Depressief door de hormonen, deel 10

Hé Mikoxx, wat rot...
Hoe lang geleden ben je bevallen? Hoewel dat eigenlijk niets aan je gevoel afdoet. Haal je kop uit het zand en ga naar je huisarts. Er is zéker hulp mogelijk. Reken wél op een mogelijk fikse wachttijd...

Sparkling, wellicht een idee om in therapie te gaan. Zwanger zijn en daarna verse moeder worden maakt heel veel los. Bij mij zorgde het ervoor dat ik in heel oude patronen verviel, die ik eigenlijk dmv therapie al lang beheersbaar had gemaakt. Maar door zulke ingrijpende en wezenlijke veranderingen speelden ze heel erg op en haalden me faliekant onderuit. Ik kon gelukkig terecht bij mijn (oude) haptotherapeute. Hopelijk vind je snel een vorm van hulp die bij je past.

Mikoxx, ik stuur je een pakketje moed in gedachten. Ik hoop dat je gauw de stap zet om een afspraak bij de huisarts te maken, eventueel ga je samen met je man, you can do it!

Ik heb verder niets toe te voegen aan wat Moonah en Nijna zeggen mikoxx. Kies voor hulp, accepteer dat het nu niet lukt. Dat is moeilijk maar soms het enige dat je kan doen. Sterkte, het kan heel uitzichtloos lijken..

Moonah, dat is ook de reden dat ik de huisarts bezoek. Ik wil niet terug vallen na alles wat ik geleerd heb. Maar het lijkt wel of ik bijna niets geleerd heb in de afgelopen 10 jaar, het lukt me niet om mezelf de schop te geven om weer uit dit cirkeltje te komen. Het enige wat ik zeker geleerd heb is nu eerder erkennen dat er iets mis gaat in mijn hoofd. In had het misschien al eerder moeten doen, achteraf.. Maar daar verander ik nu niets meer aan, ik kan wel de toekomst beter maken, voor mij, mijn man en ons kindje! Want hoewel ik dus aardig in de knel zit om mijn angsten onder controle te houden kijk ik tegelijkertijd zo uit naar de komst van ons kindje en voel ik al zoveel liefde. Juist dat geeft me de kracht om nu al hulp te zoeken, ons kindje verdient het niet om bij een moeder te zijn die het allemaal niet meer weet.
De liefde is ook direct wat mij zo bang maakt. Ik hou nu al van het wezentje in mijn buik, wat nou als ik dat weer kwijt raak? Het is ook deels de angst om de angst los te laten. Door de angst bouw ik een muurtje die ik gebruik om mezelf te beschermen tegen eventueel verdriet dat kan komen. Maar het beperkt me ook in het genieten, mijn gevoelens staan genieten niet toe want dan brokkelt beetje bij beetje dat muurtje af en bescherm ik mezelf niet meer. Maar juist de angst is ook datgene dat de paniekaanvallen veroorzaakt.
Ik heb cognitieve therapie gehad in het verleden trouwens, dat zou hierbij moeten helpen. Maar nu even niet. Het gevoel van moeder worden is zo puur en tegelijkertijd zo onwerkelijk. Het is mooi en eng tegelijk. Het zorgt ervoor dat alle gevoelens door elkaar lopen en dat maakt het zwaar. Ik heb uiteindelijk geen duidelijk inzicht meer in mijn gevoel en dat uit zich in angsten. Enigszins te begrijpen allemaal?

[ Bericht 0% gewijzigd door .Sparkling. op 13-11-2012 19:24:12 ]

Sparkling, ja hoor te begrijpen!

Mikoxx, dikke dikke Ik vind het echt heel rot om te lezen.

Sparkling, goed dat je je eigen valkuilen herkent, zo kan je aan de bel trekken voor de post-bevalling hormonenstorm los barst.

quote:

Op dinsdag 13 november 2012 18:00 schreef .Sparkling. het volgende:
Ik heb cognitieve therapie gehad in het verleden trouwens, dat zou hierbij moeten helpen. Maar nu even niet. Het gevoel van moeder worden is zo puur eb tegelijkertijd zo onwerkelijk. Het is mooi en eng tegelijk. Het zorgt ervoor dat alle gevoelens door elkaar lopen en dat maakt het zwaar. Ik heb uiteindelijk geen duidelijk inzicht meer in mijn gevoel en dat uit zich in angsten. Enigszins te begrijpen allemaal?

Daarom zeg ik: haptotherapie! Rationeel weet je het allemaal wel. Nu met het gevoel aan de slag.

mikoxx, hou svp idd wel rekening met wachttijden. Is er een academisch ziekenhuis bij jou in de buurt met psychiatrische vleugel? Wellicht kan je daar snel terecht voor diagnostiek.
En bel de ha. Hoe groot de stap ook is.

sparkling, ik vind het superknap hoe je nu je valkuilen ziet en benoemt. Met de juiste hulp komt dat vast tzt goed.

Mikoxx, sterkte met de eerste moeilijke stap. Geen zwakte, maar juist sterk. Hoop dat je snel de goede hulp kan krijgen. Investeer in jezelf en laat je daar bij helpen.

Sparkling, wat goed van je dat je nu al stappen onderneemt om (verdere) terugval te voorkomen. Goed dat je je zo bewust bent van je valkuilen. Sterkte meis.

Meld.
Ben vanmiddag door de HA doorgestuurd naar de psych. Reden: zwangerschapsdepressie die overging in een pnd die nooit over is gegaan. Daarbij een (irreële) angststoornis. Net als bij Mikoxx is het slapen hier ook nog steeds ruk. Na 2,5 jaar ben ik op.

Saffier
Sparkling

Mikoxx, ga alsjeblieft naar de huisarts, zo kan je niet door blijven lopen...

[ Bericht 38% gewijzigd door Vicky op 14-11-2012 09:15:37 (Laamaa.. Hoort hier niet) ]

Wel veel meldingen zo ineens weer
Vicky een terug!!

De HA durfde geen meds aan bij me omdat ik overal zo idioot op reageer. Dat mag de psycholoog met samenwerking van een psychiater gaan proberen.

Jeetje dames sterkte voor jullie

quote:

Op dinsdag 13 november 2012 23:12 schreef Saffier het volgende:
Wel veel meldingen zo ineens weer
Vicky een terug!!

De HA durfde geen meds aan bij me omdat ik overal zo idioot op reageer. Dat mag de psycholoog met samenwerking van een psychiater gaan proberen.

ben ergens "blij" dit te lezen, ik ben er pas weer mee moeten stoppen omdat de bijwerkingen te heftig waren.
Sterkte saffier en vicky

Hier op de PAAZ in Almelo heb je een moeder-baby unit. Als je na je bevalling last van een depressie/psychose krijgt, kun je SAMEN met je baby opgenomen worden. Dit omdat het beter voor de hechting van de baby is en moeders leren van de verpleging ook hoe ze het beste met hun kind kunnen omgaan. Ik vind het echt een super initiatief! Zo mooi om te zien dat moeders steeds meer zelf de zorg op zich kunnen nemen en een band met hun baby ontwikkelen

Sterkte allemaal

Dat klinkt inderdaad als een heel goed initiatief, Sylvana.

Vicky, Mikoxx, Sparkling en Saffier, ik hoop dat jullie snel de juiste hulp zullen vinden en dat het allemaal wat makkelijker en beter zal gaan

quote:

Op dinsdag 13 november 2012 22:56 schreef Vicky het volgende:
Zwaait
Ik loop ook al een tijdje bij de psych wegens emmertje helemaal vol/overstroomt en stemmingswisselingen
Ga nu op wachtlijst voor GGZ om verder te gaan.

Is dat nu nog van de hormonen dan?

Uh nee dus.ik.hoor hier ook helemaal niet...

Beb al weg

Saffier, goed dat je de stap hebt gezet, wens jou ook dat het gauw beter gaat!

succes Mikoxx en goede stap!

Saffier, klinkt heftig. Hopelijk ga je goede hulp vinden.

Mikoxx, verstandige stap heb je gezet!

Ik moet vrijdagochtend naar de huisarts. We hebben twee artsen in de praktijk en degene waar ik bij wil had dan pas tijd. Nou ja, paar dagen maakt ook niet uit. De assistente gaf me nog een complimentje dat ik al aan de bel trok. Ik vind het wel eng, het is toch weer een stap en weer een onzekere tijd die komt. Wat gaat er gebeuren?

Mikoxx, knappe stap! Zet 'em op!

Sparkling, succes!

Meiden jullie kunnen het