd wordt.

Zo nu en dan oogt de film thematisch gezien wat zwaar. Er wordt wat gezinspeeld op een zwaar drama, maar de afwisseling van romantiek, melancholiek en een klein vleugje drama zijn sterk verweven met dromerige sequensen en een haast perfecte sfeer. Regisseur Valléé probeert hiermee de emotie van de kijker te beroeren, wat met het kleur- en lichtgebruik en de sterke soundtrack al prima lukt. En dan zijn er nog de acteurs die hun rollen perfect vertolken… Erg mooie film met ook een zeer sterk script, die na afloop op ratio zelfs nog meer aan kracht lijkt te winnen.

New Kids Turbo (2010)



Kan ik kort over zijn: geweldig! Alleen die scene met Reinout Oerlemans is overbodig en past gewoon niet in de film.

7.5/10

Sinister
Het verhaaltje (man, een schrijver die oude moordzaken onderzoekt, verhuist met z`n gezin naar een eng huis) klinkt inderdaad ontzettend cliché. En dat is het ook. Ik had vooraf dan ook niet verwacht dat ik de film zo eng zou vinden. Een hele positieve verrassing dus. De sfeer is creepy, veroorzaakt doordat de enge momenten zich (uiteraard) enkel in het donker afspelen, en dat wordt opgevoert naar het einde toe. De kleine details, de dingen die gebeuren en je eigenlijk alleen ziet als je goed oplet, zijn een toffe en enge toevoeging.
Ethan Hawke speelt zijn rol van steeds verder doordraaiende vader met verve. Het einde is dan wel voorspelbaar maar het maakt de film er niet minder goed om.
Een positieve verrassing dus, eentje die mij en mijn vriendin in ieder geval een eng en nagelbijtend avondje bioscoop heeft bezorgd.

IMDB Cijfer: 7,0/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Beasts of the Southern Wild (2012, Benh Zeitlin)

Beasts of the Southern Wild vertelt het verhaal van een 6-jarig meisje, dat in de armoedige gemeenschap leeft met haar vader en in afwachting is van een verschrikkelijke storm. We krijgen een (post-)apocalyptische wereld voorgeschoteld. Het leven is hard en dat wordt op meerdere manieren getoond: niet alleen door de erbarmelijke omstandigheden waarin men verkeert, ook door de woorden en daden die we te horen en zien krijgen. Nimmer wordt het echter depressief, want in hoeverre zou een onschuldig en naïef meisje dit zo al kunnen zien?

Deze visie van debuterend regisseur Zeitlin, die met een minimaal budget en heerlijk onbevangen amateuracteurs werkte, levert een prachtige prent op. Door alles te bekijken vanuit de ogen van een 6-jarig meisje en alles wat daarbij haast vanzelfsprekend komt kijken, voel het af en toe een beetje sprookjesachtig aan. De visuele kracht en de cajun-geïnspireerde soundtrack maken hier een echte filmfestivalfilm van. Ondanks de apocalyptische setting (vergelijkingen met Orleans en Katrina gaan goed op) is het zelfs een hoopvolle film en dat is misschien nog wel de knapste prestatie. Aanrader.

Jagten (2012) - IMDb
Er was eens een kleuterleider die altijd prettig met de kindjes van zijn school omging. Tot er plots een misverstand ontstaat en één van de leerlingen indirect en onterecht suggereert dat sprake is van kindermisbruik. Dat kan uiteraard niemand over zich heen laten gaan en al snel wordt hij ontslagen, komt er een politie-onderzoek en keert het hele dorp zich tegen hem.

De film schetst een beeld van wat er zo allemaal kan gebeuren wanneer iemand met dergelijke beschuldigingen wordt geconfronteerd. Vele mensen reageren nogal ongenuanceerd hysterisch wanneer de term pedofilie valt en zelfs de onderzoekers duwen de slachtoffertjes (waar in dit geval dus niets mee is gebeurd) onbedoeld in een bepaalde richting en leggen hen woorden in de mond. Het is 1 van de meest smerige dingen die iemand kan doen, maar het is ook 1 van de meest vreselijke dingen om onterecht van beschuldigd te worden, want ga maar eens uitleggen dat het schattige kleutertje aan het liegen is (omdat die na een tijdje zelf ook niet goed meer weet wat er nu exact gebeurd is).

Nou goed, het is dus een vrij sterk verhaal, met centraal een knappe prestatie van Mads Mikkelsen als de protagonist/antagonist en er is ook nog een mooie rol voor de vader van het slachtoffer. Het verhaal wordt ook zo verteld dat er constant een soort onderhuidse spanning in de film zit die zeker een meerwaarde is. Aanrader dus, net iets minder dan Festen (van dezelfde regisseur), maar veel moet hij er niet voor onderdoen


End of Watch (2012) - IMDb
Ik weet niet goed waarom, want de kritieken waren goed, maar ik had hier dus niet veel van verwacht. Het eerste kwartier vond ik het ook niet bijzonder, wat agenten die wat stoer zitten te doen en proberen zo cool en ad rem mogelijk op alles te reageren. Na een tijdje begon het echter te klikken met het duo (dat sowieso een goede chemistry heeft), komt er zowaar wat lijn in het verhaal en stoorde ik me ook niet meer aan het ietwat onconventionele camerawerk. Op 't einde van de film zat ik helemaal mee te leven en moest ik concluderen dat die goede kritieken dus toch terecht waren. Maak dat mee.


Les vampires (1915) - IMDb
Een Franse film uit 1915 die 6 en een half uur duurt. Zoiets kijk ik, gewoon omdat het kan. Dan moet ik er wel bijvertellen dat het stiekem uit 10 hoofdstukken bestaat (variërend van 10 minuten tot 50 minuten) die allemaal perfect apart kunnen gekeken worden, wat ik dan ook heb gedaan.

Het gaat niet over vampieren, maar over een misdaadorganisatie die zich Les Vampires noemt. Ze nemen het op tegen een journalist die hen probeert te ontmaskeren. Het grootste pluspunt van deze film(s) zijn die Vampires zelf, dat is een redelijk veelzijdig en cool kliekje waar allerlei types rondlopen. Helaas kan niet hetzelfde gezegd worden over onze journalist. Dat is een buitengewoon saaie figuur die niet echt van het scherm spat. Hij wordt dan ook nog eens bijgestaan door een vreemde sidekick die zou moeten gelden als comic relief, maar die overdrijft daar nogal in en lijkt daardoor in de verkeerde film mee te spelen.

Gelukkig duikt er na enkele hoofdstukken plots een concurrerende crimineel op die het ook gaat opnemen tegen Les Vampires en ontstaat er een veel boeiender duel. Helaas blijft dit niet duren en is 't op het einde terug aan onze nietszeggende held, waardoor het hele verhaal terug wat inzakt. Al bij al is 't wel leuk om een hele vroege incarnatie van een TV-serie te zien en deel 4 tot 8 van de reeks zijn best tof, alleen jammer van de mindere proloog en epiloog.


The Giant Mechanical Man (2012) - IMDb
Jenna Fischer doet mee in deze film. Enige reden dat ik 'm heb gekeken en 2 dagen later ook zowat het enige wat ik heb onthouden. Het gaat over 2 dertigers die nog altijd niet weten wat ze nu juist willen met hun leven en daardoor constant gezeik moeten aanhoren van hun vrienden/familie. Dan ontmoeten ze elkaar en .... tja, dan gebeurt er veel en eigenlijk ook niets. Dan krijg je een indiefilmpje voorgeschoteld zoals er elk jaar tientallen worden gemaakt. Het is braaf, middelmatig en een leuk tussendoortje.

End of Watch (2012)

De film gaat over 2 politiemannen in Amerika, behalve partners in hun beroep zijn ze ook beste vrienden.
In hun wijk krijgen ze een aantal grote vangsten, en daardoor worden ze het doelwit van de gangleden.

De film is geschoten vanuit handcameras en dergelijke, vaste cameras in de auto, etc etc, daardoor krijgt het een erg 'Cops' gevoel (de reality serie).
Behalve dat door het camera werk de film echt aanvoelt is het ook de film zelf, wat ze mee maken, hoe ze dingen aanpakken...het voelt allemaal erg echt aan.
Soms voelt de film wat langzaam maar toch wordt het nooit saai.

Erg mooie film die een goede en realistische kijk geeft op het politiewerk.

imdb: 7.9
Ik: 8.0

Argo

Uitstekende cast, goed geacteerd, interessant verhaal en bovenal een grauwe sfeer die over de hele film hangt. Kortom, een aanrader.

Argo, fuck yourself

8.5

quote:

Op maandag 26 november 2012 14:23 schreef planethugo het volgende:
Argo

Argo, fuck yourself

8.5

Week End
Het is Jean-Luc Godard`s laatste film die qua nog enigzins te volgen is (howel je dat toch beter niet kunt doen en het beter gewoon over je kunt laten komen). Hij gaat hier al steeds meer de politieke kant op, over zijn politieke voorkeur laat ie dan ook geen twijfel bestaan. Het geheel is radicaal, op een goede manier: alles kan en mag en het verhaal wordt dan ook enkel gebruikt als uitgangspunt, om zo zijn gedachten de vrije loop te kunnen laten over onder meer de hedendaagse maatschappij, het consumenten gedrag en (uiteraard) de politiek. En dat is geen al te best beeld dat ons wordt voorgeschoteld.

Visueel is het misschien wel één van Godard`s beste films, waarin hij gebruik maakt van veel hele lange shots. Daverend middenpunt daarvan is de bijna 10 minuten durende scene die zich geheel in de file afspeelt. Geniaal.
Het is radicaal, het is bizar en het is alles omvattend. En hoewel het over het algemeen best een humoristische film is wordt je van het beeld dat Godard over ons en de wereld schetst niet bepaald vrolijk.
Om met de legendarische criticus Pauline Kael te spreken: "Weekend is Godard's vision of Hell, and it ranks with the greatest".

IMDB Cijfer: 7,2/10
Mijn Cijfer: 9,0/10

Hell 2011





Een post-acopalyptische thriller uit Duitsland/Zwitserland van Ronald Emmerich.

De zon is de grootste vijand van de mens, wij volgen het verhaal van Marie en haar zusje die bijgestaan door twee mannen een poging waagt te overleven.
Een goed gemaakte verblindende film, en dat laatste komt vooral door het HELLE zonlicht, waar de Duitse titel aan refereert.

Een prima film, spannend en zeer de moeite waard.

IMDB 5.9
DrDarwin 7.5
Gaat dat zien,..als je van het genre houdt.
_{En het liefst in het Duits als het even kan....}

Skyfall

Leuk! Die aflevering van macgyver had ik nog niet gezien!

Ik: 7,5

Detour
Aardig filmpje in film-noir-stijl. Een kerel (Tom Neal) lift naar de Westcoast om zijn geliefde te zien, maar plots overlijdt een kerel met wie hij een heel deel meerijdt. Vanaf doen maakt ie de onlogische keuze om zijn identiteit aan te nemen. Wat suffig vond ik dat en ik vreesde dat de film afkoerste op nog meer suffigheid. Maar gelukkig, al gauw komt hij in contact met een mysterieuze dame (Ann Savage), die de film nog weet te redden en de hoofdpersoon van het stuk in een penibele situatie brengt. Wat een toffe rol had zij!

Al met al kreeg ik gemengde gevoelens. Detour maakte geen grote indruk op mij, maar het had wel zo zijn momenten zullen we maar zeggen. Wat overigens wel jammer is, is de vertelstem van Neal die echt alles moet becommentariëren en maar door blijft ratelen in een sikkeneurige gemoedstoestand. Dat was echt teveel van het goede. Cijfer: 6,5

Skyfall
Jajaja, weer eens een hele puike Bond . Wat vooral opvalt zijn de prachtige settings die Mendes heeft weten te schieten. Vooral de scenes in China zijn een lust voor het oog. Met Bardem als bad guy kan ook weinig fouts gaan, sterker nog, hij hoort zeker in de top 3 beste Bond-slechteriken ooit. De nieuwe Q (type blaag) vond ik ook goed gekozen. Kortom een tof spektakel is dit. Ietsje meer actie had gemogen, maar een best interessant verhaal zorgt voor een prima eindoordeel.

Bring me the Head of Alfredo Garcia
Gave film weer van Sam Peckinpah. Ik vond dit wel weg hebben van een western in een moderne setting. Het oogt zelf nu nog zeer modern door Peckinpah's rechttoe rechtaan-stijl: lekker rauw en gewoon laten zien waar het op staat: veel geweld (prachtig gefilmd overigens), harde dialogen en af en toe nog wat bloot. Verhaal is niet heel diepgaand, maar blijft leuk om te volgen. Ik wou toch wel graag weten hoe het afliep en de climax daarvan zat prima in orde wat mij betreft! Cijfer: 7,5

The Broken Circle Breakdown (2012) - IMDb
Ik vind Felix Van Groeningen (van onder meer De Helaasheid der Dingen) een interessante regisseur om te volgen, zeker omdat hij met elke film nog net iets groeit en iets aflevert wat beter is dan de vorige. Ook hier is dat het geval. Het verhaal draait rond een koppel wiens kind kanker krijgt, waarna er helaas allerlei vreselijke dingen gebeuren.

Tuurlijk is 't acteerwerk sterk en is 't ook wel goed geschreven, maar wat deze film iets specialer maakt, is dat zowel de moeder als de vader in een bluegrass bandje spelen en dat de optredens van dat kliekje min of meer de lijm vormen die de hoofdstukken aan elkaar bindt, wat zeker een meerwaarde biedt. Wanneer ze samen een duet zongen, deed het me verschillende keren aan Phoenix/Witherspoon uit Walk the Line denken en na wat andere reviews te hebben gelezen, was ik blijkbaar niet de enige die dat had opgemerkt. Klein minpuntje is wel dat niet alles chronologisch wordt verteld, terwijl dat niet zoveel toevoegde, maar uiteindelijk vond ik het toch een heel speciale film.


Trouble with the Curve (2012) - IMDb
Een leuke sportfilm kan er bij mij altijd wel in. OK, het is bijna altijd hetzelfde verhaal, maar ik vind het nu eenmaal leuk om te kijken. Hier gaat het echter niet, zoals gebruikelijk, over een team vol underdogs dat zichzelf even overstijgt, hier gaat het over een stokoude en norse talentscout die koppig weigert met pensioen te gaan en dan maar met zijn dochter rondreist op zoek naar dat ene talent.

Een stokoud en nors figuur, dan hebben we 't natuurlijk over Clint Eastwood die zich weer doorheen een film gromt en mompelt. Helaas is Clint tegenwoordig alleen nog geïnspireerd als hij het tegen een stoel moet opnemen en kan je vragen stellen bij zijn gedrevenheid. Naast Clint hebben we ook nog Amy Adams als zijn dochter en die is, zoals in al haar films, op alle vlakken een pluspunt. Tot slot is er ook nog een weinig memorable rol voor Justin Timberlake als love interest voor Adams, maar die krijgt eigenlijk niets om mee te werken, dus je kan 'm weinig verwijten. Als geheel is 't een klassieke opeenvolging van zetten, het kleurt allemaal braaf binnen de lijntjes. Clint verdient een betere film om zijn acteercarriere af te sluiten, maar ik vraag me af of er nog wel iets beters inzit, het lijkt allemaal een beetje op.


Amour (2012) - IMDb
Elk jaar heb je goede films, erg goede films en films die "het" hebben. Van die laatste categorie zijn er elk jaar maar een paar (voor mij vorig jaar Drive en A Separation) en dit jaar heb ik er nog steeds geen zien passeren. Stiekem had ik gehoopt dat Amour dat zou kunnen worden, maar helaas. Het is "slechts" een erg goede film.

In tegenstelling tot de andere films van Haneke, kan je hier wel stellen dat het onderwerp toch wat gevoelliger/persoonlijker/warmer is dan zijn andere films. Een koppel op hoge leeftijd wordt geconfronteerd met het feit dat de gezondheid van mevrouw na wat beroertes serieus achteruit en dat men zich kan beginnen afvragen hoe waardig haar leven nog is (en hoe belangrijk die waardigheid is). De 2 hoofdrolspelers leveren allebei een motherfucker van een acteerprestatie, dus daar ligt het niet aan, maar ik vond het jammer dan het plot zó rechtlijnig was. Eigenlijk herkende ik alleen de typische Haneke-stijl in de eerste scene en de slotscenes, daartussen is de film geregeld verrassend conventioneel, al blijkt nog steeds overal uit dat het gemaakt is door/met extreem competente mensen.

Wat me trouwens wel verrast, is dat Emmanuelle Riva (terecht) wordt gezien als kanshebster voor de oscars en dat Jean-Louis Trintignant niet eens wordt vernoemd, terwijl ze even sterk acteren, maar goed, hetzelfde kan gezegd worden voor Marion Cotillard (die heeft natuurlijk een voor het leven) en Matthias Schoenaerts in De Rouille et d'Os en daar wordt ook alleen Cotillard genoemd.

Nu is de film voor mij wel degelijk top 5/10 materiaal voor dit jaar en is 't dus niet echt eerlijk om hem te doen uitschijnen als tegenvaller omdat de verwachtingen heel hoog lagen, maar goed, ik kan 't ook niet helpen . Misschien stijgt hij nog in waardering bij een 2e zit of nadat hij een tijdje in mijn hoofd heeft rondgespookt.

Taken 2 (2012, Olivier Megaton)

Taken was nog best een aardige film: hoewel het verhaal weinig voorstelde en de realiteit ver te zoeken was, zat het goed met de sfeer, de actie werd prima in beeld gebracht en de citaarbaarheid maakte het een kleine culthit. Dit tweede deel is echter van alles hetzelfde, maar dan minder. Liam Neeson is de jongste niet meer en hoe hard er geprobeerd wordt zijn houterigheid te verbergen, het lukt simpelweg niet.

Met druk camerawerk en snelle montage wordt getracht de mankementen van de nieuwgeboren actieheld op leeftijd te bedekken, maar het is over het algemeen genomen té druk en té snel. Dit leidt af, maar gelukkig wordt er zo snel geschakeld dat er nauwelijks tijd is om bij stil te staan. Daarbij is het scenario op vrijwel alle vlakken te voorspelbaar en is het einde toch een kleine sof. Zelfs in het gebrek aan realiteit, wat bij actiefilms vrij standaard aanwezig is, sloeg het script net te ver door.

Om de kijker nog enig houvast te bieden zitten er wat rustigere actiesequensen in de film en er wordt bijna dezelfde sfeer gecreëerd als bij Taken. Toch is dit slechts een film waarbij er goed verdiend gaat worden, want kwalitatief gezien past Taken 2 maar net bij de dertien in het dozijn. Leuk was nog wel dat er twee tracks van de Drive-soundtrack werden gebruikt, hoewel deze veel minder goed gebruikt werden. Exemplarisch toch wel.

End of Watch
Goed, over het plot is al genoeg gezegd.
In het begin dacht ik nog de zoveelste politie film te gaan kijken. Gaandeweg trekt de film je in het verhaal en je krijgt een soort van band met de hoofdpersonages omdat je er zo dicht op zit. Op het eind krijg je het gevoel dat het zo een waargebeurd verhaal kan zijn

8.0

zeer spannende en goeie thiller-horror, Goed acteerwerk en spannend gemaakt.
Heb er vanaf het begin tot bijna het eind met veel spanning naar gekeken..
Alleen het einde vind ik een zware domper, het voelt een beetej alsof het maar ''ff snel'' moest eindigen en dat er op het eind maar wat van gemaakt is...
Jammer, ik geef de film alsnog een 7 maar als het einde beter/goed was geweest had ik hem zeker 8 tot 8.5 gegeven

_{Heb een vracht films hier op de NAS staan die ik allemaal nog eens wil/moet kijken; veelal niet de nieuwste (uiteraard) dus als jullie het niet erg vinden zal ik mijn pogingen tot recensies hier plaatsen...}

Moonrise Kingdom (2012)


Regie: Wes Anderson
Met Bruce Willis, Bill Murray, Edward Norton e.a.

quote:

De film speelt zich af op een eiland voor de kust van New England in de jaren '60. Een jongeman en een meisje worden verliefd op elkaar en besluiten samen weg te lopen. Iedereen is in rep en roer en de hele stad wordt op zijn kop gezet om ze te vinden, wat misschien niet eens zo'n slecht idee is.

Tja, de bekende standaardkarakters zijn er weer; het in de sleur geraakte koppel, mislukte agent en wat hoofdrolspelers die 'anders' zijn. Maar goed, hier valt ook niet veel meer voor te verzinnen.
Een punt waar deze film wat mij betreft echt in uitknalt is de cinematografie het begint al bij de beginscenes door het huis (een meer plezieriger versie van Panic Room, 2002) en gaat de hele film door. En die heerlijk droge long shots, geweldig. Alleen al daarom is deze film een aanrader. Bill Murray, Edward Norton en Bruce Willis zijn 3 extra goede redenen. Het vrij standaard verhaal (met een aantal - in mijn ogen - vage wendingen en toevoegingen; Wes Anderson dus...) neem je op de koop toe.

_{En Kara Hayward / Suzy lijkt bizar veel op iemand uit een projectgroep van mij op de uni tijd geleden}

The Misfits (1961) - IMDb
Een pas gescheiden jongedame valt voor een charmante oude cowboy.
Zoals meer films van Huston is dit een echt acteursvehikel vol met interessante karakters en sterke dialogen.
De film is ook bijzonder doordat het van beide legendarische hoofdrolspelers, Marylin Monroe en Clark Gable, de laatst film is geworden.
De film is geschreven door haar Monroe's toen nog echtgenoot Arthur Miller als beschouwing op haar. De rol is dus letterlijk voor haar geschreven. En dat is te merken. Ze schittert in de rol van naïeve dwalende schoonheid met een enorm meelevend hart als Marilyn Monroe. Alleen zij kan dit soort bijna kinderlijke verbazing verleidelijk maken.
Maar de helden van de film zijn de oude rotten uit het vak. Ten eerste is er Clark Gable als de oude vrouwenverslindende cowboy wiens levensmotto is: "anything better than wages." Clark Gable is op z'n oude dag innemend als altijd. Ook de trots van een man die boven alles vooral een vrij man wilt zijn, geeft hij goed weer. Gable zelf zei over de film: “This is the best picture I have made, and it’s the only time I’ve been able to act.”
Ten tweede is er Thelma Ritter als de doorgewinterde en cynische oude vrouw. Ze steelt elke scène waarin ze zit. De conversaties tussen deze twee behoren tot de hoogtepunten van de film. Jammer genoeg is haar rol maar klein en verdwijnt ze in de tweede helft van de film.
Als dat nog niet genoeg is zijn er ook nog uitstekende bijrollen van Eli Wallach en Montgomery Clift, die ook niet meer heel veel jaren heeft geleefd na deze film.
Heel symbolisch is het keerpunt in de film een jacht op een paar wilde paarden, die andere overblijfsels uit een andere tijd die zich door niemand willen laten vangen. Waarbij het onschuldige idealisme van Monroe botst met het pragmatisme van Gable.
cijfer: 7.5

Skyfall

Ik vond het een goede actiefilm, met alle Bond verplichtingen en humor er netjes in verwerkt. Dat is dus positief, wat mij betreft. Wel had ik graag wat meer exotische locaties en wat minder UK gezien, maar dat zal wel moeten wachten tot Bond 24 en 25.

IMDb: 8,1
Ik: 7,5

Die Moonrise Kingdom lijkt me interessant, alleen al om de 3 acteurs

Eergisteren weer eens American Beauty bekeken. Blijft een steengoeie film, al vond mijn vrouw hem niet veel aan Avondje daarvoor Bruce Almighty, kwam helaas niet verder dan een 6,5.

Dawn of the Dead (1978) - IMDb

Tijdens een zombie-uitbraak zoekt een groep van vier mensen een veilig heenkomen. Uiteindelijk kiezen ze voor een winkelcentrum. De film gaat eigenlijk meer over de menselijke domheid dan over zombies. Het kan gezien worden als een aanklacht tegen de consumptiemaatschappij. De maker suggereert dat de consumenten die met z'n allen door die gigantische shopping malls dwalen eigenlijk meer dood dan levend zijn. De medemensen vormen door hun dwaasheid ook een veel groter gevaar dan de zombies. De geschminkte zombies komen nogal goedkoop over maar gezien het ongetwijfeld lage budget van de film en het feit dat hij dateert uit 1978, stoorde mij dat niet zo. Al met al, vind ik het terecht een klassieker.

imdb: 8,0
ik: 7,5

Veel positieve dingen over de film gehoord maar vond hem een beetje tegenvallen, vond het verhaal vrij dun en niet heel erg boeien... en ook de hele film was grotendeels gefilmd door een camera.. zowel de ''good'' als ''bad'' guys waren aan het kloten met cameras en vond dat niet echt prettig kijken...
Ondanks die negatieve punten kwam ik halverwege de film toch een beetje in de film en werd het interressant genoeg om hem af te kijken en zaten er wel een paar leuke actie scenes in...
maar overal niet meer dan redelijk - matig
5.5

Lawless

Een criminele en gevreesde familie verkoopt drank tijdens de drooglegging, als er een nieuwe machthebber komt wil deze een deel van de opbrengst maar dat laten ze niet zomaar gebeuren. Vooral het eerste uur was sterk, daarna verzaakt het vooral in vreemde plotwendingen, Shia lebouf die geforceerd wil laten zien wat hij in zich heeft, plotholes (kat en muisspel tussen Guy Pearce en de familie maar het huis van de familie blijft ongemoeid?), overbodige vrouwelijke karakters en een zeer matige shoot-out tegen het eind. Jammer want de setting en het (waarschijnlijk deels) waargebeurde verhaal is wel aardig.

6.5

Queen of Versailles


David en Jackie Siegel zijn of waren de eigenaren van een van de grooste time-share bedrijven in de wereld. Dankzij de economische crisis is alles vastgelopen en het gezin dat teveel geld had om uit te geven moet nu de dubbeltjes omdraaien. Maar toch worden er nieuwe fietsen gekocht voor de kinderen terwijl er nog dertig in de opslag staan en worden ze geconfronteerd met hun naïviteit.

De documentaire verveelt eigenlijk geen moment maar aan het einde wil je wel graag weten hoe het is afgelopen (terwijl het nu nog voort duurt)

7