Super dat je je gesteund voelt door de tips, Twinkle! Daar is dit topic heel fijn voor.
quote:
Nee het is niet zo dat vent en ik het totaal oneens zijn over het ouderschap. Toen ze gisteren boven lag te krijsen hebben we het erover gehad. Hij vroeg me: wat zegt je gevoel? En toen zei ik dus: mijn verstand zegt: laten krijsen want ze houdt vanzelf op. Mijn gevoel zegt: ik wil naar haar toe!
Hij vindt echt dat ik mijn gevoel moet volgen en daar steunt hij mij volledig in
En vandaag heeft hij weer zijn eerste werkdag sinds de geboorte en hij vindt het werkelijk verschrikkelijk om ons achter te moeten laten. Ook omdat D in die twee weken tijd al zo enorm veranderd is!
Ik ga het lekker op mijn gevoel doen .. En lekker luisteren naar wat zij wil. Al het andere eromheen kan nu wachten. Zij staat op de eerste plaats
Wederom thanks ladies!
Ik vind het bold-stukje wel best opmerkelijk, dat je verstand zegt dat je kindje vanzelf wel ophoudt met krijsen. Misschien dat het juist daarom goed is om een boek als Oei ik groei te lezen, omdat je rationeel niet van een 2 weken oude baby kunt verwachten dat ze vanzelf ophoudt met huilen anders dan uit uitputting. Ik krijg de indruk dat je de neiging hebt je kind te 'overvragen', al meer van haar te verwachten dan ze eigenlijk kan. Of sla ik de plank mis?
Ik neem Oei ik groei ook maar met een korrel zout, wat betreft die strakke timing. Het lijkt me flauwekul te bedenken dat ieder kind op exact hetzelfde moment dezelfde ontwikkeling doormaakt. Mijn baby ging heel vroeg rollen (van rug naar buik, ook al niet zoals het hoort

), maar was met zitten dan weer vrij laat. Daar is in dat boek helemaal geen ruimte voor. Die sprongen zullen er zeker zijn, maar niet altijd in die volgorde en op dat moment.