"Een studiepunt staat voor 28 uur studie-inspanning."

quote:

Op zondag 30 december 2012 03:07 schreef finsdefis het volgende:

[..]

Zou versimpeld niet gewoon het goede woord zijn?

Ik beken schuld.
Het klinkt minder leuk maar ik liet me wat teveel beïnvloeden doordat ik zoveel Engels lees en hoor.

quote:

Uiteraard. Ik denk dat de mensen die hun studie vooral doen om het papiertje, geld, of aanzien zichzelf nog wel tegenkomen. Jezelf ontwikkelen en daarmee dan ook je kansen op een toffe baan vergroten zou m.i, het doel moeten zijn. Ongeacht hoe je je studiepunten wil halen

Ik hoop het.

quote:

Op zondag 30 december 2012 09:30 schreef Hexagon het volgende:
Het is vooral een maatstaf. UIteindelijk hangt het van je persoonlijke niveau af hoeveel tijd je voor iets nodig hebt. Er zijn ook studenten die wel 28 uur nodig hebben.

Slechts bij een klein deel van de opleidingen, vrijwel altijd een bètaopleiding, komt de normstudent in de buurt van 28 uur per EC of meer. Voor verreweg de meeste opleidingen geldt dat de normstudent nog niet eens in de buurt van de 28 uur per EC komt en voor veel opleidingen geldt dat de normstudent nog niet 14 uur per EC haalt.
Het gaat om de normstudent, niet om de zwakkere studenten die niets te zoeken hebben bij die opleiding.

quote:

Op zondag 30 december 2012 13:59 schreef KreKkeR het volgende:
Heeft TS trouwens ook geen colleges, werkgroepen of practica gevolgd? 1 College, werkgroep of practicum is meestal toch zo'n 2 uur?

Is dat niet slechts 1,5 uur? Het gaat om klokuren dus zouden ze de pauzes meetellen?

quote:

Op zondag 30 december 2012 05:38 schreef KreKkeR het volgende:

[..]

Met alleen lenen redt niet elke student het hoor. Ook al gaat hij 0 dagen in de week uit, koopt hij geen kleding, etc. Als jij weet wat men aan huur betaalt in sommige gebieden.

Ik ging en ga uit van de maximale aanvullende beurs (mijn referentiekader), indien de student die niet krijgt dan verwacht de overheid van de ouders dat ze dat aanvullen. Ja, ik weet dat veel ouders dat niet doen en ik weet dat dat in sommige gevallen uit noodzaak is.
In dat geval 'krijg' je inclusief lening ongeveer 795 Euro. Dat is geen vetpot maar de modale uitwonende student kan er van rondkomen. Reken op zo'n 300-350 Euro voor een kamer (in Eindhoven geen probleem voor de modale student), dan houd je 445-495 Euro over. Als je in het weekeinde thuis bent dan ben je per week zo'n 40 Euro aan eten kwijt (8 Euro per dag is zeker te doen, ongeacht de omstandigheden) en in de vakanties heb je daar geen kosten voor (scheelt toch weer bijna 3 maanden in een jaar ). Met 50 Euro per maand kan je je kleding onderhouden.
Ik kom dus voor de modale student uit op zo'n 510-560 Euro per maand voor de grote vaste lasten met de kanttekening dat hij doordat hij vakanties heeft en in die vakanties geen voedingskosten heeft minstens 450 Euro kan besparen wat voor de overige maanden minstens 38 Euro overhoudt.
Verder is er nog een zorgverzekering, laten we zeggen dat je dan rond de 600 Euro aan kosten zit. Voor het collegegeld en de boeken heb je maximaal 200 Euro per maand aan kosten.
Kleine kostenposten (WA) heb ik buiten beschouwing gelaten.

Conclusie, het kan net wel of net niet wanneer je leent, het hangt af van hoe goedkoop of duur je woont en of dat je wel of niet in het weekeinde naar huis gaat (niet voor iedereen een optie).
Je hebt dan echter geen geld meer voor een hobby. Als je echter in de zomervakantie een maand werkt dan is dat probleem opgelost. Veronderstellende dat dat lukt hoef je tijdens het jaar niet te werken.

Ik ben het dus gedeeltelijk met je eens. Ik vind dat ouders die het geld kunnen missen beter het kind kunnen aanraden om enkel in de zomervakantie te werken. Als er dan eens wat misgaat (geen bijbaantje kunnen vinden in de zomer of zo) dan kan je als ouders eens voor het kind het sporten of wat kleding (geen overdreven dure A-merken) kopen. Het hangt natuurlijk van de opleiding af. Er is niets mis mee als je toevallig wat slimmer bent dan je medestudenten en daarom aan 20 uur per week hoeft te werken maar als de normstudent dat ook doet, hierdoor te weinig studenten slagen, minder nieuwe studenten voor die opleiding kiezen en meer studenten afhaken als gevolg waarvan de studielast wordt verminderd en de examens gemakkelijker worden gemaakt dan zijn wij als volk toch erg verkeerd bezig.

quote:

Enigszins vergelijkbaar met wat we in het bedrijfsleven, en zo ook in de bankwereld zagen. Managers werden beloond voor prestaties... alleen helaas voornamelijk voor makkelijk meetbare korte termijns prestaties, met als gevolg dat ze zich ook voornamelijk gingen focussen op de korte termijns restulaten. Kwaliteit van het product, lange termijns effecten en risico's werden hierbij veel teveel genegeerd.

Ik denk dat het hier op neerkomt. Prestatiebeloning werkt zo goed als nooit en zeker niet op de lange termijn. Ik maak dan graag de analogie met de mensen die in Azië onze kleding maken, als je per stuk gaat betalen dan wordt de kleding minder zorgvuldig afgewerkt. Gevolg, meer losse naden enz.
Je ruilt dus de ene prestatie in voor de andere, die waar je voor betaalt. Ik kan geen voorbeeld bedenken waarbij dat gewenst is.
De beste vorm van prestatiebeloning is subjectief vaststellen hoe goed iemand functioneert en mensen die goed functioneren een salarisverhoging geven, niet al die rare fratsen.
Ik vraag me soms af of dat dit soort perverse prikkels het gevolg zijn van het alles willen kwantificeren, ook datgene wat niet te kwantificeren is en zo ja, waar die mentaliteit vandaan komt.

quote:

Jij ziet de mentaliteit van studenten als "het met zo weinig mogelijk moeite afronden van de studie" en dit icm het zoveel mogelijk studenten laten afstuderen leidt tot de negatieve aanpassing v/h niveau.

Inderdaad.

quote:

Studenten zijn doorgaans niet in staat goed in te schatten of het niveau wel/niet goed genoeg is. Weinig inspanning kan betekenen dat de student gewoon erg goed is, maar het kan ook betekenen dat het niveau te laag is.

Studenten weten vaak vrij goed wat er gevraagd wordt op het examen, ze hebben immers normaal gesproken toegang tot examens van vorige jaren.
Hoe zwaarder de eisen hoe meer studenten afvallen zo gauw de eisen zwaarder zijn dan wat de zwakkere studenten aankunnen.

quote:

Pas wanneer er naar het totaal aantal studenten wordt gekeken, heeft men enigszins een indicatie of het niveau inderdaad te laag of te hoog was.

Ik denk niet dat dat iets zegt. Zelfselectie (welke student kiest voor welke opleiding?) en selectie (simpelweg via het niveau van de examens) zijn m.i. sterk onderschatte fenomenen in Nederland.
De normstudent kan veranderen al naargelang het moeilijker of gemakkelijker worden van de opleiding.

quote:

De verantwoordelijkeheid mbt de waarborging v/h niveau ligt dus 99% bij de instellingen en kan naar mijn mening niet gekoppeld worden aan de mentaliteit van de student. Het niveau moet worden bepaald op basis van (wetenschappelijke) kennis binnen de instelling (docenten) en kan hooguit enigszins in minimale mate worden bijgesteld wanneer blijkt dat de meerderheid v/d studenten het echt niet aankan. Studenten zullen zich eerder aanpassen aan het niveau van de instelling, omdat zij geen directe inspraak hebben. De instelling bepaalt. En dat ze zich hierbij met eurotekens in de ogen laten leiden door het geld, is een fout van de instelling.

Ik ben het op twee punten niet met dit alles eens. De instelling is inderdaad verantwoordelijk voor het niveau, zonder enige twijfel. Helaas kan dat niveau bij het huidige financieringsstelsel wel worden gekoppeld aan de mentaliteit van de student, zeker wanneer die bij de normstudent niet al te best is en die normstudent toch al niet al te slim is.
Studenten passen zich naar hun kunnen aan aan het vereiste niveau, daar zit dan ook het probleem, dat kunnen is altijd beperkt bij de zwakkere studenten. Als je steeds oog hebt voor de zwakkere studenten (die in de breedte niet presteren, je kan natuurlijk altijd moeite hebben met een enkel vak) dan verlaag je elke keer weer wat het niveau. De zwakkere student van het jaar XXXX kan dan de modale student worden van het jaar XXXX + Y, of de normstudent blijft hetzelfde maar de zwakkere student wordt steeds zwakker. Het gaat hier uiteraard niet om dezelfde persoon maar om een meer abstract begrip van student.